Veldheren: #28: Welke tactieken gebruiken Russische en Oekraïense soldaten?

Luister je graag naar veldheden, kom dan vooral ook naar onze theatertour.

Bijvoorbeeld op 30 september, dat is al bijna in de Stadtschouwburg in Haarlem.

Op 3 november zijn we te zien in Amsterdam in theater de Meervaart.

4 november staan we in theater de speeldoos in Baarn.

7 november in theater de Veste in Delft en op 11 januari 2024 zijn we te vinden in Nieuwegein in theater de Kom.

Verwacht een militaircollege van Peter en Mart, vragen uit de zaal en bovenal een inspirerende avond.

Kaarten zijn nu te koop via de websites van de theaters of kijk op kortimedia.nl.slive.

Hopelijk zien we je in het theater.

Veelteren is een productie van Kortimedia en WPG Studio's.

Ocraïne valt het hoofdkartier van de Russische zeveloot op de Kim aan.

De Russische commandant zou daarbij zijn omgekomen, maar hij dook ook opeens weer op.

En de situatie aan het zuidelijk vrond is zeer veranderlijk, wordt er dan geschreven.

Wat betekent dat precies voor de soldaten op de grond?

En welke tactieken herkennen generals buiten dienst Peter van Umm en Mart de Cruijff?

Mijn naam is Josse De Groot, je luistert naar Veldheren.

En luister vooral ook naar Veldheren Extra.

Dat is onze wekelijke extra aflevering waarin Peter en Mart nog veel meer vragen van luisteraars beantwoorden.

Meld je aan via vriend van de show.nl.sl Veldheren.

Meer dan 800 luisteraars gingen je al voor.

Laten we meteen beginnen met het belangrijkste nieuws van deze week.

In het zuiden van Ocraïne, in het westelijk deel van de provincie Zaporitia,

is de situatie aan het vrond zeer veranderlijk.

Dat schrijft althans de Amerikaanse Denktec Institute for the Study of War.

Wat betekent dat?

Zeer veranderlijk, wat is er aan de hand?

Ja, eigenlijk komt erop neer dat we dus niet weten.

Je ziet dat allerlei bronnen claimen van alles.

De Ocranes claimen dat ze daar flink vooruitgang maken.

Je ziet gewoon geviriveerde meldingen van panzervoertuigen die wel door de Ocranes worden ingezet.

En dat is een tijdlang niet zo geweest.

Maar we zien ook van de Russen dat ze allerlei tegenacties doen.

En eigenlijk is het voor niemand nu echt goed te viriveren.

Hoe diep en hoe breed de Ocranische krijgsmacht inmiddels naar het zuiden aan het doorstoten is.

Maar zelf roepen ze dat het eigenlijk nog steeds heel erg voortgang heeft.

Wat je ziet gebeuren is dat als je praat over de situatie bij Zapparitia en maar eigenlijk ook bij

Bach moet dat de Russen hun beste eneheden die ze hebben en een praatje over luchtlandings

eneheden en andere eneheden eigenlijk nu inzetten om die penetraties in hun linies om die tegen te gaan.

Dat kan twee dingen betekenen.

Het kan zijn dat ze proberen effectief om Ocranes taktisch af te stoppen.

Maar als je dit ene al inzet kan het ook zijn dat je door je reservis heen gaat.

En het interessant is, er komen steeds meer berichten afgelopen tijd,

dat de vrije reservis die ze nog vrij achter de hand zouden kunnen hebben.

Dat ze die eigenlijk niet meer hebben.

En dat ze de elite ene die ze nu inzetten op die doorbraken eigenlijk steeds lateraal

zeg maar in de breedte van het front aan het verplaatsen zijn daar waar het gat valt.

Dus die zijn een beetje als ja gaat aan het stoppen.

Als je geen vrije reservis meer hebt, stelt dat het waar is,

is nog niet geferefeerd.

Maar dan komt er een moment dat je die gat niet meer kunt stoppen.

En wat er dan gebeurt, dat weet niet.

Dus het borrelt gewoon aan het front, dat zien we gebeuren.

Aan de andere kant zou het kunnen dat het Ukraine slecht het culminatiepunt breidt.

Het culminatiepunt is dat je ene heen naar voren blijft douwen, maar je komt niet meer verder.

En dan heb je eigenlijk het momentum van een aanval, dat heb je verloren.

Dus er gebeurt heel veel, alleen weet nog niet precies wat er gebeurt.

Het is een beetje die sumo-worstlaars die een heel hart tegen elkaar aan het douwen zijn.

En je voelt, dat gaat binnenkort eentje vallen, weet nog niet welke.

Ja, voor de duidelijkheid dat culminatiepunt, waar dus ook een doorbrak voor nodig is,

stel ik me voor, dat daar zijn we nog niet.

Nee, veel te vroegen.

En ik koppel het ook aan het kabaal wat aan de Russische kant wordt gemaakt.

Dat ze het goed gaat met de recrutering, dat ze meer troepen binnen hebben gehad,

dan zelfs Putin nonlangs heeft gezegd, dat ze luchtlandingseenheden aan het oprichten zijn,

die eind van het jaar weer in Zepa zijn, waarvan ze dan eigenlijk zelf zeggen,

dat ze niet echter luchtlandingseenheden zijn.

Dus ja, er is wat iets ook aan de Russische kant aan de hand.

Maar we moeten niet vergeten dat, los van wat er daar zijn van Sabrina gebeurt,

dat er iedere dag nog beweging is, ook op alle plekken van het front.

En dat er iedere dag met elkaar aanvalt in de diepte van dat achtergebied.

Ja, we praten zo verderop in de uitzending uitgebijt door over welke tactieken jullie herkennen

bij de Russen en bij de Ukrainers.

Een luisteraar, Frank Berkemeijer, vraagt ons wat jullie van het volgende denken.

Hij schrijft ons volgens een scorekaart van 19 september van het Belfour Center

van de Kennedy School van Harvard.

Hij heeft Russland de afgelopen maand 91 vierkante kilometer gewonnen van Ukraine,

terwijl de Ukrainische strijdkachten 41 vierkante kilometer hebben veroverd

op de Russische strijdkachten.

Herkennen jullie die cijfers en wat is jullie reactie daarop?

Nou, ik ken die cijfers niet.

En dat wil niet zeggen dat ze niet waar zijn.

Je ziet toch dat van beide kanten worden regelmatig gekleemd

dat ze terreinwinst hebben geboekt.

