Ik weet je wachtwoord: Je identiteit gestolen door terroristen

Daniël Verlaan / De Stroom Daniël Verlaan / De Stroom 3/15/23 - 26m - PDF Transcript

Je bent onderweg naar huis, even graaien naar je sleutels onder je tas en wanneer je de

voordeur opent, valt je blik direct op de enveloppen op de mat.

Met je jas nog aan, begin je alle brieven te openen.

Het blijkt posten zijn van een energiemaatschappij waar je helemaal geen contract hebt.

En die partij kleemt ook nog eens dat jij een rekening van 600 euro hebt openstaan.

Ja dat was puur verbazing van he, wat doet dit hier op mijn naam?

De andere brieven zijn nog meer aanmaningen en rekeningen die niet van jou zijn, maar op

de ene van de manier wel op jouw naam staan.

Hoe kan dit?

Wie zit hier achter?

En hoe ernstig is deze situatie?

Ja dat is heel vreemd dat eigenlijk mijn naam gekoppeld wordt aan die aanslagen, ik heb er

eigenlijk niks mee te maken.

Voor criminele is het een zeer lucratief verdienmodel om aan de haal te gaan met jouw identiteit.

Jij denkt niet als ik al die paspoorten krijg van ik bel die mensen zeven op en zeg

joh je paspoort is gelekt, ik zou er even een nieuwe aan vragen.

Ik bel ze hopen of ze even naar een sms willen kijken voor die verdevocatie kodel.

Ik ben Daniel Vlaan en als techjournalist onderzoek ik het internet.

In deze podcast hoor je waar gebeurde verhalen die zich online en vaak recht onder je neus

afspelen.

Maar toch onzichtbaar zijn, je luistert naar ik weet je wachtwoord.

Dit is aflevering zes de laatste van seizoen twee.

Identity theft costed 56 billion last year according to the federal government.

Je stelde identiteit van een andere man en kocht via dienstbankrekening voor 60.000

euro aan geld.

Je hebt in deze podcast al vaker gehoord over ransomware aanvallen.

Digitale banders versleutelen met malware, complete bedrijven en overheidsinstellingen.

Identitietse fraude kan goed beginnen bij zo'n aanval.

Een ransomware is in feite software en wat die hackers doen is die hack in een volledig

netwerk.

Die rollen zo snel mogelijk over alle computers die ransomware uit en die ransomware versleutelt

de computer.

Je kan bij alle data die op die computer staat, daar kan je niet meer bij of die is niet toegankelijk

gemaakt.

Alleen als je een bepaald bedrag betaalt geef je de sleutel zodat je opnieuw bij je data

kan.

Iedereen denkt wij hebben backups dus wij zijn veilig maar in de partijk blijkt dat vaak

vies tegen te vallen of in sommige gevallen worden de backup zelf versleuteld dus dan

kan je ook niet meer bij je backups.

Je hoort een bekende stem uit deze serie, Ethishacker Ricky Gevers.

Een belangrijk onderdeel van zijn werk bestaat uit de onderhandelingen die hij voert met

criminelen.

Hij is vaak de sleutelpersoon en de eerste die gebeld wordt wanneer een bedrijf of instelling

slachtoffer is geworden van een groot schaalige cyberaanval.

De ransomware aanvallen zijn zo goed en de criminele organisaties zo georganiseerd

dat het in de meeste gevallen wijzijd is om het losgeld gewoon maar te betalen vind

Ricky.

De voornamelste reden is gewoon dat die bedrijf echt met een rug tegen de muur staan en dan

kan je kiezen of ik laat mijn bedrijf voor je te gaan of ik betalen een x-bedrag.

Ik moet er wel bij zeggen dat in de media hoor je vooral de miljoenen waarover gepraat

wordt.

In de partijk is het soms ook 10.000 euro hoor.

De hoogte van de bedragen verschilt enorm en vaak is het voor zo'n bedrijf gewoon een

kostelbate afweging of ze gaan betalen of niet.

