Marc-Marie & Isa Vinden Iets: Wolken

Ik ben Iza Roes, ik ben Mark-Marie Huibrecht, welkom bij Mark-Marie en Iza vinden iets hoeveel sterren geven wij wolken?

Ja, wolken, wolken, ja, ik zeg wolken. Wolken is een naam.

Oh, ken jij, ik ken iemand die zo heet. Ik ken ook iemand die heet wolken.

Die heet wel wolken. Ik geloof het, ja, ik weet het niet.

Nee, die heet wolken, maar we gaan het over wolken. Ja, we gaan het over wolken hebben.

Ik hou ervan, maar goed, daar gaan we het direct over hebben.

Ja, week, want we gaan dus de week, dan gaan we...

Hebben we nog een blad?

Blad, we hebben nog een suiker oom en dan hebben we nog de moderne etiquette.

Oh ja, daar begon in de laatste hoorde ik iemand, ze hadden iemand die zei van, ja, je moet...

Ja, ik doe dat in de kat, zo'n naam, ja, die zei van, ja, je moet al zeggen dat je geïnspireerd bent door The New York Times.

Nou, ik ben helemaal niet geïnspireerd door The New York Times.

Waarmee geïnspireerd?

Met die moderne etiquette, want het schijnbaar stond er in The New York Times heel groot stuk.

Maar in New York Magazine, wat ik lees, daar stond het heel groot stuk en daar ben ik door geïnspireerd.

Heb je dan bij deze vermeld?

En dan heb ik dan bij deze vermeld, ja, precies.

Maar goed, moderne etiquette is een...

Ja, het is een...

Het is geen patente.

Gifted keeps on giving.

En het ging deze keer dus over voorgeven.

Ja.

En hoeveel geef je voorin, dat was best verrassend.

Ja, dat was heel verrassend.

De mensen die daar verreegeerden, waar het allemaal over ging.

Maar dat was superleuk wel, dus ergens dat deed.

Ja, week.

Ja, oh, ik ben eindelijk klaar met mijn programma.

Oh, ja.

Met mijn voeding, met mijn training.

Het hebben we toch bijna acht weken volgehouden.

Oh, ik vind het zo gek.

En het was nog zes weken.

Dat is het programma van dag één.

Maar, en het is geen sponsor, by the way.

Nee.

Maar omdat ze daarna zegt, we hebben nog een leuke photoshoot.

En dat moet je natuurlijk wel even volhouden.

Dus het duurt het weer anderhalve week.

Maar nu is het gewoon klaar.

Ik heb die photoshoot gedaan.

En daar zag ik heel erg tegenop.

Oh.

Want hoe leuk ik Helene ook vindt.

Helene van Rooye heeft het ook gedaan.

Ja.

Maar ik zag haar die shoot doen en toen dacht ik...

Oh nee, dat kan ik niet.

Het is een soort lichter als een krolse kat.

Oh, ja.

Heel mooi te liggen en te doen.

En zeker mijn dochter die zei echt tegen me.

Jij gaat toch niet zo op de foto.

En ik ga niks liken.

Jij gaat het ook niet posten.

En Merlijn is dan weer totaal anders.

Zegt, ja, hartstikke goed maam.

Stuur, tuurlijk moet je die foto's gaan doen.

Ik zei, ja, misschien moet ik het überhaupt niet doen.

Jawel, dit is het resultaat van het harde werken.

Wat je hebt gedaan.

Je mag je trots op zijn.

Ja.

Dus de dag was er deze week.

Dus die reed ik naar.

Je raadt nooit waar ik die photoshoot had.

In welke plaats?

In Nederland.

In Den Bosch.

In Tilburg.

In Tilburg.

Ik was in Tilburg.

In Tilburg.

Oh.

Oh.

Moet je helemaal emotioneel van het raakje.

Superleuk, Tilburg.

Ja.

Wat waren dan ergens?

Wel ergens op een soort bedrijventerrein.

Oh.

Maar het was heel leuk.

Ik vond het natuurlijk heel spannend.

Hij had in die hele studio's...

...tomt vol met hele oude wetsen van die gymapparaten...

...die nooit meer in een gym ziet staan.

Dus echt gewoon oud.

Maar het was in een fotostudio?

Of was het in de garage weer iemand?

Nee, nee.

Een grote fotostudio.

Maar hij maakt al jaren.

Jeroen De Beer, heet-ie.

Maakt al jaren alleen maar dit soort foto's.

Sport.

Foto's met oude apparaten.

Die apparaten zijn er.

Nu ga je helemaal lachen.

Zodat ik moest nog even mijn spieren oppoppen...

...voor dat ik de shoot ging doen.

Oh ja, natuurlijk.

Dat doen mensen dan.

Ja.

Voor mij is dit een totaal nieuwe wereld geweest.

En hoe lang moet je dat doen?

Twee en een half uur, nee.

Nee, nee.

Maar het was natuurlijk sowieso, moet ik even naar het begin.

Ik vond de sportschool aan zich al een ingewikkeld fenomeen.

Ja.

Nou, ben ik gelukkig lid bij Zoho.

Dus daar hebben ze ook een gym.

Daar hebben ze best veel apparaten.

Dus dan heb je nog die denaar.

Ik ben in mijn eigen clubhuis.

Zo voelt het dan een beetje.

Maar al die apparaten, en dan zag ik een oefening...

...en op die app en dacht ik...

...ik snap dit.

Ik snap hem niet hoe het moet.

En dan ga ik dan iemand vragen.

En ik zeg dan, oh, ik moet je gewoon zo, zo, zo.

Je denkt ook, ik voel me zo dom.

Maar goed, aan het eind, na die zes weken...

...zat ik er wel lekker in.

Maar daar was ik gewoon, ja, moest ik even wat arm spieren?

Ik moet even nog even terugkomen.

Ik vind het zo altijd een beetje stom, hè.

Zo, ik had...

Heb je nog niks over verteld?

Het is dom, hè?

Nee, maar dat heb ik nog niet zo verteld.

Heb je je podium?

Maar ik vind dat het stom als mensen zo...

...als je lid moet worden van...

Dat snap ik.

Ja, het heeft iets heel stoms, vind ik.

Ja, dat je mensen buiten sluit.

Ja.

Toch, bedoel je dat?

Eliters?

Ja, en dan zeggen ze...

Het is allemaal creatief mensen, maar...

...dat zijn vanavond mensen die in een reclaamburo hebben.

En dat was in het begin, denk ik, zo, maar...

...dat is volgens mij in coronatijd dachten ze ook...

...we moeten gewoon leden.

We laten gewoon iedereen binnen, als je stinkbaar uit de kant...

Oh, dat is ook creatief.

Nou, als je geld hebt, denk ik.

Als je geld hebt, gewoon mag je binnen.

Ja, dat is duur ook.

En er is iets wat me daar heel erg tegen de borst staat.

Mij ook.

Maar goed...

Maar ik ben er wel, nog steeds.

Ik ben er wel.

Ik ben er op zicht, en ik was heel blij...

Dit ging doen dat ik nog niet had opgezet.

Ja.

Als ik weer een abonnement op de sportschool moest zijn...

Ja.

Nu kon ik daar gewoon eens zo.

Pissing.

Maar hoe lang moest je dan je spieren?

Nee, dat was denk ik iets van 10 minuten of zo.

Oh, oké.

Maar dan zijn je een beetje opgepompt op die...

Ja.

En ik moest natuurlijk allemaal zetjes meenemen.

En had je zelf bruin laten spuiten.

En ik was naar de spray tent gegaan.

Ja.

Dus ik zie er nu uit, alsof ik heerlijk in de zon heb gelegen.

Ja, dat vond ik wel heel grappig.

Ja, super grappig.

Ja, ik ook.

En ik dacht, ik moet het maar zien als een rol.

Of had ik eigenlijk meteen toen binnenkomen?

Want ik was toch wel heel nerveus.

En waren er veel mensen?

Nee, alleen die twee mensen van dag één.

Dus dat zijn de eigenaren die mij al die weken begeleid hebben...

Ja.

...voording en training.

