Marc-Marie & Isa Vinden Iets: Ruzie

Ik ben Issa Roes, ik ben Mark-Marie Huibrecht, welkom bij Mark-Marie en Issa vinden iets hoeveel sterren geven wij ruzie.

Ruzie, dat is het thema, pingpong, pingpong, pingpong, ruzie. Zet je daar op te wachten?

Ruzie, daar gaan we het over hebben, het is een spannend iets vind ik altijd, ik heb het niet veel, heb je het veel?

Nee, daar gaan we het zeker zo over hebben. Waarom ik het dan misschien niet heb?

En wie wel? En dan gaan we, ik heb de bomonden meegebracht, ik mag van de bomonden niet zeggen dat het rolleblad is en dat is het ook niet.

Nee, dat is het ook niet, toch? Heb je er aandeel in of zo, dat je zo opsprings?

Nee, maar de dagelijks, de wekelijks, dat zijn de rollebladens, toch?

Vinden zij dat ook niet, de privéste parties, de sores, de...

Maar dit komt één keer per maand uit of zo?

Ja, het is een maandblad.

Oh, ik dacht dat het één keer in twee weken uitkwam of zo.

En dan is het een rolleblad?

Nee, maar dan kan het eerder, een maandblad, om een rolleblad te zijn, dan vraag je nogal wat.

Dat kan men niet, want rolleblad zijn vluchtig en dat is gebeurd enzo, daarom kan het ook niet, maar goed, de bomonden.

Ik vind het wel een grappig blad, omdat ze langere stukken hebben en toch typisch.

Oké.

En dan hebben we een chacarone, sea water.

Ja, en etiketten.

En etiketten, de moderne etiketten.

En de vraag was deze keer, is er een tijdselimiet aan te turen van een kondoleansenkaart.

Kondoleansen, vind je wel een mooi woord?

Kan je het goed uitspreken?

Kondoleansen, hoor je het?

Vind je het niet goed?

Jawel.

Kondoleansenkaart.

Kondoleansenkaart.

Maar we beginnen natuurlijk met deze week.

Hoe was de week?

Nou, jouw week.

Nou, ik moest deze week heel erg denken, we hebben ook een podium-aflevering en de eindigen elke week met een heilige.

Ja.

En dan denk je elke keer, goh, de tijd van de heilige zijn geweest.

En niks is minder waar.

Want?

Er is dus een zuster Willemina, die is 95 geworden, die is vier jaar geleden begraven, de simpelhouten kist die een prikster zelf had gemaakt voor haar.

Allerjosef.

Nou, maar ik vind het ook zo van, ja, ze hadden zo'n goeie band.

Ik heb zelf een kist.

Ik maak hem vast.

Ik maak hem vast.

In Mitsuri.

Hij is begraven in een klein hoekje bij het klooster.

Toen ze kist gingen opgraven, ik weet, toen was de kleiggrond drassig.

En in de deksel van de kist zat een grote scheur.

Ze scheende met een zaklamp in die kist door die scheur.

En toen, de moeder over ze, Cecilia, die liet toen een geel.

Ah!

Je weet hoe het gaat.

Ze hadden toen vergane botten verwacht natuurlijk, maar ze zagen in perfecte staatverkeerende voet.

Met die voet was er gewoon niks aan de hand.

En niet alleen naar voet, maar heel zuster Willemina, want zo heet het zuster Willemina, was nog helemaal intact.

En de zusters zeggen dat Willemina niet gebasumd of bewerkt was.

Ze was helemaal niet bewerkt.

Dus ze hadden er onbewerkt, hadden ze er in de kist gedaan.

En ze wilde delen van haar nieuwe kapeel, ze wilde de delen van haar in de nieuwe kapeel bewaren.

Daarom hadden ze haar opgegraven, want ze dachten dan halen we wat stukjes mee.

En die doen we dan.

Maar goed, sinds het nieuws komen dus 500 pelgrims per uur langs haar lopen in Missouri.

Op dit moment, as we speak, in het begin mochten ze nog aan de handen komen.

En de voeten en zo.

We komen er maar aan.

Ja, raak er maar aan hoor.

Het is prima.

Voor vijf dollar.

Mag u eventjes, maar er mag niet meer.

Ze hebben ze nou in de glazen kist gelegd.

En bij het graf staat een bordje, niet meer dan een lepel aarde meenemen.

Want mensen gaan ook langs het graf en dan nemen ze aarde mee waarin ze begraven lag, zeg maar.

Een heilige aarde.

En een expert die naar de foots heeft gekeken.

En die zag een lichte glans op de handen wat leek op een de invrijving met iets.

Maar hij zegt, ik wil de nonnen niet beschuldig van liegen, maar er lijkt iets opgesmeerd te zijn.

Maar de nonnen zeggen dat ze geen was op de handen hebben gedaan.

Alleen wat creme om te beschermen tegen al het aanraken.

O nu pas, hoe is dat gedaan?

Dus, as we speak, ligt er een heilige waar mensen langslopen.

Nou, het is natuurlijk nog niet heilig verklaard.

Maar dat zou kunnen gebeuren.

Maar dat vind ik wel grappig, omdat we heel vaak heilig hebben uit 500.

We hebben daar een heilige gewoon uit.

Ja, we hebben er al weer in.

Straks, ja, komende woensdag.

Ja.

Maar ze bestaan dus nog.

Je eetje.

As we speak, grappig hè.

Dat vind ik wel bijzonder.

Ja.

Ben je stil van?

Ja, daar hoor ik.

En toen ik in Portugal was, ook nog even een ander verhaal.

Dat is een heel ander verhaal.

Vorige week was ik natuurlijk in Portugal.

Toen liepen we in Portugal.

En wie komt daar langslopen?

Nou.

Die man, ja, ik had natuurlijk even moeten kijken hoe die heette.

Uit BnB, vol liefde.

Oh.

Die man uit Portugal.

Met die start.

Nee, die hele drukke.

Ja, ja, ja.

Oh, heeft u niet een lang haar?

Ja, lang haar.

Ja, ja, ja, ja.

Die een beetje HdAD was.

Ja.

Of HdAD.

Of HdAD.

Dat zijn twee verschillende dingen.

Ja.

Wat is het als je heel druk bent?

Nou, volgens mij kan dat...

Nee, volgens mij is HdAD druk.

En met die H is meer rustiger.

Maar dat je wel nog last ervan hebt.

Nou, maar hij was ook nu weer.

Want hij kwam er zo niks mee lopen.

Met een iemand, met een vrouw.

En dan gingen ze in een parkeergarage.

Daar had hij dan zo'n hele grote pick-up staan of zo.

En toen waren wij, we liepen daar achter pas.

Richard.

Nee.

Maar in die verhal.

Dus toen zagen we hem, zat die vrouw al in die auto.

En toen werd hij teruggelopen en allemaal druk aan het doen.

Maar hij herkende hem meteen.

Nou.

Omdat hij zo druk deed.

Nou, als je hem ziet, dan weet je meteen.

Ja, er is niemand die daarop lijkt.

Die vrij rondloopt.

Die dat zou kunnen zijn, zeg maar.

Dus dat was heel grappig.

Want ineens denk je, oh ja, dat is...

Ja, grappig dat je zo in Portugal en dat je hen dan tegenkomt.

Komt een nieuwe serie toch?

Er komt een nieuwe serie.

Bijna.