Maar het zijn niet alleen bedrijven die slachtoffer zijn van dit soort aanvallen.

Ook overheidsinstellingen worden gegijzeld zoals bijvoorbeeld de gemeente van je woonplaats.

De ransomware criminele moet je zo zien die zijn gewoon heel opportunistisch, dus die

hekken alles wat ze kunnen hekken en die proberen daar geld uit te slaan.

En als ze er bijvoorbeeld geen geld uit halen dan gebruiken ze die partij eigenlijk als

promotie van hun eigen naam.

Dus op het moment dat je bijvoorbeeld de gemeente Antwerpen hekt en die gaan niet betalen dan

mag je dat op je website zetten, dat noemen ze ook een PR-portal, Public Relations-portal.

En nou daar staat dan dat ze de gemeente Antwerpen hebben gehekt en alle journalisten

die smullen daarvan, dus die schrijven daar 10.000 stukjes ongeveer over, vervolgens

wordt de gemeente geinterviewd om te vertellen hoeveel schade ze wel niet geleden hebben.

Nou dat loopt altijd in de miljoenen en het resultaat is eigenlijk als jij dan als bedrijf

vervolgens door diezelfde ransomwaregroep wordt aangevallen dan ga je googelen, dat is

namelijk het eerste wat je doet, nou dan zie je hoeveel miljoenen schade die gemeente heeft

geleden, jou bieden ze op dat moment 50.000 euro te betalen aan en dan zijn er heel veel

partijen die denken van nou laat ik dan maar die 50.000 euro betalen want die 10 miljoen

heb ik niet op mijn bank staan en dat is hoe het business model werkt.

En wanneer een overheidsinstelling gehekt wordt zoals bijvoorbeeld de database van de gemeente

dan is er een andere richtlijn, integen zijn het op bedrijven is de regel namelijk niet

betalen.

Voor zover ik weet is er nog nooit een gemeente in Nederland geweest die betaald heeft, wat

ze vaak doen is tussen de 200 gigabyte versus enkele terabytes aan data sluizen ze weg

maar dan moet je voorstellen dat daar paspoorten zitten, copies van bank passen, alle mogelijke

gevoelige gegevens die ze kunnen vinden, soms ook een dossier van je werkgever, omdat

je ziek bent geweest of omdat je last hebt van mentale problemen, ik noem maar even wat

er van alles kan daar tussen zitten, nou dat wordt gepubliceerd.

En crimineel hebben altijd wel een radartje voor kwetsbare mensen, dus die kunnen ze

daar makkelijk tussen uitpikken en dan kan er bijvoorbeeld kunnen ze via jouw paspoort

een copy van jouw paspoort telefoonschaan bestellen, ik noem maar even wat.

Een kapietje van je paspoort kan al genoeg zijn om een auto te huren op jouw naam, een bankrekening

te openen om bijvoorbeeld geldwit te wassen of je in grote schulden te brengen door een

grote lening af te sluiten, je leven wordt overgenomen en beheerst door een onbekende.

Weet je nog de crimineel die ik sprak in de aflevering over geldezels?

Dit is de studio hier en er staan twee microfoons klaar.

Ik kwam bij hem terecht omdat hij in verschillende chats in telegram opschept over honderden

polsen paspoorten die hij in zijn bezit zou hebben, hoe komt hij aan zoveel paspoorten

en wat is hij ermee van plan?

We zagen je post in telegram over 600 polsen paspoorten en je vroeg toen wat kunnen we

hiermee en allereerst hoe kwam je aan die paspoorten?

Dat zijn polsen uitzendkrachten.

En die komen uit Nederland?

Ja, uit Polen en die werken in Nederland.

Oké, dus dan denk ik gelijk aan een uitzendbureau.

Een soort van?

Dat zou kunnen.

Ja, soort van of zo.

600 zijn wel veel?

Ja, maar er zijn nog meer beschikbaar.

En is dat dan dat je iemand kent die daar werkt die dat dan voor jou regelt?

