Nadie Sabe Nada: Nadie Sabe Nada | El almidón no engaña

Nadie Sabe Nada Nadie Sabe Nada 7/1/23 - Episode Page - 53m - PDF Transcript

Ser podcast

Non nada que le estoy comentando a la gente aquí presente.

Estáis aquí, no?

Que digo que nos pillan que ya hemos gravado un programa anteriormente.

Que eso é bueno e é malo las dos coisas.

É bueno e malo, sí.

É como tantas coisas da vida.

Bueno, en el sentido de que la máquina está caliente ya,

la plancha ya ha sacado comida, malo...

No, también queda o gusto en la comida anterior.

Exacto.

Ese aceite...

Hay que pasar unha espátula para quitar la grasa,

porque todo humor lleva grasa, no?

La que é?

La grasa seria la redundancia...

Onde é grácia?

Tienes algo que comentar en este falso inicio o no?

Nó, não, não.

Pues é, eu non estuí pa' tonterías.

Querá dizer, se no quieres nada, vamos a empezar.

Pero é xan o actitud de afrontar un programa do no?

É o meu actitud, oi?

Eesto é estirar minutos.

Estirar bandangas.

No, no se tira nada, hombre.

Este programa é como un cerdo.

Aquí se aprovecho de todo.

El fallo, la duda, todo.

Que tal a semana?

Quarta.

Mui corta.

Respecto ao programa anterior, no?

Unha semanada...

Mui corta.

Dime algo que te pasara.

Eh?

Quando dices, eh, es que non quieres.

Ya te conozco, ya.

Comi unha hamburguesa

en un sitio

que se amaba...

Bueno, que non quiero decir la marca porque

me jodió la tarde.

Me jodió la tarde.

En serio?

De juro que llegó un momento que pensé

se me dejara, me cagaría encima,

caminando por la calle.

Me revintó el cuerpo.

Ostia, pero como iso como, eh?

Que entró, entró...

Estas hamburguesas que hacen, que son para

gente que igual lleva seis meses sin comer?

Ya, ya, ya.

Puedes ser, unha...

Ui, ui, ui, ui, ui, ui...

Ui, ui, ui, ui, ui, ui, ui...

Ui, ui, ui, ui, ui, ui...

Ui, ui, ui, ui, ui, ui...

Ui, ui, ui, ui, ui...

Jodecá, tú estomago, tú que tienes

como con ese cuerpo...

Claro, este cuerpo así como...

Como contraído, no?

Que se me está quedando como

de muñeco de ventrilo, ui?

Sí, sí, sí.

Estas como contrahecho, no?

Sí, sí, sí.

Bueno, ya sabes que a vejez

te lleva a dos tipos de hombre.

O señor Mayor Orondo, que igual

ibas hacía aí.

O...

O quedarte...

O quedarte muñeco.

Ya.

Panzón o muñeco.

Son los dos jaminos.

El gordo e o flaco.

Ese es nuestro futuro.

Venga, pues vamos a empezar.

Dale.

La cadena ser y el terrat presentan

Nadie sabe nada.

Un programa apriori de humor

con Andréo Buenafuente

e Berto Romero.

Yo a tope con vosotros,

pero a lo mejor en la cadena ser

una misora mítica

que la gente ponga la radio

e diga...

Esto se ha perdido mucho

en la música clásica

que la gente corre

en la canción haciéndolo...

Lolo.

Lolo.

Lolo.

Lolo.

Pegando patadas, no?

Lolo.

Lolo.

Tirando con cervezas, no?

Exacto.

Bueno, eso es en el concierto

de Año Nuevo, no?

Sí, pero esa gente está callada.

Ya.

Hay como un respeto

a la música clásica.

De Año Nuevo, como se...

Míren el Año Nuevo y...

No, no, no.

El distrao es ese.

Cómo es?

Cómo es?

Cómo cae?

Ese es la marcha Radezki.

Sí, sí, sí.

La marcha Radezki.

Sí, sí, Radezki.

Cada año, la mismo.

No, Radezki es...

Que te digo que...

Radezki.

No, Radezki.

Radezki.

Que era el hermano de Radezki.

Habia entendido que era un ruso raro.

Habia entendido que era un ruso raro.

Estamos en el estudio Radezki

y la marcha Radezki era de un...

Era su enemigo.

Era su enemigo.

Pues que sepas que...

Bueno, todos estaremos en la cabeza, no?

Es un agente muy bien puesta tal.

Y de repente,

el director deja su púlpito,

su posición de favor...

No, hoy voy de guai, hoy voy de guai.

Y les hace un sino como...

Ya podes estres...

Ya poden palmear.

Y la gente...

Oh, la, la, la, la.

Pues ahí mete tu.

Oh, oh, oh, oh, oh.

Oh, oh, oh, oh, oh.

Oh, oh, oh, oh, oh.

Oh, oh, oh, oh, oh.

Sí, sí, sí, sí.

Vale.

Vamos a plantear.

Bueno, no tenemos guión...

No temos nada.

Como siempre, nunca hemos tenido,

pero alguna vez traes algo...

He pensado llamarle a mis hijos,

los airpods.

Porque me he dado cuenta

que me hacen la cancelación de ruido.

Me he dado cuenta que

mi frecuencia,

la anulan,

entonces no la oyen.

Ah, tena.

Sabes que en el airpot

lo que te haces es que te cancelan al ruido.

Tu sabes como funciona

lo de los airpods?

Perfectísamente.

Como funciona?

No, no, dime

qual es el principio

acústico

por el cual te cancelan al ruido?

Necesito una sección

de tecnología digital.

Tecnología, vamos allá.

No, por sí, sí.

Tecnología.

Bien, bien, bien, bien.

Tecnología sueca, un pouco, no?

Es un poco aba, esto, eh?

Anteclado.

Sí, sí, sí, sí.

Tecnología sueca, va.

No, yo no voy a hacer

la sección porque yo vengo a hablar.

A quién es el presentador?

Tú.

Ah, va, va, va.

Sí, un invitado.

Hola, soy

Ándreu XIV.

El modelo XIV Pro

y sí, es un...

es un...

Ándreu XIV.

Ándreu XIV Pro.

A un martondo que el XIII.

Sí, sé, Ándreu XIV.

Nos cambiamos,

nos han taletado,

bueno, aún el martondo.

Exacto, y...

Hoy vamos hablar

con uno de os maiores

Airpods

de España, no?

El señor

Berto XIII.

Que esco un papa,

esco un papa.

El papa Berto XIII.

Cuéntenos, cuéntenos lo que no...

Nunca hemos reparado.

Bueno, eh, quizá...

Bueno, quizá muchos

ustedes se han preguntado

por qué los Airpods

esa nova tecnología

que convío con nosotros

hace tan pouco tiempo,

verdad?

Los pro o los otros?

Los pro o los otros?

Todos ellos,

los que tenen cárcelo.

Cuidado, eh.

Cuidado que el pro...

Los que cáncelan ruídos,

no sé que no hombre llevan.

El pro.

Vale, pues el pro.

Quizá ustedes se han preguntado,

no?

Esta nova tecnología

que convío con nosotros hace...

