Nadie Sabe Nada: Nadie Sabe Nada | El almidón no engaña
Nadie Sabe Nada 7/1/23 - Episode Page - 53m - PDF Transcript
Ser podcast
Non nada que le estoy comentando a la gente aquí presente.
Estáis aquí, no?
Que digo que nos pillan que ya hemos gravado un programa anteriormente.
Que eso é bueno e é malo las dos coisas.
É bueno e malo, sí.
É como tantas coisas da vida.
Bueno, en el sentido de que la máquina está caliente ya,
la plancha ya ha sacado comida, malo...
No, también queda o gusto en la comida anterior.
Exacto.
Ese aceite...
Hay que pasar unha espátula para quitar la grasa,
porque todo humor lleva grasa, no?
La que é?
La grasa seria la redundancia...
Onde é grácia?
Tienes algo que comentar en este falso inicio o no?
Nó, não, não.
Pues é, eu non estuí pa' tonterías.
Querá dizer, se no quieres nada, vamos a empezar.
Pero é xan o actitud de afrontar un programa do no?
É o meu actitud, oi?
Eesto é estirar minutos.
Estirar bandangas.
No, no se tira nada, hombre.
Este programa é como un cerdo.
Aquí se aprovecho de todo.
El fallo, la duda, todo.
Que tal a semana?
Quarta.
Mui corta.
Respecto ao programa anterior, no?
Unha semanada...
Mui corta.
Dime algo que te pasara.
Eh?
Quando dices, eh, es que non quieres.
Ya te conozco, ya.
Comi unha hamburguesa
en un sitio
que se amaba...
Bueno, que non quiero decir la marca porque
me jodió la tarde.
Me jodió la tarde.
En serio?
De juro que llegó un momento que pensé
se me dejara, me cagaría encima,
caminando por la calle.
Me revintó el cuerpo.
Ostia, pero como iso como, eh?
Que entró, entró...
Estas hamburguesas que hacen, que son para
gente que igual lleva seis meses sin comer?
Ya, ya, ya.
Puedes ser, unha...
Ui, ui, ui, ui, ui, ui...
Ui, ui, ui, ui, ui, ui, ui...
Ui, ui, ui, ui, ui, ui...
Ui, ui, ui, ui, ui, ui...
Ui, ui, ui, ui, ui...
Jodecá, tú estomago, tú que tienes
como con ese cuerpo...
Claro, este cuerpo así como...
Como contraído, no?
Que se me está quedando como
de muñeco de ventrilo, ui?
Sí, sí, sí.
Estas como contrahecho, no?
Sí, sí, sí.
Bueno, ya sabes que a vejez
te lleva a dos tipos de hombre.
O señor Mayor Orondo, que igual
ibas hacía aí.
O...
O quedarte...
O quedarte muñeco.
Ya.
Panzón o muñeco.
Son los dos jaminos.
El gordo e o flaco.
Ese es nuestro futuro.
Venga, pues vamos a empezar.
Dale.
La cadena ser y el terrat presentan
Nadie sabe nada.
Un programa apriori de humor
con Andréo Buenafuente
e Berto Romero.
Yo a tope con vosotros,
pero a lo mejor en la cadena ser
una misora mítica
que la gente ponga la radio
e diga...
Esto se ha perdido mucho
en la música clásica
que la gente corre
en la canción haciéndolo...
Lolo.
Lolo.
Lolo.
Lolo.
Pegando patadas, no?
Lolo.
Lolo.
Tirando con cervezas, no?
Exacto.
Bueno, eso es en el concierto
de Año Nuevo, no?
Sí, pero esa gente está callada.
Ya.
Hay como un respeto
a la música clásica.
De Año Nuevo, como se...
Míren el Año Nuevo y...
No, no, no.
El distrao es ese.
Cómo es?
Cómo es?
Cómo cae?
Ese es la marcha Radezki.
Sí, sí, sí.
La marcha Radezki.
Sí, sí, Radezki.
Cada año, la mismo.
No, Radezki es...
Que te digo que...
Radezki.
No, Radezki.
Radezki.
Que era el hermano de Radezki.
Habia entendido que era un ruso raro.
Habia entendido que era un ruso raro.
Estamos en el estudio Radezki
y la marcha Radezki era de un...
Era su enemigo.
Era su enemigo.
Pues que sepas que...
Bueno, todos estaremos en la cabeza, no?
Es un agente muy bien puesta tal.
Y de repente,
el director deja su púlpito,
su posición de favor...
No, hoy voy de guai, hoy voy de guai.
Y les hace un sino como...
Ya podes estres...
Ya poden palmear.
Y la gente...
Oh, la, la, la, la.
Pues ahí mete tu.
Oh, oh, oh, oh, oh.
Oh, oh, oh, oh, oh.
Oh, oh, oh, oh, oh.
Oh, oh, oh, oh, oh.
Sí, sí, sí, sí.
Vale.
Vamos a plantear.
Bueno, no tenemos guión...
No temos nada.
Como siempre, nunca hemos tenido,
pero alguna vez traes algo...
He pensado llamarle a mis hijos,
los airpods.
Porque me he dado cuenta
que me hacen la cancelación de ruido.
Me he dado cuenta que
mi frecuencia,
la anulan,
entonces no la oyen.
Ah, tena.
Sabes que en el airpot
lo que te haces es que te cancelan al ruido.
Tu sabes como funciona
lo de los airpods?
Perfectísamente.
Como funciona?
No, no, dime
qual es el principio
acústico
por el cual te cancelan al ruido?
Necesito una sección
de tecnología digital.
Tecnología, vamos allá.
No, por sí, sí.
Tecnología.
Bien, bien, bien, bien.
Tecnología sueca, un pouco, no?
Es un poco aba, esto, eh?
Anteclado.
Sí, sí, sí, sí.
Tecnología sueca, va.
No, yo no voy a hacer
la sección porque yo vengo a hablar.
A quién es el presentador?
Tú.
Ah, va, va, va.
Sí, un invitado.
Hola, soy
Ándreu XIV.
El modelo XIV Pro
y sí, es un...
es un...
Ándreu XIV.
Ándreu XIV Pro.
A un martondo que el XIII.
Sí, sé, Ándreu XIV.
Nos cambiamos,
nos han taletado,
bueno, aún el martondo.
Exacto, y...
Hoy vamos hablar
con uno de os maiores
Airpods
de España, no?
El señor
Berto XIII.
Que esco un papa,
esco un papa.
El papa Berto XIII.
Cuéntenos, cuéntenos lo que no...
Nunca hemos reparado.
Bueno, eh, quizá...
Bueno, quizá muchos
ustedes se han preguntado
por qué los Airpods
esa nova tecnología
que convío con nosotros
hace tan pouco tiempo,
verdad?
Los pro o los otros?
Los pro o los otros?
Todos ellos,
los que tenen cárcelo.
Cuidado, eh.
Cuidado que el pro...
Los que cáncelan ruídos,
no sé que no hombre llevan.
El pro.
Vale, pues el pro.
Quizá ustedes se han preguntado,
no?
Esta nova tecnología
que convío con nosotros hace...
Acaba...
