DS Vandaag: Meester, hij verzint het niet. Filip Rogiers blikt terug op zijn jaar in de klas

In het debat over ons onderwijs wordt voortdurend geschermd met cijfers, budgetten, eindterme-centrale

toetsen, leraren tekorten en wat nog allemaal.

Maar we weten dat het om veel meer gaat dan dat.

Onze journalist Philippe Rogiers ging daarom een schooljaar lang terug naar de schoolbanken.

Hij liep rond in de klas de leraarskamer en liep de deur plat bij de directeur.

Wat zag hij daar?

En vooral wat kunnen we uit zijn ervaringen leren?

Philippe Rogiers, reporter voor ons weekblad.

Je hebt een jaar lang op de schoolbanken gezeten in Koekelberg in het atoneem UNESCO daar.

We hebben je niet alleen uitgenodigd.

Ook de directeur van de school is erbij.

Mieter Buggenhout, welkom voor jouw vragen of Philippe zich gedragen heeft.

Wat ging je een jaar lang doen op een schoolverfers?

Wat ging je daar doen?

Wat ik eigenlijk meestal doe als ik reportages maak te opzoeken van de complexe werkelijkheid.

Dus het is wel mijn alternationalist gebouwt heeft.

We weten dat allemaal rationeel, dat niks zwart wit is.

Dat er veel grijsdente zijn.

Ik spreek niet graag over grijsdente.

En zeker niet als het over onderwijs gaat.

Ik zou het liever hebben over kleurtenten.

En die reeks heette ook niet voor niks,

zijn het uit hun schoolleven.

Dus niet zijn het uit hun schoolleven.

Het heeft niet die pretentie.

Ik ben geen wetenschapper.

Maar ik wou inderdaad het leven gelijk.

Het is wat ik proberen om in de krant in kleine stukjes

buiten alle grote debatten over de dagelijke,

de alwani-daalende kwaliteit van het onderwijs en zijn voortom

dat te laten zien.

Het dagelijkse werk van leerkrachten,

dagelijkse vallen en opstaan van leerlingen

dat we ook laten zien.

Daarom heb ik het gedaan.

Pieter Buggenhout,

hoe was het voor u om een journalist een jaar lang op school

rond te lopen hebben?

Nooit spijt gehad?

Spijt niet.

Af en toe, ik denk dat ik daar ook eerlijk in geweest ben,

en toen heb ik wel eens tegen hem gezegd van,

dit had ik liever niet gelezen.

Ik geef eens een voorbeeld.

Welk artikel was dat wees?

Zoals een kik is gegeven om je niet je verlegenheid te brengen.

Overigwend, overgeschrijdend, gedrag op school.

Ja.

Ja.

Onze collega Sophie leest een stukje voor uit dat stuk.

Het gebeurde op de laatste dag voor de crocusvakantie.

Er was een feestje van en voor de zesdejaars.

De avond begon gezellig, maar de sfeersloeg in geen tijd om.

Klinken werden van de deuren gehaald.

De vensterbanken werden haatbotschappen aan leerkrachten geschreven.

Nog stiller en droeviger werd directeur Pieter Bögenhout van dat ene woord,

kankerjood.

Dat zal nog lang blijven nazinderen, zegt hij.

Wat ook blijft seuren,

een intussen ex-leerlingschrijf op Google

dat hij door een leerkracht racistisch werd behandeld.

Ik zou een k-attest krijgen,

werd mij gezegd,

met de k van Keert terug naar uw land.

Daar raakt me wel, ook al weet ik dat die dingen gebeurd zijn.

Dat maakt mij ook hoe dat dan beschreven wordt.

Vooral omdat dat beschreven wordt vanuit het perspectief van leerlingen.

Ik heb daar toch wel even over getwijfeld,

maar langs een andere kant ben ik eigenlijk heel blij

omdat het is toch wel heel verrijkend.

En ik krijg ook op de kritische stukken

die geschreven zijn in de chronieken,

krijg ik vaak heel positieve feedback.

En krijg ik vaak feedback van ouders van buitenstaanders

als ze dan horen dat ik directeur ben van de kak,

van UNESCO.