Acaba...

Acaba de escupir el café

en que as que nos...

Has escupido el café.

Perdón,

me he tirado el café

por encima, eh.

Sabes que

a mí me ha pasado...

Me tengo que bajar un aplicación

que es una pailleta,

a ver si...

Hostia, macho.

Sabes que es esto?

La mierda da tapa que ponen.

Ya, la mierda da tapa.

Hostia, la mierda da tapa ya.

Porque quere tapa, digo,

no quere tapa,

e hoy por no quedar mal, digo,

bueno, me pago un pa metapa.

Que boca tienes que tener

para que te funcione esta tapa?

Hostia, todo.

Tengo una boca como...

Como...

Como el alien, no?

No.

Una boca como un coño, no?

No, no, no, no.

Claro, tio,

la lengua como un colibrí,

hostia.

Venga, va.

Bueno, vamos a hacer tapas...

Volvamos a las secciónas.

Vamos a hacer tapas

para seres humanos.

Venga.

Volvamos a la sección.

Una libé lula.

Hostia.

Cuéntanos, cuéntanos.

Bueno, quizás se han preguntado

A ver...

Que asusto.

El público está aplaudiendo.

Lo que el público está aplaudiendo

es que le acaban

de tirar un paquete

de Kleenex salandreo.

Se una cosa es...

O sea...

Limpia sin siluar,

por favor, que estoy hablando.

Una cosa es que no nos tengáis...

O sea,

no somos jefes

de tenernos miedo,

pero otra cosa es

tirarnos cosas.

Hombre,

tirarnos un paquete...

Eso a cabilondo

no se lo hacía, né?

No está cabilondo...

Parece que estí un pouco resfirió.

Puuu!

Oh, en la puta cara...

Ángel Barceló,

tirale un paquete de Kleenex.

Ángel Barceló,

se por hecho una furia.

Te saca los ojos.

Da la cabeza.

Hombre,

a irmar ver...

Hay más bretos.

Hay más bretos.

Sí, hay más bretos, no.

O que es la puta ser, eh?

Ah, bueno, va.

Tirais cosas.

Venga, va.

Vamos a la sección de...

Pero,

que ha sido tú.

Ha sido tú, pero

estás fuera de la casa, eh?

Venga,

volvamos a...

a sección de tecnología, no?

Ahora ya má serios.

Mucha veces

ahora han preguntado,

no, esta tecnología

que convive con nosotros

durante quizá

poco tiempo, no?

O sea, pues como funcionan?

Como puede ocurrir...

Memoria RAM.

Memoria RAM.

Memoria RAM, que?

No,

voy a ir dando conceptos.

Como...

sabes?

Como si fuera una pantalla de vídeo

onde salen...

pero va a ser sonora.

Memoria RAM.

Diga-sega.

No tiene nada que ver,

con lo que dices tú.

Venga.

Venga.

Venga.

Quizás te han preguntado,

como digo.

USB.

Como funcionan?

Como funcionan?

Los aparatos.

No, como puede ser?

Cómo se produce esta magia

para que yo me ponga

el... el... el...

Disco de arranque.

Y ve...

y me cancel el sonido.

Que está haciendo?

En realidad,

o que está haciendo

el aparato es que está

grabando, con unos micrófonos,

el sonido que hay alrededor

de tu cabeza.

Acuerdo?

Entonces,

o que hace...

Un perímetro?

Perímetro auditivo?

Sí.

Perímetro...

¿Qué, hombre?

De tus cojones, perímetro.

Está bien.

Hombre,

este no es un especialista,

seríos.

Atención.

Entonces,

o que haces que te mete

dentro de...

o sea,

te reproduce

las frecuencias inversas

ao sonido

que se está escuchando fuera.

Entonces,

tu cerebro tiene

una frecuencia

y su frecuencia inversa

a nula

y por eso se produce

la cancelación de sonido.

Venga,

buenas tardes,

adiós.

Bueno.

Entonces,

volviendo,

volviendo a tus hijos,

pues me da cuenta

que,

quando eu hablo,

no responde.

Ya.

A poner la mesa.

Ah,

bueno,

claro,

es un clásico.

A poner la mesa.

Sí,

en qué nivel de llamada

estás,

del 1 a 5?

Yo estoy en 4, 4 e medio.

Ah,

no,

yo he llegado a 10.

He llegado a 10 e 13

e hai 3 niños.

Imagínate

que ninguno de los 3 te escuchan,

no?

Ya, ya, ya.

Eso es porque tienes la cancelación.

Sí que escuchan,

pero yo saben que

hasta las 4 o 5

no hay que...

Un cerebro

les introduce

la frecuencia inversa

a la de mi voz

y a la de su madre también.

Trabaja doble frecuencia.

Ah, sí.

Entonces,

que la voz de su madre

tan poco la doyen.

Ya, ya, ya, ya.

Y entonces,

sí, sí, sí.

Haceran.

Poder estar tranquilamente,

funcionando,

tú vas dando órdenes.

Sí.

¡Cam horror!

Cal.

¿Oblan má os flujos?

Ja, ja, ja.

Entonces sí,

desactivan el sistema.

Para lo que quieren.

Activan

y desactivan

cuando les sale

de sus pequeños genitales.

Sí, sí.

Gerita de treinho.

Gerita de treinho.

Gerita de treinho.

Pero, mo,

muchos gracias.

Xa el genitalia, chat el genitalia.

Sí, mal,

si quieres,

vamos a evitar

ese con certificador.

Sí, por favor.

À,

sacame de aquí.

Vamos a seguir.

Y comenzamos

con la lectura de preguntas

que han llegado a nousta urna desde internet, rocio desde alta fúria,

dice que como buena si estera, en cuanto acabo de comer...

Ya me cabe bien, ya me cabe bien.

En cuanto acabo de comer, ya me entras los nervios por acostarme.

Hombre, yo antes de comer...

Nononono, Dordo, digo, en serio,

yo sí son las dos sin pico, digo, vengan vengan,

que hay que comer, y ya por...

Yo como pa dormir?

Claro.

Yo te lo he dicho que yo he entra ben cama,

con tu había masticando, ¿eh?

Ah, no, só não lo sabia.

Hombre, me caes por favor, me caes por favor.

Yo he entra o masticando todavía,

e ya...

Sí, sí, sí.

Te gusta la siesta después de un arroz,

que está toda una masa e como arga masa?

Tenho un problema con el arroz.

Que?

Nono lo dijero bien.

Ah, bueno, no.

Me cuesta mucho.

Ni tú ni nadie, eh.

Ni tú ni nadie, nadie.

Puede cagarlo.

Nononono, sí, no.

No.

Mira, mi padre,

yo era de el siestismo,

de mi padre, por supuesto,

que era un clásico,

e quando ya acababa de comer,

pero vamos, es que,

no había caído el tenedor,

ya estaba...

Piu!

Ya estaba na cama,

e sempre se levantaba,

después del arroz decía,

te co la barrica llena de granos,

e con ese panzón

se metía na cama,

e tal, e claro,

lo caes mamá, lo caes mamá.

Pero se hace difícil la siesta,

e a gestión está incipiente.