Ik hou een beetje mijn hart vast.

Want ik kan niet leuker worden of wat?

Nou, het lijkt alsof ze een beetje hebben gekast op lekker raar.

En dat is soms, dan denk ik...

Oh, je hebt de mensen al gezien.

Ja.

Oh, ik nog niet.

Ja, de mensen zijn al te zien.

Eentje is heel erg leuk.

Die ken ik.

Die Debbie.

Dat is de ex van Alfred van de Heuvel.

In Spanje.

Dat is grappig.

Die ken ik.

Dus dat is heel erg leuk.

Want die is superleuk.

Maar er zijn ook een aantal die denk ik, die zijn een beetje zo gekozen van...

Dus zijn ze lekker gek.

Nou, ik heb al beelden gezien dat ze allemaal naakt rondlopen.

Want die enige is van de...

Hoe heet dat ook alweer?

Tantra.

Tantra?

Ja, en die maakt het ook niet uit of de mannen voor vrouw was.

En zo, die was helemaal zo lekker vriend.

Lekker makkelijk.

Nou, dat is hartstikke fijn.

Maar soms vind ik het dan te veel op...

Hoe laat we vreemde mensen...

Of niet wel vreemde mensen, zo'n oordeel.

Maar in ieder geval.

Ja.

Als of het daarom gaat...

Maar dat is wat magten wij nog geven.

Want ik heb er wel zin in.

Ik heb er super veel zin in.

En ook, dus Belgische begint ook.

Die is ook superleuk.

Ja?

Ja, die was vorig jaar ook zo heel erg leuk.

Die kan je nu terugkijken, de Belgische, op iets...

Ik weet niet precies op video-land zo.

Maar die is ook superleuk.

Maar daar waren wel een aantal.

Die zorgde gewoon een werker.

Die zorgde gewoon iemand die mee kon komen helpen voor niks.

Dus...

Dat is toch ook wat.

Ja, maar het is wel...

Ik vind het sowieso een heel erg leuke serie.

En ik ben er heel erg...

Fan van?

Ja, fan van.

En jou?

Hoe was het met jou?

Nou, mag ik het even iets over mezelf hebben?

Wat ik dus heel raar vind...

Mijn boek is natuurlijk uit.

Ja.

En dat gaat over de periode dat ik ontdekte dat ik borstkanker had.

En daar schrijf ik over en wat ik in die anderhalf-tier meegemaak.

Ja.

Nou, lijkt het een beetje of mensen daar een beetje bang van zijn?

Oh?

Ja.

Dat krijgt...

Of je de uitschepen die ik gisteren aanlijnd zei dat een beetje van...

Het is een beetje gek.

Het is net zo van...

Oeh, het wordt kanker.

Het is toch een soort...

Zij zijn misschien een beetje zoals wat je had toen je het ging vertellen aan mensen.

Oh, nou moet ik dat nou aan iemand geven die het gehad heeft dat boek juist niet.

Oh, ja.

Dus dat het een beetje moeilijk nog te plaats is.

Maar goed, ik ging even door mijn eigen social media kijken van...

Ik dacht, oh, ik zie wel geluk.

Heel veel liever reacties van mensen die het wel heel fijn vinden en herkenning zien.

Ja.

Maar ik dacht, oh ja, hoe promote je zo'n boek of zo?

Nou, gewoon, je type is gewoon kopert gewoon en gaat lekker lezen.

Nee, maar ik snapte ineens hoe zet je een boek weg.

Ik dacht eens, oh ja, dat valt dus bij de...

Het vindt me zo moeilijk.

Dat heb je natuurlijk wel.

Bijvoorbeeld van de heide, dat boek Tonio, daar had ik gewoon geen zin in.

En ik snap heel goed dat er een heel mooi boek is en dat geweldig is.

Alleen, ik...

Ik vond dat te privaat.

Nou, niet te privaat.

Oké.

Dat vind ik juist heel fijn als iemand heel privé schrijft en over zichzelf en daar niet bang voor is.

Alleen, soms heb ik gewoon geen zin in heel dat verdriet.

Ik kan me zo goed voor zo erg dat is.

Daar heb ik ook met die programma's over die heel mooi zijn.

Je zal het maar hebben over mijn lijk.

Nou, je zal het maar hebben, vind ik, dan nog weer iets anders.

Maar over mijn lijk, ja.

Je weet gewoon, ze zijn dood, je gaat ze leren kennen.

Ja.

Het is allemaal zo dramatisch.

Dan denk ik, daar heb ik gewoon geen zin in.

Want ik snap dat dat super erg is en dat er wordt heel mooi gemaakt.

En dat is met heel veel liefde gedaan.

En ik vind het ook fantastisch dat het gemaakt wordt, vind ik, ook nog,

dat dat heel goed zet als programma's zijn.

Alleen, het is niet voor mij, zeg maar.

Maar dat is natuurlijk met je boek, als je schrijft over en je schrijft dat heel persoonlijk over,

wat je meemaakt, dan kan het juist voor heel veel mensen heel fijn zijn in dat ze lezen.

Nou ja, we gaan het zien.

Wat het boek doet.

Ja, zeker.

Dus, dat.

Dat.

Dat dus.

Dat is ook nog wat.

Ja, nee.

Nee, je had nog wat.

Nee, ik verheug me zo op het thema.

Oh, op Russie, ja.

Nou, dit sluit.

Ik denk dat je daarop kan verheuggen ook.

Dit sluit daar wel een beetje op aan.

Dit is een programma dat in Amerika heet Claim to Fame.

Ja.

En ze gaan ze allemaal samen in hun huis.

Ik weet niet of iemand hiervan gehoord heeft.

Ze gaan ze allemaal samen in hun huis.

En dan moeten ze uitvinden van wie ze allemaal familie zijn.

Ze zijn allemaal familie van iemand bekend.

Maar daar mogen ze niet zeggen.

Wat grappig.

Dus ze zijn heel erg bij elkaar.

Ik zei nog kloes.

En ze moeten drie dingen vertellen over zichzelf en over degenen waar ze familie van zijn.

En er mag één van gelogen zijn.

Dus twee moeten waar zijn.

En één mag gelogen zijn.

En nu in de eerste aflevering van de nieuwe seizoen was het de nigt van Tom Hanks.

En die nigt van Tom Hanks die ze helemaal op het einde zijn nog twee die verliezen zich

maar ofzo.

En dan moet er eentje moeten dan uit.

En die moet zeggen of hij iemand anders verdenkt wie de familielid is.

En als het fout is dan moet hij zelf eruit.

En anders moet diegene die hij door ding heeft.

Dus de eerste aflevering zegt hij ja ik denk dat zij Nicole heeft schrok.

Ik denk dat zij de familie is van Tom Hanks.

Nou dat was goed.

Dus zij moest eruit.

Nou.

Ze is met zoveel lamaar eruit gegaan.

En schreeuw en giel.

En het is toch onheerlijk.

En ik had veel meer kameratijd willen hebben.

En zo giel ze maar terwijl ze er kofferen in pakken.

Nou ik hou daar heel erg van als mensen niet zomaar weg gaan.

Ik heb bij Boershoek Vrouwen eens een keer geweest.

Daar kan ik nou nog van genieten.

Als ik hier bij een bloemenkweker.

En er was één soort vrouw die zei van ja,

ja, zolang als die andere vrouwen zijn kan ik mijn eigen neer openen.

Ja, ja, ja.

En toen moest hij die andere mensen wegsturen.

En ze studen die vrouw weg.

En die vrouw ging naar de auto en kwam terug.

Je denkt dat je me haar gelukkig wordt.

Je denkt dat je me...

Nou, dat kan ik heel erg van genieten.

Als mensen niet zeggen...

Maar dit ging jou zelfs een Julian.

Was Bridgeto Far?

Wat?

Deze?

Nee, ik vind het altijd heerlijk.

Nee, ik vind dat heel heerlijk.

Ik denk dan wel dat dat is wel...

Als je Tom Hanks ziet, dan denk je natuurlijk wel,

oh ja, met die nigt.

Ja.

Ja, maar ze hadden allemaal foto's van dat ze samen waren.

Heel veel verhaal, het betekent dat ze nog steeds zo'n lieve man is en zo.

Maar dat je gewoon even helemaal verliest,

die John Rivers met die dochter hebben zichzelf ook een keer helemaal verloren.

Terwijl ze eruit moesten.

Ja, ik vind het altijd heel leuk als iemand gewoon geen filter heeft.

Laat er natuurlijk spijt heeft.

Dat ze denkt, jezus, hoe heb ik mezelf op dat moment?

Want ze krijgen gewoon zwaar voor hun ogen.

Daar gaan ze helemaal zo.

Daarom vind ik die format,

jij vindt het misschien stom als een perfecte plaatje.

Omdat het dan gaat over...

Oh ja.

Omdat het gaat over fotograferen, dan vergeten ze gewoon...

Dat komt gewoon iets naar boven voor,

dat je denkt, oh, zo zit je in elkaar.

Ja, maar dat vindt je juist juist heel leuk.

Nee, hartstikke leuk.

Leuk.

Leuk, leuk, leuk.

Dan gaan we nu naar het thema.

Pamigo.

Ja.

Ja.

Dat is wel het kledingmerk van de toekomst,

zoals ze ook wel graag genoemd willen worden.

Het heeft...

Bovenkleding, maar ze hebben dus onderkleding,

maar ook bovenkleding, dan vergeten mensen wel eens.

Dat is zo'n heel zacht stof, eigenlijk, bamboo, ja.

Ja, bamboo.

Dat is echt heel comfortabel.

Ja.

Dat is er zo fijn aan.

Ja.

En absorberend en ademend.

Dus ja, superlekker om te dragen.

En wat ook fijn is als je het aan hebt,

dat je weet dat het gewoon duurzamer is.

Dus je draagt ook nog bij een beter milieu.

Precies.

En wat volgens mij heel veel mensen wel misschien weten,

dat ze bekend zijn voor de boxer shorts.

Ja.

Allemaal essentials, dus ook undershorts, zokken, bovenkleding,

hebben ze ook, maar wat ik het leukste vind eigenlijk om te vertellen,

dat ze sinds kort ook een vrouwcollectie hebben gelandseerd.

Ja, maar...

Ja, maar dan moet ik wel eerst even uitleggen.

Allemaal slips, boxer shorts, strings, brilettes, zokken en meer.

Dan mag jij zeggen, maar...

Maar dat was zo'n succes dat het gewoon uitverkocht is.

Maar...

Maar...

Het groei is ook, ze zijn nu bezig om het te riestokken.

Dus dat komt nu weer vooraan.

Dat komt er sowieso aan.

Ja.

Maar sowieso, die bovenkleding verheerden,

die traaien en die polo's in lounge en zo, dat is er sowieso.

Ja.

En er is een kortingscode waar ik wel altijd dollop ben.

Ik vind dat het leuk als we een kortingscode mogen hebben.

Heel leuk.

En ik vind de naam ook heel leuk dit keer,

dat is namelijk Isa25.

Isa25.

En wat denk je dat je dan krijgt?

Jawel, 25 procent kennismakingskorting.

Ja.

Op de eerste bestelling.

Speciaal voor onze luisteraars.

Ja.

Dus, ik zou zeggen, ga naar www.bamigo.com.

Met de kortingscode.

Isa25.

Ruzi.

Het is dus heel leuk om naar te kijken.

Op televisie dan.

Ja, dat is waar.

Ja, dat is waar.

Spannend.

Ja, hubbywind.

Ja.

Maar goed, maak je Ruzi?

Kun je Ruzi maken?

Ik ben niet zo heel goed in Ruzi maken.

Ik heb ook heel snel dat ik denk, ach,

dat vind ik het onbelangrijk ofzo.

Dan worden anderen wel gek van,

dat ik dan denk, ja.

Laat maar.

Nou, ik denk heel snel, gewoon laten we gewoon

een koffie drinken.

Ja, laten we gewoon even.

Gaan we dat niet meer over hebben, bedoel je?

Nou, ik wel.

Maar gewoon op een soort normale manier.

Snap je?

Ik ben in,

dat zeg ik eigenlijk in geen enkel andere

opzicht van mezelf.

Maar in Ruzi maken ben ik vrij volwassen,

vind ik, dat ik denk, ach, ja,

ik zie vaak het nodeloze ervan in.

Ik hou niet van Ruzi.

Nee.

Ik ben een bang voor.

Dus ik denk dat ik altijd zeker vroeger

heel erg op meteen een liep.

Dus ik dacht, als mensen maar niet boos worden,

of ze denken, ik heb erbij wel eens Ruzi gehad.

Nou, ik lijkt me niet.

Heb je erbij wel eens Ruzi gehad?

Nee.

Ik weet wel die voorstelling die we toen gingen doen.

Weet je dat nog?

Oh, ja.

Mijn bloed is jouw adere.

Mijn bloed is jouw adere.

Mijn bloed is jouw adere.

Gebaseerd op...

Valsbinder.

Ja, hoe heet ze ons die twee nou?

Paradise Now,

op Myra Hindley en Ian Brady.

Ian Brady en Myra Hindley,

in echt paar wat nogal heftige dingen deden als kinderen.

Ja, er waren een serie moordenaars in Engeland.

Valsbinder had daar een stuk over geschreven,

Paradise Now,

en wij speelden dat met ze drieën.

Dus met Anthony, Isa en ik.

Ja.

En de regisseur vroeg of ik de man wilde spelen.

En jij dan de vrouw.

En ik de vrouw.

Dus dat wilde ik wel.

En toen ging het een beetje oefenen.

En toen zei hij, wil je dan ook kaal?

Ja, ja.

Wil je zelf kaal scheren?

Want voor Ian Brady was het kaal.

Ja, kaal.

En zei ik, nou, dan moet ik even over nadenken.

En daar bleef ik veel te lang over nadenken.

Want ik dacht elke...

Ja, het is een klein toeneel,

dus ik spelen misschien zes keer.

Stel dat mijn haar nooit teruggroeit.

Of...

Zou je zien dat ik de eerste ben,

waar dat haar nooit meer terugkomt?

Precies.

Daar allemaal gedacht was.

En toen uiteindelijk zei ik, nee,

ik doe het niet.

En toen zei hij, dat wist je echt veel eerder.

Ja, dat was waar.

Wat weet ik nog.

En dat was ook zo.

Ja, ik denk echt dat je vanaf het eerst...

Maar ik snap wel dat je denkt...

Ik wil nog over nadenken dat je dat zegt.

Maar dat je een neen vloedt.