Maar onzegeuze naam blijft de kak.

De kak.

Koninklijk atoneem.

Koekelberg.

De kak.

Dat ze dan zegt,

jij bent een directeur van UNESCO.

Tof.

En ik volg jullie avonturen enzovoorts enzo verder.

Dus als ze wel heel fijn dat je die,

ook al als ze kritische stukken komen van leerlingen,

vind ik het ook wel heel fijn

dat die openheid, dat het ook gewaardeerd wordt.

Kon je alles schrijven wat je wilde, Philippe?

Ik heb op geen enkel moment sensuur ondervond.

Pieter Demy is soms denken aan Jean-Luc de Hale.

Jean-Luc de Hale zei ooit van,

als ik een journalist betrappen in mijn keuken,

krijgt hij mijn krik op zijn kop,

maar het is wel de job van de journalist

om te proberen om binnen te raken in mijn keuken.

En Pieter zei inderdaad soms van,

ja, ik heb het niet graag gelezen, maar het is just.

Dus dan vond ik zeer sportief.

Dus ik heb nooit sensuur ervaren.

Ik heb wel,

ik ga tussen aandelenksteken zetten,

zelfs sensuur gedaan.

Het is geen zelfs sensuur.

Ik bedoel gewoon, evident regels van privacy,

gezet met iets zeer privacygevoeligpees.

Dus dat is ook een kwestie van vertrouwen, opbouwen.

Over het algemeen,

werd er goed op gereageerd door leerkrachten?

Ja, we luisteren even naar wat de leerkrachten vonden van jouw stukken.

We hebben twee jonge kindjes,

en dan kan ik echt elke zaterdag zochten zien

en ik betaal direct naar het artikel.

Ja, wat gaat er nu verteld door de wiesend?

Ja, dat die zo'n die leerkrachten was eigenlijk wel heel leuk.

Allemaal, ja hoor.

Ik was elke maand ook niet dat geel van om jouw meelkje te kunnen lezen.

Ja, het heeft eigenlijk gewoon een beeld gegeven

van hoe de school hier is en dat is eigenlijk best ook creëer.

Het was soms hard inderdaad om te lezen,

maar ik denk dat dat inderdaad de realiteit is.

En het is niet de moment van het verbloemen,

het moet gezicht worden en het was altijd oké.

Voor mij is het ook heel belangrijk

om te zien wat er hier op een dag gebeurt,

dat we ook met de realiteit worden geconfronteerd van

hoe we nog op een ander manier aanpakken

en welke hulp kunnen we nog inroepen

om nog meer ondersteuning aan de leerlingen te geven.

Ik heb ook altijd heel goed voor ogen gehad

en dat is niet evident

dat er iemand voortdurend in hun keuken zit.

We zitten in de leraarskamer.

Dat wordt over van alles gepraat.

En je kunt daar niet in handscholiaar met de rem op praten

omdat er een journalist zit.

Dus ik heb dat vertrouwen wel gekregen op de duur.

Maar er waren wel degelijk leerkrachtenzijden

van niet alles moet in de krant

en ik wil niet op dit.

Want om eens terug te komen,

dat is een stukje over grens-overschrijdend gedrag.

Ik heb altijd geprobeerd om

niet roze, romanen schijn,

maar wel een kritisch constructief te zijn.

Leerlingen, dat vond ik moeilijker.

Ik ben Brit van 1F

en ik heb een paar van de artikels geleden

en ik vond het wel interessant.

Ik denk dat het wel best interessant was

om van binnen uit te bekijken

voor de mensen die niet meer op de schoolbank zitten.

Ja, dat is wel leuk.

Dat zat hier in de klas tijdens het Nederlands.

Dat is wel heel opmerkend.

Ik dacht dat dat een auteur was,

maar dat is niet het geval de schoolnejournalist.

Dat is juist. Ik dacht dat ik Bart Moehaart was.

Dat dacht ik ook.

Ik vond het wel autoromisch

te praten met een journalist

om mijn mening te zeggen over school.

Sommige dingen die ik niet wist over leerkrachten

kwamen dan te weten

en dat vond ik ook wel heel leuk.

