Maarten van Rossem - De Podcast: #427 - Minister Wiersma heeft karakter-defect

En maar zij zei nee wat leuk, wat een leuk onderwerp, ja dat is ideaal voor onze kandidaten.

Maar ja die kandidaten, dat waren 16 ontspoorden psychopaten van jeugdige leeftijd.

Ik was nog geen 5 minuten bezig of ik begreep dat ze helemaal niet wisten dat er een 2e wereldoorlog was geweest.

Het is wel awesome dat jullie mij horen.

Gisteren waren wij bij de dag van het praktijkonderwijs.

Een speciale dag die helemaal in het teken stond van het 25-jarige bestaan van dat praktijkonderwijs.

Met zoals dat vaak gaat bij congresivelezingen.

Maar ook bekende gasten, Prinses Laurentien die opende de dag.

Stadsecretaris Maarten van Ooyen die was er om in te gaan op de combinatie tussen de zorg en het onderwijs.

Dennis Wiersma die was er ook.

En Maarten en ik mochten de dag afsluiten met een speciale live podcast.

Wat we het wel even over moeten hebben is Dennis Wiersma die was hier vanochtend.

En wij hadden het in de podcast erover dat we hem misschien zouden ontmoeten vandaag.

En toen ze gapte hij nog tenzij hij woedend in een kooi wordt afgevoerd.

Wij waren er natuurlijk niet bij want we komen net eigenlijk binnen.

Maar even, hoe was Dennis Wiersma mevrouw?

Was u er bij vanochtend?

Ja, wil je een gepast antwoord of een eerlijk antwoord?

Nou, het was fijn wat hij er was, maar inhoudelijk hebben we weinig gehoord.

Ik moet even eerlijk staan, hij heeft wel twee toezeggingen gedaan.

Dus nee, ik moet hem een klein beetje kwaliteren.

Oh, en wat waren die twee toezeggingen?

Dat de overjaakaard komt, was de ene toezegging.

Dat was gevraagd natuurlijk door de leerlingen.

Je moet nog één keer halen, we hebben het niet gehoord.

De overjaakaard hebben de leerlingen in het praktijkonderwijs niet als de antredenroute volgen.

En hij heeft toegezegd dat hij gaat regelen,

dat leerlingen in het praktijkonderwijs dat ook gaan krijgen.

Dus het heeft wel iets opgelijven, dus ik probeer dan toch maar positief te zijn.

Nu moet het ook nog komen, want tussen toezeggingen...

Ja, dat is de volgende juist.

Als je dit zo hoort, hoe luister je dan aan Maarten?

Ik vond het gek dat die leerlingen in het praktijkonderwijs geen overjaakaard hadden.

Ja.

Maar gezien ooit de bedoeling was,

overjaakaard hebben we overste dank ook aan bezuinigingspolitiek,

ze hadden uitgerekend dat het zuiniger was om iedereen in overjaakaard te geven,

en dan te minder op de beursen.

Nee, dat is bijna altijd zo, dat er beleid wordt gevoerd,

en dat er dan gezegd wordt,

ja, dat is in verband met de menselijkheid,

en de menselijke waardigheid, en het is ontzettend nuttig en beter.

Maar als je daar even doorheen prik, blijkt het altijd een bezuiniging te zijn.

Laten we zeggen, het pasend onderwijs is voornamelijk...

een enorme bezuinigingsoperatie die totaal mislukt is.

Het zou wel passend zijn als het...

Maar van je van te voren wist dat die zou mislukken.

Omdat die gebaseerd was op het wonderlijke idee...

dat een onderwijzer of onderwijzerijs in de klas met 31 leerlingen...

er best nog drie lastige patiënten bij kan hebben.

Wat een wonderlijke gedachte is natuurlijk.

Maar dat gaat over de OV-kaart.

Ik ben ook wel even benieuwd van de opmerking van bevrouw,

dat Wiersma, toch met een beetje thuiswedstrijd,

speelt hij hier vandaag dat we te horen krijgen.

Inhoudelijk heeft hij niet heel veel gezegd.

Nee, maar dat had ik wel kunnen voorspellen.

Ik wilde je ook rutten kunnen uitnodigen.

Er was er helemaal niets gebeurd, inhoudelijk.

Ja, ooit was ik van een soort clubje...

wat regelmatig sprekers uitnodigde.

En met name de voorzitter daarvan...

die wilde enorm gaan belangrijke sprekers uitnodigen.

De directeur van de Shell, de Russische ambassadeur,

dat type van luik.

En dan zei ik, dat moet je niet doen,

want die luide hebben niks mee te delen.

Want die zijn zo belangrijk dat alles wat ze zeggen,

dat komt in de krant en dat hebben ze liever niet.

Je moet eigenlijk mensen uitnodigen...

die, laten we zeggen, op twee niveaus daaronder ontevreden zijn.

Dat is wat je hebben moet.

Dat lijkt me voor de onderwijswereld ook te gelden.

De laatste persoon die ik zou vragen is Wiersma.

Dus ik vond eigenlijk het feit dat hij zich niet wierst...

kan wel een goed idee om hem niet uitnodigen.

U gelooft toch ook niet dat die dat beter wordt?

Het is gewoon een karakter defect.

Dat zijn net...

Je moet gewoon...

U vindt dat enorm komisch,

maar die man...

je hebt een bekende probleem van vrouwen die door hun man mishandeld worden.

Nou, die man, en na elke gelegenheid dat dat gebeurd is,

belooft die man beterschap.

Dat gaat zelfs met een deskunnelige praten.

Ik kan je garanderen dat als die man dat doet,

beter meteen een punt achterzetten.

Want het helpt niet.

Het is een karakter defect.

Je moet gewoon een echterhoud uitzoeken.

En advisier ik nu aan de aanwezige dames,

die in een of zins klunzige indruk maakt.

Zodat u met minimale sportieve training

hem buitenwester kunt slaan.

En slaan meteen terug.

Laat het niet langzaam uit de hand lopen.

Het leek me dat weersmaasheid op een en zins andere manier

van hetzelfde laken en pak is.

Dus ik geloof totaal niet aan verbetering.

Vroeger of laat moet het weer fout gaan.

Ja, we weten ondertussen een hele reeks van dit soort van voorbeelden.

Maar ook voor uw geld, als u een chef heeft

en die regelmatigheidseslof schiet,

a, doe er iets aan.

En doe iets terug.

Dat is van het grootste betekenis.

Dit soort van problematische persoonlijkheden

heeft daar zelf ontzettend veel aan.

Het zou Matthijs van Nieuwkerk enorm zijn uitgekomen

als een chef al in een vroegstadie met gehalte gezegd

houden ze op met dat idiotige schreeuw.

En houden ze op met het feit dat mensen die iets verkeerds hebben gezegd

op hun knieën naar je toe moeten kruipen

om te zeggen, spijt me heer Jezus, dat ik iets fout heb gedaan.

Dus treed meteen op, accepteer het niet.

We zijn hier vandaag op dit dag van het praktijkonderwijs.

Ik stel de snelste vraag, dus ik snap wel dat je dat afdraalt.

Ik heb het voorhalen, uurt u ook geluisterd.