Dat je een neen vloedt.

Maar je weet eigenlijk al dat je het niet gaat doen.

Dus ik dacht wel...

Toen bevond je...

Of wat had je daar lang over gedaan?

O, vergrappig.

Neen is neen, ja, ja.

Ja.

Dat ik dan denk...

Ja, je weet eigenlijk dat het neen is.

Ik denk heel veel...

Ik heb ook als tip gegeven aan mensen.

Als je weet dat je iets eigenlijk niet wil...

Dan kan je beter het meteen zeggen.

Ja.

Want anders moet je nog een vervelingsgesprek hebben.

Dus heel vaak zeggen mensen...

Ja, nee, ik weet het niet.

Nee, nee.

Ik wil nog even over nadenken.

Ja, dus dan ga je erover nadenken.

En dan moet je alles nog dat moeilijk gesprek hebben.

Ja.

Je kan beter eventje op de binnenkant van je wang bijten...

En doorzetten.

Ja.

En zeggen nee, ik wil het gewoon echt niet.

Ja.

Want die escape is natuurlijk heel erg aanlokkelijk.

Het is heel aanlokkelijk om even te denken...

Nou, weet je wat?

Ik denk gewoon er even over na.

Want je ziet het.

Dat is altijd moeilijk.

En het is altijd ingewikkeld om nee te zeggen.

Dus je bent heel erg genaard om een uitweg te zoeken.

Dus als dat dan een uitweg kan zijn.

Ik denk dan nog even over na.

Maar eigenlijk moet je dat niet doen.

Ja.

Maar goed, ruzie.

Dus dat werd geen ruzie?

Dat werd geen ruzie.

Nee, nee, nee.

Ik zat meteen te denken.

Mijn ouders maakten ruzie in de slaapkamer.

Oh.

Dus die kwamen naar buiten.

En die hadden dan zo'n gezicht.

Oh, ja?

Dus ik denk dat ik daarom al...

Maar je hoorde dat wel?

Ik hoorde het.

Want ik sliep naast hun.

Maar daar werd eigenlijk opelijk nooit ruzie gemaakt.

Dus ik denk dat ik daar ook zo'n last van heb.

En toen kwam ik bij mijn eerste vriendje toen ik 16 of 17 was.

En daar werd gewoon gegeeld naar elkaar.

Maar ik zat een soort van verstijf daar al eens in die bank.

God, ga je ouders uit elkaar?

En zei die wat bedoel je?

Maar die waren gewoon heel gepassioneerd.

Dus het was zo totaal tegenovergesteld over wat er bij mij thuis heel afgemeten.

Heel gewoon wel veel stiltes.

Waar ik natuurlijk alles in voelde.

Ja.

Ik vind ruzie heel ingewikkeld.

En toen ook mijn eerste ruzie met Antony dacht ik ook...

Dat was ik al bijna mijn spullen aan het pakken.

Zei die wat ben je aan het doen.

En dit is dan blijkbaar overzicht.

Over, waar heb je?

Wat bedoel ik daar?

Ik was gewoon niet gewend.

Ik vind het een heel moeilijke ruzie.

Ja?

Ja.

Maar je hebt het wel eens.

Dat je gewoon tegen iemand scheelt.

Of tegen iemand dat je echt zo'n ruzie hebt.

En waarom zegt jij dat?

Nee.

Ik heb dat niet.

Mensen wel eens tegen mij.

En dan schrik ik dan ook eraf van.

Ik denk altijd waarom moet dat?

Het zit niet in me.

Nee.

Het zit er gewoon.

Ik kan het al spelen.

Ja, natuurlijk.

Nee, maar dat zijn mensen die echt...

Waarschijnlijk denk ik wel ook dat vandaan.

Maar jij wel schreeuw je een hand tegen een hand.

Nee, ik had ook niet zo goed schreeuwen.

Ook niet.

Met Karim ook niet.

Heb ik ook niet dat soort schreeuw ruzies of zo.

Ik vind sowieso altijd schreeuwen.

Ik word wel tegen mij geschreeuw.

Maar ook niet veel.

En daar kan ik ook niet zo goed tegen.

Nou ja, ik moet heel eerlijk zeggen.

Als iemand echt gewoon...

Ik heb natuurlijk wel eens een keer gehad.

Dat iemand ineens begint te schreeuwen.

En dan...

Ik krijg ook iets lacheres, moet ik eerlijk zeggen.

Ik denk ook, waar komt dit ineens vandaan?

Ja, ik krijg ook ineens een enorme afstand.

Want ik ga er dan niet in ofzo.

Ik denk dan wel van...

Ik weet niet wat met jou in de hand is.

Maar ik weet ook niet wat dit vandaan komt.

Maar dat heb ik wel...

Dat zeg ik dan ook wel eens.

Want dat kan...

Van helpen?

Om nog erger te worden.

Ga je zo'n gaarde schreeuwen.

Of ja, snap je?

Het is ook van die mensen die zeggen...

Nee, maar ik heb helemaal niet geschreeuwd.

Nou, echt wel.

Ik ben niet gek.

En dus dat is wel wat ik dan altijd voelde.

Ik denk...

Het heeft op mij ook nooit een...

Ik heb heel snel een soort afstand ervan dan.

Omdat ik het dan te belachelijk ga vinden.

Is het om jezelf te beschermen, denk je?

Ja, denk ik.

Misschien denk ik of...

Nou ja, ik denk wel dat het een soort stelbescherming is.

En ook wel een beetje...

Dat het ook echt wel...

Contraproductief is om te gaan schreeuwen.

Omdat je eigenlijk ook helemaal niet meer hoort...

Dat iemand zegt.

Zo vaak weet ik ook niet meer wat iemand heeft geschreeuwd.

Ik heb alleen maar...

Ik sta in de koplampen te sturen dan.

En dan weet ik niet meer precies welk merk de auto was.

En dan zei ik alleen maar die koplen.

Mooi.

Hebben we de...

Als we nou een autosponder hadden, was het leuk.

Dat was superleuk.

Dus hier zou je auto kunnen zitten.

Maar goed, dat kan nu dus niet.

En mijn ouders die waren van...

Ja, die konden wel echt een ruzie hebben.

Ik weet wel een keer dat toen mijn vader dronkde zoveel.

En toen hadden ze afgesproken om bij iemand te gaan eten.

Savons.

En die zou hun komen halen.

En dat was ook nog de man van het café ook nog.

Want er waren zijn vrienden mee geworden.

En die waren van pastieval.

En dus mijn vader had dat gedronken.

Die lag op bed.

En mijn moeder, die wist.

Ja, die Peter.

Die komt ons recht op halen.

Hij moet op bed komen.

En die stond dus...

En toen ging de deur bellen.

En ik was als enige thuis met hun.

En toen...

Dus ik liet die Peter binnen.

En ik zei, ja, ze komen er zo aan.

Zij zei ik.

Ik zei, wil je wat drinken?

Ja, ik wil drinken.

Nou, dus hij heeft wat drink in geschonkt.

Ik denk, ja, ik ga hier niet altijd bij zitten.

Dus ik had een plaat op de zet van Charles als naar voer.

Weet ik nog.

Zet ik het plaat van Charles als naar voer op.

En onder...

Op de achtergrond.

Ja, ja, ja.

En ik deed gewoon net of niets in de hand was.

En ik ging op mijn kamer blokfluit zitten spelen.

