DS Vandaag: Hoe lang kunnen banken de spaarrente nog laag houden?

De Standaard De Standaard 5/26/23 - Episode Page - 23m - PDF Transcript

Het is 26 mei.

Dit is vandaag de dagelijkse podcast van de standaard.

Ik ben Marianne Justraert.

Terwijl u wel een pak meer moet betalen voor een woonkrediet,

brengt u spaargeld op een klassiek spaarboekje nog altijd amper iets op.

Omhoudbaar en zelfs misdadig, noemen sommige economen dat.

Nu, waarom houden de banken eigenlijk die spaarenten zo laag?

Moet de politiek ingrijpen.

En wat kunt u als spaarder doen?

Paskelde Doven van de Economieredactie.

Jij bent onze collega die het best weet wat me met onze spaarenten moeten doen.

Maar leg misschien eerst eens even kort uit waar de commotie vandaan komt.

Er is heel veel spalling rond dat spaarboekje.

Mensen stellen vast dat ze voor woonkrediet meer moeten betalen,

maar dat ze anderzijds op hun spaarrekening vrij lager aan te krijgen.

Dat leeft echt bij de bevolking.

Dat spaarboekje is heel populair in België.

Politici hebben dat ook gezien en zijn daar ook op gesprongen.

Banken zitten daar wat in het defensief.

Dat spaarboekje is heel belangrijk in België.

Daar staat ongeveer 300 miljard euro op.

Je krijgt op dat spaarboekje nu voor geld die je een jaar laat staan.

0,5 tot 1 procent.

Het hangt een beetje vanaf bij welke bank je zit.

Of zelfs minder ook, absoluut.

Want de banken hebben het daar heel handig gespeeld.

Ze hebben eigenlijk twee soorten spaarboekjes gelanceerd.

De oude die heel slecht vergoed worden.

Heb je dan nog meer? We moeten nu een boekje open.

Dat is iets dat ook veel onbegrip stuint.

Kijk, die tarif voor de woonkredit gaat omhoog.

Ja, spaarboekje volgt niet.

Waarom volgt dat spaarboekje niet?

En waarom werken jullie dan ook nog eens

een beetje slinks met twee type spaarboekjes?

En jij maakt nu de koppeling met het woonkredit.

Heb ik juist begrepen dat er ook een koppeling is

met de rente die banken zelf krijgen bij de ECB,

de Europese Centrale Bank?

De rente is zijn raad flink gestegen.

De kostprijs van geld is omhoog gegaan.

Geld is duurder geworden.

We komen uit de periode dat geld jarenlang gratis was.

Maar nu is geld duurder geworden.

En hoe komt dat?

Omdat we met een probleem zetten van prijstegingen van inflatie.

En de ECB, de Europese Centrale Bank,

wil daar iets aan doen en vergoogt zijn korte termijn rente.

De ECB heeft de afgelopen jaren,

dat weten we, ook de economie enorm ondersteunt

met geveel liquiditeit in de economie te injecteren.

Dus er is een overschot aan geld in de economie.

En dat overschot daarop biedt,

als je dat bij de Centrale Bank,

als de banken dat geld plaatsen bij de Centrale Bank,

kan je daar 3,25 procent inderdaad voor krijgen.

Het probleem is, ja, dat is een overschot,

een tijdelijk overschot.

In het eerste kwartaal waren die overschotten nog zeer hoog.

Meer dan 200 miljard in België.

Ondertussen berep ik zo het.

Onder die 200 miljard zit in het tweede jaar geldt

zal het nog wat zakken.

Maar het klopt dat daar een tijdelijke rentebonus is.

Alleen is er discussie over,

hoe groot is die en hoe lang gaat die duren.

Het wonken, dit vind ik persoonlijk

interessanter, omdat dat is de klassieke business

van wat een bank doet.

Die trekt spaargeld aan.

En die transformeert dat in krediten.

