Maarten van Rossem - De Podcast: #493 - Onthulling: Dit zijn de kennisbronnen van Maarten

Tom Jessen en Maarten van Rossem / Streamy Media Tom Jessen en Maarten van Rossem / Streamy Media 10/7/23 - Episode Page - 34m - PDF Transcript

Hallo, even kijken, ik slaap. 7,5 uur, ik wandel in de vakantie, ongeveer 2 uur.

Ik eet 2 uur pannenkoeken met de kinderen, met de klein kinderen.

Dus hoeveel ben ik nu? 7,5 plus 4. Alle andere tijd heb ik gelezen.

Het is wel awesome, kan je het mij horen?

We gaan boekentips delen in deze aflevering. Dat gaan we zo doen, maar eerst wat vragen

van luisteraars, er zijn verschillende dingetjes binnengekomen.

Even kijken, bij een van de laatste afleveringen van de slimmste mens was ik redelijk geschokt

toen bleek dat geen van die kandidaten wist welke eilanden bedoeld werden met de besteilanden.

Deze briefverschrijver schrijft ook de gemiddelde Nederlander lijkt weinig te weten van de

voormalige koninkrijkse delen en weet dan waarschijnlijk ook niet hoeveel miljoenen er

jaarlijks als lager renteleening of als schrift naar de zes caribice eilanden gaan.

Nee, zo is dat, die willen ook helemaal niet zelfstandig worden natuurlijk.

Dan liever ze het zivillen uit, was dat bij Oroba toch? Dat is apart, hè.

Dus zivillen eigenlijk zelfstandig als zij zonder de subsidie kwijt te raken.

Ja, omdat ze natuurlijk, ik denk niet, zeker die kleine eilanden zijn natuurlijk

in het leven zwartbaar zonder omvangrijke Nederlandse subsidies.

Ja, allemaal Nederlands belastinggeld zegt Josephine een podcastwijder aan caribisch

Nederland zou ik niet alleen ontzettend leuk vinden, het lijkt me ook heel erg nuttig.

Ja, dan moeten we wel wel zijn we dan afhankelijk van schiften van onze luisterhuis, belastingvrije

schiften waardoor Tom en ik ook een expeditie naar de eilanden in de caribice zegen kunnen worden.

Nou, dat is het wel heel erg warm daar.

Ja, ik had die eilanden erin gemiddeld in zee, dus dat stelte ik wel warm, maar dat staat vaak wel een wintje toch.

Oké.

Hai Maarten, hoewel ik bijna een goede president vind, vraag ik mij af of er in de democratische

partijnen in de jongerensenator, Goeve Neur of Lid van het Huis van Afgevaar geweest,

die aantrekkelijker is als kandidaat.

Nou nee, dus daar komt het eigenlijk een grote trek op neer en daar kunnen we natuurlijk nog een

andere beschouwing dan wasknopen.

Stel je nou voor dat Biden zou zeggen nou ik stopte met zo'n auto, dat gaat eigenlijk niet zo goed en zo.

Op het moment dat je zegt dat je stopt, ben je al je macht kwijt, je leemdak, zoals dat

de Amerikada dat soort treffende noemen, natuurlijk doet hij dat niet.

Zal hij ook zeker niet doen, boond in die mannen zijn hele leven waar hij graag president

worden heeft het meerdere balen geprobeerd en het is beslut, de slotte is hij toch geworden.

En heeft hij in zeker gezin, het klinkt gek, het voordeel dat hij natuurlijk een 220 te

maken had met een verkoopbare schifte tegenstander, terwijl het nog niet eens zoveel schilden.

Maar nogmaals een president die zegt, die per definitie zet ik ben een one town president,

is meteen al zijn macht kwijt, die wordt betekenisloos, een viruant in het grote spel.

Dus geen mens zegt dat, maar zou ik ook niet zeggen.

Waar de Duitsers al in de wereld oorlog twee meer bezig waren.

Ja zeker, dat is heel interessant die Duitsers, die hadden dat Duitser ding.

Daar was ik al voor plan, om daar een behandeling van te doen.

Oké, en dus dat zal ik doen, de B1, nee ik begrijp wat je bedoelt.

De B29's die atombommen goorden waren B29 maar totaal verbouwd.

Het hele middenstuk van de vleugel moest uit de rondbomplaats voor een bom te maken,

is heel een ontwikkeld traject geweest en geheim ook mooi verhaal.

Een gigantisch ding ja, nou misschien dat hij daarom moeite had om los te komen van het vliegveld in Tinian.

En de zeren was qua prestaties niet opgewassen tegen US fighters.

Ja, de Japaners hadden ook nog een nieuwe toestel in het aanbod, maar ze waren al zo geplaatst.

Door gebrek aan piloten en opleidingsmogelijkheden, had het eindelijk al een hopeloosie zaak was geworden.

Ik heb toch verteld dat die toestellen die gebouwd werden moesten door de piloot naar het kruisgevoel worden gevolgen.

Wat natuurlijk het heel Zuid-Oost-Asie in Zuid-Puinteslotte, waarschijnlijk met het tussenlanding op de filepijnen,

naar de Saar-Omon-Zijnlanden moesten vliegen, en daar ging hij, ik weet niet de herf kwam nooit aan.

En dat is het gekke bij de Galleerde, ook de Duitsers hadden verdurend enorme tekorten aan piloten.

En bij de Galleerde was eerder sprake van een overschot aan piloten dan een tekort aan piloten.

Ook daar kun je zien, dat is op een goed moment gewoon de alsmogelijkheden, die konden dat gewoon niet bijhouden.

Hallo Maarten, Zuid is aandacht willen besteden aan klassieke muziek met daarbij achterliggende verhalen achter de betreffende compositie.

Welicht dat de tijdscheest van dat moment is gevangen in een bepaald stuk?

Welicht dat er ook politieke gebeurtenissen hebben plaatsgevonden die van invloed zijn geweest op de desbetreffende componist, zegt Christoph uit Tilburg?

Ja, dan zou je wel iets van kunnen maken, maar ik niet.

Ik ben veel te weinig muzikaal schoot om daar iets verstanden zo te zeggen.

Mijn kennis van de klassieke muziek, die kan eigenlijk in een zin worden samengevat.

Sommige dingen vind ik mooi, dat weet ik meteen, en sommige dingen vind ik niet mooi, dat weet ik ook meteen.

En de moderne jeugdmuziek, die vind ik niet mooi.

Maar ja, er zijn natuurlijk bekende verhalen over dat er in de muziek eigenlijk gepreludeerd wordt op de eerste wereldoorlog enzo.

Maar dat is buiten mijn terrein.

Ik wil best zeggen wat ik mooi vind als klassieke muziek, dat is ook wel een heel traditionele smaak op dat punt.

Ja, als het 19 eeuwse piano muziek is, dan kan het eigenlijk al niet meer kapot.

En dat loopt nog een tijdje door in de twintigste eeuw, maar veel moderne klassieke muziek, dan ben ik geen groot liefhebber van.

Ik ben een jonge dertiger en een overtuigde Europees federalist.

Ik stem nog maar lieten niet op de partij van de arbeid, omdat zij de sociaaldemocratie geen goede dienst hebben bewezen, wat Maarten ook altijd vertelde over Rutte II.

Waar wordt mijn stem voor een verdergaande integratie van de EU het beste gehoord? Bij Frans Timmermans, ondanks de P van de A?

Alvast hartelijk dank veel weer inzichten.

Nou ja, daar is een partij die dat specifieke speerpunt geformuleerd heeft, dat is vol.

Je moet vol stemmen. We hebben ze ook altijd op een stroop, dus dat gaat een goede kant op.

Maarten, vooral een aflevering maken over de rare vliegtuigen. Ik ben enorm benieuwd waar je mee komt.

Mocht je nog tips nodig hebben, laat het weten, zegt Westelgoenen Wegen.

Nou, dat zijn hele vreemde vliegtuigen, maar ik zal mij beperken tot met name wat na de Tweede Wereldoorlog ontwikkeld is.

Maar de feit is dat de Duitsers ook op dat punt in de woorden al een heel interessante experimenten hebben, bedreven.

Maarten, wat is volgens jou morheelverwerpelikker?

De Vrouw de Wet van Kamp, voert vloeiend uit in de onderbuikgevoelens of het ermee collaboreren van Asscher?

Nou, ik vind het allebei even betreurend zwaarig.

Ik geloof dat Asscher laatst nog weer zegt dat hij dat hij er onzendend een spijt van heeft.

Ja, dat hij ook weer beperkte mogelijkheden had, maar goed, dat hij dat niet wel ontzettend een spijt van heeft.

En dat vond ik al vrij opmerkelijk bij een kamper, want helemaal geen spijt.

Dat was prima zo, als mij altijd als mijn indruk van zijn optreden.

Ik heb ook niet nooit in de grot dat de Rutte er enige spijt van had.

Westen Maarten, u verbaasde zich zelf dat u de laatste tijd minder stroom had afgenomen.

U dacht dat het kwam omdat u wat eerder de lamp had uitgedaan.

Beheeft u er wel eens bij stil gestaan dat het komt door uw aangeschafde zonnepanelen?

Nou ja, daar heb ik natuurlijk wel over nagedacht. Ik ben niet gek.

Maar ik had van al die formulieren die die de energieleverans hier mij stuurde, de indruk gekregen.

Dat de afrekening van de zonnepanelen pas aan het eind van het jaarplaatschrijpt.

Dus eenmaal per jaar plaatschrijpt, te weten aan het eind van het jaar, als je een jaaroverzicht hebt.

En dat ze dan in feite in mindering brengen wat mijn panelen hebben opgeleven.

Dat was heel interessant, om te zien hoe de hele zomersyclis, hoe sterk.

Eigenlijk dat het tot uitdrukking komt in hoeveelheid elektriciteit die wordt opgewerkt.

In juni is het echt de absolute topmaand, als je naar mijn systeem kijkt.

Ik ben de zonde twijfel, uw grootste fan zegt dezezelfde vraag gesteld.

Ik maak een diepe knieval, omdat ik mijn fouten in zie.

Ook ik stemde namelijk vroeger op Pim Fortuyn en dacht dat hij de messias was.

En dat hij de vogels mooier zal laten fluiten en de lucht nog blauwer zou worden.

Ik weet nu beter, maar ik schik toch wel als ik zie dat de vorm voor democratie op 5C-tel staat in de peiling.

Ik ben bang dat het aantal gekkies in ons land alleen maar toen neemt.

Mocht er nog tijd over zijn, één, ziet u dan nog wel een sebeer op de weg.

En twee, hoe nam uw opa alweer de telefoon op? Dat laatste heb je al vaak voor gedaan.

Ja, ik wil mijn opa nog wel eens voor doen.

Hallo. Dat is ook zo'n fantastische telefoon.

Zo'n gigantisch, loodzwaar, zwartbakkelite ding.

Als je hem erop gooide, dan rinkelte die nog zo'n beetje naar.

Ja, dat gaat van schok in het hele huis bij wijze van spreken.

Maar Zin, ik zie graag je thriller-detectives-reviews tegemoet.

Naast veel non-twixtie ben ik ook gek op spannende boeken, vooral op zogenaamde factions.

We gaan zo'n hele lijst produceren.

Oké, heb je het boeken nog in leren?

Ik heb het hier, ik heb mijn boeken hier.

Maar Zin, ik heb het veel plezier naar je podcast geluisterd over de rol van Japan in de Tweede Wereldoorlog.

Waarin je aankondigd dat je de volgende podcast zal gaan doen over bombarderen in Europa.

Nou, dat is dus iets anders geworden.

Ik woon zelf in Klundert, Noord-Brabant, een klein vestingstadje net onder Hollands Diep.

In deze plaats gaat het verhaal rond dat de Duitsers in november 44 tijdens hun terugtrekking

alle hoge toers van de kerk in Klundert en nog enkele andere mogelijk herkenningspunten

hebben opgeblazen om het bombarderen moeilijker te maken voor de geallieerde.

Weet je of dit gebruikelijk was om te doen tijdens de terugtrekking van de Duitse troepen.

Nou, dat zou best eens kunnen zijn.

Een toren is natuurlijk ook een heel dertig uitkijkenpunt.

In Wageningen, maar goed, ik heb natuurlijk geen idee van Klundert,

in Wageningen weet ik wel dat de Duitsers al in de loop van de oorlog de enorme toren

van de Romskatholieke Kerk in de Bergstraat hebben opgeblazen.

En nog twee weken voordat ze vertrokken, dus we hebben het over april 45,

hebben ze de toren van de kerk op de, van de Prouten Stansenkerk op de markt opgeblazen.

Want die klokken hebben een heel groot deel van mijn jeugd in een soort houten stellage gehangen.

Tegenwoordig staat er weer een keur torentje, maar je kunt wel zien dat er nieuw torentje is.

Ja, dus de Duitsers hebben in april 45,

meer of meer bezig waarschijnlijk met de vertrekken die toren opgeblazen.

Maar of er meer of dat een vast beleid was, dat weet ik niet.

Maar ik ben zeer teleurgesteld in u.

Eerst zeggen in de podcast dat je doorgaat tot de dood in de slimmste mensen.

En nu lees ik dat die al een tijd geleden heeft aangegeven als vielvertrek dan ik ook.

Hij vond het wel geestig om dat te vertellen.

Ik krijg nu mijn bedenkingen over deze spraakwaterval.

En zeid het serieus te denken om er niet meer te abonneren

op wat deze integenman allemaal dacht en zegt.

Dus ik begrijp dat hij ook net als zoveel andere dachten dat ik serieus was

bij mijn belofte dat ik tot mijn honden ze door zou gaan.

Normaal, ik heb het alles uitgelegd, dat ik had schoon genoeg van dat gespeculeren

over hoe dat verder moest bij de slimmste mensen.

Ik ga daar bovendien ook helemaal niet over, maar goed, ja natuurlijk was dat in serieus bedoeld.

Ja, ik dacht dat dat vanzelfs spraak, maar dat bleek dus niet zo te zijn.

Dat geldt dus voor deze luisteraar ken ik kennelijk ook.

Als ik teleurgesteld ben, jammer, maar er zijn andere prachtige podcasts die

ongetwijfeld aanwezigheid op hoge prijs zouden stellen.

Ja, hier iemand anders, hoezo gaat Maarten toch stoppen bij de slimmste mensen?

Onzettend jammer. Echt een andere luisteraar.

Nou ik hoor het graag, maar ja, we hadden ooit gedacht dat als Filip weg ging dat ik ook weg zou gaan.

En dat creëert natuurlijk ook ruimte voor de producenten om eventueel een ander team in te zeilen.

Nu weten we bovendien wie de presentator zal zijn.

Dat is wel zo'n beetje duidelijk geworden.

En misschien moet je helemaal van de zand ook de ruimte geven om een,

laten we zeggen, een jury lid naar eigen keuze te produceren. Ik weet het niet.

Ja.

Dan heb je daar een boekje met allemaal titussen.

Ja.

Ik moet even zo gaan, ik heb mijn leesprobe vergeten. Dit zijn de boekentips.

Er bestaat een serie van detective verhalen.

Die heet The Thursday Murder Club.

Heel bekend, het wordt op een grote straal verkocht.

Er zijn nu vier van die boeken verschijnen.

Die worden geschreven door een zeker Richard Osman.

Een hele bekende televisieproducent in Engeland.

Ik vond ze bijzonder aardig.

Ik vond de vierde zeker niet de beste.

Maar het zijn, het is in feite The Thursday Murder Club bestaat uit bejaarden.

Die samen in een bejaardencentrum wonen.

Dat is natuurlijk wel een komisch gegeven.

Verschillende bejaarden heeft hij echt werk van gemaakt.

Dat zijn vrij lolige bejaarden.

Daar komt het eigenlijk in grote tekken op neer.

Dan heb ik dit zijn eindkamer dingen die ik in mijn vakantie heb gelezen.

En zeker aan Laura Lippen, L-I-P-P-M-A-N.

En dat boek dat heet What the Dead Know.

Ik weet niet of ik alles in onze keer aanhalen moet ofzo, maar What the Dead Know.

Dit zijn natuurlijk allemaal dingen die die mensen nog een keer af kunnen doen.

Ja ik wil je terug luisteren, terug spoelen.

Ga je ook vertellen waarom die goed is of noem je alleen maar titels?

Ik ben het al lang meer vergeten waarom die goed is.

Ik vond het een spannend boek in ieder geval daar wel.

Wat ging het over dan?

Dit die Laura Lippen, moet ik even kijken dat gaat over.

Als ik het me goed herinner, gaat het over een over twee zusters en die verdwijnen.

En dan is de vraag wat is er eigenlijk precies met die zusters gebeurd.

En dat is een enorm ingewikkeld verhaal.

Een van die zusters blijkt al heel snel vermoord te zijn.

Maar die andere zuster, die leeft nog.

En die op die, ja ik moet het niet verklappen.

Dus dan lees het zelf maar What the Dead Know.

Ik zweer u, het is een verrekspannen boek.

Dan heb je Jillian Flynn, dat is de autise, de auteur.

F-L-I-G-A-N en dat boek heet Gone Girl.

Ook heel succesvol verfilmed.

Ik heb de film niet gezien, ik heb het boek wel gelezen.

En dat gaat over een man die op een goede dag thuis komt en dan is zijn vrouw verdwenen.

En de suggestie is dat ze gevangen heeft genomen, misschien wel vermoord.

Ja, met al deze boek is het zo.

Ik kan nu wel even gaan uitleggen hoe het loopt.

Maar dan hoeft u, hij kan niet met de lezen natuurlijk.

Dus daar ga ik niet doen.

Je moet zelf maar eens even kijken.

De snopes kijkt u naar de film.

Dan is er een zekere Peter Swanson.

S-W-A-N-S-O-N.

En dat boek heet Rules for Perfect Murders.

Rules for Perfect Murders.

Er geestig vond ik dat.

Wat dat je natuurlijk deels teruggrijpt op vroegendetecten voor mens.

Waar ook naar, wat is nou de perfecte moord?

Hoe zou je dan nou eens aan de stil moeten steken?

Meestal is het zo dat ik de simpelste moord is.

Die is vaak de beste moord.

Dat valt het minst aan te ontgravelen.

En dan is dezelfde Swanson, S-W-A-N-S-O-N, dat boek heet The Kind Worth Killing.

Dat we zeggen welke mensen is gewoon wel de moeite waar om het leven te brengen.

Hij heeft een tweede boek geschreven.

Je begrijpt het al, dat heet The Kind Worth Saving.

Allemaal van S-W-A-N-S-O-N, een originele boeken.

Dan, dat is heel bekend en heel beroemd, Philip Kerr.

Die man heet K-E-R-R.

In dit geval heet het boek Metropolis.

En Philip Kerr schrijft detectives die spelen in de laatste Weimar tijd en in de jaren 30.

En deels ook in hetzelfde milieu na de Tweede Wereldoorlog.

Uitgeweken nazisch in de Latijns-Amerika.

Philip Kerr heeft een hele reeks van boeken geschreven.

Er is een die speelt ook waarin Heiderich één van de hoofdpersonen is.

Ze zijn allemaal eigenlijk vertreffelijke detectives.

Philip Kerr leeft niet meer.

Dan had ik dat nooit van iemand gehoord.

Haarland Coben, C-O-B-A-N, en dat boek heet Tell No One.

Echt er reed in de spannende boek, kan je anders zeggen.

Ja, voor het titel zegt het al, Tell No One.

Dus ik ga je ook niet vertellen hoe het in elkaar zit natuurlijk.

En dan, Edem ook van Haarland Coben, Live Wire.

Dat duurt net even voordat ik er een beetje in kwam,

maar begin maar met die Tell No One, want dan weet u dat hij een aardig kan zijn.

Dat is een totaal ander boek, maar ontzettend leuk als u dat op rij stelt.

Dat is van een zekere Francis Spuford, S-P-U-F-F-O-R-D.

S-P-U-F-F-O-R-D.

En dat heet The Child That Books Builds.

Wat Spuford doet, is er eigenlijk schrijven over de boeken die hij als kind heeft gelezen.

En wat voor impact die op hem hebben gehad en hoe hij van het ene boek naar het andere kwam.

En nou, als u straks als het uitgekomen is, die jeugdverinneringen voor mij gaan bekijken,

dan zul ik u zien dat ik heel wat van Spuford heb geleerd.

Een ontzettend leuk boek, kan je anders zeggen.

Dan hebben we uitgebreid behandeld.

Dat is dat boek van Philips Pace and O'Brien, Houder, War, Walsch, Worm.

Ja, we hebben wel uitgebreid besproken, ja.

Dus ik geloof ook dat ik de titel toen heb genoemd.

Dan heb ik, ik had dacht, ik had alles van Achaan ter Kreegst die ik lees.

Ik moet even mijn neus snuiten.

Ja, ik heb een nieuwe boek gekocht, die zo godsvergeten straks zit.

Dan kijk ik die papier in de zak nog eens.

Oh, daar zijn ze toch, daar zijn ze.

En dit is een hele mooie lijst, mensen kunnen dit meteen even meeschrijven en dan.

Ze kunnen even, kunnen even vooruit.

Goed, ik dacht dat ik alle Achaan ter Kreegst had gelezen.

En ik weet niet hoe ik er nou eentje toen het aan kwam.

Deze had ik niet gelezen.

Murder in Mesopotamia.

Murder in Mesopotamia.

Misschien moet je denken, meesopotamia, dat weet ik niet precies.

U begrijpt het dan, moord in Mesopotamie.

Leuk boek.

Een typisch closed room mystery.

Verder is er eigenlijk niks, een closed room mystery.

Hoe en hoe is het gedaan als de deur dicht was en nou.

Gaan we maar doen.

Dan, daar heb ik het volgens mij wel, oh nee, dit over dit.

Dat is Ian McEwen, dat is de nieuwe McEwen.

John McEwen is een hele behoemde Engelse schijver.

Dat boek heeft lessons.

Ik ga dat ook weer niet uit de doeken doen, want daar gebeurt iets in.

Dat is eigenlijk het centrale thema van het hele boek.

En als ik het verklaapt, dan denk je misschien al meteen naal.

Het is ook een poging wat McEwen om, laten we zeggen, de recente geschiedenis in beeld te brengen

als achtergrond van een amoreuse, een hele merkwaardig en complex amoreuse relatie.

Lessons heet het.

Als u de omslag ziet, dan weet u wel welke lessons dat eigenlijk zijn.

En dan hebben we hier Hillary Mantel, een hele bomen beschrijfster.

Dit is een jeugdwerk, wat ze in de tijd totaal niet kwijt kon bij de uitgevers,

wat ik ook wel een beetje begrijp.

Het is 700 platzijden en het heet A Place of Greater Safety.

En het is in feite een beschrijving.

Volgens mij moet er een beetje inkomen, zoals voor veel hele dikke boeken.

Het is een beschrijving van de complexe relatie tussen, in feite drie,

hoe heet het, Franse intellectewelen die een hoofdrol spelen in de Franse revolutie.

In het bijzondere Rob Spier en Danton.

Twee totaal verschillende persoonlijkheden die allebei een hoofdrol hebben gespeeld.

Eerst, ja, ik kan best eigenlijk het eind verklappen, want dat weet iedereen,

eerst voor Danton onthoofd en ten slotte voor Danna ook Rob Spier onthoofd.

En als Danton in die waarop weg is naar dat, nou heet het, de Giotine,

dan roept hij als die bij Rob Spier voorbij komt,

dan roept hij ook van, jij komt ook nog wel aan de beurt.

En dat klopt, paar maanden later is Rob Spier aan de beurt.

Een revolutie die zijn kinderen opeet.

En dan heb ik nog een boek wat mij aangereikt werd in de vorm van een pdf over,

want het is gewoon gepubliceerd, je kunt er bij Bolkom kopen.

En dat heet wat mama niet vertellen komt.

En dat is geschreven door meneer Maasen, M-A-A-S-E-M.

En dat is een wonderlijk boek, want het gaat eigenlijk over een vrouw en haar dochter.

En die vrouw heeft een duisterige geschiedenis.

En die dochter wil natuurlijk graag weten hoe dat is, hoe wat verschillend dat er eigenlijk is.

En die moeder weigert dat te verterren.

Ook al pastertbaard doet ze her en twijget toe op het punt van haar duisteren achtergronden.

Wat de slotte er toe leidt dat haar dochter samen met die meneer Maasen op zoek had naar wat het zou kunnen zijn.

En helemaal komen ze daar eigenlijk nooit achter,

maar de beschrijving van de zoektocht is erg aardig.

Mocht je ooit eens ook zo'n zoek rij hebben, dan kun je daar nuttige tips op doen.

Maar het is misschien ook wel interessant, omdat het een beeld geeft van de gruwelijke ellende in midden en oosten Europa in de Tweede Wereldoorlog.

Een ellende die en door de nazisch wet veroorzaakt natuurlijk, en door de soffietunie.

De feiten allerbij natuurlijk criminelen en moordzuchtige regimes van een unieke aard.

Er is ook een beroemd boekrijk over dit probleem.

Kan je dan eventueel ook lezen, als je dit hebt gelezen.

Dat is van een Timothy Snyder, S-N-I-G-E-E-R, en dat heet Bloodlands.

En u begrijpt dat gaat over dit ellendige gebied waar de sterfstijg, dat is eigenlijk niet te vergelijken.

Wij vinden natuurlijk de Tweede Wereldoorlog al heel erg in Nederland, maar dit zijn, dit is onvergelijkbaar.

En dat immense drama in oosten Europa, dat komt in feite in dat boek ook aan de orde.

Dat is voorlopig wat ik hier heb.

Dat is heel wat. En nog eventjes, hoe ben je aan deze lijst gekomen?

Door totale willekeur.

Ik had het zo niet. Ja, ik laat ik zeggen hoe gaat dat.

Misschien toch wel een nuttige vraag die je stelt.

Fansen Spufford heb ik al jaren geleden gelezen omdat ik het zo'n leuke titel van.

En niet waar de child het boek speelt.

Ik vond het toen een bijzondere boek, ik heb er veel van opgestoken.

En ik dacht ik kan ook wel een best een beetje mijn jeugd herinneringen op deze wijze vorm geven.

En als dat ook goed, dat is ook Alison Looie heeft ook leuk geschreven over kinderliteratuur.

Dat ik weet de titel nu niet zo 1, 2, 3, maar dat zal ik volgende keer dan nog wel even.

Alison Looie is in Fran, een Amerikaanse romanschrijfster.

Die ooit een bijzonder amnisante roman heeft geschreven.

En die heette de woor between the dates, dat gaat eigenlijk over een echtscheiding.

Maar ook over de kinderen van de beide dates.

En het start met de dates.

Nee, zij zit aan de ontbijttafel en dan eens ziet ze haar kinderen die ondertussen pubers zijn gekomen.

Ze zijn geworden.

En dan denk ze bij ze zelf het waren zulke schatjes, het waren zulke lieve kinderen.

En het zijn monsters geworden.

Dat is zo geestig, niet waar.

Alle ouders worden natuurlijk verrast door de puur betijd van hun kinderen.

Dat die kinderen dan natuurlijk ja en allerlei opzichten inderdaad.

Van schatjes en monsters van nou niet allemaal hoor.

Dus dat is Alison Looie.

Zie je er moet de waarde over is, maar ik zal het volgende keer zal ik zeggen.

Ja, ik geloof dat het boek heet boys and girls forever.

Maar ik ben er niet helemaal zeker van.

Hoe kom ik aan die detectives, dat is een beetje.

Ik lees alles digitaal.

Laat ik dat erbij zeggen van deze boeken heb ik op ingedrukt de vorm in mijn bezit.

Die heb ik allemaal op mijn sorry, neemt u mij niet kwalijk op mijn Immorale Amazon Kindle pagina staan.

Maar het is niet anders.

Ja, je ziet vanzelf wel op het, als je een beetje rondsverfst op dat internet.

En dan zeker omkijk naar boekbesprekingen.

Kijk dan wel eens in de Guardian en kijk wel eens in de New York Times natuurlijk.

Die elke week een heel bijvoelste heeft.

En dan merk je wel dat sommige boeken daar goed scoren.

En dan neemt bijvoorbeeld die halen en kopen waar ik nooit van gehoord had.

Dan denk je gelak aan een zendje proberen.

En dan merk je toch dat het vaak qualitatief heel behoorlijk in elkaar gezet de boeken zijn.

Zo werkt het ongeveer dat je het is een beetje.

Ja, daar zit er zeker een toefasfactor in.

Want je komt er al heel snel achter dat er een gigantische, onoverzienbare productie van dit.

Neem, neem dat boeken, neem die venten.

Eén van de behoemdste Amerikaanse thrillercijfers over dat begint met dat advocaatekantoren.

Verfilmp met kruisende hoofdglol.

Boeken zijn overigens een stuk beter dan filmen met mijn idee.

Weet je wat dat boek, volgende keer.

Dat zou ik direct moeten weten natuurlijk.

Het is een advocaatekantoor, want het blijkt door de man.

Een hele jonge, veelbelovende advocaat wordt aangenomen door een advocaatekantoor.

Hij krijgt meteen een spiksprint, een nieuwe BNB en hij zegt paradijze paarden.

En dan stap voor stap voor stap komt hij erachter dat dat kantoor alleen voor de manvjaar werkt.

Spannend hoor, echt spannend.

Oké, ik zal volgende week zijn tal van Duisterhuis die meteen op.

O, dat is dat en dat en dat.

Maar goed, ik weet het jammer nog, maar ik doe dit moment niet te herinneren.

En hoeveel uur in de week lees je?

Nou, dit is vakantiewerk, dus dan lees ik gewoon naar...

Even kijken, ik slaap 7,5 uur.

Ik wandel in de vakantie ongeveer 2 uur.

Ik eet 2 uur pannenkoeken met de kinderen, met de klein kinderen.

Dus hoeveel ben ik nu? 7,5 plus 4, 15,5.

Nee, natuurlijk 11,5 en wat deed ik nog meer? Ik deed nog iets wandelen.

Dus ja, alle andere tijd heb ik gelezen.

Maar door de week als je ook met dingetjes bezig bent,

dan is de vakantie wel dat je een boek open slaat lagen.

Nou, wat ik nu wel eens heb, is dat ik...

Ik heb natuurlijk die, hoe heet het?

Die al die intelligents die komen op.

Hoe heet onze vriend Kennedy, Engineers for Victory?

Dat heb ik al een tijdje gelezen, maar dan kijk ik wel even na wat ik voor streepjes heb gezet.

Nou, dat kost me nu hetje ongeveer.

En dan, wanneer had ik dat gedaan gisteren, was ik denk 1 uur naast.

En dan trakte ik mezelf op een ondetective uur of hoogst enkelemaal.

Kijk ik een film voor de streaming, maar dat is toch wel een geschenk aan mezelf.

En wat vind je ontspannender? Lezen of streamingsdiensten kijken?

Dat is een hele wonderlijk en interessante zaak.

Als het puntje bij paaltje komt, lees ik liever dan dat ik naar een film kijk.

Er zijn wel eens films die gewoon wel goed in elkaar zitten en dan denk ik, pa, dit is kwaliteitswerk.

Maar ik lees liever.

Volgende keer dus de kerk die we bespreken?

Ja, de vauw een keer indrezen.

Zo kijk je maar vast even.

Toen het orgel klaar was en ingewijd werd, heeft Wachter opgespeeld.

En ik kijk even wat ik nog op het lijstje herinneren we onszelf daar even aan.

En daarna komen die bombardementen.

Bombardementen, Frankrijk?

Dat is heel passend, omdat de vrouw een keertje volledig in elkaar gebomberd is.

Precies, en hebben we nog Frankrijk na de wereldvoerder?

Ja, dat doe ik, daar ben ik nog mee bezig.

Ik heb daar het probleem, ik heb dat volgens mij al een keertje onthuld.

Dat Frankrijk in, van 46 tot 58, 21 verschillende regering heeft gehaald.

Is de vraag eens een beetje wat moet je wel vermelden, welk niet?

Laat de hoofdleinen doen.

Ik moet zeggen wat opvallend is, dat die elektrante glorieëuze, dat ook in Frankrijk heb je die enorme spurt, de enorme economische spurt.

Ja.

Het komt aan bots, maar elke keer, voorlopig, beloof ik niks.

Spannend, hè?

Interessant in alle verschillende.

Dus nu haak ik nog naar Amerika, 9 dagen.

Dus dan misschien, dat vind ik ook nog niet.

Je komt niet al te spannend, maar een beetje spannend.

Ja, ja.

Ik zal niet voor rapporteren over de musea in Boston.

Die ken ik eigenlijk al vrij goed, maar ik zal nog eens uitleggen wat er zo hangt in.

Het zou toch toewal nog in Boston zijn, maar zevenaar moeten gaan kijken.

Ik hou zo nog een onderwerp aangedragen door René, die vraagt zich in de Telegram-groep van deze podcast af of het N-woord nog gebruikt kan worden.

En hij voegt ook aan het toe van wat is nou eigenlijk de definitie van dat woord.

Nou, die zetten we op het lijstje René voor de volgende aflevering.

Mocht je die niet willen missen, abonneer je dan op deze podcast, want dan krijg je hem vanzelf in je fiets te zien.

Hallo.

18 Europianen.

Dat zijn vuile imperialistische verovergaars.

Nog meer geschiedenis hoor je in het luisterboek Industriele Revolutie.

Moordschutige typisch die de wereld halverwege naar de verdomme is hebben geholpen.

Maarten Verossum geeft drie uur lang college.

Eigenlijk had de Industriele Revolutie zich in China af moeten spelen.

Bekijk de beschrijving bij deze podcast en dan vind je vanzelf de link naar het luisterboek.

En in de podcast Sea Level is de man te gast die pas 34 was toen hij de leiding kreeg over één van de imposantste hotels van ons land.

Wie het is, hoor je in Sea Level.

De link naar de podcast staat in de beschrijving bij deze aflevering.

Machine-generated transcript that may contain inaccuracies.

Uniek! Maarten⁠⁠⁠⁠ onthult de kennisbronnen die hij raadpleegt voor zijn colleges, podcast en TV-optredens. Hij heeft een lijstje met boeken die hij exclusief deelt in deze aflevering. ⁠Tom⁠ heeft vragen van luisteraars over de BES-eilanden, de leeftijd van Biden en Japan. Praat door op WhatsApp met luisteraars.
🎧 ⁠⁠⁠⁠Tip: Luisterboek Industriële Revolutie
💬 ⁠WhatsApp-groep met Maarten
Shownotes⁠
🙏🏻 Kleine donatie
🎧 ⁠⁠⁠Luisterboek Minister-Presidenten
🔥 ⁠⁠Schaden consultants de economie?
💬 Praat door op Telegram
📱 Volg ons op Instagram
Meld je aan
✉️ Nieuwsbrief
Luister en kijk terug
🎧 ⁠Koningsdrama: McCarthy afgezet
🎧 Belasting betalen is diefstal?!
🎧 ⁠De lijst van Pieter Omtzigt
Social media
👉🏻 Volg Tom
👉🏻 Volg Maarten
👉🏻 Boek Tom als dagvoorzitter voor je event