Wat moet ik daarvan zeggen? Ik weet er geen boven van.

Helemaal niet.

Het lijkt mij dat, jeugdzorg,

dat is zo'n beetje de grootste etterende woonde

in het sociaal beleid in Nederland,

maar dat zal 30 of 40 jaar zo bij mij weten.

Dus dat probleem hebben we nooit opgelost,

dus daar gaan we nu waarschijnlijk ook niet opgelost.

Waarom niet? Dan durf ik niet te zeggen.

Maar ik denk dat het iets te maken heeft

met enorme veelheden, instanties die daar

kruislings mee bezig zijn.

En dat geldt natuurlijk voor allerlei problemen

waar we in Nederland mee worstelen.

Die worden voor de oplossing daarvan,

wordt in het bijzonder gehinderd

door het administratieve complexiteit.

Als je dat niet op een of andere manier wat simpele organiseert,

ik moet zeggen dat ik wel eens wat gelezen heb

over de organisatiestructuur van het onderwijs

in de breedste zin in Nederland,

dat je denkt, grote god,

als er nou ergens perestroika nodig is,

dan is het daar wel.

Ja, u bent er al lang vergeten wat perestroika is,

daar bereid ik ook wel,

maar dit gaat meer om de vergelijking van de systemen.

Want u weet, toen de DDR vergeten ging,

zijn alle Oost-Duitse ambtenaren

die zijn naar Nederland geemigreerd.

Ja, dat is eigenlijk...

Ik onthuile een nieuwtje, dat wist niemand.

En de ene helft is bij het ministerie van Onderwijs gaan werken.

En de andere helft werkt in Hilversum.

Maar dat vind ik wel interessant.

Je hebt natuurlijk, mag je wel zeggen,

een onderwijs achtergrond, omdat je natuurlijk wel

misschien een andere sector hebt,

langer tijd voor de klas voor de groep gestaan.

Hoe kijk je dan uit belang van praktijkonderwijs?

Ik heb natuurlijk mijn hele leven voor de klas gestaan.

De collegezaal heette dat daar volgens mij?

Echt klaserig, was het niet.

Ook daar heb je trouwens de normale onderwijsproblemen.

Dat meisjes op de eerste rij met elkaar

vakantiefotos gaan laten zien, wat je ook doet,

hoe leuk je het ook doet.

Dan stond het denk je, weet je wat,

ik kom een keer naar Groene Zwembroek,

dan zullen ze toch van 40 minuten opletten.

Niet dat ik dat gedaan heb, overigens.

Maar dat praktijkonderwijs is natuurlijk

totaal anders, omdat je bekijk,

ik heb alleen onderwijs gegeven door ze iets te vertellen,

wat ze in principe ook prima thuis in een boek hadden kunnen lezen,

maar dat doen ze meestal niet.

En je kunt er misschien nog een lollige draai

aangeven tijdens de college.

Maar dat praktijkonderwijs,

dat hele idee dat ik iemand zou moeten leren

hoe die moet figuur zagen,

dat zou zeker in mijn geval niet waar,

ik heb nooit meer gefiguur zagen

dan ongeveer de snavel van Donald Duck,

en dan brak het zaagje.

En dat bleef breken.

Ik geef nu, ik moest iets bedenken

wat ik zelf ooit met de handen heb gedaan

en nou ja, ik dacht dan, figuur zagen.

Dan was ik laatst op een school voor een opname

en daar hadden ze ook een heel leuk praktijklokale

en ik keek meteen naar een meisje

waar ze aan het figuur zagen.

En ik moet zeggen,

ik deed mij ongekend genoeg

dat ik meteen zag dat het zaagje brak.

Ik dacht, het ligt niet aan mij.

We zijn nu 70 jaar verder

en de zaagjes breken nog steeds.

Ze moesten bovenin een profieletje van zichzelf uitsagen

wat ik ook al weer typisch voor onze tijd vond,

dat je een selfie zagt.

Ze waren allemaal bezig zelf eens te zagen.

Maar redeneer het doel op dat praktijkonderwijs,

wat daar had je er over?

Het lijkt mij dat voor het praktijkonderwijs geld

wat voor alle Nederlandse onderwijs geld

is dat de docenten ongetwijfeld

beter betaald zouden moeten worden

dan het geval is.

Er is een groot structureel probleem

in het Nederlandse onderwijs

dat de status van onderwijsgevende

in de verste verte niet meer is

wat die bijvoorbeeld een half eeuw geleden was.

Onderwijs, er was vroeger een persoon van enig gewicht

en laat staan een docent die iemand kon leren

hoe je moet figuren zagen.

Dat was iemand van nog veel groter gewicht natuurlijk.

Die status is grotendeels verdwenen

en je moet je aanvragen

wat de kerk in onze cultuur graamde

en ook trouwens in de betalingstructuren

dat die docenten zo ontzettend veel terrenen

waarschappelijk terrenen verloren hebben.

Nou goed, dat zou je iets aan kunnen repareren natuurlijk.

En iedereen vertelt je dan

dat sinds het jaar 2000 hebben ze, weet ik,

hoeveel tientallen miljarden in het onderwijs gestoken

maar dat schijnt allemaal bij het middenkader

terechtgekomen te zijn.

Dat was ook aan het zelfs aan de universiteit

een groot probleem

dat er werd wel meer geld ingestopt

maar dat bleek altijd de verdwijnen

in het faculteidskantoor.

Daar hadden ze ook de hoge poligtapeit

en verantwoorden op strak de kunst

en zo'n handgetimmende tafel van Rubinehout

en nou ja, je kent dat wel

hoe dat tegenwoordig allemaal moet.

En ik dacht altijd van

als ze deze tienduizenden euro's

die hier aan het gespendeerd zijn

nou is gewoon aan wat extra docenten

zouden worden gegeven.

U heeft geen idee

wat voor wonderbaalijke situaties

ik les heb gegeven

in ingestorte kerken

en in verlaten scholen

waar de verleermuizen rondvlogen

gaan ze m'n doel

allemaal wegen ruimte en geld gebreken.

Ja.

U bent toch niet.

Oh, die ben ik vergeten.

Ja, dat dacht ik nog aan, ja.

Dank.

We zijn er niet, we zijn er niet.

Nee, maar die zijn er niet. Dank je wel.

Nou, dit zijn de vragen.

Heb je dit gezien?

Jullie hebben als schulders allemaal ingeleverd.

Het stonden bussen

en dan konden mensen allemaal vragen in het stuur.

Dan gaan we zo allemaal beantwoorden.

Nee.

Nu even nog terug naar die faculteit.

Want die leiden eigenlijk aan dezelfde problemen

denken als een groot deel van de onderwijswereld.

Namelijk dat toen ik in Dienstrand in,

natuurlijk al heel lang geleden in 1971,

had het faculteiskantoor drie medewerkers.

Namelijk een bejaarde boekhouder

en mevrouw die de deur opende

en mevrouw die de koffie zetten.

Dat was nog niet voor de emancipatie,

zal ik me zeggen.

En toen ik vertrok had het faculteiskantoor,

ik schat 25 academisch gevormde medewerkers,

die alle mogelijke, ongelooflijke, belangrijke dingen deden,

terwijl ze op dat hoogpolig tapijt zaten

en aan die aan de winenhoudtafel aan het vergaderen waren.