Dat is lang niet altijd te verifieren.

En als dit instituut dat allemaal heeft opgeteld, dan vind ik dat best geloven.

Maar de vraag is of dat relevant is.

Ja, wat zegt het?

Ja, het zegt mij helemaal niet zoveel.

Want als, zeg maar, in het noorden de Ukrainische krijgsmacht wat moet inleveren?

Maar ze halen daarlijk groot succes in het zuiden.

Ja, dan zijn die kilometer die ze prijs hebben gegeven in het noorden.

Zijn totaal niet meer relevant.

Dus de grote vraag is, waar is het?

Welk terreindeel?

En wat ga je met die terreinwinst doen?

En het feit dus inderdaad dat Russland dan misschien wat meer grond zo hebben veroverd

op de Oekeeners dan andersom, daar hoeven we niet altijd veel waarde aan te richten.

Nou ja, we zien ook letterlijk dat ze op sommige plekken wel terreinwinst boeken.

We zien dat er heel veel tegenacties van de Russen zijn.

Maar uiteindelijk, ja, telt hoeveel je naar voren kunt komen.

En dat is de strategische doel wat de Ukrainische krijgsmacht heeft.

Dat zij naar het zuiden toe willen, als ze dat halen, ja, dan is de rest allemaal van minder gewaarde.

Kijk, het gos van die Russische winst zit in de Zvaartoffer Kriminelein bij Koepjansk in het noorden.

Ja, dat is een gebied waar je makkelijker voortgaan kunt boeken.

Alleen, naarmate je dit bij Koepjansk komt, het strein wordt steeds moeilijker.

En er is wel een soort boeldozen graafje steeds verder in.

Dus veel te duidelijk wat gebeurt, ik zeg eens toch wat ik net zei, ja,

zoomenworstelaars hoeven ook allebei druk op.

En dat is ook de ene op de ene plekken en de andere plekken.

Dus is veel te duidelijk wat dit nou betekent.

Het is een beetje scoreboard journalistiek, met een bekende voetbaltreinig hier, ja.

Helder.

Dan de aanval op de Zwarte Zeveloot.

Het Oekraïnse leger meldde eind vorige week dat er tijdens operatie Krabbenval,

een aanval op het hoofdkortier van de Russische Zwarte Zeveloot,

34 Russische militairen zijn omgekomen, waaronder de commandant van de Russische Zeveloot.

Deze Viktor Sokolov dokt later weer op.

Ook vandaag, we nemen je nu op op woensdag,

daar zijn er weer beelden van een interview met hem vrijgegeven door,

dat was een Russische staatscenter waarop we hem zien.

Raar verhaal, Oekraïne zegt, we hebben hem gepakt,

Rusland laat beelden zien, hij is er nog.

Wat denken jullie, één, weten we iets?

En twee, wat is de waarde eigenlijk van als die commandant zou zijn omgekomen?

Nou ja, we weten het niet.

En misschien is het nieuws ook generaal eens kunnen gewoon sneuvelen.

Antmerale en licht van.

Ja, en die zeker.

Maar alleen een militaire organisatie is gebouwd op redundantie.

Dus je hebt niet alleen een baas, maar je hebt altijd ook een plaats van een baas.

En zo zijn militairen gebouwd, want je kunt gewoon sneuvelen,

er kan wat over komen, dan moet het doorgaan.

Dus het uitschakelen van één persoon, hoe hoog het ook is in een keten,

heeft op het slagveld zeker op korte termijn heel weinig effect.

Of je moet spreken van een persoonlijkheid die ook qua leiderschap en persoonlijkheid

een grote invloed heeft op het slagveld.

In de tweede wil je toch kennen die voorbeelden, een rommel, een gedereaan,

een petten, dat soort mensen.

Allerwel je daar ook de invloed weer niet van moet overdrijven,

maar dan zou het wat betekende, maar normaal gesproken,

het sneuvelen van in dit geval een admiraal.

Ja, dat gaat de slaggacht van de zwarte zeveloot niet aantasten.

Maar er is wel een nieuwe van de Oekrieanse kant.

Je zegt dat er ook nog twee generals bij diezelfde aanwal

gesneuvels zouden zijn van de grondtroepen, niet van de voloot.

Dus als dat ware is, dan hebben ze toch wel een flinke tik uitgedeeld.

Maar ik was blij dat het maar die toevoegendheid, want sommige leiders

die spreken meer aan bij de troepen dan andere en halen toch het beste

in die troepen naar boven.

En als die wegvallen, dan doet het echt wel zeer.

Maar ik ben met Martin Disney wel eens, ik heb altijd gezegd,

je bent me op één plek om misbaar.

En als thuis.

En bij militairen is het zo dat je altijd met een dubbele loyaliteit zit.

Dat geldt voor heel veel mensen, maar bij militairen misschien wel extreem.

Want je moet regelmatig kiezen tussen thuis en tussen je collega's.

En dan is de camaradeschap, ik heb het al vaker gezegd,

het Quadrat van Vriendschap.

Die neigt dan toch om jou die kant op te krijgen naar de camaraden

en is thuis vaak de pineut.

Maar je moet zorgen dat je als leider gewoon eigenlijk misbaar bent.

Want als jij jezelf onmisbaar bent, maakt daarbij een risico voor je organisatie.

Is Oeke in het trots op deze operatie?

Wat hebben ze nou eigenlijk precies gedaan?

Nou ja, wat voor opvalt is dit?

Dit is echt een speciale operatie.

Want ze geven zelf de details nog niet, hè?

Nee, want die voel je uit met speciale eneen.

Daar ben je weken zo niet maand aan het voorbereiden.

Je gaat ze voorhoefenden noemen rehearsal.

Kortom, dit doe je echt niet zomaar, dat is een vooropgezend plan.

En wat opvalt is of het nou de brugge is van naar de Kim.

Het is deze aanvalt.

Het is een aanval met drones over water.

Het is de aanval op de Moskwa.

Dat schip van de Russen, maar in dat vlaggeschip wat ze hebben laten zinken.

Ze voeren toch wel zeer goed voorbereide gepland speciale operaties

diep in Russisch gebied uit.

En dat zien we aan de andere kant.

Dan zien we dat wat minder.

De reden is gewoon moeilijk aantonen waarom het is.

Maar we zien wel dat Ukraine echt bewust speciale operaties

in de diepte op de commandevoering van de Russen gebruikt om ze lam te leggen.