Je zet dat om in een kredit, bijvoorbeeld in een woonkredit

of een investeringskredit.

En het bank lieft van het verschil tussen de kostprijs van dat spaargeld

en wat hij verdient op dat woonkredit.

Als ik het even samenvat,

of je dan de koppeling pakt met tussen woonkredit en het spaarboekje

of tussen de rente die banken zelf krijgen

als ze hun geld parkeren bij de ECB, namelijk 3,25 procent,

en dan dat vermalen tijdens spaarboeken

waar je dan pakweg 0,5 procent rente op krijgt.

In beide gevallen is die spanning wel erg groot

en de gewone spaarder, de gewone mens profiteert er maar niet van.

Wat de perceptie toch verstevigt dat de banken dieven zijn.

Ja, je moet niet naïef zijn.

De banken rijden voor zichzelf.

Maar het is interessant, wat u daar zegt,

inderdaad die kloof tussen wat je krijgt

en wat je moet betalen op kredite.

Het probleem die je daar hebt natuurlijk

is dat die woonkrediten, als we die nog even nemen bijvoorbeeld,

een nieuwe woonkredit kost nu 3,5 procent ongeveer,

maar dat is enkel op de nieuwe productie.

Hansy Portefuie,

aan historische woonkrediten die de banken de afgelopen jaren hebben gegeven.

Ja, er zijn heel veel mensen denk ik die blij zijn

dat ze nog hebben kunnen lenen 20 jaar lang vast tegen 1,5 procent.

Die mensen hebben een zeer goede zaak gedaan

en die rente blijft ook vast de duurende looptijd van die reding.

Dus de banken zitten daar met een historische Portefuie

die relatief laag blijft, dat blijft vast.

En het is pas op de nieuwe productie

dat ze die 3,5 procent kunnen aanrekenen.

En dat is nu het probleem die ze daar hebben met dat spaarboekje.

Als ze daar de rente op verhogen,

is dat op de volledige massa,

op die 300 miljard.

Hoe sneller eigenlijk de banken zouden kunnen

nieuwe woonkrediten verstrekken aan die nieuwe hoge tarieven,

hoe meer ruimte ze hebben om die rente op het spaarboekje te verhogen.

Maar opnieuw laat ons vooral niet naïef zijn,

hoe langer ze die rente op het spaarboekje laag kunnen houden,

hoe beter voor hun winst.

Het is toch ook wel makkelijk voor de banken

om het dan helemaal op de woonkredite te steken.

Je hebt toch iemand als professor Economie Paul de Grauwe

of zelfs Pierre Woonge, de gouverneur van de Nationale Bank

die allebei toch aangeven van,

kom aan, dit is niet langer houdbaar,

dat grote verschil tussen de marktrenten

en dan de lage rente op spaarboekjes.

Dit gaan we die kunnen volhouden, die banken gaan iets moeten doen.

Dat zijn toch wel best voor aanstaande stemmen

in de economische en financiële wereld.

Ja, het punt die ze daar maken, die ze daar terechtmaken,

is er wel voldoende concurrentie.

Als daar geen beweging in komt,

is dat dan geen teken dat er te weinig concurrentie is

tussen die groot banken.

Is er voldoende concurrentie?

Ja, in België ontbreekt het niet aan banken,

maar wat je hier ziet in dat fenomeen,

is eigenlijk wat een econom van een bankakkoord

vertelde die sprak over een prisonersdilema.

En hij zei, als een bank die spaarrente nu gaat verhogen,

dan volgt de rest.

En ja, ze beseffen dan, als ik beweeg,

ik zal er niet veel geld aan verdienen,

want de anderen gaan ook volgen,

en we verdienen dan allemaal minder.

Dus ze hebben eigenlijk geen belang erbij

om die rente te verhogen op eerste zicht.

Maar als natuurlijk de spaarders assertiever worden

en zelf gaan zoeken van ja,

maar waar kan ik mijn spaargeld meer laten opbrengen

en dat geld gaan verplaatsen,

dan had je zin dat die banken wel in beweging gaan komen.

Ja, maar dus mag ik dat anders vertalen?

Ik heb misschien een slecht karakter,

maar als ik jou dan hoor, dan denk ik,

die banken spelen hier stiekem onder één hoedje

om ons, gewone burgers, naïeve spaarders,

te grazen te nemen.

Is dat zo?

Hebben ze ergens zo'n onderling, akkoord,

gentlemen's agreement,

om elkaar niet de duvelaand te doen

zodat uiteindelijk de spaarder wel de dupe wordt?

Ik denk dat die banken gewoon heel goed beseffen

van iedere dag die ze kunnen winnen,

met die rente laag te houden,

dat dat in hun voordeel is.

En zolang die druk niet te groot is

om te bewegen,

zullen ze dat ook niet doen.

Ze hebben ergens wel een punt, als ze zeggen,

onze vernieuwing van Hans om zijn portefeuille

aan obligaties en kredieten,

dat gaat langzaam.

En dus we gaan ook liever langzaam

die rente verogen.

En hoe langer we het laag kunnen houden,

hoe beter voor ons.

Maar ja, dat is nu eenmaal de realiteit

die op tafel ligt

en het is aan de spaarder opnieuw

om daar assertief mee om te gaan.

We komen terug op die spaarder,

maar eerst iets over die druk die jij noemde.

De druk op de banken lijkt

toe te nemen, ook in het politieke hoek

en zo, onder meer de minister van Financiën,

Vincent van Petergem van CDMV,

heeft zich ook al uitgesproken.

Klopt. Van Petergem heeft inderdaad

in zijn brief aan de banken gezegd van,

kijk, dat leeft bij het publiek.

Er is een maatschappelijke bezorgdheid.

De mensen hebben de indruk dat ze gewoon

niet correct behandeld worden

en dat ze te weinig vergoed worden voor het spaarrenten.

En dat ligt gevoelig.

En dus je roept de banken op daar iets aan te doen.

Nu, dat is een voorzichtige suggestie die je daar maakt.

Zelfde met de governor van de nationale bank,

Peter Hoens, dat zijn ook allemaal mondelingen opmerkingen.

Maar we zitten nu in een fase

dat de politiek eigenlijk wel actiever wil tussenkomen.

Voor de politiek is er natuurlijk een dankbaar onderwerp.

Ze weten heel goed dat spaarboekje is bijzonder populair.

Onze kiezers kennen dat allemaal.

Daar staat ook 300 miljard op, heel veel geld.

En dus ja, politiek is dat interessant

om te zeggen tegen de banken, je moet meer betalen.

De banken zijn uit de derde betaler.

Het is een ander die de factuur betaalt.

Ja, want de overheid verdient zelf ook iets

aan die spaarboekjes, toch?

Ja, dat klopt.

De overheid legt daar taxen op.

De heffingen komen uit verschillende kanten.

In totaal is dat al 0,38 procent.

En die heffingen stijgen.

Officieel is dat om een potje aan te leggen

voor het gevallen de bank zou moeten gered worden.

Maar dat zijn eigenlijk middelen.

Dat is eigenlijk een soort belasting die direct in de begroting komt.

En het is een beetje zoals het zelfervonds.

Er zit niks in de pot.

Maar dus ja, wat natuurlijk de overheid

neemt daar in totaal al 38,38 procent.

En indirect wordt dat afgewenteld natuurlijk op de spaarder.

Hoe meer dat de overheid afroomt,

hoe minder ook dat de banken objectief kunnen geven.

Vandaar dat sommigen zeggen,

het is wel makkelijk voor de overheid om te zeggen

je moet meer geven dan de spaarder,

maar ze bedienen zichzelf goed.