Terwijl ik altijd dacht,

die luisteren, die hebben ze nergens goed voor.

Ja, als je iets deed of als je iets met de publiciteit was,

dan kwam er altijd belderder iemand op,

kan ik je publiciteit verzorgen?

Nou, liever niet.

En dat kan eigenlijk verstandig.

Mijnzelf ook wel, toch?

Ja.

Nou, wat dat vond ik karakteristiek

voor de ontwikkeling van de onderwijswereld.

Ja, dat was wel een hoop geld extra ingestoken,

maar geld waar wij gewoon in de klas,

als u het zo noemen wil, of kolezen geeft,

niets, maar er ook niets aan hadden.

0,0.

Ja, of je moet het lolen vinden

om in een eigen stortenkerk.

Ik herinner me dat ik begon aan een werkkolezen holocaust,

op zo'n cel heb ik ook al een zware titel natuurlijk,

en we waren nog geen 5 minuten op slag,

om het orgel begon te spelen.

Ja, jij kijkt dat zoals dat het normaalste zaak van de wereld is.

Je begint dan een kolezen holocaust en zapt,

dat begint het orgel te spelen.

Nou, nee, en die man die op het orgel speelt,

ik heb voor dit uur het orgel gehuurd.

Ik heb de kerkruimte gehuurd.

Dat was een sympathieke man,

omdat ik 15 luisteraars had,

en hij in principe 0 omdat hij niet was gekomen

om iets luisterwaardigs te spelen.

Maar Martin Kollen, hijwege,

die zegt dus wat is je connectie met het praktijkonderwijs,

maar die is er dus eigenlijk helemaal niet.

Mijn connectie met het praktijkonderwijs

is afgezien van dat de figuren zagen 0.

Oké, heel goed.

Dan even een andere vraag, die vaak gesteld wordt.

Maar dat is ook niet mijn taak, toch?

Ik dacht dat ik in een algemene zin iets over onderwijs in Nederland moest zeggen,

omdat het onderwijs in Nederland zich,

in de opzicht op alle niveaus in een soort crisisituatie bevindt,

waarvan de Nederlandse overheid

zich maar in zeer beperkte mate bewust lijkt te zijn.

Maar ik weet bij Rutte natuurlijk überhaupt nooit

of hij überhaupt bij bewust zijn is.

Wat vond je net van Maarten van Ooye, wat hij zei,

want daar hadden we natuurlijk iemand die er iets aan kan doen.

Dat leek mij een hele verstandige, jonge politicus.

Zijn broer zit in de zaal, hè?

Ja, dat had ik begrepen.

Dat begreep ik wel.

Wat hij zei, dat dacht ik van ja...

Je weet hoe dat in de politiek gaat,

is zo lang als het breed is.

En ze zijn ook altijd ja,

maar je moet er niet op rekenen dat.

En misschien, we gaan proberen,

we gaan proberen,

nou ja, wat heeft deze regering dan niet geprobeerd,

wat niet geslaagd is.

Wat ik als praktijcavang in het onderwijs heb

op heel recent,

is dat ik les ging geven op de lage school van mijn kleinkinderen.

Ook alweer twee of drie jaar geleden

toen ze daar nog op zaten, nu niet meer.

En ik loop dat lokaal binnen,

een hele fatsoenlijke school, Koningin Willemine school.

In Haarlem, tenminste, ik geloof dat in Haarlem is,

maar het kan ook net over de gemeente grens heen zijn.

Ik vond ook het gebouw,

het is zo'n gebouw van de jaren 2030,

dat ik toch eigenlijk verwaarloosd

met van die vieze pleetjes.

Dat je denkt, ik hou het nog even op.

Ik doe het thuis wel, want dit, dit,

dat is ook heel krachtig,

dat stik die hele school,

wat een hoop personeel ontliep,

je had precies één man in dienst,

dat was daar men uwens is.

En dan kun je zeggen, ja, prima,

emancipatie zijn allemaal verhouden,

maar het is misschien wel lolig

dat je ook een beetje de gemikste populatie hebt.

Lesgeef ik, geen kinderen uitleggen

hoe televisie werkt.

Nou, daar ben ik absoluut niet in geslaagd,

kan ik je wel zeggen.

Ja, eigenlijk, alles wat je op zo'n school zegt,

moet je opnieuw zeggen,

omdat je vaak in metaforen spreekt,

er was geen reed van begrijpen.

Dus als je zegt van, nou,

televisie is een heel raar circus,

dan denk je aan paarden die een intent

aan het in het ronde loopt.

Maar ligt het dan aan jou of aan de leerlingen?

Nou, aan mij natuurlijk,

als ik gewend ben in een reeksel van metaforen

te spreken,

maar dat is voor die kinderen in die klasvinden

die denk ik, die in eerste instantie

zien zij, dat is letterlijk.

Dus ja, wat viel mij op

dat de meisjes toch nog erg,

nee, wat viel mij in eerste instantie?

Ik liep die wat tokaal binnen,

ik keek naar die onderwijzer,

die over de roze haar had.

Ja, en ze had elke week

andere kleur haar.

Dat was zo heel populair doorgewoord op die school,

voor mij ook nog een overweging geweest,

maar goed,

Tom heb me niet gedaan.

En ik zei tegen die onderwijzeres,

hebben jullie twee klassen samengevoegd,

maar het zat tot de noctoevol

met van die braven kindertjes.

Nee, dat was niet het geval,

er zaten ruim 30 kinderen in die klas.

30 kinderen, dat is even veel

als er in de klas zat

waar ik mijn lagerschoolcarrière begonnen,

1950, ja, dat is een lange leven.

En ondertussen zijn we in Nederland

tussen de vijf en zeven man

zo wel vang geworden

en we zijn er niet in geslaagd

om de klassengroten te verminderen.

Terwijl we ook niet op dit moment

met een babyboom zitten, in tegendeel.

We plant ons absoluut niet voor.

Ja, daar wil ik wel iets over zeggen,

maar...

Het is vrij simpel advies voor de jongeren.

Je moet wel gaan op tijd naar huis

en doen er wat dan.

Nee, dus die klassengroten is hetzelfde

als die 70 jaar geleden was.

Dat is natuurlijk absurd

dat ook een tweede kamer daar

niet tegen een opstand komt.

Dat dat niet een schambaal is

wat rondgesproken wordt.

Kijk eens wat de klassengroten

in de Scandinavische lande is.

Die zit onder de 20, dat is standaard daar.

Zelfs een schotland,

hoorde ik van iemand die daar reisde.

Niet waar zat het onder de 20 wel.

Wij zijn een schatrijk land.

We worden tot de top 4 van de Europese Union.

Dat is Luxemburg nog maar 1.

Dat is een crimineel roofstaatje,

dus eigenlijk zijn werk nummer 2 of 3 of zo.

Hoe hebben we het voor elkaar gekregen

dat we daar niets aan gedaan

en dat we dat een acceptabeler situatie vinden?

Ik vind dat raar.

Ik vind dat heel erg raar.

Wat zou je advies dan dan?