E onde está?

O sea, por que?

Con una...

A mí esto me ocuere con arrozes,

cocinados,

paella o arroz

de outro tipo.

Que sé, que sé, que sé, que sí.

Pero no con el sushi.

Ah, ostia.

En cabe,

el sushi lleva arroz.

X, que ligero,

poco, eh.

Poco, lo lleva.

Un poque.

Un poque baú.

Por que?

Gracias, gracias.

Tenga ferrado, Adrián.

Aquí está,

aquí está o panzón, Adrián.

Que tal, como está?

Tengo una caldeón

preparada para mi mismo.

Adelante, cántela.

No, tenen que tocar

monestado, no,

de triní.

Venga, de triní,

se pongan.

Un, dos, tres, ya.

Aquí

viene ferrán.

Bueno,

con tu

pollozita

cocinera.

Ya está, joda,

en esta parte.

Vá, vá, vá.

No, no, no.

Vale.

Vale, vale, vale.

A ver,

a ver, a que haber tocado

o sushi.

Cuenteno.

Que para mí

é o,

bueno,

é o,

o máximo

de cocinar.

Ah, sí?

O sushi.

O sushi é o máximo

de cocinar mundial.

Ah, no, es serio.

Yo, cuando llegué a Japón,

la primera vez que fui

a Japón,

bueno,

que me recibieron,

no por nada, como jefe de Estado.

Sí, eh.

No, no, no, como jefe de Estado.

No, no, no.

No, no, no,

sí, es que como mete,

no, no, no.

No, no,

sí.

Yo no sé si é o,

no, no,

es,

me recibieron como jefe de Estado.

No, no,

no,

ah, no,

ah,

no.

Eu,

eu,

eu,

eu,

eu,

eu,

eu,

eu,

eu,

eu,

eu,

eu,

eu,

eu,

je,

eu,

eu,

eu,

I,

I,

eu,

benny Cotton,

Benny College,

Benny College,

Benny College,

Benny Education,

Benny College,

Benny College.

Yes,

Benny College.

Benny College.

Benny College.

Benny College.

Benny College.

Benny College.

Benny College.

Benny College.

Benny College.

Benny College.

Benny College.

I,

por la televisión, o que?

La tapa esta de mierda

Esta tapa é un error, ya lo habéis hablado, no?

Sí, sí, lo estábamos hablando porque se nos cae todo encima

Se bien en los de centrar lecher asturiana inventa una tapa buena pa esto

Ben, venga

Bueno, estáis pa mi anécdota o estáis tirando o caje por encima

No, estoy, estoy

Coño, es que, vamos ver

Entonces, la televisión japonés

Ah, que huele en ésto?

Tienen olor, estos clínex

Ah, que huele?

Ah, que huele?

Vale, vale, dígame

Dígame, Ferran, dígame

Ferran, no senfade, no senfade, por favor

Venga mal, ya está

Que se han fadao, está como a parte do micro que está han fadao

Ferran, Ferran, por favor, por favor

Vale

La televisión japonés

Que rápido se desenfada

Me desconstruyo, me construyo

La televisión japonésa

É retransmitiendo en directo

Las veinticuatro horas del dia

Vale

Todo o que agíamos

Le hicieron un canal para o usted entero

Un canal, o ya estáva hecho

O que, vas a perder

O que, vas a perder

E dije, o tía, que vas a agir

Veinticuatro horas Ferran, Adrián

Veinticuatro horas Ferran, Adrián

E eso pa verlo

Iba visitar un monasterio

A comer unos huevos poderíos

Porque, bueno, poderíos

Una técnica milenaria que ha unos huevos que

E eso como é, como é

O tía, entieran unos huevos en el huelo

Como en Pascua

No, no, no, no, no, vale o no

Vale o no, vale o no

Sí, esto es cierto

Entieran unos huevos

Una técnica milenaria

A ola escogidas pa non má

Importante

E é un gran honor que te agir panesco

E tiren un huevo como 4 meses de bajo de tierra

E te lo ponen

E entonces

Todas las cámaras enfocándonos

É Japón, é

E vinimos en yo

Unha herémonia

E dije, toma

E o huevo pa ti

Iba yo e outro

Un huevo zombi, no

E los muertes enterrados

O tía é

Quando yo me pongo a nada

A dos palmos el huevo

E ese huevo

Fermentado

E dije, aquí nos vamos morir

E yo, eje

De tripas colabón

Eje, comia usted o huevo

Ostia pa dentro

Ni, pero vamos

Como un pelicón

Es que ni los hábores

E como salió o huevo

E se salió bien

Ovo que

Ovo que llamaba a los geos

No, aí no mento

Eu só lo trabajo en la parte de

Ingesta

La evacuación no trabajo

Que queríais

Ah, sí

Porque o arroz

Cuesta má digerirlo

Quando está cocinado

Con un sofrito

Tipo, unha paella o parecido

E, en cambio

Quando viene

En sushi

No cuesta tanto digerirlo

Era almidón

Non gaña, no?

Era almidón, non gaña

E os almidones

Que lleve o arroz

Entre muchos outros

Quando

Te almidónan

O estómago

E claro

Depende do proceso que

Tu le aplica

De coxión

É el la bomba

Arroz bomba

É que lo los lleve

Vale, vale

No estou inventando

Bueno, por muchas gracias

E hasta na próxima

Da en casta

Onde va agora?

Pues enoje

Porque como no tengo

E bolla abierto e nada

Eu me espageando

Eu voy experimentando

Mira esta mala paz

A Cataluña

Ve una paloma e digo

Esa paloma

Esa paloma

O pobre

Vuela el peligro

É pensado

Con plato, con paloma

E pluma

Procejada

Boné

Boné

Que ya se teme que ir

Sí, vállate

Vinga

Madre mía

Madre mía

Mira

Ricardo Warhol

Desde Twitter

Dice

Oi, hola, André Iberto

Os propongo a hacer

Una nova sección

La gente está moi proactiva

Para hacer ellos

E ellos van por poniéndose mierdas

Dice

Que sabe nadie

Se llamaria

Que é

Elegéis un tema

Del que não tengáis ni idea

E que cada uno exponga

Sua argumento contrário ao outro

Con voto do público

Ca rinco para saber

Quina é o encenador

É como un concurso

Tendría que entenderla

Para hacerla

Esa sección

Elegemos un tema

Que no tengamos ni idea

Que no tengamos ni idea

Cada uno defiende posturas

E nos lo que hacemos

Siempre

Bueno, no, hombre

E o voto público

A gente dice

Quina é o encenador

É como un concurso

Vale, pues un tema

Que no sepamos nada

Bueno, por tamilo

Podemos proponerlo vosotros

Radiodores

Como?