En de fotograaf.

Wat hartstikke lieve jongen was.

Ja.

En ik moest heel hard lachen.

Nou, op een gegeven moment had ik een setje aan.

En toen zei ik, je kent het wel.

Een jury-setje of een...

Nee, een beetje sportief ondergoed.

Dat had ik aan de katten.

Dat had ik aan de katten.

Nee.

Nee.

Als jij het zegt, kun je dat ook heel erg.

Maar ik vind het ook heel stom om te zeggen.

Dat is ongelukkig een soort boksbroekje.

Oh.

Met een soort...

Wat heet dat?

Tanktop, wou ik zeggen?

BH, denk ik.

Nee, het is geen BH.

Tanktop?

Zo'n sportief...

Sportbh.

Sportbh.

Lange sportbh.

Lange sportbh.

Tot hier.

Ja, overal.

Het is heel spannend.

Je weet niet wie eronder zit.

Lange en hier.

Dat wij hier mouwen.

Wat toch?

Ja.

En dan heb je zo'n rol.

Zo'n foto-doek.

Ja.

En daar ga je dan voorstellen.

Dat was helemaal zwart.

Hij heeft allemaal lampen staan.

Nou ja.

En dan zegt hij...

Crosscut.

Nee.

Die dammen ze omlaag.

Crosscut.

Voeten naar mij.

Voeten naar mij.

Voeten naar mij.

Nee, dat wel.

Voeten naar mij.

Voeten naar buiten.

Iets met die kans.

Oh.

Hollerug.

Nog meer billen naar achter.

En ik dacht, oh nee.

Dit is echt verschrikkelijk.

Maar ik was hier al voor gewaarschuwd.

Ik wist al wat het zou zijn.

Oké.

En ja, bij alles...

Op een gegeven moment zei hij nu billen naar mij.

En ik keek hun echt zo aan.

Wat gaan we doen?

En wat doe ik?

Ik draai me gewoon om.

En ik doe gewoon wat hij zegt.

Ja, wat hij zegt.

Ja.

Maar goed.

Ik heb uiteindelijk de laatste C hierin, hè.

Oh, precies.

Ja, ja, ja, ja.

Maar zij stond er maar om.

Je ziet er zo goed uit.

En je hebt zo'n goede billen en dit en dat.

En dat je denkt, ik zit in een verkeerde film.

Ja.

Het is zo grappig.

Maar goed.

Dat heb ik ook weer meegemaakt.

Nou ja, hij wel goed.

Die fotossijner.

De fotossijner.

En ik voel me heel goed.

En gezond.

En zwank.

En lekker.

Dus dat is klaar.

En net voor de zomer.

Ja.

Super goed.

Bast weer alles.

Ja.

Ja, zeker.

Ja.

Zeker.

Mijn week was prima.

Ik was ook.

Wat ik nog even als tip geef voor mensen die aan het nadenken zijn of ze volgend seizoen

naar een theater en een kaartje willen bestellen.

Ik was naar Sachter en de Beauvoir geweest.

Dat was van het Zalutoneel.

En dat is met twee Belgische acteurs.

Frank Fokke-Tijn en Sien Eggers.

En daar vond ik een supergoeie voorstelling.

Ja.

Ja.

En ik had hun...

Zij speelde Sartere in.

Ja, Sartere en Simone de Beauvoir.

En ik had hun een keer in het theater gezien.

Toen speelde ik zelf nog in het theater.

En zij speelde ook in het theater.

En wij in dezelfde theater, natuurlijk.

En wij kwamen elkaar zo tegen op de gang.

En ik ben heel erg fan van hun.

Zij zitten ook allemaal in het Belgische turneel.

Zij zijn heel bekende Belgische acteurs.

En heel goed.

En toen liep ik even naar hun toer.

Om te zeggen gewoon wat leuker zo.

En toen zei ze, oh, we durven er niet met u te praten.

Want iemand had gezegd dat u mensen schuw bent.

Ik zeg, ik mens schuw.

Ik zeg, ja.

Als ik nou...

Nou, nee.

Als ik nou één ding niet ben, is dat ook niet helemaal waar.

Maar ik ben helemaal niet...

Ik zeg, maar hoe kom je nou...

Ja, maar dat is zo raar.

Daar gaan er van die praatjes van.

Ja, van die verhalen.

Mensen praten graag over anderen.

Vind het leuk om een beetje te roren.

Ja, maar je zegt niet over andere mensen.

Wij hebben gewoon helemaal geen idee wat je hebt.

Ik snap hun wel.

Dat zijn ze tegen mij.

Ik vind het fijn dat ze dat tegen mij zeggen.

Maar je gaat er niet tegen andere mensen zeggen van nee,

met hem moet je niet praten.

Want hij is mensen schuw.

Nou ja, dat vind ik...

Ik heb dat ook nooit gehoord over jou.

Nee, vind ik ook wel lachelijk.

Ik heb veel over jou gehoord.

Maar dat heb ik nooit over jou gehoord.

En wie was het?

Dat hebben ze niet gezegd.

Nee, dat hebben ze niet gezegd.

Maar dat is een hele goede voordeling.

Ja, een voordelig voordelig.

Ja, een voordelig voordelig.

Dus als je voor volgend seizoen...

Spelen ze nog een paar keer in Nederland.

Oh, oké.

En gaat daar zeker naar toe.

Want dat vond ik een hele mooie.

Ik schrijf het wel eens.

Dan had ik nog een kleine irritatie.

Ik had...

Ik kijk er eens op.

Hij had een irritatie.

Ja, ik had een klein irritatie.

Nee, maar ik denk weer één.

Kom maar.

Je had weer eens een irritatie.

Je schrijft wel een irritatie.

Nee, ik ben al niet magiek.

Het zoemt een beetje uit.

Ik had, hoe weet je dat doen?

Ze hadden afgelopen week...

Afgelopen week hadden ze bij Henk...

Nee, niet Henk Niemand.

Mensen schuwen.

Henk Niemand.

Ja.

Henk Niemand is zo'n poe.

Ik ben wel mensen schuwen.

Bij Niet Henk Niemand.

Maar Henk Niemand.

En die had WNL op zondag.

Het is een beetje een rechtsprogramma.

Maar dat wil ik op zondag.

Kan je dat aan?

Op zondag.

Dat ik denk...

Ik ben net wakker.

Ja, weet je wel.

En soms is het fijn om die ergens aan te ergeren.

En die hebben allemaal geluidsproblemen.

Tick, tick, tick, hoor je allemaal.

En dan hoor je hem helemaal niet.

En zo.

En op een gegeven moment, nee, dat is iets met geluid.

Ja, ook wel.

Dat is iets met geluid.

Dus heel erg ingewikkeld.

En uiteindelijk is er ineens even geduld uit.

En ze zijn nooit meer teruggekomen.

En we zijn niet uitgelegd.

En er komt even niet iemand die zegt...

Er gaat er nooit meer.

Nee.

Wow.

Nou, ik wist niet eens als ze die bochtjes nog hadden met even geduld uit.

Nee.

Maar vanuit even geduld.

Uiteindelijk gingen we dus gewoon de reclame en ging het gewoon door.

En niemand zegt even van...

Sorry, Mark-Marie.

Sorry.

Nee, ja.

Sorry.

En alle andere mensen.

Ja.

Rechts mensen.

Maar hen komt niemand meer terug.

Rik ook niet.

Niemand zegt dat.

Nee.

Dus dat dacht ik god, dat is, vind ik, naar de kijken toe toch niet helemaal...

Oké.

En is er daarna op social media nog iets gedeeld daarover?

Nou, er werd natuurlijk...

Hoe lijken we dan?

Daarna kwamen wel stukken van WNL getroffen door...

Getroffen door geluidsproblemen.

Getroffen door geluidsproblemen.

Oh, maar ik vind het zo goed woord.

Getroffen door.

Maar ja, ja.

Nou, als heel je programma niet uitzozonder kan worden, vind ik dat bij je best wel getroffen door.

Ja, zeker waar.

Nee, het is zeker waar.

Ja, dat is niet een klein...