Nee, een vriend van mij kwam naar mij toe en die zegt echt naar mij van een andere vriend

van mij die werkt met hij heeft polsen uitzendkrachten of iets in die zin.

Ik heb er voor de regel ook niet echt veel naar gevraagd, ik was gewoon meer geïnteresseerd

in die paspoorten en ik wilde ze gewoon in mijn hand hebben klaar.

De 19-jarige jongen met wie ik spreek heeft veel ervaring in het geld-easel-circuit en

probeert op vele manieren crimineel geld wit te wassen via de rekeningen van anderen,

oftewel bonken.

De polsen paspoorten bieden hem dus veel kansen.

Die paspoorten, wat zijn jullie daarmee gaan doen met die 600 paspoorten?

Ik heb er niet 600 gebruikt, niet zoveel, maar bankrekeningen aangemaakt en crypto-accounts

aangemaakt.

Op de naam van die polsen uitzendkrachten?

Ja, klopt, klopt.

Die werken dus in Nederland gewoon hier?

Ja.

En jullie hebben...

Volgens mij wel.

Ik denk het wel.

Stiekem hebben jullie achter een regel bankrekening en de crypto wallets op hun naam aangemaakt.

Ja, exact.

Hoe werkt dat dan?

Kun je dat beschrijven hoe dat werkt met zo'n paspoort?

Normaal, als je een bankrekening gaat aanmaken, moet de persoon erbij zijn om face-id, moet

je een paar stijfers opnoemen, naar links en naar rechts toe draaien met je hoofd om te kijken

of je er natuurlijk wel echt bent.

Maar wij zijn natuurlijk niet met die persoon zelf, we hebben alleen de id's, opzoeken op

Facebook naar foto's, heldere foto's zoeken en dan hopen dat er dus eentje tussen zit

en dan die manier gewoon aanmaken.

Dus hoe werkt dat dan met die foto dan, die je dan opzoekt, die laat je dan in die telefoon

of...

Nee, nee, nee, nee.

Je moet het zo zien.

Ik heb hier, zo heb ik die telefoon van... en 26.

...en 26 op staat en ik moet hier zo dus die face verbieren.

En hier heb ik dus een andere telefoon met Facebook erop, met foto van Hans.

En het moet sowieso een foto zijn waarvan je dus het hele gezicht ziet, dus mag niet,

een streepje of zo, weet je dat voor de helft is afgeknipt, dan toekomt twee telefoons bij

me.

Oh.

En dan hopen dat het lukt.

Oke.

Dus het is geen 3D-model van een hoofd of zo dat je het allemaal gewoon foto van...

Uitmoek een 3D-printraba.

Ja.

Zal ik hier de criminele opop?

Zal ik een hele goeie deptie geven?

Ik zit zoals je hoort in de auto, ik ben onderweg een pelgje voor een afspraak met

een bekende, voormalig olympisch zwemmer.

Ik heb hem niet benaderd om het over zijn sportcarrière te hebben, maar wel omdat zijn identiteit op een

zeer ingrijpende manier is gestolen en misbruikt.

Dus de goldmiddel was presenteerd naar Kyle Chalmers van Australië.

Silver naar Peter Timmers van België en bronze naar Nathan Adrian van de United States.

Ik ben dus Peter Timmers, Belgisch Olympische zwemmer geweest.

Ik heb Olympisch Silver gewonnen in 2016 in Rio de Janeiro.

Nu ben ik ambulancier in een ziekenhuis in Leuven.

Ik heb twee prachtige dochters en een al even prachtige vrouw.

En ja, verder wonen we in België en dat is het.

Dit klinkt heel normaal, maar op een doordeweekse dag wanneer Pieter de krant en de rest van

zijn post oppakt, verandert dat rustige levertje.

Ja, dus in 2017, ik denk, begin februari op een doordeweekse dag.

Ik dacht dat het een dinsdag was.

Kreeg we posthuis waar een brief van Lampiers tussen zat.

Dat is een Belgische energiemaatschappij.

Dat was al een beetje vreemd, want daar waren we geen klant bij of nooit klant geweest zelfs.