Radiodores

Radiodores

Muy bueno

Eu sei algo, pero bueno

Radiodores

Vale

Vamos allá

Con a sección

Argumentos contra puestos

Radiodores

É radiodor

É una tecnologia absoleta

Nada

Radiodor é eterno

Sim

E va estar radiando

Hasta que

Hasta o último dia

Da extra da humanidade

Estou absolutamente seguro de ello

Ya no se está dando muestras

O radiodor

E respeite-me porque eu le respeito a usted

No, no, sí

Respeite-me porque eu

Quando eu estou hablado

Eu he callado

Pero de que debate bien usted

Se eu não estou interrompiendo

Ah, perdón

Que vengo de outro

Que havia un hijo de puta

Que no todo o rato

Ya le conozco

Escúche-me, sí

O radiodor, ya te dan muestras

Ya te dan muestras

De súa obsolescencia

Quando, por exemplo, hai que purgar

Eso que mierda es

Uis que no van bien

É que hai que purgar-los

Por favor

Pero que mierda o argumento é ese?

O radiodor

O suno que saca agora

O radiodor necessita purga

Como necessita mantenimiento

Como todo o mundo

E todo o gente

Necesita mantenimiento

O é que usted não caga

Depois de comer

O se purga a usted

Eu le pido que não entente

Em temas personales

Eu não entro en temas personales

Eu não entro en temas personales

Eu simplesmente estou enseñando

O pobre de su argumento

O suyo qual é?

Que é eterno

O que é?

O radiodor

O radiodor

O radiodor

Uste pode comprar

Estufa catalítica

Pouste comprar o que sea

Catalítica, dice

O que é venido este século pasado?

O que é venido este século pasado?

O que é venido?

Botano

Quere que hablemos de botano, no?

Se ha demostrado

Se ha demostrado

Que a forma máis eficiente

É o radiodor

E, además,

O radiodor

Fíjese usted o bonito que é

Que viene

Replegante si mesmo

Porque se usted lo estira

O que é venido é

Que se você lo estira

Se se usted lo estira

If he the house for no nothing

Yay

Indica por tantas partes

Que o 8 é venido

2 8

Se Reflexa

2 São

E o 8 se é venido

No

É o ordinario

Azか

E seγ la

Nó, nó, nó, nó, nó.

Que é a aerotráfica?

Nó, nó, nó, nó, nó.

Jogo, sí.

Mire que aplauso.

Mire que aplauso.

Escuche como celebra o público.

El aplauso fácil.

Cuando viene un buen argumentador.

Sí, sí, sí.

El aplauso fácil.

Paustela perra gorda.

Sí, sí.

Gó, mira perra gorda.

Adéseo, usted se pudra e o usted se florezca e gué con el con o humedad del radiador.

Pausa publicidad, pero antes de publicidad.

A aplausos a favor de Andreu.

Rallador Obsoleto, Rallador Eterno, aplausos.

Bueno, mira, mámos a publicidad porque hay que hacer algo.

Compañero, agora deberíamos hablar unos segundos de la importancia

de llevar unas gafas que cajen en uno mismo.

Ombresas clave.

Esto é muy importante, esto lo hacemos naturalmente

apoiando e apoiados por genera lóptica.

Apoiando a genera lóptica.

E apoiando también a genera lóptica.

Me parece un cliente maravilloso para este programa.

De los mejores.

Creo que se haya indicado é este, los dos llevamos gafas.

Eu máis, eu pudo llevar máis gafas que tú.

Tu podes hacer, como dice Paz Padilla,

o traslado de una óptica.

Eu pudo llevar varias.

Tu podes llevar o traslador.

O traslado de genera lóptica de serie a serie

lo podes hacer tú suolo.

Ojalá me llame.

Ojalá me llame.

Me ofrezco.

Esto estaría muy bien.

E me ha gustado o epígrafe,

o importancia de llevar unas gafas

que encajen contigo.

Porque é un temazo.

É un temazo.

Non só o color dos cristales.

E a forma.

Tu has visto a gente que lleva gafas

que non queden bien

e dices,

eu me gostan.

Sim, eu me gostan.

Eu te gostan a ti.

Eu gostan, por exemplo, máis de senhora.

Eu fico máis de gafas

de todos os modelos de senhora.

Eu me gostan deعت degrees.

Sim..

Eu les valo pouco e não Laut que

Ah, vale, vale, sí, sí.

O de la cara.

O un triangular este le va a quedar bien.

Sí, correto.

Oh, bien un romboide.

Sí, sí, sí.

No, no, son flipantes.

Bien un romboide, sí, sí.

Bueno, pues, que lo tengáis claro,

nos dos les agradecemos que nos hayan apoiado

tamén en estos programas,

con público e en los teatros,

en estos fastos, como decíamos.

Eu voy a seguir apoiándoles siempre,

aunque non me paguen.

Vale, vale, perfecto.

Crea a lóptica, como sempre,

as gafas que necesitas están en gea lóptica.

Están ahí, claro.

Nadie sabe nada,

con Andréu Buenamente y Bertín Ordoñez,

dos cómicos sobradamente conocidos.

Bueno, pues, ya hemos hecho un pausa,

a mi se me ha pasado volando,

la verdad es que...

Sí, sí, sí.

E que pasa, Bertón?

Rocio desde Altafuia.

Bienvenido de nuevo ao programa.

Bienvenido.

Segunda parte del programa.

Sí, bienvenido.

Rocio desde Altafuia,

que no ha leído la pregunta.

Ah, vale.

Me la venía a decir.

Ah, de la outra, de toda la movida anterior.

Me la ha dicho Vero, que es muy ordenada.

Ostia, muy bien.

He dicho que no ha leído la pregunta.

Que tiene un toque, no?

He dicho, Berto, que no ha leído la pregunta.

Ya, ya, ya, ya.

Leila, no pude...

No pude quedar así, no?

Me ha dicho, con esa ovo...

Tio Mondonita.

Berto, no pude...

No ha leído la pregunta.

Ya.

No pudo vivir.

Ya.

E he le dicho,

yo te daré paz.

Ya, muy bien.

Con la lectura.

Vale.

Como buena siestera...

Ah, coño, la siesta todavía.

Ah!

Que díos?

En serio?

Ostia, la siesta.

Como buena siestera,

en cuanto acabo de comer,

ya me entras los nervios por acostarme.

A mí antes de comer.

Eh...

La...

Yo me...

Ah, no, vale.

Soy la mujer rayo,

lavando los platos,

recogiendo la mesa,

lavando los dientes.

E tu marido, que haces?

Puto patriarcado.

Puto patriarcado.

Que está durmiando ya?

E este hijo de puta?

No, vivo sola.

Ah, perdón.

Bueno, bueno.

Te has precipitado, no?

No especifica.

Ya, ya.

No especifica.

Hecho mí a una lucha que, en realidad,

no debería hacer.

Claro, claro.

Solo soy un aliade.

Ya.

Pudo opinar ya sobre...

Pudo dar opinión ya.

Sobre qué?

Ha venido como especialista en siestas.

Espera, que acabera, pero...

Ah, bueno, vale.

Soy la mujer rayo...

De se prisa que me están dando o sonho.

Soy la mujer rayo

haciendo todas estas tareas

de lugar que debemos hacer entre todos,

porque no me corresponden a mí por género.

Sí.

Lavando los dientes, dice.

No dice lavándome los dientes,

dice lavando los dientes.

Bueno...

Creo que tiene dientes en casa.

Sí.

Ella tiene una gran colección de dientes.

Sí.

Tiene vitrinas llenas de dientes.

Bueno, claro, claro.

Y entonces, antes de dormir cada día,

tiene que lavar los dientes.

Sí.

Lavo los dientes.

Dientes usados de persona.

Dientes...

Dendaduras...

Pa' practicar.

Puta psicópata.

Ya, ya, ya.

Quero...

Entonces dice...

Quero echarme a dormir.

Ya.

Que nombre depondríais a esa jincana

que se hace antes de echar la siesta?

Voy a hacer tres puntos.

Pero, en serio,

esto era a pregunta tan lena

que tenía que leer.

Bueno, pues,

muchas gracias por invitarme

a la programa sobre la siesta.

Quien eres?

Eh?

Un especialista.

Eres el de antes?

No,

la soy un especialista en siesta.

Ah, vale, vale, vamos allá.

Sí.

Vamos con la sintonía.

Que da que da ser?

La siesta.

Es que...

Ah, es que yo...

A mí se me afloja todo con las...

Pero,

que no habia visto un presentador

que se tirara un cusco

en mi tam...

Que caga...

Que en bien come

y pe e fuerte

le enseña los cojones a la muerte.

Muy bien, muy bien.

Tenemos con nosotros...

Esteban Meroño...

No quiero rimas.

Nada.

No tiene mérito a rimar con Esteban.

Yo su free bullying, eh.

E?

Su free bullying de pequeño,

mucha rima con Meroño

e gá, gá, gá.

Pero bueno,

a mí me la apelava

porque estava durmiendo sempre.

Esteban Meroño...

Sí, díame.

Especialista en siesta

por la Universidad de Oxford.

Sí, probador de cojones.

Probador de cojones

en palácio...

No te rías.

En palácio del mueble.

Sí, sí, sí, sí.

Bueno, estoy en picolín,

Zaragoza.

Yo tengo una ruta por España.

Cada vez que saca un Nakama,

me llama.

Vale.

Yo les digo

cuándo me levanto de la siesta.

Ha ido alguna vez a Monaco,

el paraíso de los coxas.

Lo Monaco.

Lo Monaco.

Te llamas

la gente de Tarragona,

te llamas lo Monaco.

Sí, bueno,

yo les he dicho en más de una vez

a la fábrica

que tenéis mal del artículo.

Sabes,

es el Monaco,

que es lo Monaco.

No, pero es que es así.

Ya me digo, bueno,

este está al coxan.

Me tiro en plancha.

Parecía un comentario gracioso,

pero no,

murió al nacer.

Ya, no, no funciona.

Está usted aquí como experto en siesta?

Sí.

La pregunta es...

Sí, sí, sí, sí, sí...

Sí.

Siesta.

Es como o Lampi Αu.

Es mia, es que mi empresa se llama, sí.

Sí, sí, sí, sí, sí...

Siesta.

Dígame, dígame.

Dígame,

me quetrefe.

La pregunta es...

Sí, no, no, no,

no, no, no,

no, preguita.

Estáo escuchando con all los auriculares

que me he puesto.

Xique había pregunta?

Ah, xe?

Que nombre le pondríais a esa

xinccana

Xincana, que se hace antes de enxatar a siesta.

Estupidez.

Estupidez.

Por que?

Por que?

Esta chica, creo que se unha chica, non?

Rocío.

Rocío, está cayendo en un errores,

pero vamos, acojonantes,

que es eso de limpiar los platos

antes de a siesta?

Ahí está, bro, ahí está, bro.

E eso, eso,

eso é de na persona que tiene a ansia viva

Ahí está, bro.

O algun toque.

Ahí está, bro.

También.

Conforme se levanta unha de la mesa.

Ahí está, bro.

Y ya no me de tanto la razón que me despista.

Quiero decir,

só lo hay una excepción.

Agante.

Tu tienes que levantarte de la mesa

con la mesa puesta,

las migas de pan,

todo, todo.

Todo, todo, todo.

A la gasiosa abierta.

Sí.

O sea, ahí no se toca nada.

Como na escena de un crimen.

Muy bien.

Es más,

hay que por en esa cinta amarella

alrededor

y dejarlo todo a tal como está.

Só lo hay una salvedad

que tengas gato o gallina en casa.

E es gallina,

puede ir a tu favor,

porque va comiendo las migas.

Lo ideal,

permítame que introduzca

unha cuña en su razonamiento,

es tener gato e gallina,

porque así ya se entretieren solo.

Sí, sí.

El gato intenta captar a la gallina

e ya no va por la sobra.

Verdad que sí?

Exacto.

Sí, sí, sí.

Pero la jungla en casa.

Exacto.

Jumanji, no?

Pero lo que...

Jumanji, que yo pensaba

que se llamaba Juanmi,

lo sabías, no?

No.

O que hice, hombre?

No sé si era yo o Rafael,

mi amigo el guionista,

uno de los dos,

mis anécdotas nunca sé

se son mias o dedo.

Claro.

Pero de ver os carteles

e como salía la cara dele

e ponía Jumanji,

e de decidir, mira,

a pasar el autobús rápido,

Juanmi.

Juanmi.

Bueno, pues también

hubiera funcionado, no?

Juanmi es.

Por el caso,

que uno,

cuando acaba de comer,

nada de platos

e, por supuesto,

los dientes ya se lavarán.

Claro, claro, claro.

Ya se lavarán.

Es que no estaríamos...

no estaríamos hablando

casi de una ofensa

a la siesta?

Por supuesto.

Verdad que sí.

Una falta de respeto.

Sí.

Si pones por delante de ella,

tener que arreglar la casa.

Sí.

No, hay que arreglar la casa.

Hay que arreglar tu organismo

como a través de la siesta.

Es verdad.

No, no, no.

No, no, no.

No, no, no.

No, no, no.

No, no, no.

Es verdad.

Ha venido Poyaco.

Sí, es verdad.

Que esto es una inversión

luego en Malafoya.

Malafoya,

que tienes ya

de serie

como te levantas de la siesta.

Ya,

e aí se añade

tener que recoger la casa.

Exacto.

E ese problema lo...

cruzaremos ese puente

porque es usted o especialista?

Soy yo.

No, pero me venía arriba,

me empatizaba mucho.

Ah, vale, vale, vale.

Es que lo veo

moi puesto en eso.

Sí.

E...

E se quiera algo,

una oferta de sí, sí, sí siesta.

Por favor.

Que vende usted?

Eh, colchones.

No.

Colchas.

E por que se llama siesta?

Eh?

Porque se llama siesta

a la empresa.

Bueno, coño,

pues porque me gusta

la siesta.

E dormir por la noche.

Que sos sempre a siesta,

sus colchones.

Es que tengo un problema

que es que dormo poco

por la noche.

De ocho horas?

Bueno, cinco horas.

Ah, claro.

Cuatro.

No puedo dormir.

Si, rozando la depresión,

sí, sí.

E...

E llega un momento

toteando con la depresión.

Coqueteando.

Coqueteando.

E luego, claro,

el organismo también

llega un momento

que a las dos me dice,

mira, son yo no tengo.

Claro.

E yo lo respeto.

E yo lo respeto,

sí, sí.

E entonces lavo los platos.

Bueno.

Pues durante toda a noche.

E chequejar los vecinos,

pero digo, oye, mira.

Hombre, xe que hace ruido

usted lavando plato.

Sí, sí.

Porчátela.

Sabéis?

punya la base

de metálica aí têm txay

que é

una batería, vale?

Bem, e vamos

sen eigení necessarily

Sí, pero a cosa se a pregunte.

Todo esto que é vivido, que é vivido usted,

é real ou lo sonha unha siesta?

Venga, está logo, adiós.

Manuel, Manuel is de Cartagena.

Se Yoda hablase usquera, hablaría ordenado?

Pues seguramente sí, tio.

Bueno, ya que sabe o tema Yoda, buscate en YouTube

que é de los que má gracia nos ha hecho Andréu

e a mi desde hace tiempo, que é o de Yoda

que le dice a Luke,

es un doblaje, como lo pueden buscar?

Que busquen Yoda a moto, a lo mojo sale.

O Yoda a peluquitas.

Le dice, le dice, mi moto no hace pi,

mi moto hace brrrr

e es la mejor que hay, te enteras a peluque

e se va a Yoda cantando, era un domingo en la tarde.

Todo eso sobre una escena culminante

de Star Wars, no podemos dejar de verlo.

Sí, no es culminante, es en Dagobá

quando está o que habla con él.

Dagobá que é Dagobá?

Dagobá é o programa, el planeta...

Ah, é o planeta selvático.

Quantos planetas hai en Star Wars?

Muchos, no? Muchísimos.

Cada vez más.

Cada vez más, muy fácil, por narrativamente

por un planeta, no?

Para ellos son como barrios, los planetas.

Claro, claro, claro.

Es como Mandalorian, no?

Que va con esa moto que lleva,

que parece una moto, va de planeta a planeta

pero en cinco minutos.

Que moto, la nave de?

Sí.

A ti tú las coge rabia, la nave de Mandalorian

pero es guai, no?

No me gusta, no me gusta.

E como es cromada.

Está cromada, no?

Es como una chopper, no me gusta, no me gusta.

Bueno, en fin, planetas.

Pablo Jiménez desde Guadalajara

dice, pregunta para el presentador del Nadie.

Entre paréntesis Andréu Buena Fuente.

Claro, claro.

No, todavía queda público listo.

Dice, por que los presentadores de concursos en televisión

tienen que ser tan dinámicos?

A ver, entiendo que tienen que dar emoción al juego

pero estaría bien que no dieras la impresión

de ir hasta las fejas de sustancias estimulantes.

No, no.

Bueno, benvenidos a concursos.

Sí, sí, cuétenle el culo, no?

Pa, pa, pa, pa, pa, pa.

Yo no podria, bueno, alguna vez lo probao,

es, no.

Perdón.

Coño que me han trao latos.

Alguna vez...

Esto lo corta, esto lo corta.

Alguna vez lo probao,

lo de hacer concursos.

Ah, tú has hecho concursos?

Coño, no, en nuestro programa, que no...

No, pero, a ver...

Que no me sabía las normas...

Nunca has entendido la mecánica de ningún concurso.

Es terrível.

Pero se refiere más,

no a la imposibilidad de aprender mecánicas

que sucedía una cosa tuya,

sino a esa, es exceso de energia, no?

Venga, va, que ruede, de la ruleta,

e todo...

Ese tio ya ca casa.

Venga, como estáis, familia?

Familia, benvenido.

Os quiero, os quiero, te quiero.

Tía, tía, tía, tía, tía, tía.

Y al perro, también...

Parito, parito, bueno, parito, bueno.

Vasí, no?

Todo o rato, no?

Por qué esa?

Vamos a querernos, queriño, vamos a querernos.

Xe, xe, xe, xe, xe, xe, xe.

Cada vez, muy bien.

Xe, xe, xe, xe.

Xe, xe, xe.

Del uno al 10, axemeio.

Y ahora, cigarrita, ya 2 mil...

Ostia.

Que pesadilla de pavo,

estoy imaginándolo,

pero un concurso con poca sangre.

Desmotivado.

Sí.

No está bien.

Bueno, vamos a...

Vamos a repartir...

Xe, xe, xe, xe, xe, xe, xe, xe.

Xe, xe, xe, xe, xe, xe, xe, xe.

Xe, xe, xe, xe, xe, xe, xe.

Tenemos na música que sean as telas antípodas,

porque todas son...

Parababa, brabebito,

o muy brillante, no?

Como es que se llame o concurso?

Yo tengo un título, eh.

Ojalá ganes algo.

Ya había pensado,

xe, no a cierta, no pasa nada.

No gusta más.

No, va por aí.

Xe, no a cierta, no pasa nada.

Xe, no.

Xe.

Lo importante es participar.

Buenas tardes.

Tardes, noches...

Bienvenidos a...

Xe, no a cierta, no pasa nada.

Bueno, bueno, bueno.

Estamos con Manuel de Sevilla.

Xe.

Que tal?

Muy bien, la verdad.

Cento que llego?

Xe, he pensado por hacer la broma, eh.

Ya, va.

Xe, no rie, no pasa nada.

No, pero lo quito, lo quito.

Va.

Sin acento.

Hola.

Vale.

Hola, hola.

Que tema...

te gustaría?

Literatura rusa,

de siglo XIX.

Es que no tenemos nada de eso.

Vale, pues, el parxís.

Vale.

Parxís.

Vale, el siglo XIX veo parxís.

Va.

Son mil dos temas.

Bueno, bueno, bueno.

Parxís.

Vamos a ver, Manuel de Sevilla...

Juega...

por parxís.

Hay premio?

Eh?

Hay premio.

Xe, habrá, habrá.

No lo va a decir.

Es que no lo sé.

Claro.

No, pero aquí la gente no viene por el premio,

viene para pasarlo bien.

Xe, yo venía a disfrutar.

Pues, pues, pues ya está.

Enfiamaramos paga o tren.

Que máis queres?

Baldo Mero.

No máan paga o tren.

Ah, no?

Vale, pues ya.

Pero he buscado un o barato.

Cuándo te comes un na ficha?

Cuándo te comes un na ficha?

Ah, pensá que era la pregunta.

Es pregunta.

Cuándo te comes un na ficha?

Cuándo te comes un na ficha?

Cuando caigo en cima...

Espera que no acaba la pregunta, hombre.

Que non conoce o programa,

aquí no hay prisa, eh.

Es que no lo visto.

Ya, ni yo.

Cuándo te comes un na ficha?

Cuantos casquantas casillas...

Cuantas tú?

Eh?

Creo que veinte.

Vale, vale.

Es que non lo sé.

Non me viene.

Fíjese, na ficha,

na tarjetita que llevo,

non me llevan ni la respuesta.

Lo que les importará arriba a esto.

Bueno, pues me voy marchando

que me sale el tren dentro de una hora.

Entre que llego a la estación

e non llego...

Yo creo que sí.

Me tomo un café.

Le regalaría el juego do programa.

Pero pa' que?

No má es mierda en casa, no?

Nada, no?

Nada, no?

Vale.

Vale, adiós.

Que era, va, va, va.

Quando éramos jóvenes,

había, te acuerdas-lo,

de la tienda en casa,

que tenia unas sintonías que era

la tienda en casa.

Sí, sí, sí.

E se metió na cabeza

que fuera má es mierda en casa.

No, lo llegamos a cén,

lo llegamos a cén no programa de tele.

Ah, sí?

Ah, pues igual,

la idea era...

Yo os lo vi.

No, hicimos un espacio de tele-tienda,

creo, y al final se cantaba eso.

Ma mierda en casa.

No, no, no, no.

Tienes ya tu novo fax,

lo sé que en sé.

Oye, dice Marta desde Brooklyn,

por que se caduca

en las tarjetas de crédito?

Me parece bastante interesante

esta pregunta.

Es verdad?

A quien lo sabe,

porque se caducan,

se totál,

se la cuidas...

Claro.

Se la cuidas,

va lo que durara, no?

Eu entiendo que se te ha roto...

E se não tienes dinero

pues no te lo pagan e punta.

Ya está,

porque se caducan?

Porque traen una fecha

que ponea hasta tal día,

pa' joder,

a las personas.

Pa' cobrar mantenimiento.

Oye, oye,

vea, lo voy a contar.

No se lo contaba a nadie

ni a mi mujer.

Bueno, hombre, hombre, hombre.

Es bibécota?

No, porque me dava vergüenza.

Es bibécota, no?

Es bibécota.

Dime.

Está relacionada

con a infracción

que cometí en moto.

Ah, se vamos a recordar-lo?

Sí, sí.

Os acordáis que cometí

una infracción...

Bueno,

he cometido outra.

Era reincidente,

eh?

He cometido outra.

Reincidente, colegá.

Me encontré con un atasco.

Me encontré con un atasco.

E vi que al lado

había una parte

que mi moto podria circular

y pensé,

ah,

porque no

ir yo por aquí.

Hombre,

como hacen miles de motoristas

cada día...

Pensé porque no ir yo por aquí.

Claro.

E pensé,

e así me quito en medio.

O sea,

soy un...

un o menos,

que va a ir bien para...

Eres un tropezón

en el tráfico, no?

Entonces empecé ahí por ahí.

E doí una curva

e allí estaban.

Oh.

The policeman.

Oh.

The policeman.

The cops.

Apare usted aquí.

Sí.

Te disparo.

Puso la sirena,

la pontica de la sirena,

que es...

No te puso el...

No,

hizo así con la mano e dijo,

a hand more an hour.

Hizo o gesto internacional

de a hand more an hour.

A mi me encanta.

A hand more an hour.

Entonces,

yo paré...

Que es

la inicio de...

Pero tiene una posición

que es...

Sí, en serio, en serio.

Pa ahorrar.

Pa ahorrar, pa ahorrar, pa ahorrar.

Entonces,

yo con el casco opuesto

y él me dice...

A hand more.

Dice...

Te mataré en agosto?

Sabo usted...

Sabo usted por qué...

E digo,

digo sí,

sí que lo sé.

E...

Entonces,

me da su carné de conducir e tal,

me doe carné de conducir,

va hacia coche

y entonces,

yo digo

juego la carta famoso

o non la juego.

Oh.

Pienso, pienso, pienso,

yo pienso.

Yo pienso.

Juego la carta

o non la juego.

Yo tengo la carta.

Sé que,

como se va producir un efecto.

Sí, sí.

E ese efecto puede ser

contraproducente

o puede ser positivo

porque...

Pero me lo voy a jugar

a 50, a 50.

Hombre, ya que llevas

esa cara puesta.

Ya, ya, ya.

No, no, no, no.

Pero,

que pueden pasar dos cosas.

Que máis te dá.

Pueden pasar dos cosas,

policía dice, anda,

enzima, en mierda...

Que no me hace puta gracia.

Le voy a poner máis epígrafe,

está bien, ya, ya.

Claro,

o puede ser la outra.

Digo,

voy a hacer...

Me la quito

y entonces,

quando él vuelve

viene con el carné la mano,

me mira,

reconocimiento facial,

que tiene este...

este sistema,

los policías,

o ser es humano.

Ser es humano, sí, sí.

Reconocimiento facial

y ahí se juega todo.

Ahí está o juego.

Cada segundo.

Cada segundo cuenta.

En ese momento,

yo voy a ver...

Primera plana de un reloj.

En ese momento

se está jugando todo.

Ahí voy a ver,

ya, por la expresión,

se me va caer una muy gorda

o va a ser suave.

Veo que me mira,

da cara,

de repente cara quieta,

cara serena,

cara de policía,

empieza a construirse

unha sonrisa.

E dice,

máis,

ya,

máis.

Yo ni unha broma,

yo muy serio.

No.

No le hiciste,

papua,

adelante.

No,

tu no pa confirmar

que eras tú.

Yo que había comentado

unha infracción.

Yo que sé,

pero eso é sempre...

E viene e me dice

condescendente

que era un niño tonto.

E me dice,

y yo que toque a hacer

a contigo?

Qual es la respuesta?

Lo que usted considera.

Sé que lo he hecho má.

Adelante.

Haga lo que te haque a hacer.

Muy bien, tío,

que cívico, no?

Yo hubiera dicho,

perdonarme.

No,

no,

no,

no,

no.

Veis,

se sugiere.

Se sugiere,

pues coño,

dale, ayúdalo.

E dice,

una de las frases má maravillosa

que ha dicho,

e dice, mira,

tira,

tira.

Dice,

porque me gusta,

lo payaso que eres,

e quiero que siga

nació do payaso.

Como intuyendo que,

mojón,

unha multa me quitaba

a las caras de vivir,

o me quitaba a la gracia

dos tantos días,

pero oye, bien.

E no le preguntaste,

gracias,

pero en el caso

de que me lo hubiera puesto,

que me hubiera puesto,

que no le hago pro más

a mi cuerpo e sobrea

al Estado,

yo no le hago broma

na gente que me

puede meter en una cárcel,

no lo hago,

no lo hago.

Bueno, bromas,

comentario irónico.

Ni una broma.

Yo serio,

como un cagarro,

digo,

muchas gracias,

muchas gracias.

E subía,

me volvía a subir a la moto,

me dejó marchar

e seguí mi dia.

Hostia.

Diálogos con...

Yo lo confesaba aquí,

no me había atrevido a decir,

a mi mujer,

por supuesto,

no se lo dije,

se va enterar por esto,

porque me pega una bronca,

bueno,

ya que estamos en la sección

diálogos con policías,

aprovecho la música

e te cuento outra.

Venga.

Moto, Barcelona,

11 de la mañana.

Voi por la moto,

con la moto, perdón,

e...

Con la carretera.

Calle.

Calle.

Calle.

Asfalto.

Asfalto, asfalto.

Llevo un cagarro.

Oh.

Ya lo sé, ya lo sé.

Pero llevas casco.

No, me llevo un casco abierto.

Ah, no es casco integral.

No, no, no.

Oh.

Oh, por abajo.

No me construido

un tubo para fumar.

Como una pitillera de plástico.