Het is eigenlijk een kritische blik

en dan wordt ook wel real weergegeven

terwijl als een leerkracht gewoon een artikel

dan schrijven gaat misschien iets

minder objectief zijn dan

als een journalist dat zou doen.

Het heeft u geen in de goede gegeven

om journalistiek te gaan studeren begrijpen.

Nee, het heeft me aanmoedigd.

Ik hoop dat jij heel erg bedankt voor dit jaar.

Ik hoop dat ik mij heel vaak omhoog moet zeggen.

Jongeren onderzoek

is ook een van de moeilijkste onderzoeken

en waarom je daar met heel veel bij zit.

Ik heb altijd al wil merken

ook nu

ik was voor de meeste leerlingen

was ik een volwassenen

naast de andere volwassenen

die je zal zien met leerkrachten en ouders

en zo voor het is een duurtend tijd

voor een leerleg over die drempel heen geraakt.

En ik heb aan Koord Roed

mijn namenaar de kerstvakantie

heb ik heel bewust wat bijgestuurd

omdat ik seniale begon te krijgen van leerlingen

vangestel het wel allemaal

heel positief voor

leerkrachten dan de modelleerkrachten praten

en met andere leerlingen dan de modelleerlingen.

Zo is het een eerlijk portreid

van de schoolgeborden.

Ik vind het van wel

en ik vind het ook heel belangrijk

maar ik sta met mijn beide voeten

op de grond of ik probeer dat toch te doen

ook in mijn job

en ik denk het feit dat we kunnen lachen

met ons miserie

dat soort er ook voor dat je dingen kan relativeren

dat je ook de bluts met de baan neemt

en wat ik vooral heel tof vind

is als je van vakantie tot vakantie

en je kan ze dan allemaal

na mekaar lezen

dat is wel heel fijn

je ziet daar ook een evolutie in

schooljaar dat voordort

komt mooi terug in die schoolkronik

Hoe bedoel je?

Dat is concreet?

De nervusiteit bij leerlingen

de stress die er is

een onderzoekende school die loopt

en die dan eigenlijk tot zijn culminatiepunt

dat je daarmee iets bereikt

dat leerlingen voelen van

we hebben daar toch iets mooi meegedaan

dat leerkrachten dat ook vinden

dat zijn mooie dingen die je daarin terug leest

en schooljaar zijn piekmomenten

we werken tien maanden

vroeger had je nog pieken

en dalmomenten

en we hebben nu eigenlijk alleen maar piekmomenten

en in die tien maanden

en ook daar buiten wordt jullie

goed in de gaten gehouden

Je hebt enorm veel recensanten

van uw onderwijs

Iedereen is onderwijs

ik spet, zo gaat het cliché

Ik pak 700 leerlingen

maar al twee ouders voegen

en dan daar buiten

heb je de pedagogen

en er van Damels de Waterduik

de Pedro de Bruikers

er zijn enorm veel meningen over onderwijs

vroeger

vroeger was zeker niet alles beter

maar er was dan een bepaalde debat

over onderwijs en de media

en nu is dat dus permanent

dus door sociale media

en de debatten vliegen nu om door

Ik denk wel dat wij

dat onze sector meer bevraagd wordt dan vroeger

toen ik 20 jaar geleden, 18 jaar geleden startte

dan was onderwijs

eigenlijk wist je

op voorhand, mijn schooljaar is zo ingedeeld

dan hebben ze examens

dan hebben ze rapport enzovoorts enzo verder

en dat is allemaal

veel flexiebeler geworden

ook om dat ouders dat vragen

en het feit dat je

constant die veranderingen hebt

terwijl dat je leerlingen

langs de andere kant om structuur smeken

en die twee rijmen

zorgt ervoor dat een druk

vrij hoog is

maar is dat alleen in het onderwijs

ik zie dat overal rondom mij

het vak van leerkracht

een schooldirecteur wel niet makkelijker

omdat ik heb veel meer

er is veel minder uniformiteit

de rugzakjes zijn zwaar

heel verschillend ook

de gezetstituaties

arbeidsvormen enzo

het is allemaal aan plein evolution

vond ik heel leerk ook

er was een bepaalde klas

dit schooljaar waar dat heel vaak terug kwam

waar er problemen waren

disciplineproblemen en dergelijke meer

verschillende klassen

er was geen klas in het bijzonder voor

dat er ook extern

je noemt ze klas X

klas X heeft niet de beste naam op school

het is een klas vol bolle boze

en sterke karakters

en dat geeft een bijzondere soms toxische chemie

onze klas is te slim voor de school

heeft een van de leerlingen mij eerder toevertrout

zelfs als we de boel op stel te zetten

slagen we nog voor onze toetsen

dat waren een stuk voor stuk leerlingen

denk je die vlotjes over de zes heen gegaan zijn

maar als ze samen zaten

gaf het dan een dynamiek die

niet zo gezond was

daarvoor is er een sterrenbemiddeling in geroepen

die ook op een bepaalde moment ten einde liep

en wat bleek daar uit

wat vroegen die leerlingen

geef ons structuur

nemen ons ergens zich respect

en ik heb toen eens aan een van die leerlingen

van die klas X

gevraagd hoe hij dat zelf zag

waar lag volgens hen de oorzaak

en toen werd er mij gezegd

om de andere

en dat is een factor die heel belangrijk geweest is

je komt uit corona jaar

corona dat veel van die bobozen

dus ook zagen als ze tijdens corona

als ze thuis aan het werken waren

dan ze zelfstandig konden werken

en dan ze vaak verder sprongen

en als ze in de klas hadden gezeten

vonden zij het is hun interpretatie

en dat vloekte

dat botste

als hij terugplots na twee jaar of zo

heel onregelmatig of afstandonderwijs

terug moest ik eeren naar het school

terug in die vaste structuur

en dat vroegen

met de veel paradoxen

want hun vraag is ook naar geef ons structuur

een van de meer rebellische generaties

die terug op straat komen

maar ik heb geen probleem

met rebelle

rebellie

waar ik wel moeite

mee heb

een nijn portecois

en dat merk ik dan soms

bij die leerlingen en dat ze gewoon de hakken

in het zand zetten

omdat zij een bepaalde beeld hebben

en daar moet die leerkracht dan maar aan voldoen

want jamme neer

wordt er voor betaald om les te geven

maar als je dan les probeert

te geven, dan luisteren ze niet

want het is toch wel saai zo 50 minuten

naar iemand moeten luisteren

en dan denk ik ook van

mannen, het is een beetje geven en nemen

en dat heb ik in die klas

heb ik daar heel veel

moeite mee gehad

ik heb een paar van die mannen en vrouwen

ook aan het werk gezien

in de school dus om mee aan

dat heet model european parment

waarbij dat er dus de werking van

dat is gedurende gantse week

de werking van de europees parlement

en de Europese Commissies wordt

gesimuleerd

en ik ben dan

naar een aantal van die

te snelingsdekens commissievergaderingen

gegaan waar het leerlingen van die klas zaten

en daar waren die commissievergaderingen

er is geen leerkracht

die leerlingen zitten onder elkaar bij

dat is bloed ernstig

gestructureerd tot een med

dus het is ook voor sommige kwestie van

ook daar weer respect

en het genomen worden

en interesse ook

want dat begon dan ook vaak

we doen daar aan mee want we hebben dan

een week geen les zo begonnen

maar tegen het einde van die week

is iedereen daar zo enthousiast en in mee

en dat was echt iets waar ze zich in investeerden

onze collega Sophie leest

een stukje voor uit dat stuk

een gelijkloon voor

mannen en vrouwen

en dat was de 4e jaars maar in Angeline

waarom? om de werfwerke mannen nu

eenmaal sneller door hun fysiek

dus is het logisch dat ze beter betaald worden

ze krijgen er progressief verzweden

mee op de kast en de Italiaanse leerlingen

leeft zich dan weer zo danig in

in Giorgia Miloni

dat ze Polen anti-woke bijtreed

Sexism has nothing to do with it

het leven bepaalde clichés

en bepaalde vooroordelen in die debatten

over het onderwijsflup

zesjescultuur

dat ses voldoende is

maar ook niet meer dan dat

dit contrasteert daar wel heel erg mee

leerlingen die een ses halen

die zijn misschien wel heel erg goed

in de rest van het leven

om het zo te stellen

wat merk je daarvan? hoe beleef je dat

op die school?

er is veel meer

dan lezen en rekenen

bedoel als je 40 jaar of 30 jaar geleden

Matt

hoe goed iemand was in lezen en rekenen

ik ben aan het gedenken

een vrij goed zicht van

kon de algemene stellingen doen

over de kwaliteit van het onderwijs

maar nu is er naast lezen en rekenen

zoveel meer bijgekomen

zoveel andere vaardigheden nodig zijn

psychosociale vaardigheden

sociale vaardigheden, burgerschap

en dergelijke meer

je kunt volgens mij perfect

een zes hebben voor de kennisvakken

maar echt u onderscheiden

en trouwens dat valt mij op

op de arbeidsmarkt vinden we dat

zeer logisch

minder naar

wat staat er nu precies op je diploma

maar wel wat is je karakter

ik heb goed beheerd

of bemeesterd je je kennis

maar dus inderdaad ook je sociale

vaardigheden en nu politieke vaardigheden

dus op de arbeidsmarkt

vinden we dat ergens normaal

maar als het over onderwijs gaat

ik bedoel

ik zeg hier die leggen de ladders maar lager

je moet dat niet gaan relatief

en dat is wat ik heel vaak stoort

dat is die discussies aan de buitenkant

dat gaat dan om die perils

en de pizza onderwijs

er worden altijd heel grote conclusies uitgetrokken

vaak dramatische conclusies

maar

dat is mijn gevoel

ze is niet goed

maar ik heb er deze toevallig

dit weekend nog met mijn 40-jarige zoon

een gesprek over gehad

ik zie trouwens

en hij had net examen Grieks gedaan

en ik stel hem voor aan

onze sympathieke goefreacteur Karl Verhoeven

en de Karl Verhoeven zei van

een zes is toch prima

ik zeg Karl

en hij zegt dat ik hier aan zijn mama

en hij zei dit weekend

wacht, hij zei

liever een zes zonder stress

dan een zeven zonder leven zijn

het is niemand vooral hier

in de buitenwacht weer

er is de daweren aan pleiten

voor zes is cultuur

trouwens op welke pret pedagoeie

wat wij tegenovergestelden van pret pedagoeie

pijn pedagoeie

ik wil niet zeggen van

leggen de lat dus maar lager in tegendeel

ik denk dat je op veel vlakkende lat

zelfs hoogers dat moet leggen

hoe kijk je daarnaar als directeur

naar die pizza en perils

rapporten die kritiek van buitenaf

van die zes is cultuur

ik denk dat dat heel gemakkelijk sprekend is

bij mij

niet hetzelfde is

als een zes inbachtende kupe

per manier van spreken

dat is al één

jij zit in een heel diverse context

ik zit in een groot stedelijke context

met mijn leerlingenpubliek

dat is anders dan

iemand die in het atoneum van

verne

les geeft omdat ik nu weet dat daar

een atoneum is

dat denk ik is al iets helemaal anders

terwijl ik leerlingen heb die wel

vergelijkbaar zijn

met iemand die in het atoneum verne

school loopt

maar ook

leerlingen 1 en leerlingen a en leerlingen b

in de klas

die kun je ook niet met elkaar vergelijken

en waar je tegen de ene leerling

b kunt zeggen van

makker je hebt echt goed gewerkt

voor die zes profici had

is goed gedaan

ga dat tegen die een andere zeggen van

je kunt beter met die zes

jij kunt beter van die zes

en is dat ten ene

te kort doen, dat denk ik niet

want je geeft hier een profici had

je geeft hier een schouderklopje en je hebt daar

keihard voor gewerkt, goed gedaan man

en aan die een andere geefde eigenlijk aan van

ik

persoonlijk als jouw leerkracht

ik verwacht meer van jou

ik denk dat jij meer kan ook

en die zesjes cultuur

dat is makkelijk om dat over ene kant te scheren

maar

ook als wij delibereren

we zitten in de laatste spurt

leerlingen hebben nu examen

of binnenkort hebben ze examen in het eerste jaar

en dan gaan wij delibereren

elke leerling wordt daar apart besproken

daar wordt geen mediaan besproken

daar wordt geen gemiddelde

besproken enzovoorts enzo verder

dus dat gaat niet over zesjes

dat gaat over de cijfers van leerlingen

leerlingen a en leerlingen b

en vind ik een p is al belangrijk

ja

ja ik vind dat een belangrijke

vind ik

die testen is al een teken aan de want

absoluut

dat is een teken aan de want

merken wij dat ook bij leerlingen die binnenkomen

wij merken dat ook

daar zijn

daar zijn tendensen

die ik ook inderdaad kan beamen

als ik kijk naar mijn instroom van leerlingen

zag je

bepaalde clichés bevestigd

of bepaalde

debatten die leven

je hebt het hart van

het

lesgeven

daarvan heb ik eigenlijk alleen maar

positieve dingen gehoord

pas op ik corrigeer mij

heel veel frustratie over lastige klaas

lastige dit

maar de kern van de zaken

daarom houdt de leerkracht

ook zo vaak uit in het onderwijs

werd mij verteld

het is heel vreemd

onderwijs is een massa gebeurd

maar tegelijkertijd is dat iets heel intiem

dat is iets nieuws waarom je leert

het is te zeggen als je de deur achter je

dicht trekt

dan ben jij het en je klas

dat is heel intiem

je haalt het ook al aan maar

er is misschien ook wel het cliché van

de lastige klas met de

gefrustreerde leerkracht

wat dat mij hierop valt

dat was al maar het einde van het schooljaar toe

het is een soort uitvoer

ik heb heel veel frustratie gezien

ook heel veel frustratie

maar frustratie is eigenlijk

een bijproduct van engagement

je kunt niet frustreerd geraakt

als je cynisch bent

het is bijna ook om te zien

maar ook wel heel mooi

ik heb leerkracht gezien die echt

bijna gekwetst waren

soms omdat ze een vertrouw

of geloofgesteld hadden in iemand

in een leerling

en die dan

wiens verwachting dan

geschaat werd ofzo

die konden echt

ontgokkel zijn en er triest zal zijn

dus dat heb ik gezien

daar tegenover heb ik ook heel

geweldige dingen gezien

dus het omgekeerde van frustratie

dat heb ik heel vaak gehoord

iemand die de leerkamer binnenkwam

en zei ik heb nu in dit lesuur

die zei ineens dit tegen mij

daarvoor doen we het

ja

je had in je slot

over dit afgelopen jaar

een bijzonder voorstel

om school later te laten

beginnen

ik zou niet durven zeggen dat het een voorstel is

maar ik kan mij er wel iets bij voorstellen

het is zo

je hebt een haus aan

een vrije tijdsbestering

en alles moet zin en nut hebben

en moet vormend zijn

en dus na school moet je naar je voetbal

het is goed

de prikkels

het is goed

ik heb meer stress

maar de andere kant van meer stress

is ook meer waarde

het maakt veel rijker

maar het komt er allemaal bij

bovenop en het is inderdaad niet alleen

de verhaal van de GSM

de sociale media

het wordt heel negatief voorgesteld

die negativiteit is er

maar het maakt ook deelheid van die

en het gevolg

is dus

dat je blijft prikkels krijgen

en tot laat in de avond

en zelfs als je gaat slapen

ligt je GSM er nog eens in de berg

je blijft ook je mentaal blijft gevoerd

je prikkels blijft voort

er is nooit rust geweest

en het gevolg is en dat heb ik toch wel kunnen vaststellen

denk ik

ik heb dat kunnen vaststellen

ik heb er ook over gepraat met de herklachten

het gevolg is dat op een maandag ochtend mijn naam

die hangen in de bank

en als je hangt de hangen in je bank

en je zit daar suf

dan neemt je geleerstof op volgens mij

het is tijd voor een

soort van officieel moment

want Philippe kende het tot nu

als Philippe Rogiers

journalist van de standaard

binnenkort is het meneer Rogiers

een diepe van Engels

en Nederlands

je gaat les geven

de ene zegt dat moedig is die beslissing

de journalistiek

de ander zegt dat ik zot ben

ik denk dat het een beetje van de twee is

ja ik ga inderdaad

een moedige zot

zo kennen we hier wel

ik heb dit vak heel graag gedaan

het is nog altijd heel graag

ik vond mijn naam een boerjaar

ik heb mijn kei goed amuseerd

dus ja, ik zit hier met Wazeen Uwen

ik word op mijn 57ste

en dat meen ik echt stagiaire

ik ben heel benieuwd

het heeft jou overtuigd

wel, mijn leeftijd

in de journalistiek

dat is een fatsoenlijke leeftijd

en hier eindigen ook in schoonheid

ik zeg het, ik doe nog altijd heel graag

mijn journalistiek werk

maar ook het idee van als je nog iets wilt opbouwen

eigenlijk, men zegt van

oorlog, oorlog is een voortzetting van politiek

maar met andere middelen

en eigenlijk voor mij nu is

onderwijs een beetje een voortzetting van een engagement

dat er altijd al geweest is, maar met andere middelen

dus ik heb wel journalisteel vaak

bijna altijd over sociaal, maatschappelijke

thema's geschreven, veel bezig geweest

ook met jongeren, onderwijs

maar ja, ik heb gaandeweg

daar toch wel

ja, ik weet niet wat ik dus de goest ding te pakken heb

ja, al, daar zou ik dat niet doen

ik speelde al een tijdje door mijn hoofd

als je nog iets wilt kunnen opbouwen

is het nu ongeveer de tijd dat je het moet doen

en ook natuurlijk al die berichten over

tekort en interonderwijs, ik vind

er zijn drie peilers die ik

waarvan ik vind, die zo cruciaal zijn

voor, naast de economie natuurlijk

voor de kwaliteit van je samenleving

dat is goede onafhankelijke

vrij media, journalistiek

dat heb ik gehad

heel goede gezondheidshoer

maar ik durf niet voor verpleeg kunnen

ik kom niet tegen bloed

en onderwijs, ik denk dat ik daar iets kan mee doen

ik ben van plan om mijn eerste les Engels aan de derde

te beginnen met Jules van James Joghoy

met de eerste beginnersfoto

de grootste klapper die je kan bespreken

wat denk je, op 1 september

een nieuwe

leraar in het korps, komt het goed?

dat gaat al heel goed doen

anders zou ik hem niet aangenomen hebben

als ik dat mag zeggen

dat ik u aangenomen heb

ik denk als leerkracht

denk wat dan een hele belangrijke is

voor goede leerkrachten zijn

is die betrokkenheid tonen

naar uw leerlingen

en ook naar je vak toe

die vakken is een hele belangrijke

met humor in het leven staan

en kunnen relativeren

denk dat dat heel belangrijk is

en vooral authentiek zijn

leerlingen voelen dat

en dat wil niet zeggen dat je over jou moet laten lopen

of weet ik veel wat

maar authentiek zijn

ook op een bepaald moment zeg je van

hier is mijn grens bereikt, dit gaat niet

even, nu gaan jullie allemaal een stap achteruit

op een rustige manier

en we beginnen

en ik denk dat dan een heel belangrijke is

en ik denk dat dat zaken zijn

die ik in Philippe het afgelopen jaar heb herkend

en absoluut, ik kijk er naar uit

goed, ok

wanneer directeur, wanneer ook hier

dank jullie wel

dit was vandaag

de dagelijkse podcast van de standaard

bedankt voor het luisteren

volg ons op Spotify, Apple podcast

platform

in onze gratis FDS podcast kan je niet alleen

ons werk beluisteren

maar ook de beste podcast tips terug vinden

alle credits van de podcast die je net

hoorde, vind je op standaard.be

schijnenstreep podcast

reageren kan via podcastatstandaard.be

bedankt voor het kijken

Machine-generated transcript that may contain inaccuracies.