Dus we waren al best benieuwd van, wat doet die brief op onze naam hier of op mijn naam?

Dus snel die brief opengedaan.

En daar stond dan op die brief een laatste aanmaning.

Dat komt van de deurenwaardig.

En als we niet meteen betaalden, ging de deurenwaardig ook langs komen om dat even te verreffenen.

Pieter begrijpt er niets van.

Hij roept zijn vrouw El, maar ook zij begrijpt helemaal niets van de aanmaning.

Ja, dat was puur verbaasding. Het ging dan over bijna 600 euro, wat in de tijd al best veel geld was.

Dat was puur verbaasding van, wat doet dit hier op mijn naam?

We wonen toen een antwerpen.

Het komt hier op ons adres zo ineens een aanmaning. We weten van niets.

Ja, dus ik belde de maatschappij op. Ik kreeg een vrouw aan de lijn die ging dan opzoeken in het dossier van wie ik was en waar die aanmaning kwam.

Ze hebben eens te vertellen dat het om een adres in Brussel ging, in Schaarbeek.

Dan heb ik er heel snel duidelijk, maar ik vanaf dit gaat niet om mij.

Jullie zijn aan het verkeerde adres. Ik ben een bekend persoon. Ik won een antwerpen.

Dat staat zo op Wikipedia. Iedereen kan dat opzoeken. Iedereen weet dat ook.

Ik trein hier twee maal per dag. Ik heb helemaal niets in Schaarbeek te zoeken.

Dus geen idee van waar dit komt.

Jullie moeten bewijzen dat jullie daar niet wonen. Dan heb ik heel kort gezegd van sorry, dat ga ik niet doen.

Jullie sturen een aanmaning naar mij. Ik heb helemaal niets te bewijzen.

Het is aan jullie om dat te bewijzen.

Volgens haar moest ik dat toch bij de gemeente aanvragen om dan aan te tonen dat we daar niet wonen.

Dan is het ook hoger opgegaan naar het management en daarin hebben ze besloten om het te siponeren.

Eindgoed al goed. Zou je denken toch?

Een ander slachtoffer waarmee ik heb afgesproken is Miranda.

Haar identiteit is ook gestolen en is bruikt.

Via een op het eerst oog doodnormale advertentie voor een thuiswerkbaan.

Ik zat op de bank en toen kreeg ik van mijn man een telefoon dat hij een thuiswerkadvertentie had gezien op Facebook.

Dit ging om kerstpakketten inpakken.

Dit was in november. Ik had zoiets van het is leuk om te doen kerstpakketten voor de mensen die in december een kerstpakket krijgen.

Dus ik dacht hier ga ik op reageren.

Toen ik de vacatures doorgestuurd kreeg van mijn man heb ik contact gelegd met degene die de advertentie had geplaatst.

Het was een soort sollicitatiegesprek en met de vragen die zij stelden over hoeveel uren ik wou werken of ik dit wel combineren met een andere baan.

Wanneer de eerste levering kon zijn en vervolgens vroeg ze mij een foto te maken van mijn unititeitskaart en van mijn bankpas.

Bevolgens ebpte ze mij dat in verband met dat mensen soms zich aanmelden voor thuiswerk en daarna niks meer van zich laten horen.

En wel de dingen die ze in huis gekregen hebben houden.

Dat zij een afspraak hebben om iedereen 4,50 euro te laten betalen in een linkje.

En dit linkje heb ik dus geopend en ik heb 4,50 euro over gemaakt.

Miranda is blij met haar nieuwe baan en vooral ook hoe makkelijk het is gegaan.

Met een tevreden gevoel gaat ze die avond naar bed.

Maar dan begint ze toch te twijfelen.

Toen ik op een gegeven moment in bed lag, toen dacht ik in één keer, ik ga toch eens kijken.

Ik kreeg een heel raar gevoel en ik had zoiets van, ik ga toch eens kijken op mijn ING-app.

