Carice & Halina: Moederschàààp II

Ik ben Karis. En ik ben Halina.

Maar haal het wel even. Jij hebt namelijk heel goed nieuws, volgens mij.

Ja, lieve luisterhuis. Wij komen terug.

Er komen nieuwe afleveringen van Karisen Halina.

En dat is A. Heel leuk. B. We zijn er elke week.

En C. Op Paulina.

Dat moet met een Groningsaccent.

Ons weet mens niet dat jij Halina bent die Karis nadoet.

Nee, je bent Halina weer. Sorry, pardon.

Dit is zo, meta. Ben ik nou Karis die Halina nadoet van Halina die Karis nadoet?

Maar je kan dus wel naar ons luisteren zonder reclames.

Dat is wel even een belangrijk punt.

Zonder reclames? Hoeg. Leuk.

Gewoon lekker vrijdoor associeren zonder die commerciële boodschappen.

Wil jij ook twee maanden gratis luisteren naar Padimao?

www.karisenhalina.nl

Dus, kom als graad eens beluisteren.

Ja, snel een beetje.

Hai, hai.

De stroom.

Hier zijn de meest succesvolle actrices op Silvia Hoekst, Stekel, Reutenkartjes, Kulman, Victoria Koblenko, Monique Hendrix, Monique van de Vendere Neeshouten,

Dijk Vamke Janssen, Marie-Lou van Steenis, Anna Drijven, Abrie Hoes, Ellen Vogel, Angela Schijf, Lotte Verbeektje,

en de volgende man, Wilke van Amor Roy, in een landenkabel van Kastbergen, van Nederland.

Halina Reinen, Karis van Houten.

Zijn we weer. Ik doe net of er niets gebeurd is.

Ik doe gewoon voor de schrijver. De luisteraar.

Jezus, Mina.

Je weet niet wat er gebeurd is.

We hebben een kink in de kabel, dat hebben we zo gehoord.

We waren heel goed begonnen en toen was er een kleine trickje en dat is nu verholpen.

Oké, let's go.

Het wordt gezellig. Voel de sfeer.

Ik ben er zo klaar mee.

Oké, dus er is een ontwikkeling in mijn hormonezoop.

Ik heb het dus voor elkaar. Ik krijg net een tekstje.

Dus ik heb via de arts, nu krijg ik dat.

Je krijgt een kilo pillen mee.

Ja, dus dan gaan we kijken wat dat oplevert.

Dan ga ik daar jullie verslag van doen.

En mijn klachten om nog maar even voor mensen duidelijk te maken.

Ik heb geen opvliegers. Ik weet ook niet zo goed wat dat precies is.

Dat weet je wel als je dat hebt.

Ja precies, dat heb ik dan niet.

Dus midden in de nacht wakker worden en denken, oké, laat de dag beginnen.

En dan vervolgens de rest van de dag helemaal niets meer kunnen.

Omdat je hele nacht rust totaal iblik was.

Ik heb geen libido.

Nul na de njent.

What else nu?

Nou, maar dat is wel schijnbaar.

Dat hoort erbij.

Ja, dat ken ik ook wel.

En dan, wat heb ik genomen? Oh, Fuzzy Head.

Ja, dat was wel duidelijk.

Dat was je eerste symptoom.

Zullen we eventjes mijn klangschaal gaan uit testen?

Oh, dus Kari's heeft een attribut meegenomen waar we het vorige keer uitgebreid over hebben gehad.

Dit is mijn stemvork om mijn linker- en rechterherster te stimuleren.

Een hele grote.

Maar ik hoop dat het mijlof wordt gestimuleerd.

Dat snap ik bedoel?

Want jij gaat dit nu doen in de micro.

Oké, here we go.

Lekker?

Ik vind het niet heel leuk.

Het probleem is alleen dat je natuurlijk met je linker oor moet je het beluisteren.

Dus ik mag het ook alleen maar in mijn linker oor horen.

Ja, dat gaat nu niet met onze koptelefoons.

Maar de mensen thuis kunnen dat doen door hun linker oor.

Wel het oortje in te doen als ze vier oortjes...

Monen ook kunnen die een beetje gaan uit proberen.

Maar dit hele gevaart heb je dus altijd in je tas?

Nou ja, altijd, altijd, altijd.

Je moest me nog wel een helper renderen om in mijn tas te doen.

Ik heb je geessemest vanochtend.

Dat vind ik dan wel een knap van mezelf.

Ja, de staf.

Maar dat komt dus pas boven als ik in onze app dan zit.

En dan begin ik vrij te associeren en dan kom ik erop.

Maar het is niet zo dat ik dan zorgers wakker wordt denk ik oh shit ja,

ik moet er nog even herinneren aan die stemvork.

En dat zou...

Nou, vijf jaar geleden wel zo zijn geweest.

Snap je dat ik echt gewoon alles in mijn hoofd kan bewaren?

Zicht vind ik dat ook niet heel vervelend.

Je bent daar wel minder scherp door.

Dat vind ik ook wel weer leuk een beetje.

Voor jezelf is het niet leuk, maar mijn vak is het heel leuk.

Nee, dat is kut ja.

Want ik moet alles tegelijk onthouden.

Maar aan de andere kant inderdaad, je hebt ook gelijk,

dat is ook maar een idee.

Want ik merk ook, er zijn natuurlijk ook bijvoorbeeld regisseurs

die letterlijk in een tentzet zitten, geen benen hebben,

er niet, snap je wat ik bedoel,

en helemaal niks onthouden meer.

En teams van mensen om zich heen hebben die dat allemaal doen.

Dus in die zin moet ik misschien ook een beetje loslaat

dat ik alles moet onthouden.

Ik ben wel benieuwd wie die beneloze regisseur is.

Ik heb zo veel verhalen.

Ik ga geen namen noemen van die regisseurs

die of zo dik zijn,

dat ze niet meer uit die tent kunnen komen.

Of, snap je, er zijn zo veel mensen die,

of bijvoorbeeld die, ja, gewoon,

ik ken ze ook hele grote mensen,

die teams om zich heen hebben

die eigenlijk allemaal delen van hun hersenen zijn geworden.

Dat is zo fascinerend.

En wij hebben dus ideeën,

dat hebben denk ik heel veel vrouwen,

nee, maar ik moet iedereen please, iedereen tevreden houden,

iedereen aansturen.

Dat is wel heel waar, eigenlijk.

Ja, dat ben je ook wel een beetje wel,

want je hebt niet dat hele ding om je heen,

zover ben je nog niet.

Dat budget heb je nog niet.