Want je hebt je helemaal gedoucht en je bent ernaartoe gegaan.

Ik ben in de make-up zelf.

En in de make-up.

Hoe lang was het?

Ik ben net bezig.

Nog een keer gedoucht, weer opnieuw opgezet.

Nog een keer.

Nee, ik ben toch niet helemaal tevreden.

Was het net bezig?

Hij heet Rick, niemand?

Rick, niemand.

Ja?

Het was al lang bezig.

Rick en zijn gasten?

Nee, ze waren dus, ik denk, 10 minuten.

Maar het was heel de tijd geluidsgedoel.

En dan ben je dus die gast, waarvan ze dan zeggen...

Nee, je zit aan het eind.

Nee, maar iedereen, niemand was nog aan de beurt gekomen.

Pant, elke keer, dan hoorde je Rick niet en dan kreeg Rick een losse microfoon zijn hand.

En dan proberen het hier maar mee.

En dan was het nog steeds niet te horen.

Het was echt één grote puinhoop.

En toen zeiden ze later, dat las ik in de krant.

Van ja, het was een storing in de regiewagen.

Maar sommige mensen hoorde ik wel.

Dus daar hadden ze de microfoon, of een open kunnen zetten.

En kunnen zeggen, het zijn te grote problemen hier.

We moeten helaas...

Maar niemand zijn nog iets.

Ik vind het stom.

Heb je het wel achter je kunnen laten?

Ja, min of meer heb ik het achter kunnen laten.

En wat ik ook in een shocking artikel vond...

In Engeland is nu de inflatie zo hoog.

Dat zijn zoveel mensen arm.

Dat ze de oplos koffie hebben ze van die plastic bakken moeten doen...

voor security in de supermarkt.

Want die worden gestolen.

Wacht, want...

Wat je het begin niet gehoord vond.

Nu doen ze een hele grote bakker zodat ze niet kunnen stelen.

Nu moeten ze schepen.

Wat dan?

Dat bedoel ik niet.

Ik bedoel, ze hebben nu oplos koffie.

In van die...

Perspect...

Plastic bakken?

Bakken, waar ze ook schermisjes doen.

Die duur zijn.

En die kunnen ze dan bij de kassa pas open doen.

En dan kunnen ze het product geven.

O, zo.

Maar daar gaat nu in Engeland het interessant koffie.

En er was een vrouw...

Ietsje.

In een schoenzaak mag je nog maar één schoen passen.

Dat is voor jou niet handig.

Nee.

Maar je mag er maar één schoen passen.

Voor niemand handig.

Nee.

Omdat ze bang zijn dat je met twee schoenen weg gaat lopen.

Ah, ik vind het wel verdrietig.

Zielig, hè?

Ja, dat vind ik echt geen leuk...

Mag ik dan ook nog één irritatie delen?

Zeker.

De bieroo.

Oh, de bieroo.

Daar wel zo voor gaat?

Weet iemand een bieroo?

Kennt iemand iemand met een bieroo?

Kijk, ik vind het prima dat je een bieroo hebt.

Moet je lekker zelf weten.

Ik wil een mens thuis.

Bieroo is zo'n klein...

Ik wist niet of het een bieroo was.

Gewoon een golfkartje met een dak erop.

Helemaal zo'n klein...

Vroeger was het gewoon een kanta, zeg maar.

Een moderne kanta.

Ja, kanta is voor invalide mensen.

Nee, maar zo'n zotebaagentje is het.

Ja, en mijn kinderen plaag me altijd.

Wanneer ik een bieroo kent?

Ik had een soort irritatie op dat woord al.

Nee, daar komt hier geen bieroo in.

Maar het is prima dat je er een hebt.

dat je erin hebt, laten we daar geen misverstanden over laten bestaan.

Maar dat je ermee rijdt gewoon.

Nee, ook rijdt, ook prima.

Maar nu gaan we het even over het parkeren.

Oh.

Want waar zet je hem neer?

Ik heb geen bero.

Nee, maar waar wil je dat er neerzetten?

Ik wil toch dat het even duidelijk gezegd is.

Ja, je hebt er geen bero.

Maar de mensen die hem wel hebben, die kunnen die bero bijvoorbeeld heel mooi bij een boom zetten.

Want als je parkeerplaatsen hebt, en daar is één bero bij mij in de buurt,

die zet hem altijd op een parkeerplaats.

En dan denk ik, daarnaast...

Dat vind ik ook verschrikkelijk.

Is een boom, waar jij de bero perfect voor kan zetten.

Dat is zo mooi die maand.

En dan hou je een plaatje vrij voor een auto.

Precies.

Nee hoor, gewoon lekker op die parkeerplaats.

Ja, dat vind ik ook niet kunnen.

Ik snap niet waarom mensen doen.

Want volgens mij mogen ze gewoon ook op de stoep staan enzo.

Ja, dat mocht, maar niet meer, dacht ik.

Oh.

Was ze eerst zo?

Nou, ja, dat vind ik ook belachelijk.

Waarom zouden die hem op de stoep mogen zetten?

Het is veel te groot.

Onhandig, leelijk.

Ja, maar goed.

Met die kruinwagen, zou ik zeggen.

Maar met die bakfietsen ook.

Die zijn zo groot.

En dan vaak...

Wat ik ook zo irritant vind, is dat ze...

Nou nee.

Zet ze die voor je fiets.

Dan kan je er niet meer uit.

Dus brouw tegen je fiets aan.

Nee, daar moet jij dus een enorme bocht te vringen...

om je eigen fiets weg te krijgen.

Omdat...

Die bakfietsen staan.

Dat vind ik ook super irritant.

Weet je, die bloemen bakfietsen ook zo leuk?

Ik weet het niet.

Ik vind die bakfietsen ook best wel heel irritant.

Hoe duur is een biero?

30.000 euro of zo.

Oh.

Vanaf 18.000 euro?

Ik denk met dat geld.

Nou ja.

Wat je allemaal kunt doen.

En naar goede doelen kunt geven.

Sorry, dat slaat nergens op dat ik dat zeg.

Maar dat denk ik dan wel.

Naar de poezenboot.

Maar goed.

Een voorbeeld?

Ja.

De zwervers, whatever.

Ja, whatever.

Nou, heel goed.

Dan gaan we nu door naar het hoofd thema.

En dat is wolken.

Wolken.

We zitten erin.

Ja, wolken.

Je houdt van wolken?

Ik hou van wolken, ja.

Ik vind het dus niet fijn.

Kijk, bewolkt vind ik niet fijn.

Maar een blauwe lucht met een aantal van die witte mooie...

We hebben toch wel een van de mooiste luchtenschijnbaar, hè?

Nou, omdat je zoveel ziet.

Oh, is dat het?

Ik weet het ook niet.

Nou ja, omdat het zo plat is, zie je heel veel lucht.

Want ik weet wel dat als je dan in New York bent of zo, dan zie je bijna geen lucht.

Omdat het allemaal zo hoog is en zo.

Maar net zei hier een van de Oempa Loombas, Floor.

Die zei, er is een cloud appreciation society.

En die doet elke dag, heeft hij foto's van de wolk van de dag.

Nee.

Ja.

Dat vind ik ook leuk, ja.

Het heeft u iets heel liefst.

Toen ik nog in de vondster staat woon, had ik natuurlijk echt dat uitzicht...

zo hoog over het park en veel ramen rondom.

En daar fotografeerde ik ook bij me iedere dag de lucht.

Ja, ik vind het wel mooi.

Maar wat doe je ooit nog met die foto's?

Geen idee.

Want daar zijn ze nu?

Boekenboekje.

Oh ja, een boekje uitgeef.

Een boekje uitgeef.

Eerst wat we denken, ja.

Maar draai je hoor.

Ik heb weer wat.

Ik heb geen idee.

Zetten we een gedicht erbij van wolk?

Oh, hartstikke leuk.

En mensen die wolken heeten.

Fotos bij een leuk ja.

Nou, ik...

Ja hoor.

Ja hoor, ik moet gaan.

Ik heb druk.

Ik voel dat ik...