En ik kreeg het gevoel van, het is eigenlijk misschien wel te mooi om waar te zijn.

Ik opende mijn ING-app en toen zag ik dat het bedrag van 4,50 euro wat zij als linkje hadden naar mij toegestuurd.

Dat dat werd betaald aan Bell Simple.

Dus ik zag staan 4,50 euro Bell Simple.

En toen had ik het gevoel, ik ben geneid.

Toen ik erachter kwam van Bell Simple dat er iets op mijn naam besteld was, heb ik gelijk de politie gebeld.

Zij vertelde mij ook dat ik er goed ben afgekomen omdat ze kunnen van alles met je ID-kaart,

ze hadden een auto kunnen kopen op mijn naam, ze hadden diverse andere apparatuur

of wat dan ook met mijn naam kunnen bestellen met mijn identiteitskaart.

En het had veel erger af kunnen lopen dan dat het nu is afgelopen.

Dit is een goed voorbeeld van de simpele en slimme metodes die criminele inzetten om aan je paspoortgegevens te komen

en zich als jou te kunnen voordoen.

Hoe voorkom je dat je in trucs van criminele trapt?

Roxie Spaargaren van onze partner KPN heeft een aantal tips voor je.

Wees altijd voorzichtig met de delen van je persoonsgegevens.

En als een instantie of bedrijf vraagt naar je paspoort,

kan je altijd even bij de autoriteitspersoonsgegevens checken

of ze überhaupt wel een kopie van je paspoort mogen vragen.

Als dat het geval is, kan je een handige app downloaden.

Dat is kopie ID Rijksoverheid.

En daarin kan je je foto afschermen en je BSN

en op die manier kan je veilig je paspoort versturen na dat bedrijf of instantie.

KPN zet zich op veel manieren in voor ondernemers.

KPN werkt 24-7 aan het veilig houden van bedrijven en hun data

biedt overzichtelijke oplossingen om de cybersecurity binnen jouw bedrijf te verbeteren.

Als ondernemer ben je al druk genoeg, dus laat KPN je helpen om jouw bedrijf veilig te houden.

Wil je weten hoe dat kan? Kijk dan op kpn.com slash veiligheid.

En jij? Ben jij wel eens bang dat je identiteit wordt gestolen?

Ik ben als een dood voor identiteitsvrouwen.

Ik weet in ieder geval wat de gevolgen zijn dat als je gerekt wordt dan ben je nog niet gaar.

Dus daarom ben ik afvlucht heel erg voorzichtig met mijn paspoort.

Technisch gezien niet helemaal legaal, maar toch gebeurt het als je bij een hotel komt.

Bijvoorbeeld afgelopen decemberbank in Rome geweest,

maak je er gewoon een paspoort of een kapietje van je paspoort of je idee

zonder dat daar überhaupt naar gevraagd wordt.

Dat bewaren ze dan. Ik weet niet precies wat ze ermee doen, maar het is toch een niet zo'n fijn gevoel.

Voor mij is het vooral gewoon een kapietje opsturen van de voorkant en de achterkant.

Dat gebeurt al vrij snel.

België wordt op 22 maart 2016 opgeschikt door terroristische aanslagen in en rondom Brussel.

Goedendag. Veel doden en gewonden bij verschillende aanslagen in Brussel.

Op de luchthavensaventum en ook op het metrostation Maalbeek,

in het hart van de Belgische en Europese politieke markt.

Er overlijden uiteindelijk 35 mensen en er zijn honderden slachtoffers.

De aanslag wordt diezelfde dag nog opgeeist door IS.

De Belgische zwemmer Pieter, die ik eerder in deze aflevering al sprak,

is op 22 maart 2016 zelf niet in het land.

En dat is belangrijk om te onthouden.

Ja, die aanslagen, ik was toen ook net in het buitenland.

We zaten wel vaker in het buitenland om te trainen.

We zaten in het innerief.

Dus daar kregen we ineens het nieuws te horen dat er aanslagen gebeurd waren op de luchthaven en in de metro in Maalbeek.

Dat was toch wel een schok voor iedereen sowieso.

Door heel België was dat echt wel een heel schok.

Dagenlang, wekenlang het hoofd nieuws geweest hier.

Een jaar na de aanslagen zit El, de vrouw van Pieter, rustig bij de kapper voor knipperd.

Ik was aan het trainen.

Ik denk dat het een zaterdag ochtend was.

Mijn vrouw zat bij de kapper en ze was al nieuws aan het lezen op haar telefoon.

En ze kreeg ineens een telefoon van de vrouw van mijn coach toe koer.

Met het nieuws van, heb je het nieuws gezien, Pieter wordt zijn naam eens gebruikt door de terroristen van Zaventem en Maalbeek.

Dus toen is ze snel uit artikel gaan bekijken en lezen.

En daarin stond dat het terroristen mijn naam al gebruikt om een energiecontract af te sluiten voor een schouwplaats, een schouwhuis.

Pieter's naam is niet zomaar misbruikt, maar door terroristen die een verschrikkelijke aanslag gepleegd hebben en waar nu zijn naam aangelinkt wordt.

Dat ontdekte Vlaamse journalisten.

Dus de Vlaamse krant de standaard had de politie dossiers kunnen inkijken over de aanslagen.

En daarin stond doodleuk dat ze mijn naam hier gebruikt hadden om dat energiecontract af te sluiten.

Terwijl wij helemaal van niets wisten, niet ingelicht door de politie of wat dan ook.

Sterker nog, Lampiers zelf wist ook van niets, ook niet ingelicht door de politie.

Volgens mij hebben ze daar drie maanden in dat schouwhuis gezeten om die aanslagen voor te breiden en zo verder ook de bommen te maken.

Drie maanden dat ze dan op dat energiecontract hebben geleefd op mijn naam.

Dus dat is echt onwerkelijk eigenlijk.

Deze vorm van identiteitsvrouwen had als belangrijkste doel voor de terroristen om niet opgemerkt te worden door de geime diensten.

En zo in het geheim de aanslag voor te breiden.

Maar er zijn nog veel meer motieven voor het plegen van identiteitsvrouwen, vertelt Ricky.

Nou, er zijn verschillende dingen wat je vaak ziet.

Je hebt de kruimeldiefjes om er maar even zo toe te noemen.

Dus die gaan dingen bestellen bijvoorbeeld.

En dan moet je echt denken aan bijvoorbeeld bij Bol.com dat ze dingen gaan bestellen.

Andere gaan bankrekeningnummer openen en die zorgen daarvoor dat als een soort van katvanger systeem worden die bankrekeningnummer dan gebruikt.

Dat is precies wat de criminele tiener, die bij mij in de podcaststudio te gast is, dus doet.

Zij slachtoffers worden spitta's of katvangers.

Dat zijn witwassers van crimineel geld.

En dat kan een hele grote gevolg hebben.

Kun je wat vertellen over die mensen die op die polse paspoort staan.

Je hebt ze allemaal op Google en zo.

Wat zijn dat dan voor mensen?

Opas, vaders, mannen, vrouwen, moeders, oma's.

En niet echt oma's, maar max 60 jaar of zo, weet je wel.

50 jaar.

Maar ik weet niet, de polse mensen zien ze zo snel altijd ofzo dan.

Misschien is dat het.

En zeg maar, heb je...

Kijken er niet naar iemand en denk je van, ah, die is wel zielig.

Ik had het wel volgens mij wel een keertje gehad.

Maar daar ga ik er alsnog voor.

Ja, maar heb je niet van, ah, dat doet deze niet.

Want stel voor, ah, al die andere die lukken niet.

En als al dat net die ene zijn die wel zo lukken, dan loop ik gehad mist.

Dat ga ik niet doen.

Je zegt van, ja, dat kan ik niet eten.

Maar misschien kunnen zij ook niet eten door die problemen op een gegeven moment.

Weet je wat het is?

De ene is het doodste, de ander is het brood.

Het is eten of gegeten worden.