Nu de overheid heeft ook een ultimum remedium

om eens altijd zwoord te gebruiken

om de banken onder druk te zetten

of toch te verplichten om actie te ondernemen.

We horen hier minister van Begroting Alexia Bertrand

van OpenVLD op de VRT in de zevende dag omlangs.

Kijk, ik denk dat we het raar meer kunnen doen

en dat is die minimum rente verhogen

maar als liberaal is nu 0,11.

Ik ben daar geen voorstander van in de zin

en dat dat altijd een allerlaatste wapen moet zijn.

Ik heb liever dat de vrije markt en de concurrentie speelt

dus de banken moeten of mogen Nitalien winst maken,

ze moeten winst maken.

Ik zeg dat niet voor de aandehouder,

ik zeg dat voor de burger,

want we moeten hen toelaten om reserves aan te leggen

voor de markt, de mogelijke markt-shoxes

of als er een liquiditeitcrisis is, dat klopt.

Maar de vraag is, hoe kunnen wij die concurrentie aanpakken

en we gaan afwachten en zien.

Ik hoop dat de banken gaan reageren

op de brief van mijn collega-minister van financiën

en is dat niet het geval, dan zullen wij zien

als reagering of we ver kunnen gaan.

Wat bedoelt zij eigenlijk?

Incentie zegt ze eigenlijk twee dingen,

aan die banken van, kijk, verhoog,

die rente zelf maar spontaan anders zullen wij doen

en dat zelfs de debat zei ze eigenlijk ook

dat ze wel een probleem had,

hoe banken met twee typen spaarboekjes werken

en dat het niet correct is naar de spaarder toe.

Mensen die er wat minder van dichtbij het allemaal opvolgen

zitten daar met een zeer slecht renteend boekje.

De marktleider biedt daar een totaal rente van 0,25%

op mensen die niet bewegen.

Het is eigenlijk ook niet correct

om je trouwste klanten,

je makkelijkste klanten op die manier

een beetje te pluimen, eerlijk gezegd.

En de overheid kan wel dat wettelijke minimum,

de wettelijke minimum berenden

van 0,11% bedraag wel toch optrekken ook.

En zijn de banken verplicht om

hun rente aan te passen toch?

De vraag is hoe dat dan gaat doen.

De minimum met rente staat nu op 0,11%.

Zo men zeggen, ja, als je dat verdubbelt,

dat brengt nog altijd niets of er zijn politieke ideeën

om dat te koppelen aan die ECB-renten.

Maar ik weet niet eerlijk gezegd

of dat een geweldig idee is.

Als je zegt, het verschil mag maximaal bijvoorbeeld

2% zijn tussen de spaarrenten en de ECB-renten.

Ja, vorig jaar in juli was die ECB-renten

nog 50 basispunten negatief.

Ik denk dat ondenkbaar is dat je dan

in situaties ook kunnen komen

dat je een negatieve rente geeft

op het spaarboekje.

En het nadeel van die ECB-renten,

dat is niet de marktrenten,

dat is een beleidsrente die de ECB zet

om een kader van de streed in de inflatie.

Maar iedere bank heeft eigenlijk zijn eigen

fundinkost.

En dat komt voor een stukje geld

van de spaarder, geld opgehaald

op de interbanken-renten

op allerlei mogelijke manieren.

Dus iedere bank heeft zijn eigen kost.

Het is wel duidelijk

dat iedereen is overtuigd dat de banken vandaag

meer kunnen doen.

Hoeveel meer, ja,

dat is een lastig debat.

Ik vat nog eens even samen, Pascal.

Je hebt hier duidelijk het probleem geschetst

van de grote spanning

tussen woonkredieten en die lagespaarrenten,

ook tussen de ECB-renten

en de lagespaarrenten.

Maar je voelt dus ook wel echt die druk

toenemen op de banken.

Iedereen vindt eigenlijk dat de banken meer moeten doen

en niet het minst de politici.

Op het moment dat we deze podcast

opnemen, weet we nog niet of die politici

dat dat werkelijk iets over gaan beslissen,

maar ze zitten daar wel degelijk

nog over samen.

Dus wat denk je van dat kerncabinet?

Steeds meer partijen pleiten ervoor.

We hebben gezien dat vooruit de PS,

Groen Ekelo allemaal vraande partijen zijn,

dat daar ook al voorstellen.

Inderdaad, op tafel liggen

ook vanuit de oppositie beweegt het

en ja, het blijkt ook voorstander te zijn.

De vraag is, ja,

de liberalen dansen een beetje op twee benen.

Maar het blijft natuurlijk een onderwerp

die bij hun kiezers hier gevoelig ligt.

En dan het paarbokje, dat is nu het middel

bij uitstekken die bellen gebruiken

om een centje op te plaatsen.

En als je hier iets kunt doen voor de bevolking,

terwijl dat anderen het betalen,

ja, politiek is dat wel interessant natuurlijk.

Oké, we zullen zien op het moment

dat de podcast wordt uitgezonden,

of weet wij, spaders,

welicht meer.

Over ons, spaders,

hebben we straks nog maar eerst even reclame.

Podcast de zuivale waarheid.

Hoe ziet het leven van een melkkoeren?

En doet dat eigenlijk pijn voor een koe

om gemolken te worden?

Ik ben Hethie Helsmortel

en ik maakte een podcast over melk en dierenwelzijn.

Beluister de podcast nu op Spotify.

Paskelde Doven.

We zijn terug bij de podcast.

Paskelde Doven.

We zijn terug bij jou en bij de lage rente

op de spaarboekjes.

Terwijl er veel druk is op de banken

om daar toch wel iets aan te doen.

Nu, mensen die hun geld hebben op een spaarboek,

hebben er toch ook wel baat bij

dat die banken niet omvallen

want anders zijn spaders alles kwijt.

Wel goed, twee maanden geleden schreven

in de krant nog van

komt er nieuwe bankencrisis.

Er zijn van enkele probleembanken in Amerika

maar dat slug ook over naar die grote

Zwitserse bankcrisis.

Die is moeten opgekocht worden.

Dus daar zag je

dat die rente om een keer

toch wat effecten heeft

op het financieel systeem.

Vandaag zien we ook

dat de Duitse economie

in een recessie gaat.

Dus economisch is het plaatje

een beetje aan het vertroebelen

dat zo dat kunnen betekenen

dat de crit verliezen gaan toeneemen voor de banken.

Moeten ze maar beter vooruitzien

zijn zoals goede huisvaders.

Wel, er zijn een aantal argumenten

die de banken naar voren schuiven

die toch wel hout snijden

die erop wijzen

dat het wijs is om

niet te onbesuist te werk te gaan

want die wil zeggen

dat er niks kan gebeuren op het spaarboek

maar het is inderdaad zo

dat het een beetje aan het vertroebelen is.

Je ziet dat ook aan die markttrenten

die is vrij volatiel

die gaat vrij op en hier

je ziet met elk inflatiescijfer

ook die uitkomt van

ja, krijgen we die inflatie nu onder controle

of niet

dan zitten we hier nu met een jaar lang probleem of niet

dus er duiken steeds meer vragen op

in die economie

en dus ingrepen moeten we wel doordacht gebeuren.

Ja, en dat zegt ook

Veronica Gossos, hoofdekonom bij Belfius

we horen naar hier

even eens in de zevende dag

op de VRT.

We bekijken dat, ja, maand na maand

of we niets moeten veranderen

aan die situatie

en de situatie wordt zeer goed geanalyseerd

en dat hangt af van

zoveel verschillende dingen

onder andere, ja, die leningmassa

die meer geld moet gaan opbrengen

onder andere ook de marktsituatie

momenteel gaat het op en neer

zowel bij de korte als bij de lange termijnrenten

met invlaasie.