Acaba de escupir el café
en que as que nos...
Has escupido el café.
Perdón,
me he tirado el café
por encima, eh.
Sabes que
a mí me ha pasado...
Me tengo que bajar un aplicación
que es una pailleta,
a ver si...
Hostia, macho.
Sabes que es esto?
La mierda da tapa que ponen.
Ya, la mierda da tapa.
Hostia, la mierda da tapa ya.
Porque quere tapa, digo,
no quere tapa,
e hoy por no quedar mal, digo,
bueno, me pago un pa metapa.
Que boca tienes que tener
para que te funcione esta tapa?
Hostia, todo.
Tengo una boca como...
Como...
Como el alien, no?
No.
Una boca como un coño, no?
No, no, no, no.
Claro, tio,
la lengua como un colibrí,
hostia.
Venga, va.
Bueno, vamos a hacer tapas...
Volvamos a las secciónas.
Vamos a hacer tapas
para seres humanos.
Venga.
Volvamos a la sección.
Una libé lula.
Hostia.
Cuéntanos, cuéntanos.
Bueno, quizás se han preguntado
A ver...
Que asusto.
El público está aplaudiendo.
Lo que el público está aplaudiendo
es que le acaban
de tirar un paquete
de Kleenex salandreo.
Se una cosa es...
O sea...
Limpia sin siluar,
por favor, que estoy hablando.
Una cosa es que no nos tengáis...
O sea,
no somos jefes
de tenernos miedo,
pero otra cosa es
tirarnos cosas.
Hombre,
tirarnos un paquete...
Eso a cabilondo
no se lo hacía, né?
No está cabilondo...
Parece que estí un pouco resfirió.
Puuu!
Oh, en la puta cara...
Ángel Barceló,
tirale un paquete de Kleenex.
Ángel Barceló,
se por hecho una furia.
Te saca los ojos.
Da la cabeza.
Hombre,
a irmar ver...
Hay más bretos.
Hay más bretos.
Sí, hay más bretos, no.
O que es la puta ser, eh?
Ah, bueno, va.
Tirais cosas.
Venga, va.
Vamos a la sección de...
Pero,
que ha sido tú.
Ha sido tú, pero
estás fuera de la casa, eh?
Venga,
volvamos a...
a sección de tecnología, no?
Ahora ya má serios.
Mucha veces
ahora han preguntado,
no, esta tecnología
que convive con nosotros
durante quizá
poco tiempo, no?
O sea, pues como funcionan?
Como puede ocurrir...
Memoria RAM.
Memoria RAM.
Memoria RAM, que?
No,
voy a ir dando conceptos.
Como...
sabes?
Como si fuera una pantalla de vídeo
onde salen...
pero va a ser sonora.
Memoria RAM.
Diga-sega.
No tiene nada que ver,
con lo que dices tú.
Venga.
Venga.
Venga.
Quizás te han preguntado,
como digo.
USB.
Como funcionan?
Como funcionan?
Los aparatos.
No, como puede ser?
Cómo se produce esta magia
para que yo me ponga
el... el... el...
Disco de arranque.
Y ve...
y me cancel el sonido.
Que está haciendo?
En realidad,
o que está haciendo
el aparato es que está
grabando, con unos micrófonos,
el sonido que hay alrededor
de tu cabeza.
Acuerdo?
Entonces,
o que hace...
Un perímetro?
Perímetro auditivo?
Sí.
Perímetro...
¿Qué, hombre?
De tus cojones, perímetro.
Está bien.
Hombre,
este no es un especialista,
seríos.
Atención.
Entonces,
o que haces que te mete
dentro de...
o sea,
te reproduce
las frecuencias inversas
ao sonido
que se está escuchando fuera.
Entonces,
tu cerebro tiene
una frecuencia
y su frecuencia inversa
a nula
y por eso se produce
la cancelación de sonido.
Venga,
buenas tardes,
adiós.
Bueno.
Entonces,
volviendo,
volviendo a tus hijos,
pues me da cuenta
que,
quando eu hablo,
no responde.
Ya.
A poner la mesa.
Ah,
bueno,
claro,
es un clásico.
A poner la mesa.
Sí,
en qué nivel de llamada
estás,
del 1 a 5?
Yo estoy en 4, 4 e medio.
Ah,
no,
yo he llegado a 10.
He llegado a 10 e 13
e hai 3 niños.
Imagínate
que ninguno de los 3 te escuchan,
no?
Ya, ya, ya.
Eso es porque tienes la cancelación.
Sí que escuchan,
pero yo saben que
hasta las 4 o 5
no hay que...
Un cerebro
les introduce
la frecuencia inversa
a la de mi voz
y a la de su madre también.
Trabaja doble frecuencia.
Ah, sí.
Entonces,
que la voz de su madre
tan poco la doyen.
Ya, ya, ya, ya.
Y entonces,
sí, sí, sí.
Haceran.
Poder estar tranquilamente,
funcionando,
tú vas dando órdenes.
Sí.
¡Cam horror!
Cal.
¿Oblan má os flujos?
Ja, ja, ja.
Entonces sí,
desactivan el sistema.
Para lo que quieren.
Activan
y desactivan
cuando les sale
de sus pequeños genitales.
Sí, sí.
Gerita de treinho.
Gerita de treinho.
Gerita de treinho.
Pero, mo,
muchos gracias.
Xa el genitalia, chat el genitalia.
Sí, mal,
si quieres,
vamos a evitar
ese con certificador.
Sí, por favor.
À,
sacame de aquí.
Vamos a seguir.
Y comenzamos
con la lectura de preguntas
que han llegado a nousta urna desde internet, rocio desde alta fúria,
dice que como buena si estera, en cuanto acabo de comer...
Ya me cabe bien, ya me cabe bien.
En cuanto acabo de comer, ya me entras los nervios por acostarme.
Hombre, yo antes de comer...
Nononono, Dordo, digo, en serio,
yo sí son las dos sin pico, digo, vengan vengan,
que hay que comer, y ya por...
Yo como pa dormir?
Claro.
Yo te lo he dicho que yo he entra ben cama,
con tu había masticando, ¿eh?
Ah, no, só não lo sabia.
Hombre, me caes por favor, me caes por favor.
Yo he entra o masticando todavía,
e ya...
Sí, sí, sí.
Te gusta la siesta después de un arroz,
que está toda una masa e como arga masa?
Tenho un problema con el arroz.
Que?
Nono lo dijero bien.
Ah, bueno, no.
Me cuesta mucho.
Ni tú ni nadie, eh.
Ni tú ni nadie, nadie.
Puede cagarlo.
Nononono, sí, no.
No.
Mira, mi padre,
yo era de el siestismo,
de mi padre, por supuesto,
que era un clásico,
e quando ya acababa de comer,
pero vamos, es que,
no había caído el tenedor,
ya estaba...
Piu!
Ya estaba na cama,
e sempre se levantaba,
después del arroz decía,
te co la barrica llena de granos,
e con ese panzón
se metía na cama,
e tal, e claro,
lo caes mamá, lo caes mamá.
Pero se hace difícil la siesta,
e a gestión está incipiente.
E onde está?