En als het ware is, wat van Oeklinische zijde wordt gezegd,

dat zij inderdaad gericht op dat moment op die plek,

dat ze wist dat daar een vergadering van hoog geplaatst of sieren was,

dan zullen de Russen toch echt op een hoofd krabben.

Als dat ware is van, hoe kan het nou dat die lui aan de andere kant dat wisten?

En dan hebben ze een inlichting dat is goed voor elkaar.

En dan zou je misschien ook een tegenreactie verwachten vanuit Rusland.

Je ziet dat die keer Rusland met allerlei drones en kruiskraketten

terug slaat, voornamelijk op economische doelen,

op civiele doelen, en als ze de kans hebben natuurlijk ook op militaire doelen.

Dus ja, het is een standaard dat ze eigenlijk iedere nacht aanvallen

en dan plakken ze er wel een reden op.

Kijk, eigenlijk wat je doet is een precisie operatie,

wat een speciale operatie is, die beantwoord je met massa.

En dat is opvallend.

Die precisie zien we nog minder terug aan de Russische kant.

Ja, en als de Russen weten dat de Amerikanen dus blijkbaar attackums

met een langere dracht gaan leveren, dan wens ik u sterkte,

dan kunnen we nog meer van deze volgen.

Ja, natuurlijk, ik wou zeggen, is dit niet ook een manier van Ukraine

om aan westerse bondgenoten te laten zien van kijkers,

kijkers waar wij kunnen komen, kijkers wat wij kunnen doen?

Is dit niet ook een soort van campagne van geef ons die attackums?

En dan kunnen we, we zullen eens laten zien wat we allemaal kunnen bereiken.

Nou, het probleem met die attackum is meer een politiek probleem.

Want ik verdel ik dat het niet Amerikaanse raketten die heel ver de dracht hebben.

Het is niet van niks die deze aanval op de Krim heeft plaatsvonden,

want de Krim wordt heel duidelijk gekleemd door Ukraine.

En de lange afstandswapens zullen ze dus inzetten,

als ze die krijgen, in het bezetten heel van de Donbass en de Krim,

maar niet in Rusland zelf.

En dat is het politieke deel, daar wordt het ook gevoelig.

Maar je ziet, kan het niet aantoornen, als ik de beelden zag,

het lijkt er heel veel op als of de lange afstandsraketten die de Britten

en de Franse hebben geleverd, dat die hier zijn ingezet bij deze operatie.

Dus inderdaad betekent dat je niet in de Russische commandevoering moeilijker maakt.

Want ja, als je weet waar ze zitten, op welk tijdstip,

wat Peter zegt, dan ga je wel achter je hoofdskrappen, hoe je dat doet.

Maar ook je logistieke aanvoerlijnen worden weer buiten gewoon kwetsbaar.

En dat is natuurlijk wel de rode draad, wat Ukraine aan het doen is.

Het gaat ook om die aanvoerlijnen, om die Russische troepen die aan het front zitten.

Daarover heb ik een vraag van de luisteraar.

Floris Schakelaar schrijft ons.

De laatste tijd lijkt Ukraine veel aandacht te schenken aan het aanvallen

van Russische marineronderdelen op zee en land.

Stormshadows worden daar wel ingezet en al een tijdje niet meer gericht op bijvoorbeeld bruggen.

Dat begrijp ik niet helemaal, omdat mij de aanvoerroute afsnijden over land voor

Ukraine de eerste prioriteit lijkt.

Waarom zijn dit zulke belangrijke targets en hoe past dit in het plaatje van de totale oorlog?

Dat heeft weer te maken inderdaad met de politiek strategische belang van de graandeel.

Wat Ukraine heel graag wil, is een corridor hebben waarbij ze vanuit Odessa en andere havensteden

als nog gaan kunnen exporteren, want dat is natuurlijk een gedeelte van hun economie die daarop rust.

En om dat te voorkomen moet je de Russische zwarte zevenloot.

Moet je aangrijpen en die moet je, zeg maar, minder slagkracht geven.

En zo zie je dus dat een politiek strategisch doel

misschien soms belangrijk kan zijn dan een militaire operationeel doel.

Dat weten we niet, maar dat is we uiterst bekend dat daar zo'n spanning tussen zit.

Maar je ziet wel dat beide partijen eenzelfde manier van werk hebben in dat luchtruim.

Ze gaan toch met golven sturen ze drones aan de ketten naar voren,

waarmee ze eigenlijk de luchtverdediging van de ander proberen wat dat heet te verzadigen.

En dan uiteindelijk in een volgende golfpas dan proberen ze de luchtverdediging uit te schakelen,

want daar staan de raders allemaal aan.

En dan probeer je er doorheen te komen met het doel wat omgaat uiteindelijk aan te grijpen.

En dit is niet van de Okrinsekant is niet een eenmalige actie.

Je ziet dat er een paar dagen daarvoor was ook al een soort staf hoofdkwartier,

was ook al aangevallen op de Krim.

Je ziet dat ze de luchtverdediging verduurend aanpakken en zo proberen ze uiteindelijk toch

het steeds moeilijker te maken om en in de zwarte zee goed bezig te zijn voor de Russen

en in het zade van Ocarine de troepeltebevoleraden aanheen en weer te schuiven.

We komen zo bij de tactiek op de grond.

Laaten we nog even stilstaan bij het wereldtenneel.

Vandaag gebeurt ook van alles.

In Washington werd Zelensky voor het eerst openlijk geconfronteerd

met vragen naar het eindspel dat Ocarine voor oog heeft.

Eerder als GV6-republikeinse senatoren en 23-republikeinse afgevaardigde uit het huis

een brief aan het Witte Huis waarin zij zich beklagen over Biden's steun aan Ocarine die ze

openend het noemen, dus zonder een duidelijk einde, ze vragen hoe gaat het tegen een

offensief staat Ocarine er beter voor dan zes maanden geleden en wat is onze strategie

en wat is de exit-strategie van de president.

Wat vinden jullie van die vragen?

En hij weet jullie eigenlijk wat het doel is van het Westen?

Wat hebben wij?

En wat is onze strategie?

Oh, wow, wow, het Westen.

Dit zijn Amerikanen die dit doen.

Ik weet niet of we dat gelijk onder het kopje het Westen moeten vragen.

Maar dit is gewoon voor de nationale buunen.

