Marc-Marie & Isa Vinden Iets: Geboorte

TV GELDERLAND 2021

Ik ben Isa Hoes.

Ik ben Mark-Marie Huibrecht.

Welkom bij Mark-Marie en Isa.

Vinden iets? Hoeveel sterren geven wij?

Geboorte.

O, daar zitten we.

Nou ja, daar zitten we dan.

Het is wat? Ja, het is zeker wat.

Het is een... Het was een bommetje.

Nou? Bomm?

Nou ja, ik moet het al heel eerlijk zeggen, want ik heb...

Zegt het eerlijk.

Ik moet even wat iets meer vertellen.

Nou, welkom natuurlijk Isa Hoes, want die zit nu naast mij.

Wij hadden dat natuurlijk allemaal verkeerd ingeschad.

Wij dachten, wij zijn hier natuurlijk weken geleden mee bezig.

Want iedereen doet net zo van, oh, dan hebben ze deze ik eens iets gebeurd.

Jij zei ik hadden ze gerusie.

Ja, het was er iets.

Ik weet het verwantelijk, want mensen hadden me zin in hem.

Wij zijn hier weken geleden mee bezig.

Het was zo, op een gegeven moment waren er één niet meer.

En toen waren de anderen niet meer, en toen waren we geneven twee meer.

Dus toen hebben we een soort plan gemaakt, maar dat plan, dat is...

Wij dachten eigenlijk, ja, we kunnen het beste gewoon op een zaal zeggen.

Gewoon als het de laatste is, gewoon zeggen, dit is de laatste.

Achteraf gezien hadden we dan misschien anders,

maar toen, ik weet niet hoe we dat anders beter hadden kunnen doen.

Nee, dat weet ik ook niet, maar de mensen zijn een klein beetje in de war.

Ja, ze zijn in de war.

Want je hebt een nieuwe vriendin.

Nou?

Gewoon meteen in huis genomen.

Dat is de beetje, we zijn gaan scheiden.

En je bent de nieuwe vriendin van papa.

En de kinderen kenden mij nog niet, ja, ik kende me wel, maar niet als jouw vriendin.

Ja, maar er zijn een aantelingen die we even moeten uitpakken.

Want, wat nou...

Kijk, wat onze originele idee was, is dat we om de twee weken deze podcast zouden doen.

Dus de ene week zou ik met jou gaan, en dan zou Havd doen met iemand.

En dan, nou, zo.

Toen waren we daar eigenlijk wel weken over aan het praten.

En toen, nee, ik wilde eigenlijk iets anders gaan doen.

Toen dacht ik, nou ja, dan kunnen wij gewoon,

dan kunnen wij eigenlijk deze podcast elke week doen, want als Havd helemaal iets anders gaat doen.

En toen, toen dacht ik, toen hebben we nog overgehaald.

Zullen we het anders noemen, zullen we iets anders genoemd?

En toen dacht ik, ja, sorry, dat de luisterers iets serieus neemt.

Dat ik dacht, ja, dat snap ik natuurlijk iedereen.

Iedereen kijkt er doorheen, dan gaat iedereen zeggen, oh, ik noem ik er niet eens nu,

maar het is aan het precies hetzelfde.

Dacht ik, gewoon laten we gewoon, ja, laten we gewoon verwassen zijn met z'n allen.

En als Havd helemaal iets anders wil gaan doen.

En ik, ik, ik vind deze podcast wel eens superleuk om te doen.

En ik vind het heel erg leuk met Jan, dat we elkaar al heel erg lang kennen.

30 jaar.

Ja, 30 jaar.

Dus, maar ik heb me gewoon helemaal niet realiseerd

dat de kinderen dat allemaal zo verschrikkelijk en moeilijk zouden vinden.

Ja, ik dacht, we kunnen gewoon in hetzelfde huis blijven wonen, maar, maar, maar dat, dat was...

Nou, dat doen we ook, we blijven allemaal bij Tony.

Dus dat is prima.

Nee, natuurlijk.

Maar, ja, niet zeven anders.

Ja.

En, en het is natuurlijk nogal wat, want ja, dat heb ik volgens mij ook al eerder gezegd.

Ik, ik was altijd fan.

Ja, oh ja.

Ik vond het een superleuk programma.

Dus ik, ik snap ook wel dat mensen houden niet altijd van verandering.

Dat moet jij begrijpen, jij houdt ook niet van verandering.

Ik hou niet van verandering, nee.

Maar, als het zo is, dan gaan we gewoon met frisse moeds weer door.

Maar wat het ook moeilijk maakt, vind ik zelf.

Maar goed, is dat, het voor ons natuurlijk ook niet makkelijk was.

En dat, ik hoor nou precies inderdaad wat ouders zeggen.

Het was ook niet makkelijk, maar het was ook echt niet makkelijk.

En dan denk je, hè, we zijn eruit en dan krijg je heel dat over je.

Dat ik denk, ja, jongens.

Ik heb het geprobeerd, ze goed mogen te doen.

Ja, we hebben het alle twee, ik, alle twee geprobeerd, ze goed mogen te doen.

En er is helemaal geen haten neid en zo.

Dus, dus ik, ik, nou ja, ik ben iedereen het allerbeste.

En wij proberen gewoon een leuke podcast te maken.

Ja, ik heb er heel veel zin in.

Waarom?

En ik vind het super spannend, want ja, wat ik zei, ik was fan, avarske leuk,

jullie, chemie leuk, en dan gaan wij doen.

Waarom?

We zijn er altijd mee bezig, dus het is echt niet dat deze weken eens,

weet ik wat, iets ontploft en ik jou gebeld heb en jij meteen hebt gezegd,

oh nee hoor, doe er maar weg en dat afje onder de tafel ligt.

Dat is helemaal niet in de hand.

Dus, en we wensen af en die zullen we niet, dat wordt hartstikke leuk.

Dus, daar kijk ik ook naar ouders.

Nou ja, dit is eigenlijk het ons beginnetje.

Ons beginnetje, ja.

En dan nu misschien maar naar de week, de rest van de week.

Nou, ik was een paar dagen naar vrienden op Mallorca.

En dat was heel, heel erg leuk.

En ik had bedacht om een auto te huren.

Oh ja.

En ik weet niet of je dat wel eens hebt meegemaakt, maar dan thuis huur ik

die auto en eerst kwam ik er niet doorheen, maar uiteindelijk had ik

het dan een bedrijf dat ik ga nu ook niet lang moeilijk doen,

ik kies die auto, even kijken naar verzekering, ja, iets van verzekering.

Oh, laat ik dat maar doen, heb ik daar geen gedoe.

Ja.

En daar ga je de fout in.

Oh.

Want op het moment dat je je auto ophoudt, en ik haalde dus mijn auto op,

we hadden vertraging, dus duurde ik allemaal heel lang, ik sta daar uiteindelijk,

ik was nog bang, die dicht zouden gaan, maar ze waren er nog, sta ik daar,

zegt die vrouw, je moet de verzekering, dat ik dit heb ik al zes

keer meegemaakt.

Hoe kan ik nou thuis weer een verzekering hebben afgesloten, want die

trappen ze niet in.

Zelfs nee, dat is een andere verzekering.

Heb je dat nog nooit meegemaakt?

Nee, omdat ik daar mezelf helemaal op.

Ja, kom maar, kom maar met de tip.

Ik doe mezelf heel goed voor me, nou niet heel goed voor me, maar ik

huur wel eens, ja, er is geen suiker oom of zo.

Bij Piep?

Nee, bij Sunnikaars ofzo is het echt.

En dan heb ik, en dan betaal ik met een creditkaart.

Oké.

En dan heb je eigenlijk daar gegeven, natuurlijk wilden ze die

verzekering verkopen, maar die moet je niet kopen.

Nee, dus ik zei die wil ik niet, zei ze, dat is prima, dan gaan

we een heel groot bedrag afschrijven van je creditkaart.

Dus ik gaf mij een American Express, nee, dat kan niet,

je moet een visa hebben.

Nou ja, dus ik werd helemaal geen rondom, omdat die American

Express volgens mij die zorgt voor die verzekering, en dan heb je

zelf helemaal geen verzekering meer nodig.

Ja, maar goed, dus toen had ik, en toen ik denk dat ze me heel

zielig vond, want ik begon een beetje te piepen over, ja, maar ik

heb al een verzekering, ja, maar toen dacht ik, ja, laat ook maar,

doe maar, zei ze, dan geef ik je nu een grotere auto, een hybride.

Oh nee, maar dat vond jij een fijn.

Nou, dat kreeg ik gewoon, nu weet ik dat ik moet zeggen, doe maar

niet, ik wil helemaal geen grotere auto, want ik zit op een

eiland, ik wil gewoon een klein makkelijk auto, wat ik ook had bedankt.

Wat ze wil, die grote auto kwijt.

Dus ik kreeg echt een MG hybride en alles genijd.

Nou ja, ik zou het niet zeggen, maar het is wel zo, je hebt je gewoon

te piepen, maar elke keer weer.

Nee, dit was wel een extreme, toen zei ik ook tegen haar met

tranen in mijn ogen, nee, waar ik nu heel dramatisch zei, maar wat is

nou de tip, toen zei ze, je moet eigenlijk, vond ik wel goed, want

het was niet haar merk, ze zei je moet online zoeken naar auto's, daar

denk je, die auto wil ik, en dan ga je naar het bedrijf zelf, je gaat

niet op zo'n site met allemaal aanbiedingen, je moet altijd bij

het bedrijf zelf.

Toen begon het natuurlijk wel, bij ons kan je dan een app la, la, la,

toe dacht ik, dit hoor ik niet meer, geef maar die sleutel, ik wil.

Maar toen zat ik dus wel dagelang met die auto, die piepte aan alle

kant, als ik even op de midden van de weg geren, die keihard piepen.

Nou ja, hoe dat kan, nou ja, dit vind ik helemaal niks voor mij ook.

Nou, ik heb dit als eerder gewoon, want ik ben wel fan, natuurlijk,

geweest van de podcast, dus ik heb dit wel.

Ja, ik heb inderdaad het als eerder, maar dan geef je ook

dus niks voor mij.

Ik ben helemaal niet iemand die aan z'n telefoon hangt, maar op onze

telefoon staan dingen die ik wil zeggen, maar het staat heel tekst.

Weet je wat ik ga zeggen, ik weet het niet meer.

Het staat daarop.

En dit is de melding dat je nu iets wil zeggen?

Nee, nee, dit is gewoon een melding, maar nou, ik heb wel een keer

met een, want daar moet je ook heel erg voor opletten, namelijk niet

als je een auto huurt, wij een keer gehad, het was in heel kort,

waren we in Griekenland en we gingen we zorgend om, ik geloof,

om kwart over negen of zo ging het viertuig, dus we moesten voor,

ver voor moesten we die auto inleveren.

Dus we stappen uit de auto, we halen spullen uit de auto, dat kan

het toortje als het niet open, maar ze zeiden dan, gooi je gewoon in de

brievenbus, gooi je gewoon de sleutels, dus we gooien de brievenbus

in de sleutel, wij lopen naar de Bali.

Andersom, denk ik, gewoon de sleutels in de brievenbus.

Oh, wat zei ik.

De sleutel in de brievenbus, de brievenbus in de sleutels.

We gooien de sleutels in de brievenbus, dus we lopen naar die Bali,

ik wil mijn pasmortpakking, heb ik in de auto laten liggen.

Oh, ik dacht ook weg had de ene sleutel.

Nee, maar net zo erg.

Ja, het is allebei erg.

Want ik kon niet meer in die auto, en die sleutels zaten in die

brievenbus, en het was gesloten en ik kon er niet bij, natuurlijk.

Het was geschrikkelijk, toen moesten we daar dus blijven hangen rondom

dat kantoortje, als er twee junkies liepen rondom dat ding.

Als je je tickets krijgt, als je er voor de deur moet slaan.

Toen gelukkig, we herkennen ook haar, kwam er iemand met de auto

aankomen, en ik dacht, dat is het, ze gaat de deur open doen.

Het waren we nog net op tijd bij de Bali.

Wat goed, zeg.

Maar dus kijk voor dat je dus, ik denk niet dat ik weer iemand heb

gezegd, maar toch voor de zekerheid, kijk altijd nog even goed in je auto.

Nou, kijk, meestal doen ze natuurlijk een check.

Ja.

Daar word ik ook altijd een beetje nerveus, want ik heb heel

voorzichtig gereden, dus ga nu toch niet iets vinden, hè.

Ja, maar dat, ja, maar dat, ja, dat doen ze dus niet.

Als je gewoon een himmel afgetimmeld hebt, dat je.

Ja, nee, ik heb het, ik hoor je, ik hoor je, ik hoor je.

Ja.

En Marc-Marie, hoe was jouw week?

Nou ja, mijn week bezond er een groot deel natuurlijk,

wat ze straks hebben besproken, maar nou, ik las ook.

Dat is echt van een totaal andere orde, maar ik, ik, ik vond dat wel

bijzonder.

Er was Lucy Humphrey, het heette zij, het was 44, en die had een,

maar ja, goed, ja, er is helemaal iets anders hoor, jongens.

Nee, er maakt er niets uit.

Dus deze week?

Nou, die had een Nier, veelje, zeg maar, die had een slechte Nier,

die moesten nu een Nier, en ze zouden nog vijf jaar

maar kunnen leven, als ze geen nu een Nier vond.

Ja.

En toen ging ze in Wales, Engels, ging ze in Wales, ging ze

op het strand wandelen met een doberman, wat zat een hond,

en die doberman die begint, die neemt een rug, die begint

te rennen, en die gaat honderd jaar, echt, echt, ik weet niet

hoeveel er is, maar een drie jaar, hoeveel is een jaart,

weet je dat?

Ik zou denken honderd.

Honderd wat?

Meter.

Hond, nee, honderd jaar, dat is die honderd meter, dat is een

andere naam.

Nee, hoe?

Oh, je denkt het één jaar honderd meter, ik heb best wel geen

idee, dat is duidelijk.

Hij zouden een tien kilometer.

Oh, dat zei ik.

Die hond is tien kilometer, ja, nee, ik denk ook niet.

Jaart.

Maar wel 91 centimeter, nou, dat is dus mijn honderd meter,

ja, dus iets minder dan honderd meter, dus 90...

Minder dan een meter, niet honderd meter.

Nee, maar dus honderd jaar is dan 90 meter, dus die doberman.

Rennen, rennen, rennen.

Rennen, rennen, rennen, die gaat dan naar een vrouw die daar zit.

Oh, ik voel hem al.

Ik ga niet vertellen, ik ga niet vertellen.

Nee, ga maar door, ik vind het allemaal mooi.

Dat is mooi, echt mooi, vrouw, want die doberman, die wil die

vrouw niet meer rustlaatsen, dus die blijft maar tegen die vrouw.

Ja, rijden, ja, was ook alleen in de stad.

Zelfder al water omreken, want die hond blijft gewoon daar.

En die vrouw met die slechte nieën, die kan het ook niet heel snel

erbij zijn, dus die neemt een bus, zeg maar, naar die vrouw toe.

En die komt bij die vrouw en die zegt, oh sorry, it's so horrible.

Hij doet dat nooit.

Hij doet het anders nooit.

Nee, hij doet het nooit, dus laat de hond me rusten.

Waarom laat die de hond niet meer rustnemen?

Dus die hond wordt van de vrouw.

En die raak ik in gesprek.

Zij heet Katie, Katie James.

Katie James zegt gewoon leuk, dus ze beginnen eigenlijk gewoon

een vrij open gesprek, want zoals ze zeggen, als ze een open gesprek.

En toen zegt hij, die Lucy, die was ze natuurlijk altijd op zoek

naar een nieën, dus die zei, op een gegeven moment, ja.

Dat is bijna tevoren, over zoek naar een nieën.

Toen zei ze, dat is toevallig, ik heb me net ingeschreven als donor.

Nou, dat is toevallig, ze nemen afscheid.

En ze wisselen telefoonnummer's uit.

Nou, van het een komt ander, jade, jade, jade, jade.

Daar zit de Nieuwe haar in, van die Katie en de dokter zijn.

De kans dat jij zo perfect, ja, dat je zo'n perfecte match is 1 op 22 miljoen.

Oh, dat is niet normaal.

Ongelooflijk, en die doberman, die doberman moet hebben geweten.

Dat zijn die soorten.

Maar hoe kan dit?

Ja.

Ik hou van dit soort verhalen.

Ja.

Daarom had ik het ook een hele dag op teren.

Daarom had ik het ook mee gevraagd.

Ja, dat maak je mij heel blij mee.

Daarom, dat dacht ik wel.

Ah, dat is lief.

Over nieren ingewand vieren leuk, en dieren vieren leuk.

Nou, dat is echt jouw ding. Ingewand, dubbele dingen.

Je hebt dat, hele enge dingen.

En hier komt alles samen.

Ja, mooi.

En, dus, dat heeft mijn week ook wel een beetje opgevleurd.

Want dit is natuurlijk...

En ik hoop ook het idee dat wij dit gingen doen, dat je het ook wel een beetje...

Nee, dat is hartstikke leuk, want wij kennen het natuurlijk 30 jaar.

En dat is heel leuk.

En ik dacht ook meteen toen dacht ik, nou ja, dan met Isa.

Ja.

Want, ja, dat is zoveel zelfsprekend.

Ja.

Dus, dus vandaag.

Ik hoef niet de ontwending in, want ik ga dit gewoon doen.

En ik was echt heel erg fan, dus ik bedank jullie.

Ik ben deze ook even.

Ah, voor het dat misschien nog wel.

Ik heb altijd heel erg genoten.

Ja, daarom dus.

Nou ja, we gaan het gewoon...

En er is eigenlijk weinig verantwoord, alleen op het einde.

Ja, kijk, we doen nog steeds het thema, het thema steeds.

Kijk, er is geboorte, dan hebben we een rollerblad.

En dan eindigen we altijd, eindigen we altijd met een probleem.

Maar omdat Aaf en Lies die gaan die problemen doen.

Dus dachten wij, nou, dan doen wij moderne etiketten.

En dan gaan we straks uitleggen wat er precies is.

En op dinsdag komt er dan een stelling, en daar kan je op reageren.

En zo, nee, daar wordt superwege heen.

Heel leuk.

We gaan helemaal die volgende eeuw in.

Nou, volgende eeuw, we zijn wel lang in, maar ik bedoel, we gaan helemaal...

Ja.

2023 en 2024 aan.

Yes.

Geboorte.

Ja, we zijn allebei geboren.

In welk jaar ben je geboren?

67.

67, ja.

Was dat een goed jaar?

Ja, dat was een goed jaar.

Zijn er mensen uit jouw jaar die je weet, die even oud zijn?

Ja, onze koning.

Oh, ja?

Ja.

Oh.

Ik ben een man, Alexander.

Ik dacht vroeg altijd dat hij ouder was dan ik, maar is dus niets.

Nee.

Hij is jor.

Wie ging jouw geboorte?

Ik ben met een keizer snee geboren, omdat mijn moeder, ik ben de vierde...

...naakomertje in het gezin, mijn moeder had een misgraam tussen...

Je hebt eerst mijn broer, mijn zus, daar had ze misgraam.

Toen werd ze zwanger van Onno.

Is Onno jouw broer?

Ja, dat is mijn broer, ja.

Zo vaak.

Oh, ja?

Nou, ik heb nog nooit die link gelegd, zeg je wel.

Ik vind het zo grappig.

Ja, want jullie lijken wel een beetje op elkaar van uiterlijk.

Oké, van uiterlijk.

Nou ja, dat lijkt me wel.

Want ja.

Nou, ik hoor ook wat dat hij lijkt ook wel heel erg.

Het zie ik ook wel meer op mijn moeder en ik wat meer op mijn vader.

Ja, ik ken die wel.

Maar mensen, die denken niet, nou nee, die lijkt meer op de vader.

Nee, dat snap ik.

Ja, dus jullie lijken ook op elkaar?

Ja, ook op elkaar.

Maar goed, dus...

Hij is gewoon geboren.

Hij is met een keizersnee opgeboren, mijn moeder mocht niet meer zwanger worden.

Ze had de misgraam gehad en ze mocht niet meer zwanger worden.

Dat is gewoon klaar.

Ja, van wie niet?

Van wie die tijd?

De dokter.

Ja, van de buurman.

En nu is hij naast klaar met jullie.

Al die babies.

Ik ben er klaar mee.

Dus, toen werd het zwanger.

Je weet niet van wie.

Van mijn dokter.

Ja, die hadden gezegd.

Die ziek was niet meer mogelijk om gewoon te bevallen.

Dus, zij werd zwanger van Onno en kwam met de keizersnee.

Ja.

Maar daarna hadden ze iets...

Nou ja, het is ook niet dat je dat nou denkt van oh, dan gaan we daar nog eens een Ritzkinderen

uit die buik halen.

Nee.

Ritz, dat is leuk.

Maar ehm...

Dat zou hem maar niet leuk, lijkt me echt verschrikkelijk.

O, lijkt me ook verschrikkelijk.

Als ik moest kiezen...

Als ik moest kiezen, mensen op m'n keel, zou ik denken, ten eerste, waarom?

Ja, m'n keel.

Waarom?

Zou jij ook keizersnee?

Zou ik een keizersnee?

Zou ik een keizersnee?

Zou ik een keizersnee?

Zou ik een keizersnee?

Zou ik een keizersnee?

Maar dan moet ik me open.

Dat doe ik niet bij.

Serieus?

En nee, ik zou ook toch...

Maar kom ik ook ook.

Ja, maar dat snap ik wel.

Jullie zijn klein zerig, dus bevallen kunnen jullie nooit.

Als ik zou moeten denken dat dat dan een heel hoofd zo uit mijn piemel zou moeten komen zijn,

dan hoeft dat niet.

Dat zou heel van mij zijn.

Nee, maar dat hoeft niet.

Maar als ik zou denken dat dat allemaal uit moest zou denken, dan zou ik ten eerste 9

maanden verwakkerlijk zijn, dan zou ik denken, oh god, hoe gaat dat?

O, het goedkomt naar die negen, maar acht mensen tegen dat je kleedt.

En dan zou ik denken, weet je wat, maar gewoon afstrijkt zondagmiddag.

Snij me dan gewoon, haal het er maar lekker hetzelfde uit.

Snij me dan, nou, nij me weer dicht.

Nou, het is allemaal...

Maar jij bent dus ook mijn keizer.

Zo ben ik geboren en mensen zeggen, ik weet niet of je dat wel eens hebt gehoord,

maar dan mensen die daar dan, ja, verstand van hebben, weet ik niet of daar gevoel bij hebben.

Ja, smulders misschien.

Als je gehaald wordt, want dat heet dan zo, natuurlijk, zo gehaald wordt,

dan heb je nooit gevochten voor je leven.

Dat vingertje.

En heb je dus daarom een enorme bewijsdrang, de rest van je leven?

Ik weet niet wat dat vingertje was, ik wil het ook niet weten trouwens.

Nou, ja, je mag het zeggen hoor, maar die bewijsdrang dat dat zo schijnt zijn,

ik weet niet of dat waars, maar goed, dus ik ben met een keizersteen geboren.

Kun je ook dat je heel gemakseld ervan wordt, dat je denkt, dat was dat vingertje.

Kom maar halen, ja, ik hoef, wat normaal moet je dan zelf naar de uitwerking begeven,

zeg maar, proberen om ergens bij die uitwerking te komen,

maar als ze gewoon dat je ook, ook vooral ik nou gehaald,

ik dacht, dat is natuurlijk super fijn.

Daar zit je bij een bussetje om, rijdt een taxi voor.

Dus je dacht zelf, daar moet ik helemaal in drukken, door een drukke bus.

En dan kan je gewoon.

Dus ik kan me ook voorstellen dat de houding, de beginhouding,

dat is een bussetje, maar je hebt helemaal geen gemakseld gegeven.

Nee, dat pas dat niet echt bij mij.

Nee, nee, dat pas echt niet bij mij.

Maar goed, zo ben ik geboren en als puber,

als ik mijn ouders maakte, een kinderboek, heb jij dat ook gehad?

Van jouw ouders, nee.

Ze sturen het echt bij iedereen, je bent niet aan jou gestuurd, of het flauw.

Nou, mensen, ja, waar moet ik ze nou nog aanspreken?

Ze zijn natuurlijk overleden.

Jij denkt dat ze boven zijn, zo te zien.

Ja, zag je dat ik dat deed?

Denk je altijd dat de mensen die dood zijn boven je zijn?

Geen makkelijk om dat te doen.

Ja, iedereen snap dan ook waar je het zo gaat.

Zo, dat is een beetje...

Dat begrijp je zo negatief, dat denk je ook dat ze...

Als ze op zijn neerkijl.

En of ze in een kerk er zitten, ook beneden,

als of het daar als of het leuk is, daar moet je het niet lukken.

Nou, dat is wel waar.

Ja, ik vind dit leuk, we zijn toch meer in de lucht,

waar we ook een beetje in zitten, ik houd ervan.

Maar daar in dat kinderboek stond,

we hebben er heel lang over nagedacht of we dit wel wilden.

In jouw kinderboek hadden ze dat geschreven?

Maar echt best wel een lang stuk, zo van, ja, mammy dit, mammy dat.

En ik dacht, ja, hallo, ik ben dit kind.

Nou, dan moet je niet met je puber tijd onder oog krijgen.

Want dat heb ik natuurlijk jaren misbruikt ook.

Dat moet ik ook wel eerlijk toegekeken.

Oh, je zei ook tegen hen van, jij had geschreven.

Oh, jullie hebben altijd gezegd, ik heb een foutje beperkt.

Dat jullie me eigenlijk niet wilden.

Nou, snap ik waarom ik me niet aangesloten voel.

Dat soort teksten, weet ik niet.

Dat precies, zij maar instergelijks vergaan.

Dus ik heb daar wel echt, ik vond dat heel verdrietig.

Van die kijsersnee opmerkingen maart hij uit.

Ik had kijsersnee trauma.

Maar wat denk je daar nog een GMBR op moet doen?

Waarom schreven ze dat?

Oh, ja, met die, ja.

Maar waarom schreven ze dat op?

Nou, want dan eindigd ik echt mijn vader.

En dan eindigt het met, maar toen kwam je.

En toen was je de mooiste baby.

Iedereen denkt, ja, een boeie, je wilde me niet.

Kom uit de schelijke, mooi baby, dat stied erin aan mijn keek.

Jezus.

Tom, hè.

Ja, dat is wel raar.

Maar ze waren al ouder misschien.

Want, ik kon ze niet meer nadenken over het topsneefen.

Nee, maar ik bedoel, dus dat ze daarom dachten van...

Oh, ja, nou ja, want dan blijft mijn moeder dus.

Ja, nog een keer die zwangerschap.

Wat eigenlijk ook met zijn bedoeling was.

Want dat was al zo even...

Nee, maar ik bedoel, dus al...

Ze hadden al twee, man.

Niet nog één.

Niet nog zo één.

Maar die...

Ja, die was al zes.

Toen jij kwam.

Ja, we zitten 6, 6, 7.

Ja, dan snap ik ook, ik had niet op te beschrijven.

Ik heb later ook altijd gezegd, daar ga ik nooit doen.

Hoeveel schelen Marlijn en Vlinder?

Lang.

Echt waar.

Mea koopa.

Ja.

Maar goed, dus jullie...

O, je bent er.

Je bent er.

Ik ben er wel blij mee.

Ja.

Hoe was jouw geboorte?

Mijn geboorte was om drie uur nachts.

Thuis.

Ben je thuis geboren?

Nee, zie ik haar.

Oh, natuurlijk, ja, die zie ik niet.

Ja hoor.

Even kijken.

Heb je nog een...

Nou, die is niet zo goed, niets, mevrouw.

Even op het vuur...

Even boven het vuurt smetten.

Nou, daar gaan we in de garage.

Ligt die makkelijk?

Dat is een goeie vraag van jou.

Ligt die makkelijk in de keuken of de tafel?

Wie had het toch al een keer eerder gedaan?

Dat kan ik wel een beetje helpen, toch?

De toren verdijden maar even dicht tot zo in de keuken.

Iedereen krijgt binnen.

Nee, nee, maar ik ben de geboorte.

Ik ben thuis geboorte.

En nou, bij ons was het wel dramatisch omdat mijn moeder...

Eerst kindjes gestorven van mijn moeder.

Die is gewoon geboren en die is na een uur gestorven.

En het was de eerste aan de hele familie, dus er was echt enorm trauma.

Daar kon mijn moeder ook...

Mijn moeder kon er wel over praten, maar als mijn vader naar binnen kwam...

Wisten wij ook gewoon dan stopt de gesprek?

Dan gaan we er echt eens anders over hebben.

Hij kon er helemaal niet over praten.

Dus...

Hij is hier echt met maan begraven?

Ja, maar dat was toen.

Dan hebben we het over...

9.50 of zo.

En mocht je dan niet officieel begraven worden.

Dus mijn vader heeft dat kindje op moeten halen.

Zelf, in een kistje, achter in de auto, na een begraven plaats.

Mijn moeder was in het zieken, die was hartstikke...

Ja, die was niet aansprekbaar.

En toen heeft mijn vader dat alleen moeten begraven.

Ja, echt heel dramatisch.

En toen heb ik mijn zus geboren, mijn oud-sus geboren.

En die moest meteen in het ziekenhuis.

Want die had er echt zo'n ontsteking.

Dus hij dacht dat was meteen weer paniek van de snapje.

Ja, jij hebt dat.

En dat was ook de eerste van de hele familie.

Dus iedereen zat maar op de kind wachten.

En toen kwam hij net.

En toen, ja, toen ik kreeg maar kwam, toen was het...

Oh, je bent ook wel...

Toen was het leuker, toen wel van af.

En toen...

Dus ik ben drie uur z'n nachts gewoon in een huisje ergens geboren in de noek.

In een lage licht.

En daar zijn we foto's van.

En daarna zijn er helemaal, in de hele tijd, geen foto's van mij.

Dus van die van de geboorte, want dat deden ze toen allemaal niet.

Maar wel van kort daarna, zeg maar.

Zie je mij zo liggen met heel veel zwart haar.

Echt?

Ja.

En op m'n hoofd tegenwoordig.

Overal.

Zo'n dierenkind, dierenjong was je.

Meest.

Ik had ook een dierarts bij.

En mijn geboorte ging volgens mij wel voorspoedig.

Maar dus geboorte, zoals bij mijn moeder, altijd dramatisch.

Ja, maar was jij dan ook niet een beetje de pop van de familie?

Want als je zo'n jongste, dan kan het me zo voorstellen dat jouw zusjes dachten.

Leuk.

Nou, mijn zus die voor mij kwam, die is maar één jaar en drie maanden oud.

Dus wij waren een beetje, en met genien drie jaar of zo, helemaal niet zo heel erg veel.

We waren best wel kort op elkaar.

Maar die geboorte, ik zie er wel eens beelden van.

En zo, maar het lijkt mij ook zo, het is zo'n oeg.

Want jij bent er zelf ook.

Ik heb het ook gedaan.

En zonder keizelsnee?

Ja, Marlijn die was, ik heb wel een soort olifante dracht.

Ik ben twee weken langer zwanger.

Oh ja?

Ja.

En ik denk, als er geen regels voor zijn, nou is dat niet nog in zitten, maar ik weet

niet hoe dat werkt.

Nou, er zijn natuurlijk allemaal regels.

Oeh, je bent op die datum.

Oeh, nou moeten we wel in de gaten, dat is natuurlijk wel ronk voor het kind.

Ja.

Maar dat kunnen ze tegenwoordig allemaal heel goed checken.

Maar bij Marlijn, ja, dat was een heel, ja, het was een heel.

Ja?

Ik vond het een heel.

En dan had ik allemaal vriendin die zei, oh nee hoor, die poepte er één naar de ander

eruit, als je echt denkt, hoe dan?

Ik vond, ik vond het heel ingewikkeld.

Maar blijf je, al die tijd, blijf je altijd liggen of ga je rondlopen?

Nee, ik weet dat niet, elke fase.

Dus dan ook.

Als de baby de half uit is, dan blijft je liever zijn, maar dat snap je dus niet.

Voor, zeg maar, daar kan je nog wel zo.

Ja, natuurlijk.

Want het gaat om die ontsluiting en dat duurt soms heel erg lang.

Ja, maar ik heb bijvoorbeeld Mieke Kerkhoff.

Wie is dat?

Mieke Kerkhoff heeft boek geschreven, dan moet ik het goed zeggen, is een, ja, een gynicoloog,

zeg ik gewoon.

Misschien is het niet goed, maar het wel gezegd.

Is het heel belangrijk, wat van?

Ja, ze moet me maar voor de rechtbank slepen.

Ik denk dat het een gynicoloog is, maar zij doet altijd bevallingen enzo.

Nee, nee, verloskundige is, zij heeft wel echt doorgezudit, verloskundige.

Verloskundige.

Wat?

Wat doe jij?

Je staat er maar.

Wil je niet verkinderen?

Nee, kom maar mee.

Dat moet je ook verleren.

Zeker.

Maar zij heeft dan nog ook de weekenden doorgezudit, dus zij heeft echt dat.

Maar goed, zij heeft ook boeken geschreven erover.

Oké.

En die zat ik bij mij in de zaal, in die ligentje, weet ik nog, in de naaag.

En toen kregen wij een gesprek tijdens de voorstelling, want ik zeg al wat doe je,

en toen hadden ze ook, toen zegt ze, niemand hoeft langer dan 24 uur te bevallen.

Ja.

45 uur per overgedaard.

Ja, maar dat had dus niet gehoofd.

Dat is haar boodschap.

En hoeveel hadden ze dat precies moeten doen?

Dat is veel aanstellerij.

Nee, nee, nee, dat zij ze natuurlijk niet, maar zij zei dat je dan, ik weet het niet,

dan heb je een slecht, ja, dan gaan natuurlijk allemaal mensen kwaad zijn.

En die zijn natuurlijk gestemd.

En dan zijn ze ook nog kwaad, ja, kom op zeg.

Maar ik dacht dat Mieke zei dat dat dus niet hoeft, omdat je dan niet onder goede leiding bent.

Onder goede begleiding bent.

45 uur, zeg je dat nou?

Ja, kijk, je begint thuis vaak.

Stel, je gaat naar een ziekenhuis of thuis, maakt niet uit, dan krijg je buikpijn.

En dan weet je niet, het zou er wel eens ween kunnen zijn.

Ja, dus waar begint je precies te rekenen?

Want de eerste weet je ook niet, je eerste kind komt, de tweede weet je nog goed ween enzo.

Oh, dan denk je, oh ja, dit was het.

Waarom heb ik dit gedaan?

Dan ben je bij je prik.

Dan denk ik...

Dan denk ik, oh, dan weet ik het weer.

Zo voel je, snap je, dan heb je heel lang ben je geprikt vanbij.

En dan ben je eigenlijk vergeten hoe die pijn voelde.

En dan wou je geprikt, oh ja, natuurlijk, zo voel je op.

Nou, dat is net zoiets als een bevalling, dat klopt.

Dat vind ik eigenlijk heel mooi gevonden.

Ja, dat is eigenlijk wel zo lijkbaar met die zwaart, van 45 euro, beperkse...

Het gaat het wel goed niet goed, maar lijn kwam dus...

Uiteindelijk, want laten we dat stuk overstaan, hij kwam eruit.

En toen dacht ik, wat leuk, hij heeft een beetje een donker tintje.

Een beetje mijn huidskleur, wat ik er nergens op slaat, want ik lig gewoon graag in de zon.

Dus hoezo.

Nou, ik ben wel een beetje geler, of zo, dan de witte mensen.

Dus ik dacht, wat ga ik, maar ik had gewoon in het vruchtwater gepoept.

Dus dat is allemaal best spannend.

En veilig ook.

Ja, een goeie blik ook.

Dat weet ik, dat weten we allemaal, toch?

Nee?

Nee, je zegt het snel ja, maar jij ook niet.

Jij weet het niet.

Jij weet niet dat poepen in het vruchtwater je er gewoon niet moet doen.

Dat is echt geen goed idee, als kind.

Dus ik nam het hem ook kwalijk.

Ik dacht, nou, dat heb je maar weer geflikt, ik weet niet waarom.

Maar hij ademde niet.

Maar dan had ik hem niet door.

Ik had inmiddels 6 artsen om mij heen.

Ik had allemaal niks, maar ik zat natuurlijk in een roes van die bevalling.

En ik dacht, ja, het zal wel.

Dus allemaal handjes zitten.

Ik dacht, ja, ja, ja, de kind moet er gewoon uit.

Maar ik zal nog iets x vertellen.

Ze wilde, ja, ze kwamen natuurlijk kijken,

als dit niet gaat, dan doen we een keizer snijden.

En toen zei ik, dat kan niet.

Ik ben actriezen.

Maar later dacht ik, ik ben toch geen pornowachter.

Wat dacht ik nou?

Dat kan niet.

Nee, dat kan niet.

Ik kan niet een streep op m'n buik hebben.

Oh, jee, ja.

Heel raar.

Nou, gek, hè?

Ja, vond ik zelf ook.

Maar in die waan waarschijnlijk, dat je denkt, om m'n lichaam, daar ga ik.

Dat klinkt net zo gek.

Ik denk het, ik weet niet.

Maar ik was zo stelig, die artsen ook.

Ik dacht, nou ja, dan doen we nog een testje.

Een testje met de baby op de hoofd, de hartstaf is allemaal goed.

Dus uiteindelijk wel...

Voor de mensen die dan graag toch een detail hebben,

een klein knepje er nog in, dat is ook heel pijnlijk.

Maar dat moet je genezen, dat is heel pijnlijk.

Genezen is daarna, die baby eruit zegt iedereen.

Ik ben alles vergeten, nou echt niet.

Ik kan je ook nog heel lang last van hebben.

Maar we waren bij het niet de ademen.

Ja, want ik wou zeggen, dat is wel een cliffhanger, wat mensen denken.

Ja, en toen en toen, ja.

Hij leeft, dat weten iedereen.

Maar toch, ja, Adem, hij was weg.

En toen kwamen ze terug, ze zeiden, nou, dan krijg je zo'n score.

Heb je daar wel eens van, gewoon app scoren.

En die moet dan, tien is het allerbeste.

En bij meleim was het vier.

Dat was echt niet goed.

En toen nog, en dan gaat dat heet,

dat heen en weer, komen ze weer binnen,

want ik lacht.

En waarom was mijn lijn, die namen ze mee?

Namen ze mee, die ging dus allemaal testjes meedoen.

Dus nou, dat was niet zo'n goede score.

Die ging aan de beadaming.

Toen ging die mee ademen, en dat heet volgens mij Vlinderen.

Don't shoot me, als het niet zo is.

Ja, nee, precies.

Maar dan gaat hij dus, hij ging mee ademen.

Dus dat borstje ging, en toen hebben ze hem weer van de beadaming afraald.

Want dat was niet goed voor hem.

Nou, zo ging dat een beetje meer.

Nou, en weer helemaal de oude, wou ik zeggen.

Nou ja, misschien wel, ja.

En Vlinder?

Ja, dus ik had wel een trauma.

Ik dacht echt, toen ik een zwanger weer dacht,

en toen wilde ik heel graag thuis bevallen,

wat ik ook met mijn lijn wilde.

Maar dit is wel gelukt.

Oh, in een bad of in...

Ja, ik wilde heel graag in zo'n bad bevallen.

Leek me zo fijn, in het water.

En dat was ook fijn.

Want, even...

Ik hoel ook altijd bij bevallen,

dat je inderdaad ook gewoon van de span in...

Maar gewoon omdat je alles pieren los moet laten.

Poepen.

En in zo'n bad kan je jezelf voorstellen,

dat als je bijvoorbeeld net India's hebt gegeten,

dat je denkt...

Dan ligt het ook in dat bad.

Het grappig is dat het lichaam heeft

een heel interessant meganisme.

Dat poepen is voor dat al die dingen komen.

Oh.

Ik moet heel erg poepen.

Dus dat is heel grappig.

Dus je bent eigenlijk vrij leeg als je gaat bevallen.

Ja, dat is nog wel.

Maar je bent...

En dat eten, je hebt ook niet zin in India's eten, denk ik.

Als je gaat...

Ja, er zijn vrouwen die dat misschien niet door hebben

en niets moeten bevallen.

Maar bij mij was dat niet zo.

Oké.

Want er is wat water, dat is een aanrader.

Vond ik wel.

Zo fijn.

Maar ik lig ook heel graag in bad en ik zwemme heel graag.

Ik hou gewoon heel erg van water.

Ja, ik hou ook van water.

Ja, het is als zover.

Ja, want geboord is natuurlijk eigenlijk van alles.

Maar ja, nieuwe dingen.

Nou, ik vind dit ook een leuke...

Ja, dit is ook wel iets met geboorte.

Ik zie mijn leven vaak zo.

Ja?

Ja, ook ik denk, oh, dit is een nieuwe fase.

Nou, dan zeg ik niet het woord geboorte.

Maar dan kan ik wel echt denken, oh, dit is leuk.

Het is echt helemaal nieuw.

Ja, wat grappig. Ja, ik heb dat nooit.

Nee, want ik weet dat je houdt hem niet van verandering.

Nou, die is ook niet van verandering.

Dus ik snap je, je hebt van die mensen die gaan...

Nou, bijvoorbeeld die krijgen dan nog een kind.

Of die gaan scheiden.

Of die gaan...

Nou ja, ik heb het ook zo.

Oké, want die zijn gaan dood.

Dat heb ik natuurlijk maar...

Dat voelde natuurlijk echt als, oh, dat is een dat-leven en een nieuw leven.

Precies.

En dan heb je ook mensen met een brand en zo.

Dus die denken gewoon, het is voor de brand en na de brand.

Ja, zo prachtig.

Nou, goed, dat kan natuurlijk altijd gebeuren.

Alhoewel ik heel goed oplet, maar nu denk ik...

gewoon zo blijft dat ik dood ergens in ieder geval.

Maar goed, dat weet je niet.

Nee, je weet het niet.

Sterren voor geboorte.

Van mij?

Ja, dat is toch een mixje.

Dan is het...

Kijk, ik ben blij dat ze er zijn.

En ik ben blij dat ik er ben.

Dus dan geef ik vier.

Interie vier.

Ja, ik trek dan geboorte iets breder.

Ja, doe maar.

Omdat ik natuurlijk zelf geen kind heb gebaar

en daar ook geen enkele wens toe had.

Heb je wel veel verhalen van kindin ook?

Verhalen? Van geboorte verhalen?

Ja, zeker wel, zeker wel.

Nee, maar ik doe het ook gewoon op...

van nieuwe dingen.

De geboorte van nieuwe...

dingen ben ik ook niet heel erg dol op meestal.

Nee, ik voel hem aan.

Dus ik doe geboorte.

Ik ben blij dat ik zelf geboorte ben.

Ik geef er drie.

Je wilde twee zeggen.

Ja, dat is heel goed voor jou gevoeld.

Want ik wilde twee zeggen, maar toen dacht ik nee.

Dat vind ik niet aardig.

Nee, maar dan gaan we ook de ver.

Want het is ook heel belangrijk...

Dat er geboortes zijn.

Ja, dat er geboortes zijn.

Heel goed gezegd.

De privé.

Ik ben zo benieuwd.

Want wat staat er op de voorkant?

Verrassend genoeg.

Ja, Gordon en Gavin.

Je kon er deze week natuurlijk niet omheen.

Maar ik irriteer me ook daar een beetje aan als ik heel eerlijk ben.

Aan wat? Aan wie?

Nou, aan ons allemaal eigenlijk.

Hij heeft een paar maanden een relatie met hem.

En daar gaat het nou al, ik weet niet hoe lang over.

De wereld staat in brand.

Maar dat vinden mensen niet genoeg.

Dat we graag klein drama dicht bij huis.

Ja.

Nou, het is groot drama trouwens.

Ja, nee.

Het is zo groot als je iets zelf wil maken.

Want wat is er nou allemaal eigenlijk gebeurd?

Zij is helemaal wereldrechts gegaan.

Hij heeft hem tehuurlijk gevraagd.

Dat moest allemaal lijken,

zodat het heel erg spontaan was met de bleekje.

Maar niet zo te zijn.

Dat is echt één kant, hè?

Ja, maar die kant geloof ik gewoon blindelings.

Ja?

Ja, want hier staan ook allemaal hoortsapp-perichten.

Maar voor de dan toe gaan,

vind ik altijd erg leuk.

Wij hebben heel vaak het over de privé gehad.

En dan hebben we het altijd over Edwin Bredius.

Dus een van hun sterverslaggevers.

En die wordt altijd in het begin door een column van...

Even zandgoed, altijd aangekondigd ook.

Nu heeft Edwin Bredius...

En Edwin Bredius, die verandert nogal van titel.

Dan is hij sterverslaggever.

Dan is hij een collega.

Dan is hij gewoon een journalist.

Nu is hij een collega.

Dus nu schrijft hij collega Edwin Bredius en ik.

Sprake ex verloofde Gavin.

Afgelopen weekend uitgebreid.

En we vielen van de ene verbazing in de andere.

Terwijl andere media speculeren,

wat ze tussen die twee voorgevallen,

kent privé het hele verhaal.

Zoals u van ons gewend bent.

Schapo, even het zand tegoed.

Dat vind ik dan wel.

Want heel Nederland zit dan...

Inderdaad wat hij zegt te speculeren.

En iedereen denkt waarom blijft hij Gavin zo stil?

Maar die Gavin, die was hebben we niet stil.

Die heeft dat hele verhaal tegen Evert.

En zijn collega.

En Edwin Bredius is verteld.

En dan staat er boven het stuk.

Zat verliefd, verloofd,

verbijstigd.

Dat vind ik...

Ja, dat vind ik.

Dat is mijn eerste gevoel.

Dat is mijn eerste gevoel.

En dan heeft hij het heerlijke verhaal.

En dan zijn er een aantal dingen die...

Kijk, ik zal je een korte vertellen.

Want je hebt het niet gelezen.

Ik korte het zo.

Ik heb elkaar leren kennen.

Op Grindr, op die sex app.

Dat mocht hij al helemaal niet vertellen.

Want hij vertelt

dat ze elkaar in het casino hebben ontmoet Gordon.

Dat is beter.

Dat vindt hij schieker.

Maar het ding is echt gewoon...

Nee, dat was gewoon Grindr.

En toen hebben ze een relatie gekregen.

En toen was het hartstikke leuk.

En er was niets opslag verliefd.

Maar hij begon er steeds leuker te vinden.

En...

Ik vind het zo grappig dat Gordon...

Hij is hier met zo'n gouden montuur.

En dan lijkt hij heel erg op de Prince de Lignac.

Kan je die nog?

Daar lijkt hij op.

Daar begint hij op te lijken op de Prince de Lignac.

Nou ja, goed.

En dus...

Ze zijn samen aan het kijken naar The Wizard of Oz.

Op tv.

Hartstikke leuk natuurlijk.

Friends of Dorothy.

Ze zegt altijd van homo set.

Maar Kevin heeft gewoon een beetje een jetlack.

Dus hij valt in slaap.

Dus hij denkt...

Wat zijn ze nou?

Wie zijn die?

En dan wordt Gordon kijkbaar.

Dat hij in slaap valt.

En hij geeft hem een aandacht aan mij.

En dan gaat hij echt uit zijn plaat.

Kijk, als iemand dat doet...

Dan moet je eigenlijk meteen runnen voor de hils.

Dan weet je al...

Dit is niet alleen nu.

Maar Kevin denkt...

Dat berover.

Dat kan gebeuren.

En dan zeggen ze dat hij een koldeker is die Kevin.

En dan zegt hij ook...

Hij zegt, ik werk gewoon in een winkel.

Ik heb nu minder geld op m'n rekening dan ik had...

voordat ik met hem was.

Want ik heb heel veel reis nu.

En dan moet ik ook iets terug doen.

En dat vind ik ook heel zielig voor hem.

Want Gordon neemt hem over in de toer.

En zo.

Dan denk je ook...

Kun je samen een broodje ergens gaan eten.

Dan moet ik ook iets uitpakkend doen.

Nee.

Hij is dus constant...

Heel kwaad geworden waarsin de restaurant.

En dan wilde...

Gordon dat hij even iets proefen.

Pak iets van m'n salade.

En dan zegt hij...

Gordon, alsjeblieft, alsjeblieft.

Ik heb er echt helemaal geen interest in.

En dan werd hij kwaad.

Ook weer.

Dan ging hij in de restaurant.

Daar moeten toch mensen dat horen en zien?

Ja, maar daar hebben we ook mensen wel gehoord te zien.

Maar goed, in buitenland weet je niet...

wie Gordon is.

En dan...

En als ze dan in Melbourne waren waar hij woonde...

dan nam Gordon een hotel.

Want hij vond het huis te klein.

Nou, dat vind ik ook al...

heel erg nadig.

Als die het allemaal waar is...

En daar gaan we vanuit.

Want Kevin heeft eigenlijk verder geen reden om daarover te liggen.

Dan is het allemaal wel heftig.

Ja, toch?

Ik heb sowieso agressie.

Ik vind het heel moeilijk.

Waarom?

Ik snap ook niet.

Ik snap ook niet.

Gordon zegt zelf...

Gordon zegt zelf dat het komt...

door de suikerziekte.

De suikerziekte?

Ja, maar dan zouden we dus half Nederland...

kneten gek over straat moeten lopen.

Want heel veel mensen hebben suikerziekte.

En ik zie niet iedereen...

Nee, maar niet door suikerziekte.

En hij zegt dat er daardoor komt...

maar die Kevin zegt dat hij ook door de drugs gebruikt.

Maar dat had ik ook ergens gehoord.

Maar hij was toch van de drugs af?

Hij is allemaal in allerlei klinieken geweest.

Ja, maar hij heeft hem weer helemaal terug gevonden.

Dus dat is wel op zich hartstikke leuk.

Back to the Roots.

En hij...

Hij is...

Heel de tijd zegt hij dan...

Je moet in Tokyo zijn die Gordon.

Dat zijn die misschien heel vriendelijk.

Je moet in Tokyo een restaurant regelen.

Iets...

Nee, het zal toch niet waar zijn.

Nou, dat is mij nog nooit gebeurd.

GELACH

Dit is echt...

zo grappig.

Dat is toch weer echt verschrikkelijk.

Ja, nou, ik wou het grappig noemen.

Dat is echt niet iets wat mij gebeurt.

Ja, maar dat komt dan omdat...

ik...

dan open wil staan in de wereld.

GELACH

Open wil staan in de wereld.

Mooi.

En ik had altijd nog op het laatste moment iets gebeuren...

wat ik wil verwerken.

Maar we doen net alsof het niet gebeurd is.

Ja, nee, we laten het maar ook gebeuren.

Ja, nee, maar we gaan terug naar Gordon.

Want ik ben...

is er nog een soort klu?

Nee, er zit geen eindconclusie.

Want zij hebben geen contact, toch?

Nee, hij heeft...

Hij was een avond.

Dat snap ik nog, dat dat vervelend is.

Als hij zou naar Melbourne komen, geloof ik, Gordon.

En die avond daarvoor...

had Gavin zijn telefoon verloren.

Als hij telefoon verloren.

Dus toen had hij eindelijk weer die telefoon...

en toen bleken er 120 sms's.

Linde paniek, van Gordon.

Ja, maar 120 sms's...

en 26...

dat is een praakbericht of zoiets.

En ik weet hem nu wat hij allemaal had.

Dat is dan veel te veel natuurlijk.

Maar ik snap wel dat je denkt...

Ja, maar waar ben je nou?

Want het was natuurlijk ook weer superkwaad.

En hij is van...

dan sms's van... weet je wat?

Heb een mooi leven, fuck you.

Dus ook meteen na, snap je?

Ja.

Dus nou, er waren allemaal natuurlijk...

er waren niet eens beren op de weg.

Er waren gewoon beren, merooyen, vlaggen...

En andere beren was rooie vlag...

nog uitmaken aan de hoek.

Dus het was één groot...

Root vlak.

Dus hij had gewoon meteen al...

afscheid moeten nemen.

En daarom uit dat stuk...

komt de jong ook wel echt wel...

dat hij het echt heeft geprobeerd.

En dat hij ook echt wel in het begin doel was...

op Gordon.

Nou, niet meteen.

Maar op een gegeven moment groeide dat.

Maar wat is dit toch met Gordon en relaties?

Nou, dat vind ik nog niet eens zo erg.

Want ik denk, ja, doe dat.

Maar waarom moeten wij het allemaal weten?

Dat vind ik eigenlijk...

Want ook die huwelijksaanzoek...

had hij dus... daar moest die Gavin een cameraploeg inhuren.

En die moesten dan allemaal...

terwijl die Gavin zei...

ik heb ook die beelden niet op mijn Instagram gezet.

Omdat ik denk...

ik wil dat dat iets privéën in teams is.

En dat was het helemaal niet.

Hij deed dat echt gewoon voor...

hij gaat de wereld in...

en het heeft iets heel treurig.

Ik heb ook wel meedleiden met hem.

Ik heb echt meedleiden met hem.

Want ik vind dit gun ik nooit iemand.

Ik voel aan alles dat hij niet happy is.

Nou, dat is logisch.

Maar dat het wel gewoon echt heel erg is.

Ja.

Ging die?

Ja, dan heb ik hem afgezet.

En dan hoor ik toch weer...

maar dit staat gewoon uit, uit.

Hij staat niet te versteel.

Maar dit lijkt wel een telefoon...

voor mensen die niet helemaal goed wijzen.

En dat ze denken...

hij moet hem nooit zelf helemaal afgezetten.

Want anders kan-ie hem ook nooit...

kunnen vinden vanuit de inrichting.

Het lijkt het een beetje.

Maar dan is het toch fijn dat jij die alvast hebt.

Jezus, zeg.

Ik wens Gordon heel veel sterkte...

en ik hoop hem rust gewoon.

Ga nou eens in stilte dit voor dit doen.

Nou, mensen nu zullen denken...

jij gaat je wel eens op tafel in je leven.

Ja, je ook.

Maar dat is niet zo zeer...

op Instagram en zo.

Dat is meer...

schrijven een boek over of zo.

Dat is mijn tip voor jou.

Dat heb ik ook.

Voor allebei.

Tot weer twee boeken.

De wereld wilde het lezen.

En dan nog een boek met z'n tweeën.

Dus we kunnen drie boeken uitgehaald worden.

En eventueel met ons.

Dan kunnen we er vier boeken uit halen.

Dus Gordon, dat is onze tip.

Uit het leven gegeven.

Schrijven gewoon lekker een boek over.

Een boek over.

Dit is gewoon de privé.

Omgeloofd.

Is deze week wel mee besproken.

Ja.

Dan hebben we nu eigenlijk normaal altijd...

de moderne...

etiketten.

En dat bedoelen we eigenlijk mee.

Inderdaad, hoe ga je bij een feestje weg?

Wat doe je met je mobiele telefoon?

Wat doe je er niet mee?

Mag je je afspraken afzeggen?

Mag je je afspraken afzeggen?

Kan je iets zeggen van de kinderen, van je vrienden?

Allemaal...

Mag je het zeggen van mijn kinderen?

Nee, maar kan je die opvoeden?

Kan je daar soms iets tegen zeggen van Ben en Stil?

Als het niet jouw kinderen zijn.

Allemaal dat soort...

Ik vind het leuk.

Dingen waar hij zit in de metro.

Dus op alle manieren moderne etiketten.

En die komen dan op dinsdag.

Dan gaan we die dan op de Instagram zetten.

Ja.

En dan kan je dan op reageren.

En dan gaan we donderdag dan...

Ja, graag op reageren.

Want ik ben heel benieuwd hoe iedereen daar dan over dient.

Ja.

Nou ja, dit was het.

Dit was het.

Ik had nog bloemen voor je meegenomen.

Hartstikke mooie bloemen.

Ja, echt heel mooi.

Wat doet God dat er goed?

Dank je wel, God.

We komen, geboorte van alles.

Pas mooi een thema.

Dat God bloemen maakt.

Dat wordt een andere podcast.

Tot volgende week.

Oh, Empodimo.

Empodimo.

Daar zijn we komende woensdag.

En dan de woensdag daarna is Aaf en Lisa.

En daarna zijn wij hier weer.

Omenom.

Omenom.

Hallo lieve podcastgasten.

Ik ben Julius Jaspers.

In mijn podcast neem ik jullie mee naar mijn favoriete plek in huis.

De voorraadkast.

Iedere week haal ik er één product uit...

en zal jullie daar in een paar minuten tijd...

alles over vertellen.

Zoek in je favoriete podcast-app naar Julius' voorraadkast.

Kast met een K.

Want uit een kast met een C...

kun je niet eten.

Ik heb een kast.

Ik heb een kast.

Ik heb een kast.

Want uit een kast met een C...

kun je niet eten.

Machine-generated transcript that may contain inaccuracies.