Nee, maar ik hou ervan wolken.

En ik kan ook...

Want heel vaak kijk ik...

als ik ook met de auto ben of met de fiets of zo...

kijk ik echt naar wolken.

Sommige mensen gaan er even bij.

Nou nee, maar ik bedoel, ik ga niet staren.

Nee, niet staren, maar wel gewoon kijken.

En Marco zegt net dat het licht hier dus komt...

omdat er zoveel water is.

En dat reflecteert.

En dan...

Ik wist überhaupt niet dat wolken...

Er staat ook water.

Dat had ik me eigenlijk nooit vergelijsd.

Ik dacht echt, lucht is lucht.

Maar het is water.

Toch Marco?

Nee, het is water.

Waterdruppels?

Ja.

Het mis is eigenlijk gewoon...

Er is een soort eco-systeem...

van water wat verdamt, wat de atmosfering gaat...

wat wolken wordt, wat regen wordt...

wat neerkomt, wat...

Ja, maar soms is geen regen wordt.

Want dan zijn er te weinig druppeltjes.

En dan blijft het zo hangen in een schemeren groen.

Hoe noem je dat?

In zo'n mooie...

Dan zie je ook zo dat wittige...

Nou, ik kijk me nu aan voor iets heel raar.

Nou, je zit zo met je vingers.

Ik weet niet precies wat je daarmee bedoelt.

Het is niet altijd regen, toch?

Het haalt niet altijd de aarde, het water.

Nee, dat is waar.

Ik had laatst dus...

waren mensen die waren doof.

En die hadden...

Ik weet niet of we dat over hebben gehad.

Maar die hadden...

zijn...

dus gebarentaal.

Ja.

Maar gebarentaal bestaat uit clichés.

Ja.

Wat anders is niet duidelijk.

Dus homo was zo.

Ja.

Dus ik slaan nu op de achterkant van mijn andere hand.

Dus dat is homo.

Maar dat is natuurlijk eigenlijk wat je niet meer doet.

Nee.

Alleen, ja.

En Duitsers is zo...

wat het is van de Duitse helm uit de oorlog.

Maar ja, dat is natuurlijk...

niet echt meer...

Maar misschien kan er wel een vernieuwd...

Ja, maar dat kan eigenlijk niet wat je kan...

Wel iets komen.

Gebarentaal kan eigenlijk niet genuanceerd zijn.

Want...

Want...

wat doven denk ik een beetje...

Want ik hou het zaak maar planken.

Maar ze kunnen wel iets nieuws ervoor verzinnen.

En dit niet meer hoeft.

Ja, maar wat dan?

Ja, dat ga ik nu niet over.

Oeh, zo.

Haha.

Haha.

Weet het niet.

Haha.

Haha.

Haha.

Nou, dat zou kunnen.

Misschien moet jij met zich gesprek.

Wat zou dan...

Nee, wat bedoel je?

Je hebt tot twee opties gegeven.

Dus ik denk dat er echt wel iets te verzinnen is.

Nee, maar ik bedoel...

Het is dus moeilijk om...

Of samen met de mensen in één.

Of samen met de mensen in één.

Nee, want sommige mensen zijn gewoon doven natuurlijk.

Want die zijn niet slecht horend.

Nee, dat hebben ze.

Maar die horen helemaal niks.

Ja, die horen niks.

Ik moet het gewoon uitgebeeld hebben.

Maar die zijn dus eigenlijk...

Best wel...

Beperkt in.

Nee, nee.

Maar die zijn gediend bij...

Helderheid.

Helderheid.

En voordeel.

En voordeel.

Ja, dat is niet anders.

Want als je een taal samen wil hebben...

En iedereen moet meteen begrijpen wat je zegt...

Dan is natuurlijk...

Dit weet iedereen.

Oh, dat is zeker een homo.

Hoe laat is het?

Nee, dat begrijpt niemand.

Nee.

Maar ik denk dat dat...

Dus daar zou het nog wel eens naar gekeken mogen worden.

Om die iets...

Nou, dat lijkt me wel.

Ja, het is interessant.

Alleen kan het bijna niet.

Ja, niet meteen nee zeggen.

Altijd mogelijk.

Ik weet ook even niet wat.

Maar daar gaan we over nadenken.

Misschien komen mensen met hele goede tips.

Ja.

Toch?

Ja.

Maar dat was de eerste wolk.

Wat weet je wel?

Iets van de eerste wolk.

Nee, de eerste wolk.

Nee, weet je?

Denk ik zal jij ook niet?

Nee.

Maar ik zag...

Ik zag de documentaire dichtbij Vermeer.

Ja.

En Vermeer heeft natuurlijk...

Of een gegeven moment in zijn leven...

Alleen maar in huis onderwerpen bij dat raam.

Maar daarvoor heeft hij ook een heel mooi...

Van delft.

En dan is die wolkenpartij...

Dat is echt...

Dat is sowieso een hele mooie documentaire.

Ja, ik zit een beetje vol met de tips allemaal.

Heel leuk.

Maar van Susan Raats is die documentaire.

En die...

Ik vind het altijd zo onthoerend als...

Er waren twee mannen...

En die afzonderlijk van elkaar waren zij in de documentaire.

En dan hadden ze het over Vermeer.

En dan schoten ze vol.

Dat vind ik altijd zo mooi.

Als iemand voor kunst gaat huilen.

Dat vind ik je eventueel liefst.

Ja.

Als je over kunt zijn.

Hij zei ook de eerste keer dat hij een Vermeer zag...

Was hij vlaag gevallen.

Oh.

Hij is al vlaag.

Nee, nee.

Het was geen honger.

Hij was niet honger.

Maar als we over het honger hadden vlaag.

Want ik ben er nooit vlaag gevallen.

En ik ben ook.

Dus op zich...

Slecht verhaal dit.

Is dat niet helemaal niet nodig?

Nee, dat was ook helemaal niet nodig.

Nee.

Maar je hebt er gezegd?

Nee, maar wel.

Maar wel.

Dus een mooi documentaire.

Mooi documentaire.

Dichtbij Vermeer.

Over de opzet van die enorme Vermeer.

Tentoonstelling.

Leuk.

In het Rijksmuseum.

En dan konden ze dus die Vermeer uit Buckingham Palace.

Ik dus wel heb gezien.

Die mochten ze niet krijgen.

Die werd niet uitgeleend.

Ja.

Dus die hangt gewoon in Buckingham Palace.

Ze zijn een beetje hebberig.

Ja.

Nou ja.

Er was ook een uit Washington.

Waarom doen ze dat niet?

Uit een museum.

Ja.

Uit een museum in Amerika.

Uit Washington.

Die was te fragiel om te reizen.

Dat schilderij zei ook.

Nee.

Laat mij maar gewoon hier.

Om te reizen.

Voor die paar jaar dat ik niet leed.

Laat mij maar.

Met je wat te zeggen jij meteen.

Dat was je alle begift voor.

Maar drie andere gingen wel.

Dus er stond die een of andere kant te kijken.

Want die dacht.

Zij wel.

En ik blijf hier fragiel achter.

Maar toen zeiden die mensen van dat museum ook.

Die zeiden.

Dit is een...

Dat zijn schilderijen van Vermeer.

Dat is een pelgrims aanbod.

Dat zijn pelgrims schilderijen.

Ik weet niet precies wat het gezicht achter dan betekent.

Zo van.

Ik weet niet wat ik zeg.

Of hapart.

Of wat bedoel je daarmee te zeggen.

Ik bedoel.

Dat is natuurlijk wel bijzonder.

Ze bedoelden daarmee.

Dat mensen speciaal naar Washington kwamen.

Voor die schilderijen.

Dus die maakte een pelgrims toch.

Naar die schilderijen.

En als die dan uitgeleend waren aan Amsterdam.

Dan kwamen mensen die helemaal een kaartje hadden gekocht.

En daar aankwamen.

En ze hingen er niet.

Dus het was fijn dat die fragielde.

Ja, die was er nog.

Ik kijk voor naar mijn.

Aan een halve spijker hing die zo.

Ze werd die fragiel daar.