En die vragen zijn terecht, daar gaat het helemaal niet om.

Maar dat soort gesprekken voel je gewoon achter gesloten deuren.

En dan mag je Zelensky best aan het danvoelen.

Maar als je dat in het publieke domein doet, ja, dan ben je gewoon goedkoop aan het scoren

voor je eigen achterband.

Dus jullie kijken er niets van op?

Nou ja, senator Mitch McCarty, want dat is natuurlijk wel de voorman van die groep-republikeinen.

Die heeft moeite met zijn positie.

We weten wel dat zijn verkiezing, als de leider van het huis afgaat, duurde heel lang.

En één van de redenen was dat hij de rechter vleugel van de republikeinen wilde hem niet

steunen, wat ze hem als te links zagen.

Dus sinds hij ze hem telkens nog rechtser van het midden opstelling dan tot nu toe,

om te zorgen dat hij zijn achterman achter zich houdt.

En dat kun je niet ontkennen, dat is wel een potentieel gevaar.

Wat Poetin natuurlijk ook ziet, hoe gaat die verkiezingen, hoe gaat dat lopen?

En nu gaat hij vooral witte, konservatieve, replikijnse achterman, hoe gaat hij reageren

op deze oorlog?

Dus Poetin zal het als muziek in de oren hebben geklonken.

Maar je ziet dat een korte termijn effect voor de verkiezingen, dat wordt belangrijker

gezien als een lange termijn strategische effect van het westen in opzichte van Poetin.

Ja, en dat is natuurlijk wel een beetje het gevaar van deze wereld.

Dat kortsichtigheid vakt een korte graad van visie.

En die vragen over wat het doel van Ukraine is, wat de exit strategie is, zijn dat dingen

waar Oeke Ines zich publiekelijk over kan uitspreken?

Tot op zekere hoogte wel, want Zelensky en zijn regering en zijn legerleiders hebben

allemaal gezegd, de krim is van ons, daar gaan we voor.

Dus het zijn hele duidelijke doelen die daar worden neergezet.

We willen ook de uitspraak van Willal, ons grondgebied terug, hele duidelijke uitspraken.

En die vragen die daar gesteld worden aan Zelensky, zei ik al, die zijn terecht.

En ik denk dat Zelensky, zijn regering, zijn legerleiders, die zijn allemaal met die vragen

bij zich, iedere dag weer.

En die kunnen daar best wel antwoorden op geven.

Maar nogmaals, dat gesprek voel je achter gesloten deuren met ze.

En als wij scenario's bespreken, dan wat er dan bijvoorbeeld wordt gezegd, gaat het hier

om het verslaan van Rusland in bezette delen van Oekeïne of gaat het om het voortbestaan

van een rond Oekeïne dat met Rusland een rechtvaardige en duurzame vrede tekent, zoals

we bijna het vorige week formuleerden.

Volgens mij, formeel is het heel makkelijk, alle bezette gebied terug, inclusief de krim.

Dat is het dan van Oekeïne.

Of we daar zo eindigen, dat weten we niet.

In elk geval weten we wel dat wat er ook gebeurt, als er een Vredes akkoord komt, moet er

een veiligheidsgrantie komen voor Oekeïne.

Die zal niet van een instituut komen zoals NAVO of Europese Unie, zal voor de Russe

niet accstaal zijn, maar zo zijn ik van een land komen.

Het enige land die het trouwens kan geven, is de Vrede Staten, die zijn veiligheidsgrantie

kan geven.

Dat is de stap voor waar je heen gaat.

Dat zijn politiek strategische vragen.

Wat er ook nog een keer bij zit, is de vraag, hoe gaat het met het offensief?

Ik ben altijd huiverig als politici zich aan bezighouden met militaire, operationele

vragen.

Want dan lijkt het net als of je daar A niet tevreden mee bent, B daar ook verstand van

heb je een invloed op wil uitdoefenen, daar moet je van ver blijven.

Is een oorlog eigenlijk altijd open-ended, en de manier waarop de oorlog wordt gesproken?

Nou ja, uiteindelijk eindigt hij een keer, maar wel aan de onderhandelingsstafel.

En wordt er een Vredesakkoord, een wapenstilstand, wat dan ook, afgedwongen of gezamenlijk

komt met tot die conclusie, maar je moet een keer aan het aanwaren zitten, zo simpel is

het.

Zelfs de 100-jarige oorlog is een keer geëindigd.

We begonnen deze aflevering van veldtieren met veranderingen op de grond in het zuiden

van Ukraine.

En ik wil graag met jullie bespreken hoe moeilijk is het eigenlijk om met een club, soldaten

voorwaarts te gaan en hoe pakken de Ukrainers en Russen aan het front dat op dit moment aan.

Kortom, wat is hun tactiek?

En laten we even voor de luisteraars die misschien niet goed hebben opgelet of bij wie het een

beetje is weggezakt, die paar niveaus waar jullie het altijd over hebben.

Het gaat over strategisch, operationeel, tactisch, wij gaan het, wordt ik al gecorrigeerd of

nog niet?

Nee, maar dat kan Mart veel beter uitleggen.

Dan kijk ik naar Mart.

Dus nog even voordat we er in doen hoe het nu aan toe gaat, wat is het verschil tussen

die verschillende niveaus van waar we het over hebben?

Ik wou het altijd simpel was, maar ik zal het proberen simpel uitleggen.

Eén zin, negen op je.

Het strategisch niveau zijn de politieke doelijnen.

Wat wil je bereiken?

In dit geval moet je zeggen het terugveroveren van Ukraine's grondgebied.

En die wordt ook door politici bepaald.

Het tactisch niveau is militaire opdrachten.

Dus je gaat morgen om vier uur, ga je die heuvel in nemen met die troepen en die gevechtstuin.

En de vertaalslag van die politieke doelstellingen na militaire opdrachten, dat noemen we het

operatiesneleniveau.

En dat klinkt logisch, een soort scharnierfunctie, maar dat is het niet.

Ik zal een simpel voorbeeld noemen, in Nederland, hier is er nog een discussie of de missie

in Urusgan een opbouw-missie was of een vecht-missie.

Nou, dat is precies dat niveau waarop die discussie blaasvindt.

Het operatiesneleniveau heeft nog twee functies, omdat je daar met grote eenheden zet, moet

je ook de kunst hebben om die eenheden op de goede plek op het goede tijdstip te kunnen

hebben.