Ik weet nog zo goed.

Die blokfluit zit.

Dus die Peter moet echt hebben gedacht.

Die familie is knettergek.

En dan hield ik wel een bij over de plaat.

Dat was afgelopen.

Dan ging ik weer naar binnen.

Ik ging de plaat omdraaien, weer opzetten.

Daar is ze komen er zo aan.

Nou, die hand, de achtergrond.

Dat was verschrikkelijk, ja.

Ja, dus eigenlijk ben je ook wel van het harmoniemodel.

Ik ben heel erg van het harmoniemodel.

En ik denk ook altijd dat als je gewoon normaal praat met elkaar, dan kom je eigenlijk overal wel uit.

Waarom maken mensen ruzie, denk je?

Omdat ze heel erg gefrustreerd zijn.

Ja.

En dan niet uitkomen.

Want ik vind het prima als mensen iets tegen je zeggen wat ze niet bevalt.

Zeker.

Maar het komt heel vaak...

En heel vaak komen we daar ook op terugmerking.

Gaat het over...

Ik moet het helaas in het Engels zeggen.

Het is niet zo goed hoe het in het Nederland is.

Die acknowledgement of pain.

Erkenning van de pijn?

Erkenning van je pijn.

Dat is op zich niet zo'n hele moeilijke vertaling.

Nee, maar dat is...

Ja, nee.

Wow.

Dat kan ik wel, maar ik ruzie.

Maar ik kan wel zo'n klein naag.

Je kan wel een naag zijn.

Ja.

Maar dat is ook een mooie eigenschap.

Toch een mooie eigenschap.

Ik ben in de bos geboegd, toch?

Ja.

Maar wat heeft dat...

Het is beter te maken.

Heel de bos wordt er in de dag gesleut.

Dat was niets aan doen, hè?

Nee.

Ja, onardig.

Het gaat heel vaak over dat iemand zich niet gezien voelt.

Ja.

Of iemand voelt die denkt dat zijn pijn niet echt kent wordt.

Ja.

Dus dat je denkt...

Ik heb het idee alsof je ergens overheen stapt.

En het is niet eerlijk of er een soort onheerlijkheid of het is.

Nou, dat zijn het ook gewoon mensen die geestelijk echt niet in orde zijn.

En die gewoon maar ruzie maken om het ruzie maken.

En die overal iets inzien.

En die gewoon maar rond gaan schriven.

Die zijn er natuurlijk gewoon.

En dat is best ingewikkeld.

Want als je daarmee te maken hebt, dan heb je ook zelf...

Dan ga je ook aan jezelf twijfelen.

Dus je moet in ruzie ook altijd heel erg bij jezelf blijven en denk je...

Ja, wat is hier nou echt aan de hand?

Het analytische daarvan is wel belangrijk.

Ja.

Maar je moet dus een beetje afstand van jezelf kunnen nemen.

Ja, en dat is best een hele verhaal.

Ja.

En ook wat jouw rol is.

Want soms ligt het natuurlijk ook aan jou.

Dus soms denk je ook van ja, ik moet natuurlijk ook blijven kijken naar mijn eigen rol hierin.

Ik kan dat elk keer denken.

Want het zijn van die mensen die heel snel de jijbak hebben.

Van ja, maar jij hebt.

Maar ik vind dat je, weet ik voor wat, te snel klaar brengt.

Maar jij bent ook snel klaar.

Zo komen we niet zover.

Dus ruzie kan ook heel veel...

Tenminste, als het op een redelijke manier is,

kan het ook dingen oplossen of verhelden of in ieder geval lucht erin brengen.

En ik hou er altijd heel erg van.

Maar goed, daar worden andere mensen gek van.

Ik weet het.

En als je in ruzie ook nog humor houdt.

Maar ik vind eigenlijk het allermoeilijkste als mensen in ruzie gewoon...

alle humor uit de window.

Daar hebben ze gewoon...

Dan kunnen ze geen grap meer aan.

Dat zijn ze helemaal niet bevatelijk voor.

Dan willen ze alleen nog maar...

Maar die grap doe je natuurlijk om de boel een beetje de heftigheid te afzalen.

Maar dat begrijpen dat soort mensen niet.

Dus die mensen gaan dan gewoon...

Ja, die kunnen daar helemaal niks meer in.

En dat verweent voor ze.

Want dan ben ik natuurlijk best wel een verweende...

Je doet niet mee.

Nee, ik ga daar niet mee in.

Nee, ik ga niet droog.

Nee, dat kan ik gewoon niet.

Ik vind het fijn als er lucht bij blijft.

Als er altijd nog...

Ik hou ook van die mensen die dat hebben, die dat nog kunnen, zeg maar.

Ook in verdriet en zo.

Ik weet nog wel, toen Anthony dood,

ik heb ook nog daar...

Ja, niet daarover, maar waarom dat?

Want dat wij nog echt nog lol hadden.

Gewoon over alle dingen die gebeuren tijdens de begrafenen.

Dat we elkaar aankijken.

Dat blijft altijd een soort iets.

En dat maakt het serieus, niet minder serieus.

Want dat denken heel vaak mensen.

Nu je ligt alles weg.

Ja, precies.

Daar gaat het juist helemaal niet om.

Mensen denken vaak dat lachen, of als je een grapje maakt, dat dat niet serieus is.

Dat kan ook serieus zijn, wat je dan zegt.

Maar er blijft altijd een soort lucht bij.

En dat is fijn, vind ik.

Want die lucht maakt het behappbaar en maakt het benaderbaar.

Maar goed, je moet sterren geven aan Ruzie.

En dat is best wel een dingetje.

Ik vind het heel gek om daar sterren aan te geven.

Ja, maar dat is ook een beetje het format.

Het format, hè?

Van deze podcast.

Wat kaast?

Ik geef...

Dat was een keer bij...

Dat is fijn.

Nee, daar ben ik blij om.

Ja, daarom, dat dacht ik.

Nee, maar dat dacht ik.

Ik dacht, ik geef daar lekker de ruimte in.

Ik...

Wat deed ik nou?

Dat is echt het format niet.

Dat zit nu met een pen.

Dat zit nu gewoon met een pen.

Met een soort goedkoop.

Een goed pen.

Om de telefoon te slaan, maar dat is...

Een voedingssupplement.

Gewoon natuurlijk een keuze.

Gewoon natuurlijk een kwaliteit.

Dat gaan we hier.

Jezus, dat is ongelofelijk.

Dat heb ik nergens genoemd.

Maar er was iemand die deed een workshop bij...

Heel lang geleden, hoor.

Bij Hans Kemna van Kasting.

Over...

Ja, over...

Kasting.

Maar Hans Kemna is altijd Kasting.

Dus hij zei geen Kasting, hij zei Kasting.

En die...

Vriendin van mij, derdere, die was...

Ja, ja, ja.

Die was Engelshalm.

Dus die zei altijd Kasting.

En toen zei iemand anders uit de kunst.

Ze zei, ja, gewoon, ik wil even iets vragen.

Want derdere is het Kasting.

En jij zit de Kasting.

Wat is nou derdere?

Maar toen was derdere natuurlijk niet Hans Kemna afvallen.

Nee.

Dus hij zei, ja...

Is het Kasting?

Nou ja, officieel.

Is het Kasting?

Maar Kasting is wel heel...

Jongens, je wilt wel gewoon...

Oh, mijn god.

Maar goed.

Ruzie.

Oh, toch weer voor Leuwen.

Hoeveel sterren?

Ik zeg...

Twee.

Vind ik nog veel.

Twee.

Ruzie.

Ja, nogmaals.

Ik heb het niet vaak.

Het kan ook dingen verhelden.

Ja, daarom deed ik het.

Nou, jij.

Wat is jouw reden?

Drie.

Drie.

Omdat het dus ook kan oplusten.

Omdat het ook kan oplusten.

Dat heb je niet gehad.

Nou, ken je dat?

Nou.

Krijg het van je borst.

Krijg het van je borst af.

Dat is toch wel fijn.

Ja, dat is wel waar.

Ja, dat is waar.

Dat denk ik altijd, het pushy riot.

Ik denk, ja, moet je allemaal weer van je borst afschoppen.

Want die doen er altijd alles.

Zo met een perfje om borsten.

Dat moet je helemaal moeten zetten af.

Dat is verschrikkelijk hoor.

Want ik weet nog wel...

In de tijd had ik nog wel een zwarte beat spelen.

Oh ja, wil je dat nog vertellen?

Ja, dat was in die tijd.

Want het moet je in z'n tijd zien.

En toen zag ik dat er niks mis mee was.

Ik zag al wel vrij snel, moet ik eerlijk zeggen.

En dan mag het goed in.

Eerst was het een hele zwarte pietenkorps.

Dat dat verschrikkelijk was.

Maar als je dan thuis kwam en je moest dat helemaal achter je oren in je oor...

Dat was echt verschrikkelijk.

Maar goed, dat was het minste probleem van het hele gebeuren natuurlijk.

Want waar maakte je dat meestal?

Je smink.

Met afschmink en daarna lekker met water.

Tegen de tijd dat ik was...

In het begin was het heel een dikke...

Dat is dit altijd.

Ik kreeg je helemaal met z'n tweeen naar de klok te kijken.

Denk gewoon, god, dit gaat weer heen.

Gewoon ook zo.

Even kijken waar we de timer stil zijn.

Dat ik eruit kan.

Waar de geknipt...

Waar de geknipt kan worden.

Ik weet wel zeker dat het gaat gebeuren.

Dat heeft het eigenlijk geen zin om het te vertellen.

Hij was zo grappig.

Nee, klopt niet.

Dat heeft het eigenlijk geen zin om het te vertellen.

Misschien de volgende.

Voor de tijd dat ik was...

Hadden ze van die vetcramp.

Dat was verschrikkelijk.

Dat deed je zo in de cram.

Dat ging er niks af, zeg maar.

Dan verplaat je het meer op je gezicht.

Maar op een gegeven moment was er iets van waterachtig.

Dan ging het wel beter.

Maar dan nog.

We hadden altijd plekken die je had vergeten.

Wat kon er genoeg?

Hoeft het er niet uit als je plieft?

Als je plieft.

Zo leuk, zo leuk.

We gaan naar de bormonden.

Ik had namelijk een bruggetje, maar die hoorde jij helemaal niet.

Ik zei, waar was je dat mee af?

Waar was je dat mee?

Af met de water.

Dat draai ik gewoon om.

Ik zie het bruggetje als er nog.

Soms staat er een bosje voor.

We hebben ook een suikeroom.

Een seawater.

Ik neem even een slokje.

Deze is sparkling.

Even kijken.

Lekker.

Ik houd er heel erg van.

Sparkling.

Ik vind het moeilijk als je uit gaat eten.

Ik wil graag water zijn.

Ik geef hem ook weer fishes.

Ja.

uiten.

I dungeon open.

Heel flesche.

Rieman.

I'm sparkling.

Ik zeg altijd het beide.

Omdat ik van de harmonie ben.

Niet van R childish hallo.

U gaat eten in het terreel.

Met een grote groep.

Je werkt altijd in.

Wauw! Doet u mijn kat? Oké, seawater. Kijk, want er is superveel zoutwater natuurlijk.

97% van het water zit in de oceaan. Dat is veel, hè? Ja, dat is hartstikke veel. Maar niet voldoende zoetwater.

Nou, hij heeft seawater, die heeft, door het middel van zonne energie, wat ik ook supergoed vind, maken ze zoutwater zoet.

En dan kan je overal de wereld doen. En dat is ook goed dat het overal de wereld kan, want je kunt het overal neerzetten en dan hoef je niet elke keer dat water over heel de wereld te verplaatsen.

En er is weer een dorstlesje? Ja, ze hebben een dorstlesje voor ons. Want de vraag is, waarom is water uit blik beter dan uit een flesje?

Weet je dat? Nou? Nou, blikjes kunnen recycelt worden, aluminium verliest de kwaliteit niet, tijzen er iets te recycelen en dat gebeurt bij plastic wel.

Wist ik niet, maar het is wel zo. Ja, supergoed is dat. En 75 procent van al aluminium die het gemaakt is, is nog steeds een omloop.

En tegenwoordig recycelt, dus dat is ook heel fijn, voor elk blikje wat je inlevert. Ja, dus kom ook minder in het milieu terecht.

En wat zo fijn is, ze zijn te koop bij Koop, Albert Heijn plus en binnenkort ook bij wel 600 jumbo's.

En ik wil echt niet flauw doen, en het is echt een beetje een cliché achter iets, maar het is wel zo. Wat is water lekker?

Het is gewoon heel lekker, en deze is ook heel lekker. En door de SeaWaters drinken sponsor je ook hun partner Reeve Systems.

Die zet zich namelijk in voor de gezondheid van de oceaan. En alle informatie daarover kan je vinden op een website.

Nou ja, pros. En dan gaan we nu toch echt naar de Beaumonde. Oh, ik ben zo benieuwd.

Hier staat nog een stuk in, daarom is het ook zo typisch, dat het geen rolleblad is, want het is één keer per maand.

Dus ze hebben foto's vaak, maar ze hadden het op de foto van het Met Gala.

En tijdens het Met Gala, weet je wel, in New York kwam die Jared Leto, die kwam als die kat van Karolagerveld.

Maar dat was zo'n goede kat, dat is toch ongelooflijk.

Oh, dat vind ik echt waanzinnig.

Dat lijkt net of het getekend is of zo. Ja, ik vind dat ze gewoon dat gefotoshot hebben, een echte kat.

Maar dat is gewoon echt...

Ik vond het zo mooi gemaakt. Oh wat mooi zeg.

Zo mooi pak.

Zullen we wel een foto op Instagram zetten?

Dat doen we zo, dat hebben we helemaal niet moeilijk in.

En er staat een heel groot interview in met Kim Veenstra, waar ik wel een zwak voor heb.

Oh, maar ik ook. Ja, jij ook.

Ik vind haar heel leuk. Ze staat voorop, hè?

Ja, een grote interviewer met Kim Veenstra van Annetone.

En de foto's zijn van de Jasper...

Zuik, wil ik zeggen.

Kan ik het niet lezen?

Kleine letters.

S-U-Grieks-Ei-Kaar.

Ja, Zuik, zeker. Oh, je kent hem.

Oh, wat leuk. Nou, wat goed.

Zij was natuurlijk wel een beetje tijdens corona raar.

Zij was een beetje van...

Dat zei toch die dingen, die Vemke Louise van...

Ik heb heel veel respect voor corona.

Dat zei ze toch.