Met alle verfselen beneden gezakt.

Langs al afgeladderen.

Ja.

Dat was voor die mensen fijn dat er nog iets was.

Maar het is altijd goed om zelf als je zoiets doet.

Eerst goed te informeren.

Of...

Of ze hangt.

Ja.

Als je er doen is gehad.

Als de grotje open is met Maria.

Als Maria de deur dicht he.

Heb je er niks aan?

Als ze uitgeleend aan een of andere staat.

Dat is het moeilijk.

Want dan is het er niet.

Het zou zo maar kunnen.

Daar mag ze ook wel eens staan.

Heb jij iets met loerders en zo los van wolken?

Nou, ik zou het wel eens willen.

Ik zou er wel eens naartoe willen.

Nog meer van uit de teatralen.

Dan dat ik denk dat ik ergens van genezen moet worden.

Of denk jij dat ik ergens van genezen moet worden?

Nee.

Want ik hoor het graag.

Dan schrijf ik dat op het lijstje erbij van alles wat verbeterd kan worden aan mij.

Nee hoor.

Ik heb nog niks gezegd wat verbeterd kan worden aan jou.

Helemaal aan.

Maar overgevoeligheid voor mijn lichaam.

Zou een tandje afmogen?

Nee.

Want dat zij laat...

Hoorde ik ook iemand.

Nee.

Jouw lichaam is wel fijn.

Nee.

Nee.

Jouw lichaam is fijn.

Maar ik bedoel wat fijn is.

Dat wij het hele spectrum...

Ja.

Met z'n twee zijn we het complete.

Ja.

Heel erg in contact met je lichaam.

Ik helemaal niet.

En jij?

Nul.

En ik zou wel iets meer van jou mogen hebben.

En ik zou wel iets meer.

En jij zou wel iets van mij mogen hebben.

Vind jij?

Ja.

Ja.

Dat is leuk.

Nou, leuk.

Maar dat is inderdaad...

Interessante.

Interessante.

Van het spectrum.

Ja.

Ik had nog een mooi gedicht over wolken.

Ja, heel graag.

Vind je het leuk?

Ja.

Van Martines Nijhoff, die vind ik namelijk heel erg mooi.

Hoe heet-ie?

De wolken.

Ik droog nog kleine kleren en ik lag languit met moeder in de warme hij.

De wolken schoven boven ons voorbij en moeder vroeg wat ik in de wolken zag.

En ik riep, skandinavieën, een ene.

Daar gaat een dame.

Schap hem met een herder.

De wonderen werden woord en dreven verder.

Maar ik zag dat moeder met een glimlach beende.

Toen kwam de tijd dat ik niet naar boven keek.

Of schoon de hemel vol van wolken hing.

Ik geef niet naar de vlucht van het vreemde ding.

Dat met zijn schaduw langs mijn leven streek.

Nu ligt mijn jongen naast mij in de heide.

En wijs me wat hij in de wolken ziet.

Nu schrijf ik zelf en zie in het verschiet de verre wolken waarom moeders schrijden.

Je kijkt me aan van, is het klaar?

Als je gewoon even een droom...

Boodschappen luisteren.

Dat moet ik eigenlijk eten.

Nee, mooi.

Ik vind het een mooi gedicht.

Ik vind het ook mooi gedicht.

Ik zou het nu niet meer durven schrijven.

Omdat ik zou denken, ja, figuren in de wolken.

Dat weten we.

Nou, wel zou ik denken.

Ja, ik vind het in die simpelheid.

Maar dit is uit 1624, denk ik.

Ik vind het in de wolkschappen ontstond.

Nee.

Uit 19, zo veel.

Ja, maar ik vind het in z'n simpelheid een hele lieve gedicht.

Ik ook.

Ik vind het ook een mooi gedicht.

Maar ik heb altijd met wolken...

Dat wou ik nog eigenlijk even zeggen.

Ik was altijd aanraken.

Oké, dat?

Dan zit je in het vliegtuig en dan denk je...

Oh, kan ik er nou maar uitspringen en dan zo in die wolken gaan rollen.

Dat slaat nergens op.

Nee, want je ogen doen iets.

Ik weet niet of ik dit verhaal ooit vertelde, maar ik vertel het dan anders nog maar een keer.

Zoals ook nog een keer.

En ik heb het vast nog niet gehoord.

We waren het repeteren.

En we waren het repeteren voor een voorstelling.

En daar speelde ik Chirazade in.

En de Aston Brothers, die waren toen nog met z'n vieren.

En die waren mijn oppassen.

En dan was er een scene.

Dan moest ik in gewassen worden.

En dan hadden ze allemaal schuim.

En dan moest ik in de schuim worden gewassen.

Maar bij de repetitie waren het schuimen niet.

Dus wij waren maar een beetje aan...

Miene?

Een beetje aan Dobertoch, een beetje aan Mimea.

Maar toen was er een repetitie.

Het was een schuimer.

Dat is hartstikke leuk.

En ze deden allemaal zo'n heel groot wit fluffy schuim op een tafel.

En ik heb die tafel gezet.

En dan moesten zij mij zo in dat schuim duwen.

En iets gebeurde met mijn hoofd.

Die dacht...

Dat schuim...

Dat een soort kussen was.

Ik sloeg mezelf keihard zo in mijn hoofd.

Zo in dat schuim.

Dus ik sloeg mezelf in mijn hoofd.

Zo keihard op een tafel.

Door die tafel?

En ik kom hem over mijn bloedneus.

En ik dacht...

Waar heb ik nou toch gedacht?

Nou, dat?

Ik dacht...

Dat ging met mijn hoofd iets raars doen.

Dat ik dacht...

Dat is fluffy en zacht.

En ik zal het leuk aanzetten.

Dat is leuk.

Met mijn hoofd.

Lekker hard zo.

En zij stond er natuurlijk bij die dachten.

Wat doet dat gewoon?

Hij is knetter.

Kijk gewoon.

Welvijdig.

Ik dacht, ik ga even lekker rollen in de wolken.

Ja.

Dat je hoogst er in dat iets raars mee doet.

Dus ja, we waren ook een keer in Zwitsland.

Een hotel was boven de wolken.

Dat is ook zo raar.

Want dan is het zonnig.

En dan zie je zo'n deken.

Je kon helemaal niks zien.

Want zoals Frans Betsjurek...

Dat zag je helemaal niks van.

Er was één grote ditte deken.

Dat was zo mooi.

En dan ging je met de auto naar beneden door de wolken.

En dan kwam het somber weer.

Inna weer.

Ja, ik vind het echt.

Ik vind het wel een...

Het is een heel bijzonder wolken.

Ja.

Ik hou er ook heel erg van.

Love it.

Love it.

Love it.

Yes.

Hashtag.

Ja, hoeveel sterren geven wij?

Wolken.

Ik ben blij dat ik eerst mag.

Ja, vijf.

Vijf?

Ja.

Ik heb niks tegen wolken.

Vijf sterren.

Ja.

Ja, het enige wat ik dus...

Ik kan het soms regen vervelend vinden.

Ja.

En dat komt natuurlijk ook uit wolken.

Ja.

En vooral...

En ik vind de harde regen minder erg dan miser.

Miseregen vind ik...

Vind ik...

Vind ik van de...

Check de ripperweer.

Vind ik zo...

Ja, dat vind ik zo.

Ja, dat vind ik zo.

Ja, dat vind ik van de weer.

Zo'n...

Kom eens hier.

Ja, kom maar.

En ik trek je stegen in.

Ja, dan lig je dood in de steeg.

Oké.

Nee, maar zo'n soort weer vind ik dat.

Ja.

Dus daarom geef ik het vier.

Dat gaat dus één af, want je hebt...

Ja, maar dat begrijpt me.

Dat begrijpt iedereen.

Iedereen.

Ja.

Boekbeet.

Ja, boekbeet.

Ja.

Boekbeet is een app voor luisterboek en e-books.

Ik ken het.

Ja?

Ja, ik ken het.

Ik kan je downloaden.

Oh, ja?

Ja.

Ben je te horen op boekboekblad?