Dat is vakmanschap, dat is gewoon planning, dat is militaire planning.

En je probeert ook juist de tegenstander met zijn eenheden op het verkeerde tijdstip

op de verkeerde plek te hebben.

En dat noemen ze dan operatiesnelen kunst.

Dus je invereten in de geest van de tegenstander en dan voor de gek houden.

Dat zijn de drie elementen op het operatiesneleniveau.

Dus tactisch is poot in de klei, politiek is politieke doelstellingen en operatiesnelen

is hoe vertaal ik dat, hoe kan ik dat mijn eenheden vertalen in zorgen dat ze op de

goede plekst op het goede tijdstip en nu ook mijn tegenstander voor de gek dat die

op de verkeerde plek staat.

Dat is het.

Maar dat betekent dat ook op het tactisch niveau gewoon gepland wordt, want anders dan

zou je denken dat alleen maar in het operatiesneleniveau de militaire gepland wordt.

Op het tactisch niveau worden gewoon ook plannen gemaakt en opdrachten uitgevoerd.

En uiteindelijk komt er opnieuw dat er er ergens een sergeant met een aantal soldaten

voorwaarts gaat of zich de verdediging inricht en dan komen gewoon de skills en drills

komen naar voren.

En als jij verplaatst met een groepie soldaten, dan bepaalt de terrein en de dreiging van

je vijand die bepaalt welke formatie je aannemt.

En dan denken mensen bij formatie gelijk in een groot woord, maar ook een groep kan een

bepaalde formatie nemen.

Loop je allemaal achter elkaar, loop je allemaal op linie naast elkaar, dat zijn keuzes die

zo'n commandant te plekken moet maken.

En iedere soldaat moet wijten dat als die sergeant een teken geeft dat ze dan in

die formatie moeten komen en als ik hier loop betekende dat ik tussen de sector heb tussen

drie en zes uur om er iets te noemen en die vooroploop kijkt natuurlijk naar twaalf

uur.

En zo heeft iedereen zo'n rol in zo'n klein clubje en naarmate de club groter wordt, geldt

dat gewoon op zieën hetzelfde.

Want als je uiteindelijk pelotonskomandant bent, en dat betekent dat je, zeg maar,

circa 40 militairen hebt, en dan vaak is het vier voertuigen, panserin van drie voertuigen

of tanks, heb je op zieën hetzelfde.

Ga je in kolonnen rijden achter elkaar, ga je op linie rijden, ga je in kolonnen rijden

en rij je dan als alles gewoon in hetzelfde tempo of zeg je dat voor de voertuig stopt,

want er is een grotere dreiging en die staat stil en kan beter waarnemen.

En de tweede trekt dan weer bij.

Er zijn allemaal keuzes die zo'n jongen-latenant of jonger-sargent moet maken om uiteindelijk

het maximale uit zijn club te halen.

En dan maar nou eens te koppelen aan de actualiteiten.

Bagmoet en de gevecht bij Zappritse dat is nou operaard sneeuw niveau.

Waarom valt Ukraine aan bij Bagmoet?

Wel, het heeft eigenlijk geen tactische waarde, omdat de Russen z'n hoge prijs ervoor hebben

betaald, dus er is er een seconde Bagmoet niet prijsgeven.

Wat doe je dan als je Bagmoet aanvalt als Ukraine, Rusland, moet zijn reserves erheen

sturen?

Maar die willen ze eigenlijk, nou, Zappritse sturen, dus je confrontert jouw tegenstander

met een dilemma.

Dat is operaard sneeuw niveau, terwijl in Bagmoet maakt niet uit dat je afleiding bent,

nee, je hebt gewoon een opdracht, je houdt deze loopraaf, je houdt dit trein vast, wat

er ook gebeurt of andersom.

Je noemt het al poten in de klei, je hebt het ook altijd over soldaten met een lunchpakket,

dus dat is zeg maar...

En een rugzak.

En een rugzak.

Als je het zo omschrijft, dan klinkt het allemaal heel logisch, dat heb ik al vaker bij

jullie, maar dit is natuurlijk oneindig moeilijk.

Je schetst net hoeveel mensen het soms kan gaan, hoeveel voertuigen het kan gaan.

Hoe ga je te werk, hoe zorg je dat iedereen terugvalt op zijn skills en drills, weet wat

die moet doen, want het is ook altijd handelen in chaos, hoor ik van jullie.

Ja, ons vak is beslissingen nemen aan handelen in chaos en probeer je daar orde in te schepen.

Maar uiteindelijk is het oefenen, oefenen, oefenen, trainen, trainen, trainen, zodat

die skills er allemaal in zitten.

Dat een soort z'n agent, dat noem ik groepscombonant, die geeft een teken en iedereen weet op

dat moment we gaan die kant uit en die formatie en dan hoeft dat niet meer gecommuniseerd

te worden, want het is helder als er iedereen, dat gaat er ook voor als je met vier voertuigen

gaat.

Worden dat er meer, ja dan moet je toch uiteindelijk op een andere manier gaan communiceren, maar

uiteindelijk moet die agent die afweging maken.

En wat je nu in deze oorlog heel erg ziet is dat, wij hadden bij het best nog de idee

dat veel gemeganiseerd zou zijn met panzervoertuigen, met tanks en dergelijke, en deze oorlog wordt

toch maar na me te voet uitgevochten.

En je ziet aan de Oekrinsen kant dat ze voorwaarts proberen te gaan door met kleine

clubjes, iedere keer weer een loopgraaf extra haar, weer een stukje terrein te winnen,

en als je naar de Russische kant kijkt, ze doen eigenlijk exact hetzelfde, je ziet

dat er nu heel veel sprake is van storm of stormzet-egenheden, die eigenlijk precies

hetzelfde doen als de Oekriners, gewoon mensen die proberen een stukje land van de andere

in te pikken en hem daar weg te drijven, het is daarnet man tegen man.

En net als jij, het is ook gewoon een vak, kijk je moet, die skills en drills, die moet

je erin rammen, zeg maar, maar de omstandigheden wisselen steeds waarin ze moeten gaan gebruiken.

Dus het leuke is, als je aan een willekeurige zand op de vliegtuigtrap vraagt, ben je klaar

voor een missie?

Dan zeg je 9 en van 100 nee, want ze zijn nooit klaar, ze zijn nooit klaar, het fuck

is nooit klaar, je kunt het altijd nog beter doen, en dat komt, niet alleen omdat het

zo moeilijk is, maar je weet ook als we het niet goed doen, gaat overleven en dood, dit

is iets anders dan winkeldrijven, dit gaat overleven en dood, dus je doet ze eigenlijk

ook nooit goed genoeg.

Ja, ik heb bij de luchtmobilie Brigade, hadden we een oefening en aan het eind van die oefening

hadden we gewoon tijd over, we hadden alle acties die we gepland hadden, hadden we gedaan

en nu is het bij de luchtmobilie Brigade zo, dat iedere militaire van die Brigade is basis

invanterist, zo noemen we dat, maar de invanterie battions zijn daar nog beter in dan de mensen

van de logistiek of van de motieren en dus ja, zaten we nog met één dag over en toen

heb ik gezegd, nou weet je wat, we doen hetzelfde als gisteren, diezelfde actie, alleen

nu gaan de motoristen, de genezerikken, de bevoorraders, de transporteurs, die gaan

allemaal als invanterist optreden, niet in je logistiek rol, maar als invanterist, en

doen we precies dezelfde actie, want jullie zeggen dat je dat kunt, nou, ik, zij hebben

het mij niet verteld, maar ik heb het gehoord, dat ze straks alle vriendjes van de invanterie

naar zich toe hebben gehaald om nog even vlugge alles kills en drills door te nemen, want

ja, het is toch wel, ook invanterist, dat wil ik, wat die luier in de Ukraine doen,

het is een verdomt moeilijk en gevaarlijk vak.

Ja, we kregen via Twitter, X een vraag binnen van een luister, Anton de Olifant, noemt hij

zichzelf, hij schrijft ons.

Ik hoop niet dat hij in een post luiskas hoort, en dat is dus, de reinen die voorkomt dat

we visie hebben, volgens Rutte, toch?

Exact, exact.

Zat die olifant in de weg?

Anton schrijft ons, zouden de heren kunnen uitleggen hoe je te werk moet gaan als je een doorbraak

in een verdedigingslinie hebt geforceerd, of verdedigingslinies.

Ga je dan meer de diepte in, of de verdedigingslinies vanuit de flanken opschonen, of is het insluiten

van troepen of veroveren van steden een doel?

Het hangt van de opdracht af, dat is het simpel antwoord, en ik zal het laderen met een aantal

voorbeelden.

Als je bijvoorbeeld kijkt naar het doorbraak van de Duits in Sedan en 1940, werd het doorbraak

eigenlijk gedaan door twee pilletons, zeg maar éénheden van 40 man versterkt met Chinese.

Op het moment dat hij de eerste bunker hadden genomen, kwamen ze achter dat de loop gaven

en de bunkers vooral naar de rivier de Maas kijken, maar niet naar de heuvel achter zich.

Dus je hebt die hele linie van achter af opgeruimd, dus die pres groter gemaakt.

Toen een bruggehoofd was gevroond, pas toen kwamen de volgende éénheden en deden de uitbraak.

Je kunt ook een ander robot hebben, als je zo snel mogelijk diep door moet stoten, market

garden, operatie market garden.

Je verovert de brug, je neemt het risico dat je kwetsbare flanken hebt, maar je gaat tempo

maken, diep, diep, diep, rijen, vaart maken, vaart maken.

Dus het hangt echt van de opdracht af hoe je dat gaat uitvoeren.

En je probeert als het even kan de vijand te pakken op de plek waar die zwak is.

Dus als je kunt doorbreken, dan kun je natuurlijk zeggen van ik ga maar tegen die vijand aandouwen,

maar je kunt er ook voor kiezen, om dan diegene die links en rechts van jou zit te omtrekken

of te omvatten heet dat en dat je die inderdaad van achter aanpakt en vanaf de zijkant dan

probeert op te rollen.

Daarmee maak je je doorbraak breder en kan de vijand vanuit de zijkant het minder invloed

hebben op de kern van jouw gebied waar je uiteindelijk het groepen hier zet om het eindelijk die doorbraak

verder uit te preken.

Ja, en als jullie deze vraag even projecteren op wat er nu daarbij is, Srapurisha, gebeurt,

welke tactiek ontwaar je dan van de Ukrainers?

Dan zie je gewoon dat door het stelsel van de verdediging van de Russen dat diepte geen

optie is.

Dus het is de tactiek waar ik dat vaak zeg, van de honderd kleine stappen, zorgt dat

de Russe arterie niet effectief kan zijn en niet kan schieten op de mijnevelden en

de loopgraven zorgen dat je de Russische soldaat in die loopgraven kunt aanvallen en dan was

keu door die mijnevelden heen.

Dat duurt dus gewoon lang.

Ja.

Je kunt het pas gaan doorbreken op het moment dat je door de derde verdedigingslinie bent

en dat er geen voorbereide verdediging meer is, dan kun je vaart en tempo maken.

Dus ook hier dikteert weer het trein en verdedigingsvormbereiding.

En dat komt ook omdat verrassing is eigenlijk weg in deze, de Russen zijn nog 14 maanden

bezig zich voor te breiden op de verdediging.

Zo begon de Eerste Wereldoorlog, die begon als een bewegingsoorlog, waarbij de Duitsers

heel verrassend helemaal via de kust wilde gaan om Parijs heen, dat is niet gelukt.

Maar als een frontermotor stilstand komt, dan krijg je het heel moeilijk in beweging,

dat zie je nu weer.

En je ziet daar dus echt dat de Ukraine's eenheden daar, die proberen verder naar het

Zuid door te stoten, maar ze proberen ook naar het westen, naar de Oosten, die Russen

van hun nek af te houden, door zich gewoon bezig te houden en als het kan zelfs trein

winsten boeken.

En als je dat plaatje dan groter trekt, zie je dat de Ukraine's strijdkrachten dat

overal doen.

Want zelfs bij de Priviët-Nipro, daar prikken ze toch iedere keer weer om daar maar Russische

eenheden vast te houden.

Nou, over het noordelijke deel hebben we het al gehad, dus overal proberen ze eigenlijk

die Russen zoveel mogelijk te binden.

En wat mij in ieder geval treft is dat er nu veel Ukraine's en meldingen zijn over, dat

ze echt Russische eenheden gewoon opslijten.

Dus eenheden verdwijnen meer, heb ik geen effectiviteit, geen gevestkracht meer.

Nou, dat is nog allemaal niet te wezen.

Ik denk dat ik de weeslijten eigenlijk verzwakken of doden.

Ja, nee, dat maakt niet uit als ze maar geen gevestkracht meer hebben, geen gewicht

meer in die weeschaal kunnen brengen.

Het valt mij echt op dat de laatste paar dagen veel van Ukraine's zeiden hierover wordt gesproken.

Dat is natuurlijk ook om het morheel van de Russen nog even aan te pakken, maar aan

andere kant zie je dat wat Marta Leerde zei dat ze die elite troepen toch in het inzetten

zijn, dus er is echt verliezen aan de hand.

Dus daarom zegt het terreinwinst daarop terug, het zegt ook niet zoveel, want dat betekent

dat je enorme verliezen moet leiden om die treinwinst te redizeren, ja dan kun je het

groot doel wel eens uit over verliezen.

Ja, andere luisteraarsvraag is van Sam Golub.

Dat is ook wel logisch gezien de laatste functies van de heren en het feit dat op dat

niveau het meeste duidelijks valt.

De heren zijn er echt er allebei, ook al voelt dat voor hen misschien als de P-historie,

uiteraard ooit begonnen als subalternen officieren.

Toch?

Ja hoor.

Ja, oké.

Mooi tijd.

En ook nog eens allebei bij de infantorie.

Zijn vragen kunnen de heren misschien aan de hand van beschikbare beelden wat vertellen

over de doctrinaire juistheid ervan door hen waar genomen tactische doodzondes en de oorzaken

daarvan?

Ja, vind ik ontzettend moeilijk, want het eerste is beelden worden gemanipuleerd en worden

grootschalig gemanipuleerd.

Ik heb wel eens met jongens van Ozint, dat is open source intelligence, naar beelden

zitten kijken en dan zie je er achter dat 8 van de 10 reddit filmpjes gewoon niet klopt.

Dat is heel moeilijk om daar een oordeel over te vellen.

Wat je wel ziet, gewoon in rode draad, is dat massa komt eigenlijk niet zoveel voor.

Als je kijkt naar die beelden van deze oorlogs zijn het vaak losse groepen, infantristen,

een beetje als de stoostroepste die de Duitsland Eind van de Ierste Wereldoorlog hadden die

met eens een heel specifieke opdracht op treedde.

En dat zie je tot op een heel lage niveau.

Maar om echt een oordeel te kunnen vellen of alles tactisch juist gaat, dat is heel moeilijk.

Ik kan één voorbeeld vellen waar dat wel heel duidelijk is, in het begin van de oorlog

toen een dorp zagen waarin allemaal russische tanks in het dorp halthielden en die werden

aangevallen door infantristen.

Dat is een klassieke fout, dat je namelijk denkt dat tanks niet kwetsbaar zijn, zijn

automaten kwetsbaar, zeker op korte afstand en als je dan het gevecht van verbonden wapen

zo noemen wij dat niet goed beheerst, dan word je daarop letterlijk afgeslachten.

Dat gebeurde met die tanks.

Nou, je kunt dat voorbeeld echt doortrekken, want iedereen heeft die beelden nog van die

kolonnen die ergens in de buurt van Kiev stonden die vanuit de Noordel-Oekraïne binnenkwamen.

En als je die beelden zag, geen lopen en waarlemingsmiddelen in sectoren, als een kluitje

bovenop elkaar, bemanningsleden die gewoon bovenop de tanks zaten te wachten, dat zijn

gewoon basisfouten, dat kan gewoon echt niet en daar hebben ze dus ook duur voor betaald.

Maar ook als je het iets hoog neemt, de aanval uiteindelijk op het vliegveld bij Kiev, daar

is heel hard gevochten, maar uiteindelijk zijn die russische militairen die daar geland zijn,

die zijn met een onmogelijk opnacht weg gestuurd en daar zijn ook hele grote fouten gemaakt.

En als ik jullie persoonlijk vraag, kun je zelf terugblikken op een tactische meesterzet

of een keer dat je denkt nou, daar heb ik echt meegemaakt dat er een fout in de tactiek is gemaakt.

Nou ja, ik heb me in ieder geval zelf ooit mijn eigen baas een beetje voor Joko gezet, omdat

hij in een tactisch situatie waar we opmaast moesten doen, ze moesten vooruit en dan liepen

tegen Vijand aan en dan ging hij uitgestegen door het bos heen en deed hij een paar keer en ik

dacht ja, dan kunnen we er ook wel brede en toen heb ik met mijn eigen wijze laat een ansvorkomen.

Ik denk een jaar of 23 of zo, 24 en mijn baas ging met alle uitgestegen militairen zijn 100

man achter ze komt aan door het bos om die Vijand van de Vlank aan te vallen en ik moest

de vuurbaas met de voer daar gaan doen en toen dacht ik van ja, het is wel goed en toen ben ik

dus gewoon naar het doel toegegeven en heb het het doel brede genomen om het zo maar te zeggen

en toen hij uit het bos kwam kon hij instijgen en gingen we weer verder. Nou, dat heeft hij mij

wel duidelijk gemaakt toch, we hebben die dag niet met elkaar gesproken en aan het eind van de

dag was de oefening afgelopen en toen controleerde ik de kolon, dat was ook mijn ja mijn taak en

loop je nog een keer langs alle voertuigen alles goed te noorden en ik ben bij het laatste voertuig

en mijn baas zei rijden en er liet me binnen en daar stond het staan, dat ben ik niet vergeten.

Daar stond Peter van hem. Die lessen die je was wel binnen gekomen. Dat is allemaal goed gekomen toch?

Ja het is goed gekomen, dat is nog steeds een van mijn beste vrienden. Kijk, tactische blunders,

dan kan ik zo een boek overrijven. Ik dacht jij gaat zeggen dan kun je Martin Kuif niet op betrappen.

Zeker, maak je geen zorgen tot de aardengdotes aan toe, maar ik heb ook wel meegemaakt dat

de groot enige van battlejons grote gewoon verkeerd reden in een kolon omdat ze niet

het verschil wisten tussen Aachen, Aachen en Exla Chapelle en dan kregen ze een briefje waarop

ze ontmoeten hoe ze moesten rijden en dan gaan namelijk de verkeerde afslag en er stonden gewoon

80 pansvoertuigen meer in de stad Aachen omdat ze het woord niet goed kennen. Dat komt allemaal voor

en dat betekent ook, het trainen betekent ook gewoon fouten maken en leren van je fouten. Dus ja,

dat is zo en je leert ook als militaire dat je soms besluiten moet nemen op grond van de helft

van informatie en je gewoon niet weet of je op dat moment gewoon het goede doet. Eén ding weet

je wel als ik nu geen besluit neem, gaat het helemaal fout, maar je weet niet wat de consequenties

daarvan zijn en ik wil ooit een keer dat ze op Hohenfels wordt. Hohenfels is een Amerikaans

oefentrain, dat is één groot laser game. We hebben bij Amerikanen optreden als Russe,

dat klinkt raar, maar die treeden als Russe op. En als je daar tegen vecht, dat is best wel een

uitdaging op remmen waar je tegenaan het vechten en mijn baas zegt... Ja, even maar om, want die

luistert altijd op dat terrein. Dus die kennen iedere hoek, iedere gage, alle gaten kennen.

Dus je altijd kan omklappen en mijn baas zei, als zij een stop maakt, dus dat is die change of

mission. En ik zeg, waarom moet ik stoppen? Ik ben lekker bezig, ik heb nog een reserve achter de

hand, volgens mij gaat het goed. Dus ik was echt een beetje boos, zeg maar. En na tien dagen

oefenen ben je wat eerder boos, zeg maar, dan normaal gesproken. Dus hij zei op een dwingende

toon, meld je maar even bij mij, dus ik rijd naar hem toe. Ja, en er waren geen Amerikanen meer

over. Die waren allemaal uitschakeld, ik had geen idee. Ik wist het gewoon niet. Dus er roept iedereen

briljant plan fantastisch. Ik wist het gewoon niet. Dus het zegt iets over hoe...

De communicatie deed niet meer of zo? Ja, de communicatie deed wel, maar je hebt zelf geen

televisiebeeld waarop je kunt tellen hoeveel er verhaal er nog is. Dus je moet altijd een

besluit nemen op grond van de helft van de informatie en maar hopen dat je dan goed hebt. Dus gaat

niets hierom het succes, maar het feit dat je dus besluiten moet nemen, ja, en soms gaat het fout.

En we hebben soms moeite als burger of was politicus om te accepteren dat militaire

besluiten moeten nemen op grond van de helft van de informatie. Want achteraf gaan we roepen,

ja, we hebben nu alle informatie en we zien nu dat dat geen goede keuze is. Ja, dank je de

koekhoek, dat is zo, maar je moet wat doen. Dat is verschil. Nou, terwijl, maar dat verhaal

vertelt, komt bij mij weer het zuur boven. Ik ben een keer echt wel de misding gegaan.

Tijdens een hele grote oefening, we hadden een achtergebied van onze, van onze divisie,

waar veilige para's gelandd. En dat moest je zo snel maar ook aanpakken, want we hebben meer

tijd, we kunnen ze zich organiseren. Dus uit alle eenheden werd de club van de jonge laterland van

nu, waarom weet ik ook niet, die moest daar al melk naartoe. Dan krijg je dus een opdracht,

je krijgt een locatie, je hoort para's en verder heb je geen ene moeite informatie.

Parachutisten denken? Ja, er zijn parachutisten. Dus ik zie dat op de kaart en in een open gebied,

een driehoekig bos. Dus al rijden daar naartoe, met 14 voertuigen achter mijn kont, maak ik een

plan, dat geef ik via de radio om mijn mensen door. Ik zorg dat mijn waarnemer al vuur op,

attrie vuur op die locatie heeft liggen. Perfecto, prima. En we komen daar bij die open vlakte

uit de rit, uit de klonnen, op lineen en we gaan maar 14 voertuigen op die driehoek af.

En we stijgen op tijd uit, het ziet er gewoon van, dat boekje, gewoon dit boekje. Alleen wat

niet op de kaart staat, is dat in dat driehoekige bos, was in het midden een driehoekig open vlakte.

En ik had een hele, ik had toen geen pelotonisch commandant voor mijn tweede peloton, een hele jongen

zo gent voelde dat aan. En dat peloton gaat dus uit elkaar, want die gaan die open vlakte niet op.

En wij blijven dus in het bos lopen en die vijand in die, in dat kleine driehoekje,

dat open driehoekje, die lachen helemaal te basten. En dus aan de achterkant van het bos zie

ik pas, dat wij gewoon helemaal in twee groepen uit één zijn gespleten. En dan kun je maar

één ding doen, dat heet terugzuiveren, dan probeer je die linie te weer stellen en dan ga je

terug. En toen riep er een kolonoon riep van, ik heb het al gezien, niet goed, stopt hem maar mee.

Oh, ik krijg weer het vuur. Maar weet je wat de essentie is? Als je het vaak moet doen,

en je leert van je fout, dan ontwikkelde je iets en dat noem je een soort intuïtie. En dat is

gestolde ervaring. En net als een chirurg pasgoed is, als hij twintig jaar opereert, wordt de

militaire ook pasgoed als hij twintig jaar gewoon met operaties bezig is. Het is ook een ervaringsfac.

Dus laten we nou niet denken dat we iemand met een academische opleiding kunnen zeggen, jij wordt

morgen battionscommandant, want ja, jij bent een manager. Nee, het is een vak, het is echt een vak.

En dat moet je leren. En dit is ook een ervaringsfac. En die intuïtie, die helpt in

de maat die ouder wordt, vaak beter om het goede besluit te nemen. En dat moeten we denk ik goed

realiseren. Het is een vak wat je moet trainen, wat je moet oefenen, wat je in je huid moet hebben,

wat je in je hoofd moet hebben, maar uiteindelijk is het ook gewoon een ervaringsfac wat je vaak moet

doen. Ja, we hebben op een gegeven moment waardoor het vragen van onze toermalige minister Henk Kamp,

en toen hebben we hem uitgenodigd, omdat we hebben bij een oefening, bij een battalionscommandant,

in het voertuig gaan zitten. Dat was Tim. En daar was hij toe bereid. Hij ging gewoon,

ik zei, we gaan er gewoon naar zitten en kijk wat er op zo'n persoon afkomt. Zo'n baas van zo'n

vijf tot 800 mensen, zo'n 40-50 pansen voertuigen. En kijk eens wat er op die ene man aan informatie

afkomt, welke beslissingen die moet nemen, welke situatie die terechtkomt. Ik kan je

verzekeren, de minister was diep onder de indruk wat er op zo'n knol van een jaar of achteren

de 30-40 afkomt. