Raport o stanie świata Dariusza Rosiaka: Raport na dziś - 6 września 2023

Przy mikrofonie Dariusz Rosiak, dzień dobry państwu, zapraszam na RAPORT na dziś!

Jeden z najbardziej znanych oligarchów ukraińskich, Ihor Kołomoński, aresztowany,

dotychczasowy minister obrony Oleksii Reznikow, traci stanowisko, a jego miejsce zajmuje Rustem Umerov.

Czy kampania antykorupcyjna rządu ukraińskiego ma szansę powodzenia w trakcie wojny?

I jaki cel ma powołanie muzułmanina, krymskiego tatara, na jedno z najważniejszych stanowisk w kijowskiej administracji?

O tym w raporcie na dziś 6 września 2023 roku.

Raport na dziś to niewakacyjna odmiana raportu o stanie świata.

W wakacje mieliśmy sezon nieogórkowy, teraz środowy raport, to właśnie raport na dziś.

Wszystkie nasze programy powstają dzięki państwa w płatom, za co z serca dziękuję,

a jeśli ktoś chciałby dołączyć do grona patronów raportu,

zapraszam na mój profil w serwisie patronite.pl, za jego pośrednictwem najłatwiej nas wesprzeć.

Nasz adres ciągle ten sam, raportrosiaka.małpa.gmail.com.

Adres z naszej strony też niezmiennie, raportostanieświata.pl.

Adrian Bąk, wydawca programu i kryjzlawzak, realizator dźwięku w reżyserce studia efektura, zaczynamy!

Moim gościem jest dziś Zbigniew Parafianowicz z Dziennika Gazety Prawnej. Witam Cię, dzień dobry.

Dzień dobry.

Ihor Kołomoński, magnet przedsiębiorca, opiekun biznesowy Ponoć Wołody Mira Załęskiego,

jeden z tych oligarchów ukraińskich, który nie uciekł za granicę,

choć ma dwa paszporty, w tym bardzo mocny paszport izraelski,

objęty sankcjami amerykańskimi, pozbawione obywatelstwa przez Załęskiego,

zostaje aresztowany pod zarzutem wyprowadzenia z kraju 14 milionów dolarów.

O co w tym chodzi?

Trzeba brać pod uwagę kontekst wyborczy i to, że Kołomoński potencjalnie mógłby zostać

sponsorem jakiegoś projektu, który byłby konkurencyjny wobec Załęskiego.

Oczywiście to nie jest tak, że pewnego dnia Załęski się obudził

i zrozumiał, że Kołomoński to jest oligarcha, który nakradł się w swoim życiu.

To jest naivna interpretacja rzeczywistości.

Sam Załęski był pewnego rodzaju eksperymentem swego czasu u Kołomońskiego,

tylko Kołomoński go wymyślił. Kołomoński stworzył projekt Załęski,

ale teraz te role się odwracają. Załęski po tym, jak wszedł na bankową,

jak zobaczył to swoje prezydenckie biurko, zapragnął niezależności.

I teraz próbuje tę niezależność spuentować. To nie jest pierwszy akt,

taki nieprzyjacielski akt, który ze strony Załęskiego jest wysyłany do Kołomońskiego.

On systematycznie próbował osłabiać jego wpływy jako oligarchi, jako kogoś,

kto potencjalnie może być zapleczem finansowym i logistycznym dla projektu

konkurencyjnego w razie walki o reelekcję.

W takim kontekście trzeba te wydarzenia czytać.

Oczywiście w przypadku Kołomońskiego wszystko, co trzeba się znajdzie w wymiarze

sprawiedliwości do tego, żeby go posadzić za kratami.

To jest bez problemu. To jest historia biznesu, który jest pełen różnych ciemnych stron.

To, co podzieliło Załęskiego...

Kiedy on wypłynął? Czy on wypłynął, tak jak ci wszyscy oligarchowie byli radziec w 90-tych

latach na po prostu rozkradaniu majątku sowieckiego?

Tak. No Kołomoński jest takim klasycznym przykładem starego ukraińskiego oligarchiatu.

To jest człowiek, który się po prostu uwłaszczał na państwie i uwłaszczał na tym,

co z tego państwa pozostało po rozpadzie Związku Sowieckiego.

On przede wszystkim wszedł w sferę bankową, w sektor finansowy.

Był właścicielem prywat banku, który zresztą podzielił go właśnie z Załęskim.

Deal pomiędzy Załęskim jako kandydatem na prezydenta,

a Kołomońskim jako oligarchą.

