de volksjury: Aflevering 121C - de Romanovs

He podcast luisteraar, jij luistert waar en wanneer je wil.

En met de zorgverzekering van Just regel je ook je zorg waar en wanneer je wil.

Met handige apps zoals AppdeDoctor en AppdeCoach.

Waarom moeilijk doen als het ook smart kan?

Just wat jij nodig hebt.

Nog niet verzekerd bij Just, probeer de apps nu drie maanden gratis.

Ga naar just.nl.

Just je zorgverzekering.

GELUID VAN GELUID

GELUID VAN GELUID

GELUID VAN GELUID

GELUID VAN GELUID

Welkom bij aflevering 121-DLC van de Volksgerie.

Wij zijn Laura en Silke.

Zijn jullie klaar voor de mort op de Roman ofs?

Maar we gaan het er eindelijk over hebben.

Here we go.

Hiervoor zijn we er.

First things first, de 12.

Oh my God.

Zoals jullie weten, werken we samen met 4t1 en 4tmax.

Wij mogen samen met onze beveveringende afleveringen van de 12 bekijken,

becommentareren, dat jullie allemaal kunnen zien op de socials van 4t1 en 4tmax.

En we hebben over aflevering 1 verteld tijdens onze afleveringen.

En we hebben net aflevering 7 gezien.

De voorlaatste.

Boy, oh boy.

Wat is daar weer allemaal gebeurd?

We moeten het er gewoon even over hebben.

We gaan het er toch even over hebben.

Eerst zijn we vooral proficiat aan Cass and crew.

Amai.

Dit was duimen en vingers afgelikken.

Een duim is ook een vinger, maar alles werd afgelikt.

Amai, we hebben nog één aflevering te gaan hierna.

En zo je het wel leid.

En nog zoveel vragen.

Ik heb nog zoveel vragen.

Zullen we beginnen met wat we weten?

Ja, ja, ja.

Wat we weten.

We weten ondertussen wie de genades slagen,

de twee genades slagen op het hoofd van Marianne hebben uitgedeeld.

En dat is jullie dat hebben we gezien.

Zijn we daar verbaasd over?

Ja.

Ja.

Ik bleef denken tot het beeld kwam

dat zij honderd procent ontschuldig was.

Ja.

En nu trek ik mij op aan het feit dat we weten van het parquet en de wedstendokter

dat Marianne niet dood is na die twee slagen.

Maar heeft Julie geklopt met de intentie om te doden?

Ik denk, ik vrees van wel.

Ja, ik vrees van wel.

Ik denk niet dat dat gewoon even was om haar te verwonden of wat dan ook niet.

De slagen die ze gegeven heeft, was wel echt met veel kracht.

Allee.

Ja, en we hebben naar Dachboekje gezien.

Dat sprak ook wel veel boekdelen.

Love deze boekdelenreferentie.

Maar ook wat het parquet zegt en wat ook in dat boek denk ik duidelijk is.

Er is inderdaad een tweede dader.

Er is iemand, we weten, het is verstikt.

Marianne is waarschijnlijk gestorven door verstikking.

Dat moet nog gebeuren.

Denkt jij dat Julie dat ook heeft gedaan of zijn uw ogen aan het zoeken naar een tweede dader?

Ik ben wel op zoek naar een tweede dader op dit moment.

Ja, we weten dat ze natuurlijk haar vader heeft beschuldigd.

Maar en hij heeft ook een heel emotioneel pleidooi gegeven over het feit dat hij dat gedaan heeft

dat hij Marianne verstikt heeft.

Maar geloof je dat?

Ik geloof hem niet.

Ik, omdat, zoals de voorzitter van de regendbank,

die stelt hem ook bepaalde vragen waar hij geen antwoord op geeft.

En dan denk ik, ja, maar als je het wel had gedaan,

je bent hier nu zo eerlijk tussen aanhalingstekens,

dan zou je dit nu ook nog wel vertellen.

Ja, we hebben ook drie slotpleidooien gezien.

We hebben Claire gezien, die zeer zware werkdagen achter de rug heeft gehad.

Veel witteel benches.

We hebben Frank, die in zijn slotpleidooi gewoon zegt, ik geloof mijn cliënt niet.

Ja, maar het is als jury.

Los het op, ik geloof hem zelf niet.

Ja, dat vind ik wel heel straf, want hij zegt het ook zelf in zijn pleidooi.

Ik ben niet professioneel op dit moment, want Anton heeft hem letterlijk gevraagd,

hij doet wat ik u zeg, ik betal u.

Frank zegt daarop, ja, ja, komt de noorden.

En dan keert hij helemaal tegen zijn cliënt.

Ik vind het straf, want ik ben heel strafpleidooi, want ik voel me echt af,

wat gaat Frank doen?

En ik vind dat hem dat wel goed heeft gedaan, want je denkt dan ook van,

ja, hij wil gewoon twijfel ook.

Zaa je, we hopen dan dat er alsnog een vrijspraak komt

voor Anton op basis van die twijfel.

Denk je dat de jury daarop gaat ingaan op die redelijke twijfel?

Want we hebben samengekeken, dat zijden wij ook tegen elkaar,

moesten wij nu in de jury zitten.

Ik zou hen beide onschuldig verklaaren op basis van redelijk twijfel.

Ik vind dat je op basis van Anton zijn bekentenis,

die totaal uit de lucht komt vallen,

niet kunt zeggen van, oké, ik verklaar hem schuldig.

Nee, nee, ik vind het.

En ik wil het ook nog even hebben over uit de pleidooi van de burgelijke partij.

De anderhalve minuut stilte.

De anderhalve minuut stilte, daar vond ik wel, ik vond dat wel sterk.

Dat kwam wel binnen bij de juryleden en ook wel bij mij.

Ja, het kwam binnen, ik was heel de tijd aan het denken,

iemand, zijt Piks, zijt Dennis, zijt Romy, zijt Julie,

zijt Anton, iemand gaat die stilte doorbrekken, maar dat gebeurde niet.

Maar dat maakte het heel sterk, want ik denk ook,

heel de tijd gaat het in die rechtbank over, heeft het gedaan, heeft hij het gedaan.

Maar is Marianne.

Tijdens die anderhalve minuut, denk ik wel, iedereen aan Marianne gedacht.

Ik ook, dat was het moment dat je echt zo even terugkwam op het feit van,

ja, we zitten hier wel met een vrouw winslevenis ontnommen.

Dus dat was een sterk derde slotpleidooi.

Zullen we het even hebben over de juryleden, wat er met hen allemaal gebeurt?

Ook daar veel onze eindjes, ook nog heel veel vragen

bij wat daar allemaal gaat gebeuren.

Ik wil graag eerst beginnen met Katrin.

Oké.

Want ik heb zol te doen met die vrouw, ik heb zol te doen met die vrouw.

En ik vind het zo ongelofelijk sterk dat ze nu de kracht heeft gevonden

om naar de voorzitter te gaan.

En op het moment dat ze in die lift staan,

en die rechter er eerst zo zegt van, sorry, maar nee,

en dan bij het buiten gaan in die lift zegt van, kom toch maar mee.

Dacht ik, eindelijk iemand die direct een slachtoffer gelooft.

Absoluut, absoluut.

En ja, heel straf.

En ook even, ik heb het nog niet gezegd,

en ik wil het nu toch even gezegd hebben.

Kleine appreciation post voor het kapsel van de rechter.

Zo die blonden lok en dan zo opgestok, ja.

Vibe. Vibe.

Wat hebben we nog gezien bij de juryleden?

Ja, Kobe.

Oh, dat had ik niet verwacht, dat hij dat toch had gedaan.

Heel moeilijk, heel moeilijk.

Het is heel benieuwd waar dat naartoe gaat.

Ja, ja, ja.

Nico zei een GSM-etje pieken, alles voor je kind, Zilke.

De kattensteek.

Joost steekt iets uit, beschermd, Gem.

Ja, maar ik zou toch eerder zo als de vader zijn.

Zo van je moet verantwoordelijkheid pakken.

Dat wel.

Oké.

En dan hebben we nog Maya en Simon.

Ja, ja, ja, ja.

Dat was, wel pittig ook, dat etentje.

Gezellig.

Ik vind, maar ik snap het allemaal ook wel ergens.

Ik snap in deze verhalen en alle partijen.

Ik snap Esther die zegt van, goh, je bent toch wel een schoonvrouw.

En die ziet die twee daar samen zitten.

En die denkt, Simon verdient beter dan mij tussen aanhalingstekens.

Waarom blijft die een idiot bij mij?

Ik kan niks doen.

Mijn Maya zou je alles kunnen doen.

I get it.

Ja, en dan als laatste nog het spannend badmomentje,

zaten we daar bijna met een seizoen drie.

Amai, ik dacht echt, wat gaat hem doen, wat gaat hem doen?

En dan uiteindelijk toch.

Ja, heeft hij gedaan wat we dachten dat hij ging doen.

Dus Amai, weer een topaflevering.

Wat weten we nog niet?

Een groot vraagstuk is de vergiftiging.

De vergiftiging.

Een aflevering vier, denk ik, is geëindigd met de katten

en het gras die daar vergiftigd is geweest.

Ja, what happened?

Wie heeft dat gedaan?

Ja, het is vrij duidelijk dat Marianne het doel was van de vergiftiging.

Maar wie is dat?

We weten gif.

Een gif slachtoffer is vaak een vrouwelijke dader.

Ja, trekken we daar conclusies uit.

Zullen we het anders even doen over wat wij denken,

wie wij denken dat de mede dader is van Julie?

Ja, als wij nu in berat moeten gaan en we moeten toch kiezen,

want ondanks het feit dat wij waarschijnlijk gelijke chickens

voor redelijk twijfel zouden gaan en onschuldig zouden pleiten,

dan zit ik naast Julie Dennis.

Ik denk dat daar band met hem ogenacht, de douche en al de rest,

denk ik dat daar band met hem, ik denk dat ze hem een vaderfiguur zag.

En when shit hits the fan, you just need a dad.

En we weten dat Anton ja, very unavailable was.

Dus ik denk dat Dennis daar heeft geholpen.

Ik wil daar heel graag mee gaan, want het klinkt allemaal heel aaneemelijk.

Maar ik ga toch allemaal mijn geld inzetten op Romy.

Oké, ook in multiebel een tijdje.

Ja, maar we hebben daar toch al een tijdje in, toch?

Ja, omdat ze een beetje onderdog vind ik in dit verhaal.

Ze is er wel.

Ik kan heel moeilijk hoogte van haar krijgen.

Ja, inderdaad.

En wat aan mij wel heel erg bijgebleven is,

is dat ze zoveel geld heeft gegeven aan Julie.

Waarom zou je dat in godsnaam doen?

Daar hebben we ook nog geen antwoord op, dat klopt.

Nee, dus ik denk dat die twee...

Ja, hebben ze samen gespannen.

Waarom?

Ik heb geen motief op dit moment.

Ik heb geen motief.

Maar ik denk dat zij uiteraard niet wil dat Julie in de gevangenis belandt.

En daarom zegt van hier is geld om je te verdedigen.

Oké, jongens.

Dus goed, dat zijn onze gokjes.

Zondag gaan we het weten, dan hebben we de ontknoping van de 12.