En dan sadel je dus die mevrouw

met dat roze haar op

met drie leerlingen die leren opvoedingsproblemen hebben.

Maar hoe zou je het dan doen Maarten?

En wat zou je advies zijn?

Nou, je begrijpt wat mijn advies in dit verband zou zijn.

Dat als ik minister van Onderwijs zou worden,

zou ik dat alleen worden op voorwaarde

dat de klasse in grote stappen naar beneden gaat.

En dan zou ik...

APPLAUS

Ja...

Ik ben sympathiek dat u klapt,

maar ik word geen minister van Onderwijs.

Dus...

die is een beetje verspeelde energie

om met mij even zo te zeggen.

Zullen we wat vragen doen uit de zaal ook?

Over iets wat we vaak ook besproken hebben in de podcast.

Laag opgeleid of praktisch opgeleid.

En de termen dat tussen.

Onder andere, een vraag van Marks.

Die heeft daar iets over gezeld.

Wat vind je daarvan, van die termen?

Ja, dat lijkt aan de ziekte

die waarbij onze samenleving ook aan leidt.

Wij denken dat als we de woorden veranderen,

dat de wereld dan ook veranderd.

Maar dat is helemaal niet zo.

De wereld blijft gewoon hetzelfde, maar de woorden zijn veranderd.

Maar hoe komen we van het stichtbaar worden gevraagd?

We hadden toch wel over de werkstad.

Het was toen een interieurverzorgster.

En tegenwoordig moest ze in Delft gestudeerd hebben.

En daar gaat ze bedoel.

Het is hetzelfde probleem als dat we voortdurend bezig zijn

om ons eigen verleden te veranderen door excuses aan te bieden

en monumenten op te richten.

En nog eens een extra pannenkoek te eten.

Het is allemaal van een opmerkelijk

tot niets verplichtende kinderachtigheid.

Maar Mark zegt theoretisch en praktisch opgeleid voldoed

nog niet welke rol kunnen geleerden zoals u daarin spelen.

Geleerd als ik.

Ja, dat schrijft Mark.

Is Mark in de zaal? Waar zit Mark?

Oh, daar zit-ie.

Nou, misschien, kijk.

Mark, dan ga ik even dat ding naar je toe gooien.

Misschien kun je hem even toelichten.

Je kunt er wel voor lagen opgeleid,

de nieuwe woordverzin, de praktisch opgeleid.

Maar iedereen weet wat praktisch opgeleid is.

Dat is namelijk lagen opgeleid.

En ja, zo hebben we het onderwijs.

Er is een hele vervelende situatie die dat heeft

volgens sommigen,

naar de tweede wereld,

toch nog een hoge mate,

is dat gedefineerd als een emancipatorproject.

Maar het onderwijs is helemaal geen emancipatorproject.

Ongelukkig wijs

is het onderwijs een meritocratische project

waar aan de lopende band

geselecteerd wordt

op wat je wel kan en wat je niet kan.

Maar Mark, hoe denk jij dat,

want jij schrijft opgeleid,

dus als Maarten het kunnen daar misschien een rol in spelen.

Hoe zie je dat voor je?

Nou, ik heb geen idee hoe dat precies voor me zie.

Ik denk voor de kinderen die wij doceren,

dat die de erkenning krijgen die ze verdienen.

En dat dat ook

door bijvoorbeeld mensen

als meneer van Rossum

maar ook andere

ja, vaker voor het voetlicht wordt gebracht.

En ik voeg maar af

of u daar zich zelf een rol in

zag spelen.

Door het podium wat u heeft bijvoorbeeld?

Door het podium wat u heeft.

Ik zeg de slimmste mens, ik noem maar wat.

De slimmste mens, dat we er ook gaan figuren zagen.

Nee, maar ja.

Ja, leuk idee op zich.

Ik zal het morgen voorstellen.

Nou, maar slimm wordt, en dat schrijft Mark

een beetje op dit blaadje.

Slimm wordt natuurlijk geassocieerd met hoge onderwijs

en lage onderwijs, misschien met doel.

Ik moet zeggen dat ik aanzienlijk meer bewondering heb

voor de meneer die mijn cv

weet om het mee te repareren.

Want of het vaak ook al lastig is

en ook omdat ze niet kunnen komen

omdat ze geen personeel hebben enzovoort.

Dan ik heb, vooral,

daar is geen mens waarschijnlijk in Nederland

die zoveel dokter anders heeft

opgelijkt als ik.

En als u zegt waar dat allemaal

geniën.

Nou, het woord geniën

is dit een enige.

De meeste stelde niks voor.

Wist u dat in de wet staat,

dat universiteiten leiden op

tot zelfstandige beoefeningen van de wetenschap.

Dat staat in de wet.

Als wij ons aan de wet zouden houden,

dan schat ik dat het aantal habiturienten

al heel goud door tien gedeeld zou moeten worden.

Ongeveer.

Schat dat tien procent.

Misschien met wat bijscholing en jeugdzorg.

Wel.

Zelfstandig de wetenschap

kunnen beoefenen, maar de modale

afstuderen er absoluut niet.

Ze zijn vier jaar van de straat.

Ze hebben misschien tegenwoordig

met Zet een leuk stukje geschreven.

Maar ik heb daar niet zo'n

verschrikkelijk hoge pet van op.

Het probleem is dat we een enorm hoge pet

op hebben van datgene waar we helemaal

niet zo'n hoge pet op van zouden moeten hebben.

En niet zo,

niet waarvan die meneer die mijn

centrale verwarming komt,

repareren.

Ik ben docent techniek, dus u bent van harte.

Welkom voor een lesje figurezagen,

dat er zeiden.

Ik denk dat het mogelijk is

om mij te leren figurezagen zonder

dat het zaagje breekt.

Fantastisch, kom maar langs.

Wat ga ik uitzagen dan?

Proven.

Maar als die loodgieter

bij u komt, en dat gaat niet

om u, maar het gaat om

in het algemeen, als die loodgieter komt of een ander,

de waardering inderdaad

uitspreken, financieel.

Het zitten hem in heel veel dingen.

Ik begrijp u bezwaar heel goed

en ook wel van deze andere woorden

moeten gaan gebruiken.

Maar dat komt omdat deze verschillen

die worden alleen in onze eigen cultuur.

Dat is namelijk in essentie

meer etocratisch.

Dus als je de Nobelprijs wint,

dan heb je meer status dan

wanneer je bijvoorbeeld Donald Duck kunt uitzagen

zonder dat het zaagje breekt.

Dat is het probleem waar we voor staan.

Wel, ik bevolg de tweede aanzienlijk moeilijker

achter dan het eerste.

Ja, even nadenken

dan komt u er wel op dat het wat

wat ik hier met elkaar vergelijken heb natuurlijk.

Maar je kunt

niet 1, 2, 3, dit soort van

reale uitgangspunten veranderen.

Dat is wel enorm lastig.

Dat komt ook omdat ons onderwijs

in allerlei opzichten zelf al

decennia op een systeem draait

waarbij eigenlijk theoretische

kennis of als u dat zo wil noemen

algemeen een ontwikkeling

of slimste mensvraag soorten

belangrijker

acht dan die technische opleiding

die u als docent

geeft. Terwijl

iedereen begrijpt dat u

een diode voorbeeld geeft waar je aan ziet

hoe ze hier vaak

theoretische kennis overschat wordt

en technische kennis onderschat wordt.

U weet, er was

een moment in de Nederlandse

schiets dat wij de meeste sociologen

per hoofd van de bevolking hadden.

Allemaal mensen die donderdokterans

in de sociologie waren, heb je daar wat aan?

Nou, niks, kan ik u verzekeren.

Dus dat u daar nooit je loers op bent.

En ik kende een jongen

die was ook achtersteunend sociologen

in een inkomen, ook niet.

Maar hij was hartstikke handig.

Hij kon van het loodgieterswerk doen

en Nieuwe Gein werd toen gebouwd

ja, kunt u zien hoe lang dit geleden is.

Dus hij dacht van, ik ga Nieuwe Gein gewoon

loodgieten.

Zeg, in Nootharm had hij twee autotjes rijden

met hulp loodgieters.

En ten slotte had hij binnen vijf jaar

als ik het me goed herinner, 30 autotjes.

En hij was gewoon ook voor zijn

35ste multimillionaire

als loodgieter.

Dus u ziet,

de samenleving, met zich goed organiseerd

is meer geïnteresseerd

in bekwame loodgieters

dan in sociologen

die inderdaad meestal totaal nutteloos zijn.

Ja, meestal dingen bedenken die u zelf

ook wel kunt bedenken als je er even voor gaat zitten.

Dit is een interessante vraag

die we binnen hebben gekregen.

Je hebt meegedaan aan het programma Dream School.

Dat is al een tijd geleden.

Dat liep niet zo goed.

Het programma Dream School

welkend anders is het heel makkelijk op YouTube terug te vinden.

Wat is uw grootste les van het programma Dream School?

Maar vertel me misschien eerst even

even voor de mensen die het niet mee hebben gemaakt.

Hoe ging dat, dat programma?

Ja, dat was een programma.

Dat waren leerlingen die de weg kwijt waren geraakt

en die zouden door de Dream School weer

op de weg teruggebracht worden.

En ik was gebeld

met de vragen of ik daar een les wou geven.

Zeg, daar wil ik best doen.

Ik had niet verloosd die idee

dat mijn vrouwen zijn ook achteraf.

Hij geschuld, dikke bulten

moet je maar zonder zoeken waar zijn programma

ik over gaat.

Ja, soms heeft ze gelijk.

Zij zei, je mag zelf bedenken

waar het over moet gaan.

Het ontstaan van de Europese Unie

dat vind ik wel een interessant onwerp.

Nou ja, je begint heel sympathiek te lachen

want u begrijpt

dat het voorvormen utopisch project

dit bij voorbaat was.

Maar zij zei, nee wat leuk

wat een leuk onwerp.

Dat is ideaal voor onze kandidaten.

Maar ja, die kandidaten

dat waren 16 ontspoorden

psychopater van jeugdige leeftijd.

Ik was nog geen 5 minuten bezig

of ik begreep dat ze helemaal niet wisten

dat er een Tweede Wereldoorlog was geweest.

Die had geleid

tot een Duitse deling

en na een minuut of 5

en toen moesten ze alles naar de WC

en dan kwamen ze

en dan kwamen ze weer terug

en dan reken ze meteen weer naar de WC.

Dus toen heb ik ervan

ik weet niet, die klas bestond ook uit 25 mensen

ofzo.

Ik heb er 23 uit gestuurd.

En toen moest ik

bij de directeur komen

want u begrijpt dat was helemaal niet...

Dus Erik van de Zeld is dat toch?

Ik heb geen vrouw idee.

Hij zei dat die directeur was.

En toen zei hij, wil u niet afdalen

naar het niveau van de kinderen.

Ik begrijp, dat is zo'n begrijpende

psychologisierende term.

Ik zei, nou,

ben de beste wil van de wereld, gaat me dat niet lukken.

Ja, laat zij ook

iemand in de slimmste mens

van dat het zo fijn was om je hoofd leeg te maken.

Maar bij je dat toch, denk de meeste mensen

zijn al leeg hoofden.

Waarom is het niet verstandiger

dat ik m'n hoofd volhoud?

Want ik heb er eigenlijk relatief

weinig last van.

Wie van u heeft wel eens het idee,

mijn hoofd is te vol.

Wie heeft dan zijn buitje dat hij denkt

van, dan kan wel wat uit.

Uw hoofd zit ook vol met totaal

nutteloze kennis, zoals u weet.

Omdat onze hersen zo merkwaardig functioneren

namelijk dat ze dingen onthouden

die u totaal onbelangrijk vindt.

Terwijl u al heel snel bent

te weten wat de voorname van

de directeur van uw school is.

Dat is vrijdiaans.

U vindt het een zak tabak.

Dus dat vergeet u.

Zo werkt het ongeveer.

Maar wat is je grootste les van je deelname

dat programma?

Dat ik het beter niet had kunnen doen.

Maar het is een ander...

Daar sta je dan met je EU

en de Europese gemeenschap

verkolen en staal.

Het was een totale afgang.

Het is leuk om terug te kijken.

Ik moest nog, ik had afgesproken

dat ik twee keer zou komen

lesgeven.

Dus toen vroeg ik aan de kinderen

wat zal ik dan de volgende keer doen.

De meeste hadden geen idee.

Ik kon zo geen zak schelen wat ik ging doen.

0,0 zou daar

heel leuk bokslash gehad van die mevrouw.

Ik zei, dat is nou niet

mijn stil bokslash.

Maar één jongen zei Adolf Hitler.

Dat vond die nauwe man

uit in stuk.

Ik kon daar niet zo over zeggen.

Dat heb ik gedaan.

En die ene jongen en nog een andere

zwijgend kandidaat hebben

twee uur geluisterd.

Of een half uur geluisterd ja.

Beste Maarten, van welke onderwijs vernieuwing

van de laatste jaren word jij nou echt enthousiast?

Bij mij weet er van geen enkele.

Ze hebben ook tegenwoordig

al zo'n elektronisch bord voorbij.

Ik denk, daar kost dan ook geld.

Maar wat is het voordeel

voor een normaal bord zoals we vroeger hadden?

Bovendien had je vroeger

met twee van die klappen aan de linkerkant

en de rechterkant.

Ik kon je ook aan de achterkant nog beschrijven.

Terwijl ik vroeg nog of je het elektronisch bord

ook aan de achterkant kon beschrijven.

Maar dat was niet het geval.

Dus ik vond het een beetje beperkend toch.

En u begrijpt, het functioneert

altijd moeizam enzo.

Er zijn ook enorm veel dingen

waarmee ze zeggen, dat is van

weet u nog de iPad-school.

Hoe is het daarmee afgelopen?

Kunnen die ze dat nog herinneren?

Ze hebben de stichter verzopen

en alle iPads die hebben ze in de fik gestoken.

Denk ik, ik weet het niet precies.

Maar het is een totale mislukking geworden.

En daar komen we aan

een veel centraler punt.

Wat is er precies mis met het Nederlandse onderwijs?

Ik weet niet of het ook geld

voor het praktijkonderwijs,

omdat dat zo heel anders functioneert.

Ik neem aan dat je niet 31

mensen in de klas hebt die je moet

leren figuren zagen.

Ja, sorry dat ik nu als mijnzelfde voorbeeld

maar dat is handig.

Even voor jouw beeld.

Wie kan Maarten even uitleggen hoe de dagelijkse

praktijken eruitzetten?

Want dan kun je daarna op door gaan.

Ja, dat wissel denk ik een beetje per school.

Maar leerlingen krijgen praktijkvakken les

en die bereidt zich voor

op het zelfstandig leven.

En gedeeltelijk

op school kiezen ze profielen.

Maak ze carrière om het zo te zeggen.

En er zijn theorielesen

en die zijn veel al op eigen niveau.

En hoe is de balans tussen theorie

en praktijk?

Zo veel mogelijk praktijk is waar je naar

streeft.

Ze gaan veel stage lopen

dus uiteindelijk is de verdeling

veel al praktijk en iets minder theorie.

Het start

iets meer met theorie, denk ik.

Is dit op jouw school?

Of is dit een beetje het algemene beeld in Nederland?

Nee, het is alleen voor onze school.

Welke school is dat?

Praktijkschuldenbrug in Zaltbommel.

Maarten, heb je een beetje een beeld

of heb je nog een aanvullende vraag?

Ik begrijp er niets van.

Hoezo niet?

Dat was ook wel een zelfstandig lezen.

Ze hadden het ook steeds op die school over

begrijpend lezen.

Ik dacht, is er nou ook veel

onbegrijpend lezen?

Hoe zit dat precies in elkaar?

Oh leven, ik zijn leven meneer.

Maar het geluid is misschien...

Oh leven, dat lezen.

Zelfstandig leven.

Dat lukt mij al niet.

Nee.

Misschien leskomen

volgen we ons.

Wat houdt dat in dan?

De doelgroep is een speciale doelgroep.

Lerlingen die heel erg veel kunnen

maar soms meer tijd nodig hebben

om zich te ontwikkelen.

Lerenvaardigheden

op het gebied van koken, zelfredzaamheid

poetsen.

Hoe hang je een lamp op

veel meer op zo'n niveau.

Maar het is heel erg lastig

om uit te leggen aan iemand die helemaal geen idee

wat praktijk onderwijs is.

En moet onderwijs die steen verder in elkaar zitten denk ik.

Alles wat u heeft opgenoemd kan ik niet.

Ik kan niet koken.

Als ik een lamp zou ophangen

dan slaan de stoppen in de hele buurt door.

Ik

alles wat u heeft opgenoemd, ik heb geen flauw idee.

Dat heb ik ook nooit geleerd

om wat te doen moet ik erbij zeggen.

En ik heb wel geleerd in de loop van mijn leven

zorg dat je in de familie niet bekend

komt te staan als handig.

Nou

onze Lerlingen zijn over het algemeen handig.

Mijn broer bijvoorbeeld staat in de familie

bekend als handig.

Hij is nog niet binnen of ze beginnen

aan z'n kop te ziken dat er een sterkertje

kapot is en

dat de televisie niet goed doet.

Terwijl ze mij nooit wat vragen natuurlijk

dus je kan rustig gaan zitten

te kijken.

Even vanuit jouw ervaring is al bombel.

Maarten zei net dat we willen aanstippen

van hoe is het met de status van het onderwijs

in dit geval het praktijkonderwijs.

Hoe kijk jij dat tegenaan?

Wat zijn de grootste uitdagingen?

Nou ik vond net de vraag die de meneer

met de kubus had best wel relevant.

Want ik hoor de term laag

laagopgeleid

wordt heel makkelijk genoemd

en daarin ook vergeten denk ik

wat dat doet als jij

laagopgeleid bent

en het is heel makkelijk om vanuit een

universitair perspectief te zeggen

ja zo is het nou eenmaal

we kunnen het naampje niet veranderen

want

daar veranderd feitelijk niks maar dat heeft wel

met erkenning te maken.

Dus je vindt een naïeve opmerking van Maarten?

Zeer naïeve.

Ja dat begrijp ik wel

maar ik moet u teleurstellen

u zult de hele cultuur grondig

moeten veranderen.

Dat betekent

struktureel dat veranderen wat eigenlijk

in de afgelopen 30, 40 jaren

gegroeid is. Namelijk

het onderwijs als Emancipatoire project

wat sterk gedefineerd is vanuit

theoretische kennis

en dat iedereen moet weten

welke rivier eruit stroomt in de Caspische Zee

terwijl iedereen weet

dat je in een lamp wil ophangen

dat er geen bal te doet of je dat wel weet

of niet weet.

Dat is een algemene herorientatie

van de cultuur.

Als die niet plaatsvindt, kunt u wel

een ander en sympathieker woord gebruiken

maar dan weet je van tevoren

dat dat in feite geen werkelijk effect heeft

want al heel snel

dat geld eigenlijk voor alle, laat maar zeggen

discriminerende woorden

dat ze voortdurend vervangen worden door een

nieuw woord.

Denkt u aan het woord neger, dat mag je

niet meer gebruiken.

En toen moest je zeggen zwarte Amerikaan

en bij elke stap

niet waar werd weer de suggestie geweest

nu

niet waar is het emancipator verantwoord

maar iedereen weet

dat zwarte in de Verenigde Staten

nog steeds systematisch

gediscrimineerd worden

ondanks al die woordverandering

die we daar tegenaan hebben gegooid.

Dus daar zou ik zeggen

u kunt mij wel naïef noemen

maar als u had gezegd

zie niet zou u voor ons mij beter

hebben gescoord.

Maar het gaat om de herkenning, wordt hier gezegd

het gaat om de herkenning van die mensen

daar moeten we meer aan werken.

Dat weet je toch wel eens?

Ja zeker, maar hoe ga je dat doen?

Hoe ga je dat precies doen, wat voor project

organiseren je daarvoor?

Wat is herkenning in onze samenleving

dat je goed betaald wordt?

Dat is herkenning in onze samenleving.

Er wordt eens groepen, wat zegt u?

Kom maar langs.

Kom maar langs, de Frans Haalstraat

en de Tamboes Dijk in Utrecht

en daar staat onze mooie scholen

de Kranenburg en daar ben je van harte welkom.

En wat ga ik daar dan doen?

Nou op de woestagavond

kan je heerlijke dineren

bij ons, dat kan trouwens

op heel veel praktijkscholen in heel Nederland.

Wat kan ik daar leren?

Wat zegt u?

Daar kunt u heerlijk dineren, onze leerlingen.

Heerlijk dineren?

Ja ja, onze leerlingen van veel

praktijkscholen maken een heerlijk diner

verzorgd in de keuken

en serveren dat heerlijk voor u

in het restaurant.

Dat zal mijn vrouw niet zo gelukkig zijn

denk ik.

Dat is jammer, maar u kunt ook...

Ik denk dat onze twistpunten is

dat ik nog al uit huisig ben

maar als ik naar mijn thuis kom eten dan is het goed.

U kunt uw vrouw welk meenemen?

Even over de herkenning,

want daar sloeg je volgens mij ook op aan

hoe we daar over hadden.

Hoe denk je dat dat kan?

Zeker vanaf aan een goede beloning.

Het hangt zeker af van een

hele goede herkenning.

Wat is dat dan, herkenning?

Erkenning begint al met het noemen

van praktijkonderwijs, dat dat

het eerste stapje is van het middenbaar onderwijs

dat het middenbaar onderwijs niet begint

bij het vmbotl of kader.

En dat gebeurt

heel vaak.

Ik zag je ook...

Jij zegt ook neer Solaris, dat is absoluut

niet alleen maar leg eens uit.

Ik denk dat we vooral over moeten waken

dat we niet in onze slacht of rol gaan kruipen

maar dat we vooral blijven uitgaan

van hoge, positieve verwachtingen

richting onze leerlingen.

En dat wij daar echt een sleutel toe hebben.

Wij hierin is al.

En dat we niet overal moeten opstellen

van de Maatschappij.

En zeker dat praktijkonderwijs blijven benoemen

want daar moeten we echt,

vind ik, ook voor onszelf gaan staan.

Dus het heeft daarop een stukje opportunisme.

Ga maar staan.

Ik zie je in de eerste instantie

niet direct een praktische verwezenlijking van.

Ik denk eerlijk gezegd

dat het heel anders zal werken

maatschappelijk gezien

dat door die

meritocratische nadruk

en de daadruk

op het belang van theoretische kennis

waar de meeste mensen natuurlijk veilig

niet zo verschrikkelijk veel aan hebben

dat als het waar de wal het schip zal keren

zoals dat zo vaak gaat.

En we komen daar achter

en veel te weinig mensen hebben die

praktisch en opgelegd.

En die dus ook praktisch iets kunnen.

Of dat nou die CV van mij is

of dat

ik had een deuk in m'n auto

en dan wil je een afspraak maken

om zo snel mogelijk te laten repareren

en vervolgens blijkt dat het herstelbedrijf

met zeer ernstige personeelste korte komt.

Daar zal naar mijn ideeën

de oplossing van het probleem

liggen namelijk

personeelste korte op grote schaal

en de hele samenleving die zijn er al

maar dat zal heel urgent worden.

Dat betekent

of dat nu in een verpleegende sector is

of in een onderwijssector

dat betekent dat we daar ook

een algemeen maatschappelijk signaal

in moeten zien.

Dat betekent dus een culturele verandering

en dat betekent een financiële verandering.

Dat zijn twee dingen die trouwens

deels aan elkaar gerelateerd zijn

in een samenleving die

of u dat nou lolig vindt

heel sterk prestatie gericht is.

Ik denk dat we ook gewoon met z'n allen

terug moeten naar hoe belangrijk het is

voor die praktische mensen.

Wij als ouders

heel vaak geven een heel groot label

aan ons kinderen.

Ze moeten allemaal maar die haven of de VWO halen.

Hij wordt nooit meer aan die kinderen gevraagd

wat wil je nou eigenlijk worden

en wat hebben we daar nou voor nodig.

Wij gingen vroeger gewoon naar

de LTO, de LTS, de huishoudschool

en daar waren we onwijs tevreden mee.

Daar hebben we lekker allemaal onze scenes in verdiend

en nu werk ik in het onderwijs.

Maar daar moeten we naar terug.

Waarom moet ik op die verjaardag ook allemaal

zeggen van HVVO? Nee,

maakt het allemaal niet uit. Is je kind gelukkig?

Doet-ie wat-ie wil.

Daar moeten we naar terug.

Dat hebben we al gehad.

Duidelijk punt Maarten.

Ja,

dat is al

heel gelukkig.

Er is een hele leeftijd waarbij

je de indruk hebt

dat je als oudere kind vooral ongelukkig maakt

en dat is nou juist

in deze cruciale fase van het leven

ergens tussen de 12 en de 13

en de 25.

Was mijn indruk dat

mijn kinderen sowieso worstelden

zoals alle kinderen op die leeftijd

worstelden met het leven.

Want dan moet je aan wennen.

Dat zijn allerlei dingen die ik niet verwacht had

met elkaar zitten.

En daar kan een ouder vaak weinig aan doen

in die zin dat de ouder zelf vaak wordt gezien

door het kind

als een onderdeel van de schuldige partij.

Als ouder kan je gewoon laten zien

dat wat je doet oké is

en wat je ook doet, doe je.

Maar tegenwoordig willen we als ouder al wat

een dokter worden.

In mijn geval zou dat toch vrij inzijdig zijn geweest

want mijn grote talent ligt in het langdurig

oude oren

over dingen die in feite

zijn bedikkenis hebben.

Maar je hebt wel in de podcast verteld

dat je ook een tijdje farmacie hebt gestudeerd.

Daar weet je helemaal niet gelukkig van

en ben je begint met geschiedenis te doen.

Daar ben ik doodongelukkig van.

Ja, en dat kwam omdat

de studie farmacie voor 4 middagen

een week bestond uit praktisch onderwijs

in het titrederen

en in allerlei stoffen

analysieren.

Het was verschrikkelijk.

Ik heb zelf in mijn leven zo geleden

dat je toen ook ongelukkig was in die fase.

Ja, als ik daar was

in dat gebouw

was ik doodongelukkig.

De eerste belangrijke beslissing

van mijn leven was

dat ik in strijd met

alle familieadviesen besloten heb

die God vergeten, kloot de studie te staken

voor 1 februari

dat had je toen al, dan telden

het jaar niet als een academisch jaar.

En dat heb ik gedaan.

En toen ben ik geschiedenis gaan studeren

en ik ben zelf in mijn leven zo teleurgesteld

geweest als toen, want

het waren waardeloze colleges

niet waar liefdeloze, het waren

totaal verouderde literatuurlijnstik

van het zoetje.

We hebben nog een vraag hier.

Wie ben je en wat wil je vragen?

Hoi, ik ben Jasper Vermeuden.

Ik werk in Ede op het streek.

En ik...

Nou ja, dat is snel verdiend.

Wat mij eigenlijk omgaat

is dat als we het hebben over erkenning

we het zelf eigenlijk ook doen.

Maarten Verross, mijn hartstikke blij dat u er bent

fijne je ook het ziet, maar eigenlijk

vier jaar of vandaag 25 jaar praktijk onderwijs

en ik denk

dat heel veel van onze leerlingen hartstikke veel talenten hadden

gehad om op dat podium te staan

en dit samen met ons te vieren

en dat wil ik even kwijt eigenlijk.

Oké, dank u wel, dank u wel.

Maarten, mag ik u uitdagen

om drie positieve dingen

over het onderwijs te vertellen?

Want we vieren hier inderdaad

en we zeggen er hier bleem, maar ik hoor

toch wel een hoop negatief tijd uit uw mond komen.

Ah, ja, dat is mijn klassieke kwal.

Op een of andere manier weet ik

altijd precies aan te stippen waar de negatieve punten liggen.

Het lijkt mij ook nuttiger

om de negatieve punten

zeker in de Nederlandse onderwijswereld

extra aandacht te geven, omdat

die feiten de kern van mijn hele betook

is dat er in de Nederlandse onderwijs

ontzettend veel is fout gegaan

in de afgelopen drie tot vier decennia.

Dat ligt aan de structuur van het onderwijs

aan de wijze waarop

het geld wat er wel was besteed is

en dat ligt ook aan

de onderwijs philosophie.

Namelijk dat het allemaal loloch moet zijn

en leuk en...

Dat leer is vaak ook

gewoon een betrekkelijk vervelend proces.

Dat kan.

Maar omdat u erom vraagt, zal ik u ook

uitleggen waarom zit ik hier nou?

Nou ja, ik begrijp

niet vanwege mijn kennis van het praktijkonderwijs

dat u er ook niet verwacht of wel.

Nee, dat dacht ik ook.

Ik heb

altijd ingrijpend gevaald

in het praktijkonderwijs

maar daar uiteindelijk niet zo heel veel

last van gehad.

Dat ik hier zit, dat ik historicus ben geworden

ligt aan een fantastische docent

die ik had in de eerste

en in de tweede klas

van de Middelbare School.

Het was geweldig, het was begeisterend

het was precies wat ik nodig had

maar als ik zou zeggen

waardoor wat voor onderwerpen mij begeisterde

dan zult u waarschijnlijk ook zeggen

van, met dat jongetje is iets mis

of was iets mis

volgens mijn moeder ook, dus u zou

in goed gezelschap zijn

Ja, ik vond

opgraving en Sumiree, het oude Egypt

Ik vond het geweldig.

Ik ben direct begonnen aan zelf een boek te schrijven

over de Romeinen

en pas na driebladshijden type kwam ik er achter

dat dat bijna een korte eeuw is

dus

dus toen ben ik toch maar gestopt

maar het geeft wel een beetje aan

hoe ze hier, ik begeisterd was

door de stof en het interessante is

maar goed, dan komen we op een heel ander probleem

wat ook niet 1, 2, 3 valt

op te lossen in het onderwijs natuurlijk

dat na deze meneer de jong, want zo heten die

hij zal lang dood overens

hij was helemaal geen historicus, was ook zo aardig

hij was meester en rechter

maar hij beunhazen er een beetje bij

er waren toen ook te korte

maar na meneer de jong

kreeg ik je vrouw Atmiraal

en die was afgestudeerd

historica

en dat was de slechtste

geschiedenisleerereis, volgens mij

ik heb het niet helemaal empirisch

getoetst van heel West-Europa

maar ik denk

dat met een beetje onderzoek ook wel

de hele eur asiatische landmassa

meegerekend had kunnen worden

zonder al te grote problemen

ik weet niet of zij sloeg de eerste wereldoorlog

over

dat moet je in een 3 of 4 gymnasiumklaas

niet doen

dus wij staken voor ontwaardigd

onze vinker op en dan zij ze doet

bok maar dicht en hou je mond dicht

dat is onderwijs

dat was onderwijs in de jaren 50

maar u ziet dat de goede docenten

ik was een kneuzig jongetje

ik was bang voor andere jongetjes

die zeiden

we hebben altijd een schepje om op je hartjes te slaan

enzo

in die klas van mijn kleinkinderen

ik schakel even en dan al iets anders

daar zaten 4 van die

strontvervelende lawaayige jongetjes in

dat je denkt

kunnen ze die nou niet even een tijdje op de wand

dat

onderscheid en ik vond de meisjes

bedeest en geïnteresseerd

en de jongetjes meteen van die godvergeten

papagaien

lawaaymakers

halsbrandpakieten

dat werkt, hoolbewoners

ik ben even afgedwaald

de positieve dingen

uit dat was de vraag

3 positieve dingen

ik begin met een

volgend belangrijke positief punt

ik was

een beetje een kneuzig jongetje

ik had niks met andere jongetjes

ik houd heel niet van vechten

ik hield niet van voetballen

ik vond het allemaal strontvervelend

maar

mijn juffrouw in de eerste en de tweede klas

vroeger, school, juffrouw Versteeg

ook ongetwijfeld al even dood

die heeft mij fantastisch opgevangen

die zag wel dat ik

een beetje wat afwijken

de behoefte had van de rest van die klas

van die 30 leerlingen

die daar toen ook in zaten

in van die reuzachtige, solide houten banken

en ja

ik ben juffrouw Versteeg

en meneer de jong, diep

dankbaar

als u vraagt wat voor je van

totaal van het onderwijs wat je genoten hebt

dan zou ik zeggen

die twee personen

die hebben zoveel licht gegeven

dat de rest van die klunzen

en die luiwammers

en die prutsers, die ben ik graag bereid

om te vergeven

dus als ik even mijn eigen woorden ben

wat ik zei nou

dat je het allemaal zo leuk moest

vind als kind, maar ik zou zeggen

aan elke docentie in een kwartier

of die het zelf leuk vindt

of die er iets mee kan

of die uw dol graag wil vertellen

hoe het zit met die klote romijnen

en dat ontbreekt het

maar al te vaak van in het onderwijs

je voor admiraal heeft er 30 jaar gezeten

heeft 30 jaar

jaar in jaar uit

die kinderen verpest

maar

een goede docent kan het verschil maken

wat

de vraag was namelijk

ik vertel het even mijn eigen woorden

die kan het verschil maken

het probleem is dat de slechte docent

er niet uitgelazend wordt

dat is het probleem

ik kan niet verzeker

je had vaak

bij nieuwe hooglera's benoemen

dan ging je de studenten wel kijken

hoe het met de nieuwe hooglera was

maar ze hadden vaak al binnen 5 weken

dat het stront vervelende college waren

en daar kwamen ze gewoon niet

maar dat kun je op de lage school

de middelbare school

kun je niet permitteren om bij je voor admiraal

gewoon weg te blijven

want dan krijg je een glazener met de rector

ook zo'n klootzak

martin de tijd zit erop

het zit erop

heb je iets wat je mail geven aan de zaal

als u geen plezier heeft

in het vak wat u doseert

als u niet zelf

ook thuis voortdurend figuren zacht

stop er dan mee

zoek iets anders

dat was hem de live podcast

vanuit het Spant in Bussum

tijdens de dag van het praktijkonderwijs

opgenomen op maandag 12 juni

mocht je vaker wat livepodcasten willen horen

laat dat dan eventjes weten

via de poll op Spotify

kun je je mening geven

en wil je geen enkele aflevering missen

abonneer je dan op dit kanaal

en je kunt ook doorpraten over de inhouds van deze podcast

dat doe je via de speciale telegram groep

link naar die groep staat in de shownoods

als u geen plezier heeft

in het vak wat u doseert

stop er dan mee

het Russische geweld door de jaren heen

en hoe het toegenomen is

na de val van de soffjetunie

daarover vertelt Maarten Verrossum in een gloednieuw luisterboek

2 uur lang college van Maarten

download het luisterboek via de link in de shownoods

binnenkort verschijnen er weer nieuwe afleveringen van C-level

maar luister nu nog een keer naar de aflevering

waarin wordt uitgelegd waarom er een slecht idee is

om avonds met je smartphone

op je nachtkastje te slapen

de link naar die aflevering

vind je in de shownoods

Machine-generated transcript that may contain inaccuracies.