O sea, por que?
Con una...
A mí esto me ocuere con arrozes,
cocinados,
paella o arroz
de outro tipo.
Que sé, que sé, que sé, que sí.
Pero no con el sushi.
Ah, ostia.
En cabe,
el sushi lleva arroz.
X, que ligero,
poco, eh.
Poco, lo lleva.
Un poque.
Un poque baú.
Por que?
Gracias, gracias.
Tenga ferrado, Adrián.
Aquí está,
aquí está o panzón, Adrián.
Que tal, como está?
Tengo una caldeón
preparada para mi mismo.
Adelante, cántela.
No, tenen que tocar
monestado, no,
de triní.
Venga, de triní,
se pongan.
Un, dos, tres, ya.
Aquí
viene ferrán.
Bueno,
con tu
pollozita
cocinera.
Ya está, joda,
en esta parte.
Vá, vá, vá.
No, no, no.
Vale.
Vale, vale, vale.
A ver,
a ver, a que haber tocado
o sushi.
Cuenteno.
Que para mí
é o,
bueno,
é o,
o máximo
de cocinar.
Ah, sí?
O sushi.
O sushi é o máximo
de cocinar mundial.
Ah, no, es serio.
Yo, cuando llegué a Japón,
la primera vez que fui
a Japón,
bueno,
que me recibieron,
no por nada, como jefe de Estado.
Sí, eh.
No, no, no, como jefe de Estado.
No, no, no.
No, no, no,
sí, es que como mete,
no, no, no.
No, no,
sí.
Yo no sé si é o,
no, no,
es,
me recibieron como jefe de Estado.
No, no,
no,
ah, no,
ah,
no.
Eu,
eu,
eu,
eu,
eu,
eu,
eu,
eu,
eu,
eu,
eu,
eu,
eu,
eu,
je,
eu,
eu,
eu,
I,
I,
eu,
benny Cotton,
Benny College,
Benny College,
Benny College,
Benny Education,
Benny College,
Benny College.
Yes,
Benny College.
Benny College.
Benny College.
Benny College.
Benny College.
Benny College.
Benny College.
Benny College.
Benny College.
Benny College.
Benny College.
I,
por la televisión, o que?
La tapa esta de mierda
Esta tapa é un error, ya lo habéis hablado, no?
Sí
Sí, sí, lo estábamos hablando porque se nos cae todo encima
Se bien en los de centrar lecher asturiana inventa una tapa buena pa esto
Ben, venga
Bueno, estáis pa mi anécdota o estáis tirando o caje por encima
No, estoy, estoy
Coño, es que, vamos ver
Entonces, la televisión japonés
Ah, que huele en ésto?
Tienen olor, estos clínex
Ah, que huele?
Ah, que huele?
Vale, vale, dígame
Dígame, Ferran, dígame
Ferran, no senfade, no senfade, por favor
Venga mal, ya está
Que se han fadao, está como a parte do micro que está han fadao
Ferran, Ferran, por favor, por favor
Vale
La televisión japonés
Que rápido se desenfada
Me desconstruyo, me construyo
La televisión japonésa
É retransmitiendo en directo
Las veinticuatro horas del dia
Vale
Todo o que agíamos
Le hicieron un canal para o usted entero
Un canal, o ya estáva hecho
O que, vas a perder
O que, vas a perder
E dije, o tía, que vas a agir
Veinticuatro horas Ferran, Adrián
Veinticuatro horas Ferran, Adrián
E eso pa verlo
Iba visitar un monasterio
A comer unos huevos poderíos
Porque, bueno, poderíos
Una técnica milenaria que ha unos huevos que
E eso como é, como é
O tía, entieran unos huevos en el huelo
Como en Pascua
No, no, no, no, no, vale o no
Vale o no, vale o no
Sí, esto es cierto
Entieran unos huevos
Una técnica milenaria
A ola escogidas pa non má
Importante
E é un gran honor que te agir panesco
E tiren un huevo como 4 meses de bajo de tierra
E te lo ponen
E entonces
Todas las cámaras enfocándonos
É Japón, é
E vinimos en yo
Unha herémonia
E dije, toma
E o huevo pa ti
Iba yo e outro
Un huevo zombi, no
E los muertes enterrados
O tía é
Quando yo me pongo a nada
A dos palmos el huevo
E ese huevo
Fermentado
E dije, aquí nos vamos morir
E yo, eje
De tripas colabón
Eje, comia usted o huevo
Ostia pa dentro
Ni, pero vamos
Como un pelicón
Es que ni los hábores
E como salió o huevo
E se salió bien
Ovo que
Ovo que llamaba a los geos
No, aí no mento
Eu só lo trabajo en la parte de
Ingesta
La evacuación no trabajo
Que queríais
Ah, sí
Porque o arroz
Cuesta má digerirlo
Quando está cocinado
Con un sofrito
Tipo, unha paella o parecido
E, en cambio
Quando viene
En sushi
No cuesta tanto digerirlo
Era almidón
Non gaña, no?
Era almidón, non gaña
E os almidones
Que lleve o arroz
Entre muchos outros
Quando
Te almidónan
O estómago
E claro
Depende do proceso que
Tu le aplica
De coxión
É el la bomba
Arroz bomba
É que lo los lleve
Vale, vale
No estou inventando
Bueno, por muchas gracias
E hasta na próxima
Da en casta
Onde va agora?
Pues enoje
Porque como no tengo
E bolla abierto e nada
Eu me espageando
Eu voy experimentando
Mira esta mala paz
A Cataluña
Ve una paloma e digo
Esa paloma
Esa paloma
O pobre
Vuela el peligro
É pensado
Con plato, con paloma
E pluma
Procejada
Boné
Boné
Que ya se teme que ir
Sí, vállate
Vinga
Madre mía
Madre mía
Mira
Ricardo Warhol
Desde Twitter
Dice
Oi, hola, André Iberto
Os propongo a hacer
Una nova sección
La gente está moi proactiva
Para hacer ellos
E ellos van por poniéndose mierdas
Dice
Que sabe nadie
Se llamaria
Que é
Elegéis un tema
Del que não tengáis ni idea
E que cada uno exponga
Sua argumento contrário ao outro
Con voto do público
Ca rinco para saber
Quina é o encenador
É como un concurso
Tendría que entenderla
Para hacerla
Esa sección
Elegemos un tema
Que no tengamos ni idea
Que no tengamos ni idea
Cada uno defiende posturas
E nos lo que hacemos
Siempre
Bueno, no, hombre
E o voto público
A gente dice
Quina é o encenador
É como un concurso
Vale, pues un tema
Que no sepamos nada
Bueno, por tamilo
Podemos proponerlo vosotros
Radiodores
Como?
Radiodores
Radiodores
Muy bueno
Eu sei algo, pero bueno
Radiodores
Vale
Vamos allá
Con a sección
Argumentos contra puestos
Radiodores
É radiodor
É una tecnologia absoleta
Nada
Radiodor é eterno
Sim
E va estar radiando
Hasta que
Hasta o último dia
Da extra da humanidade
Estou absolutamente seguro de ello
Ya no se está dando muestras
O radiodor
E respeite-me porque eu le respeito a usted
No, no, sí
Respeite-me porque eu
Quando eu estou hablado
Eu he callado
Pero de que debate bien usted
Se eu não estou interrompiendo
Ah, perdón
Que vengo de outro
Que havia un hijo de puta
Que no todo o rato
Ya le conozco
Escúche-me, sí
O radiodor, ya te dan muestras
Ya te dan muestras
De súa obsolescencia
Quando, por exemplo, hai que purgar
Eso que mierda es
Uis que no van bien
É que hai que purgar-los
Por favor
Pero que mierda o argumento é ese?
O radiodor
O suno que saca agora
O radiodor necessita purga
Como necessita mantenimiento
Como todo o mundo
E todo o gente
Necesita mantenimiento
O é que usted não caga
Depois de comer
O se purga a usted
Eu le pido que não entente
Em temas personales
Eu não entro en temas personales
Eu não entro en temas personales
Eu simplesmente estou enseñando
O pobre de su argumento
O suyo qual é?
Que é eterno
O que é?
O radiodor
O radiodor
O radiodor
Uste pode comprar
Estufa catalítica
Pouste comprar o que sea
Catalítica, dice
O que é venido este século pasado?
O que é venido este século pasado?
O que é venido?
Botano
Quere que hablemos de botano, no?
Se ha demostrado
Se ha demostrado
Que a forma máis eficiente
É o radiodor
E, además,
O radiodor
Fíjese usted o bonito que é
Que viene
Replegante si mesmo
Porque se usted lo estira
O que é venido é
Que se você lo estira
Se se usted lo estira
If he the house for no nothing
Yay
Indica por tantas partes
Que o 8 é venido
2 8
Se Reflexa
2 São
E o 8 se é venido
No
É o ordinario
Azか
E seγ la
Nó, nó, nó, nó, nó.
Que é a aerotráfica?
Nó, nó, nó, nó, nó.
Jogo, sí.
Mire que aplauso.
Mire que aplauso.
Escuche como celebra o público.
El aplauso fácil.
Cuando viene un buen argumentador.
Sí, sí, sí.
El aplauso fácil.
Paustela perra gorda.
Sí, sí.
Gó, mira perra gorda.
Adéseo, usted se pudra e o usted se florezca e gué con el con o humedad del radiador.
Pausa publicidad, pero antes de publicidad.
A aplausos a favor de Andreu.
Rallador Obsoleto, Rallador Eterno, aplausos.
Bueno, mira, mámos a publicidad porque hay que hacer algo.
Compañero, agora deberíamos hablar unos segundos de la importancia
de llevar unas gafas que cajen en uno mismo.
Ombresas clave.
Esto é muy importante, esto lo hacemos naturalmente
apoiando e apoiados por genera lóptica.
Apoiando a genera lóptica.
E apoiando también a genera lóptica.
Me parece un cliente maravilloso para este programa.
De los mejores.
Creo que se haya indicado é este, los dos llevamos gafas.
Eu máis, eu pudo llevar máis gafas que tú.
Tu podes hacer, como dice Paz Padilla,
o traslado de una óptica.
Eu pudo llevar varias.
Tu podes llevar o traslador.
O traslado de genera lóptica de serie a serie
lo podes hacer tú suolo.
Ojalá me llame.
Ojalá me llame.
Me ofrezco.
Esto estaría muy bien.
E me ha gustado o epígrafe,
o importancia de llevar unas gafas
que encajen contigo.
Porque é un temazo.
É un temazo.
Non só o color dos cristales.
E a forma.
Tu has visto a gente que lleva gafas
que non queden bien
e dices,
eu me gostan.
Sim, eu me gostan.
Eu te gostan a ti.
Eu gostan, por exemplo, máis de senhora.
Eu fico máis de gafas
de todos os modelos de senhora.
Eu me gostan deعت degrees.
Sim..
Eu les valo pouco e não Laut que
Ah, vale, vale, sí, sí.
O de la cara.
O un triangular este le va a quedar bien.
Sí, correto.
Oh, bien un romboide.
Sí, sí, sí.
No, no, son flipantes.
Bien un romboide, sí, sí.
Bueno, pues, que lo tengáis claro,
nos dos les agradecemos que nos hayan apoiado
tamén en estos programas,
con público e en los teatros,
en estos fastos, como decíamos.
Eu voy a seguir apoiándoles siempre,
aunque non me paguen.
Vale, vale, perfecto.
Crea a lóptica, como sempre,
as gafas que necesitas están en gea lóptica.
Están ahí, claro.
Nadie sabe nada,
con Andréu Buenamente y Bertín Ordoñez,
dos cómicos sobradamente conocidos.
Bueno, pues, ya hemos hecho un pausa,
a mi se me ha pasado volando,
la verdad es que...
Sí, sí, sí.
E que pasa, Bertón?
Rocio desde Altafuia.
Bienvenido de nuevo ao programa.
Bienvenido.
Segunda parte del programa.
Sí, bienvenido.
Rocio desde Altafuia,
que no ha leído la pregunta.
Ah, vale.
Me la venía a decir.
Ah, de la outra, de toda la movida anterior.
Me la ha dicho Vero, que es muy ordenada.
Ostia, muy bien.
He dicho que no ha leído la pregunta.
Que tiene un toque, no?
He dicho, Berto, que no ha leído la pregunta.
Ya, ya, ya, ya.
Leila, no pude...
No pude quedar así, no?
Me ha dicho, con esa ovo...
Tio Mondonita.
Berto, no pude...
No ha leído la pregunta.
Ya.
No pudo vivir.
Ya.
E he le dicho,
yo te daré paz.
Ya, muy bien.
Con la lectura.
Vale.
Como buena siestera...
Ah, coño, la siesta todavía.
Ah!
Que díos?
En serio?
Ostia, la siesta.
Como buena siestera,
en cuanto acabo de comer,
ya me entras los nervios por acostarme.
A mí antes de comer.
Eh...
La...
Yo me...
Ah, no, vale.
Soy la mujer rayo,
lavando los platos,
recogiendo la mesa,
lavando los dientes.
E tu marido, que haces?
Puto patriarcado.
Puto patriarcado.
Que está durmiando ya?
E este hijo de puta?
No, vivo sola.
Ah, perdón.
Bueno, bueno.
Te has precipitado, no?
No especifica.
Ya, ya.
No especifica.
Hecho mí a una lucha que, en realidad,
no debería hacer.
Claro, claro.
Solo soy un aliade.
Ya.
Pudo opinar ya sobre...
Pudo dar opinión ya.
Sobre qué?
Ha venido como especialista en siestas.
Espera, que acabera, pero...
Ah, bueno, vale.
Soy la mujer rayo...
De se prisa que me están dando o sonho.
Soy la mujer rayo
haciendo todas estas tareas
de lugar que debemos hacer entre todos,
porque no me corresponden a mí por género.
Sí.
Lavando los dientes, dice.
No dice lavándome los dientes,
dice lavando los dientes.
Bueno...
Creo que tiene dientes en casa.
Sí.
Ella tiene una gran colección de dientes.
Sí.
Tiene vitrinas llenas de dientes.
Bueno, claro, claro.
Y entonces, antes de dormir cada día,
tiene que lavar los dientes.
Sí.
Lavo los dientes.
Dientes usados de persona.
Dientes...
Dendaduras...
Pa' practicar.
Puta psicópata.
Ya, ya, ya.
Quero...
Entonces dice...
Quero echarme a dormir.
Ya.
Que nombre depondríais a esa jincana
que se hace antes de echar la siesta?
Voy a hacer tres puntos.
Pero, en serio,
esto era a pregunta tan lena
que tenía que leer.
Bueno, pues,
muchas gracias por invitarme
a la programa sobre la siesta.
Quien eres?
Eh?
Un especialista.
Eres el de antes?
No,
la soy un especialista en siesta.
Ah, vale, vale, vamos allá.
Sí.
Vamos con la sintonía.
Que da que da ser?
La siesta.
Es que...
Ah, es que yo...
A mí se me afloja todo con las...
Pero,
que no habia visto un presentador
que se tirara un cusco
en mi tam...
Que caga...
Que en bien come
y pe e fuerte
le enseña los cojones a la muerte.
Muy bien, muy bien.
Tenemos con nosotros...
Esteban Meroño...
No quiero rimas.
Nada.
No tiene mérito a rimar con Esteban.
Yo su free bullying, eh.
E?
Su free bullying de pequeño,
mucha rima con Meroño
e gá, gá, gá.
Pero bueno,
a mí me la apelava
porque estava durmiendo sempre.
Esteban Meroño...
Sí, díame.
Especialista en siesta
por la Universidad de Oxford.
Sí, probador de cojones.
Probador de cojones
en palácio...
No te rías.
En palácio del mueble.
Sí, sí, sí, sí.
Bueno, estoy en picolín,
Zaragoza.
Yo tengo una ruta por España.
Cada vez que saca un Nakama,
me llama.
Vale.
Yo les digo
cuándo me levanto de la siesta.
Ha ido alguna vez a Monaco,
el paraíso de los coxas.
Lo Monaco.
Lo Monaco.
Te llamas
la gente de Tarragona,
te llamas lo Monaco.
Sí, bueno,
yo les he dicho en más de una vez
a la fábrica
que tenéis mal del artículo.
Sabes,
es el Monaco,
que es lo Monaco.
No, pero es que es así.
Ya me digo, bueno,
este está al coxan.
Me tiro en plancha.
Parecía un comentario gracioso,
pero no,
murió al nacer.
Ya, no, no funciona.
Está usted aquí como experto en siesta?
Sí.
La pregunta es...
Sí, sí, sí, sí, sí...
Sí.
Siesta.
Es como o Lampi Αu.
Es mia, es que mi empresa se llama, sí.
Sí, sí, sí, sí, sí...
Siesta.
Dígame, dígame.
Dígame,
me quetrefe.
La pregunta es...
Sí, no, no, no,
no, no, no,
no, preguita.
Estáo escuchando con all los auriculares
que me he puesto.
Xique había pregunta?
Ah, xe?
Que nombre le pondríais a esa
xinccana
Xincana, que se hace antes de enxatar a siesta.
Estupidez.
Estupidez.
Por que?
Por que?
Esta chica, creo que se unha chica, non?
Rocío.
Rocío, está cayendo en un errores,
pero vamos, acojonantes,
que es eso de limpiar los platos
antes de a siesta?
Ahí está, bro, ahí está, bro.
E eso, eso,
eso é de na persona que tiene a ansia viva
Ahí está, bro.
O algun toque.
Ahí está, bro.
También.
Conforme se levanta unha de la mesa.
Ahí está, bro.
Y ya no me de tanto la razón que me despista.
Quiero decir,
só lo hay una excepción.
Agante.
Tu tienes que levantarte de la mesa
con la mesa puesta,
las migas de pan,
todo, todo.
Todo, todo, todo.
A la gasiosa abierta.
Sí.
O sea, ahí no se toca nada.
Como na escena de un crimen.
Muy bien.
Es más,
hay que por en esa cinta amarella
alrededor
y dejarlo todo a tal como está.
Só lo hay una salvedad
que tengas gato o gallina en casa.
E es gallina,
puede ir a tu favor,
porque va comiendo las migas.
Lo ideal,
permítame que introduzca
unha cuña en su razonamiento,
es tener gato e gallina,
porque así ya se entretieren solo.
Sí, sí.
El gato intenta captar a la gallina
e ya no va por la sobra.
Verdad que sí?
Exacto.
Sí, sí, sí.
Pero la jungla en casa.
Exacto.
Jumanji, no?
Pero lo que...
Jumanji, que yo pensaba
que se llamaba Juanmi,
lo sabías, no?
No.
O que hice, hombre?
No sé si era yo o Rafael,
mi amigo el guionista,
uno de los dos,
mis anécdotas nunca sé
se son mias o dedo.
Claro.
Pero de ver os carteles
e como salía la cara dele
e ponía Jumanji,
e de decidir, mira,
a pasar el autobús rápido,
Juanmi.
Juanmi.
Bueno, pues también
hubiera funcionado, no?
Juanmi es.
Por el caso,
que uno,
cuando acaba de comer,
nada de platos
e, por supuesto,
los dientes ya se lavarán.
Claro, claro, claro.
Ya se lavarán.
Es que no estaríamos...
no estaríamos hablando
casi de una ofensa
a la siesta?
Por supuesto.
Verdad que sí.
Una falta de respeto.
Sí.
Si pones por delante de ella,
tener que arreglar la casa.
Sí.
No, hay que arreglar la casa.
Hay que arreglar tu organismo
como a través de la siesta.
Es verdad.
No, no, no.
No, no, no.
No, no, no.
No, no, no.
No, no, no.
Es verdad.
Ha venido Poyaco.
Sí, es verdad.
Que esto es una inversión
luego en Malafoya.
Malafoya,
que tienes ya
de serie
como te levantas de la siesta.
Ya,
e aí se añade
tener que recoger la casa.
Exacto.
E ese problema lo...
cruzaremos ese puente
porque es usted o especialista?
Soy yo.
No, pero me venía arriba,
me empatizaba mucho.
Ah, vale, vale, vale.
Es que lo veo
moi puesto en eso.
Sí.
E...
E se quiera algo,
una oferta de sí, sí, sí siesta.
Por favor.
Que vende usted?
Eh, colchones.
No.
Colchas.
E por que se llama siesta?
Eh?
Porque se llama siesta
a la empresa.
Bueno, coño,
pues porque me gusta
la siesta.
E dormir por la noche.
Que sos sempre a siesta,
sus colchones.
Es que tengo un problema
que es que dormo poco
por la noche.
De ocho horas?
Bueno, cinco horas.
Ah, claro.
Cuatro.
No puedo dormir.
Si, rozando la depresión,
sí, sí.
E...
E llega un momento
toteando con la depresión.
Coqueteando.
Coqueteando.
E luego, claro,
el organismo también
llega un momento
que a las dos me dice,
mira, son yo no tengo.
Claro.
E yo lo respeto.
E yo lo respeto,
sí, sí.
E entonces lavo los platos.
Bueno.
Pues durante toda a noche.
E chequejar los vecinos,
pero digo, oye, mira.
Hombre, xe que hace ruido
usted lavando plato.
Sí, sí.
Porчátela.
Sabéis?
punya la base
de metálica aí têm txay
que é
una batería, vale?
Bem, e vamos
sen eigení necessarily
Sí, pero a cosa se a pregunte.
Todo esto que é vivido, que é vivido usted,
é real ou lo sonha unha siesta?
Venga, está logo, adiós.
Manuel, Manuel is de Cartagena.
Se Yoda hablase usquera, hablaría ordenado?
Pues seguramente sí, tio.
Bueno, ya que sabe o tema Yoda, buscate en YouTube
que é de los que má gracia nos ha hecho Andréu
e a mi desde hace tiempo, que é o de Yoda
que le dice a Luke,
es un doblaje, como lo pueden buscar?
Que busquen Yoda a moto, a lo mojo sale.
O Yoda a peluquitas.
Le dice, le dice, mi moto no hace pi,
mi moto hace brrrr
e es la mejor que hay, te enteras a peluque
e se va a Yoda cantando, era un domingo en la tarde.
Todo eso sobre una escena culminante
de Star Wars, no podemos dejar de verlo.
Sí, no es culminante, es en Dagobá
quando está o que habla con él.
Dagobá que é Dagobá?
Dagobá é o programa, el planeta...
Ah, é o planeta selvático.
Quantos planetas hai en Star Wars?
Muchos, no? Muchísimos.
Cada vez más.
Cada vez más, muy fácil, por narrativamente
por un planeta, no?
Para ellos son como barrios, los planetas.
Claro, claro, claro.
Es como Mandalorian, no?
Que va con esa moto que lleva,
que parece una moto, va de planeta a planeta
pero en cinco minutos.
Que moto, la nave de?
Sí.
A ti tú las coge rabia, la nave de Mandalorian
pero es guai, no?
No me gusta, no me gusta.
E como es cromada.
Está cromada, no?
Es como una chopper, no me gusta, no me gusta.
Bueno, en fin, planetas.
Pablo Jiménez desde Guadalajara
dice, pregunta para el presentador del Nadie.
Entre paréntesis Andréu Buena Fuente.
Claro, claro.
No, todavía queda público listo.
Dice, por que los presentadores de concursos en televisión
tienen que ser tan dinámicos?
A ver, entiendo que tienen que dar emoción al juego
pero estaría bien que no dieras la impresión
de ir hasta las fejas de sustancias estimulantes.
No, no.
Bueno, benvenidos a concursos.
Sí, sí, cuétenle el culo, no?
Pa, pa, pa, pa, pa, pa.
Yo no podria, bueno, alguna vez lo probao,
es, no.
Perdón.
Coño que me han trao latos.
Alguna vez...
Esto lo corta, esto lo corta.
Alguna vez lo probao,
lo de hacer concursos.
Ah, tú has hecho concursos?
Coño, no, en nuestro programa, que no...
No, pero, a ver...
Que no me sabía las normas...
Nunca has entendido la mecánica de ningún concurso.
Es terrível.
Pero se refiere más,
no a la imposibilidad de aprender mecánicas
que sucedía una cosa tuya,
sino a esa, es exceso de energia, no?
Venga, va, que ruede, de la ruleta,
e todo...
Ese tio ya ca casa.
Venga, como estáis, familia?
Familia, benvenido.
Os quiero, os quiero, te quiero.
Tía, tía, tía, tía, tía, tía.
Y al perro, también...
Parito, parito, bueno, parito, bueno.
Vasí, no?
Todo o rato, no?
Por qué esa?
Vamos a querernos, queriño, vamos a querernos.
Xe, xe, xe, xe, xe, xe, xe.
Cada vez, muy bien.
Xe, xe, xe, xe.
Xe, xe, xe.
Del uno al 10, axemeio.
Y ahora, cigarrita, ya 2 mil...
Ostia.
Que pesadilla de pavo,
estoy imaginándolo,
pero un concurso con poca sangre.
Desmotivado.
Sí.
No está bien.
Bueno, vamos a...
Vamos a repartir...
Xe, xe, xe, xe, xe, xe, xe, xe.
Xe, xe, xe, xe, xe, xe, xe, xe.
Xe, xe, xe, xe, xe, xe, xe.
Tenemos na música que sean as telas antípodas,
porque todas son...
Parababa, brabebito,
o muy brillante, no?
Como es que se llame o concurso?
Yo tengo un título, eh.
Ojalá ganes algo.
Ya había pensado,
xe, no a cierta, no pasa nada.
No gusta más.
No, va por aí.
Xe, no a cierta, no pasa nada.
Xe, no.
Xe.
Lo importante es participar.
Buenas tardes.
Tardes, noches...
Bienvenidos a...
Xe, no a cierta, no pasa nada.
Bueno, bueno, bueno.
Estamos con Manuel de Sevilla.
Xe.
Que tal?
Muy bien, la verdad.
Cento que llego?
Xe, he pensado por hacer la broma, eh.
Ya, va.
Xe, no rie, no pasa nada.
No, pero lo quito, lo quito.
Va.
Sin acento.
Hola.
Vale.
Hola, hola.
Que tema...
te gustaría?
Literatura rusa,
de siglo XIX.
Es que no tenemos nada de eso.
Vale, pues, el parxís.
Vale.
Parxís.
Vale, el siglo XIX veo parxís.
Va.
Son mil dos temas.
Bueno, bueno, bueno.
Parxís.
Vamos a ver, Manuel de Sevilla...
Juega...
por parxís.
Hay premio?
Eh?
Hay premio.
Xe, habrá, habrá.
No lo va a decir.
Es que no lo sé.
Claro.
No, pero aquí la gente no viene por el premio,
viene para pasarlo bien.
Xe, yo venía a disfrutar.
Pues, pues, pues ya está.
Enfiamaramos paga o tren.
Que máis queres?
Baldo Mero.
No máan paga o tren.
Ah, no?
Vale, pues ya.
Pero he buscado un o barato.
Cuándo te comes un na ficha?
Cuándo te comes un na ficha?
Ah, pensá que era la pregunta.
Es pregunta.
Cuándo te comes un na ficha?
Cuándo te comes un na ficha?
Cuando caigo en cima...
Espera que no acaba la pregunta, hombre.
Que non conoce o programa,
aquí no hay prisa, eh.
Es que no lo visto.
Ya, ni yo.
Cuándo te comes un na ficha?
Cuantos casquantas casillas...
Cuantas tú?
Eh?
Creo que veinte.
Vale, vale.
Es que non lo sé.
Non me viene.
Fíjese, na ficha,
na tarjetita que llevo,
non me llevan ni la respuesta.
Lo que les importará arriba a esto.
Bueno, pues me voy marchando
que me sale el tren dentro de una hora.
Entre que llego a la estación
e non llego...
Yo creo que sí.
Me tomo un café.
Le regalaría el juego do programa.
Pero pa' que?
No má es mierda en casa, no?
Nada, no?
Nada, no?
Vale.
Vale, adiós.
Que era, va, va, va.
Quando éramos jóvenes,
había, te acuerdas-lo,
de la tienda en casa,
que tenia unas sintonías que era
la tienda en casa.
Sí, sí, sí.
E se metió na cabeza
que fuera má es mierda en casa.
No, lo llegamos a cén,
lo llegamos a cén no programa de tele.
Ah, sí?
Ah, pues igual,
la idea era...
Yo os lo vi.
No, hicimos un espacio de tele-tienda,
creo, y al final se cantaba eso.
Ma mierda en casa.
No, no, no, no.
Tienes ya tu novo fax,
lo sé que en sé.
Oye, dice Marta desde Brooklyn,
por que se caduca
en las tarjetas de crédito?
Me parece bastante interesante
esta pregunta.
Es verdad?
A quien lo sabe,
porque se caducan,
se totál,
se la cuidas...
Claro.
Se la cuidas,
va lo que durara, no?
Eu entiendo que se te ha roto...
E se não tienes dinero
pues no te lo pagan e punta.
Ya está,
porque se caducan?
Porque traen una fecha
que ponea hasta tal día,
pa' joder,
a las personas.
Pa' cobrar mantenimiento.
Oye, oye,
vea, lo voy a contar.
No se lo contaba a nadie
ni a mi mujer.
Bueno, hombre, hombre, hombre.
Es bibécota?
No, porque me dava vergüenza.
Es bibécota, no?
Es bibécota.
Dime.
Está relacionada
con a infracción
que cometí en moto.
Ah, se vamos a recordar-lo?
Sí, sí.
Os acordáis que cometí
una infracción...
Bueno,
he cometido outra.
Era reincidente,
eh?
He cometido outra.
Reincidente, colegá.
Me encontré con un atasco.
Me encontré con un atasco.
E vi que al lado
había una parte
que mi moto podria circular
y pensé,
ah,
porque no
ir yo por aquí.
Hombre,
como hacen miles de motoristas
cada día...
Pensé porque no ir yo por aquí.
Claro.
E pensé,
e así me quito en medio.
O sea,
soy un...
un o menos,
que va a ir bien para...
Eres un tropezón
en el tráfico, no?
Entonces empecé ahí por ahí.
E doí una curva
e allí estaban.
Oh.
The policeman.
Oh.
The policeman.
The cops.
Apare usted aquí.
Sí.
Te disparo.
Puso la sirena,
la pontica de la sirena,
que es...
No te puso el...
No,
hizo así con la mano e dijo,
a hand more an hour.
Hizo o gesto internacional
de a hand more an hour.
A mi me encanta.
A hand more an hour.
Entonces,
yo paré...
Que es
la inicio de...
Pero tiene una posición
que es...
Sí, en serio, en serio.
Pa ahorrar.
Pa ahorrar, pa ahorrar, pa ahorrar.
Entonces,
yo con el casco opuesto
y él me dice...
A hand more.
Dice...
Te mataré en agosto?
Sabo usted...
Sabo usted por qué...
E digo,
digo sí,
sí que lo sé.
E...
Entonces,
me da su carné de conducir e tal,
me doe carné de conducir,
va hacia coche
y entonces,
yo digo
juego la carta famoso
o non la juego.
Oh.
Pienso, pienso, pienso,
yo pienso.
Yo pienso.
Juego la carta
o non la juego.
Yo tengo la carta.
Sé que,
como se va producir un efecto.
Sí, sí.
E ese efecto puede ser
contraproducente
o puede ser positivo
porque...
Pero me lo voy a jugar
a 50, a 50.
Hombre, ya que llevas
esa cara puesta.
Ya, ya, ya.
No, no, no, no.
Pero,
que pueden pasar dos cosas.
Que máis te dá.
Pueden pasar dos cosas,
policía dice, anda,
enzima, en mierda...
Que no me hace puta gracia.
Le voy a poner máis epígrafe,
está bien, ya, ya.
Claro,
o puede ser la outra.
Digo,
voy a hacer...
Me la quito
y entonces,
quando él vuelve
viene con el carné la mano,
me mira,
reconocimiento facial,
que tiene este...
este sistema,
los policías,
o ser es humano.
Ser es humano, sí, sí.
Reconocimiento facial
y ahí se juega todo.
Ahí está o juego.
Cada segundo.
Cada segundo cuenta.
En ese momento,
yo voy a ver...
Primera plana de un reloj.
En ese momento
se está jugando todo.
Ahí voy a ver,
ya, por la expresión,
se me va caer una muy gorda
o va a ser suave.
Veo que me mira,
da cara,
de repente cara quieta,
cara serena,
cara de policía,
empieza a construirse
unha sonrisa.
E dice,
máis,
ya,
máis.
Yo ni unha broma,
yo muy serio.
No.
No le hiciste,
papua,
adelante.
No,
tu no pa confirmar
que eras tú.
Yo que había comentado
unha infracción.
Yo que sé,
pero eso é sempre...
E viene e me dice
condescendente
que era un niño tonto.
E me dice,
y yo que toque a hacer
a contigo?
Qual es la respuesta?
Lo que usted considera.
Sé que lo he hecho má.
Adelante.
Haga lo que te haque a hacer.
Muy bien, tío,
que cívico, no?
Yo hubiera dicho,
perdonarme.
No,
no,
no,
no,
no.
Veis,
se sugiere.
Se sugiere,
pues coño,
dale, ayúdalo.
E dice,
una de las frases má maravillosa
que ha dicho,
e dice, mira,
tira,
tira.
Dice,
porque me gusta,
lo payaso que eres,
e quiero que siga
nació do payaso.
Como intuyendo que,
mojón,
unha multa me quitaba
a las caras de vivir,
o me quitaba a la gracia
dos tantos días,
pero oye, bien.
E no le preguntaste,
gracias,
pero en el caso
de que me lo hubiera puesto,
que me hubiera puesto,
que no le hago pro más
a mi cuerpo e sobrea
al Estado,
yo no le hago broma
na gente que me
puede meter en una cárcel,
no lo hago,
no lo hago.
Bueno, bromas,
comentario irónico.
Ni una broma.
Yo serio,
como un cagarro,
digo,
muchas gracias,
muchas gracias.
E subía,
me volvía a subir a la moto,
me dejó marchar
e seguí mi dia.
Hostia.
Diálogos con...
Yo lo confesaba aquí,
no me había atrevido a decir,
a mi mujer,
por supuesto,
no se lo dije,
se va enterar por esto,
porque me pega una bronca,
bueno,
ya que estamos en la sección
diálogos con policías,
aprovecho la música
e te cuento outra.
Venga.
Moto, Barcelona,
11 de la mañana.
Voi por la moto,
con la moto, perdón,
e...
Con la carretera.
Calle.
Calle.
Calle.
Asfalto.
Asfalto, asfalto.
Llevo un cagarro.
Oh.
Ya lo sé, ya lo sé.
Pero llevas casco.
No, me llevo un casco abierto.
Ah, no es casco integral.
No, no, no.
Oh.
Oh, por abajo.
No me construido
un tubo para fumar.
Como una pitillera de plástico.