Op zondagavond kan je live kijken op 4t1.

Laat er ook op 4t max.

Daar kan je in de laatste aflevering ook kijken.

Wauw, echt, dit was een hele goeie reeks om in de herfstbienen te gaan.

Dat zal wel zijn.

Voilà.

Oké, dan gaan we nu verder.

Yes.

Wij zijn nog steeds dezelfde dag.

Gewoon.

Er zijn een paar uur verstreken ondertussen.

Er is gewoon een wandeling met een hond tussen gekomen.

Een donutje.

That's it.

De koffietje ook wel verzekerst.

Moeten we even zeggen wat we in deel 1 hebben gedaan.

Ja.

In deel 1 zijn we begonnen met de verre, verre, verre, verre, verre, verre, verre geschiedenis

van de Romanovs.

Ja.

We zijn teruggegaan tot 200 BC.

We hebben al het zare leren kennen hoe ze over Rusland hebben geregeerd.

We hebben de grootvader.

De grootvader van Nicolas zeggen dus Alexander de tweede.

Ja, klopt.

Ja.

Dan Alexander de derde.

We hebben Nicolas aka Niki, which is the last star leren kennen.

We hebben de geboord van Alexei meegemaakt en het spijtge nieuws dat Alexei Zemo Vili

heeft.

Wat hebben we in 2 gedaan?

In 2 zijn we dieper ingegaan op de ziekte van Alexei.

We hebben Russia's greatest love machine leren kennen.

We zijn ook wat meer ingegaan op de politieke kwesties omtrend Niki en zijn regeerperiode.

Op het laatste hebben we het vooral ook gehad over wereldoorlog 1, hoe dat eigenlijk een

desastreus moment was in de geschiedenis van Rusland en voor Niki, als het ware, de dood

van Rasputin.

En we zeggen eindigst met Saint-Penis op sterk water, dus dat is waar we nu zijn.

Ik wil toch nog eerst even vragen hoe het ondertussen nog met je gaat.

Ik ben nog altijd op hetzelfde niveau.

Dat is 68 procent denk ik.

Dat is genoeg.

Dat is voldoende om deze special aftronde.

En met u?

Prima.

Ik begin wel zo wamoekes te worden.

Het is lang, hè?

Het is lang en het is veel.

Maar het is leuk.

Het is heel leuk.

En ik wil toch nog graag even terugkomen op het podcastfestival ook.

Ja.

Waarom?

Gaan we daar iets doen of zo?

Ik ga daar alles in zien doen.

En ik heb een sidekick, dus je hoeft er niet bij.

Oh, je wilt familien voor jezelf.

Dat ga ik niet laten gebeuren.

Nee, jij moet daarbij zijn.

Voor wie je toch nog niet heeft meegekregen die deel B heeft geskipt,

en dacht ik ga deel C gewoon meteen luisteren.

Pommelin Thijs komt meedoen bij ons op het podcastfestival.

We gaan samen een true crime verhaal brengen.

To be continued.

Wat heb je mis eigenlijk?

Ze hebben voor dat je deel B hebt geskipt

en dan heb je rasputin nooit leren kennen en weet je niet van Pommelin.

Voilà.

Maar daarom zijn jullie bij ons omdat wij alles bij elkaar krijgen.

Voilà.

Vrede op aarde.

Maar niet in Russland.

Niet in Russland.

Want er hangt iets in de lucht.

Er hangt een revolutie in de lucht.

Dat is waar we naar toe aan gaan zijn.

Dat is de reden waarom onze Romanovs moeten verdwijnen.

Wat betreft de revolutionaire?

Dus we gaan even...

Een revolutie komt nooit uit het niks.

Het is niet maar één persoon die een hele revolutie in gang kan trekken.

Dus we gaan even starten om deze aflevering te starten

om nog eens de politiek van Russland te schetsen.

We gaan alle oorzaken nog eens opnomen.

Sommigen gaan een herhaling zijn.

Sommigen gaan nieuw zijn.

Die te maken hebben met die Russische revolutie die nodig is.

Of die plaatsvindt en daardoor komen we dan uiteindelijk

bij ons einde van de Romanov-dimastie.

Ja, dan gaan we straks weer concreter in op de familie.

Ja, maar laten we beginnen.

Met alle redenen waarom de Russen boos zijn.

Op nummer 1.

De economie.

Er is enorm veel armoede onder de boeren.

Hoe ziet dat juist?

Het is de begin van de 20e eeuw

en Russland is op dat moment een van de grootmachten in Europa.

Ze kunnen meedoen met Grootberten en Duitsland, Frankrijk.

Maar er is één groot verschil.

Economisch gezien loopt Russland enorm achter op die landen.

We hebben het in deel A al verteld.

Pas in 1861 schaft het land de lijf-eigenschappen af.

En op papier lijkt er een einde te komen aan feudalisme.

Jezus, er mogen wel niet meer te veel moeilijke woorden in deel 3 zitten.

Helaas.

Helaas.

Helaas.

Maar in de praktijk bleven heel veel Russische boeren

afhankelijk van hun landeigenaren van vroeger.

Ze moesten superveel moeite doen.

Namelijk 49 jaar pachtbetalen om niet begrond te krijgen.

En ze bleven eigenlijk arm.

Armmoede was troef in Rusland.

En daarbij kwam nog eens dat de bevolkingsgroei enorm toenam.

Dat maakt de situatie hier echt niet beter op.

In 1885 en 1915 maakt Rusland een economische groei spurt door.

ineens is er een heel snel groeiende industrialisatie in handel.

Maar die 80 procent van de bevolking, die boeren,

merken daar eigenlijk amper iets van.

Het zijn weer de allerrijkste die rijk worden

en de bevolking die ervoor moet opdraaien.

Ja, en dan is er een puntje twee, politiek.

En het gaat er eigenlijk om dat er een gebrek aan democratie is.

We weten dat Alexander II de grootvader van Nicolaas

eigenlijk wel meer richting die democratie uit ging al.

Die wou meer vrijheden.

Maar door zijn gewelddadige dood beslisten zijn zoon.

Alexander III.

Gaan we niet doen.

We draaien alles terug.

Hij wou echt dat autocratisch bewind

en heeft dat ook doorgegeven aan zijn zoon, aan Niki.

Nu, Niki beslist op een moment,

als er weer zo wat requiemen van de revolutie zijn

om te beslissen van, oké, we gaan een parlement inrichten,

een soort, dat heet, een doema in het Russisch.

En we moeten wel goed begrijpen dat parlement,

ja, die hadden geen macht als het ware.

Het kwam altijd terug op Niki.

Zo zijn er in, er zijn twee,

excuseer, vier doemas geweest tussen 1906 en 1917.

En twee daarvan zijn voortijdig ontbonden door de tsar,

die daar eigenlijk grondwettelijk gezien het recht toe had.

En die grondwet is er ook pas in 1906 gekomen.

Imagin.

Een eerste grondwet in 1900.

Ja, en die andere twee doemas, die dan niet voortijdig zijn ontbonden,

die hadden eigenlijk geen inspraak, nul.

Dus de tsar Niki beslistte eigenlijk alles wat er gebeurde.

Voila.

Oké, dan hebben we puntje drie.

Oh my God, we zijn zo, we zijn echt wel on a roll.

Ja, ja, het gaat goed.

Oké, op drie hebben we wat maatschappelijke bewegingen.

We hebben het in deel B gehad over

dat er eigenlijk nooit een soort van middenklasse is geweest in Rusland.

Hij gaat altijd de arme, arme boeren, werk mensen en dan de rijke adel.

Maar rond die eeuwwisseling groeit er een omvangrijke en actieve,

intellectuele elite.

En het zijn mensen die daar vaak uit welvarende families komen,

maar die toch beginnen te discussiëren,

beginnen na te denken over een andere ideologie dan waarin ze nu leven.

Waar hebben ze hun oog oplaten vallen?

Ze hebben hun oog laten vallen op het communisme,

zoals het is uitgetekend door Karl Marx.

Ze koppelen daar een radicaal politiek programma aan vast

en wat is hun doel, de macht, grijpen.

Eigenlijk vanaf 1848 zijn er verschillende intellectuele

die samenkomen om te debateren over Rusland,

over hoe zij denken dat hun land moet evolueren.

Nu, we weten dat we dan met een sterk regime zitten.

Siberië is ontdekt door onze zaren.

En daar worden die mannen allemaal naartoe gestuurd

of ze vluchten zelf het land uit.

Maar hoe meer mensen worden weggestuurd of vluchten,

hoe groter die groep intellectuele wordt,

die blijven zeggen van, kijk hoe hard wij hier worden onderdrukt.

Dit is niet oké.

En het bereikt eigenlijk een kookpunt in 1862.

We hebben dan een gematigde filosof, schrijver en socialist

Nikolaj Czerny-Czewski.

Hij is gekend als een zeer gematigd filosof

die zich in debatten eigenlijk altijd mild gedraagt.

Maar hij wordt door het zaar Alexander II.

Ingevangen is in Petrograd, dus nu is in Petersburg gestoken.

En hij begint daar te schrijven aan een roman met dit zetel wat te doen.

Die roman verschijnt, terwijl hij nog in de gevangenis zit,

maar die wordt opgepikt onder alle Russische revolutionaire intellectuele.

Het is een handboek voor eigenlijk een beetje terrorisme

om opstanden op te zwepen, om de hersende orde af te breken.

Het verheerlijkt eigenlijk een beetje een revoditie.

En dus die Russische publieke opinie, dus ook die arme boeren,

raken eigenlijk geprikkelt door al die gedachte.

Die intellectuele staan ergens wel boven hen,

maar ze voelen wel dat die mensen hen verder kunnen helpen.

Die staan een beetje aan hun kant.

Ik heb er eentje uitgelicht waar we niet omheen kunnen.

Jongens en meisjes, hier is Lenin.

We gaan hem neutral introduceren.

Dus wie is Lenin?

Lenin wordt geboren als Vladimir Ilychd Ulzhanov.

Ja, op 22 april 1870.

Hij groeit op in een aristocratische familie.

En Feta later in zijn biografie vaak wordt verzwegen,

want hij had het dus best goed.

Hij kwam met een welgestelde familie niet super als je communisme gaat introduceren.

En hij wordt eigenlijk geprikkelt door die revolutionaire gedachte.

Wanneer zijn broer, die ouder, is dan hem terecht wordt gesteld,

omdat hij net betrokken is bij revolutionaire plannen.

Dus onze Vladimir radicaliseert op dat moment nog.

In zijn studentenperiode raakt hij vertrouwd met het marxisme

en gaat hij regelmatig protesteren op politieke betogingen.

Hoe komt hij aan die naam Lenin?

Heel interessant.

Het is een soort van schuilnaam die hij kiest tijdens zijn politieke activiteiten.

Er zijn heel veel theorieën, maar waarschijnlijk is zijn naam afgeleid van de rivier Lena.

Hij koos die rivier omdat zijn politieke tegenstander Georgi Plechanov koos voor Volgin.

En die had zijn naam gebaseerd op de rivier de Volga.

En de Lena stroomde in de andere richting.

Ah, interessant.

Dus daarom zei hij van, oké, als dat uw stroming is, is dit mijn stroming.

En daarom ging hij vanaf dan als Lenin verder.

Ik vind het interessant.

In 1895 is het ook voor hem gedaan.

Hij wordt verbannen naar Siberië.

En dan doet hij iets heel bijzonder.

Hij trouwt nog snel met zijn vrouw Nadeshda.

Waarom doet hij dat, zodat zij mee kan naar de verbanding in Siberië?

Wink, weirdflex.

Redflex.

Ja, waarschijnlijk heb ik je.

Waarom doe je dat?

Laat je vrouw toch lekker gezellig in Sint-Petersburg?

Die zit daar goed.

Maar bon.

Uiteindelijk beslist hij om Rusland te ontvluchten.

Dat lukt hem.

Hij komt eerst terecht in Londen.

Daar wordt een Russisch-sociaal-democratisch congres georganiseerd van hun partij.

En daar begint hij wel te maken.

Hij beslist om...

Hij wil te socialist zijn, maar hij volgt niet de lijn van de partij waar hij nu in zit.

Dus hij pleegt daar een broek.

Hij krijgt aanhangers en die noemen zichzelf samen de bolshebiken.

En zij geloven in een revolutie door het proletariaat.

En hun tegenstanders zijn de menschebiken.

En die vinden juist dat het verzet ingang moet gezet worden door de burgerij.

En ook te rager.

De bolshebiken zijn zo want het moet nu gebeuren.

We zullen nog wel zien.

Opgemaken, we komen hieruit.

Drie eben Romanovs.

We gaan het op het gemak doen.

Ja.

Dus daar worden die twee...

We horen allemaal tot hetzelfde partij, maar je hebt gewoon twee stromingen binnen die partij.

Voila, dit was Lenin.

Interessant, dank u daarvoor.

Dan puntje vier.

We hebben het al kort gehad over de politiek.

Het feit dat er een gebrek is aan democratie.

Maar nu gaan we specifieker in op de regeerperiode van Nikki.

Die inderdaad al de doema wel in het leven had geroepen.

Maar ja, die deed zijn eigen ding daarmee.

En er wordt ook wel gezegd over Nikki.

Kijk, dat was een lieve mens.

Maar die was liever bezig met zijn gezin.

Van politiek hadden we niet zoveel kaas gegeten.

Dus die wou liever een ceremoniële functie.

Als het waren, lintjes doorknippen, naar een bal gaan, ubekop laten zien.

Vind je dat oprecht grappig dat hij het dag graag wilt,

maar dan zo toch geen regering toelaat.

Ja, want laat niet.

Heel raar.

Ja, maar dat is nog steeds omdat hij vindt dat hij door god was.

En je kunt natuurlijk ook uw voorkeur hebben voor uw functies binnen het zaar zijn.

Ja, dat is ook waarom ik Tsarina wil worden voor de bal.

Voor de bal. Prima.

Dus het punt is dan natuurlijk dat Nikki met zijn autocratie geen oppositieduld.

Het feit daarna is dat er nog bloedige zondag is gebeurd.

De allererste poging om de boeren om te vragen om meer rechten, meer loon,

minder lange werkdagen, algemeen stemrecht.

Die zijn toen allemaal neergeknald.

Er is Rasputin, die eigenlijk teveel invloed heeft gehad op de Romanovs.

Dan is er nog de Rambtenis en Groningen,

waarbij mensen in de loopgraven om het leven zijn gekomen.

Alexandra staat niet op goede voet bij de Russen.

Ze wordt als iemand verlegen beschouwd.

Ze begrijpte taal niet.

Ze is dan ook nog eens Duits, al van duitse afkomstdeels.

Zij is onder invloed van Rasputin ook.

Dus dat maakt.

Heel die regeerperiode.

Je hebt ook nog de Russisch-Japanse oorlogen.

Dat nergens naartoe is gegaan.

Hij staat gewoon niet meer van voor in het rijtje bij de Russen.

Nee, ze hebben het gehad.

Ja, ze hebben het gehad.

Daar loopgraven, dat brengt mij bij punten 5

de eerste wereldoorlog als finale-catalysator.

De eerste wereldoorlog breekt uit in het midden van het bewind

van Saar Nikolas II.

De Russen doen mee aan die een oorlog,

maar ze doen niet supergoed daar op de strijdvelden.

Ze verliezen enorm veel mankracht.

Begin 1917 waren 6 miljoen Russische soldaten al om het leven gekomen.

Er was een enorme voedsel te korten.

Iedereen had zoiets van stop met de oorlog.

Het is genoeg geweest.

Wat doet Nikolas?

Jullie vragen om mij om te stoppen.

Ik ga gewoon opperbevel hebben worden en ik ga alles recht trekken.

Je hebt het al gezegd.

Hij vertrekt naar de oorlog en Alexandra wordt daar ineens

de Tsarina-Saar van Rusland samen met Rasputin.

Zij delen de lakens uit en dat is echt wat niemand wil.

Door die grote verdiezen in de oorlog is er een instorting in de economie.

Er is een grote kort aan brood.

Mensen zijn begonger.

Er is geen eten in de winkels.

Maar vooral aan de top van de Russische samenleving

ziet dat er helemaal anders uit.

Daar is er een overvloed aan brood.

Er is champagne, er zijn feestjes.

Maar we zijn nog altijd wereldoorlog één.

Dus die feestjes moeten goed beveiligd worden.

Er worden heel veel officieren in dienst ingezet

om die hoge adel te begeleiden.

Die mannen die vertrekken aan de frontlinie,

die worden dan ingezet op die feestjes.

Ik moet je niet uitleggen hoe dat roddels werken.

Die mannen hebben zoiets van, wow,

dit zijn twee verschillende werelden en dit kan zo niet.

En ze hebben 100% gelijk.

Het volk heeft zoiets van, dit gaat niet meer.

Het borrelt, het beeft en die geruchten komen ook tot bij Nicolas.

En hij zou daar tegen het eind van die Eerste Wereldoorlog

in 1917 op hebben gezegd,

wat is dat allemaal met die praat voor het vertrouwen van het volk?

Dat het volk eens mijn vertrouwen verdient.

Niet slim.

En dan bereiken we het kantelpunt.

Dat is op 23 februari,

dat is volgens de oude,

het oude systeem van de kalender,

dat is volgens de Russen.

Want de vrouwen komen in opstand.

Al die mannen zitten daar aan het front.

Wie moet het weer allemaal rechttrekken?

We!

De vrouwen.

En die houden op 23 februari

een grote demonstratie voor brood en vrede.

Dus 10.000 vrouwen en ook nog wel mannen uiteraard

gaan de straat op, gaan staken.

De volgende dagen zwelt die groep aan,

de stakingen nemen toe,

mensen gaan ook plunderen,

bakkerijen worden, ruiten ingeslagen,

want mensen hebben honger, ze hebben het ook koud.

Het is min 30.

Je hebt nou opgeschreven, het is min fucking 30 graden.

Mensen halen rode banners boven,

waarop dat staat,

waarop staat van weg met het zaar,

weg met de Duitse vrouw,

weg met de oorlog.

Dus het is serious business.

Nu, Niki,

hoort natuurlijk ook wat er gebeurt.

En in tegenstelling tot bij bloedige zondag,

hebben hij niet het bevel had gegeven om te schieten,

geeft hij nu wel het bevel om op demonstranten te schieten,

om zo een einde te maken aan de wanoorden in de hoofdstad

zonder valen, zegt hij.

Nu, heel, heel grappig vind ik dit moment,

want die betoging is uitgedeind naar meer dan 200.000 arbeiders.

Het zouden meer dan de helft van de inwoners van Sint-Petersburg zijn

die aan het demonstreren zijn.

En die zijn dus op weg op richting het Winterpalijs.

Ze willen hun punt duidelijk maken.

En op 25 februari krijgen de orde dienst het bevel

om te beginnen schieten op die demonstranten.

En die soldaten beginnen te schieten, ze schieten in de lucht.

Gevoeld dat ook zij,

ze zien die feestjes, ze zien die ongelijkheid.

We gaan nu ook niet op deze hongerige mensen

die eigenlijk echt een punt hebben.

We gaan er niet op beginnen schieten.

We kunnen in de lucht schieten.

Er wordt nog eens aangespoord om op de demonstranten te schieten.

Maar wat doen ze? Ze openen het vuur op de politie.

De massale volkopstand wordt deze keer niet neergeslagen.

Alle soldaten weigeren om op de demonstranten te schieten.

Dat is een zeer beslissend keerpunt geweest voor de revolutie.

Dit wordt ook de februari-revolutie genoemd.

In het Westen dan in maart.

Ja, exact.

En nu, drie dagen later, zegt de voorzitter van de Doema tegen Niki.

We verkeeren hier, de hoofd staat verkeerd in een staat van anarchie.

En Niki weigert gewoon om dat te geloven.

En zegt dat die dikke Rodzianco, de naam van de voorzitter,

hem alweer een hoop onzin had voorgelogen.

Dus Niki hoort de alarmbellen niet luiden.

Nu, tot het einde van die februari-revolutie.

Niki toch wel echt het besef van oké, ik kan hier niet omheen.

En hij stapt weg van de troon.

Maar hij zegt ja, maar kan niet.

Ik geef het gewoon door.

Ja, het reed wel af, maar ik ga het doorgeven.

En ik kies de eerste instantie voor zijn zo'n Alexij.

Maar dokters adviseren hem een paar uur later van

hm, geen goede idee want die jongen gaat het niet lang trekken.

Nee, ik vind dat opvallend.

Dus inderdaad, die hoofdarts zegt van 1 uur kind gaat bijna sterven.

En dan, als dat al niet overtuigend genoeg is,

ik weet denk ik die hoofdarts een hele goede manier te vinden

om Nikolas toch op juiste gedachten te brengen.

En hij zegt, als je de troon, als je aftreed en je geeft de troon aan Alexij,

gaat jij, want jij bent persona non grata,

waarschijnlijk niet bij je familie mogen blijven.

Want jij hoort er dan niet meer bij.

Dus als je hem aan je zoon afstaat, gaat hij zijn leven apartleiden

en gaat jij alleen achterblijven.

En dat zal hem enorm geraakt hebben.

Dus hij heeft zoiets van, oké, ik neem troonsafstand

en ik neem namens mijn zoon ook troonsafstand.

Ah ja, kijk, voilà.

Dus wie is dan de volgende in lerenijden?

Wie is de pineut?

Michael.

Ja, dat is Michael.

En Michael, dat is de jongere broer van Nikkie.

En hij zegt, ja jongens, gaan we niet doen.

Dus hij weigert ook omdat hij eigenlijk wil.

Hij wil dat pas doen als het volk via een grondwetgevende vergadering

mag stemmen over het voortbestaan van een monarchie of een republiek.

Vind ik vooruitstreefend.

Zeer vooruitstreefend.

Het ding is dat hij eigenlijk op juridisch vlak ook onmogelijk was

maar dat zal Michael niet geweten hebben

dat hij het zaar zou mogen worden,

want het stond in de grondwet die vrij nieuw was.

Dat het verboden is om die titel door te geven

als er nog iemand in leven is die boven je staat.

Dus hij kon Nikolas gewoon echt enkele aan Alex zijn betroon geven.

