Maarten van Rossem - De Podcast: #500 - Vuile, imperialistische veroveraars

Dat de kolonisten brengen een plaatsname mee uit hun eigen land.

Zo is er bijvoorbeeld in Upstate New York, is er een hele streek waar we alle plaatsen

heen.

Middelburg, Bokstel weet ik veel, Alblassadam, je kunt zo gek niet vizierden, dus daar rij je

dan en dan zie je een bord staan Middelburg, zwaar half meuil.

Het is wel awesome dat jullie mij horen.

In deze 500se aflevering van de Maarten Verross om de podcast gaan we terug naar de basis.

Penalettelijk zou je kunnen zeggen, want Maarten is in Boston, in Amerika, om daar familie op

te zoeken, maar ook om stil te staan bij een stukje geschiedenis van dat land.

Het land waar die carrière technisch toch veel aan te dank heeft.

Dan moeten we maar starten.

En ik dacht, dus starten toch wel met mijn Amerikaanse reis.

Van avonturen wil ik eigenlijk niet spreken, want dat kun je ze nou ook niet noemen,

het is een redelijk verlopende reis.

En ik zit op dit moment in een hotel in Burlington, dat is de stad in Vermont.

En vanuit dat hotel heb ik werkelijk een majestijdelijk uitzicht, ik kan dat niet anders

noemen, over Lake Champlain.

Lake Champlain is een van die grote meren die hier de Vrijne te Strat aan de eis tijd

heeft te danken, niet zo groot als de meren in het Midden-westen, maar toch wel een hele

groot meren over onder de kilometers, heel erg breed is het tegelijkertijd niet.

Dus ik zie er heel veel zijn overkant en ik had gisteravond werkelijk een schitterende

zonzondergang.

Ik heb in tijden niet zo'n vrije zonzondergang gezien.

Maar goed, dan de vragen natuurlijk, ook ben ik ondertussen in Burlington terecht gekomen.

Dat is vrij simpel gestaard uit Schiphol.

Ik kan niet anders zeggen dan dat op Schiphol tot meest tombevelde rijk alles geen vlot en prattig

verliep.

We zaten eigenlijk in nootuin, we was alles in orde.

En toen kwam er een van de eerste verrassingen van deze reis, namelijk dat ik voor het eerst van

mijn haalse leven naar de Vrijne te Staten ben gevrogen, niet in een whitebody vliegtuig,

maar in een narrowbody vliegtuig.

En ik heb natuurlijk even opgezocht hoe het zat.

En het was een Airbus A321 Long Distance.

Ik vond wel dat, of althans op mij maakte, het vliegen wel een iets onrustiger indruk dan bij

die hele grote vliegtuigen, bij die whitebodies.

Laat staan bij de gezegende rust in de 747 des tijds, maar we zijn er vanzelfsprekelijk gekomen en

het is natuurlijk in zekers in een wonder van de techniek dat de trekkelijk klein in het toestel met

twee motoren probleemloos deze enorme vlucht kan maken.

In feite van weer Schiphol naar Boston, waar ik nemaal dat er nog wel grote onmogelijkheden zijn,

want vroeger in mijn jonge jaren moesten alle vliegtuigen die dergelijke grote afstandiging

afleggen.

En je moest ervoor zien zijn van vier motoren, niet waarom het risico te verminderen dat er iets zou

kunnen gebeuren.

En ondertussen zijn we kennelijk op veiligheidsgebied zover dat twee motoren ook voldoende zijn.

Dus zo doen we, ook weer met een lichtelijk onrustige vlucht, dat zijn we in Boston geariveerd.

En nu de vraag wat we daar eigenlijk precies uitspokten, we bezochten daar familie, ondertussen

bejaarden familie, het is een nichtfamilie en daar zijn we, laten we zeggen, regelmatig

mee in contact geweest in Europe de jaren, haar moeder, deze nichtteminste, haar moeder

was een volkner van mijn moeder.

En het interessant is eigenlijk het verschillen in contact, want zij zijn al in de jaren 50,

zijn zij twee maanden aan de Nederlandse gekomen en het gekke was, toen was het welvaarsverschuld

gigantisch.

Wat ik als jongetje oorde over familie, dat leek mij een soort wonderlijk paradijs op aarde.

De tweede keer dat ze er waren, hadden mijn nichtjes een eigen foto toestel, het wonen

allerlei opzichten.

Een wereld waar je in Nederland alleen van te wonen kon, ze hadden ook foto's van hun

huis in de Columbus of Iowa en ze reed je natuurlijk in de Amerika aan een grote auto.

En het gekke is dat toch grote deels die welvaarsverschulden zijn verdwenen.

We hebben in West-Europa toch een enorme inhoudslag gemaakt op dit punt.

Ik moet er natuurlijk bij zeggen, die enorme welvaart in Amerika in de jaren 50, dat was

die Eisenhower welvaart en we weten allemaal dat er gelijk natuurlijk ook alle plaatsen

in de verheerde staat in de welvaart helemaal niet zo voorspoedevaar geëvererd was als

natuurlijk voor de uppermiddelplaats in Columbus of Iowa, maar tot voor mij als een

jongetje, was de wereld die mijn nichtjes, ze zijn mensen tweeën, die mijn nichtjes eigenlijk

symboliseren, dat was een soort paradijs op aan, zo zag ik het eigenlijk, ook omdat

ik natuurlijk ook als jongens aan een beetje een auto vriek was, tegenbij al helemaal

een auto voor zelfsprekend in de jaren, en in de reactie had ik natuurlijk het beeld dat

iedereen een auto had, waarin mijn familie toen het hartstool moest lachen, dat was dat

je in Nederland het telefoon moest aanvragen, dat je een jaar moest wachten tot je een telefoon

kreeg, terwijl je gewoon daar eigenlijk alle denkbare typische telefoons kreeg, alle denkbare

kleuren, met alle denkbare snorlingen en zovoortjes, dat voelde je ontrust, dus Amerika, die schijfbaar

ongegens welvaart in Amerika, en tot een betrekkelijk moeilijke toestand in Nederland in de jaren

schrijft, dan ben ik me ook gegooid, dus eigenlijk ben ik altijd weer verbaasd dat in alle

opzichten in Nederland de poel beter geworden is nu dan in de verenigde staat, maar dat punt

zullen wij niet in al de tijd treken. We hebben toen, na de komst hebben wij eerst even in het centrum

van Boston verloceerd in een hotel, en even een wandelingje gemaakt, Boston is een leuke stad,

kan je anders zeggen, ook er weer veranderd sinds de laatste keer dat ik was, en ze doet ook wel wat

aan wat je het beste zou kunnen noemen de stedelijke ruimte, dus dat biedt waar voet hangen,

als ze een gang kunnen gaan, en alle mogelijke uitgangsgelegenheden zijn, ook Amerikaanse

steden zijn gezelliger geworden dan ze bijvoorbeeld 30, 40 jaar geleden waren, toen ze vaak, ja,

en wat onaargenomen, Karole, soms is wat superendelijk, maar ik maak altijd op mij,

als behaardelijk Nederlander. Daarna hebben we twee dagen geloceerd bij mijn licht, en haar ad geloot

die feitelijk van Australische Ospol is, en zij wonen in Wayland, en Wayland is een van die vele, ja,

ik denk dat in een zo onaargenomen suburb van Boston, Boston zelf is een relatief klein stad,

en of dit nou in Wayland, je kunt het even op de kaart opzoeken wat je echt even hebt, en of dat nou

suburbia is, of dat het zogenaamde exurbia is, dat durf ik eigenlijk niet met zekerheid te zeggen,

en ik zou het zelf, wat wel heel wonderlijk is, ik hoor achtervolgd door luidruftige werksaamheden,

maar als ik hier naar beneden kijk, als ik even niet naar dat majestijdelijke uitzicht kijk, zie ik allemaal

vrachtauto's, Dracolines en zijn ze iets aan het bouwen, maar wat denk ik wel, en ik dit kan

weten, bedenken wat het zou kunnen zijn, maar of ik nu in Nederland ben, was dat ik in de verenigde

staat ben, altijd komt er een dracolijn om de hoek, altijd beginnen er stuurapparaat,

boeren, maar gaan de hele zaak maar naar, overal begint dat, want dat betreft duizend wel op

een grote maatschappelijke activiteit op tal van verschillende niveaus. Goed, ik zei al,

ik vermerk vol exurbia, het is, zelfs dat daar is in die puurte in Wayland, zo was ook wat een beetje

mijn parabijstelijke dood van de verenigde staat, het zijn allemaal van die vrijstaande huizen, u weet waarschijnlijk

wel als je ooit Amerikaanse huizen hebt gezien, zeker als ze een graadje ouder zijn, dat zijn van die

over elkaar vallen, de plantjes, ik weet niet wat de technische uitdrukking daarvoor is, ze zien

daar eigenlijk allemaal heel erg leuk uit, en dat alles in, ik kan het anders zeggen, in een bosrijke

omgeving, het grootste probleem voor mijn nichten in de tuin zijn de herten, die bij alle denkbare

gelegenheden alles komen opvrijten, wat ze als hen kunnen opvrijten, dat zijn de zoon aan de

white-tailed deers, er zijn in Amerika zelfs speciale kwekenijen, die planten kweken ik heb, die

het er niet lekker vindt, als je die nou in de tuin zet, dan zullen ze ze waarschijnlijk niet

opeten, maar je weet niet of de herten zich niet zullen aanpassen, in de loop de tijden en ook de

sloten de planten zullen wel opvrijten, waarvan ze denken, waarvan wij denken dat zij ze niet lekker

vindt, ik denk in dit verband denk ik even aan de Colorado geven, dit waren die kwam we inderdaad uit

de Rocky Mountains uit Colorado in zekere zin, en die leefde van heel specifieke planten in de

Rocky Mountains, het toekwam de mensen natuurlijk naar het continue dat de westers en westplats en hardappels

en die richtergroot de hardappels wel in die Colorado geven, vanuit een diepe interessentie hebben

besloten om het karige voedsel in de Rocky Mountains verwelden te zeggen en over te schakelen op

hardappels, zodat ze zich al etend en ik kan zeker het zijn van fantastische eters, vooral de

larven natuurlijk, die hebben zich over de wereld verspreid en in mijn jeugd was de Colorado geven,

dat was een levensgevaarlijke bedrijving van de Nederlandse voedselverziening, hoe het nu staat

met de Colorado geven, dat weet ik eigenlijk niet, precies, zo excuus voor mijn tussenvoersals in

dit geval, we hebben daar natuurlijk een beetje rond gereden in de buurt en is een beetje rondgekeken

en dat is allemaal americaanse dan americaanse, ik kan het eigenlijk niet dit anders noemen, je hebt daar

het gevoel dat dat iets van die New England tradition dat dat eigenlijk mocht werken,

en dat gevoel krijg ik me ook meer, we zijn alle tussentjes aan de verkast, dus van

Wayland, dat is die suburb van Boston in de richting van Kronos, we gaan even om ons gaan we ook weer

een neef bezoeken die hier in Montpellier, ja is ook niet die hoofdstad, want we mogen bij de

americaanse zeggen zo is als Montpellier, die zijn met het Frans niet zo, en we twikken al over het algemeen,

we gaan eerst nog een neef bezoeken en ik wil die ook doorgaan, want dat in de buurt van

Burlington is een schitterend openlustmuseum, dat heet Shelburne Museum, als je ooit in Montpente

wat sowieso een heel attractief staartje is in Verderij Opsisten, ook een staartje waar ze niet

op Trump stemmen, dus je hoeft niet bij elke pasal te denken, houten, houten, wat dat doen,

zou je op Trump stemmen, dat is ook een groot voordeel natuurlijk van Boston en een groot deel van West

Tussens, it's called Trump Country, en we hebben gisteren weer dat dat Shelburne Museum bekijkt,

en als u daar nou toch bent toevallig, kijk dan in de allereerste plaats, eerst even voor

dat u al die prachtige oude schuren bekijkt, en die, zeg maar, die aardramische architectuur die daar

uitgebreid is uitgestald, er komt zo een opeenaal te andere, wonderlijke voorwerpen en

verzamelingen die u daar kunt zien, maar eerst moet u even een bezoekje brengen aan het museum

voor de schilderij, want dat bevat werkelijk in oude opzicht de unieke collectie van de

Amerikaanse schilderkunst die zal ontwikkeld vanaf de laat 19e eeuw, tot in de late 19e eeuw,

dan zegt eerst is het heel amaturistisch die schilders, maar ook amaturistische schilderijen

kunnen natuurlijk enorm charmant zijn, en ik wil als uniek voorbeeld van amaturistische schilders

wouw ik u vijven, Grandnam Moses, u heeft allemaal natuurlijk of de telefoon in de hand of de

iPad of in die kwijt, kijk even naar Grandnam Moses, Grandnam Moses heeft op het eerst gezeld,

kinderlijk, amaturistische behezer heeft zij het leven op het platteland in New England,

in de leren die de eeuw schilden, en het zijn immense charmante schilderijen, zij heeft natuurlijk

ook een ideaal beeld, schildert zij, in feite schildert zij dat, dat ideaal beeld van dat

agrarische bestaan, toen het al bezig was te verdwijnen, maar het is een beeld van aardersleden,

van spelende kinderen, in de sneeuw, van, van, van hoe gek het ook klinkt, een idyllische agrarische

beeld, dat is wat Grandnam Moses schildert, en dat duelt ze dan ook nog op een hele

overtuivende, amaturistische, maar volstrekt overtuivende wijze, die dingen zijn ook tegenwoordig,

er allemaal miljoenen waren, dus daar hoeft hij zijn zorgen over te maken,

daar hangt nu een bijzonder aarderschilderij van Grandnam Moses, was aan de hondigvond hiernaast

gestuurd, als verjaardag geschikt, en daarin had ze kleine, kleine oorten van die schintersterries,

had ze daarin verwerkt, en ook dat werkte, werkelijk fantastisch, daar houdt ook een hele

andere collectie van aarderschilderijen, let u vooral ook op een schilder die heet Fitzhugh

leeuw, L-A-N-E, die heeft schitterendig gezicht, de zevenzicht aan schilderd, en perfecte

zaalschepen, die denk ik, ook tappen, en dat is toch wel een, kijk, je kunt verschrikkelijke

dingen schilderen, die je aanvrijp, je kunt zo een voorbeeld geven, maar tegelijkertijd is de

schilderkunst er ook soms in staat om hier een partitieelijke beeld van de werkelijkheid te

vergeten, maar er zit niet in alle opzichten de werkelijkheid is, maar wat toch wel de enkel ontleent is

aan de werkelijkheid, en dat zal eigenlijk vergeten, maar Mousie gaat bezig van New England, en het

verkeer is natuurlijk van New England op dit moment, u denkt waarschijnlijk wat is New England,

nadat ze die hele punten die daar aan de Oostkust een beetje uitstekent, niet waar, tot de

meen, dat aan Johansson, als je het zo zet, zal die kleine staandjes, ordeinel, en de

Kedekraat, en zeker dat ze in ook nog wel, Johy er staat, in New York natuurlijk, Pennsylvania,

hij is al in overgaars geval, maar dat is Johy, en ook nu is dat in sommige opzichten, hij best

functioneerende deel van de vreemde staat, ik moet toch zeggen dat het vaak schrijkt dat hij het is,

zeker is dat Boston, en hij is werkelijk zeer prijzer, al drijkelijk, maar hij is zeer prijzer.

Dus wat moeten we nu nog doen? Alletussen, we gaan mijn neef bezoeken, die werkt hier als

soort van superbooswachter, in die wagen van New England, dat is een ander aspect, wat ik even

moet vermelden, ik maal even een slokje koffie neemt in mijn kwal, en dat is dat, als je het dan

straks Boston, maar ik heb eigenlijk wat vergisterd gedaan, dat is allemaal bos, hoe gaat het ook

klinkt, dit is natuurlijk een deel van een van de oudste stukken van het, maar het gecoloniseerde

Amerika, en tegelijkertijd is het allemaal bos, overigens moet er ook bij het zegt worden, dat het

deel van die bos ook van dat bos zichtbaar niet zo best gaat, maar het zei dat het allemaal bos is,

is het nog een merkelijke zaak, niet waarom dat dit een, en zijden, nou ja, de volkingstichtheid is

natuurlijk nergens in Amerika, behalve misschien in zulke wanneergebieden, of in wanneerwanneergebieden,

te vergelijken met de Nederlandse bevolkingstichtheid, dat spreekt voor zeer,

maar het is toch een merkelijke hoeveel bos er is in de klas, het is dan het bevallen,

dat ik geloof, de helft van Massachusetts is bedekt met bos, overigens is dat bos, dat heet

de second growth, dus is het zegbaar het bos, wat er oorspronkelijk stond, het oer bos,

ik wou wat de Indianer vanzelfsprekend hadden laten staan, ze hadden niet zo'n interesse in het

onmaken van bomen, dat stond er nog, en dat is helemaal ongehaakt voorwege deze activiteiten,

maar ook bijvoorbeeld omdat de spoorwegen en de verenigde staat alvakelijke uitgestookt zijn

reden, en dat is allemaal weer opgegroeid, dus wat je nu ziet, die is bedekking van de status

Massachusetts, die toch helemaal in het Oosten ligt, die is in feite, dat is de tweede aflevering van

het vallen en het bomen en de bieden, laten we het zo vorenlijden. We gaan met mijn neef ook

nog hier even de state capitol bezopen, daar ben ik ook wel benieuwd, misschien weet u dat niet, maar

Vermolth is een heel erg waarde staatje, de Staten van Vermolth, dat die nou juist net op dit moment in

Nederland op de zoek is. Kijk je vanop, ik weet niet of het een relatie is tussen onze aanwezigheid

hier, die van Bernie Sanders in Nederland vermoedt hier wat te zeggen, zo, maar Vermolth is altijd een

oudsterker dat geweest, een oudlijder, een staat die zich volledig anders gevolgd dan anders staat.

Bernie Sanders zegt, ik ben een, en hoe heet het, een sociaal, een sociaal voor orienteerne

socialist. Nou, dat is nu voor Amerikaanse projecten vervormd net te gekken, zeker, hij

hoort tot de democratische partij, maar ook te verrekken tijd is hij soort independent.

Ik moet zeggen dat mijn neef die vorm gewerkt heeft in Washington, niet zo

ambitieelst overigend meer als veel mensen in Europa zijn, hij heeft bijvoorbeeld op het gebied

van gun control en zo, ja, is hij niet zo georienteerd als wij in Nederland zijn,

georienteerd, er komt een duk, omdat heel veel mensen hier nog een agrarisch bestaan leiden in

de staat vermoed en daar spelen duk geweren en konijnen, ja, weet je wat je weet ook, een

zading, dat speelt hier nog wel een uitgesproken rol, maar Vermolth is dus eigenlijk een totaal

ander staatje dan de omringen. De staat er laatst, daarnaast een vermoond zouden van lijken

met al die aardsconservatieve staaten in de midwest of deeltelijk in het noordwesten van de

Verenigde staat en dat is sowieso, ja, ik schrijf toe dat is allemaal natuurlijk heel voor de hand,

wat ik nu zeg, waar wij ze toch altijd weer verbaasd is, hoe in mensgroot het land is,

dat ritje wat we nou zeestreinbaar gemaakt, ja, dat stelt daar, ik heb er niks voor voor

Amerikaanse bezippen, maar als ik in Utrecht staat en ik rij drie en een half uur, daar ben ik al

eigenlijk diep in het uitstand, dan zit ik al in de eifelbewijzenversprek op zoek naar een

vision, maar je moet je steeds schrijven die zeggen hoe groot het land eigenlijk is en hoe grote

verschillen zijn er, en normale verschillen, ook enormen waarden, zoals het is even gewoond is,

het accent natuurlijk, Boston heeft een heel uitgesproken accent, wat je erin neekt,

en als je er nog heel kan blijven van afwezen, en dat is wat we metal uit het oude verliezen als we

over Amerika denk, want dat is het gekke, als je opgegroot bent in een kleine land,

er zitten eigenlijk een klein land in je hoofd, je kunt je moeilijk voorstellen hoe enorm een groot

land er zijn en hoe groot die verschillen zijn. Normaal zou ik zeggen, ja, daar is ik allemaal,

ook wel, maar als je er bent, leeg je dat op een heel andere en prettische manier. Dus ja,

ik moet nu nog, we gaan nu nog terug naar Boston, en dan verheef ik me nu al op het Boston Museum

of Fine Arts, ook wacht u in Boston zijn, wat voor leden dan ook, neem een meer laatstrijd, ga naar

dat museum, u heeft geen idee, wat een schitterende collectie daar gaat, ook in het bijzonder weer

van de Amerikaanse schilderkunst. Amerikaanse schilderkunst wordt vanuit het Europese perspectief

miskend, maar dat is naar mij niet de ontreffenheid dat een schitterende schilder heeft gemaakt

in de verenigde staat. Dus normaal, bent u er tevallig, slaat het Boston Museum of Fine Arts niet over,

voor het museum staat een treurige indiaan op een paard. Oké, dat wat betreft mijn Amerikaanse

reisdorp, opgeden... Ja, ik heb nog geen vragen over Boston, Maarten, want jij gaf al aan, het is daar

vrij prijzig, maar het is, als ik het goed begrijp, ook een van de rijkse gebieden van de verenigde

staten, toch? Ja, zeker, Massachusetts is een rijke staat. Boston is een hele rijke staat. Boston heeft

sowieso een beetje een... Er zit wel een Europese tintje aan Boston, dat kun je maar zeggen, denk ik.

Er zijn wat ouderderbijken van de laatste 19e eeuw, de vorige 20e eeuw, daar kun je doorheen lopen,

het is dan dat je naar de nummerborden kijkt natuurlijk, maar omdat elke staat een specifiek

hetken, maar nummerbord eeuw, maar het is... Veel mensen zeggen dat natuurlijk op Boston is een beetje

een kruising tussen een Amerikaanse en een Europese stad. Ja, en het is toch ook zo dat daar,

als je heel te ver terug gaat in de geschiedenis, eerst zaten daar Indianen en die zijn dan begonnen

door de kolonisten weggejaagd, hè? Ja, weggejaagd, dat is één aspect daarvan, maar wat veel ernstig

was eigenlijk, het feit dat de Europianen ziektechimepijzen verdrogen, waar tegen de Indianen

niet resistent waren. De enorme sterfte, zo ook in midden-Amerika, waar de Sparkaren natuurlijk

koloniseerden in Zuid-Amerika, maar al even deze Noord-Amerika, de enorme sterfte is niet

directe bij de Amoort, ook wel soms in sommige situaties, maar grotendeels aan dit wonderlijke

probleem, dat de Indianen natuurlijk niet resistent waren tegen de ziektes, die in de Eurasiatie

zo lang zijn, zo hadden geheers dat vrijwel iedereen er resistenter was. Dus er ging een hele

dorpe dood in twee weken aan de glieb, of aan de mazelen, of een soort van ziektes.

Ja, en de naambosten, waar komt die vandaan?

Nee, dat zou ik niet weten, want op z'nzelfde valt het wel weer eens interessant zo'n name te

zeggen, omdat je natuurlijk verduur op de rivieren overrijdt en naam ziet. En dan,

tot zeker de helft van alle namen, dat zijn evident, dat jij kan let de combinatie zo indiaanse

namen, want bosten dat ook is, dat durf ik je niet te zeggen. Bosten ook is wat vroeger in

Heiland, en dat heeft misschien ook waarlijkt tot het feit dat het een beetje een Europese Indoik

maakt, omdat natuurlijk Europese steden allemaal binnen de muur tot ontwikkeling zijn gekomen,

zeker vanaf te laat in het middenleven. En dat zo'n muur, dat die dwingt die feiten in stad

om een relatief kleine oppervlak te zich verontwikkelen. Dat heeft grote voordelen voor

steden. En veel van die steden in Amerika, de middenbesten, dat zijn net, dat zijn een soort schimmels

die zich structureloos over de prairie uitbreiden om een even, een heel negatief te formuleren.

Ja, ik heb het even bij Wikipedia opgezocht en Wikipedia zegt inderdaad dat Chammout, dat is

de naam die de Indianen eraan gaven en bosten is door de kolonisten vanuit Engeland meegenomen.

Oh, dat is een plaatsje in Engeland. Dat zien natuurlijk ook heel veel, dat de kolonisten

brengen een plaatsname mee uit hun eigen land. Zo is er bijvoorbeeld in Upstate New York, is er een

hele streek waar we alle plaatshijten, Middelburg, Bokstool weet ik veel, Alblassadam,

je kunt zo gekniveerd en dus daar rij je dan. En dan zie je dan bosten aan Middelburg,

twaalf mil. Maar gewoon een hele vervreemdende indruk, want dat dukt die hele

vallijvende huizen in eerste instantie door Nederlanders gecoroniseerd is. Ook als je daar

op een plaats naar kijkt, zie je het al van Nederlandse naam heen. Ik denk aan Holland-Mitsjuken,

wat ik vind in Holland heet en waar ze ook een moer hebben geïmporteerd en zo,

en z'n persoonlijke land, een soort van wolde shredpark. Oh, ik moet even de boodschappenman

open doen. Blijf even hangen, als je wilt. Dan wacht ik even op de boodschappenman.

Al van mensen werken is zogenaamd tegenwoordig thuis, waarschijnlijk de vrijdag en de maandag

of zo, want weekend weet ik veel. Niet van bovendien heb je dan die boodschappen die mensen

niet meer doen, omdat de boodschappenman ze in het pols komt afleveren. Maar ook komt het dan,

in godsnaam, dat het verkeer te vluckeren is dan voor de COVID-tijd. Dus mensen rijden minder

omdat ze thuis werken en omdat ze de boodschappenman hebben. Maar het is op onze

wezen dat de verkeerte van voor de COVID-tijd blijft een onderklosbare aanzorg. Wat heb je

daar ooit eens over gelezen op hoe dat in elkaar zit? Nee, we hebben daar wel veel vragen over

gekregen. Je zou kunnen reduneren dat mensen natuurlijk weer over naar toe mogen en dat je

naast de werkverkeer ook recreatieverkeer hebt. Je hebt natuurlijk de bouwvakkers, die moeten sowieso

op de weg zijn en een aantal andere beroepen. En daar was vroeger niet één persoon. Dat kan

extra druk, dat of niet verklaar. Nou ja, meer mensen hebben een auto gekocht in de COVID-tijd.

Hebben we het ook al een keer over gehad? Dat zou nog kunnen meespelen? Ja, dat zou kunnen. Dat

mensen zo teleurgesteld zetten over het OV. Dat ze dan niet maar een autotje hebben gekocht. Dat is

een overweer. Maar ik moet zeggen, ik heb er weinig te meer natuurlijk, omdat je daar wel lichtelijk

teleurgesteld bent op dit punt, omdat die kanten, en dan hebben we er al die niet zwaarweegende

stukken in de weekendbijlaren, het leven totaal ging veranderen. En een van die totaal veranderingen

dat zou toch wel zijn dat we nooit met vierde zouden hebben. En daar zijn we gewoon beter, dat zijn we

een soort die dat ik eerder hier ben betrekken, die je verdient, dat bepaalt niet. En nu zijn we

jaadje verder. En het is nog veel erger geworden dan het maast. Dat is wel gewoon vrij. Een unieke

ontwikkeling toch. Ik hoop dat dat even uitverzocht kan worden door het sociaal cultureel planbeloof,

of het andere, wat mij betreft, zo'n grabe over de statistiek. We hebben allemaal fantastische

regioentsbeloos. Ik heb pas gelezen dat er een enkel land is waar zoveel sociologen zijn,

behulp van het volk in het Nederland. Dus, shocker design. Bij deze een oproep voor de bureaus,

als ze niks meer weten kunnen ze dit eens onderzoeken. Ja, dat voelt niet even. Ja.