Inflasie is zo moeilijk te voorspellen

als zelfs de ECB zegt

dat ze het heel moeilijk heeft

om invlaasie te voorspellen

daar zitten ze met honderden duizenden ogen

zelfs te kijken naar dat fenomeen

ja, hoe zouden wij dan

de exacte wetenschapper kunnen zijn

die zegt van zo gaat het zijn?

Ja.

Nu, je hebt al een paar keer

gegeven die spaarder hoeft

ook niet zomaar alles te ondergaan

of misschien zelfs scherper gesteld

de spaarder heeft ook wel ergens

zelf een verantwoordelijkheid

wel precies, een beetje

alerte spaarder die heeft eigenlijk

verschillende uitwegen

er is eigenlijk geen enkele reden dat je zo blijft

zitten met de spaarboekje

met een basisrente van 0,15%

dat doe je jezelf aan

er zijn zowel in de markt

van spaarboekjes alternatieven

vandaag doordat die marktrente is gestegen

ook andere producten die meer

opbrengen, kijk, meer in het algemene

zijn er veel te veel belgen

die dat spaarboekje gebruiken

om te sparen voor de oude dag

dat is gewoon een zeer slecht idee

je verarmt jezelf

die spaarrente

ook al hadden zo de politiek

die nu mal vier doen

dat zal nog altijd de inflatie

niet compenseren

kijk, spaarders gaan naar de supermarkt

ik denk daarvan

waar kosten de tomaten of de appelen

hier 10 centekilo minder

en vervolgens met de spaargeld

laten ze

laten ze duizenden euro

spottes inleggen

maar eigenlijk nooit van bank

nu ik pleid schuldig, ik ben ook

een luie spaarder

of misschien een trouwe spaarder

of een dome spaarder

kan ook, het gaat niet om veel geld

maar stel dat ik het zou hebben

bij de Santander

waar de Spaanse bank

een antrekkelijke rente geeft

op spaarboekjes, dan hier in België

kijk, het is evident

dat als de spaarders assertiever worden

en zelf gaan bewegen

dan ga je de banken ook zien bewegen

want de banken hebben wel

dat spaargeld in die funding nodig

ze hebben dat geld nodig

voor de creditverleningen

zowel waar we het over hadden

de wooncredite

als de spaargeld zouden verliezen

dan hebben ze een probleem

als de spaarder beweegt, zullen de banken bewegen

de spaarder zelf

die moet

volgens mij, dat spaarboekje is goed

voor geld die je nodig hebt

voor onverwachte uitgave

maar opnieuw, als je zegt

ik wil sparen een appeltje voor de dorschorm in het oude dag

dat doe je niet via je spaarboekje

dat zijn andere instrumenten voor

mensen moeten dat zich zelf meer in verdiepen

dus jouw advies is

parkeren het vooral niet op een spaarboekje

ook niet in het buitenland

maar op iets dat meer opbrengt

je moet niet meer dan nodig

op je spaarboekje parkeren

handigen aan het spaarboekje

is dat dat geld altijd beschikbaar is

maar opnieuw

sparen voor je oude dag, dat doe je echt niet

via een spaarboekje

oké, ik ga proberen

ter harte te nemen

hartelijk bedankt

voor de verhelderende uitleg

dit was Vandaag

de dagelijkse podcast van de standaard

bedankt voor het luisteren

alle credits van de podcast die je net hoorde

vind je op standaard.be

slash podcast

reageren kan via podcast

op standaard.be

op standaard.be

Machine-generated transcript that may contain inaccuracies.

Terwijl u al een pak meer moet betalen voor een woonkrediet, brengt uw spaargeld op een klassiek spaarboekje nog altijd amper iets op. Onhoudbaar en misdadig, noemen sommige economen dat. Waarom houden de banken de spaarrente zo laag? Moet de politiek ingrijpen? En wat kunt u als spaarder doen?



See omnystudio.com/listener for privacy information.