Polegał na tym, że Załęski po objęciu władzy miał ten bank przekazać znowu sprawić,

żeby za pomocą regulacji przyjętych przez Parlament Ukraiński i Sługę Narodu

ten bank z powrotem wrócił w ręce Kołomońskiego,

bo przypomnijmy krótki, taki rys historyczny.

W pewnym momencie prywat bank był bliski bankródstwa

i został poddany bailoutowi przez państwo ukraińskie.

Znacjonalizowany.

Znacjonalizowany, dokładnie. W czasach rządów poroszenki.

Kołomoński oczekiwał, że Załęski po przejęciu władzy ten bank mu po prostu odda,

z powrotem w jego ręce.

Już bank dokapitalizowany, wyczyszczony ze złych długów,

przejdzie z powrotem w ręce oligarchy.

Tak się nie stało, co z powodu było takim kazusz Belli,

jeśli chodzi o relacje pomiędzy obydwoma gentlemanami,

ale w efekcie tego Kołomoński zaczął rozpatrywać różne inne opcje,

jeśli chodzi o rywalizację z Załęskim na scenie politycznej,

czyli finansowanie potencjalnych jego rywali.

W związku z tym musiał po prostu po prostu po prostu do aresztu.

Oczywiście to jest doskonale też legendowane przez Załęskiego

właśnie w proces deoligarchizacji, który rzeczywiście na Ukrainie trwa,

natomiast nie jest to proces jednoznacznie czysty

i do końca ze szczerymi intencjami.

To zaraz do tego przejdziemy, tylko jeszcze przy Kołomońskim zostańmy.

Chciałem się ciebie spytać o to, jak wygląda jego zaangażowanie w wojnę.

Czy to jest jasny czytelny sygnał, że on stoi po stronie Ukrainy?

Podobno to dzięki niemu po 2014 roku, dni pro i cały w ogóle region,

dni pro-Pietrowski, pozostał w ręku Ukraińców.

Tak się mówi.

Z drugiej strony to jego stanowisko wobec Rosji nie jest, to mówią inni,

nie jest do końca jasne, nie jest do końca czytelne.

Z trzeciej strony nie uciekł, choć mógłby nie uciekł z Ukrainy,

jak wielu jego kolegów oligarchów.

To prawda, to jest rzeczywiście specyficzna postać.

2014 rok tutaj jest szczególny i trzeba oddać mu to,

że dzięki jego zaangażowaniu w państwo

i miasto wówczas Dnie pro-Pietrowski i Odessa też w dużej mierze

nie odpłynęło do Ukrainy.

Rosjanie bardzo dużo inwestowali w to, żeby wywołać rebelię

w Ukraińską w Odessie.

Kołomoński wówczas za swoje prywatne pieniądze stworzył prywatne bataliony,

które w końcu zostały wchłonięte przez MSW i Ministerstwo Obrony,

ale na tym pierwszym etapie wojny z separatyzmem te prywatne bataliony

likwidowały po prostu tą rebelię prorosyjską w Odessie

i w rejonie Dnie pro-Pietrowska.

W Odessie często w sposób bardzo brutalny, wywożąc krótką wiąz do lasu ludzi,

którzy reprezentowali ten separatystyczny sentyment.

Także w takim brutalnym ujęciu dzięki Kołomońskiemu

rzeczywiście te dwa istotne miasta dla Ukrainy nie odpłynęły.

Oczywiście on tego nie robił z jakiegoś głębokiego przekonania o tym,

że w Ukraina to wspaniałe państwo i warto w nie inwestować.

To była kwestia ochrony jego własności,

jego majątku, jego interesów, jego dostępu do portu w Odessie

czy też dostępu do wszystkich interesów, które wynikały z dostępu do portu.

Tutaj można podać przykład Ahmetowa, który w wyniku wojny rosyjsku ukraińskiej

utracił w Mariupolu ogromną część swojego majątku,

m.in. kombinat Azostal i jedną z największych przedsiębiorstw metalurgicznych w Europie

i dostęp do Morza Azowskiego przez który ta stal szła w świat.

Także to pokazuje tą taką rzeczywistą motywację, która stoi za oligarchami.

W ogóle oligarchowie, czy starze oligarchowie, tacy jak Pinchuk, Kołomoński,

jak Ahmetow z jednej strony byli chorobą państwa,

to powodowało, że to państwo było niekonkurencyjne

i nie mogło się rozwijać w sposób taki w rozumieniu zachodnim,

ale z drugiej strony oni byli gwarantami suwerenności ukraiiny,

bo oni woleli być pierwszym, drugim, trzecim, czy dziesiątym oligarchą na Ukrainie,

niż dziesiątym, pięćdziesiątym, setnym, stu pięćdziesiątym w Rosji.

Także to jest taki brudny kompromis, który został zawarty pomiędzy elitami ukraińskimi,

że z jednej strony był to model antyrozwojowy, ale z drugiej strony gwarantujący suwerenność.

Wspomniałeś kilka nazwisk, Ahmetow czy Pinchuk.

Można dorzucić takie nazwiska jak Firtasz czy Rzewacho,

to są ludzie przeciwko którym toczą się dochodzenia, toczą się sprawy karne.

Na ile ta kampania antykorupcyjna rzeczywiście postępuje?

Bo kiedy patrzymy na statystyki, znowu też nie trzeba się bardzo mocno wpatrywać w te statystyki,

bo Ukraina ciągle pozostaje chyba na 116 miejscu, jeśli chodzi o korupcję na 180 krajów sklasyfikowanych,

więc to postępuje być może, ale trochę słabo, czy nie?

Słabo, zdecydowanie był bardzo długo, był problem z wyłonieniem na przykład szefa NABU,

czyli szefa służb antykorupcyjnej, która została zbudowana we współpracy z Amerykanami i z Unią Europejską.

Cała ta architektura antykorupcyjna na Ukrainie, ona rodziła się z wielkimi bulami,

więc w końcu zgrubsza ta architektura zafunkcjonowała na Ukrainie,

ale jeżeli prześledzimy statystyki, na przykład działania NABU, czy sądów antykorupcyjnych na Ukrainie,

to ciągle są to pestki, to są ciągle wyroki, czy też sprawy prowadzone przez NABU,

które są marginalne w gruncie rzeczy.

To nie są sprawy o wielkie pieniądze, jeżeli przeanalizuje się to w liczbach bezwzględnych.

Natomiast jeśli chodzi o dojazd oligarchów, to ten klucz jest bardzo wyraźny dla załońskiego,

to jest dojazd tych, którzy nie są z nim.

W ubiegłym roku na przykład został zatrzymany Bohusłajev.

To jest taki lokalny oligarcha z Zaporoża, który był właścicielem zakładów Motor Siege.

Oczywiście to był też człowiek piwotalny i potencjalnie on został w ogóle oskarżony o zdradę.

On po 2014 roku na przykład remotoryzował albo też tworzył silniki do rosyjskich śmigłowców K-50.

Także to też jest paradoks. Z jednej strony wojna z separatyzmem,

z drugiej strony oligarcha, który robi interesy z Rosjanami w Przemyśl Obronnym.

To był zresztą bardzo ciekawy model działania, bo on przez Bałkany po prostu dostarczał pewne komponenty dla Rosjan.

Niemniej jednak to nie był jednoznacznie prorosyjski oligarcha.

Był właścicielem miasta Zaporoże całego tego regionu,

łącznie z zakładami Motor Siege, hotelami, restauracjami, nieruchomościami.

I nie był zzałańskim krótko mówiąc.

I zzałański korzystając z okazji wojennej z tego, że Zaporoże jest kluczowym miastem

i dla prowadzenia kontrofensywy na południu, i dla utrzymania terenów ukraińskich na południu

po prostu go aresztował za pośrednictwem SBU, korzystając tak naprawdę też z prawdziwych przesłanek,

czyli z tego, że Bohusłajev był po prostu człowiekiem zaangażowanym we współpracę z Rosjanami swego czasu.

Ale to jest tak naprawdę czyszczenie tego przedpola i czyszczenie regionów,

czyszczenie przedpola przedwyborczego. To samo dotyczy Koło Mojskiego,

firtaszem z kolei zajmuje się FBI, także no to jest zgrubsza działanie przeciwko potencjalnym rywalom.

I z tego wynika również neutralność państwa ukraińskiego wobec niektórych innych oligarchów, prawda?

No, poroszenki się nie rusza, ahmetowa się nie rusza.

Poroszenkę się ruszało. On został zdycyplinowany. Zresztą osobiście nadzorował to Andrij Jermak,

czyli szef biura zełońskiego. Jemu w ubiegłym roku odebrano paszport,

były takie przepychanki związane z tym, co on robi, no bo on też jest potencjalnie w grze,

jeśli chodzi o stanowisko, o rywalizację, o prezydenturę.

To samo dotyczy kłyczki, czyli mera Kijowa, którego też próbuje się dyscyplinować,

np. o skarżeniami o to, że nie otwiera schronów wtedy, kiedy potrzeba.

Także to jest, na każdym kroku widać ten ślad rywalizacyjny i takiego czyszczenia właśnie pola przed walką polityczną.

A czy państwo ukraińskie w tej chwili produkuje własnych oligarchów?

To znaczy, czy załęski tworzy wokół siebie grupę ludzi, na których będzie mógł polegać później?

Próbuję tworzyć, ale oczywiście te zasoby państwa ukraińskiego się kurczą wraz z wojną.

Cały ten model, znaczy w ogóle jest pytanie o model rozwojowy Ukrainy jako państwa.

To jest, Ukraina powoli zmienia się w państwo klienta.

Z jednej strony ma pewne zasoby, np. ma przemysł rakietowy, buduje własne pociski,

co jest jakby dowodem pewnej takiej sprawności funkcjonowania,

ale z drugiej strony jest na kroplówce Międzynarodowego Funduszu Walutowego i Unii Europejskiej,

ty finansowej kroplówce, a z drugiej strony zbrojeniowej kroplówce ze strony Stanów Zjednoczonych.

I to są tylko ci przerwę, to są kroplówki, które nie tak łatwo kontrolować, prawda?

To znaczy, raczej Unia Europejska czy Stany Zjednoczone będą kontrolowały te środki, a nie zełęski jego otoczenie.

Zgadza się. Nikt tych sum w dużym zakresie nie pozwoli rozkraść,

przynajmniej będzie starał się tego pilnować.

Natomiast zełęski próbuje budować taką nową klasę, nowy typ klientelizmu.

Przy czym to są już ludzie nie tak bogaci jak ci, którzy byli do tej pory na Ukrainie.

To są przede wszystkim agrooligarchowie, no stąd ten spór też z Polską, prawda?

Bo to jest także agrooligarchowie, są silnym zapleczem zełęskiego

i to są pieniądze, które gdzieś tam zanim stoją.

To są też ludzie działający w sferze deweloperskiej.

Głośna afera była kiedyś w jeden z bliskich przyjaciół zełęskiego.

Budował bloki dla gwardii narodowej.

Ta sprawa zresztą była uciszana.

Zełęski próbował ją marginalizować.

Nabł było naciskane, żeby ją odpuścić.

To jest próba budowania.

Często są to nazwiska zupełnie nic niemówiące.

No to nie są tak wielcy ludzi jak Ahmetow.

Przy czym też no tacy wielcy oligarchowie jak Ahmetow,

oni zbiednieli w czasie wojny.

Ahmetow już nie jest tym Ahmetowem, który był przed 2014 rokiem

potężnym człowiekiem kontrolującym media, banki,

kontrolującym istotne przedsiębiorstwa.

Natomiast no też u starych oligarchów widać taką wolę

zmiany modelu biznesowego.

Na przykład Ahmetow wchodzi w odnowialne źródła energii,

czyli w takie modne zagadnienia we współpracy z państwami zachodu.

On próbował swój biznes przenieść do Unii Europejskiej,

w Polsce rejestrować swoje spółki, żeby właśnie uciec

spod tego topora zeńskiego, który próbuje oligarchów

dyscyplinować, próbuje ich wziąć krótką, mówiąc pod kontrolę.

Przejdźmy do drugiej ważnej informacji personalnej ostatnich dni.

Oleksii Reznikow, człowiek, który chyba w dużym stopniu

kształtował obraz obrony Ukrainy ostatnich dwóch lat,

zwłaszcza za granicą, został zwolniony ze stanowiska.

Jemu samemu korupcji się nie zarzuca, chociaż to zwolnienie

też w kontekście korupcyjnym czasami jest omawiane.

Jego otoczeniu już się zarzuca, o co chodziło.

Taką bezpośrednią przyczyną były dwie głośne sprawy dotyczące

różnych przekrętów w Ministerstwie Obrony.

To była kwestia zawyżania cen posiłków dla wojska,

a druga to zakupu kurtek letnich w cenie zimowych,

czyli też jak na Ukrainę powiedzmy sobie uczciwie,

to nie jest szczyt możliwości ludzi, którzy przekręcali

ogromne sumy w różnych czasach.

Także tu też tłem pozbycia się Reznikowa

jest to, że on nie był do końca człowiekiem prezydenta.

Nie można było w pełni na niego liczyć

jako lojalnego partnera w polityce.

W 2004 roku to jest prawnik z Lwowa.

On był w ekipie Uszczęki w 2004 roku.

Był prawnikiem, który walczył o unieważnienie drugiej

tury wyborów podczas pomarańczowej rewolucji,

także związany z tymi starymi elitami pomarańczowymi.

Człowiek bardzo zamożny, który już się nakradł.

On nie potrzebował teraz kraść w czasie wojny,

ale osoba też związana później już po odejściu z ekipy Uszczęki

gdzieś dalej z ludźmi, dawnymi Uszczękowcami, z udarem.

To był taki szef służby bezpieczeństwa Ukrainy

w czasach Uszczęki po 2004 roku,

Walentynna Uwejchenko, taki bardzo preamerykański,

z którym też Reznikow był do pewnego stopnia powiązany,

czyli z takimi udarowcami, ludźmi, kłyczki.

No i to jest wystarżająca rekomendacja do tego,

żeby mu nie ufać, prawda?

To jest jakby on nie dawał gwarancji tego,

że będzie występował wspólnie w jednej ekipie zzałeńskim,

a jest wiele osób, które nie dają takiej gwarancji,

ale Reznikow był zbyt silny, żeby funkcjonować niezależnie i autonomicznie.

Jeżeli ktoś jest na przykład, nie wiem, taki Myhajło Podolak,

który jest w ekipie prezydenta, ale nie wiadomo,

czy jest tak naprawdę z kim, dla kogo biega, jak to się mówi,

to jest, ale jest wystarczająco słaby, żeby się go nie obawiać.

On sobie może funkcjonować gdzieś tam,

dopóki przynosi korzyści zzałeńskiemu jako propagator pewnych idei,

jako człowiek sprawny w mediach społecznościowych,

sobie funkcjonuje, ale Reznikow, no, wiadomo,

że jest jednak postacią dość nieźle ustosunkowaną w politycznym kijowie,

także on nie może funkcjonować autonomicznie w tym modelu polityki zzałeńskiego.

To jest właśnie ten paradoks, że zzałeński uchodzi za takiego machatmę gandiego tej wojny,

ale w gruncie rzeczy w tym takim wymiarze wywnętrznym uprawiania polityki

jest daleki od takiej czystej walki demokratycznej i rywalizacyjnej o władze.

To jest pytanie otwarte, w jaki polityka się z tego wyłoni wewnątrz polityki ukraińskiej.

Chciałem wrócić do korupcji warmii, no, bo różne pogłoski krążyły na ten temat,

na temat tego, co się dzieje z bronią dostarczaną przez zachód.

Korupcja na poziomie zamówień, o których mówiłeś,

rzeczywiście to jest właściwie rzecz, o której trudno mówić poważnie,

bo to nie są wielkie sumy, ale łapówkarstwo za załatwianie unikania poboru, tego typu rzeczy.

Czy to są weryfikowalne informacje przede wszystkim?

Czy my możemy mówić, że wiemy o skali czegoś takiego,

czy na razie po prostu opieramy się na anegdotycznych przypadkach opisanych przez dziennikarzy czy przez świadków?

Skala łapówkarstwa przy unikaniu służby wojskowej jest trudna do oszacowania,

natomiast jawisko istnieje i to jest pewne.

To są potwierdzenia ze strony ludzi, którzy ten temat badają jednoznaczne,

że istnieje proceder wykupowania się od służby wojskowej i to jest problem dla Ukrainy.

Natomiast tak jak mówiłem, to nie jest problem natury takiej,

jak w czasach choćby Poroszenki, gdzie on był udziałowcem w firmie Bohdan,

która produkowała w samochody, auta itd.

i żeby był głównym dostawcą wojska, jeśli chodzi o pojazdy.

To jest zupełnie innego kalibru zakadnienie,

wykupowanie się od służby wojskowej.

Ryzników mimo wszystko, jakkolwiek jest sprawnym menedżerem

i człowiekiem do utrzymywania kontaktów z zachodem,

to on nie przypilnuje każdego wukału na Ukrainie,

żeby ktoś nie dał w łapę i się nie wymigał od wyjazdu pod Tokmak,

do podrobotyne.

To jest nie do utrzymania, on jest za krótki na to, żeby coś takiego zrobić.

Ale ten proceder jest, to jest problem, jest zagadnienie

i to ostatnie zwolnienie wszystkich szefów wukału na Ukrainie przez Zamińskiego

rzeczywiście z czegoś wynikało, to nie był tylko symboliczny gest.

Grubsza korupcja, to znaczy rozkradanie sprzętu czy sprzedawanie sprzętu na lewo?

Ja znam relacje z podbachmutu, jak na przykład kształtowano ceny komercyjnych dronów,

które później były używane jako drony kamikadze czy też drony zwiadowcze,

dopóki one były jeszcze w modzie, bo w pewnym momencie

Rosjanie nauczyli się po prostu je zagłuszać.

To były ceny wielokrotnie wyższe od cen rynkowych.

Zdarzały się przypadki, że docierał dron, który był kupiony przez organizację humanitarną,

a potem był sprzedawany gdzieś tam na miejscu,

czy kupowany za publiczne pieniądze, za wielokrotnie wyższą cenę.

Także tutaj też wojna trwa od 2014 roku

i ta demoralizacja części elit wojskowych czy spec służbowych ona postępuje.

Już po 2014 roku był znany białoruski dziennikarz mieszkający na Ukrainie,

który badał kwestię handlu paliwem pomiędzy separatystami a wojskiem ukraińskim

w czasie wojny z separatyzmem.

On został wysadzony w powietrze, w centrum Kijowa,

najprawdopodobniej w związku z tą sprawą,

ale to pokazuje istnienie pewnych schematów korupcyjnych przez lata.

Schematów, które są dobrze ukrywane przez,

zalegendowane właśnie w strukturach wojskowych służb specjalnych,

np. takie SBU,

oprócz tego, że wykonuje dobrą robotę w atakach na most krymski,

czy dobrą robotę i kontrwiadowczą,

no to jest to cała sieć delegatur, biur,

które po prostu są też trudne do kontrolowania,

a działają w cieniu, są owiane tajemnicą państwową,

co ułatwia po prostu różnego rodzaju procedery,

niekoniecznie czyste i propaństwowe.

Nowy minister obrony Rustem Umerów, kto to jest?

No to jest Tatar Krymski, urodzony w Samarkandzie, w Uzbekistanie,

w rodzinie, która została zesłana przez Stalina Skrymu do Uzbekistanu,

przypomnijmy, w 1944 roku Tatarzy Krymscy zostali wyrzuceni z Krymu.

Człowiek z taką ogromną legendą i zwiedzą na temat tego,

jaki był los jego rodziny, także też z ogromną motywacją do tego,

żeby ten Krym odzyskać i żeby o ten Krym walczyć,

to nie jest bez znaczenia wbrew pozorom,

zresztą w ogóle bardzo często w tych opiniach polityków ukraińskich

pojawia się takie zdanie, że wojna na Ukrainie zaczęła się na Krymie

i tutaj Umerów jest takim symbolem tego właśnie,

że Krym jest bardzo istotny i wysoko w hierarchii, jeśli chodzi o elitu ukraińskie.

No ale tak, pochodzi, urodził się w Samarkandzie, jest ekonomistą z wykształcenia,

bardzo przedsiębiorczym do tego religijnym, uchodzącym za dość uczciwego polityka i przedsiębiorcę.

To jest człowiek, który brał udział w kilku istotnych misjach dyplomatycznych,

które wodował Załęski. Zacznijmy od tych rozmów w marcu 2022 roku w Turcji.

To były rozmowy prowadzone z udziałem Romana Abramowicza.

On wtedy kontaktował się z Abramowiczem, ja dopytywałem okulisy tych rozmów,

umierowa po ich zakończeniu, bo on był podturowany wtedy razem z Abramowiczem.

Potem zaprzeczał, prawda?

Tak, on zaprzeczał w marcu 2022 roku, ale w sierpniu ubiegłego roku

już po upływie pewnego czasu w rozmowie ze mną i autoryzując te wypowiedzi

potwierdził, że rzeczywiście był podturowany i był dwukrotnie badany na tę okoliczność

we Lwowie i Wankaże. Co też potwierdza strona Polska,

polscy dyplomaci, którzy byli świadkami prowadzenia tych badań.

On najprawdopodobniej został podtruty przypadkowo, bo celem był Abramowic,

czyli właściciel Chelsea, któremu próbowano wysłać sygnał,

żeby nie fikał i żeby nie myślał, że prowadząc te rozmowy,

może ukręcić jakieś interesy dla siebie czy koncesje.

To był taki sygnał od partii wojny, że jest pod kontrolą.

No ale przy okazji umierow też został wtedy podtruty.

Ta misja marcowa, ona zakończyła się niepowodzeniem,

w tym sensie, że może nie tyle niepowodzeniem,

ona nie przyniosła żadnych konkretnych rezultatów.

Ale na przykład już rozmowy za pośrednictwem arabii sałdyjskiej,

o uwolnieniu żołnierzy półku Azof, zakończyły się pełnym sukcesem.

Za Medvedczuka, czyli takiego oligarchy też,

który działał od czasu w Kuczmy na Ukrainie i był aktywem Rosji,

za Medvedczuka wymieniono właśnie dowództwo i żołnierzy półku Azof,

którzy później przez pewnie czas byli internowani na terenie Turcji,

po czym powrócili na Ukrainę.

Akuszerem tych rozmów był umierow właśnie.

Za pośrednictwem arabii sałdyjskiej,

swoich kontaktów po linii religijnej, mówiąc najdelikatniej,

to jest ogromny sukces.

On też bierze udział w rozmowach zbożowych.

Za pośrednictwem Turcji jest jednym z głównych,

rozgrywających, jeśli chodzi o te rozmowy o tych lustrzanych umowach

dotyczących eksportu zborza sportów czarnomorskich ukraińskich.

No ale też...

Jak na razie te rozmowy do niczego nie doprowadziły?

Nie doprowadziły do niczego.

Tamte żądania, że Rosji rzeczywiście są mocno wywindowane dotyczą

przywrócenia jednego z banków do Swiftu.

Tak że te, póki co, jest wiele stron,

które mają dość sprzeczne interesy w tych rozmowach

i to jest nie tylko Turcja, Rosja i Ukraina, ale też państwa zachodu.

Umierow też brał udział w organizowaniu rozmów warabisałdyjskiej,

tych, które kształtowały stanowisko ukraińskie do rozmów pokojowych z Rosją.

Rosja w tych rozmowach warabisałdyjskiej udziału nie brała,

natomiast bardzo istotne jest to, że udało się w to rozmowy zaangażować Chiny

i część państw tak zwanego globalnego południa.

Tak że on za pomocą tych swoich kontaktów

urabia te globalne południe do tego, żeby przyjęło stanowisko

bardziej ukraińskie niż rosyjskie w rozmowach finalnych

o ewentualnym zawieszeniu broni, rozajmie separatystycznym czy pokoju.

Tak że no to jest po prostu efektywny dyplomata, człowiek, który dowozi.

Jeszcze jedna być może znacząca rzecz, taka ciekawostka,

ale Ukraina chyba jest jedynym krajem o ile mi wiadomo,

gdzie prezydentem jest Żyd, a ministrem obrony Muzułmanin.

Wyznanie Zęłońskiego nie ma prawdopodobnie żadnego znaczenia,

natomiast umierowa owszem, prawda?

To znaczy to on ma być łącznikiem Ukrainy ze światem Islamu,

którego stanowisko wobec wojny jest niejednoznaczne, mówiąc najoględniej.

Oczywiście, że tak. To jest aset, to jest zasób, to jest ogromna zaleta

w tym momencie umierowa jako wysłańnika, jako szefa ważnego resortu,

już nie jako kogoś, kto ma tylko pełnomocnictwa prezydenckie,

ale rządzi resortem odpowiedzialnym za wojnę.

Także to jest właśnie tak skrojone.

No i to jest ten paradoks, to wszystko, o czym powiedziałeś,

się nie składa w rosyjskiej propagandzie,

bo tą huntą faszystowską, kichowską rządzi Żyd i Muzułmanin do spółki.

Także zupełnie to się kupy nie trzyma.

Natomiast umierow rzeczywiście, myślę, że jeszcze nie jednym nas zaskoczy,

bo to jest uzdolniony dyplomata, uzdolniony negocjator.

Bardzo dziękuję Zbigniew Parafianowicz z Dziennika Gazety Prawnej

był gościem raportu na dziś.

Dziękuję.

To już prawie wszystko.

W tym pierwszym po wakacjach wydaniu raportu na dziś zapraszam serdecznie

w sobotę na główne wydanie raportu o stanie świata

i nieustannie dziękuję państwu za to, że jesteście z nami.

Raport o stanie świata od marca 2020 roku

rozwija się dzięki państwa zaangażowaniu i szczotrości.

To dzięki wam możemy opowiadać o świecie przy pomocy dźwięków.