Die timing was ze goed van haar.

Dat ze zo, dat haar weg...

Ik heb heel veel...

En je dacht, waar zou ze respect voor hebben?

Dus ik heb heel veel respect voor corona.

En toen...

En zij zegt nu in dit interview.

Tijdens corona vond men mij een wapie.

Maar inmiddels wordt ook corona officieel weggezet als een griepje.

Dus ja, zeg het maar.

Dat is helemaal niet waar, Kim.

Dat wordt helemaal niet officieel neergezet nu als een griepje.

Ik vind ook soms mensen achteraf.

Ik ben blij dat we het allemaal een beetje vergeten hebben.

Wat je allemaal hebt gezegd van Friede Piepel.

Maar nu hoor je het weer, bedoel je?

Friede Piepel. Ja, denk ik.

Ik zou daar maar een beetje over ophouden als ik jou was.

Als ik heel eerlijk ben.

En dan zegt ze...

En ze is dus heel erg met zichzelf aan de slag gegaan.

Nou, dat vind ik hartstikke goed.

Dus want dat is zo grappig.

Ik heb helemaal gerecht door met mijn gebouw natuurlijk.

Maar met Kim Veen zou ik het wel hebben.

Ja, want ik denk altijd...

Dat is toch het goeie plek waarom?

Ja, dat denk ik altijd.

Ze heeft een spirituele coach.

Daar werkt ze mee.

Maar dat praat ze elke maand mee.

Oké.

Lijkt mij weinig.

Je vindt dat zij wat vaker daarmee moet praten.

Nou, ik zou wat vaker gaan praten.

Als ik zelf een spirituele coach nodig had.

Dan zou ik wel elke week daar Kim afvoelen spreek of niet.

Nou, weet ik niet.

Zeg ze daar verder niks over?

Nee, ik zeg ze daar verder niks over.

Ik moet brengen dat je de dingen moet gaan ervaren.

Ja.

Maar meteen iedere week.

Maar dat is toch fijn.

Ja, goed, ze moet dat mezelf weten.

En die andetonen, die begint...

Dat vind ik ook altijd wel raar van interviewers.

En ik snap het ook.

Want ik heb het dus wel begrip voor.

Mooi.

Dat is besmettelijk, he?

Ja, maar ze vraagt die andetonen.

Maar momenteel proberen jullie op nu zwanger te raken via IVF.

Envaar je dit anders dan de eerste keer?

Jeetje, dat vind ik zo.

Persoonlijke en heftige vragen.

En ik vind ook dat je eigenlijk mag zeggen...

Nou, dat vind ik...

En wat zegt ze?

Nou, je gaat helemaal dat traject in met die andetonen.

Ze hebben het helemaal over hoe erg het was.

En hoe moeilijk het was.

En dat ze toch weer blijft proberen.

Dat ze denkt dat het goed gaat komen.

En wat voor invloed heeft die traject?

Ja, laat zien zo.

En Anna houdt maar niet op, he?

Het is ook net de pitbull die iets in de mond heeft.

Ja, zo lekker aan het doorhappen is.

Ja, dat mag wel iets minder, vind ik zelf.

Maar goed.

Genoteerd?

Ja, dan staat er een column in.

Heb je iets nieuws gelezen over Kim?

Dat was nog even de vraag.

Oh, dat wist ik niet. Vind ik dat leuk.

Helle Huizenga.

Oh, Helle Huizenga heeft een column hierin.

Ja, ik wist.

Dat is de partyplanner van bekend Nederland.

Partyplanner?

Hebben we die?

Ja.

Heb ik allemaal parties zelf gepland?

Zal ik haar kunnen bellen?

Zij vertelt in Beaumonde over haar leven.

Want de redactie van de Beaumonde heeft nogal wat uitjes.

Daar begint ze meer achter schermen.

Ze zijn deze week, ze zijn gegaan,

ze zijn twee tot gegaan.

Ze zijn ieder gegaan.

Ze zijn door Singapore Airlines getracteerd.

In restaurant Nomads.

En dan zitten ze de hele tijd.

Ik zie niemand tipen, dus op die foto's.

Ik zie niemand iets onderzoeken of zo.

Ze zitten gewoon altijd maar van de ene partie bij de andere.

Dat zijn die wij allemaal door Helle Huizenga in elkaar gezet.

En tijdens dat ook in de Real Housewives of Amsterdam.

Wat ik niet heb gevolgd.

Ik ook niet.

Helaas, sorry.

Nee.

En ze zegt ze,

vorige seizoen blijf ik lekker dierpen aan mezelf.

Jij hebt hem niet gezien.

Ook al ging je heel ver van jezelf af.

Dat had ons eigenlijk ook helemaal niks uitgemaakt.

En bij Nederland, ze zegt,

ja, ze doet altijd heel erg de bruiloften en zo in elkaar draaien.

Oh, dat voel ik me af of kinderfeestjes of zo.

Die belachelijk grote partijjes en zo.

Ja, dat doet ze.

Ik denk niet dat je haar kan vragen voor middagkaart.

Of is het kaart of hoe heet dat?

Karten.

Karten.

Ja, dat doet zij niet.

Of, ja, dat heeft ze misschien het adres van.

Maar goed, bij Nederlandse bruiloften zegt ze,

ze gaat bijvoorbeeld veel geld zitten in een mooie locatie,

afhuren in Tuscane.

Bij deze Peruaanse bruiloft,

want ze was in Peru, ze was helemaal naar Peru gegaan.

In Peruaanse bruiloft ging veel geld zitten in het nabouwen van Tuscane.

Dus dan hadden ze daar, ik wam hem echt in Italië.

Er waren zelfs Tuscanese muren gebouwd.

Er was zelfs een boomgaard met citroenbomen aangedacht.

Waarom ga je niet naar Italië?

Ja.

Nou ja, vanuit Peru.

Maar wie zijn het?

Dat zijn toch bekende mensen?

In Peru.

Dat zijn mensen.

In Peru, die gingen trouwen.

Ja, maar als ze haar inhuren en alles Italiaans laten maken,

dan kun je toch ook naar Italië komen op.

Nee, nee, sorry.

Ze heeft het helemaal niet...

Ze heeft het niet gedaan, ze was er.

Ja, precies.

Maar dan nog?

Dan denk ik als je dat allemaal kan laten maken, waarom wil je dat?

Ja, de dag na dit event, dus vlog ik naar Peru,

naar mijn goede vriend Aturo van...

Iemand.

...Apestaartje Lafette, laagstreepje ADN.

Ja, dat is zijn naam.

Het is heel stom.

Naar mijn goede vriend Aturo van...

...Apestaartje Lafette, laagstreepje ADN.

Ik wil meewerken aan 12 verschillende high-end bruiloften in 12 verschillende landen.

En dit was de eerste.

Oh, dat heeft ze wel aan meegewerkt.

Kijk.

Ze keek er ogen uit.

Mooi.

Want dat was dus in Peru.

Nou ja, dat was...

En het leek alsof ze in Milano was.

En het leek alsof ze in Tuscany was.

In Italië was, sorry, Tuscany.

Ja, dat is allemaal daar.

Wonderlijk.

Dus het was een...

Het is een...

Het is een...

Wonderlijke...

Bomonde deze maand, moet ik eerlijk zeggen.

Want er zit ook nog een anti-care in.

En...

Ze hebben allemaal verschillende...

Veel foto's, ja.

En Zoi...

Zoi zie ik gelijk om.

Ja, daar wou ik niet eens over zeggen.

Maar toen dacht ik...

Oh, dat heeft ook een beetje...

Die heeft natuurlijk dat...

Dat ding van Merlijn gedaan.

Dat...

Tenminste van Merlijn gedaan.

Dus ik dacht gewoon, laat ze dat niet doen.

Dat heeft ze nog over.

Dus dit was de Bomonde.

Vindt het fijn?

Ja, vindt het fijn?

Nou, heel goed.

Dan ga ik ons overzetten naar...

De...

Eetketten.

Ja.

Is er een tijdstimiet aan het sturen van een condoleanse kaart?

Ja.

Nou ja, er waren verschillende...

Er waren mensen die zeiden dat je binnen een maand zou moeten doen.

Lassig.

Maar...

Ik vind eigenlijk dat er geen...

Limiten is.

Ik ook niet.

Vind jij?

Nul.

Nulimiet.

En vind jij...

Mijn moeder toen mijn schoonvader overleed, zei ze tegen mij...

Dat ze daar heel snel geen energie voor had, zeg maar.

Dus ik heb zoveel kaart.

Ik maak doe het niet.

Ik doe het niet.

Ik zei, wat maak ik dat nou uit?

Ja.

En toen had ze een tijd daarna weer.

Ze zei, ik zie het nou een jaar later.

Ik zei, maar ik denk dat mensen het alleen maar heel lief vinden.

En dat doe je nooit meer.

Dat je dus...

Sorry, antwoord wil.

Oh, sorry.

Antwoord.

Dus weer antwoord op.

Precies.

Oh ja, precies.

Er is ook geen tijdstimieten aan, vind ik.

Ik denk dat het altijd lief is als je iets stuurt.

Dat denk ik ook.

Ja, ik schok ook.

Ja, ik schok ook.

Ja, dat is ook.

Ja, soms in de neen.

Ja, dat gebruiken mensen gewoon het redden.

Ja, ik denk dat je gelijk hebt.

Mensen vinden dat helemaal niet echt...

Al laat je nooit meer iets weten, moet ik eerlijk zeggen.

Maar de initiële kondilanzen, denk je dat dat ook niks uitmaakt.

Dat je ook nog een jaar later juist...

Want heel veel mensen denken na een tijdje...

Een vriendin van mij, weet ik nog, was de man van overleden.

En die weken later kwam ze buiten.

En toen riep een buurman van een paar huizen verder riep.

En gaat het weer een beetje.

Ja, er is een weekend overeen gegaan.

Ja, ik ben er wel overeen.

Ik ben er inmiddels wel overeen.

Ik ben er wel overeen.

Oh, dat!

Ja, snap je.

Oh, nee.

Ik heb maar niet meer bezig.

Heb je gelezen wat er in de straat gebeurd is van de week?

Wat ik bedoel.

Dus ik denk juist, na een aantal weken...

Dat is fijn.

Ja, dan is juist fijn om nog eens iets te krijgen.

Want dan is heel veel mensen zijn vergeten.

En zelf denk je ook...

Ik kan er niet heel veel over doorblijven gaan.

Maar je wilt natuurlijk wel heel vaak over praten.

Dus dan is het heel goed om het juist wel te doen.

Ik heb alleen het enige wat ik...

Maar goed, ik heb gewoon heel erg hekel aan het woord gekondoleerd.

Ja.

Daar kan ik...

Ik krijg ik mijn bek niet uit tegen iemand.

Dus ik kan het zo wel zeggen.

Als je tegenover iemand staat.

Ja, kan ik niet zeggen gekondoleerd.

Maar het voelt zo als een...

Als een...

Als een ontsnapping.

Het voelt zo van...

Nou ja, daar ben ik mee klaar.

Dat is lekker makkelijk.

Ja, het is één woord.

We hebben dat nu bedacht.

En hier heb je het.

Hier is het gekondoleerd.

En ik kan door.

Ik voel ook helemaal niks bij het woord gekondoleerd.

Want dat zeg ik nou eigenlijk.

Ik ben gekondoleerd.

Ja, ik vind het erg.

Of ik vind...

En soms denk ik dat mensen opzitten wachten dat je het zegt.

Maar ik kan het gewoon niet zeggen.

Wat zeg je meestal?

Ja, ik zeg meestal wat er bij me opkomt.

Ja, ik zeg meestal wat verschrikkelijk.

Of...

Heel veel sterkte vind je dat ook stoel?

Nee, heel veel sterkte.

En zo vind ik allemaal prima.

Maar het woord gekondoleerd.

Want heel veel sterkte zit waarschijnlijk in gekondoleerd.

Want niemand weet precies waar wat gekondoleerd is.

Ja, de beteken natuurlijk.

Kan je zien wat gekondoleerd betekent?

Als je eventjes z'n land hoort.

Even weggedrukt.

Dacht ik al, ja.

Oh, ik voel je pijn.

Oh, dat is echt heel mooi.

Ja, maar goed, ik voel je pijn.

Zeg je ook niet makkelijk.

En dat vind ik ook raar.

Want ik denk dan hoezo.

Dat maak jij toch nu niet mee?

Ja, je voelt ook de pijn niet.

Nee, dat...

Het is niet dat jij het bedacht hebt, hoor.

Dat je er nou baan kijkt, maar...

Ja, sorry.

Ja, nee.

Je kan er natuurlijk niks aan doen.

Maar ik voel je pijn, vind ik wel mooi.

Ik voel je pijn mee.

Dat kan natuurlijk niet.

Ja, ik voel je pijn.

Ik snap hoe erg je pijn is, zeg maar.

Ik ook mooi.

Dat snap ik wel.

Dat vind ik wel mooi, maar goed.

Dat zeg je ook niet zo makkelijk.

Gewoon bijna dichterlijk...

Nee, of als je na een crematie zo langs een rijtje moet.

Allemaal.

Ik voel je pijn mee.

Ik voel je pijn mee.

Wat zeg je?

En dat ik je pijn mee voel?

Nee, maar ik noem dat...

Jullie allemaal, hè?

Zo raar als ik het bij iedereen blijf zeggen.

Goedje.

Goedje.

Goedje pijn.

Ik voel je pijn mee.

We moeten geen afsluiten ziek.

Er zit iemand heel erg afsluitende gebaren te maken.

Maar we gaan afsluiten.

Dus ik denk inderdaad dat er geen tijdslimiet is.

En zelf al denk je, jaren later nog, dat we dat toe moeten doen.

Stuur gewoon een linkerkaartje, leg het uit.

Alles wat je eerlijk zegt vanuit je hart is altijd...

Goed.

Precies, denk ik ook altijd.

En als iemand het heel verweemd wil of niet, dan groeien ze maar weg.

Ja, maak jou wat uit.

Nou, dit was het.

Tot de volgende keer.

Hallo lieve podcastgasten.

Jullie is Jasper's.

In mijn podcast neem ik jullie mee naar mijn favoriete plek in huis.

De voorraadkast.

Iedere week haal ik er één product uit en zal jullie daar in een paar minuten tijd alles over vertellen.

Zoek in je favoriete podcastapp naar jullie's voorraadkast.

Kast met een K.

Want uit een kast met een C kun je niet eten.

Machine-generated transcript that may contain inaccuracies.