Ja.

Ja?

Fijn, ik het even mag zeggen ook.

Ja, ik spreek wat boek in.

Ja, je hebt ook wel een hele goede stem daarvoor.

Dank je wel.

Ja.

En ik zag dat mijn favoriete boek Middlesect van Jeffrey Eugenides staat ook op.

En dat is echt...

Nou, gaat dat over?

Ja, dat gaat dus over een...

Niet te lang, hè?

Nou, dat gaat een beetje over een non-dinair iemand die...

Ja, het is een geweldig boek.

En het spant zo'n hele familiegeschiedenis vanuit...

Ja, Griekland, wat dan binnen wordt gevallen door de Turken en dan de vluchten die naar Amerika.

En dan...

Ja, het is een waanzinnig mooi boek.

Spannend verhaal.

Ook een stuk geschiedenis, hoor ik dan?

Of gaat het echt over hun familie?

Nee, het gaat echt over hun familie.

Oké.

Maar in alle oproer van de tijden waar ze in terecht komen, zeg maar.

Ook de Civil Rights Movement in Amerika later en...

Ja, het is een waanzinnig mooi verhaal.

En is het een hele dikke pil?

Het is een dikke pil.

Ja, dan is het zo fijn om te luisteren.

Oh.

En het is ook nog...

Ja, het begint met de broer en de zus en die...

Die worden verliefd op elkaar eigenlijk.

En die gaan op een boot naar Amerika en die zeggen dan, weet je wat?

Doen we op de boot naar elkaar niet kennen en dan wel daar leren kennen.

En dan weet niemand of ze een broer en een zus zijn.

En ja, het is een supermoeiboek.

Dus Middlesex.

Middlesex, oké.

En dat kan je dus op boekbied lezen.

Luisteren?

Hartstikke fijn.

Luisteren, hè?

En wat ik heel erg fijn vind, is dat er een kortingscode is.

Ik hou daarvan.

Ik hou heel erg van korting altijd.

Ja.

En we hebben nu ook een proefperiode van 60 dagen.

In plaats van 30.

In plaats van 30.

Met de code Mark-Marie-Isa.

En dat is allemaal met kleine letters.

Gewoon aan elkaar geschreven.

Mark-Marie-Isa.

En dan kun je dan op www.boekbied.

Bied met ea.

Dat is het.

En boek is o-o-k.

Dus het is in Engels.

Boekbied.

Boekbied.

Leuk.

Ik ga jou boeken luisteren.

Heb je zin in?

Ja.

En jou boeken zijn ook.

Mijn boeken kan je ook luisteren.

Ja.

Maar echt allemaal verschillende boeken.

Dus het boek dat ik met Merlijn heb geschreven.

Maar ik heb ook van andere auteurs ingesproken.

Zo zijn er een aantal boeken van mij te beluisteren.

Je vist echt wel in die literaire vijver.

Heerlijk.

Heerlijk.

Boekbied.nl.

Leuk.

Het blad.

Het is gewoon de ouderwetse privé.

Daar is hij weer.

Ja, daar is hij weer.

Op de voorkant.

En voorkant staat Tina Turner.

Bleef lachen door literstraanen heen.

Oh, in haar leven.

Ja, ik vind dat literst niet zo mooi.

Nee, dat vind ik ook niet mooi.

Dus bleef lachen door traanen heen.

Dat was veel mooier geweest, vind ik.

Maar dat zal even het zandgoed wel hebben gezonnen.

Daar haalt wat meer ruimte nodig.

Dat vind ik niet zo.

Want dat is van geboord nodig.

Nee, wat het had ook heel goed gevoel.

Dat was mooier geweest.

Nou ja.

Maar goed, dat is even het.

En dan staat er een heel groot stuk in over Frank Masmeijer.

Oh ja.

Ja.

Die komt terug.

Nou, die is uit de gevangenis gekomen natuurlijk.

Want die heeft gratis gekregen.

Ja, de gratis gekregen.

De open hebben we gedaan.

Gratis gekregen.

Ja.

Van de koning.

Oh.

Ja.

He?

Weet je het niet?

Nee.

Ja.

Waarom?

Omdat...

Dat was wel mooi geweest.

... een boegel van de koning van het boegel.

Zo'n leuk programma.

Nee, wat deed hij ook alweer voor het programma?

Ik kijk niet meer.

Frank Masmeijer.

Nee, boegel is niks.

Niet lingo.

Nee.

Nee.

Ook niet wakku wakku.

Nee.

Die is helemaal in je eentje show.

Ken ik allemaal niet.

Trimples weg.

Nee.

En ze was kinderdrompen.

Ken ik allemaal niet.

Ja.

Nee.

Maar niet van hem.

Maar gewoon een spelletjesprogramma.

Dat waren de programma's die hij deed.

Misschien was hij helemaal niet succesvol.

Weet wij helemaal niet dat wij naar achteraf denken.

Hij was toen...

Ik moet wel even zeggen.

In de...

Helemaal in je eentje show.

Nou, ik...

Echt.

Zegt me helemaal niks.

Hij heeft hier gewoon eerst kunnen spelen.

Dan in de gewang is het helemaal in je eentje show.

Ja.

Nee, maar hij heeft nu dus een nieuwe single.

Ga je mee naar de zomer.

Als de deur opgaat, ga je mee naar de zomer.

En dan...

En dan komt het ook met terren aan.

En dan zegt...

Atom Bredius, want hij heeft het stuk geschreven.

Dat is een sterke opslag.

Hij wordt zo niet genoemd, hoor.

In het begin heeft hij het helemaal...

Nee.

Hij heeft...

Hij heeft een beetje aan de pep.

Hij heeft het helemaal niet...

Hij heeft het helemaal niet over hem.

Maar dan zegt...

Zegt Franke Maasmeier.

Nou, er zit een verhaal in...

Over wat er allemaal in de gevangenis is gebeurd.

Met wie ik omging.

Maar ook minder leuke dingen.

Denk ik wat er allemaal in de gevangenis is gebeurd.

Maar ook minder leuke dingen.

Die zich daar afspeelden.

Ik was een presentator van de bingo-avonden.

Hij deed in de gevangenis...

Die deed die bingo-avonden.

Met leuke prijjes.

Een vij...

En een schaar.

En een schaar.

Een pen.

Een pen ook.

Een pen, ja.

Nee, dat is waar.

Dus ik kon je allemaal dan winnen bij hem.

En hij deed...

En weet je nog...

Het moment dat je vrij kwam.

En dan zegt hij...

Er gaat geen dag voorbij dat ik daar niet aan denk.

Nooit meer dat geluid van de zware deur die achter je dicht slaat.

Dat was altijd zo erg.

Het moment dat ik het nieuws...

Mijn vrijlating door de intercom hoorde.

Is dat het soort...

Dat hebben ze gewoon...

Voor interlocal.

Voor interlocal Frank Masmei.

Weet je nu nog wat interlocal is?

Nee, waarschijnlijk niet.

Door de VND vroeger, als je dan daar aan het winkelen was...

Dan kwam...

Heel vaak kwam er een stem door de intercom.

En die zei dan...

Mevrouw van der Ven voor interlocal.

Mevrouw van der Ven voor interlocal.

Dat betekende dan was iets van buiten de VND.

En die had dan gebeld.

En de mevrouw van der Linden moest dan telefoon ergens opnemen...

Bij een pilarbare telefoon van de VND.

Maar zo vaak van dat soort meldingen.

Superleuk altijd.

Ja, ik kom altijd...

Interlocal was er altijd bij.

En dan eindigt het stuk eventjes nog van Frank Masmei.

De eindigt dan...

Dat zat hij bij André Rieuw.

En...

Zelf, wat bedoel je? Waar zat-ie?

Nou, hij was naar je vrijlating.

Dan kreeg je de nodige kritiek over je heen.

Want mensen begrepen niet dat je gratis van de koning had gekregen.

En dat je ook nog een paar dagen later bij een concert van André Rieuw...

Was op het Vrijd of in Maastricht.

Begrijp je dat?

Frank?

Nee, begrijp je dat?

Dat is een brede...

Goede vraag natuurlijk.

En dan zegt Frank op zijn beurt.

Want dat was duidelijk zijn beurt.

Ik vind het moeilijk om daar iets over te zeggen.

Ja, je doet het nooit voor iedereen goed.

Nou ja, als je van de cocaïne alvast gebleven.

Maar als je je doet nooit voor iedereen goed.

Vorig jaar hebben 131 personen gratis gekregen.

Daar praat niemand over behalve, over mij.

Er zijn altijd mensen die iets over te zeggen hebben.

Dat is altijd als je in de publieke sector werkt.

Het is nou helemaal zo.

Maar ik hoop wel dat ik de gunfactor alweer krijg.

En dat mensen zeggen...

Stom geweest!

Kom op en ga door!

Geef Frank niet de tweede kant.

Dat is echt hetzelfde.

Geef Frank niet de tweede kant.

Als voorzitter.

Als opzetje.

Dat is een goed voorbeeld.

Zo zou je het vinden reageren op mij.

Kunnen we omgaan met mij?

Dat is een tip.

Toen ik bij André Rieuw zat, was ik natuurlijk gewoon vrij.

Dat was klaar.

Dat snap ik.

Dus de ophef niet over.

Dat is de einde van het stuk.

O!

Dus ik vind van Edwin Breedys geen mooie einde.

Er wordt een beetje achtergelaten.

Het is een soort cliffhanger.

Ja, want je zou denken hier gaat het stuk nog door.

Want ik keek echt nog op de volgende paal.

Want ik denk het zal nog doorgaan.

Maar dat gaat niet.

Zo'n foutje kunnen zijn.

Dus Edwin, voor de volgende keer.

Maak een punt.

Maak een mooi verhaal van het geheel.

Maar misschien komt hij volgende week terug.

Maar dan zou het ook leuk zijn volgende week meer.

Ja, of zo iets.

En dan moest ik denken.

Caroline Tensen stond hier nog in.

Net haar boek het verboden woord.

Van haar openhachtige verhalen over de overgang.

Wat zij vertelt.

Dat ze de overgang op de kaart heeft gezet.

Maar dat heb jij natuurlijk al heel erg veel gedaan.

Jijzelf.

Wat vind je ervan?

Ik moet je zeggen, ik heb dit niet gelezen.

Ik weet niet wat erin staat.

Maar ik zag er wel zitten bij Yennec.

En daar ging ze het promotie doen voor het boek.

Maar ze had daarvoor ook al met Nader Van Nys van Ninsje

mijn documentaire gemaakt over de overgang.

Omdat zij het zo zwaar heeft gehad.

Ze is echt heel depressief geworden.

Hartstikke goed dat ze die documentaire heeft gemaakt.

Boek.

Ja, ook prima.

Dus ik was eigenlijk wel nieuwsgierig.

Maar ze zat daar aan tafel.

En ja, inderdaad.

Ze deed echt, alsof zij het ongeveer uitgevonden had.

Zo van ja, ik ben de eerste die praat over de overgang.

Ze dacht ik, sorry.

Dat vind ik echt heel raar.

Je weet volgens mij perfect,

dat Iza en Medina al twee boeken erover hebben gezeten.

Drie.

Een platformen over.

En het gaat er mij niet om dat ik genoemd moet worden.

Maar ik vond het gewoon zo raar.

En wat ik helemaal gek vond, dat ze in het interview zei.

Daar aan tafel.

En verder wil ik het er ook niet over hebben.

Dit is het.

Want het is nou niet dat ik de hele tijd over die overgang wil gaan praten.

Ze dacht ik, nou had je misschien een boek niet moeten schrijven.

Ik snap gewoon niet zo goed wat ze nou wil.

Ik begreep helemaal niks van het gesprek.

Dus ik vind het hartstikke fijn dat er over gesproken wordt.

Maar ik vond het wel een beetje gek.

Typisch.

Caroline.

Ja.

Gaan we naar de moderne etiketten.

Moderne etiketten, ja.

Dat was, je hebt in een restaurant een rekening van 5350.

Zerveerste was zozo, beetje lala.

Hoeveel vooi geef je?

Nou ja, er waren best wel veel mensen die helemaal geen vooi gaven.

Nee.

En ik had het niet eens zoveel te maken met dat het of het zozo was.

Dat ze zeiden we het zozo.

Vooi in Nederland geef ik niet eigenlijk bijna nooit.

Nee.

En wat ik ook wel grappig vond, is dat heel veel mensen zeiden,

nee, maar al is de bediening niet goed.

Als het eten lekker is, maar eigenlijk als ik heel eerlijk ben,

is voor mij vooi en de hoogstand vooi,

eigenlijk nooit met de kwaliteit van het eten verbonden.

Is eigenlijk alleen maar met de bediening.

Met personeel.

Ja.

Ja, stom eigenlijk, dacht ik nu ineens.

Omdat mensen dat zeiden.

Maar ik, ja.

In een restaurant verdien je volgens mij het meest aan de drankjes, he.

Niet aan het eten.

Ja, met tante had een restaurant die zei, ze drinken hier rijk

en ze eten hier aan.

Het is jouw.

Dus daar kan je schijf maar niet zoveel winst op maken.

Nee, maar hier zegt ze, bijvoorbeeld,

bij slechte servers geef ze 0% bij matige vijf,

bij goed 10, bij geweldig 15.

Dus ze zou.

Op dit geval.

Op 55 of 56 euro.

Dus van 53, 50 zou ze dan 55 maken of 56.

Ja, dat is slecht.

Nou, ik moet eerder zeggen, laatst vond ik echt wel,

toevallig zat ik op het terras.

En ik had alleen een kop koffie, ik was alleen.

En dus, Helena, die had ik daar dus ontmoet.

En toen zat ik alleen op het terras.

En toen kwam Daan.

Ik weet nog hoe ze heet, want Helena, wie is het?

Dus daarom weet ik het.

En hij zei dat hij naar de podcast luisterde.

En toen zei hij, het is 3,50.

Ik had koffie, kaptien of zo.

3,50 vind ik ook wel tegenwoordig.

O, alles is hartstikke duur.

En je moet het zeker niet terugrekenen naar gulden,

want dat wordt echt gek.

Maar goed.

En het thee vind ik ook heel ingewikkeld.

Zeven gulden voor een kop koffie gewoon.

Echt zeven gulden.

Maar goed.

Dus toen zei ik, ik hoorde hem zelf zeggen,

ineens, doe maar 4 euro.

Dat is 50 cent.

Ja, op weer iets van 3,50,

dacht ik, ja, ik ga ook geen 5 euro geven.

Nou, zover heb ik er ineens over nagedacht.

Want ik zei het gewoon.

Je zei maar wat.

Ik zei, ik vind eigenlijk 3,50 van kop koffie

is gewoon 3,50 van kop koffie.

Dan betaal ik eigenlijk 3,50 en dat zit.

Maar omdat toen ik net in de voorje zat en zo,

dacht ik, ach, doe schek.

Maak er 4 euro van.

Maar dan vind ik 5 euro, 1,50 op 3,50,

vind ik dan weer veel te veel.

Wat zou jij doen?

Was het even los voor dat ik zeg wat ik zou doen?

Oh, sorry.

Nee, niet sorry.

Maar ik dacht even nog helder.

Er was toch altijd een regel.

Of was dat in het buitenland heel erg 10 procent?

Ik ken dat nog van mijn ouders.

Dat ze altijd afrekenen met 10 procent voei.

Nee, in Amerika was het 15 procent.

10, 15 procent.

Dat is inmiddels 20 procent, las ik.

Maar dat is dan weer echt voor het personeel.

Ja, maar die komen achter je aan.

Als je iets fout gedaan, als je niets of weinig geeft,

dan komen ze achter je aan en zeggen ze,

gewoon heb ik je iets fout gedaan.

Ik las ook dat Whoopi Goldberg, Jeff Goldblum,

Mike Myers, Bruce Willis, Willow Smith zijn allemaal heel aardig

en geven allemaal grote voor je.

Laura Dern, Petty LaBelle zijn hele slechte tippers.

Oh ja?

En Billy Joel, die is een slechte tipper

en die wil allemaal dingen die niet op de menu staan

op een drukke avond ook.

Oh ja.

Dus die doet allemaal heel moeilijk en ingewikkeld.

Nee, ik denk eerder te veel voor je.

En ik vind het ook heel vervelend als ik het vergeet.

Oh, dan vind ik ook vervelend.

Want wij stonden af te rekenen en ik was afgeleid

door iemand en toen had ik al mijn pas zo gedaan.

Ik zei, oh, dan heb ik geen voor je.

Maar gelukkig, dat weet je inmiddels,

voor de zwervers heb ik losgeeld heel vaak neer mijn jas.

Dus ik kon gewoon nog even cash geven,

want je nooit meer bij je hebt eigenlijk.

Ik heb altijd cash gel bij me.

Nou ja, ik dus nu ook gelukkig.

Maar ik vind het, ik geef liever te veel dan te weinig.

En dat is misschien ook wel een beetje...

Omdat ik bang ben dat ik dan bij Lord Durk...

Dat lijstje komt.

...in dat er het lijstje komt te staan.

Ik weet niet of mensen dat hebben...

Ik heb er nooit bewussen over nacht nog,

maar als je het nu zegt, denk ik,

ja, misschien denk ik daar onbewust diek hem over na.

Ik weet niet, ik geef gewoon liever te veel.

Ja.

Maar met een kop koffie, ja, soms ook gewoon niet.

Het is raar.

Ik heb het niet heel helder.

Maar als ik uit het eten ga, ben ik er heel bewust van.

We hebben een hele avond ergens gezeten of gelunst.

Precies.

Dat je wel echt...

Maar een kopje koffie, denk ik.

Ik ben echt een half uur binnen geweest.

Ja.

Maar ja, de hele dag mensen koffie komen drinken.

Je krijgt geen foi.

Maar van de week was ik ook bij de veldkeuken.

Ik ben er was geweest in Rijnhout.

Ja, ik moet eigenlijk niet zeggen, want dat is gewoon te leuk.

Nou ja, dat je denkt,

ja, we moeten niet met z'n allen naar de veldkeuken gaan.

Nee, niet nog.

Dus het heet ook niet de veldkeuken.

Nee.

Maar daar had ik afgekregen.

Toen was ik...

Nou, ben ik helemaal niet voor je vergeten.

Toen heb ik inderdaad Cash wel een...

Voorjachtig.

...vijf euro achtergelaten, ja.

Maar had ik zo onder het bord gelegd,

vind ik ook een beetje...

Oeh.

Nou, dat heeft iets...

Vroeger deden we dat allemaal.

Het heeft geld op tafel.

Het heeft ook iets patserigs, vind ik.

Ik vind het ook...

Ik vind het inderdaad bijna, he?

Zo, want dat ligt daar.

Ik geef het niet zelf aan je.

Ja, maar ik was gewoon vergeten.

Dus ik vond het ook...

Maar ik vind het ook stom om achteraar aan te lopen

en zo in haar hand te doen.

Dat vind ik ook super soms.

Dat vind ik net of iemand in de heilig communie heeft gedaan.

Nee, het is wel anders.

Mijn varkensma gaf als zo'n vakantie ging en ik kwam zo naar m'n toe

en dan gaf ze echt...

Nou, ik ben echt iets heel sus.

Bij een heel klein muntje.

Lekker voor vakantie.

Dat is een beveil van komen, oma.

Oma, dank je wel, lieve oma.

Mijn oma ging allemaal...

Die ging helemaal...

Overmaken?

Nee.

Die ging heel...

Nee, de vrouw komt eraan.

Die ging in...

Reep chocolade en zo.

Briefje stoppen en zo.

Die ging helemaal los halen, dan vastleimen en dan weer...

Als verrassing.

Ja, nee.

Nee, leuk.

Natuurlijk als verrassing.

Nee, maar ik doe met je verjaardag.

Met je verjaardag.

Altijd.

Ja.

Dus dat was heel leuk.

Of er deed ze ook wel eens iets...

Ik weet niet...

Ik vond het wel goed.

Ik vond het zelf leuk.

Ik vond het ook wel leuk.

Er deed ze zienzappel en dat drukte ze dan zo guldenzinn in alle kanten.

Wat?

Ja, dus dat je zo zienzappel en het drukte ze daar...

Ze had me heel veel...

Waarom heb je geweld?

Het drukte ze daar zo guldenzinn in.

En dan zag je niks van boven dit zienzappel.

Die zag het wel.

Of staken ze nog uit.

Moest echt helemaal erin.

Ja, helemaal erin.

Wat een wet.

En die zienzappel was natuurlijk helemaal mishandeld.

Zo dat je zag dat je wel denkt, daar was wel iets inzitten.

Ja, die zag het wel.

Het is goed dat ze niet het verzet zat.

Want er had iedereen zo erin gekeken natuurlijk.

Hoezo niet?

En hoeveel zat er dan meestal in?

Nou ja, dus zoveel gulden van het zienzappel.

Als er erin komt persen natuurlijk.

Maar dat ding gaat toch op een gegeven moment helemaal kapot.

Heb je nog foto's van?

Nee, daar heb ik geen foto's van.

Toen waren er geen foto's.

Alleen zo'n man met zo'n doek over zijn hoofd.

Met zo'n hele grote ding.

Dus het duwt heel lang.

Maar goed.

En hier was ook Rob.

Oh ja, de reacties waren er ook.

1-0-Law.

1-0-Law.

Die zegt, geef je kapper eens voor je.

Inderdaad.

Hij staat geen vraagteken achter.

Nee, het is gebiedende wijs.

Denk dat hij zelf kapper is.

Maar ik doe sinds iemand dat ik je zei, geef ik mijn kapper wel eens voor je.

Ja, ik heb daar nog nooit over nagedacht bij deze.

Jij deed dat nooit?

Nee, heb ik nooit over nagedacht.

Nou, dit was het dan.

Dit was hem tot de volgende.

Tot de volgende.

Want oh, nee.

Nee, natuurlijk.

Ja.

Ook dat nog.

We hebben nog.

Wat?

We hebben nog meer te melden.

Nee.

Nee.

We moeten al hetzelfde antwoord geven.

Het is natuurlijk.

We zitten allemaal iedereen de maat te nemen enzo.

Maar je zit in de restaurant.

De rekening is 5350.

De service is zozo.

Wat geef je?

Dat hangt dus voor mij af van wat er nog meer gebeurt in de surrounding van het restaurant.

Het gaat niet alleen om die ene serveerster.

In de surrounding van het restaurant.

Ja, sorry.

Ik ben helemaal nerveus.

Het is naast de snelweg.

Ik bedoel, zij is niet de enige serveerster.

Dus als het verweld is de enige serveerster.

Dan ga ik niet heel veel voor je geven.

Maar wel iets meer dan dit.

Dus?

Ik rond het af op 5750.

Ja, als er actief vervelend is, geef ik niks.

Sorry.

Dat kan ik niet.

Als er iemand actief vervelend is, dan denk ik.

Daar heb ik echt geen zin in.

Want het kost daar dus wel iets.

Maar als er gewoon aardig is.

En je voor mij helemaal niet heel aardig te zijn.

Maar gewoon normaal.

Dus als je actief vervelend is, dan krijg je niks.

En anders zou ik inderdaad zo 5750.

En als het superleuk is en je de kerst ermee wilt vieren.

Dan snap je.

Dan ga je je opbieden met iemand anders.

Vergeven jij?

Ja.

Oké.

Hallo lieve podcastgasten.

Ik ben Julius Jaspers.

In mijn podcast neem ik jullie mee naar mijn favoriete plek in huis.

De voorraadkast.

Iedere week haal ik er één product uit en zal jullie daar in een paar minuten tijd alles over vertellen.

Zoek in je favoriete podcastapp naar Julius' voorraadkast.

Kast met een K.

Want uit een kast met een C kun je niet eten.

Machine-generated transcript that may contain inaccuracies.