Es que salía de un semáforo
e iba a cigarrotal
e entonces se para un cochalau.
Pú, pú, pú, pú, pú.
No, no, no,
no puso el pau,
xilo que me mira,
iban dos.
Me mira uno,
el que está al lado
hace un poquito máis ya mágo
pa' mirarme tamén,
pa' coger ángulo.
Ahí ves la carantera,
cara de cómico.
Veis la cara de cómico
e me dice
muy serio el que quedaba
a mi lado
e conducía a su,
ao mesmo tiempo
que vas a hacer con el cigarrot.
Hiciste-lo de tragar-te-lo de...
Oh, pú, pú, pú, pú,
se se lo ponen en el labo,
en el labo, en el labo.
Oh.
Ize,
que cigalo,
que cigalo.
Que gelo.
Que gelo.
Que gelo.
Que mándome la amigdala, no?
No digo, como?
Porque yo no me esperás a pregunta, tío.
Que vas a hacer con el cigarrot?
Te esperaria,
os voy a preguntar así,
de un policía.
Digo, como?
Poníndole la cara pa' que me viera.
Que cara de póster, no?
Sí.
E dice,
que que vas a hacer con el cigarrot?
E el compañero de al lado,
e isto non me lo invento,
que que estaba como desenfilado
pa' poder verme
a hacer con las cejas.
Como en plan,
a ver como contestas,
graciosí yo.
No, no, no,
yo lo leí como
voy con don tiquis miquis.
Ah, ú.
Sí, sí, sí.
Puso de mi parte.
A yo lo leías.
Poli bueno, poli malo.
Sí.
Digo,
me va a hacer con las cejitas,
como diciéndo.
Ueso duro.
E el jefe te está esperando,
como lo explico as americanas, no?
E digo,
e me voy a preguntar,
que que vas a hacer con el cigarrot?
E yo digo,
cuando se acabe,
me lo guardan en el bolsillo.
Te lo juro,
que dígese eso?
Dice,
como las pelis,
no contesto.
Sabes en las pelis,
que los diálogos hacen
e se van?
Que tú piensas,
contestame coño.
Sí, sí, sí.
No,
hizo, vale,
e subió la ventana.
E se quedó detrás,
e eu adelante.
E aí empezó outro partido.
Que es,
ostia,
Araya Ibac,
que me costaba conducir,
el cigarrot a tal
e digo,
este tío,
va ir detrás mío,
me sentía como
idiota,
en uno de los muestros,
digo,
este va detrás,
esperando,
e a la que vea que salta
unha colilla,
va a hacer.
Entonces,
sí que,
e no, no,
iba detrás mío,
durante bastante tramo,
el cigarrot se agotó,
se quedó ya la pava,
la pava e ardiendo,
e cago la madre,
que me parió,
e luego ya le quité un poquito
el capullito de Alely.
Pero caer capullo,
también.
Hombre,
caer capullo,
yo,
que no nada,
la colilla,
me la pusen el bolsillo.
Te lo juro,
porque dice,
e se me para,
e digo,
nunca me esperé.
Es que tú juegas fuerte
con os policías.
No,
pero apretas,
yo te he visto apretar,
como,
vacilando un pouco,
no vacilando,
pero un poquito,
que pensé.
Bueno,
no puedo,
no puedo,
no puedo,
me da una vergüenza
cuando lo haces.
Ya.
Ocállate,
e no vexis un policía.
Un
un
un
un
un
un
un q
Yo soy el policía, e digo, ahora mismo, esta bolsita de cocaína que tengo...
O bolsillo de un... De un arresto anterior, hago así, a Ghibli, te la dejo en el coche e...
São profesionales, hombre.
E al túnelo.
No, no, solo chegamos a un...
Claro, são profesionales, pero por que... por que tienes que decirle...
Los primeros monastardes.
Ya, bueno, el caso es que yo me calente un poquito, pero no quería tampoco pasarme de cuñao,
e dije, yo creo que usted está ilando un muy fino, porque realmente me empujaba el outro e he pisado
a superar o carril caballero, e dije, se pude ser, non me llame caballero.
Ya estamos.
Bueno, perdone, perdone, digo, no, dice calme-se un poquito, me dice él.
Calme-se un poquito.
Mesca, no.
Bueno, e antes empezo la brega.
Digo, no, vamos a hacer unha cosa.
Digo, eu pudo hacer o que me dé la gana.
E usted me... no, e usted me multa.
Pago mis impuestos...
E digo, no, pero se eu quero estar cabreado, eu pudo estarlo, no.
E entramos en ese debate que era interesante.
Sí, sí, ué, da verdad.
E el tío...
É para clase de ética.
E dices, mentelo, falta el respeto, e se digo, no, no, falta el respeto.
Digo, pero, e lo que no estoy es, ahora feliz, no me voy a comer un helado, sabe.
Veste, eu estio multando con una multa que no este de acuerdo.
E se eu pudo ju un debate interesante, e aí, que se...
E como acabo con multa?
Multa, sí.
Claro.
Por cierto.
Bueno.
Gracias.
Dijimos, dijimos el programa pasado que llamaríamos cada semana a Tamayo a hacer unha broma.
A un cómico, sí.
E nos aí tenemos tiempo.
Ui, vamos, sí.
Mientras él va preparando-lo.
E este é o tuyo, tío.
E eu le llame una vez a...
Me hizo unha broma a un chico de Seama Carlos Tamayo.
Sí.
Então eu lo bloquee.
Ara me ha desbloqueado.
Digo, eu lo desbloqueo.
Bueno, el caso es que Andréo le quiera hacer unha broma.
Sí, eu quiero que, al mismo que le hizo o a broma hace 15 años, acesora a nosotras.
Escuchasem o programa la semana pasada e o entenderéis májore.
Sí, ahora igual, estáis flipando.
Bueno, la semana pasada la llamamos e no cogió o teléfono.
Vamos a ver esta.
Hola.
Hola, Carlos Tamayo.
Sí, unha mierda para ti.
Venga.
Grácia.
Ao final, adiós.
Acabas de escuchar, nadie sabe nada.
Para no perderte ningún episodio, siguen-nos e suscríbete
en la aplicación e la web de la Cadena Ser
e en la plataforma que prefieras.
Escúchanos en directo en la Ser,
los sábados a las doce del mediodía.
Fácil.
Fácil.
Fácil.
Fácil.
Fácil.
Fácil.
Fácil.
Fácil.
Fácil.
Fácil.
Fácil.
Fácil.
Fácil.
Fácil.
Fácil.
Fácil.
Fácil.
Fácil.
Fácil.
Fácil.
Fácil.
Fácil.
Fácil.
Fácil.
Fácil.
Fácil.
Fácil.
Machine-generated transcript that may contain inaccuracies.
Bienvenidos a 'Nadie Sabe Nada', el programa de humor de aprovechamiento. El menú de esta semana empieza con un F.I. (Falso Inicio) corto con hamburguesa. Los chefs Berto Romero y Andreu Buenafuente desaconsejan el arroz debido a su pesadez y recomiendan los huevos zombis. Tras el plato principal, además de samanté, es tradición derramar todo el café sobre la mesa.