Es que salía de un semáforo

e iba a cigarrotal

e entonces se para un cochalau.

Pú, pú, pú, pú, pú.

No, no, no,

no puso el pau,

xilo que me mira,

iban dos.

Me mira uno,

el que está al lado

hace un poquito máis ya mágo

pa' mirarme tamén,

pa' coger ángulo.

Ahí ves la carantera,

cara de cómico.

Veis la cara de cómico

e me dice

muy serio el que quedaba

a mi lado

e conducía a su,

ao mesmo tiempo

que vas a hacer con el cigarrot.

Hiciste-lo de tragar-te-lo de...

Oh, pú, pú, pú, pú,

se se lo ponen en el labo,

en el labo, en el labo.

Oh.

Ize,

que cigalo,

que cigalo.

Que gelo.

Que gelo.

Que gelo.

Que mándome la amigdala, no?

No digo, como?

Porque yo no me esperás a pregunta, tío.

Que vas a hacer con el cigarrot?

Te esperaria,

os voy a preguntar así,

de un policía.

Digo, como?

Poníndole la cara pa' que me viera.

Que cara de póster, no?

Sí.

E dice,

que que vas a hacer con el cigarrot?

E el compañero de al lado,

e isto non me lo invento,

que que estaba como desenfilado

pa' poder verme

a hacer con las cejas.

Como en plan,

a ver como contestas,

graciosí yo.

No, no, no,

yo lo leí como

voy con don tiquis miquis.

Ah, ú.

Sí, sí, sí.

Puso de mi parte.

A yo lo leías.

Poli bueno, poli malo.

Sí.

Digo,

me va a hacer con las cejitas,

como diciéndo.

Ueso duro.

E el jefe te está esperando,

como lo explico as americanas, no?

E digo,

e me voy a preguntar,

que que vas a hacer con el cigarrot?

E yo digo,

cuando se acabe,

me lo guardan en el bolsillo.

Te lo juro,

que dígese eso?

Dice,

como las pelis,

no contesto.

Sabes en las pelis,

que los diálogos hacen

e se van?

Que tú piensas,

contestame coño.

Sí, sí, sí.

No,

hizo, vale,

e subió la ventana.

E se quedó detrás,

e eu adelante.

E aí empezó outro partido.

Que es,

ostia,

Araya Ibac,

que me costaba conducir,

el cigarrot a tal

e digo,

este tío,

va ir detrás mío,

me sentía como

idiota,

en uno de los muestros,

digo,

este va detrás,

esperando,

e a la que vea que salta

unha colilla,

va a hacer.

Entonces,

sí que,

e no, no,

iba detrás mío,

durante bastante tramo,

el cigarrot se agotó,

se quedó ya la pava,

la pava e ardiendo,

e cago la madre,

que me parió,

e luego ya le quité un poquito

el capullito de Alely.

Pero caer capullo,

también.

Hombre,

caer capullo,

yo,

que no nada,

la colilla,

me la pusen el bolsillo.

Te lo juro,

porque dice,

e se me para,

e digo,

nunca me esperé.

Es que tú juegas fuerte

con os policías.

No,

pero apretas,

yo te he visto apretar,

como,

vacilando un pouco,

no vacilando,

pero un poquito,

que pensé.

Bueno,

no puedo,

no puedo,

no puedo,

me da una vergüenza

cuando lo haces.

Ya.

Ocállate,

e no vexis un policía.

Un

un

un

un

un

un

un q

Yo soy el policía, e digo, ahora mismo, esta bolsita de cocaína que tengo...

O bolsillo de un... De un arresto anterior, hago así, a Ghibli, te la dejo en el coche e...

São profesionales, hombre.

E al túnelo.

No, no, solo chegamos a un...

Claro, são profesionales, pero por que... por que tienes que decirle...

Los primeros monastardes.

Ya, bueno, el caso es que yo me calente un poquito, pero no quería tampoco pasarme de cuñao,

e dije, yo creo que usted está ilando un muy fino, porque realmente me empujaba el outro e he pisado

a superar o carril caballero, e dije, se pude ser, non me llame caballero.

Ya estamos.

Bueno, perdone, perdone, digo, no, dice calme-se un poquito, me dice él.

Calme-se un poquito.

Mesca, no.

Bueno, e antes empezo la brega.

Digo, no, vamos a hacer unha cosa.

Digo, eu pudo hacer o que me dé la gana.

E usted me... no, e usted me multa.

Pago mis impuestos...

E digo, no, pero se eu quero estar cabreado, eu pudo estarlo, no.

E entramos en ese debate que era interesante.

Sí, sí, ué, da verdad.

E el tío...

É para clase de ética.

E dices, mentelo, falta el respeto, e se digo, no, no, falta el respeto.

Digo, pero, e lo que no estoy es, ahora feliz, no me voy a comer un helado, sabe.

Veste, eu estio multando con una multa que no este de acuerdo.

E se eu pudo ju un debate interesante, e aí, que se...

E como acabo con multa?

Multa, sí.

Claro.

Por cierto.

Bueno.

Gracias.

Dijimos, dijimos el programa pasado que llamaríamos cada semana a Tamayo a hacer unha broma.

A un cómico, sí.

E nos aí tenemos tiempo.

Ui, vamos, sí.

Mientras él va preparando-lo.

E este é o tuyo, tío.

E eu le llame una vez a...

Me hizo unha broma a un chico de Seama Carlos Tamayo.

Sí.

Então eu lo bloquee.

Ara me ha desbloqueado.

Digo, eu lo desbloqueo.

Bueno, el caso es que Andréo le quiera hacer unha broma.

Sí, eu quiero que, al mismo que le hizo o a broma hace 15 años, acesora a nosotras.

Escuchasem o programa la semana pasada e o entenderéis májore.

Sí, ahora igual, estáis flipando.

Bueno, la semana pasada la llamamos e no cogió o teléfono.

Vamos a ver esta.

Hola.

Hola, Carlos Tamayo.

Sí, unha mierda para ti.

Venga.

Grácia.

Ao final, adiós.

Acabas de escuchar, nadie sabe nada.

Para no perderte ningún episodio, siguen-nos e suscríbete

en la aplicación e la web de la Cadena Ser

e en la plataforma que prefieras.

Escúchanos en directo en la Ser,

los sábados a las doce del mediodía.

Fácil.

Fácil.

Fácil.

Fácil.

Fácil.

Fácil.

Fácil.

Fácil.

Fácil.

Fácil.

Fácil.

Fácil.

Fácil.

Fácil.

Fácil.

Fácil.

Fácil.

Fácil.

Fácil.

Fácil.

Fácil.

Fácil.

Fácil.

Fácil.

Fácil.

Fácil.

Fácil.

Machine-generated transcript that may contain inaccuracies.

Bienvenidos a 'Nadie Sabe Nada', el programa de humor de aprovechamiento. El menú de esta semana empieza con un F.I. (Falso Inicio) corto con hamburguesa. Los chefs Berto Romero y Andreu Buenafuente desaconsejan el arroz debido a su pesadez y recomiendan los huevos zombis. Tras el plato principal, además de samanté, es tradición derramar todo el café sobre la mesa.