Dzięki wam ten program jest przygotowywany w profesjonalny sposób

z zachowaniem najwyższej jakości,

bo na nią właśnie zasługują słuchacze raportu o stanie świata.

Z serca dziękuję wszystkim państwu za wpłaty.

Wasza chojność jest dla mnie ogromnym zobowiązaniem.

Zbiórka na patronite.pl ciągle trwa.

Zachęcam do udziału.

Najchojniejsi patroni raportu o stanie świata to firma Ampio Smart Home.

Hotel Bania, termaliski w Białce Tatrzańskiej,

oferujący pakiety pobytowe z termami w cenie.

Firma doradcza Credo.

Galmed, polskie pompy ciepła.

Sklep internetowy goldsaver.pl,

w którym sztapkę fizycznego złota kupisz po kawałku

i bez wydawania jednorazowo dużych kwot.

KR Group, firma outsourcingowa.

www.krgroup.pl

Razem w przyszłość.

Polsko-Japońska Akademia Technik Komputerowych,

Warszawa Gdańsk Bytom.

Michał Małkiewicz.

Northmaster, marka łodzi motorowych z Polski.

www.northmaster.pl

Firma Software Mill.

Od zawsze zdalni programują dla całego świata.

Dom wydawniczy Muza, bo świat nie jest nam obojętny.

Pure Play, transparentna agencja mediowa Digital

i doradca w budowaniu kompetencji in-house.

Uber, myślimy globalnie, działamy lokalnie.

Wodylla, platforma streamingowa

z unikalnymi amerykańskimi kronikami wojennymi

z polskim tłumaczeniem.

A także

Budros, pompy ciepła.

Gruntowe pompy ciepła dla budynków przemysłowych i wielorodzinnych.

Kompleksowa obsługa.

Liceum Błeńskiej, Gdańsk Kowale.

Przemyślana edukacja w dobrym miejscu.

Piotr Bohnia.

Michał Bojko.

CIO Net and Digital Excellence.

Łączymy ludzi i idee.

Grupa Brokerska CRB.

Ubezpieczenie należności dla twojej firmy.

Bezpłatne porównanie ofert.

www.grupacerb.pl

Flexiproject.

Kompleksowy i intuicyjny system do zarządzania projektami

i portfelami projektów.

JMP.

Z miłości do sportu, z najlepszych tkanin w sercu pod hala

szyjemy dla was porządną odzież.

Palarnia kawy La Caffo z Augustowa.

LSB Data.

Dedykowane aplikacje internetowe dla biznesu.

Masz pomysł, zrealizujemy go.

LSB Data.com.

Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

Wydawca książek serii Krótkie wprowadzenie.

Wszystko, co trzeba wiedzieć.

Leszek Małecki.

Medmi Sklep.

Tysiące produktów dla ciebie na zdrowie.

Sprawdź na medmesklep.pl

Aplikacja Moja Gazetka.

Polska proekologiczna aplikacja zakupowa

z gazetkami promocyjnymi i nie tylko.

Moja Gazetka.

Kupuj mądrze.

Muzeum Kinematografii.

Organizator 33. Festiwalu Mediów.

Człowiek w zagrożeniu.

Firma ODO24.

Optymalny kosztowo outsourcing ochrony danych osobowych.

ODO24.pl

Firma Prosper.

Sosnowca.

Hurtownia elektroenergetyczna.

I właściciel marki czystus.

Stratego grup.

Pozyskujemy dofinansowanie unijne dla firm

i dla osób chcących założyć działalność gospodarczą.

Stratego.grup.

Tiks.to.pl.

Niezależny serwis biletowy.

Sprzedamy bilety na twoje wydarzenia kulturalne i sportowe.

Drukarnia cyfrowa.

Totem.com.pl

Spieramy wydawców i self-pablisherów.

Drukujemy najpiękniejsze książki.

Fundacja Wasowskich.

Wskakująca się z puścizną Jerzego Wasowskiego

i wydawca książek Grzegorza Wasowskiego.

Szczegóły na wasowscy.com.

Michał Wierzbowski.

Wayman.

Oprogramowanie wspomagające firmy inżynieryjne

w zarządzaniu projektami.

Stworzone przez polskich inżynierów

dla sektora projektowego.

www.wayman.software.

Zen Market.

Pośrednik w zakupach ze sklepów i aukcji w Japonii.

Dziękuję bardzo.

To dzięki Państwu.

Mamy raport o stanie świata.

Machine-generated transcript that may contain inaccuracies.