Simpel.

Jij denkt niet als ik al die paspoorten krijg van,

ik bel die mensen ze even op en zeg, joh, je paspoort is gelekt.

Ik zou er even een nieuwe aan vragen.

Ik bel zo op, of ze even naar een SMS willen kijken voor die verificatiekoudel.

Als ik zou willen, zou ik de identiteit van duizenden Nederlanders kunnen stelen.

Tijds mijn onderzoek naar ransomware aanvallen,

bij bijvoorbeeld overheidsorganisaties,

lekkere criminelen als dreigement,

data basis vol paspoorten.

Een luilekkerland voor kleinere criminelen die er weer mee aan de haal gaan.

Soms denk ik dat er iets te makkelijk wordt gezegd,

nou gooi je die data maar online.

Want het zijn maar mijn klanten,

en dan hebben die mijn klanten maar een probleem,

want ik heb geen probleem verder.

En dat zelft een geld voor een gemeente.

Een burgemeester kan bijvoorbeeld zeggen of denken in ieder geval van,

ik ga het standpunt nemen om niet mee te werken aan criminelen,

wat een heel goed standpunt is.

Maar tegelijkertijd gooien die mensen uit de gemeente die bijvoorbeeld kwetsbaar zijn,

die gooien voor de bus natuurlijk op dat moment.

En daar wordt eigenlijk niet echt goed rekening mee gehad, denk ik.

Als je slachtoffer bent van identiteitsvrouwen,

kan je in de naastleep nog lang een akele gevoel hebben.

Ja, het is heel vreemd dat eigenlijk ja,

mijn naam gekoppeld wordt aan die aanslagen.

Ik heb er er eigenlijk niks mee te maken,

en ik heb er niks mee gedaan ofzo,

maar dat mijn naam gebruikt is in functie van die aanslagen.

Dat is bizar gewoon.

Ik dacht altijd, ik trappie niet in.

Ik kijk zelf ook altijd naar oplichtingsprogramma's.

Ik weet hoe sleeuw ze zijn,

maar toch voor degene die dit luistert wil ik zeggen,

kijk uit, trappie niet in,

want voor je dat weet ben je zelf de lul.

Dit was seizoen 2 van Ik weet je wachtwoord.

Klik op volg, dan krijg je dan zelf een seintje wanneer seizoen 3 raar komt.

Check ook het gelijknamige boek,

de documentaire op Viedeland,

en volg me op et Daniel Velaan.

Bedankt voor het luisteren.

Hey, voordat je naar de volgende podcast gaat,

wilde ik je dit nog even meegeven.

Wat je misschien nog niet wist,

is dat deze podcast ooit is ontstaan uit mijn gelijknamige boek

dat ik 3 jaar geleden schreef.

Zoals je in de afgelopen afleveringen hoorde,

staat technologie nooit stil,

en daarom was het boek nodig toe aan een update.

De vernieuwde versie van Ik weet je wachtwoord,

is nu te vinden in je favoriete boekhandel

of natuurlijk op dashmark.nl.

Machine-generated transcript that may contain inaccuracies.

De deurmat ligt bezaaid met brieven. Je opent ze één voor één. Het zijn deurwaardersbrieven, contracten voor nieuwe smartphones en een energierekening van 600 euro op een adres in een stad waar jij niet woont. Hoe kan dat? Wie zit hierachter? En hoeveel zorgen moet je je maken? Je hoort een crimineel die bankrekeningen opent met gestolen Poolse paspoorten, experts en slachtoffers, waaronder Olympisch zwemmer Pieter Timmers wiens identiteit is gestolen door terroristen.


De soundtrack van Ik Weet Je Wachtwoord is gemaakt door S10 & Sim Fane. De eindredactie doet Noortje Veldhuizen en de redactie & montage wordt verzorgd door Steven Driehuis.


Ik Weet Je Wachtwoord wordt mede mogelijk gemaakt door KPN.

Wil je adverteren in deze podcast? Mail dan naar adverteren@de-stroom.nl