Maar ik merk ook wel als ik dan bijvoorbeeld vergeten

omdat ik nu dus vast die het heb vergat,

ik bijvoorbeeld een kostuumontwerpje terug te bellen,

maar dat maakt helemaal niet uit,

want dan belt hij de volgende week wel.

Dat is voor jou op zich goed om het een beetje los te laten.

Dus in die zin wil ik maar ons allemaal

een hart onder de riem steken

dat we ook niet alles ballen in de lucht hoeven te houden.

Ja, weet ik het ook.

Weet ik veel, joh.

We wilden dan nog even doorpraten over het moederschap, he.

Moederschap, moederschap.

Want daar zouden we nog niet over uitgesproken.

Nee, we hebben ook weer zoveel vragen,

opmerkingen en hele lieve, lieve, lieve reacties gekregen

dat we ook wel merken dat het heel erg leefde.

En dat we ook wel dachten,

sommige dingen hebben we helemaal niet besproken, eigenlijk.

Zijn we ook wel een beetje

soort van overheen gestenderd.

Zoals bijvoorbeeld dat er ook nog vrouwen zijn

die misschien heel graag kinderen willen,

maar ze niet kunnen krijgen.

Want ook toch weer een ander verhaal is dan

heel graag kinderen willen, maar dat het er niet van komt.

Dat is weer een andere groep

dan die vrouwen die duizend miljoen keer

proberen en allerlei behandelingen doen

en naar magiers gaan.

Hebben jij dat veel in je omgeving?

Je hoeft het totaal nergens bij in te gaan,

maar ik bedoel, meer in het algemeen.

Nee, maar ik ken wel mensen natuurlijk

die een hele lange weg hebben afgelegd

en uiteindelijk door allerlei

ingrepen toch zwanger zeggen worden

en wat dat dan ook allemaal weer

teweeg brengt, maar we kennen natuurlijk

zelf ook mensen die geen kinderen

konden krijgen

en het verdriet wat daar

meegepaard gaat

en het trauma wat daar meegepaard gaat

is er niet gering.

Nee, want het was ook een hele mooie uur van de wolf

die ik terug gekeken op, weet ik

wat het is, MPO start gemist

twee dokken.

Iedereen kan dat gewoon terugkijken uit.nl

Uur van de Wolf.

Oké, dat ken ik.

Goed programma vindt dat. En dat ging

over Candy Dover

die ook 50 werd in die documentaire

en dat gaat heel erg over haar carrière

en dat is het belangrijkste, maar er zit

ook een aspect van dit in en zij heeft dus

blijkbaar, daar is ze ook heel open over

daarom kunnen we het over hebben in die documentaire

dat ze dus heel vaak geprobeerd heeft

en het dan niet lukte

en toen dacht ik wel, toen ik dat zag

dacht ik oh ja, daar hebben we inderdaad geen aandacht aan besteed

en dat is misschien nog wel één van de grootste

mensen gepraat, dit gaat dan niet over Candy Dover

maar die echt raarste dingen dan gaan proberen

die in zo'n obsessie belanden

ik kan me dat ook heel goed voorstellen

omdat het ook nog hormonal is toch

heel fysiek kan voelen

en gewoon niks anders meer kunnen bedenken

en ook denken ja ik moet misschien wel stoppen met werken

want dan gaat mijn lichaam in een soort ruststand

en dan kom je natuurlijk in een soort

weet ik veel loopgraven in de hersenen terecht

dat is niet niks

dat gevoel hebben dat je toch niet complete bent

als het niet gelukt is

je lichaam je in de steek laat

dat je er toch een bepaalde controle over zou moeten hebben

of dat het je niet gegeven is

dat het een straf is

ja dat zijn allemaal hele complexe

processen

ja en ook wat je zegt

dat ons lichaam als vrouw

zit gewoon in een soort oven in als er waren

en als hij dan ongebruik blijft

dan denk je ja

en ook wat doe ik hier dan

als dat niet benut wordt

wat is dan

en ik kan me ook voor

bij mij is dat dan nooit zo'n obsessie geworden

maar als het dat wel wordt

dat je eigenlijk echt niet meer snapt

wat dan de zin is

dat begrijp ik wel

dat kan me wel in inleven

dat dat heel duister kan worden

er zijn ook ook mensen die daar zo lang mee bezig zijn geweest

en dan worden ze uiteindelijk toch zwanger

en dan is het niet zoals ze gedacht hadden

dus dan hebben ze een enorme backlash

ook van die

hoop van die strijd

want het is eigenlijk gelukt

maar als je die gevoelens niet hebt

dat is ook wel zo complex

en dat is natuurlijk ook nog een heel verhaal

dat het hele gebeuren van een postnatale depressie

en überhaupt de realiteit

versus al een mythis

maar ik denk echt dat

ik denk dat er altijd heel veel problemen en emoties

rondom dit thema zullen zijn

maar ik denk wel dat het misschien kan helpen

als we er gewoon toch nog meer openheid betrachten

omdat

een deel ervan is natuurlijk ook echt wel

de a dat het echt

dat het zalig maken is maar ook dat

als het dan helemaal gebeurt

dat het echt gewoon een rimpeloos vijfertje is

en het is allemaal niet waar

en miskramen worden ook niet overgesproken

abortus is natuurlijk ook een enorm taboe

waar ik woon

is abortus zelfs een overgrote deel illegaal

dus absoluut

we gaan ook weer zo terug in de tijd

miskramen ook

dat is ook iets wat toch

waar er niet echt veel over

te komen voor mensen

dat het toch heel reëel voelt

dat het toch een soort wezendje is

in je hoofd

en dan heb je ook nog dood geboord

het is ook zo

ik besef me natuurlijk

ook veel vaker

hoe

ook niet voor de hand liggend het is

of hoe niet

vanzelfsprekend

evident is

dat het allemaal maar gewoon lukt

ja, het hoopt er al niet

ook wel is het zo natuurlijk

en lijkt iedereen dat

te lukken maar dat is natuurlijk niet zo

nee

en inderdaad ook nog de druk wat ik ook zie

we gaan gewoon nu helemaal

helemaal diepte maar

dat je ook nog kan hebben wat je zegt van

dan krijg je de kinderen en dan heb je misschien een kind wat heel lastig is

en daar zit ook een taboe

omdat je ook ergens ziet dat

dat de kinderen natuurlijk ook gezien worden als een verlengstuk van jezelf

en dat is

op zich is een kind denk ik al

enorm intens

maar als we dan ook nog van allerlei

specifieke

kanten aan zitten

dan zie je mensen ook helemaal aan de onderdoor gaan

dat dat helemaal hun leven overneemt

en wij zijn zo geconditioneerd

dat als een kind weet ik veel wat heeft

dat we dan zelf falen

en dat een kind ook wel volgens

die stapjes waar we de vorige keer heel veel grappen hebben gemaakt

maar van jij doet niet mee

jij loopt niet mee in de pas

er komt er schaamte eigenlijk

en dat geldt voor onszelf maar ook voor

ons nageslacht van oh nee

maar dan gaat het toch weer over ons

dat wij schamen onszelf

ja en dat geven we generatie naar generatie

aan elkaar ook door

maar we doen het ook

kijk we oordelen ook de hele tijd over elkaar

je kunt dat ook niet stoppen

dat zei jij ook van we hebben allemaal een judgemental brain

we kunnen wel denken nee ik ben verlicht

maar we hebben dat gewoon dus

eigenlijk is het enige wat je kan doen bewustwoording

dat is gewoon echt de reflectie

en de moed

om patronen te durven doorbreken

dus in die zin wat ik vorige keer zei over die familieopstelling

en dat het toch wel fijn is

als je een beetje in jezelf werkt

als het even kan

voordat je een kind besluit te nemen

als het je gegeven is

dus even aanhalingsteen kunt te nemen

dat je toch

een aantal patronen

zou moeten doorbreken omdat

je moet ruimte maken

en je moet letterlijk ruimte maken voor een andere ziel

en

dat is best lastig ook voor mijzelf

want ik kom ook

mijn idee van lief te krijgen

is don't rock the boat

stil zijn, niet te veel

pliezen

geen conflict te maken

ook vanuit mijn jeugd

maar ook vanuit ik als vrouw of meisje

dus ik wil ook niet de bad guy zijn

maar daarmee

maak ik het voor mijn kind eigenlijk heel moeilijk

maar dat is ook zo verwarrend

nee maar het is natuurlijk ook heel verwarrend

dat aan de ene kant heb je de spirituele waarheden

of niet in spiritueel zijn

maar philosophisch van

we moeten alleen maar ruimte maken

onze oude therapeut zou ik altijd van een kind

is alleen maar een soort pijl en boog

jij bent alleen maar de boog

waarom wordt dat die peil afgeschoten

meer ben je niet als ouder

aan de ene kant heb je dat

maar aan de andere kant heb je ook wat jij zegt

je zou toch grenzen ook moeten stellen

nou dat is ook niet zo erg

nee daarom maar dat is uiteindelijk wel erg

nee natuurlijk niet

het gaat er om of je

emotioneel of zelfregulatie kan aanleren

ja en ik denk wel

dat je niet je ouders moet nagaan doen

of in een soort alerte

staat van zijn moet zijn als kind

waardoor je geen ruimte hebt

om zelf die eigen grenzen te vinden

maar goed

we doen het allemaal verkeerd

dat is per definitie

dat is gewoon part of the game is ingebouwd

dat is een keer dus

het spelletje is dat je je daarna ook gaat

ontdoen van de juk van je ouders

en wie je ook bent dat gaat zo zijn

maar dat over die grenzen vind ik nog heel interessant

ook voor onszelf

kijk dat hele spirituele hoe ik

heel erg inderdaad ben opgevoed

is dus alles is liefde

heel erg ook dat idee van

het kind is een ziel en geeft het ruimte

en dan kan het zich volstrekt ontplooien

nou dat is ook wel in die zin wel goed gelukt

ook heel erg met mijn zussen

en jij hebt dat ook wel heel erg

dat wij tot één keer zijn gekomen

dat grenzen ook gezond zijn

dus ik heb dat eigenlijk verkeerd

aan elkaar gebreid in mijn hoofd

het is eigenlijk a-spiritueel

je bent geen goed mens

als je zegt nee, dat doe ik niet

terwijl heel vaak is dat veel beter

ik associeer nee

grens, beperking

met een soort hollandse boer op een akker

die zegt nee, je dammen een akker niet op

maar dat is

inderdaad wat je zegt

het is de combinatie van die twee

het is niet het een of het ander

nee exact, maar dat is zo moeilijk

als je dus een pleasent brein hebt

dat wij hebben, een mega empathiek

dat klinkt zo leuk en noble

maar het kan ook laf en conflict voor mij

het is zo handig als acteur

omdat je kan verplaatsen in de schoenen van een ander

en dan schrijver

of je kan je plaatsen in de schoenen van een ander

maar het is in het leven

van ik ben een pleaser en ik wil niet

ik ben van het harmonie model

maar daar heb ik

helpt mijn kind totaal niet mee

nee maar dus nu komen we op een interessant punt

want mijn punt is de hele tijd ook als

oké, vrouw

maar ook dus als moeder of kinderloze

of kinderloze figuur

of je bent ondanks alles

of dat je het zelf wil

maar dat je dat nu zo scherp

ziet

dat is ook omdat je het meemaakt

je kan bijna niet anders dan

dit dat aangaan

die grenzen

een kind komt gewoon

met de behoefte aan grenzen

je moet op een gegeven moment zeggen je gaat nu naar bed

anders wordt het één grote gegekte

maar die poort daarmee

zo diep in mijn eigen wonden

dat is toch ook een mega mogelijkheid

als je er geen kinder hebt, heb je dat dus niet

nee dat is zeker waar

dat is echt een opportunity

om te denken

om het zo scherp te zien

want natuurlijk, ik kom het ook tegen

ik kom het gewoon simpel weg tegen dat alles in soep loopt

als ik geen grenzen stel

het is wel min, ik heb geen spiegel

ik zie heel erg bij jou en ook bij andere vriendinnen

dat ze dingen schoos scherp zien

omdat hun kind bepaalde gedraging heeft

die wonden triggeren of hun eigen

je moet wel

en dat hele wat ik echt heel mooi vind

want we wilden ook nog even

positieve dingen van het moederschap benoemen

ik vind echt bij alle acteurs heel generaliserend

als ze ouder worden

als of ze in zichzelf zakken

dat zag ik echt bij de toneelgroep ook heel erg

ik vind nog dat Barry op een gegeven moment vader werd

het dacht ik echt, oh my God

zo helemaal in een soort verdieping

waar ik dan mega jaloers op was

ook omdat je denkt

doe er allemaal niet mee toe, snap je?

alles waar je je vroeger druk om maakt

je denkt, ja joh, ik kom gewoon

een minuut van tevoren op de repetitie

en dan was je helemaal vrij opeens

snap je dat ik bedoel, in plaats van

helemaal, en nu ga ik het doen

dan sta je helemaal vast en presteer je helemaal niet

het is heel bevrijdend inderdaad

heel bevrijd en die hadden zochters

met de pap gegeven, de luif

dus die komen daar aan en denken

ja, whatever weet je, ik doe het wel

dat is als je de toneel speelt

en dat weet ik van vroeger nog wel

dat je bijvoorbeeld of heel slecht had geslapen

of gedronken had die avond daarvoor

dat je dan eigenlijk geen reserve meer hebt

en dan blijft alleen nog maar de essentie over

van wat je daar staat te spelen

die ruizen zijn er niet bij

en open voorbeeld, mensen die nog geen kinderen hadden

in dat toneel ensemble waren altijd heel geopposeerd

door ik moet goed slapen, net zoals topsporters

we moeten goed slapen als zanger

we moeten echt op het allerhoogste niveau presteren

we moeten morgen zitten, de hele persens aan bla bla bla

en je merkt gewoon dat die ouders die kleine kinderen

hadden dus niet sleepen, want die kinderen

die huilen doen, die waren er helemaal niet meer bezig

joh, ja je bent gewoon een open wond

vanaf dat moment

dus veel emotioneer ook en daardoor

ik persoonlijk kan makkelijker

bij mijn gevoel en kan ik dus ook sneller naar die

naar die bron

komen terwijl ik, dat had ik niet verwacht

per se meteen

nee, terwijl het inderdaad

het idee natuurlijk is van ik

moet afscheid nemen van iets

zelf als de acteurs niet in terapie

durven, want dan denk je dan is mijn bron

ik wil het ook bij aantekenen voor alle kinderloze

mensen dat het ook, dat jij ook oké bent

en dat het ook allemaal goed komt zonder dat

en dat je het ook niet nodig hebt, maar ik vind wel

dat het, sommige mensen echt

zien, dat kent

nu, komt er een verdieping in je spel

of in je beleving of in je, hoe je dingen aanpakt

dat had je nooit kunnen

forceren op die manier zelf, en bijvoorbeeld

ook weet ik nog dat Tamar van de Dopp ooit tegen mij

zei dat tijd voor haar iets heel anders was geworden

dat het een totaal ander event was

tijd, en dat als ze dan 10 minuutjes voor zichzelf

wat ze daar zo blij mee was, dat ze die ook heel goed

kon benutten, terwijl

voor mij tijd is ook een soort van ja 24-7

op strakt grote

zee van, zit geen grens aan joh

ik kan altijd werken, en dat doe ik dan ook

snap je, en dat is ook heel slecht, want dan

word je ook, heb je nooit vakantie

of een rustpunt, of een

dat gaat het maar door en door en door

we kregen ook best wel veel mensen die

dingen aan ons vertelden

berichtjes, ook over

dat zwanger zijn, dat dat ook iets is

waar best wel veel mythes rondom ontstaan

en dat dat ook natuurlijk iets heel heftigst kan zijn

want laatst nog een heel artikel over de kant

mensen die dan heet het misselijk zijn

en vreselijk, ja

dat dat niet, want iedereen is misselijk natuurlijk

een periode geloof ik, maar dan zijn er mensen

die gewoon de hele tijd misselijk zijn

dat is echt heel erg, ja ik heb dat gelukkig

niet gehad, maar ik heb

dus ook een keer

een miskram gehad en die eerste

dat weet nog wel, die eerste keer is gewoon heel misselijk

maar de tweede keer heb ik dat gelukkig niet gehad

maar toen had ik, en ik heb eigenlijk

een redelijk goede zwangerschap gehad

ik vond het heel erg, ik vond het

heel erg sterk en heel erg

bouwelijk en

die wordt ook heel lief behandeld

en heel, het is heel fijn

in het begin en daarna

werd dat gewoon veel te groot omdat ik

hoe heet dat ook er weer, ik weet het zelf niet meer

zwangerschapsdiabetes

kreeg, ja

dus ik kreeg heel veel vocht, waardoor die buik zo groot was

dat mensen echt dachten dat ik een tweeling kreeg

nou je weet, kent mijn benen, dat zijn gewoon

stokjes, gewoon veel te zwaar voor

de materie eigenlijk

dus ik kreeg allemaal zenuwpijn en ik kon niet

op het eind, dat vond ik wel zwaar

maar wat voor mij het persoonlijk het zwaarst was

was dat, mijn vader was

natuurlijk ziek toen ik al zwanger was

en toen

bij zo'n 20 weken ego, dan moet je natuurlijk

dat is dan de belangrijkste ego

en dan kijk je of alles het doet

en dat moest, voor mij moest dat in

het ziekenhuis gebeuren omdat mijn vader

een harde afwijking had bij z'n geboorte

dus dan moet je meteen al medisch

en dan moet je dat in de ziekenhuis laten doen

maar in het vu was dat

4 dagen daarvoor, dat is op 7 april

was dat

die 20 weken ego zijn

op 4 april werd mijn vader opgenomen

en in datzelfde vuziekenhuis

heeft hij daar een paar dagen

gaan sterven

die sterven er geweest

en toen op die 7 april, toen moest ik

dus in datzelfde ziekenhuis

die 20 weken ego laten doen

toen ben ik met mijn zus naar de overkant van het gebouw gegaan

en toen die ego bekeken

en toen begon dat hartje zo

te kloppen

en toen begon mijn zus en ik, nu ga ik weer huilen

het is niet erg, het is goed

het begon met mijn zus

en ik was te huilen van geluk

dat het allemaal goed was

en die vader was heel erg in de warmte

die dacht, dit is geen goed nieuws

maar onze vader ligt hier aan de overkant

in een andere vleugel, dood te gaan

en

toen zijn mijn zus en ik teruggelopen

en toen ik kon niks me uitbrengen

het was te emotioneel voor mij

en toen heeft het toch tegen mijn vader kunnen zeggen

het is allemaal goed

toen was hij 45 minuten daarna was hij dood

en vind je dat dan heel verdrietig

dat je vader hem nooit heeft?

ja, dat vind ik heel verdrietig

daar kan ik heel verdrietig van zijn

ik hou me dan wel vast

aan de spirituele idee dat ze elkaar

hun padel elkaar gekruisd hebben

dat ik natuurlijk mijn vader ook echt wel terug zie

in mijn zoon

maar ik denk wel

ik heb dat

die rouw gewoon op zij moeten zetten

omdat ik alleen maar dacht

ik moet focus op nieuwe leven

en die komt nu nog wel

op hele onverwachte momenten

en verlaat terug

maar dat gooi je best vaak

dat dit soort dingen gebeuren tijdens zwangerschappen

grote

je hoort het eigenlijk best veel

je hoort het best wel vaak

dat het leven en dood zo hand in hand gaat

dat zit ook zo in elkaar

omdat we die verschillende generaties hebben

dit is wel natuurlijk een extreem voorbeeld

ik voelde me ook gered omdat ik dacht

deze pijn had ik misschien wel helemaal niet

kunnen dragen als ik niet zwanger was geweest

maar ik vraag me ook wel eens

wat heeft dat voor effect gehad natuurlijk

op je zwangerschappen

op mijn ervaring en ook

op mijn kindje

maar aan de andere kant

dat vergeten we wel is

omdat we in zo'n vreemde wereld leven

maar dood en geboorte

en al die dingen sterven

dat is natuurlijk veel meer een onderdeel

van het leven dan dat we eigenlijk willen geloven

dus in die zin denk ik ook altijd

ik snap heel goed dat het instinct van een ouder is

van oh god

ik moet mijn kind beschermen maar aan de andere kant

het is zo deel ervan

dat het misschien ook weer mooi is ofzo

en wie weet wat er allemaal, als je spiritueel bent

inderdaad hoe dat elkaar allemaal beïnvloed

maar het is inderdaad

wij zijn een beetje aan het rondkijken

mijn moedertje wordt heel oud

dus wij waren in het Rosa Speerhuis

en dat lag me daar naartoe

dat is een bekend

het is wel bekend

nou hoe noem je het

een plek voor zorgingshuis

of een plek waar mensen kunnen wonen

want er wonen blijkbaar ook hele jonge mensen

het zijn ook gewoon appartementen

en een deel is dan

als je meer zorg nodig hebt

kan het helemaal opgeschaald worden

tot je echt, je kan ook daar wonen

als je ontzettendement bent

een heel ver heen met of heel veel lichamelijke zorg nodig hebt

met de oudere mensen

omdat het idee van dat huis is

dat er eigenlijk over het algemeen

of professionele kunstenaars

of weet, want er kwam ook iemand daar

ik ben wetenschapper

dat mag dus ook als je leven

ook als wetenschapper van de kunst hebt gesteld

of zoiets

maar ik vond dat wel heel mooi

omdat we nu over moederschap hebben

en dat gaat natuurlijk ook over

onze moeders in die zin

ik vond het wel een heel bijzondere plek

om te zien en we zijn nog naar

ook nog andere huizen geweest

en dat je dan al die oude mensen

met elkaar ziet in zo'n community

toch ook al die richtingen op

we maken een grap over

maar we zijn ook al bijna 50 en de bevolking vergrijst

en als je geen kinderen hebt

denk je daar dus ook heel veel over naar

dan denk je dus ook, want ik stuurde Carice

want Carice bracht mij maar ging daarna weer weg

maar toen stuurde ik jou later voor de grap

een appje, want er vertelde dus iemand mij

kijk, hier zijn twee hele mooie appartementen

en die wonen dus naast elkaar

dan heb je gewoon je eigen voorzijg

voor de grap van, wij gaan ook daar wonen

naast elkaar, je hebt daar ook nog hele mooie penthouses

huren die twee penthouses en dan gaan we mond te delen

want er komt mond te op

voor jou mij zorgen

maar dat zijn natuurlijk wel nu is grappig

maar ik maak me daar wel soms zorgen over

want als je ziet hoe het, nou ja even cliché

maar de zorg die helemaal wordt uitgekleed

ook in dit land, weet je

je denkt wel ja jeetje

want als ik dus met mijn zussen erover praat

en dat gaat over kinderen

hoe die voor hun gaat zorgen later, snap je

dus ja dat is wel eng hoor

als je geen kinderen hebt dan denk je echt holy mother

hoe gaan we dat oplossen

want stel dat ik op een gegeven moment echt koekloekie ben

want natuurlijk wel in de lijn daar verwacht

als je al ziet hoe wij hoe vergeet achter van nu zijn

maar wie gaat dan überhaupt mij daarheen brengen

snap je dit denk ik van

komt er nog iemand op het idee

of zit ik dan gewoon hier ergens drie ogen achter

in mijn flat, mijn flat

weet je?

grappig want ik ben er inderdaad helemaal niet mee bezig

maar dat komt misschien omdat ik meer inderdaad bezig ben

wat er allemaal onder zit

en jij bent natuurlijk bezig met

onder mijzelf

ik denk er helemaal niet over na

zou ik misschien ook iets vaker moeten doen

maar wel grappig dat jij daar zoveel meer

mee bezig bent dan ik

voor jou veel meer realiteit

wat betekent dat dan

wie gaat er dan een beetje voor mij zorgen

wie maakt dan die beslissingen

zeker en ja dat

ik hoop, ik reken heel erg op mijn

nichtjes en neefjes, ik hoop dat jullie luisteren

ik weet dat ze luisteren

ik kan heel erg veel druk zetten op de ketel

maar nee maar ik denk

ook wel dat het ook gewoon bewezen is

omdat we dus veel langer leven

doordat de medische

wereld zich natuurlijk wel enorm ontwikkeld

ons lichaam blijft

van functioneren

maar een hele boel ook niet

dus er zal een heel nieuw reservoir

moet worden aangeboord aan hoe mensen ouden worden

het is natuurlijk ook heel lang gezocht geweest

we werden gewoon in Bjaardehuis gestopt

dat was het dan, dat is de Nederlandse cultuur

maar we zijn natuurlijk

er komt nu een generatie, die babyboemers

waar mijn moeder toe beoord is, zijn ook veel eisender

die gaan en gelukkig

die willen gewoon mooie bomen, mooie gezelligheid

met sfeer en smaak

dat willen wij ook later

dus ik denk dat we daar inderdaad wel mee bezig moeten zijn

want zo lang is dat niet meer

dat is zeg maar korter dan dat je tot nu toe geleefd hebt

dus je kan wel denken

dus ik ga een initiatief oplooien

heb ik al besloten met mijn vrienden

om daar een soort van plan over te leggen

maar inderdaad, als je geen kinder hebt

denk ik dat dat

een prangerder en engere kwestie is

want ook al is de Nederlandse cultuur

helemaal niet zo dat je ouders in huis neemt

wat in Italië bijvoorbeeld veel normaler is

dan nog, zie je wel, wat wij nu voor onze moeder

doen, we zijn daar wel elke dag mee bezig

met van oké, wat heeft ze nodig

wat weet je wel, hoe voelt ze zich

hoe moet je dat doen

wat ook wel angstig is

en ook als ik het moet doen

en ik ben zelf ook helemaal de mens

de blinden

nee maar daarom moeten wij die jongere vrienden

je moet al je jongere vrienden

moet je een lijstje vermaken

Geesa, ik praat tegen jou

Manuel, ik praat tegen jou, ik verwacht veel van jullie

nee maar, ik denk echt

en ik denk ook dat er ook een soort toekomst is

voor een heel nieuw soort

ouder worden

en ik hoor ook wel dat er al initiatieven van zijn

hebben beslissen hoe ze dat allemaal gaan aanpakken

maar ja, ik vind dat heel reëel

maar dat is ook als je nu

we hadden vorige keer over dat we geen verzekeringen

en zo afsluiten, maar als je dat nu doet

dan krijg je ook veel meer, dan denk je oh

over je pensioen gaat naar, het is niet meer zo lang

nee, dus weet je voor je het weet

zei je daar en heb je het niet over na gedacht

maar goed, jij kan altijd, ik heb voor jou gewoon

een plekje gereserveerd met Rosa Spira

don't you worry

don't you worry darling

don't you worry

moederschap nog even

nou ja, dat je zo kwetsbaar bent natuurlijk

als moeder

ik ben echt een bezorgde moeder

ik denk het wel

ik moet veel meer leren loslaten

en dat soort dingen

maar ik kan heel angstig worden

dat is een heel naar gevoel

dat je denkt, ik overleef het niet

als er iets gebeurt, ik overleef het niet

nee, en ik heb ook al eens gehoord

ik weet niet of jij dat nou zei of iemand anders

maar dat moment dat kind geboren wordt

of als dat even indaalt, dat dat er is

dat je dan aan de ene kant de allergrootste

blijdschap voelt die je ooit in hele hele

of liefde of stroom van endorphine die je ooit hebt gevoeld

en tegelijkertijd de allergrootste angst

die je ooit hebt gevoeld

dus dat lijkt me ook heel lastig daar

en ook het idee

ik heb ooit

een familieopstelling gedaan

over die kinderwens bijvoorbeeld

en daar kwam toen ook uit

toen zag ik voor het eerst zo opgesteld

in die therapie

met een

possible kind

en dat kind wilde ook de hele tijd bij mij zijn

dat was gewoon een wens

en die wens

die belichaamde zichzelf

zeg maar

dus ik zag gewoon mijzelf met een kind staan

en toen moest ik

zo moest huilen van

ontroering en van ongeloof

dat ik dacht, het is dus mogelijk

dat iemand zich bij mij veilig kan voelen

dus het is

wat er voor iemand zou kunnen zijn

dat had ik daarvoor nooit

gevoeld of niet vertrouwd

of toch daar heel onzeker

en die gevoelens komen ze af en toe nog steeds terug

ik denk hoe

wat heb ik te bieden

in mijn donkerste momenten van wat kan ik

je bedoelt juist niet dat dat iets is

waar je heel gelukkig van wordt

dat iemand zich veilig bij jou zou kunnen

maar dat je juist je angst in moest

dan kan ik dat waarmaken

in eerste instantie wat ik herk dat ik dacht

na die opstelling 2 weken later was ik

ook echt zwanger

de poorten zich hadden geopend

van dit is de mogelijkheid

je hebt het nu echt open gezet

maar nu denk ik

inderdaad wat je zegt

ik moet die veiligheid bieden

en natuurlijk kunnen we weer terug naar het begin

van ik ben niet

ik moet niet alles op mezelf betrekken

het wordt op een gegeven moment ook zo'n eigen verhaal

dat zijn allemaal

dingen die ingewikkeld zijn

dit een complex?

ja dat snap ik heel goed

voor mijzelf

want mensen voegen ook aan mij

hoe heb je dat verwerkt

ik heb het totaal niet verwerkt

maar ik zit er nog middenin

en ik denk ook niet dat er ooit in momenten komt

ook al wordt je ouder

en heb je dus niet meer

zit je niet meer in de jaren

dat je zogenaam nog een keuze hebt van gaat het me

lukken gaat het me niet lukken

want ik dacht dat dat ja

ik weet je zo

maar het blijft een open woont

je kan ieder moment

zoals jij dan zegt

dat je op een gegeven moment kan huilen

omdat je zo een verbinding voelt

met een wezen

je loopt gewoon op straat

en loopt een vader met een kindje langs

dat is heel eng

dan kan dat echt zo

een glitch in je hersens komen

waarom heb ik dat niet

of je kijkt naar een domme reclame

of je zit in een trein

je kan er niet

je kan niet denken

en ook elk gesprek

en zeker laatst was het koningsdag

toen was ik in Amsterdam

en toen dacht ik echt wat interessant

want al mijn vrienden

letterlijk al mijn vrienden zijn nu met hun kinderen

dat aan het invullen

wat prettig ook

dan heb je ook een doel

maar vroeger zwalkten wij gewoon angroep door de stad

en als we niet angroep door de stad zwalkten

dan mag je bij iemand onderduiken

en lekker ships eten

maar er is dus op een gegeven moment niemand meer

waar je eigenlijk bij kan aansluiten

en dat is echt

van die hele enke moment

maar hoe ga je daar mij om

ik denk toch voor mij om te blijven delen

het is namelijk een taboe onderwerp, echt waar

omdat mensen schrikken er heel erg van

dus je voelt ook altijd

ook tussen ons is het soms zo

dat jij waarschijnlijk bang bent

om veel te vertellen over je moederschap

en ik bang ben om het aan te raken

omdat ik daarmee ook dan

misschien iets donkerder maak

wat jij meemaakt wat jij zeer fijn is

snap ik wat ik bedoel, dus je krijgt heel snel

een soort moeite

of het de drempel wordt hoger

en dat hadden wij dus niet

natuurlijk Karisse en ik toen wij zo lang

allebei geen moeder waren, konden we daar de hele dag over

praten en ook vooral over iedereen

en ook ons afvragen

wij vroegen toen ook aan iedereen van

hoe heb je dat toen gedaan

of hoe je er zou willen worden

of weet je dat vroeg ik dan vaker

dus ik zou toch aanraden om het te blijven delen

ook met mensen die wel moeder zijn

want op een gegeven moment blijft er niemand meer over

waarschijnlijk in je omgeving

waar je veilig voelt om dat gesprek te kunnen voeren

iedereen is zwanger of iedereen heeft al kinderen

dus met wie moet je nog praten

en dan probeer je te praten met je jonge vrienden

maar die zitten in een andere fase

want die denken allemaal nog, ja dat komt wel

dus het is heel moeilijk om dan mensen te vinden

dus ik zou zeggen blijven over praten

maar het is ook blijf benoemen dat je het spannend vindt

om er over te praten

want ik vond het ook dus heel bijzonder

dat we heel hardig getwijfeld om dit te doen

om er hierover te gaan praten

en toen we het deden

zo positief werd opgepakt

dus dat blijkt gewoon

ik heb er echt heel veel genen over

vreemd he

dus ik voel dus dat ik

het is zo moeilijk uitleg je voelt

dus of je nadat duidelijk wordt

dat jij dat niet hebt en iedereen wel

weet dat dat nergens op slaat

maar je denkt gewoon ik ben geen vrouw

ik voldoel niet

ik hoorde niet bij

ik ben gewoon

je voelt je dus ook alle voorordelen die er zijn

dat je carrière obsess bent

als je geen kinderen hebt

dan zal je wel een harde vrouw zijn

dan zal je wel een carrière bitch zijn

dan zal je wel heel groot ego hebben

mensen plakken er heel veel dingen op

je zal wel niet warm genoeg zijn

je zal wel niet

en het is totaal andersom

je gaat gewoon zoveel werken omdat je wat moet anders doen

dus

daar moet je

toch een plek geven in jezelf

en proberen te denken iedereen heeft een uniek pad

en dit is nou eenmaal mijn pad

en toch het liefde voor jezelf

zo lastig om niet te vergelijken

want daar leiden

zoveel mensen aan

en vergelijken met andere mensen

daar leiden we allemaal aan

maar goed in het geval van moederschap is dat heel erg

ook als je natuurlijk moeder bent

want dan heb je ook weer zuidhuizen

en mensen met wie je kan vergelijken

ook zij doet het wel goed

en die heeft een nennie

en weet ik voor wat

nou dat is echt die tip die ik altijd van jou heb gekregen

van inderdaad iedereen heeft zijn eigen pad

dat is wel een hele

tip

een hele goede tip

dat is echt een tip

daar heb ik toch heel veel aan gehad

in veel momenten

dit is mijn weg

en dan is alles best

makkelijker te dragen

zeker en ook wat mij altijd toch helpt

is voorbeelden zoeken

zoals weet ik voor echt de hele stroom klinkt

maar als ik me echt downvul hierover

want ik bel jou ook wel eens en zeg

ik heb niks, ik heb helemaal

en natuurlijk kan iedereen denken

je hebt niks, je hebt alles, je woont in New York

maar ik voel ik heb niks

ik heb gewoon niks op de wereld gezet

ik kom niks uit, mijn hele oven is ongebruikt

als een ongebruikte huls

ik heb gewoon niks

en dan helpt ze mij heel erg, dat klinkt zo

maar denk ik, oké Oprah Winfrey ofzo

die heeft ook geen kinderen

en dan, dat is zo'n gedachte

kan mij dan even kalm maken

dat ik denk ja, ze heeft op de een of andere manier

invulling daar aangegeven

maar het kan ook tante mientjes zijn

waar je even aan denkt die je kent

die dat ook niet heeft

dus heb je even een voorbeeldje in je hoofd

die zijn er echt veel, maar die moeten ook de podium krijgen

en heel lang zijn die weg gestopt

ik werd letterlijk altijd tegen mij gezegd

wanneer ga je allemaal katten nemen

en ook

toen ik er over begon te praten

toen ik er over begon te praten

wé ik nog zo goed, want dat was for me too

dat al mijn mannelijke vrienden

niet mijn jonge vrienden en mijn beste vrienden

de ring daar buiten, ik zal nu geen namen noemen

maar straks die noem ik ze allemaal op voor je

die beelden mij dan op

en die gingen dan zeggen, je moet er niet zoveel over praten

dat maakt je heel onmaartrekkelijk

zo van

dat was toen, dus ik wil maar zeggen

hoe kort geleden het nog is

dat überhaupt je uitspreken

dat je de moeilijke

gevoelens die je had over het feit dat je geen kinder had

en dat het nog niet gelukt was

dat werd al gezien als

dat maakt je onaartrekkelijk

dus je moet toch proberen

die man aan je te binden

hoe ga je nou die man aan je binden

en dat blijft tot vandaag de dag

op vandaag de dag blijven mensen dat tegen mij zeggen

dat die keer en die man wel blijft

maar ook door mensen die dichtbij me staan

dat je echt denkt

excayous me

ik geloof wel dat we allemaal trauma's hebben

en dingen waar we aan kunnen werken

100.000 therapieën en archipucturen

en ijsbaden

en planten uit ons hoofd kunnen laten groeien

maar in die eind

moeten we elkaar gewoon niet

beschuldigen of beoordelen

om whatever

iedereen probeert het leven, iedereen heeft een verhaal

en ja

geen kinderen, kinderen, hond, stationcar

geen, dat maakt allemaal niet uit

vier, gewoon je uniciteit

hoe moeilijk het ook is

is moeilijk, ik vind het ook moeilijk

maar ja, het is niet anders

en ik zal nog

als ik dan echt moet nadenken wat ik echt

het ergste vind aan geen kinder hebben is gewoon

dat je denkt van

dat gevoel, lijkt mij maar goed

het is totaal

ik verzin het, want ik kan het niet voelen

dat er iets is

dat inderdaad niet je vriend is

want dat is ook een heerlijk gevoel

als je verliefd bent, maar

dat je zo'n

verbinding kan voelen met een ander wezen

wat letterlijk uit jou komt

dat vind ik het ergste, dat je dat nooit kan voelen

dat je dat

en ik weet zo dat je dat heus niet de hele dag denkt

maar dat je dat gevoel als ik

een vrouw met een babytje zie

of een man met een babytje zie

dat lijkt me toch echt

gewoon zo'n groot gemis

dat je die optie gewoon nooit

zal ervaren, dat is een heel gek idee

en dat je dus dood gaat zonder dat je dat

maar goed je ervaart sowieso

ik zal nooit ervaren hoe het is om te surfen bijvoorbeeld

mooie, mooi brugjes hier

ja nee maar snap je, soms denk ik

oh wat maakt het eigenlijk uit ja of whatever

er zijn zoveel dingen die je niet ervaart

je gaat nooit president van Amerika worden

dat ga je ook niet meemaken

nee maar dat vind ik ook heel jammer

dat je denkt oh ja we zijn nu wel op een punt

dat is ook heel revolutionary road

die film weet je wel van

dat je echt op een gegeven moment gaat

toch weet ik altijd ja maar later en dan kan nog dit

en dan word ik dit en dan kan ik verhuizen

en later is wel een ander begrip geworden inderdaad

later als ik groot ben

toch dat is een beetje eng toch

dat gaat niet meer, sommige dingen gaan gewoon niet meer

daarom komt die druk, daarom is die midlife ook zo heftig

omdat je, omdat daar alles zo bij elkaar komt

van dit is dat moment van

wat ga ik dan nu nog doen

wat kan ik nog doen, hoeveel tijd is er nog

wat wil ik eigenlijk

waar ben ik hier op de wereld bestemd

ben ik nu alleen moeder of moet ik ook nog een carrière

nou ja goed, et cetera

en dan zijn we weer terug bij het begin

en dan zijn we dus terug bij ons beginpunt

een hele mooie circool vind ik zelf

want dat is doodeng

want ik heb ook altijd heel gretig geleefd

aan de ene kant ook bang voor alles

maar ook veel dromen en ideeën

wat voor leuke dingen je allemaal zou kunnen doen

creatief gezien

en dan denk je nu denk je

hoeveel films kan ik eigenlijk nog maken

en wil ik überhaupt nog zo veel films maken

want toen ik in het roze spierhuis had

geef mij een potloot en een stressboek

want daar zijn ook allemaal atelier's

ik denk prima weet je

ik maak wel een leuke klei

maar ik hoef niet iedereen hoeven dat te zien

dus in die zin is het ook mooi

dat al die dromen

en ideeën dat die

langzaam ook een beetje tot stilstand komen

want we gaan afpellen

ja dat ook niet

we hadden het inderdaad

daar in het roze spierhuis eventjes over

dat idee van

ook het

gezien willen worden inderdaad

of het iets moeten

hebben neergezet

dan kun je weer praten over moederschap

dat dan gedeeltelijk ook is

maar dat het ook lekker is

aan oudwoorden laat ik daar even over hebben

dat je dus dat allemaal niet meer

zoveel uitmaakt wat mensen van je vinden

ik heb ook zoveel meer scheid

het neer te zetten

het enige wat je

de intentie is

of iemand die 80 is

als nog heeft leren lezen of zo

of iemand van 70 die als nog zijn rijbewijs haalt

dat ben ik ook heel erg voor trouwens

maar dat het niet meer zo hoeft

dat je niet meer zo

identiteit niet meer ontleent aan

wat je gepristeerd hebt

ja dat is toch een prettige beweging

heerlijk en dat zingeving ook in andere dingen

kan zitten dan wat je

vacht

het is zoals in wat

dat ik dus recentelijk

in het activisme heb geschoten

dat dat

het geeft me zoveel voldoening

op een gekke manier

ook komt het ook vanuit paniek voor

het geeft me ook voldoening

dan was dat mijn acteer

leven is nu even klaar

heerlijk man

hoe kerst eigenlijk

maar alles is natuurlijk

water under the bridge

en dat maakt het inderdaad

en heb ik ook heel erg met dingen maken

de enige

en dat verliest je in alle bijfactoren

en angsten en onzin lagen

op de vlaktes van zo'n project

en het enige wat het te doen is

wat is mijn intentie met die film

en voor mij zijn dat altijd dingen die te maken hebben

met de wereld, met grotere bewegingen

met vrouwen emancipatie

met zelf durven kijken

met die eerlijkheid, met verbinding

en onzin

dus wat je ook maakt

wanneer we in het Roos Piruus waren

dacht ik echt van whatever

iemand die hier echt een heel klein

tekeningetje zit te maken

of iemand die een grote film maakt

of iemand die een kind baard

of iemand die gewoon zit te mediteren

dat doesn't matter

gaat dat alleen maar over je intentie

oké, mag we nu naar Eierkoek

wat is de tip van deze week eigenlijk

de tip, oh je bedoelt

toen dacht ik nou kijk, mooi

bruggetje naar de shape of water

van Guillermo del Toro

wat ik wel vet vind aan zijn films

ik weet niet of je vergeten, labyrinth

is dat een film die hij heeft gemaakt

pens labyrinth, wat ik een fantastische film vond

ja exact, dus niet iets even boven filmen die wij allebei ook

heel vertrek vind dat is een ander iets

maar wat ik heel vet aan zijn films vind

van deze man dus

is dat die een soort sprookjesachtigheid

combineert met realisme

dat vind ik heel prettig, dat vind ik een hele fijne wereld

om in te zitten

en niet die Johnny Depp-achtige fantasy-wereld

nee, zaken in de chocolade verbrieken wereld

ja, dat is maar ook al die Tim Burton films

Tim Burton films, heb ik helemaal niks mee

kan ik helemaal niks mee, heb ik ook

maar deze vent heeft ook

een soort vent ook

deze vent

nee, maar deze regisseur heeft

deze Carol, deze Carol

vriendje, die heeft een fantastische

film gevonden, deze film

is echt ontzettend

sprookjesachtig en je kan je helemaal in verliezen

maar het is ook rauw en donker

en gaat echt over iets, dus het raakt je

ook altijd in je hart

het is echt wel een te gekke film

en wanneer komt die draaap?

wanneer komt u ervoor?

hij komt op vrijdag 2 juni om half

9 bij Paramount Network

en in de shownotes van deze aflever

kun je bekijken waar je dat kan vinden

dat Paramount Network

ik vond het een heavy aflevering

ik raakte ook een paar keer een beetje

emo jij ook

maar dat geeft me niet, als je het hebt

over laat het los en laat het zien

nee, ik hoop echt dat dat zo voelt

en dat mensen niet denken, wat doen die 2 vrouwen

nou weer?

dit is wat het is

en we hebben geprobeerd dat zo eerlijk mocht

en er zullen altijd weer, want dit is zo'n heftig onderwerp

elke keer als ik dan weer wegloop, dan denk ik

oh, wat dat nog moeten zeggen

maar moeten onszelf ook de rust geven

altijd weer mogen aanraken

ook dat en we zijn ook geen goede rust

dit is dus ook maar een ervaring

of een gesprek tussen 2 vrouwen

uiteindelijk, dit is gewoon

onze ervaring, zoals wij daar naar kijken

en dat is niet zalig maken

of heilig of whatever

vindt wat je vindt

maar ontzettend lief al die reacties

en heel fijn

dit was het wel weer

ik ben kapot

tot de volgende keer, maar weer

een appel voor Orberen

tot ziens

Machine-generated transcript that may contain inaccuracies.