Nadie Sabe Nada: Nadie Sabe Nada | El gen del muaré

Nadie Sabe Nada Nadie Sabe Nada 3/4/23 - Episode Page - 56m - PDF Transcript

Xx.

Sér podcast.

Xx.

Bólo bienvenido ao programa.

Nadie se ve nada.

Esto é um fim.

E al entenderas por que,

falso inicio,

mmm...

M.

Osa...

Muita bien, ya me contaras.

Porque estamos hablando

antes de empezar

del slime.

Xx.

Xx.

É xe que o que a os niños gustan tantos.

Bom, te dije que...

Que daba mucho asco.

Que daba mucho asco,

creo que ha remitido un pouco

a tendencia.

Xx.

No se hace tanto.

Los niños viven tamén modas, e a moda peor era hacer el slime en casa.

E se era que nadie lo consiguiu nunca, salían unos pastelacos de mierda que non se podían aprovechar, e caro, porque tenías que comprar líquido para lentillas.

Se hacía con líquido de lentillas, se los daiu?

Fui a comprar casi un litro, que me dí una hostial de la tienda que todavía las estoy buscando ahora.

Pero que lleva líquido a lentillas?

Eu que se, pero llevará una química necesaria.

Acuarios, agua con azúcar.

Le metímos aquello, pa que un pastizal no saliu nunca nada, se cansa como son los niños que el fracaso lo relativizan.

No, os míos a veces todo o contrario.

E eu con o frasco de lentillas, que no uso lentillas.

E aso.

Bueno, esto é o fim, porque foi ao inicio moare.

Me dicen que a camisa hace moare.

Tu camisa hace moare.

Podes explicar aos amigos audiovisuales que é o moare?

Que me expliquen aos amigos audiovisuales que coño é o moare?

Que vivimos en el año 2023, que se opera gente a corazon abierto, que se han enviado objetos a Marte

e, em cambio, según que camisa, pola.

O que é o moare? Porque hace moare.

Não me jodas que no se pode evitar, é o moare.

É o 4K, que sale tor volando en una película

e le viene un rayo al puto martillo ese que tiene.

Todo é o que se pode hacer, pero en cambio se tor sale con una camiseta de rayas,

se jodio a película, que mierda é esta?

Como se pode evitar?

Bueno, porque é un efecto óptico que hace a lectura de la cámara

para o moare e para o vostro efecto óptico.

Depende de que dibujitos que lleves, te dicen,

isto é aberrante, que me encanta o concepto.

Me parece...

Provoca aberración visual.

Eu creo que é una movida de enos que han hablado a gente audiovisual,

han hablado entre enos, se han dicho,

como está, e unha dichó, isto se pode arreglar desde o ano 67.

Como? Que me está jodando?

De lo primeiro que inventamos a televisión

e de las primeras coisas que vimos, isto se arregla.

E por que não le vais querer arreglar?

Por aguardarnos nosotros un secreto,

para tener nosotros unha movida,

para controlar a los que hacen pantalla.

Para justificar o nosso sueldo un poquito,

que te enxende.

Vale, pero tu é que hago, me lo quito,

ou isto va a explotar as cabezas das personagens?

É que creo que tu cuerpo pode hacer moaré, também.

Hago todo o programa con moaré.

Isto não se é hecho nunca.

O va a provocar que alguien que esté en HBO,

que por lo que sea,

se ha enterado de que estamos en HBO

e dice, ostia, non pudo mirar o programa.

Que no, mire, que lo escuche solo.

E já va tarde, no?

Que lo escuche e eu hago moaré sonoro.

Hacemos o programa con moaré?

Eu hago moaré sonoro.

Queres moaré sonoro?

Venga, como é?

Muy bien, muy bien.

Isto é desagradable, é.

Isto é desagradable, é.

Vale, pues venga, vamos a hacerlo.

Se não te gusta, te pones el audio, muy bien.

Venga.

Empezamos?

Empezamos.

Venga, va.

Tira que pañá.

La cadena ser e HBO Max presentan Nadie Sabe Nada,

con Andréu Buenafuente e Berto Romero.

Cozina.

Muchas gracias.

Bueno, bienvenidos, bienvenidas a Nadie Sabe Nada.

Estia, mira que por conocido, no deja de sorprenderme

la de mierdas que tenemos aquí.

Só faltaba o bocinón éste que nos trajo

o outro dia a un amigo, no?

Queres doble bocina, a real e a minha?

Venga a ver.

Un, dos, tres.

A ver, doble bocinón.

Me encantas.

Bueno, bienvenidos a todos a este programa de improvisación

en plataformas de audio, de vídeo, de todo.

Hay gente que incluso lo está viendo por el horno de la cocina.

Apesar que era por el horto.

No, por el horto.

Por el horto, también.

A ver, tenemos resultados de...

L'análisis de ADN de Andreu Buenafuente.

Eh, estuvo importante para mi.

En serio que va a hacer ilusión, eh?

Hace ya mucho tiempo, tanto que su ADN

pode haber mutado, que Andreu escupió

en un recipiente, este recipiente

se mandó a unos técnicos.

Pero cuéntalo todo, cuéntalo todo, amigo.

Estou te lo a regalaran a ti,

e tu que eres un rancio e dijiste,

yo no lo quiero hacer, yo no lo quiero hacer.

E entonces, yo digo, yo sé.

E aprovechando que iba a tu casa a girar un colchón,

e isto quedó grabado e tal,

pues le metía allí una salívica

e se mando...

Yo me había olvidado esto.

Bueno, la cosa es que este regalo

se le hicieron a un amigo mío.

Él no lo quería hacer.

Ese regalo me lo pasó a mí

e eu só lo pasé a Andreu.

E a mí me hacía gracia ir pasando el regalo.

Hasta que aquí...

Yo lo quiero hacer, yo lo quiero hacer.

Que parece que...

Para mí me hacía ilusión.

Que haga un programa de televisión

donde la gente vaya divertirse.

Hombre, pero a mí me hacía ilusión.

Saber de dónde...

Yo lo quiero hacer, yo lo quiero hacer.

De dónde vengo.

Vale, pues ya está.

Él escupió en un recipiente

de Jotro Pezones,

porque acaba de desayunar

e llevaba restos de croissant.

Que dije, igual sale que soy francés.

Sí, unha obra muy buena.

E xa un momento.

E que rescatamos.

E que rescatamos.

Porque las bromas buenas duran forever.

E aquí tenemos unos resultados.

A mí esta música,

que parece que es de genética,

a mí me escucha lá.

A mí me pone nervioso.

Eu me imagino los genes moviéndose,

haciendo moaré.

No, no, no.

Es que mis genes no se mueven.

Mis genes están ahí quietecicos.

Anda que no se mueven.

Bueno, se sean movidos.

Genes, es verdad.

O madre, bien.

Antes se movían más e...

Ahora ya no me muevo mucho.

Estás en tu mente?

Genes, es...

Tu mente, genes, es semen.

Sí, es...

Sí.

No?

Hombre, el semen lleva genes.

Todo tú llevas genes.

El semen es

el botecito de colonia que te dan

de muesto de las perfumerías

con tu genética.

No?

Vale, vale, vale.

Ay, por favor, dice unha.

Pero hay más genes en tu cuerpo

que sono en la...

Yo tengo genes por encima

de mes posibilidades.

Vale.

Bueno, en serio, va.

Esto es en un estudio real

que tuvo mocho tiro en hace unos años,

sobretodo entre

los norteamericanos,

que ya sabéis como son,

les gustaban mucho a saber

de onde venían.

Como son, como son?

No, tenían unos disgustos terribles

porque había supremacistas

que les sabían,

les salía genética.

Parte de la genética negra

y se ponía en...

Oh, what the fack?

What the fack?

Oh, my God, Jesus Christ.

Jesus Christ.

Y se ponían nerviosos,

llevan al capitol

y lo reventaban todo.

Estadunidenses te refieres?

Estadunidenses.

Que yo estoy en contra

de llamarles americanos.

No, no, no.

No norteamericanos.

No, no norteamericanos, no.

Estadunidenses.

Ah, ya venga, sí.

México e Canadá

también es norteamericana.

Es verdad, es verdad.

Y Alaska.

Recuéldalo siempre.

Hostia, el otro día en Alaska

un oso mo tomo a persona.

Sí, se ve que sí.

No riáis os tiexos.

No, no riáis, no riáis.

Que no pasaba

desde el año 93.

No me jodas.

Te voy a ser un pedazo de gilipollas.

El oso?

No, la persona, hombre.

Por qué?

Porque allí te avisan, te lo dicen.

Que viene el oso.

Que viene el oso.

It comes the bear, it comes the bear.

The bear is coming, the bear is coming.

The bear is coming.

No francés, no.

Alaska hablan francés?

No, no.

Bueno, ahí era un canadien

sé que había allí francófono.

No, estamos xicas africano.

Una vez sirve palasca.

Gracias.

Eu estou muito xísmico.

Cómo se dice oso en francés?

Eu lo sabe, por favor, ayudadme.

Los.

Los.

Los.

Los.

Vivián los.

Vivián los.

No, no, no.

Esto no ha pasado.

Carrefour, carrefour.

Bueno, entonces se supone que...

Carrefour, carrefour.

Lo que ha sucedido es que en un territorio remoto

donde ya está inform...

Me fa tan palabras hoy.

Para hacer radio es un problema gordo.

A ver, sí.

A ver, sí me sale.

No tengo vocabulario, no tengo léxico.

Bueno.

Os francés?

Ours.

Ours.

Ah, mira, como nosotros en inglés, no?

Hours.

Hours.

Hours.

¿Qué?

Hours?

Ah, no hay plural de hours.

No es nosotras hours.

Hours.

Nuestro.

Hours.

Ah, nosotras sí.

Nosotras como?

As.

As, vale.

Bueno, no...

Que...

Que soy tú duolingo.

Un territorio de la lasca

donde ya está conocido

e está tipificado

pues o típico listo

que dije a mí no me va a pasar nada.

El territorio está conocido

e tipificado, no entiendo.

Nóme.

¿Qué es decir?

Pues que ya se sabe que hay osos

por allí menodeando.

Claro, como no van a saber que hay ososos.

Coño, pues o que te digo.

Vale.

E no había un accidente mortal,

mortal, arañazos

e sustos e a vida.

Sí.

Gente que ha salido corriendo

con la cara desencajada

eso ha pasado.

Coxe zarandaos,

eso ha habido.

Zarpazo ha habido.

Pero muerte, tio.

Ya, es muy fuerte.

Pustiamos.

Es muy fuerte

pero también es muy buen final,

eh, por na vida.

Ah, bueno, sí, sí.

Mejor eso que te caiga

una jardinera a la caya Balne.

El titular final.

El titular final.

Vale?

Como falleció, pues mira.

Como todo luso.

Un infarto en medio de

una masturbación,

feo.

No es mal final tampoco, eh.

No, pero te cuentas

ahí agarrando el joystick

e intentando

agarrando el timón

cuando os barcos se está uniendo.

Uff.

E con el rigor mortis

te caes como un tenista, eh.

Ese no se pude agarrar.

No, no, no.

No, no, no.

Vale, escucha.

Hombre, pues eso

es un final agridulce.

No es dulce sagrio.

Bueno, bueno, bueno.

Bueno, ah, e que...

Tengo máos datos.

Tengo máos datos

e investigación.

E murió...

Pero en cambio,

como murió el abuelo?

No.

Se dao con mío un oso.

Hombre.

Joder, un oso, sí.

Joder, abuelo.

Sí, sí, sí.

Un oso de noche.

Eso foi de noche.

Que por eso te digo que

habría que analizar

el caso de imprudencia,

no, por parte

del afectao,

porque dice que fue de noche

e la brigada,

el equipo de rescate,

dijo con este tiempo

y de noche no podemos ir a rescatar-lo,

e tuvieron que esperar

unas horas al dia siguiente.

Sí, no, no, no.

Ha sido muy...

Ha sido muy...

Unos cenés en ese dia en casa.

Un minuto de...

Un disgusto.

Un minuto de moaré para...

Un minuto de moaré para que...

Vale, lo vemos a genética.

Venga.

Vale, venga.

Genética.

Andréu Buena Fuente.

Tengo aquí los resultados

de su estudio genético

e me pone Andréu Buena Fuente

100% europeo, vale?

100% europeo.

100% del sur de Europa.

Epa.

El sur de Europa,

incluida das penínsulas sidericas,

italiana balcánica,

sí como la isla de Malta,

es una región definida...

En Malta no está nunca.

Bueno, estar definiendo

lo que es el sur de Europa.

Malta no puede ser.

Bueno, pero que...

No, es que no está,

no está yo ni nadie.

Espérate.

Pues se equivoca.

Espérate.

96,3% eres español e portugués.

Dice.

Ah, moito obrigado.

Portugá.

Isto es el himno de Portugal?

Sí.

Portugal, terra da saudade.

Eu gosto muito de Portugal.

Bacallão, apres.

Gosto também.

Toallas.

As toallas, non quero falar das toallas,

porque é o que sempre...

Sardina, sardina.

...a gente dice de Portugal,

mas non queremos agora falar das toallas.

Vamos a falar do que queremos.

Bacallão con natas.

Torta de laranja.

Leite creme.

Porto, porto.

Galón, preto e homem do...

Xaquita, quita, qué haces?

Que aces?

Un recorrido por toda a historia portugá.

Ustia, pero é no himno,

están tendo un cazador éso, no?