Hé, wat ik me nog wilde vragen over Boston, welke rol heeft Boston gespeeld in de Amerikaanse

revolutie? Nou, wel, dat is een prominente al, want Boston heeft iets geproduceerd, waar nu nog over

er sproken wordt, dat is de Boston Tea Party. En de Boston Tea Party is een gelegenheid voorbij de

burgers van Boston. Die waren tipgrond waardigd over het feit dat de Engelsen, en de Engelsen waren

toen natuurlijk nog de baas in Engelijf, de vele vele staten waren eten ook nog niet zo. Amerika was

een colonie van Engeland en Engelsen hadden de belastingverhoofd, zonder daarin de Amerikanen,

hun Amerikaanse colonialen, overheesten om daarin te kennen. En daarover was men in zo'n

vondwaarde van de handel in Boston dat een deel van de actieve bevolking van Boston had zich verpleegd,

als in Jan, en heeft een schip geënt dat we daar in de Boston Harbour lag. En dat vervoerde

de Engelsen ook over belasting, over tea. En toen hebben ze al die geweldige kisten met tea over

boord gezet om te laten zien, wij willen wel belasting betalen, maar dan willen we ook vertelden

worden. Het klassiek, democratisch principe, oké, we zijn bereid belasting te betalen, maar

dan willen we dan ook iets over te vertellen hebben. En het kan niet zo zijn dat wij, maar enzovoort,

vanuit dit sentiment, dat blijf je niet waar vonden de Amerikaanse colonisten in toenemen,

met de matten, en terwijl de overheersing door de Engelse onacceptabel en zoon is de Amerikaanse

revolutie ontstaan. Of z'n uiteindelijk een heel gemakkelijke revolutie. Ze hebben heel weinig

revoluties die niet op een of andere manier van Nederland sporen in geweldige gegeven grijp,

maar dat is eigenlijk in Amerika niet verbuurd. En dus na die oorlogen die toen ook zijn gevocht is,

de staat opgebloeid? Ja, eerst is de staat, de United States,

zijn toen sticht. We hebben de ijsten gehad, we hebben de koppel bij elkaar gestoken over,

is dat dit verschillende fase recht aan, die over en nu niet te gaan bespreken. Aanvankelijk hadden

ze dacht dat de staat allemaal een zeer ver aan de onafhankelijkheid zouden kunnen bewaren,

maar het werd natuurlijk duidelijk dat er toch een soort federaal gezaak zou moeten zijn,

wat in allerlei opzichten belangrijke zaken zou moeten regelen. Veel meer dan dit over is,

wat ik nu verteld heb en ik hoop ook dat er geen deskundig op dit terrein zijn die zich nu de haren

uit de koppel aan het drukken zijn. Ze hadden natuurlijk meestal toch meestal niet kaal zijn,

maar het zou er niet gebeuren. Maar dit is in een hele kleine nut shell, is het een beetje hoe het

nu al loop is, waarin Boston dus een prominente rol speel, omdat het in Boston al een aanzienlijke

economische elite was. En welke rol heeft de stad gespeeld in de ontwikkeling van de

computerindustrie? Nou, daar is ook een bedrijf, dat heeft een digital, als ik het goed kan lenen,

wat een voortrekker is geweest, ook in tekstverwerking en dat soort verzelken.

Kijk, in Boston heeft het een hele riks van universiteiten, die bovenin allemaal van mij

promen in zijn. Ik denk aan MIT, het Massachusetts Institute of Technology, denk aan Harvard in

de basis in van het woord, of het college woord u niet zo zie, ja, en denk dat die

hele boord een universiteit, wij moeten denk aan Harvard als een insurance university,

dat is natuurlijk, het zijn natuurlijk voor een belangrijke deel, de privaten, de financiële

universiteiten. Maar dus Boston is een heel belangrijk centrum van de wetenschapsbeoefening,

in de breedste zin van het woord. Ja, ik begrijp ook, dat lees ik ook hier op de Wikipedia,

dat de route 128, die rondweg eigenlijk, dat dat de start is geweest waar langs al die computerbedrijven

zich hebben gevestigd. Nou, dat zou best kunnen zijn, en dan kan je wel zeggen dat het verkeer in

Boston precies even groter geeft als het verkeer in Nederland staat verdiend in de vieren,

in vormen is er een paar onverwachte momenten, vieren is het, wat dat betreft als je denkt dat ze

je lekker door kunt blijven in de Verenigde Staten, nou, vergeet het maar. Ik heb van een lijkbare

ervaring met de Los Angeles, je rijdt 100 jaar, en alleen staan op die vijf, het zijn allemaal van

in Duidel en Doelenvlaas, zoals ik van Rijstroken bij de België-Dienrijf stoken, en dat had ik toch

nog steeds vast. Waar Boston is bepaald verkeerstechnisch gezien, is Boston bepaald niet de navel van

de wereld. Nee, wat hoeveel mensen wonen er? Boston zelf is volgens mij een vrij kleine stad,

ik schat 600.000, maar er komt gewoon, omdat zoals bijvoorbeeld Zet is, inderdaad op gelijk

heb met Utrecht, de regione Utrecht heeft 600.000, inwoners de stad Utrecht heeft 300.000,

inwoners ruimdeling 30, voorlopig tegenwoordig, maar daar komt er al die randgemeenten zelfstandards

zijn, dus dat Wailand vaak het overhaalt waar we het dicht zijn. Nee, vooral, dat is een zelfstandige

gemeente. Stel je toch, het is een zo zelfstandige gemeente, dat de prijzen van de huizen daar extra

hoop zijn, voorwege er een heel specifieke reden, namelijk dat Wailand fantastisch goede scholen heeft,

zowel grade school, zowel lageme scholen als high school, en dat is voor mensen ontzettend belangrijk,

want dit is natuurlijk, je moet je kinderen, in principe als ze niet naar private school gaan,

dat is best wel ontzettend duur, als ze niet naar private school zijn, moet ze naar public school,

en dan is het wel van belang, want de kwaliteit van de public school ter plaatse is, en die is in

Wailand bijvoorbeeld, heel erg hoog. En je hebt het over de musea al gehad, ga je ook nog op cultuurgebied

andere aspecten van Boston verkennen, want ze hebben volgens mij een heel bekend ballet,

en het symfonische orkest van Boston staat ook goed aangeschreven? Ja, moet ik hier zeggen dat ik,

als ik nu tegen mijn zoon en dochter zou zeggen dat ik nog een samen een keer naar ballet wil,

dan zullen ze zeker de eerste herappellen in de overtuiging dat ik niet goed snik geworden ben,

dus dat gaat nog niet vankomen, en als ik toch naar muziek wil luisteren die Boston doen,

ik ga naar de musea, ja, omdat die muziek die kun je in principe in Nederland ook horen,

sterker dan die kun je jij en studieer kan me draaien op een heel redelijk niveau, dan mijn idee,

dat ze een muziek liefhebber zullen daar anders over denken, maar goed, zo dek ik erover,

ik ga kijken natuurlijk naar de musea, omdat die schilderijen die daar en die zijn uniek,

die hangen niet ergens anders en worden zelden natuurlijk in grote ontvang uitgeleid.

Ik heb zelf zo'n favoriete schilderij waar ik altijd naar ga kijken, als ik in Boston ben,

ja, ben er regelmatig geweest, omdat mijn bocht er ooit begonnen is, na de middelbare school

ga ik drie jaar universiteit in Boston, want ik ga in het Boston Museum of Fine Arts,

altijd kijken naar schilderijen, dat heet The Boyd Sisters, en dat is van John Singer Sargent,

en ook Singer Sargent, ik misschien dat ik speciaal aan dat ik moet besteden,

is een van de grootste portretschilders aller tijden, dan houd het mij even een beetje overdijven,

waarom niet? Dus dat is een mooie voor de kunst om die nog eens te bespreken.

The Boyd Sisters, zoek het even op en dan kunt u blijtje vinden, Boyd is B-O-T,

het was een schattrijke Amerikaanse familie en een groot appartement in Parijs bewankt,

is ook een gigantisch schilderij.

Hé, en uiteraard, zoals veel Amerikaanse steden heeft Boston ook een internationale luchthaven,

ben je de rechterings opgevlogen?

Logan, het is heel net als je er even naast, want bij uinkomst op Logan,

deze keer, kijk je moet in principe vanuitgaan, dat alle Amerikaanse douaneers die worden

ge-selecteerd op onbeleefdheid om aandame karakter, pritten, postkijten, maken van

onbeschrijvelijk lullige opmerking, en ze voort hem dat ze hopen dat ze zoveel mogelijk mensen

er te brengen, met zich meteen om te draaien en weer terug naar huis draaien. Maar tot mijn immensen

en tot talen voor als ik trofde bij deze keer, een ontzettend treinig vriendelijk, een leuk

het jou en jij, een leuk gesprekje meegaat, het kwam misschien omdat hij een zodanig merkwaardige

computer voor zijn neus zat staan, dat de computer beweerde nadat hij naar mijn paspoort had

gekeken dat ik een United States citizen was. Ja, dat was ik zelf. Hij was nog steeds lichtelijk

overtuigd op het feit dat het misschien zo zou kunnen zijn, want ik hoefde die vingerafdruk

en niet af te geven, ik weet niet, in de week heb je altijd je vingerafdruk bij dat huisje afgeven

bij de douaneer, maar hij wilde mij er zo doorheen en hij loopt hem uit door als United States citizen.

Nou, ik moet zeggen, dat leek mij al een goed idee eigenlijk. Ja, dus positieve ervaringen daar.

Ja, het was een unieke ervaring. Ik heb er nog tegen mijn dochter, die er ook bij was,

nog 10 minuten al te getet, tot hoe gek het van iets was, dat ze beleefd en leuk en haalig

op de handel waren. Ja, en twee van de vliegtuigen die bij 9-11 betrokken waren, die zijn ook vanaf

Logan opgestegen. Ja, de security die was daar niet best, dat moet je nog maar snel lezen,

maar dat is echt niet best. Maar die lijn maakten ook een beetje zenuwachtige interweuk.

En ja, kijk, dat is steeds bijna 11 en zo. Als je achteruit kijkt, denk je, hoe is het

volgens mogelijk dat die lijn niet opgepakt zijn, dat ze niet eerder in de gaten hadden,

dat ze door de security zijn gekomen, maar dat is altijd achteraf, altijd kennis achteraf.

Wij worden geconfronteerd dagelijks met een zee van informatie. En je weet nooit wat voor informatie

10 jaar later in die chaos van informatie van wezenlijke betekenis is geweest. Dat is een

onopdringsbaar probleem. Je moet dat eigenlijk ook tenminste niet verwijten die je toen niet

gezien hebt, want waarschijnlijk kan je het zelf ook niet zien.

En nog eventjes qua politiek is Boston een echte democratische stad, hè?

Ja, Boston is een echte democratische stad, denk ik ook aan de familie Kennedy.

Daarom ook via de vrouwelijke lijn, ik geloof de moeder van de fameuse Kennedy's,

die haar vader meestal in Boston geweest, heeft dat dacht ik een district van Boston

vertegenwoordigd in het huis van afgevaren, ik doe dit allemaal even uit de hoofd. Ik heb dat

natuurlijk niet bij de handen, welke in de verte dat die vlachtere blauwe eugels zitten kijken,

zeker, maar het Massachusetts heeft nog wel eens af en toe een republikeerse gouverneur gehad,

maar die republikeerse gouverneur, die gedraagd zat dan, alsof die een democratisch. Dat is het

Want wat doet hij dan?

Ik denk dat je helemaal in het oosten van Massachusetts, sorry,

wisten van Massachusetts zit, dat ze daar wel een lokaal op de platteland en republikeerse

meerheid hebben, ja, dat denk ik wel. De democratische heet dat niet zijn,

een stadspartij in de uitgesproken zin van dat niet.

Ja, in hoeverre merk je daar nu al iets van de verkiezingen van volgend jaar eigenlijk?

Helemaal niks, nul komen, nul. Dat is al een ander aspect, want het is niet dat het wordt

te vermelden. Al die popperkast die wij op de televisie zijn van Amerika en zo, denk ik,

ook aan het hele probleem van die republikeine, die er een steeds grotere puin open maakt in het

haar van afverwaarde. En je moet als bezaal naar de televisie gaan zitten kijken, daarvoor,

de mensen hebben het er niet over, je wordt er niet over aangesproken,

wij neven niet interesseren, geen reed. En dus, ja, het is het, dat is de taartje in je

midden opleemd. In de tijd met 9-11 waren wij natuurlijk er toch enormer aan gesloten.

En toen hebben we tegen onze Amerikaanse familie, zo'n perreld, die kreeg dat

mijn andere dicht, die hadden we aan de telefoon, die heb ik gewonnen,

ja, die zei het toch een beetje waar we waren. In de juli hier overop,

het is 3.000 km, daar speelt weer die enorme afweteling, in het feit dat mensen toch vaak

in lokale omstandigheden leven, in een staat, in een stad, en wij zijn,

in alsgeen opzicht, dan zou je kunnen zeggen, zijn veel Nederlanders beter geïnformeerd over de

Amerikaanse politiek dan Amerikaanse zet. Dus dat nu, dat die republikeine hopeloos verscheurd

zijn en niet weten wie m'n kart die je moet opvolgen, dat interesseert dus eigenlijk helemaal niks.

Nee, ik zat, ik zat, ik ontbijte aan een bar, wanneer je in het hotel, er zat nog

één andere persoon, en nog wat mensen achter mij, en geen van die mensen heeft er ook maar

een seconde naar dat beeld op de tv, kijk, die opzette letter was ik, omdat die waarschijnlijk

ik kan niet de hapelotseling, wie je had besloten om het niet te doen, en nu is er een

totale chaos ontstaan, en weten we helemaal niet dat er eventueel andere kandidaten in feite

weer voor ons. Andere onderdelen van het familie, dat er een republikeinse groep in het

congres onacceptabel is, dus geen mens weet hoe deze zo je gaat aflopen, wat natuurlijk

allemaal tegen de achtergrond van het wereld gebeuren, nog eens onderstreep hoe dysfunctioneel

de verenigde staat eigenlijk in allerlei opzichten zijn, maar daar merk je in de, in de praktijk

merk je er niks van, in Burlington merk je er niks van, ik ga heranleren, alles, alles ziet er hier heel

vrij eruit, maar als als hartlopers en types, dat is overal in de wereld, de bosten marathon hebben

ze daar ook he, ja dat is er best kunnen, dit is een oude man die zichzelf in het zweek werkt,

weet je denk, goh, dan ben ik blij dat ik niet hartlos te lopen, en dan ook weer met zo'n korte

broek, dat is wel eens die hier, de korte broek, al die gigantische, dikke man in korte broeken,

het is in allerlei opzichten, qua esthetica, die ik altijd een land wat grote bevrediging geef,

waarbij ik over ze wil aantekenen dat ik aannem, dat ik zelf ook niet, niet waarvan ver

heb gewonderd hoor, waar we met een unieke, elegante lijn hebben.

Hé, en dan nog even over die republikijnen, dat die dus over schurt zijn, dan eigenlijk niet weten

van ja, wat moet nou de koers worden, wat is de betekenis daarvan?

Ja, wat is de betekenis daarvan? Kijk, die partij heeft natuurlijk al, al sinds de jaren 90,

voortdurend, internationaal gewerkt, en die is hier radicaliseerd naar rechts, en zijn, ja, nu eigenlijk

zelfs weer binnen het radicalisme van de republikijnspartij van dit moment,

heb je weer verschillende varianten van radicalisme, dus die Kevin McCarthy is ten

volgebracht door de meest ultra-rechtse vleugel, in feite zijn dat er gewoon een soort,

ja, hoe moet je dat beschrijven? Een soort nieuwe list daar, eigenlijk, het doet een beetje

dikker, de laatste 19e eeuw, dacht je ook, het onmankeert er nog maar net aan,

dat ze, dat ze bobben gaan werpen bij wijze van spreken. Dus, ja, ook de speler is,

ze hebben een grote verschillen in de melding van radicalisme, ik sluit niet uit, ja,

te missen, dat is hier ook wel een beetje de survival in de pers, ik sluit niet uit

dat Kevin McCarthy weer terugkomt, na een hele tijd, want dat is in een simpel werk niet eens

kunnen worden over hoe het verder moet, maar het is te heel pijnlijk, want uit het

geniet de bit, die loopt ook, die loopt ook legt er door. Het was 45 dagen als ze zo doorgaan.

Dan halen ze het ook een nieuwe limit niet. Ja, want die voorzitter van het huisje is toch

niet geheel onbelangrijk, hè? Nee, want die bepaalt een hoge mate daarnaast en hoe die

agent ernaast zit. Dus die speelt wel een vrij aanzietlijke hol, maar moet ik zeggen dat die

Kevin McCarty om hem te worden al zeer vergaande transessies had gedaan over diverse radicale

facties in zijn eigen partij. Ik zeg het nog maar eens een keer. Ik weet dat je van allerlei mensen

zegt nee, dat is helemaal niet waar. De republiekijnse partij is een verzameling van totale

krankzinnen, althans een grote deel. En is het nou ook zo dat na de vice-president de voorzitter

van het huis in de lijn van de presidentielle opvolging komt? Ja, zo is het maar net. Dus

als er al die luigen om het leven komen, en de voorzitter van het huis niet, dan is dat de

opvolging. Want het is nooit zo ver gekomen. Overigens dat ze wel een best doen om vice-presidenten

een beetje uit elkaar te houden, niet altijd vaak, en dezelfde vliegtuigen te laten vliegen en zo.

En wat jij dus al zei om wetgeving aan te nemen, hebben ze die persoon ook nodig?

Ja, het is zeker nodig om überhaupt iets te produceren. Kijk, dit nu staat er volgens

het gehoordiging van ook stil. Want als het huis niks doet, kan het zijn haat ook verder niks

uitregen. Nou, die kunnen we ook wel doen, maar niet veel. Het land wordt feitelijk niet

adequat bestuurd. Wat de president kan wel wel een beetje initiatieve nemen, maar die zullen

als het heel belangrijke initiatieve zijn, niet waardig. Dan zullen die bevestigd moeten worden.

De volgens het gehoordiging. Ja, we hebben het daar vaak over gehad, want de Amerika is de

belangrijkste land ter wereld, is de belangrijkste militaire macht ter wereld. Weinig landen die

u behaapt in verloed kan uitoefenen op andere landen. En Amerika heeft er zelf in feite

meerdere maanden in de voet verschoten. Zou Amerika het best kunnen vergelijken met een man met

enorme spierballen in een invalide bagage. Hé, je had het net over Bernie Sanders. Die was

toevallig deze week ook hier in Nederland, hè, op uitnodiging. Ja, dat zei ik al, ja. Dat vraagt

eigenlijk dat de enige beoomde senator van de Valdvermold dat hij naar juist niet in Nederland

was. Ja, hij was op uitnodiging van goed links en p van de a, was hij bij een soort van verkiezings

bijeenkomst. En later was hij ook nog in Tivoli Vredeburg. En wat daarop viel, is dat met name,

ja, ze noemen het al de Melendijos, dat hij met een wegloop allemaal. Ja, die was een soort

socialdemotratische held. En natuurlijk tegen de achtergrond van de zonderlijke panorama van

Amerikaanse politiek kun je daar wel iets bij voorstellen, maar je moet je wel heel goed

reageren dat Bernie Sanders sterf wordt dat hij weer mee zou doen aan de verkiezingen. Hij zou

eens nog weer gewoon drie jaar houden dan ik of zo. 82 is die. Oh, 82. Dan is hij dus twee jaar

houden dan ik. Die zou bij het nationale verkiezingen hier volstreik kansloos zijn dat we er met

de realistische zijn. Bernie Sanders in alle opzicht is een product van het zonderlijke karakter van

dat rare staatje vermond. Hij zou, denk ik, niet in enige andere staat zouden het figuur

als Bernie Sanders met zijn ideeën langdurig in de sanat kunnen zitten als de tegenwoordigen.

Heb je ook zijn boek gelezen van Sanders dat boek het is oké om kwaad te zijn op het kapitalisme?

Nee, dat heb ik niet gelezen en ik moet zeggen, ja, dat kun je oké vinden aan de andere kant.

Dus ja, we starten daarmee een discussie door. Ik weet niet of we daarmee verder moeten. Ja,

er is een kapitalisme van allerlei verhouds, maar de gelijke tijd zou ik zeggen,

het scherlijt nou eens door en ze uitkoren je, dan moet je toch tot de conclusie komen dat

in zonder opzicht het kapitalisme beter werkt dan een alternatieve systeem.

Ja, het gaat ook niet zo zeer over, het gaat ook wel over dat aspect wat jij nou aanstijdt,

maar ook over bijvoorbeeld kunstmaatige intelligentie. Daarin laat hij zien dat verschillende

beroepsgroepen, dat daar gewoon het werk ook echt gaat veranderen. En hij kreeg bij Arjen Lubach,

waar hij ook de gast was, die Sanders, kreeg hij ook de vraag van wat heb je nou liever,

een AI-president of nog een keer Trump aan de machten te zijn? Natuurlijk,

daar heb ik liever een AI-president. Dat is ook een beetje voor de hand liggen,

dat is wat je noemt een zoon aan een inkoppertje. Laat ik daar ook mijn licht over laten,

schijnen het om, want je weet, ik heb overal verstand van. Ja, toevallig heb ik een

groot stuk in de iconwist gelezen, dat duivelse beeld, dat AI enorm wel verleden mensen werkeloos

gaan maken, dat dat een zeer twijfelachtig idee is. Laat we me eerlijk zijn, we weten

helemaal niet precies hoe oplangend de mijn structureel AIs had uitwerken in onze samenleving.

Vergeet niet dat voor het punt van nieuwe uitvindingen, vrijwel alle uitvindingen is altijd gezegd,

dat het enorm veel waarde zou gaan verwijderen, maar dan zie je, in de ene tijd, dat het

gelijkheid enorm veel nieuwe baan heeft geëerd. Dat is natuurlijk ook wel een klein beetje een

aspect van het kapitalisme, de permanente vernietiging van oude structuren en organisatiesystemen en

ondertussen de creatie van nieuwe systemen. Ik bedoel dat de home computer heeft toch ook

geen mensen werkeloos gemaakt en tegen deel. Ik heb ooit genoeg als er bij mij de boveninwerking

van niemand te weten die het in elkaar kan zitten. Dus jij bent het niet met hem eens,

want hij zegt de senders dat hij zich zorgen maakte over het feit dat werkgevers mensen

eruitflikken als AIs straks de opvolde stoom is. Nee, ik ben dat niet, ik ben dat niet met

de weens, natuurlijk misschien ook wel omdat ik zelf geventioneerd ben, dus ik kan wel,

de hele persoon die mij eruit kan flikken, dan ben ik zelf. Dus wat dat betreft voel ik mij wel

te rust. Nee, ik denk dat je moet stellen dat we het gewoon niet weten, dat we het af moeten

wachten, dat je er ruimte moet laten, maar dat je als het inderdaad heel negatieve effecten zou

hebben, dan moet je natuurlijk, daar hebben we een overheid voor, dan moet je bijsturen.

Terwijl, kijk, in het begin in de kapitalisme, laten we zeggen, in het begin in de industriële

systeem, in de lood van de laat 18e, 19e en 19e eeuw, leidde dat tot gruwelijke

sociale toestand, niet waar hinderend, dan komt er een socialistische beweging op,

en het verlicht liberalisme, en dan gaat de overheid het bijsturen, dus daar hebben we een

verzorgingsstaat. Ik geef hem, waar helaas aan de honderd is in de afgelopen 25 jaar,

maar die toch nog grotendeels overeind staat, en dat geldt uit voor allerlei

maatschappelijke veranderingen, die kunnen positief en negatieve effecten hebben,

en we hebben een oorlog over het nodig om de negatieve effecten te verminderen.

Ja, nog één dingetje over die toespraken die die hier in Nederland heeft gegeven,

hij zegt van, we moeten een 32 uurig werkweek moeten we krijgen, want door AI,

hij kunnen mensen meer met machines doen, dus dan mogen mensen best wel van profiteren.

Ja, dat is zo'n twijfel, zo'n kijk, als mensen grote werkwerken hebben, dan gun ik

ze de verhaal dat ze een 32 uurig werkweek krijgen. Ik heb bijvoorbeeld zelf heel fijn werk,

dus ik hoeveel er maar in 32 uurig werkweek, en godzendag kan ik zelf beslissen hoeveel uren

ik maak in mijn werkweek. Wilt je denken dat ik, Tom, ik zit hier op vakantie, ik kijk uit over

een hemelsmeer, dan blauw op blauw in de verte, niet waar, en toch zit ik te werken, dat is toch

een wonderlijke zaak, ja. Zijn ik dat werk, wat leuk vindt, dat moet ik er wel bij zeggen.

Hij heeft trouwens ook, nog één ding over Sanders worden houdt overop, maar hij had in Amerika ook

zo'n toer, en toen kostte volgens mij de kaartjes 95 dollar, dus toen zeiden mensen, ja, voor

socialist is dat wel aan de prijzen gekant. Dat vind ik ook wel, ja, dat vind ik wel voor

prijzen. Je kunt naar mij komen luisteren voor aanzienlijk minder. Pradoor over deze 500ste

aflevering in de Telegram-groep, met fans van deze podcast of doe het op Whatsapp, en je mag

natuurlijk ook altijd een e-mail sturen, de contactgegevens die vind je in de beschrijving

bij deze podcast. En mocht je toch niet gedaan hebben, abonneer je dan op deze podcast, want dan

krijg je ook aflevering 501 van zelf te zien in je fiets.

Alleen heeft hij geslopt, je koffie neemt hem aan, ik wou het.

18 euro per jaar, dat zijn vuile imperialistische verovergaars.

Nog meer geschiedenis hoor je in het luisterboek Industrial Revolutie.

Moordschutige typisch, die de wereld halverwege naar de verdomme is hebben geholpen.

Maarten Verossum geeft drie uur lang college.

Eigenlijk had de Industrial Revolutie zich in China af moeten spelen.

Bekijk de beschrijving bij deze podcast, en dan vind je vanzelf de link naar het luisterboek.

En in de podcast Sea Level is de man te gast die pas 34 was toen hij de leiding kreeg over

een van de imposantste hotels van ons land. Wie het is, hoor je in Sea Level.

De link naar de podcast staat in de beschrijving bij deze aflevering.

Machine-generated transcript that may contain inaccuracies.