En daarbij is Michael getrouwd

met een gescheiden vrouw die niet van adel is.

Op dat moment mag niet.

Het is ondanks zijn normen en waarde, maar hij had het niet gemogen.

Hij had het hard op de juiste plek, maar volgens het boekse had het ook niet gepasseerd.

We hebben dus geen zaar op dit moment.

Dus er komt een overgangs regering en daarmee

komt het ook een einde aan 300 jaar Romanovs.

Het is gedaan.

300 jaar gewoon.

Weg.

Alleen niet, want anders hadden we geen speciale overgemaakt.

Nee, het is gedaan.

Er zit geen Romanovs zaar op de dron.

Er is gewoon toe koer, geen zaar.

Maar wel een voorlopige regering.

En die, aan de leiding daarvan,

staat de liberaal socialist Kerensky.

En terwijl die voorlopige regering wordt ingang gezet,

komen ook arbeiders, boeren en soldaten samen

en die beginnen zich ook te verenigen

in zelfbesturende soviets.

Ah, het woord is gevallen, Silke.

Oh my God, dat betekent dus raden.

Echt, het lampje ging aan in mijn hoofd toen ik dit leerde.

Die grote lamp ging branden.

Dus soviets Unie is gewoon de Unie van de raden.

Ja, ja.

Eel bijzonder.

Laat ons het enige wat gesteld kan worden.

Ik ga geen uitspraken doen over dit land en communisme

of democratie, maar het feit dat je beseft

dat als u land uit eensesde van de wereld bestaat

dat je meerdere raden nodig hebt,

vind ik al een intelligente stap vooruit.

Dat is het enige wat ik erover wil zeggen.

Het probleem is dat die soviets,

dus die raden van boeren en soldaten en arbeiders,

die hebben het zo niet met die voorlopige regering.

De voorlopige regering wil eigenlijk blijven vechten

tijdens die Eerste Wereldoorlog

en regeren ook weer opnieuw met harde hand.

Dus alle tegenbewind wordt weer weggestoken.

Dus dat is niet positief voor die voorlopige regering.

En dat is de situatie vlak na dat Niki zegt,

wil ik, ik wil, ik treed af.

Maar de vraag is dan, wat moeten we gaan doen met die Romanovs?

Ik wil nog één klein kort dingetje.

Ja, mijn excuses.

Hoe dat er door het volk gereageerd is

op de val van de monarchie.

Dus het merendeel van het Russische Rijk was zeer content.

Er werden overal rode en nasoanalistische vlaggeopgangen.

Dit ging heel ver, tot in steden van Helsinki, Kiev

en de Belissie in Georgie, ondertussen.

Er werden processies gehouden, toespraken, feesten aan het front.

Er werd gevierd en werd de Marseillaisen gespeeld.

Dus ik denk dat ze ergens nog dachten

dat ze een soort republiek gingen worden.

Op het Platteland, waar heel veel etnische Russen woonden,

werd het nieuws iets minder gevierd.

Oude boeren zagen het afzetten van het zaar als een religieuze zonde

en mensen die wel de link nog leggen tussen God en het zaar.

Die hadden het er wel moeilijk mee.

Zo zouden boeren in Dorpen zich verzameld hebben in de kerk

waar ze samen gingen huilen.

Kunnen wij terug plekken vinden waar wij samen kunnen huilen

als wij mij iets niet tevreden zijn?

Je mag in mijn armen komen huilen.

Maar kunnen wij veel mensen winen, hè?

Ik vind het leuk. Ik vind het een tof idee.

Een tof idee.

Er gebeurt een schandaaltje in de politiek.

Dat gebeurt bij ons ook af en toe en dan gaan we zo allemaal samen winen.

In de wetstraat dan, hè?

Met begijls vuur en maskers.

Ja, exact, ja.

De vraag is dus, wat moet er met de Romanovs gebeuren?

Wat zou jij doen, Silke?

Jij zit in die voorlopige regering.

Je zit er met een hoop adelen mensen met veel geld.

Ja, ik zou...

Ik denk dat we moeten weg met...

Die moeten weg.

Die moeten weg.

En we proberen dat ook, hè?

Er wordt verwacht dat Niki in ballingschap zou gaan.

En dat wordt eerst aangeklopt bij Groot-Britagne.

En Koning George V, dat is een volle neef van Niki,

die zegt, oké, kom maar.

Kom maar naar mijn land.

Maar de Briten zijn daar niet zo hapig op.

En er ontstaan protesten.

En Koning George trekt zijn aanbod weer snel in.

Ook bij Frankrijk, ze willen hem niet.

Geen enkele land wil Niki.

En dat heeft hem ook een...

Foni, ik vind Foni dat ze naar Frankrijk gaan,

met onze Alix, de Duitse.

Zo in volle oorlog.

Bij de Grotte Veind.

Wel grof van Engeland.

Van George.

Kijk, ja, maar het is ook...

Er wordt door heel veel mensen ook beschouwd in het buitenland,

ook al als een tiran, hè?

Een geweldadige tiran.

En eigenlijk in het buitenland is niemand rouwig

omdat hij afgetreden is.

Dus ja, om alle redenen,

wat we net hebben opgesomd,

hij geloof dat hij door God

de macht heeft gekregen.

Ze willen hem niet.

Ja, ik heb hier ook nog opgeschreven

dat zelfs als hij azeel zou hebben gekregen,

hij eigenlijk het land nooit zou zijn uitgeraakt.

De makkelijkste optie is om naar de havenstad Moermansk te reizen.

En moeten ze op de trein worden gezet

om daar met een boot weg te gaan.

Maar dat zou nooit gelukt zijn

omdat alle sporenwegarbeiders en soldaten

heel wajaal waren aan de soviët van Petro Gat.

Dus ja, die had op de trein 1 gestapt

en ook voordat hij was overgestapt op een volgende baas,

die had hij waarschijnlijk al uitgemoord.

En hetzelfde de problemen om aan de Baltische zit.

Dat is het probleem, hij heeft geen zee.

Hij moet erg raken om te kunnen,

om weg te kunnen geraken.

En daarvoor zou het sporenweg net moeten,

want ja, met paard en kar of met auto,

dan wordt je aangevallen door de meuten.

Maar ook op die trein, die sporenarbeiders

zijn allemaal zeer soviët gezien,

dus die hadden allemaal zoiets van,

op mijn trein, niet met mij zou.

Dus geen ballingschap dan?

Nee.

Wat dan?

Oké, we beschouwen Niki als een gevangenen, is dan het idee.

Is er een gevangenis beschikbaar?

Nee, ook niet.

We kunnen die man ook niet naar een strafkamp sturen.

En op 20 maart 1917 besluiten voorlopig regering dan

dat de hele keizerlijke familie huisarrest moet krijgen

in het Alexanderpalijs in Charcoix-Sélo.

En daar eigenlijk alle comforten.

Ze hebben daar nog alles.

Er zijn nog mensen die in dienst zijn,

koks, dienstmeisjes, alles erop en eraan.

En er wordt gezegd,

dat Niki eigenlijk op dat moment veel gelukkiger was

dan in heel zijn regeerperiode.

Omdat ja, wat een last is van uw schoud.

Je hoort je nergens nog druk om te maken,

je denkt, I tried and it's not for me.

Bye.

Bye.

Nu, enig probleem is dat er die zomer van 1917

dus nog steeds anti-regeringsrellen zijn.

Mensen zijn boos op die voorlopige regering.

Dat staat bekend als de juli-dagen.

Maar waarschijnlijk in augustus.

Of in juni.

Weed them.

En die voorlopige regering vreest

dat die rebellen eigenlijk heel makkelijk in de huis zouden kunnen geraken

waar dat de Romanovs zich beslinden bevinden

en het er wordt beslist om de Romanovs

naar een veiliger locatie te verhuizen.

En dan doen ze...

Was ze van in het begin hadden moeten doen.

Oog om oog, tand op tand.

Ze kiezen een locatie in fucking Siberië.

Ja, ik zou wel zijn.

Zeker dat.

Op...

Sorry.

Nee, het is de stad Tobolks.

Tobolks, ja.

En het was zeer verwijderd van alle grote steden

en het dichtst bij zijn de transnation was op 240 kilometer.

Dus kijk.

Daar moesten ze eigenlijk van in het begin.

Je stuurt iedereen naar Siberië, wij sturen je ook.

Ze verlaten het Alexanderpalijs op 13 augustus.

We moeten vier dagen sporen

om naar die verre stad in de buurt van Tobolks te gaan.

Tobolsk te gaan.

En uiteindelijk waren ze met veerboten

naar hun hoeverneurshuis waar ze aankomen

op 19 augustus.

Ja, en ook daar hebben ze wel nog wat comfort.

Nu, ondertussen, we hebben het al over de Bolschewike gehad

en de Mensiewike, zeg ik dat goed.

Ja.

Dus de Bolschewike komen op dit moment grijpen meer macht.

We zitten met die voorlopige regering

waar eigenlijk niemand komt daar overeen met elkaar

en die denken allemaal andere dingen.

En dus elke groep heeft dit van,

maar wij gaan de volgende echte regering zijn.

Ja.

Toch?

Ja.

Ik vind dat dat goed.

Ik denk dat dat juist is.

Hoe ik het in mijn hoofd had, is dus dat je die voorlopige regering hebt

en dat je dan daarnaast nog Bolschewike hebt.

Ja.

Dat waren dan ook nog de Mensiewike de aftakking.

Ja.

Ik weet niet wie dat in de voorlopige regering zit.

Ik denk dat in de regering zitten verschillende partijen.

Misschien ook mensen met Bolschewike ideeën en Mensiewike,

maar de twee grote groepen die niet content zijn

komen allemaal uit die socialistische partijen.

Eén, er zijn de Bolschewike, rood.

Mensiewike, wits.

Ja.

En zijn de roden.

Het is niet overhoudskleurd,

het is gewoon hun kleur gevallen.

Hoe zeg je dat?

Een teamkleur.

Een teamkleur.

Voilà.

Dus de rooien worden machtiger onder de invloed van Lenen

en zij willen eigenlijk de voorlopige regering omverwerpen.

En Lenen heeft trouwens ook de steun van Duitsland

omdat hij beloofd heeft de eerste wereldoorlog

tussen de Beheinigen.

Ik ben wel straf dat je steunen van Duitsland

de aardsvijand van iedereen op dat moment.

Ik vind het ook...

Moest Lenen in 40, 45 hebben gehaald,

which he didn't,

like how tables turn.

Snap je?

Ja.

Ik vind het heel fascinerend,

hoe je bond...

Ik bedoel, er is op 100 jaar tijd zoveel veranderd daar

en altijd nieuwe bondgenoten,

altijd nieuwe...

Heel, heel fascinerend.

Nu, Lenen richt ook de rode garde op.

Dat is een paramilitaire groep

die bestaat uit gewapende boeren, fabrieks,

arbreiders, overgelopen soldaten.

Een hele mishmash aan mensen bij elkaar.

De zeer gevaarlijke mensen bij elkaar.

En op 27 oktober 1915

plicht die rode garde...

17.

1917.

Ja, excuseer.

Plicht die rode garde een geslaagde staatsgreep.

En dat wordt de oktoberrevolutie genoemd.