Eso é como de as oficinais de turismo de Portugal.

Bueno, tampoco o himno da Baba mucho,

porque parece a...

Vale, venga.

Italiano, un 3,7%.

No, má, que...

Ó...

organico

Já está aquí no analisis

Porque claro es que dated-o

grego e balscánico

0.0%

sardo, 0.0%

e ponemos todo endorsed

judío Iceland

Oye, que tengo, 3% italiano?

3,7% italiano.

3,7% italiano e o resto español português.

Eres un aburrimiento genético.

Osa, genéticamente...

Por la ilusión que me hacía...

Mira...

Me hacía cocho polvo.

Porque me hacía ilusión,

cabrían matíces, algo de africano,

porque eu creo que algo de africano tengo que tener.

Eu esperava algo, eu esperava algo.

Eu quero un segundo opinión.

Claro, tú me escupiendo, entarros.

Eu quero un segundo sepiajo, un segundo sepiajo.

Eu quero un segundo sepiajo, claro.

Estupendo.

Oye, te tengo encontrado unha coisa que me ocurrió

en unha... hace relativamente poco.

E creo que es de las interacciones más raras que tenido

con fans.

Ah, sí?

Queres hago un tipo de sección especial?

Sí.

La fama esa desconocida?

No, interacciones con fans.

Vem, vamos.

Porque pongo música.

Te tengo por aquí, ya verás.

Están buscando la...

Tienes prisa?

No.

A mí não me gusta tan pouco esta, no.

Esta es como de texilología.

No, no, no, gracias compañero.

Otra un poquito más mundana,

quer interaccionar con personas,

no, con cyborgs.

Esta es ideal.

Interacciones con fans.

Interacciones con fans.

Vamos acabar tocando la cara.

Buenas tardes, bienvenidos a interacciones con fans.

Hola, buenas tardes.

E se digo a la gente.

E se digo a la gente.

O usted se le invitado.

Que le dicho? Buenas tardes, Bertha Romero.

Que le dicho eso?

Pues porque dice buenas tardes?

Me ha dicho buenas tardes.

No, me estoy dirigiendo a un imaginario público.

Ah, no, sabia.

Ollente, claro.

A ver, sí vamos a los programas como que...

Pero me estava mirando a mí.

Bueno, pues porque está adelante.

Como se hubiera un perro pasando.

Tengo imala hostia, yo.

Sí, ya lo he visto.

Tengo un presentado... hola, buenas tardes.

Bienvenidos a interacciones con fans.

Un programa que trata de...

como se unha mítica

de la relación entre os personagens públicos

e o...

o que?

E a gente.

A gente, a veces,

sobrelimitada.

A gente que no sabe estar en su sitio.

Basura, a veces, también.

Ahora sí.

Eis a mí?

Sí, sí.

Ahora sí, estamos con el invitado.

E yo le diga buenas tardes.

Bueno, sí, buenas tardes, señor Berto Romero.

Buenas tardes.

Berto Romero es...

Berto Romero es cópico,

es guionista...

Artista, me gusta definirme como artista.

Sí, artista.

E tiene relación, también, con la gente,

porque anda por la calle, no?

No se desplaza con un turbo propelsor

en la espalda, sino que pisa la calle.

E usted no sabe preparar un programa, no?

Que va, hombre.

Puedo contarle la anécdota.

Adelante, ¿qué le sucedió?

Bueno, estábamos en una casa rural con la familia

e fuimos a comprar carne.

¿Has ocorrido a casa rural?

No, no, unha escapada...

Unha escapada de los vagos, no?

Hacemos algo, probamos una casa rural mismo.

O lugar de currarse un viaje bueno, pues casa rural.

Adelante, sí.

Oya, pero usted es un...

Es que opino, opino, usted es un falto, oi?

Sí, sí, sí.

Fuimos a comprar carne para proceder a una barbacoa.

En fin, colaborando con el encalentamiento global.

No combre, pues.

Si la tengo que calentar,

la carne, la voy a calentar el planeta, también.

Por extensión.

No podia evitarlo.

No le voy a dar carne cruda a mis hijos.

Que quere que son polluelos.

Vamos a pasar por alto.

Se os dejo directamente en la boca,

es que me está calentando.

¿Qué sucedió en aquel nido de burgueses?

A la gente le gusta, el faltonismo.

Hombre, claro que a la gente le gusta

el faltonismo.

Porque lo saca de la normalidad.

No como usted, que está instalado

en la normalidad y la rutina.

No está bata que lleve como

de este ferretería.

Que no se se entrevistar lo pedirle

dos tornillos.

Por lo menos no haces muare.

Acaba rápido

que luego tengo tantos.

Pues que fuese a comprar carne.

E estábamos en la carnicería.

No, va estar en la lavandería.

Me va a dejar hablar o nono.

Porque te goba la follada.

Le interesa a la anécdota o nono.

Será que no hay programas

para ir a contar a anécdota.

Voy a que me dé la gana a mi.

Se me rifan en los programas de anécdota.

Vaya a la ruina.

Es un buen problema para usted.

Que me invitan e les digo

que no tengo nada que contar.

Ven igual, ya está bien.

Que le pasó en la carnicería?

Fue a comprar carne.

Carnicero.

Midman.

Que era un superhéroe.

El hombre carne, midman.

Muy bien, me gusta.

Me ha sorprendido.

No daba un duro por usted e me ha sorprendido.

Noto que hay una cierta sorpresa

pero actúa normal.

Então sale una señora

de la trastienda

de la carnicería.

Trastewoman.

Trastewoman.

Entonces dice, oh,

es tú, es tú.

Eo sí, sí, soy yo.

Non es las conversaciones más absurda que se pode producir.

Eo sí, soy yo.

Por eso non me gusta este programa porque todo es

manido, absurdo.

Bueno, pero aquí viene lo bueno.

Dice, qué ilusión que estés aquí.

Quieres que traiga a mis perros

para que te feliciten?

Eo como?

Dice que si quieres que traiga a mis perros

para que te feliciten.

No había sido un error.

Era eso lo que me estaba proponiendo.

E eu le digo, no lo sé.

Digo, no lo sé.

Dice, pero

que eres o no?

Digo, es que como me van a felicitar

seus perros.

Diga que si en aquel momento.

Diga que si.

Digo, como me van a felicitar seus perros.

Que harán, ladrarán.

Dice, seguramente si.

Hay perros que dicen mamas.

Dice, seguramente si.

E digo, hombre, pues, no lo sé.

Digo, esto era a primera vez que me ocurre.

Que perros me feliciten.

E entonces ella, que vio que eu non estava por la labor

e dice, ah, no te gusta.

E eu digo, no.

E o dijo con decepción?

O dijo, ah, no te gusta.

Que os perros te feliciten.

E eu dije, digo, no, es que no lo sé.

Non sei se me gusta o no.

Porque es algo que non me ha ocurrido nunca.

E entonces no sé.

E a la cosa se pudrio.

E o carnicero cortando e mirando a senhora

dicendo, no, es que non le gusta.

Que os perros me feliciten.

Digo, no, no sé.

Dice, vale, vale.

Pues me voy.

Echa pa atrás.

Pero caminando hacia atrás.

E se mete en la trastienda.

E desapareció.

Eu cogí mi carne, me fui.

E ao salir, con a persona que iba,

disse, esto ha sido la interacción con humanos.

Que me ha ocurrido en mucho tiempo.

Muy bien.

Pois, muchas gracias por seu anécdota.

La archivaremos.

Ah, van a archivar o anécdota.

Sim, non creo que la imitamos.

Eu hago entrevistas asia famosas

e depois eu edito.

Sim, sim, sim, sim.

Pero eu sou conocido.

A mi vine gente.

Vine gente, he dicho unha película.

Eu trato as cielos actores.

Sais que ha llegado o resultado

de usted e tira un 98,9% de gilipollas.

Ah, sí.

Pois non me estranha.

Venga, va.

No perdamos la amabilidad.

Me pide...

Nos llega un apostal

que é seleccionado entre

as muchas que havia

no Camarino.

Un apostal de 3.

E porque este, o pan de Dalí

o conocéis este quadro maravillosa

que é un pan realista

e tal. Hecho con motivo de algo

que não me acuerdo. Estuve delante de él

hace menos de un mes. Estuve

no Museo Dalí de Figueiras.

Módre, mío, que sitio.

Se te quieres drogar, sinto maltenada.

Con recordar os tíos.

O que sé cosas e no me acuerdo.

Ah.

É muy parecido a nos saber.

Me leo un libro, lo recomiendo un amigo

un libro que me ha encantado.

No me acuerdo ni del título.

O que pasa con mi cabeza?

Se te no prestar atención.

Creo que esto se lo piden con motivo

de una publicación para a lucha contra el hambre

de algo.

A Dalí.

E le hace un pan ahí super apetecible.

Mandochar contra el hambre es mirar que os perdéis.

Que cabralera.

E se titula

el quadro se titula.

E con sobrasada un está má rico.

Es de 1945.

E pide el apostal

que no lleva firma.

Música de payasitos.

Música de payasitos.

Estás precipitado.

Quere música de payasitos.

Payasitos cocineros.

Suena la música de los payasitos.

Entiendo que es...

La gente espera.

La gente espera.

No, no, no.

No, no, no.

Me gusta mucho que a gente le gusta má

la música.

La música.

É una expectativa

de algo que venda.

E xava de menos.

E o mesmo te xava de menos

canta te xava de má.

A pedido música

de payasitos

e supogo que es para que Ferran lea

o que es como un concurso.

No sé, es que la estás leyendo tú

e té un idea de lo que pasa.

No me explico fatal.

Venga, valeala usted.

Por...

É que no traigo

a gafa de esta déjada.

Ah, el personaje no ve bien.

É un personaje que no ve bien.

Llevo

una gafa de

de...

de armazia.

Que me la llevo colgando.

Que me la llevo colgando.

Perdón, me interesa mucho esto.

Como Andréu,

una pregunta Andréu.

Como haces el personaje?

Eu me pongo aquí a lado.

Como Andréu sabes leer,

como personaje no.

Tu cuerpo lo le e tu cerebro lo elimina?

Exacto. Tengo tal trabajo de integración

del personaje que pierdo diopterías

en el momento en que habla Ferran.

Que bonito.

No, no, no.

Sous la hostia.

Eo e关a actora.

Qu Cultural pincharia un pap appreha?

Eu sta c AMDENTO de ti.

Veo Baek.

Estou falculando o Namaglift.

Eu sto el tio mais contento

coso amigo e admilarador.

Capital abuses.

É mooesto.

Bueno, anne abrazмотр.

X army un te rexep.

Bueno, olha meu abraço.

Mi ediyorum Cashpal.

Mora.

Portaginto euro, esta escribe como hablo yo.

Que dite?

Poneme, portaginto.

Que dite?

Portaginto.

Portaginto euro, la respuesta.

Nombren plato cocinado.

Bálanos.

Pero en que idioma es esto?

Nombren plato cocinado que incluyan pan entre os ingredientes.

Como por exemplo...

Se ha convertido en un concurso.

E quén concursa, yo?

Sabes como se llama concurso, no?

Vale o no?

Vale o no.

Tu eres concursante.

Vale.

Vale.

Como por exemplo el gaspacho.

Un, dos, tres.

Vale o no outra vez.

Gaspacho.

Que ganao?

Digamos...

Ah, quantos son?

Quantos hai que decir?

Los mágimos posibles.

Ajá, hai tiempo.

Vale.

Hasta que yo me canje.

Vale.

Migas.

Tostada francesa.

Queres que juego yo contigo?

Eh?

Que juego yo contigo, tamín.

Xoé Andrévo.

Es que no, sé.

Yo non sé como va el concurso.

No, no, no.

Vale, juego a los dos.

Yo puedo decidir como va el concurso.

Sí.

Ah.

Pode juego a los dos.

Que dos?

Bueno, pues juegamos los dos.

Tú e eu.

Ah.

Es que ahora estamos tres aqui.

Vale.

Eres consciente o no.

Vale.

Un, dos, tres.

Claro, claro.

Ques que traigo a alguien.

Sí, traigo a alguien.

Un, dos, tres.

Vale.

Hola, qué tal?

Hola, Jordi.

Como estás?

Que pasa, Jordi?

Hola, Jato.

Hola.

Que estás anunciando ahora?

Eh?

Eh...

Me anuncio que no.

Calamares.

Calamares.

Annuncio Calamares.

Muy bien.

Calamares?

No, para cocinar, no?

Una empresa de Calamares.

Vale.

En salsa americana.

Vale, pues venga.

Jordi.

Eh...

André Huerto.

Sí.

Eh...

In...

Que tal, Jordi?

Tu como ves?

Bueno, yo tengo...

Yo veo muy bien.

Yo veo mejor que tú.

Ah, vale.

No se haza.

No se haza.

No se haza.

No se haza.

Pero no se haza.

No, lo mejor tú,

quando haces de Jordi Cruz,

ganas visión.

Te podías quitar las gafas.

Sí, es lo que intentaba,

pero no me haza.

No se entendía.

No se haza.

Vale, vale, vale.

Venga, va.

Gaspacho.

Que en contesta?

Tu.

Gaspacho.

Gaspacho.

Gaspacho.

Y ahora pinto lo que dije en otro.

Gaspacho.

Vale.

Panacota.

A la cota.

Panacota no lleva pan.

Eh?

Como va llevar pan, panacota?

No, lleva pan.

No, lleva pan.

No, lleva pan.

No, lleva pan.

No, guá, guá, guá, guá, guá.

Que guá, guá, guá, guá.

Me lleva pan.

Que, que panas tú, guá, guá, guá.

Panacota, lleva pan.

No.

No, no, no, no, no.

E...

E la pabra.

Ah, vale.

E eso vale también.

E eso vale también.

Yo me he perdido, yo ya no sé.

Vale.

No.

Vale, sí.

Yo no quiero jugar más.

Es que no sé como acabo jugando a esto.

No me gusta el juego, no lo entiendo.

Lo propuesto.

El personaje que hago tan poco,

lo sé combinar conmigo.

Non sabe, es verdad.

Non sabe.

E...

No, no, te sale bien.

No te sale bien.

Te sale a medio cocer.

Sí.

Te sale un jor de cruz a medio cocer.

Sí.

Que es que hagas Shakira?

Oh, sí.

Sí.

Quero partir de pez.

No, te sale bien tan poco.

No, no, no.

Berto Romero.

As mujeres son os lados de la intuición.

Ya no lo hace tanto, eh.

Eh?

Ya no lo hace tanto.

Xo grande que no.

No.

Xo grande que no.

Shakira ha quitado un golao.

No.

Ha quitado el gallón golao.

Xo grande que no.

Xo grande que no.

Xo grande que no.

Xo grande que no.

Xo grande que no.

Xo grande que no.

Xo grande que no.

Xo grande que no.

E Mario, yo semi eu vou que tenho trá suspiciousouble

e eu já acabare com a cúr e feio.

E até outra edición

para Vale o N turbo o N.

A miäh.

Em A Cadena Ser,

Nadie is Abenada.

Disponible para televisión

en HBO Max.

Seguimos adelante en Nadie is Abenada.

En a SER en HBO

e Beyond Cinema,

vamos a ver esta

segunda parte do programa.

how was it?

Múi bien, ha sido rara el final, el concurso no entendido,

vas a leer preguntas de los espectadores e volvemos a normalidad.

Tadejo babas desde Sabadell.

No te dejo babas.

Las propinas, que movida.

Eu solía dejar en todos os bares, cafeterías, restaurantes a los que iba.

Mi chica non deja nunca e hasta le sorprende que eu deje.

Non deberían hacer un manual de cuando dar e cuando no.

Perfeito, me gusta mucho este tema e me gustaría convertir agora o programa

se te parece, sin solución de continuidad,

que me encanta esta expresión e não sei muy bem que significa.

Sin solución de continuidad, en un debate abierto entre la población,

bueno, limitada a los que están aquí sobre o tema,

ha muerto a propina en España, sí ou no?

Vamos a ver.

Hola, buenas tardes, bienvenidos a sin solución de continuidad.

Un programa que toca os... no va bien, agora.

Que toca os temas candentes, que estén na calle.

Opina, sí ou no?

Vi a un SMS...

No envía nada.

Teremos un micrófono, tenemos personas que estén aquí,

que no hacen nada e que quieras que estén...

Bueno, coño, están mirando e riendo.

Tienen as constantes vitales, para pensar.

Aleatoriamente, tampoco...

Que pensáis, de vera?

Que os dice la cabeza?

Que os diga, opinando?

Pues... uno.

Hola, bonas dias.

Hola, bonas tardes, bonas noches.

Tu dejas propina?

Eu, la verdad, que no.

Eres?

Te venen que te venen cuenta que hacemos este programa en Cataluña, en Barcelona?

Donde o tema...

O tema da propina e esa famita que tenemos los catalanes,

pero eu creo que é extensiva en muchos lados.

Temos un no?

Tenemos un no?

Aquén más deja propina ou no la deja?

Eu era fã de dejar propina.

Fã de dejar propina?

Te gustava tanto que eras fã?

Sim, tamina trajo a notería.

Te tocaba de cerca.

Pero, creo que agora, con o tema do pago con tarjet da Yelbizum,

se ha cargado o tema da propina.

É verda.

É murciano, no mojo?

É murciano.

Eu notado trazas de murcia.

Trazas de murcia, eh?

É muy bien.

Vale, vale, pues é verda.

Murcia, podríamos decir que murcia está a favor da propina?

Que?

Podiamos decir que murcia está a favor da propina?

Sim.

Vale.

É que a propina...

No, te agradas un tema mo interesante este.

Bueno, en España, eh?

Por ejemplo, en Estados Unidos tiene un chocho con esto,

que no lo han solucionado nunca, porque ya...

Consideran que é parte del...

Hombre!

...de lo que debe cobrar el...

Hombre, tú no sabes que un ave...

...tobajador?

Uy, vivectota dentro de propina.

Vale, saca vao.

No nos saca vao.

No nos saca vao.

Hacemos unha pausa para esto.

Alguien queria...

Alguien tenia algo interesante que decir sobre esto?

Sim.

Árababno, no, porque estamos en vivectota.

Ah.

Árabamos.

Estábamos en un viaje con un amigo,

con mi amigo Javier Pons, en Estados Unidos.

Sim.

Yo jovencito, recién salido del huevo,

como quín dice, me daba miedo todo,

non tendía nada.

Vale?

Para que te soutubes un poco.

Ibamos a Estados Unidos año 85.

La propina iba...

Pero vamos, con la chorra fuera,

por decítelo vulgarmente.

Es que tenías que dejar siempre, siempre, siempre.

E yo, se sabes que soy un experimental,

siempre me gusta probar cosas nuevas,

forzar situaciones.

Li dije mi amigo Javi, en el próximo bar,

no quiero dejar propina.

Oh.

Quiero proponer un cambio, no?

Sí.

Quiero cambiar la sociedad norteamericana.

Muy bien.

E voy a empezar en ese bar.

Sí, sí, pero...

Ese bar de motelos.

Exacto.

No, no, no, no.

Ese bar de Hell's Angels.

No, no, no, no.

Va a ser donde voy a empezar.

Me dice mi amigo que tiene má sentido común que yo,

es un poco mayor, y por lo tanto,

siempre ha sido un guía para mi.

Tú eres todo andreu.

Tengo, tengo ahora un pitido en los oídos,

que me molesta muchísimo.

Tú también?

No, yo no.

Vale, yo sí.

Vale, pero...

Vale.

Que pasa?

Pues quítatelo, quítatelo.

Me doliá.

Entonces, llevábamos muchos días,

y li yo no comiendo hamburguesas por rato,

y bebiendo coca-cola,

e venga, propina, venga,

propina, venga, propina,

en un taxi me equivoqué.

Cagando slime.

Cagando slime un poquito sí.

Prácticamente.

En un taxi me equivoqué,

e para redondear, le digo,

for you, for you,

en mi inglés de la época,

y si valía el viaje ocho dólares,

siete noventa y cinco,

yo le di ocho y digo for you.

For you.

Y los cinco centavos,

os mirthatx ant Francisco

y me los tiro para o asinto da trá人.

Univers des 그걸 no sento.

Como?

Me los tiro al morro.

Ó, ó, hostia puta,

e salivaam del taxi,

e yo...

Eska esta gente que me law edu Nothing Stone.

E dice, Javi es que has dejado

cinco centavos, tío,

que xe teón, försöco daeverla,

queso llevá,

a que un día digo Jabi...

me levanté por a mañana,

porque así como estavos tuyo,

Adí e zaché en inglés, javi como es?

E yo hablábamos en español,

cómo es en inglés javi?

javi

javi.

Pode ser que pareas que pera,

dicas que me calles?

Pero me ha gostado la rapidez.

Javi, va, no te encalles con esto.

Javi, Javi, ya, ya, es verdad.

Os paráis con cualquier cosa.

Vale, vale, vale, sí.

Javi.

Vale, pero muy bien, muy bien.

Me ha gostado la rapidez, venta de la chica.

Está bien tener carácter, pero hay que gestionarlo.

Te cojo o concepto, te digo.

Javi.

Javi.

This morning.

Porque dije, voy a hablar inglés con Javi.

Muy bien, muy bien.

Javi, this morning, you and I will,

we will change the United States of America.

Me cago la mierda, que son un supe traduzirlo.

We will make America great again.

Exacto.

Y dice, Javi, ya estás con tu mierda.

Te lo digo, te lo digo, te lo juro,

la hamburguesería que vallamos hoy,

porque se lo copiamos a hamburguesería.

Cagaba insfetos.

Ostia, no, no.

Pero carne, carne, carne.

El día ya te contaré a outra,

que es relativamente relacionada con esto.

Bueno, íbamos a la hamburguesa.

Ochentas.

Todavía...

Estados sí, no, no.

A momento he pensado que íbais a comprar ochenta hamburguesas.

No, no, no.

Estados ridos todavía...

Nacho de ochenta.

Salía de los setenta.

Que es de coro de que estás?

No, no, no.

Había...

Estados ridos era como parecía Blade Runner,

no, era sucio, grasiento e cualquier...

No, era el no, ayer de los setenta,

de Warriors, pero todavía había...

La gran transformación.

Giuliani aún no había limpeado para ciudad

e se había puesto o tinte S en el pago.

Exacto.

Exacto. Ese mismo...

Fue limpear el alquitrán de las redes

e poner el celular de la cabeza.

Yo creo que aquí entraría una música norteamericana,

e me pongo en trabajo del compañero de sonido.

Bá, estávamos en Nueva York.

Não estávamos en Kentucky,

pá para cá.

Ya para ir resubiendo, para allá, para allá.

Para, para...

Pá para, pá porje...

Berto.

Javi te llamou.

Eeeh, e nono?

E nos dirigimos a unha hamburguesería.

Vale? Entraese la hamburguesería.

Damos?

Eu soy Burgerman.

Eu pedi...

Eu sou el que vende la carne.

Si.

Hey, wanna... you want my dogs?

Congratulate you.

For your work.

What are you talking man?

You want my dogs?

Say, hooray for you.

Are you talking to me?

I have three dogs.

I don't want to know your dogs.

I want hot dogs.

Hey, it's a joke because I am comedian.

Fucking Spaniard is so, so funny.

Oh yeah.

You are not English, no?

You are from Germany, no?

I don't want to revelate my DNA.

Ah, ok, ok.

I am half Cherokee.

Half...

Si.

Bueno, ok.

What?

Two burgers, please.

Two burgers.

Ok.

Wait, wait.

Where you go?

Wait, wait.

Que llevo a mucha prisa.

Two orders and burgers.

Wait a minute.

For drink.

For drink, cojones.

For drink.

For drink, I want a coke.

A coke.

But this coke you have...

No, no, no.

One liter.

Esos coques que tenéis que...

Liter es basura.

No.

Liter de la papalera.

Liter, literal.

Liter.

Light.

Light, later.

Vale.

Big, the big one.

X, XL.

Yeah, yeah.

Barreño.

Barreño.

I want two barreños.

Two barreños of coke.

No ice.

Because...

You wanna clean your feet in the coke?

Baby.

Dirty man.

No, maybe.

Because if you don't put ice...

Cabe más.

Yeah.

It's a war trick.

It's a war trick.

I must pay.

I'm not...

I'm not tonto, eh.

I see you put...

I'm gentleman.

Toda o ice que se este cargando a lasca.

Cabrones.

Con tanto puto gelo.

Little by little.

Bueno, me pasaremos por alto la narración esta

que a mí se está haciendo largo ya.

I was enjoying it.

Bueno, ya.

E en el caso es que ya pedimos, por favor,

la cuenta.

La cuenta.

The bill.

The bill.

Bofalo.

No, bill.

No, no.

Ticket.

Yo sempre digo ticket.

Ticket please.

Ticket please.

OK.

This is your ticket.

OK, thank you.

Look at this.

Read it.

Read it.

No, no, no.

OK.

A llegada.

$87.

Ya se havia ido.

Ya se havia ido.

OK.

Ahora eres Javi.

Ven, ahora eres Javi.

Que pasa, tio?

Eh, mía tio, é.

Que passado.

Mira.

Aquí pone 15 dólares,

más el 10% de propina

que no vamos a dejar.

E Javi,

ostia, ostia.

No me joda, digo,

encárate pa' la puerta.

Sí.

É prácticamente coi robado.

Porque veo la...

Un simpa...

un sim...

un sim...

sin taxis

sin taxis, apié

sin taxis, taxis éste

impuestos en tasas

tax és tasa

então eu hecho un híbrido sin taxis

es sin tasas

me entiendes o no?

yo porque eu non lo entiendo

vale, non, de verdad

no, no, no

está última parte de desconexar

vale, perfecto, pues eu le digo mira, ahora pagamos lo que dice

e la propina una mierda

porque se diz

que le llaman outra cosa

año 85

como era no Mallorca en el año 35

e te podían

que te podían ampuñalar

e tirártelo en contenedor

e non había orgánico

era en el río

no había contenedores, había cubos de aluminio

ha sido como don gato

conforme a contenedor pequenito

sí, había raspas de sardín al lado

e tomate

tomate verde fritos

te tiraban e te colgao la mano

bueno

o caso, e así lo hicimos

ostia tio, pero o tio como lo vio

porque ya vio que dejamos

o dinero se acerca

e hace un tio de metro 90

oi, oi men

o tio oi men

o tio oi men

o tio

e dije no

con falsa interesa digo no tio

eu não quero

porque eu não gosto dos serviços

ooo

te habia tratado mal

não era moi bom o serviço

e xe creo que foi por eso que eu dije

ostia Javi, se isto lo ponen pa previa o serviço

eu não gosto dos serviços

eu não gosto dos serviços

então eu não posso

eu não posso morar agora

bom bai, menta me iba

igual penso que non estava

que pensou que

que havia unha desgravación

não lo sei, pero empeza a gritar

eu não me lo invento isto

e Javi vamos e nos fimos corriendo

da hamburguesería

eu fui o que não dejou propina na estados unidos

tengo que sentarme

no no, que estamos no programa da propina

e isto era unha anécdota

oi non, eu não estio entendiendo o programa

agora volvemos

ao debate

outra vez

tenhamos un testimonio pendiente

debate

que que

propina sí, propina morto

tu, adelante

me gostaria de explicar unha coisa que me pasó

exactamente, oi muy parecida

oi entonces, perdona, tenemos que volver

a viver en total

é que este programa tiene unos peajes

venha, outra vez

venha venha, espérate que la pongo

a ver a entrevista le tu

queres en que lleva las vivecdotas

quéntanos tu vivencia

respecto ao mundo propina

exacto, estava yo en estados unidos

tambien

en nueva york

paraíso da propina

e estava yo en el bus turístico

ese que tienen allí, que vas andando

todo el rato

perdona, que vas andando

que te llevan por todo estados unidos

pensava que era un bus que llevava una cinta

e tu tienes la experiencia de andar

encima del autobús

podria ser

pensava que era el bus

va avanzando e tu vas caminando al lado

has pagado

pero vas caminando

que es lo que has pagado? la opción de meterte

en algún momento, pero no la usas

te escozca

que paso allí?

en realidad es como el de los picapiedras

estava allí

e o tio que va todo el rato hablando

a mano de licha tenis tal

pero

a mitad del tiempo, el tio estava pidiendo propina

estava dicendo

vivir en nueva york, que es muy caro

todo el rato

e se puso tan pesado

esta estátua de George Washington

dáme algo

tal cual

la calle 57, aqui me vendria bien

un dolar y medio

tan así

e el dijo me pagáis mal

porque al final esto ocupa

a empresa que me dice

eu te doi poco e o demas en propina

se al final

el capitalismo salva

que hicisteis?

porque yo tamis se está cociendo algo aqui

evidentemente

yo estaba ya hasta las narices del tio este

quando me baje, me fui

no le peguei ni nada e dice el tio

españoles, verdad?

poles tenias que haber dicho, si

pero en España nos inventamos la propina

antes

pasas que ahora ya no lo usamos tanto

se tenemos fama de

porque no entendemos esa lógica

según la cual, es verdad

es que muchos camareros vivem allí

e solo vivem de las propinas

que el veterano reparte por la noche

como México también

ademas no estás tipulado

que cantidad es?

coño no estás tipulado, te ponio 10%

se puedes tipular mas

dico aqui, vamos tú e eu tomamos un café

aqui usamos

premio

premiar se nos ha gustado

se usa la propina

que a mi, aqui viene la anécdota

non es un premio, non es un refuerzo al sueldo

es un premio non un refuerzo

eu tengo una anécdota de propina

vamos volvemos a la anécdota

eu me pudo sentar o que des de pie

yo llevo mucho rato de pie

estas cansado ya

vamos a sentarnos

a ver

isto ocurrio

en 2000

8

eu empecé a trabajar

empecé contigo

en el programa en 2007

o 6

sí pero

en serio en 2007

6 iba de vez en cuando

en 2007 ya empecé haciendo papel

no aquella cosa que hacíamos

e entoces

foi una entrada tan fulgurante

no mundo da televisión

que

al verano

me propusiste

hacer la sustitución de la presentación

en verano

o mejor título creo que te ha proposto nunca

bueno a fuente ha salido un momento

que es darle a alguien tu programa

pero mantener tu propio nombre

para que no luz

para que te o pacado

entoces

me diste un par de semanas

de vacaciones antes

de que acabara el programa

las últimas semanas estuve vacaciones

para que cuando acabara eu volvia

e fomos a Menorca

en junio

fomos una vacación maravillosa

no teníamos hijos

Menorca super tranquila

a ese j o de ese j

antes de san juan o después de san juan

a ese j

funio

yo creo que antes

muy tranquilo

de verdad maravilloso me enamorei de la isla

sigo enamorado de la isla

e fuimos a un restaurante

que está en un pueblo que está en la mitad de la isla

que seguro que sabéis qual es

porque en la carretera hay uno que está en mercada

creo que era en mercada

tenemos que hacer un programa de Menorca

que no estamos tan unidos sentimentalmente

pues sí

ya no me interesa este programa

nono

yo llevaba poco de famoso

pero llevaba mucho

de rata

de rancio

yo no manejaba dinero

en rancio nace

había empezado a manejar un poco de dinero

desde hace 6 meses

todo mi cuerpo

era de una persona

que no ha tenido mucho dinero

corpo e cabeza

e fomos a comer a un restaurante

tú no sabes las fiestas que me hicieron

hombre

Alberto

temos empezado a ver a tele

que guay, nos gustan mucho

cunxate a ver a satele

dan venza que fóis que se aparepa

xe

vás que trequen os gossos

e que falasí

e xis gase

mira, hago un menor quinga

e falasí

tú nes gase

yo perdón tú neras loca

canciones mararquines

escucha en latinamérica

xe

e entonces

nos tratan muy bien

nos regalaron

algo, un postre

xe muy bien

presenta todo mundo mis e fotos

que sea de ibérico

que sea de cerdo ibérico

no chá cal

xe

xe

e xe

xe

e xe

xe

xe

xe

xe

xe

xe

xe

xe

como gesto así con a cara e eu pensei,

ba, le está dando un ataque de algo,

pero bueno, agora da tienda,

quando sacamos del restaurante, da tienda.

Seguro que no están urgente.

Ui, ui, ui...

Eu pagando con os tipos de restaurante de delante, cobrando...

O lenguaje perdona corporal,

moi difícil de interpretar, no?

Empezo a darme tirones,

también me da tirones de la camiseta e eu.

Eu pensando,

voy a acabar de pagar aquí porque

tengo un problema con mi mujer,

salimos, nos despedimos, adiós, adiós,

e mentre vamos, vamos caminando,

as gentes...

Nos dejó nada de propina,

nada!

Eu...

Eu vi que dejé.

Claro,

nos han tratado superbién

e não...

Aí está o conflito.

Te queres creer que a día de hoy

eu passo por esmercadal

e não paro o coche porque me da vergüenza

encontrarnos con as gentes da restaurante?

Eu sei, te lo juro.

Eu não lembro que o restaurante es

porque eu não querido ni informarme

ni buscar que o restaurante sei

porque me da vergüenza.

E não há dia que saiga

o tema de Menorca o de un restaurante

e que a ni mujer no diga...

Te lembro, mira, no como aquella vez, de 2007.

Tu te lembras o restaurante que era?

Non.

Não sabrias decir qual é?

O mercado lo está en grande, coño.

O podíamos encontrar.

Pois agora que amasas fortunas,

vives como o tío Gilito

encima de unha montaña de dólares,

é o momento de coger un tú dinerico

e ir a ese restaurante e dizer

Tarde...

Quanto vale este restaurante?

Tarde compro...

Entra aí e decí.

Os acordeis que non ti propina, no?

Quanto vale este?

Quanto vale este?

Compros valia.

Pum, como estos.

Graças.

Que quira comer?

Nada.

Quere esto a damos este banano?

Que no haceros unha opa.

Oste.

Exacto.

Muy bien, graças.

Hasta aquí o especial propinas

porque estamos ya en el límite

e vamos a dar.

Nos indica el equipo

que en la semana pasada

sembramos un tema que es que Berto

trajo un videojuego muy antiguo

con la esperanza de que funcionara

e no funciono.

Un videojuego

es uno de los primeros videojuegos

que apareció

en nuestro país.

Se llama telemaster

año 82

lo ganó mi hermano en un concurso enviando

papeles de Suggos.

Sabías esto?

Que era con papeles.

No, imites a mi hermano

que te voy a arrancar a casa.

Toma.

Toma.

Toma.

Toma.

Toma.

Toma.

Toma.

Toma.

Toma.

Toma.

Toma.

Toma.

Toma.

Toma.

Toma.

Toma.

Toma.

Toma.

Toma.

Toma.

Toma.

Toma.

Toma.

Toma.

Toma.

Toma.

Toma.

Toma.

Toma.

Toma.

Toma.

Toma.

Toma.

Toma.

Toma.

Toma.

Toma.

Toma.

Toma.

Toma.

Toma.

Toma.

Toma.

Toma.

Toma.

Toma.

Toma.

porque non, e ento estemos tú un equipo de profesionales que esten intentando resucitar

ese juego dentre as tinieblas de la tecnologia e me dicen que aqui arriba, en la parte técnica

del control, se llama así, se llama control, eu não sei como se ama, ni esto, ni a gente

que trabaja aquí, non sei. Hay un ser humano que está...

Pero mira Lelo que dicen, dice, seguimos arreglando o jogo de Bertón, tenemos en ello un señor que

no trabaja ni con nosotros, son unha persona que le interesa este tema, que es un altruista,

alguien que ha venido a... Está de control con cables e cosas, para que veáis tamén

a concreción del equipo que nos ayuda mucho. Se os parece, vamos a convivar como está

o problema, venga vamos a control, nos valláis porque a lo bojo la semana que vine venís

outra vez, vamos acceder al control de realización de nadie sabe nada, donde hay unha persona,

un señor que no conocemos, un señor que no conocemos, o que está este señor.

A ver, bajar los monitores, que no se acoplé nada.

Bo tengo, tenemos al señor.

Hola, buenas tardes.

Buenas tardes.

Buenas.

Hola, como estás?

Aqui está, como te amas?

Alex.

Alex.

Tu no trabajas aquí, Alex?

No.

E como has llegado hasta aquí?

De rebote, trabajo al frente.

Perfecto.

Como al frente de la cafetería?

Si.

No, un pouco más alto.

Oye perdona, perdona Alex, perdona que te corte.

No voles como si alguien se hubiera zurrao, a lo mejor, o es el...alguén...alguén...no

me extrañaria, es una habitación pequeña e seis personas.

No, no me ha parecido o del apego, Alex.

Tu no te abrasa ligera un poquito o vientre, no.

Vale, perfecto, esta mañana me tomaba el quimilla en todo o bañera.

Vale.

Que estás haciendo?

Bueno, veo que tiene el juego totalmente abierto, la placa de cintuito impreso está

aquí.

E que?

Cables sueltos e mierda.

O sea, no.

Un mierda.

Que no, que no funciona.

Pero qual es el problema?

Bueno, hemos estado barjando varios, primero el altavoz está desconectado, se ve claramente

el cable rojo que no, es, no hay que desmontar.

Claro, cuando ya saímos por los películas cable rojo, con cable rojo e cable azul, con

cable azul, eso sale sempre.

Eso es básico.

E luego por la señal de salida no...

Onde los TDAX?

Hemos puesto un cable nuevo, estamos ahí probando, ahí con...buscando.

Te has bajado, veo en el móvil e como, como os llamáis esto?

La circuitería.

La circuitería.

E que es una...

Entonces, no eres capaz de arreglado.

Te movendo, no?

Vale.

Se me dais máis tempo e máis dinero, sí.

Vale, ya.

Yo a tiempo todo el que quieras, dinero habla aquí con esta gente, porque yo ni propinas

dejo.

Pero al menos lo intento.

Tienes una semana más?

Una semana entera.

Sí.

Vale.

Bueno, entera, máis o menos.

Semanas de unha hora que hacemos aquí, vale?

Correcto.

Y los viernes fiesta, no?

Y los viernes fiesta, sí.

Vale.

Vamos a marcharnos, nos despedimos desde el control do sonido.

Sí que se atira un pedo a alguien, né?

Sí, sí, sí.

Pero hace rato...

Como de mandarina, eh?

Hagamos somelier.

Ácido.

Somelier de rilada, ves que ya se está marchando?

Sabes que se me está mezclando con tu perfume, con tu...

Tu que te pones?

Tu hueles algo.

Un perfume que me regalaron muy bonitos, ya me huele, me huele, me mira.

Estás hablando de cuestiones que afectan a un cadáver.

Sí, sí, sí.

Bueno, en fin.

Nada, yo lo entiendo, yo haría lo mismo, yo estoy aquí ocho horas e...

Acabas a todos, la semana que vine volvenemos, no sabemos ni como, pero sí donde.

Aquí, el último programa, desde la Casa Terrata en Barcelona, vale?

Nos vemos.

Venga, adeúo, vagi bem.

Escuchamos.

Adeúo, todo, adeúo.

Acabas de escuchar, nadie sabe nada.

Escúchanos en directo en la ser, los sábados a las doce del mediodía.

Sábados a las doce del mediodía.

Machine-generated transcript that may contain inaccuracies.

El ‘Nadie Sabe Nada’ es todo ignorancia pero en esta ocasión, Andreu Buenafuente y Berto Romero coinciden en una gran verdad: en 2023 el efecto muaré en televisión ya debería estar resuelto. ¡Una mierda para el muaré!

En otras cosas, en esta entrega se sigue intentando arrancar el videojuego antiguo que trajo Berto Romero, se lee el informe sobre el ADN de Andreu Buenafuente, se suceden las vivécdotas protagonizadas por fans, el control de realización huele a pedo y de propina se habla en profundidad de la propina.