Maar aan zich stelde die niet zoveel voor.

Ik denk dat heel veel mensen het nu nog kennen

en zeer veel Russe zijn zo opgevoed

door propagandafilms van de Soviet Unie.

Dat was een beetje hun origin story, zeg maar.

En dus elke propagandafilm over die...

Revolutie.

Revolutie.

Dat wordt een oktoberrevolutie genoemd.

Waar honderdduizenden mensen het parlement hebben over.

Dat leek heel waanzinnig.

Wat is er eigenlijk gebeurd?

Er was een gekaapt schip, de aurora.

Die heeft een losse flodder afgeschoten.

Er zijn een beetje granaten gegooid richting het paleis.

En dan hadden de regeringstroepen die in het winterpaleis waren

om dat te beveiligen.

Zo iets van bye, I'm out.

Ik heb hier geen volsting in.

Is het een te moeitende?

Sorry, het zaar is hier niet meer.

Jullie zijn met granaten aan het gooien.

I'm good.

Dus die vertrekken.

Er is geen beveiliging in dat winterpaleis.

Die voorlopige regering zit daar wel.

Maar al die deuren naar ramen staan open.

Dus die revolutionaire van die rode garde

kunnen gewoon makkelijk binnen wandelen.

Er is geen masterplan.

Er is geen sluipen en weg.

Dus die bolcheviken gaan daar gewoon eigenlijk die wandelen naar binnen.

Ja, letterlijk.

Daar zitten nog wat ministers.

Ze arresteren die.

En dat is de grote oktoberrevolution.

Die in films wordt uitgespannen.

Maar eigenlijk grijpen de bolcheviken.

Zijn er hard voor gestreden, laat dat duidelijk zijn.

Maar de effectieve revolutie is eigenlijk gewoon vrij snel gebeurd.

Nikkie ondertussen, die volgt wel wat er gebeurt.

Maar die is nog niet geallermeerd.

Nikkie heeft heel lang het belang van lenen onderschat.

En ondertussen, terwijl die oktoberrevolutie plaatsvindt.

Ja, we wilden gewoon als mensen gewoon het paleis binnen wandelen.

Ik zou ook niet meteen geallermeerd zijn of zo.

Enerzijds.

En die man zit in Siberië op 240 kilometer van een treinspoor.

Hij doesn't have a clue.

Nee, maar je kan er ook wel bezighouden.

In de tussentijd is boeken aan het lezen.

De familie speelt spelletjes, ze sport samen.

En bovendien vooral.

Nikkie was een verventliefhebber van het hakken van brandhout.

Want je moet wat.

Dat heb je nodig in Siberië.

Dat heb je nodig, lijkt me aangenaam.

Het begint wel warm onder hun voetjes te worden

wanneer in januari wordt beslist

dat ze niet meer te voet naar de kerk mogen

op zondag van het dorp.

Dat teden ze eigenlijk altijd wel.

Ze mochten gewoon de mis bij wonen.

Op zondag ging je daar te voet naartoe.

En dat werd hen ineens verboden.

Ja, maar het gaat nog iets verder dan dat ook.

Want ze kregen ook minder eten.

Ze worden vaak grofbehandeld.

Wat dat dan betekent, weet ik niet.

De staatssubsidie voor het gezin wordt in februari 1918 verlaagd.

En dat betekent dat ze afscheid moesten nemen

van hun 12 toegewijde bediende.

En dat ze geen boter en koffie moesten opgeven.

Dat waren op dat moment luxe artikelen.

De horror.

Geen koffie.

Maar ze hielden goede moed.

Dat daar geen revolutie is, slaap gevonden.

Ze hielden goede moed.

Nicolas deed ook zijn best om met eigen middelen

de fondsen aan te dikken.

En dan komt er ook slecht oorlogsnieuws binnen.

Nicolas en Alexandra horen dat het verdrag van Bresk Litovsk getekend is,

waarbij Rusland akkoord is gegaan voor het opgeven van Polen, Finland,

de Baltische staat, het grootste deel van Wietrusland, Ukraine,

zijn geliefde krim en het grootste deel van de Caucasus

en kleine delen van Rusland zelf.

Dus zijn rijk krimpt...

Het is niet meer zijn rijk, maar het land waar hij aan de macht is geweest.

Krimpt, krimpt, krimpt, krimpt.

Is het omdat ze zo ver zitten?

Is het omdat ze al heel hun leven delulu zijn?

Ik weet het niet, maar de Romanovs blijven geloven

dat er komplotten worden gesmeerd om hen uit die gevangenschap te bevrijden.

Zij denken dat er elk moment iemand kan komen halen op een bootzetten

en dat ze een leuk leven in Londen kunnen leiden.

Dat is waar ze op aan het wachten zijn.

In tegenstelling daarvan, door dat verdrag,

is Rusland uit de oorlog gestapt, uit de wereldoorlog één.

De westerse galieerde hebben ze ook zo iets van...

Ja, sorry, jullie doen niet meer mee met deze fucking spelletje.

We mogen voor de wereldoorlog geen spel noemen.

Oké, met dit groot probleem.

Jullie lossen het vraagstuk niet mee op.

Dus wij zijn ook niet meer geïnteresseerd om jullie te helpen.

Dus alle westerse galieerde hebben ze zo iets van...

Ja, wat dat die Romanovs doen, het kan mij niet schelen.

Zitten ze in Siberië prima en laat ze daar.

Dus niemand is...

Zij geloof dat er komplotjes worden gesmeed,

dat ze gaan gered worden.

Dus er is in realiteit niemand bezig met het bevrijden.

Pijnlijk.

Ja, en ze zitten daar dus in Siberië.

En je zou denken, oké, daar zit ze dan goed.

Maar voor Lenin blijven ze wel een bedreiging,

voor de bolschewieken.

Want zij hebben zo iets van zolang de Romanovs leven,

zijn ze tussen aanhandelingszekens vlaggen voor de contra-revolutionaire.

Dus de contra-revolutionaire zijn de mensen die voor de monarchie,

als het ware zijn, kort door de bocht.

En er zijn dus monarchisten die die Romanovs-dienastie in ere willen herstellen.

En dat wil Lenin natuurlijk niet.

Dus aanvankelijk willen die bolschewieken

dat er een groot showproces in Moskou moet georganiseerd worden

om de Romanovs, hoe zeg je dat, terecht te stellen.

Maar binnen de tak bolschewieken

bestaat er ook onenigheid over wat er met die Romanovs moet gebeuren.

Er is zoveel onenigheid.

Echt waar.

Dus er zijn bolschewieken, want dit gaat ook...

Dit is heel kort door de bocht, hoe we het nu vertellen.

Die is veel meer over te vinden.

Maar er zijn dus bolschewieken die willen

dat de Romanovs overgebracht worden naar Gekaterinemburg.

Omdat daar de kans minder groot is dat het witte leger,

dus wit en rood, hebben we hier de anti-bolschewieken

en Protzaar, Nicolas en zijn familie daar zouden komen bevrijden.

Ze willen te koste wat kost

dat de Romanovs in de handen blijven van de bolschewieken

zodat zij de macht hebben over wat er met die familie gebeurt.

Uiteindelijk worden zij ondergebracht

in een huis in Jakker-Gekaterinemburg.

Ook weer opnieuw een groot herenhuis,

maar deze was het huis omringt door een hek.

De ramen waren dicht timmertring.

Overal krantenpapier op de ramen.

Er mocht nooit een raam opengezet worden.

Het is met veel 65,

dat de Romanovs dan uiteindelijk doorkrijgen van

oké, je mag toch eens een raam op een keertje zetten.

Dus het was een heel strenge regime.

Ze werden vaak vernederd

en lastig gevallen door hun bewakers.

En de ene die aan het hoofd stond van die bewaking

of van het huis daar

was een zeker Jakov Jorovski.

Hij was door de chauffeur aangesteld

als commandant van het huis.

Ja, die was nu heel dicht bij

een gevangenis zitten.

Voor het eerst eigenlijk.

Het huis heet het Ipatievhuis.

En het werd onheilspillend

het huis met een speciaal doel genoemd.

Zullen we even richting dat speciaal doel gaan?

Je hebt het al gezegd.

De Romanovs zijn vlaggen voor de contra-revolutionaire.

Dus er wordt onder de top van die bolshevike

bekoekstofd van wat gaan we hiermee doen.

Uiteindelijk wordt er beslist op 16 juli

dat het tijd is om de Romanovs te executeren

als er goedkeuring komt uit Moskou.

Niet vergeten, we zitten heel, heel ver.

Er wordt een telegram gestuurd.

Ter dubbelcheck naar Moskou, naar Lenin

om te vragen van, gaan we die doen?

Say yes and we go it.

En er is een antwoord gestuurd.

Dat is vastgesteld.

Er is nooit een spoor van dat document teruggevonden.

Er stond daar een go-op, een ja-op, een niet.

We gaan het niet weten.

Wat we wel weten is,

het is 17 juli 1918.

Het is twee uur nachts.

En de zeven Romanovs en hun vier bediende,

dat zijn de lijfaarts van het zaar,

het dienstmeisje van zijn vrouw,

de chefkoek en een lackey worden gewekt.

Die waren trouwens, die hadden ervoor gekozen

om vrijwillig bij de familie te blijven.

Heftig.

Die worden om twee uur nachts gewekt.

En er wordt dan gezegd dat er een dreig is.

Dat er anti-bolshevistische...

Anti-bolshevistische...

Ja, groepen rond die Katerineburg,

ze gaan het verzamelen waren.

En dat de familie in veiligheid moest worden gebracht,

want als het huis zou beschoten worden,

zouden ze komen te sterven.

Want die anti-bolshevistische troepen,

die zijn natuurlijk pro, de zaar.

Maar je weet nooit dat er een kogel,

maar verkeerd moet terechtkomen.

Ja.

Dus familie zou in veiligheid worden gebracht

in de kelder van de woning.

Nikolas moet Alexij op zijn rug dragen naar beneden,

want die had recent nog iets voorgehaald.

Die kon niet stappen.

Dus heel de familie met zijn zevenen plus vier,

dus elf in totaal dalen de kelder af.

Ze worden daar in een kelderruimte gestoken,

die is eigenlijk volledig leeg.

Er ontstaat eigenlijk onmiddellijk verwarring van...

Sorry, maar je wilt ons in veiligheid brengen,

maar waarom kunnen we iets krijgen van een stoel?

Er worden twee stoelen gebracht,

eentje voor Alexandra en eentje voor Alexij,

die niet kan staan.

En dan niet veel later komt er een execuziepilleton

de kamer binnen.

Ja, het is onze Jacob, de commandant van het huis.

Die komt aankondigen dat er eigenlijk...

Dat de oerhelsofjet van arbeiders afgevaardigde

heeft besloten om hen te exekuteren.

En Nikkie heeft iets van wat de vak was,

zeg jij niet, maar echt zo letterlijk.

Hij draait zich om naar zijn familie,

kijkt hij nog aan,

en Jacob haalt het...

Haalt eigenlijk het bevel nogmaals.

En Nikkie heeft nog gezegd,

je weet niet wat je aan toen bent,

maar op eigenlijk de beulen,

hun pistolen hebben getrokken en beginnen schieten.

Nikolaas, Alexandra en twee van de mannelijke bediende

zijn eigenlijk de eerste die sterven.

Nikkie wordt meerdere keer in de borst geschoten.

Alexandra stond op dat moment op een meter van de schutters,

heeft toegezien hoe haar man en die twee bediende

nergens schoten zijn als het ware,

waarop dat dan vervolgens de gebeuren op haar worden gericht.

Ze heeft zich nog instinctief weggedraaid als het ware.

Ze heeft nog een kruisteken willen maken,

maar voordat ze dat gebaar heeft kunnen afmaken,

is ze door één enkel schot gedood.

Die kogel is net boven haar linker oor haar hoofd binnengedrongen

en is op dezelfde plek langzaar rechter oor weer uitgekomen.

Dus die vrouw was onmiddellijk dood.

Onmiddellijk dood.

Dan is er nog...

Oh, sorry.

Nee, zeg maar.

Dan is er nog Anastasia, Tatiana, Olga en Maria.

Die overleefde in eerste instantie die eerste kogel regen

en een vraagje af, hoe zou dat komen?

Nu, ja, die meiden in het hoge onder hun kleren

1,3 kilogram diamanten kostbare edelstenen

die ze nog sneller hadden meegenomen in hun kleding genaid.

En dat heeft eigenlijk leger genoeg bescherming geboeld

tegen die kogelregen.

Eigenlijk uit zichzelf een kogelvrijefest gemaakt.

En dit is, denk ik, een van de enige dingen

dat ik wist over het einde van de Romanovs.

Dat mensen altijd zeggen

dat zij die juwelen in hun kleren hadden gestoken.

Omdat die kogels niet werkte,

werden de bayonetten boven gehaald

en werden de vier meisjes neergestoken.

Er wordt gestuigd dat Anastasia eigenlijk

als laatste nog in leven bleek te zijn

en dat zij dus echt enkele keren eens moeten neergestoken

worden met zo'n bayonet

om echt haar het leven te ontnemen.

Dan is er nog Alexei.

Alexei is enkele keren neergestoten,

maar leek nog te leven

en dan hebben ze hem van dichtbij moeten afknallen.

Ja, hoe ik het heb gelezen is dat hij eigenlijk

nog steeds in die stoel zat, doodsbang,

die schuttes hebben zich eerst

op de rest van zijn familie gericht.

Ik denk dat hij na zijn mama is neergestoten.

Hij zal inderdaad ook wel neergestoten zijn doen,

maar hij bleek nog in leven te zijn

ook omdat hij in zijn hemd die kostbare edelstenen had zitten,

net zoals bij zijn zussen.

En uiteindelijk heeft de commandant van het huis

twee schoten in het hoofd van Alexei geschoten.

Waanzinnig.

Het is alles heeft minder dan 20 minuten geduurd

en hun lichamen worden terug naar boven gesleept

en worden begraven met zwavelzuur

over de lijken gestrooid

zodat zij sneller zouden ontbinden

en worden in een verlaten meinschacht gegooid.

En ze zijn niet de enige Romanovs die vermoord worden.

Zo is er ook nog de zus van Alexandre Elisabeth.

Die wordt naar een meinschacht gebracht,

wordt daar een leven in gegooid

en daar echt genoot, die was daar ook mee naar onderweg,

maar die was zich aan het verzetten

en die is dan neergeschoten

en dan is zijn lichaam in zo'n meinschacht gegooid.

En ook Michael, dat is de ene die de troon weigerde,

ook hij wordt enkele dagen voor de Romanov-familie vermoord,

wordt ook vermoord.

Nu einde van de Romanovs.

En de Bolschewike gaan door.

Die komen uiteindelijk aan de macht in 1922.

Die winnen dan tegen de anti-communisten.

En daarmee wordt de Soviet-Unie een feit.

En het Rusland wordt communistisch.

Ik zal even heel kort uitleggen.

Ga je even kort door de bocht.

Wat is communisme?

Ik heb dat hier van het internet geplukt

en het internet heeft mij gezegd dat het de communisme

een idee is dat uitgaat van een gemeenschappelijk bezit van productiemiddelen

waarbij iedereen produceert wat hij kan

en maar alleen de producten gebruikt die hij of zij nodig heeft.

In de ideale situatie ontstaat daardoor geen ongleidkeit in de maatschappij

of er geen staat of geld nodig.

Ik heb wat vragen.

Ja, inderdaad.

Dus het is voorbij.

De communisten zijn aan de macht en we gaan richting Stalin.

Dat is waar we nu zijn.

En dat gaan we allemaal overslaan.

Het is goed geweest.

Het is goed geweest.

En we pikken weer in bij Alexander Afdonin.

Die kennen jullie niet, denk ik?

Nee.

Ik kenden hem ook niet.

Nee, nee.

Die man is op een dag bezig in 1979 als amateur argeloog

in Yekaterinburg.

Ondertussen heeft dat de naam Sferdlovsk gekregen

en die man is zeer geïnteresseerd

in de geschiedenis van de stad de Volklor,

dus ook in dat van de Romanovs.

Hij heeft een hele leuke anekdote als kind.

Hij heeft heel vaak voor verhalen gehoord

in het dorp op café van mordenaars van de Romanovs.

Er kwamen dus wel mensen vertellen

dat zij erbij betrokken waren.

Die hadden papieren die zijden van

nee, nee, nee, ik ben de mordenaar van het zaar.

Ik was erbij.

En hij heeft eigenlijk als kind die verhalen gehoord.

En hij is toen beginnen bezig van

ik wil er misschien iets mee doen.

En hij is jarenlang op informele wijze

al die info beginnen te verzamelen.

In 1976, ja.

Want ik heb het supermoeilijk met 7 en 6.

Sorry, dat was niet.

In 1976 ontmoet hij de filmmaker Geli Riabov

en die heeft ook informatie gekregen van de mordenaars.

En ze leggen eigenlijk al hun informatie

die ze verzameld hebben samen,

waardoor ze denken dat ze de precise locatie hebben

van die meinschacht waar de Romanovs in gedumpt zouden zijn.

Ze baseren zich voornamelijk op Jorovsky's Note.

Het is een historisch document.

Dat geschreven zou zijn door de commandant van het huis

en onze hoofdbeul.

Die daar dus beide aanwezig waren,

waar we toch vrij zeker van zijn.

Bij de executie, ze beginnen te graven

in de lente van 1979.

Ze doen daar niet supergoel.

Nee, het zijn amateurs uiteraard.

We wisten dat het amateurs waren,

maar het is wel genant amateurs.

Zeg maar.

Dus ze zijn letterlijk beginnig graven.

Heel onhandig.

En achteraf zijn er archeologen die onthutsd zijn

en die zeggen dat jullie waarschijnlijk

superveel bewijsmateriaal vernietigd

met de manier hoe jullie hier te werk zijn gegaan.

Maar de kuil die zich graven

levert hen wel negen lichamen op.

Ja.

Maar daarna vullen ze die kuil terug opnieuw.

Ze hebben die scheedels er effe uitgehaald,

dan er toch ingestoken.

Dit heeft voor mij zoiets heel kinderlijk.

Je vindt iets, je weet dat het niet mag

en je denkt, ik doe het gewoon terug toe en ga weg.

Ja, ja.

Maar het is ook natuurlijk, we zitten met een Soviet klimaat.

Zeer repressief.

Dus die guys die willen geen problemen

die zeggen, oké, we laten het voor wat het nu is.

Tot tien jaar later.

Het is 1989.

We weten wat er staat gebeuren.

Het is bijna Val van de Berlijnse Muur.

En Ria Bov, de filmmaker,

die komt dan naar voren met het verhaal van jongens.

We hebben van alles gevonden.

Maar onze afdonding, die is daar niet content mee

en de twee vrienden zijn geen vrienden meer.

Einde van de vriendschap.

Einde van de vriendschap.

We gaan naar 1991.

Dus twee jaar later.

En dan gaan ze de siten opnieuw onder handen nemen.

Maar opnieuw wordt dat niet gedaan met enige zorgvuldigheid.

Want wat wordt erbij gehaald?

Buldoos.

Altijd goed.

Archeologen zien dat volgens mij super graag komen.

Een fucking buldozer.

Er wordt ook geen officiële archeologische apparatuur

ter beschikking gesteld.

Ik bedoel, dit gaat om iets delicaat.

De buldozer.

Die mensen liggen 70 jaar met wafelsuur in de graf.

Zeer gevaarlijk, maar ja.

Er is toch één professionele archeoloog bij.

En die zegt, ik stond daar mijn leden ogen toe te kijken.

Op wat dat vak was dit allemaal.

Dat staat er eens bij als enige de dag.

Maar ze komen tot de conclusie dat er aanwijzingen zijn

dat die keuil, sinds dat onze mannen die voor de eerste keer hebben geopend

en nu de tweede opgraving,

dat er toch nog eens iemand is geweest

die daar een opgravingskeen heeft gedaan.

Maar daar wordt verder niks over gezegd.

En ze komen tot de vaststelling nu

dat er twee lichamen van de keizerlijke familie ontbreken.

Dat van Alexei en de overblijfselen van Of Maria of Anastasia.

En daarvoor valt het woord Anastasia natuurlijk.

Zeven jaar later, in 1998,

wordt ook officieel vastgesteld

dat het gaat om Niki en zijn familie

met dus van uitzondering Alexei en één dochter,

Maria of Anastasia.

Ik ga u even zeggen hoe ze dat hebben gedaan.

Ze hebben namelijk DNA vergelijken.

En omdat we weten

dat Niki zeer veel familie in alle koningshuizen had,

was er keuze genoeg.

Maar ze hebben het DNA van alle lijken vergelijken

met dat van Philip Mountbatten,

de man van Elisabeth II.

En zijn grootmoeder was de zus van Alexandra.

Dus zij was Victoria van Darmstadt,

de zus van Alexandra en de grootmoeder van Philip Mountbatten.

Dat is een muffel.

En dus de overgrootsmoeder van Charles.

Interessant.

Weetenschappers gaan er eigenlijk van uit

dat het enige vrouwelijke lichaam

dat nog niet gevonden is, dat van Anastasia zou moeten zijn.

Omdat geen van de vrouwelijke skeletten

die ze op dat moment gevonden hebben

tekende vertoonden van zoals van een volwassenij.

Er waren botten nog niet volgroeid.

En Anastasia zou op dat moment 17 jaar geweest zijn.

Dus zij concluderen van, ja, zij is het jongste vrouwelijke lid.

Dus het kan goed zijn dat zij het niet is,

dat het dan gaat om Maria.

Dus van Anastasia en Alexei is nog geen spoor.

Ik vind het ook waanzinnig dat wij allemaal,

zodat vooral van Anastasia kennen, terwijl Alexei ook nog vermist is,

de taaropvolger.

Maar dat is de focus op die vrouwelijks.

Ik vind het heel fijn.

De andere overblijfselen van de bediende

worden ook bevestigd.

Het gaat inderdaad om de dokter van de familie,

hun lakkei, hun kok en dienstmijd.

Na dat DNA-onderzoek,

wordt de familie bijgezet in de Sint-Peters

en Paulus-Cathedraal in Sint-Petersburg

op de tachtigste verjaardag van hun moord.

En opvallend is dat die ceremonie wordt bijgewond

door de Russische president Boris Gelsen,

die zegt, vandaag is een historische dag voor Rusland.

Jaarlang hebben we gezegd over deze monstrelijke misdaad.

Opmerkelijk.

Maar de waarheid moet worden uitgesproken.

Ja, ik denk dat dat gewoon wel ook de opinie van het...

Het volk heeft in die 17, 19, 17, 19, 20e jaren

heel veel moeten verwerken.

Maar ik denk dat als je daar achteraf op terugkijkt,

dat je wel kunt stellen

dat die mensen niet hadden vermoord te moeten worden.

Ja.

Dus ik denk...

Ja, ik snap het wel.

Ja, Anastasia, haar naam is al een paar keer gevallen.

Let's dive in.

Heel veel onderzoekers zijn van mening

dat niemand die executie had kunnen overleven,

maar de gruchtenstrom is op gang gekomen

rond Brekenligamen.

En heel veel Russen geloofden en hoopten

dat het servic en één van zijn zussen nog in leven waren.

Opvallend is dat ze in Rusland

heel overtuigd waren dat dat Maria was.

Terwijl het de westerse wereld ervan uit ging

dat het Anastasia was.

Dus er was een soort van verdeeltijd.

Het gevolg is, we zitten met twee vermisten lijken

dat er in de loop der jaren

een heel groot aantal Marias, Anastasias en Alexijs opduik er.

Ja, maar het opvallende is natuurlijk wel

dat die lijken pas in 1970 zijn gevonden

en in 1920 eigenlijk vlak na dat er Romanovs geëxecuteerd zijn,

de eerste verhalen al de ronde beginnen te doen.

Ja.

Ik zou zeggen waar rook is, is vuur.

Ik heb een eerste kandidatje.

Ik ga er nu Anna Andersson noemen.

Ja, dat is goed.

We zijn 17 februari 1920,

dus een dikke drie jaar na de dood van Romanovs.

En we zijn in Berlijn

en daar springt een vrouw van rond de 20 van een brug.

Ze heeft probeerd zelfdoding te plegen.

Maar de poging mislukt,

want ze wordt gered uit het water door een politie-officeer.

De vrouw heeft geen identiteitsbewijs bij, geen geld bij.

Wat doet je met zo iemand?

Die brengt haar hem zich uit als je instelling blijkbaar.

Daar wordt ze vrouwlein onbekant genoemd,

dus de onbekende vrouw.

Ze blijft daar twee jaar,

ze weigert zich te moeien in gesprekken,

ze wil niks vertellen.

Als mensen foto's van haar willen nemen,

flipt ze volledig.

In januari 1922

komt er een andere patiënt uit die inrichting vrij

en die vertelt,

weet je bij wie ik in de instelling zat,

groot voorsteen in Tatiana.

Dat gerucht begint zich te verspreiden.

En de mensen hebben ze dus van,

nee, je hebt het u waarschijnlijk vergis,

want die mensen misschien uitreis patiënt,

maar het is waarschijnlijk wel Anastasia.

Dus die vrouw zit nog in die instelling.

Er is een rijke familie,

de familie van Klaas,

die haar onder haar goed nemen.

En daar zou ze voor het eerst haar verhaal vertellen.

Ze zegt dat ze Anastasia Tchaikovsky is.

Ze kiest dan om Romanov te zijn

en niet verbonden met Tchaikovsky,

de muzikant, rare keuze.

Sorry, mijn brein is aan het koken.

Ze vertelt dat zij inderdaad de aanslag heeft overleefd

en dat zij door een soldaat Alexander Gerettis uit het huis...

Ze was gestoken door Bayonette,

maar ze had de aanval wel overleefd.

Ze is in veiligheid gebracht.

Met de jubile die in haar kleren zat,

konden ze een reis naar Romania bekostigen.

Ze is in Romania aangekomen.

Daar heeft die soldaat Alexander haar verkracht.

Ze zijn nog snel in het huwblik getreden.

Alexander is...

Komen te sterven in een straatgevecht.

Anastasia moet bevallen van een zoontje.

Ze zet haar af in hun weeshuis.

Er wordt nooit...

Dat kind wordt nooit gevonden

en die Alexander de soldaat kan ook nooit geïdentificeerd worden.

Maar ze zegt dat ze vanuit Romania te voet naar Berlein is gegaan

en ze was op een missie.

Ze ging naar prinses Irene van Hessen.

Daarom staat haar tante, want die zou haar herkennen.

Het is heel raar, want ze zit in Romania.

Daar zit konigin van Mariva-Romania,

dat ook familie van haar was,

dus dat lijkt dichterbij.

Maar ze is toch te voet op weg naar Berlein.

Wandeltocht van...

Ik weet niet hoe ver.

Komt aan in Berlein en dan krijgt ze koldviet.

Ze heeft zoiets van wat als Irene mij niet gaat herkennen.

Waarom ben ik eigenlijk helemaal naar Berlein gestapt

en ze beslist om van die brug te springen.

Dat vooral wordt groter en groter.

Dat bereikt onze grootvoorstien Olga.

Zij is na de rest de Russische revolutie

kunnen onderduiken in Denemarken.

Zij reis naar Berlein om die vrouw te ontmoeten.

Maar zij komt al snel tussen de conclusie

dat het niet gaat om haar nichtje.

Ook de privé leraar Pierre Giliard

lijkt Anastasia niet te herkennen.

Er zijn heel veel familieleden die zeggen

nee, ik herken u niet.

Er zijn wel twee jeugdvriendinnen van Anastasia

die haar menen om middelijk te herkennen.

Ze hebben haar vragen gesteld over spelletjes die ze speelden

en daar kunnen ze heel getailleerd over vertellen.

Uiteindelijk is het Ernst Louis,

groot hertog van Hesson.

De broer van...

De broer van Alexandra, dus eigenlijk haar nonkel.

Die heeft zoiets van, het is goed geweest.

Ik start met een privé onderzoek.

Ik wil weten of wij familie zijn.

En zijn privé onderzoek wijst uit

dat ze eigenlijk Francisca Chansowska

zou zijn, een polsenfabriksarbijder.

Ze blijft volhouden heel herleven

dat zij effectief Anastasia is

en wanneer ze sterft

en wanneer die lichamen gevonden worden

wilden ze een DNA onderzoek doen.

Maar Anastasia, of de falsa Anastasia,

is gecremeerd.

Gelukkig is er een stukje van haar DNA

na een operatie ooit bewaard geweest.

Philippe wordt in Engeland nog iets opgeroepen.

Geef je een stukje van je DNA af.

Elisabeth II zegt, kom aan, doe dat nu.

En wat blijkt, er is geen match.

Er wordt wel familie van Francisca aangesproken.

En met haar familie is er wel een match.

Ja, dit is niet Anastasia.

Niet Anastasia.

Dan is ze Nadejda Ivanova Vasileva.

En ook zij beweert eigenlijk

dat ze, ja, een groter...

Dat ze Anastasia is.

Ze had ook voor het eerst op Inciberia in 1920.

Toen ze proberden daar China te reizen,

ze werd geïnteresseerd door de Bolshevistische autoriteiten.

Ze zat achterin volgens gevangen in verschillende gevangenissen.

En dan wordt ze overgebracht in 1934

naar een gevangenishospitaal in Kazan.

Ze schreef daar je brieven in het Frans en het Duits

aan koning George V, van het Verenigd Koninkrijk,

om hem te vragen om zij niet Anastasia te helpen.

Nonkel, help mij!

Maar op een gegeven moment veranderde ze dan weer haar verhaal.

Ze zegt dat ze de dochter was van een kopman uit Riga.

Later bewerden ze dan toch weer opnieuw Anastasia te zijn.

Uiteindelijk stierde ze in een instelling in 1971.

Volgens de hofd van het ziekenhuis in Kazan

zegt-ie van, kijk, behalve haar bewering

dat ze Anastasia was, was ze volledig gezond.

En dan is er nog Eugenia Smith.

Zij is de uteur van de autobiografie

Anastasia Nikolijfna van Rusland.

Dat is verschenen in 1963.

En daarin vertelt ze eigenlijk het verhaal

van hoe haar leven was als lied van de keizerlijke familie

tot de moment dat de execucies hebben plaatsgevonden

en hoe dat ze ontsnaapt is.

Dus zij vertelt, onze Eugenia,

dat ze na die execucie weer bij het beust zijn

is gekomen in die kelder.

En dat ze daardoor een onbekende vrouw werd gered

die haar naar in of aan de rol heeft gebracht onder hun huis

die haar daar heeft verzorgd.

Maar na ze aan hun tocht is het begonnen

richting het westen vergezeld door twee mannen.

Die groep, Reise Verder,

kwamen in 1918 weer aan

bij het huis van een onbekende slaavische sprekenvrouw.

Dat vind ik wel opvallend altijd onbekende mensen.

Ze zijn altijd onbekende mensen.

Ze zijn altijd vergeten wie dat juist was.

En daar stoppen de miwares van Eugenia.

Nu, oké, dat boek verschijnt.

Op een gegeven moment verhuist Eugenia

naar de Verenigde Staten van uit Europa.

En daar is er prins Rostislav Alexandrovic Roman

of een neef van de tsar.

En die hoort dat verhaal ook.

Die denkt, moet ik beter onderzoeken.

En hij en zijn vrouw, die nodigen Eugenia uit van

kom eens op de thee.

Kom eens even kennis maken.

Gewoon Family Times.

En Eugenia heeft zoiets van, nee, dank u.

Ik ben, hoe hoeft u mij?

Hoeft u mij niet?

Ik heb het zo niet voor familie.

Maar opvallend is, is dat Eugenia

een leugend detectortest heeft ondergaan.

En dat is door een expert afgenomen,

een CIA-agent.

En die heeft haar 30 uur ondervraagd

en kan alleen maar tot de conclusie komen

dat het zeer zeker mogelijk is

dat dit Anastasia is.

Hmm, opvallend.

Nu, nog opvallender,

is dat in 1963, in december,

de uitgevrijbaard boek van Eugenia wordt uitgegeven.

Gekontakteerd wordt door een zeker Michael Gologniewski.

Dat is een voormalige lege officier uit Polen.

En hij kleent, ik ben Alexei.

Ik ben Alexei.

Dus er wordt een meeting georganiseerd

tussen Eugenia die kleent Anastasia te zijn

en Michael die kleent Alexei te zijn.

Dat wordt een prachtige ontmoeting.

Stijf.

Die twee vallen elkaar in de armen.

Zijn zo ontwoord dat ze elkaar terug hebben gevonden.

En ze planen eigenlijk om ook samen een memoire te schrijven.

Totdat er een ruzie ontstaat.

We weten niet waarover, we weten niet waarom.

Er was een kleine falling-out.

Nu, Eugenia zegt

Michael, dan Alexei, fraudeur.

100% fraudeur zegt ze

zo, en over haarzelf,

zodat ze iets volhouden dat ze Anastasia is.

Maar Michael blijft volhouden

dat hij Alexei is

dat Eugenia Anastasia zijn zus is.

Nu, de jaren gaan verder

en naarmate de jaren voorduren,

we zijn ondertussen in 1984,

komt Eugenia zo wat een beetje terug

op haar verhaal.

Er wordt uitgenodigd

om een interview te doen

door de Associated Press.

En zij claimen

dat Eugenia heeft gezegd, sorry, ik wil geen interview meer doen.

En nog een, ja, en dat tien jaar later

in 1994,

wanneer haar ook gevraagd wordt van

hey, wil je wat bloed afstaan

voor een DNA sample, dan kunnen we testen,

weigert ze.

Ik denk dat we ook niet met een Anastasia zitten hier.

Ik heb nog een laatste, leuke uitsmijter.

Het verhaal van restaurant Romanov,

ken je dat?

Ik heb nog twee imposters.

Ah, doe maar verder.

Ik heb deze drie, en dan had ik nog deze.

Dat zijn die twee jonge vrouwen?

Nee, doe maar.

Dat zijn twee jonge vrouwen die claimen

dat ze Anastasia en Maria zijn, dus die twee zussen.

En die worden in 1919

komen die terecht

bij een priester in het Orelgebergte

en daar leven zij als nonnen

tot de dood in 1964.

En die zijn ook effectieve begraven

met op hun grafsteen Anastasia

en Maria Nicolaevna.

Maar die zijn wel tjul gebleven, die hebben er geen geld uit.

Nee, dat is de enige wat ik daarover

gevonden heb.

Zava, restaurant Romanov.

Vanaf 1941 tot 1962

was Romanov

de Place to be in Beverly Hills.

Oh, kijk eens aan.

Marlin Monroe.

Ik had niet gedacht dat we hier

naar Beverly Hills gingen.

Nee, wacht tot we er zijn, jongen.

Marlin Monroe vaste klaant

alle grote Hollywoodsterren.

Elke avond zitten ze daar.

Honderdenduizenden gezellige avonden.

En één van de grootste redenen

waarom mensen daar naartoe gingen

was de bijzondere eigenaar

van het restaurant.

Zijn naam is Harry F. Gurgussen,

beter gekend als

Michael Romanov.

Ah.

Hij beweert

een familieliet te zijn

van het Russische Royal House

of Romanov.

Hij heeft nooit gespecieerd

wat de juiste relatie was

wat de bloedband was

maar hij beweerde wel Romanov te zijn.

Hij gaf het restaurant ook de naam.

Romanov.

En ik ga u zelfs meer zeggen.

Jij hebt dit restaurant zeker en vast al gezien

want er is een heel iconische foto genomen

in het restaurant.

Je hebt een foto van de grote superster

Sofia Loren

die kijkt naar de Decothe

van Jane Mansfield

en dat is in restaurant Romanov

die foto.

Dus die gaan zeker in de aflevering

in de foto zetten waarin

is in restaurant Romanov interessant.

Kijk, als ik er iets van Hollywood

kan in het steken, dan doe ik het graag.

Oké, goed. Dat wist ik niet, had ik niet gezien.

Voilà. Dank u voor dit weetje.

Dit wist ik al en heb ik er dus zo in gestoken.

En ze bestaat ook niet meer, helaas.

Jammer.

Nu, Fast Forward naar 2007.

En er is weer een amateur historicus

aan het werk in de buurt

van je Katharina Burg.

En die vindt haar de botten van

een jongen en een meisje.

Op 70 meter van de oorsponkelijke

site, waar de lichamen gevonden zijn.

Ik heb veel vragen.

Ik vind 70 meter te dichtbij

om niet te vinden in de eerste opgraaf.

Ik ben een fucking bulldozer bezig.

Je bent toch zo

op die zaten, zo is dat die bulldozer gereden is

en is begonnen graaf en dat die

onder die beelden.

Ja, inderdaad.

Dus het onderzoek wordt opnieuw geopend

naar de dood van de keizerlijke familie.

En in 2008

uit DNA-tests van een Amerikaans laboratorium

dat die bot fragmenten

toe behoorde aan twee kinderen

van Nicky en het zou gaan

om Alexij en een dochter.

En aangezien we vermoeden

dat Marie al eerder was

werd gevonden, denken ze nu

dat het om Anastasia gaat.

En het is ook zo

dat het allemaal uniek DNA is.

Dus het is niet

dat die botresten van die vrouw

die bij tweede graf gevonden zijn,

die horen bij een lijke

dat in het eerste graf is gevonden.

Nu, waarom zouden die

in een apart graf liggen?

Ook volgens die Jurovski Note

het verslag van de commandant

die zeggen van ja, er zijn

twee lichamen uiteindelijk uit het hoofdgraf

gehaald zijn en gecremeerd

op een onbekende plaats, 70 meter verder

dus, om

mensen op een verkeerd sport te zetten

dat dit om

de keizerlijke familie

een bediendiging, omdat

ja, die lijktelling

zou dan niet correct zijn

en ze zouden denken dat het zou een anoniem

massa graf geweest zijn.

Dat zou een reden zijn voor die twee andere lichamen

dat ze die op een andere plek begraven hebben.

Ik vind het een heel legitere reden.

Ja, ik snap het ook wel.

En daarmee

zou dus ook Anastasia terecht zijn

en zou er van imposters

geen

er zou geen echte Anastasia gevlucht zijn.

Nu dat zelfde jaren nog

in 2008 is er

de Supreme Court in Rusland

die bepaalt

dat

Nikolaas en de hele familie

het slachtoffer geworden zijn

van een politieke vervolging

en dat ze helemaal een eer

hersteld zouden moeten worden

en daar ga ik mee akkoord.

Daar ga ik ook mee akkoord.

Hebben die mensen

vreselijke beslissingen gemaakt?

Zeker. Hadden zij

afgezet moeten worden en gestraft moeten worden?

Zeker.

Als nog alleen

Niky en Alexandra?

Nee, absoluut niet.

Ik ben niet pro, dat is een showproces

maar ik ben wel

als de politieke orde hersteld was

had ik misschien wel een proces willen zien

voor Nikolaas en Alexandra

en dan

zit je de straf uit die hoort

bij wat je hebt gedaan

als voorst, denk ik

want uiteraard hebben we heel veel

dingen gezegd, hij heeft

domme beslissingen gemaakt op oorlogssvakken

en er zijn veel mensen gestorven door beslissingen

die hij heeft gemaakt

maar welke strafhangs daarop, dat is altijd iets heel moeilijk

maar hadden ze zo aan hun einde moeten komen?

Nee. En waarschijnlijk als er een proces was gekomen

omdat Niky alsnog geëxecuteerd

geweest, daar ben ik wel

Ja, ik vind

als ik dit zo bekijk

vind ik dat de Soviet zo'n domme beslissingen hebben gemaakt

want volgens mij waren zij levend

veel meer waard

geweest in de opbouw

van de Sovietunie. Zij hadden daar

veel meer kunnen uitspelen en veel meer

mee kunnen doen dan en nu

bloedig te executeren

het was waarschijnlijk nog gruwelijker

geweest dus ik wens het niemand toe

maar ik denk dat ze in leven, in gevangerschap

misschien nog meer hadden kunnen betekenen

ofzo. Zouden ze nog

kunnen laten toegeven aan misdaden

die ze misschien niet hadden gedaan

en de volk nog meer Sovietgezinder te maken hadden zijn

Nog meer

Ja, wat ik ook niet toe ben

Nee, maar ik ben gewoon van mening

dat ze

er is daar minst communicatie geweest

dat ze daar maar beslissen hebben

om heel die familie uit te moorden

wat

dat kan

gewoon niet

dat je de leider

aanpakt of een straf oplegt

ja, ofcours

dat kan ik nog wel in meegenen

maar het is natuurlijk ook revolutie

de gemoederen zijn verheet aan

en je zit met die bloedlijn

je weet dat een saristisch

bloed is

ja, want de vrouwen kunnen natuurlijk ook

ja, en die kunnen terug

er kan altijd

maar dat zouden ook deals gesloten kunnen worden

we zetten dan

Nicolas en Alexandra in het geval

we weten van

die Soviet dat die graag documentjes maken

en dan verscheuren

is dat in hier veel documentjes mee kunnen maken

gemiste kans

gemiste kans, ja, ik vind het heel tragisch

vooral ook omdat

zij ook geen idee hadden

wat er ging gebeuren

zij leefden in een idee

misschien maar goed

dat ze de laatste minuut hebben beseft

wat erin ging overkomen

ja, dat denk ik wel echt

ik denk dat dat een schamelend roost is

alleen jammer dat die huwelen

het leed dan wel groot

hebben gemaakt

omdat het een leidensweg natuurlijk

langer heeft gemaakt

ja, ik had ook heel graag

die huwelen nog gezien

ja, die zijn allemaal verpast

meid

maar ik weet het, dat vind ik wel spijtig

en ook jammer dat Anastasia niet

maar

het ding is

ik weet wel, er is DNA-rezoek gedaan

maar

het blijft Rusland

het blijft

niet superhelder in communicatie

dus ik blijf hopen

het komt Rusland het beste uit

dat zij niet meer in leven is

ja, maar ik ben ervan overtuigd

dat ze niet meer in leven is

ik ook, maar ik hoop van

ja, ok, daar kan ik hem volgen

goed, ik hoop dat jullie ervan

genoten hebben van deze special

bij alles sinds wel

ja, het was een zalige deep dive

oh my

mij gaan ze niet meer liggen hebben

ik ga

ook wel, ik heb wel een vraag

worden alle Russe nog altijd Alexander en Nicolas genoemd

stop daarmee, er zijn betere opties

het is heel verwarrend

dat vond ik het elkeens moeilijk

het moeilijkste de naam

snap ik

er zijn we vaak voor gestruikend

maar het geeft voor mij ook weer

een heel goed perspectief aan

voor het Rusland van nu

hoe dat Putin heel graag

de krim er weer bij wil

het komt van 1,6

de wereldoppervlakte

en je bent nog groot

maar dit is

dit is waar Putin terug naar toe wil

voor de...

voor iedereen, voor alle zaren

dit is waar Putin terug naar toe wil

het grote rijk van Rusland

1,6

van de wereldoppervlakte

verklaart ook die foto's in bloot bovenlijf

op die paarden van Putin

ik wil een kozak zijn

hebbelt, ik denk dat

Putin zichzelf dichter bij een zaar voelt

dan bij Lenin en Stalin

daar kan ik mij wel in vinden

Vladimir, kun je dat confirmen

gewoon een mailtje is schoe

naar de... nee is niet waar

nee maar

dit biedt mij wel

een interessant perspectief aan voor

wat er nu allemaal speelt

en het is gewoon een deel

wereld van de geschiedenis

dat ik niet heb geleerd op school

nee, hopelijk hebben jullie hier iets aan gehad

hopelijk zijn jullie hier blij mee

hopelijk vonden jullie het leuk

en ja, we hebben zeer veel fouten gemaakt

waarschijnlijk

maar jullie weten wel nog

dat de penis van Rusputin op sterk water staat

en jullie weten ook nog

dat al die jubile van die vrouwen

in hun kleren zaten

dat Alex zei homophilie

had en wat dat dat is

en dat er een restaurant is in Hollywood met de naam Romanov

ja en dat

Rusputin Rusputin's greatest love machine was

en met die woorden

sluiten we de special af

bye

Machine-generated transcript that may contain inaccuracies.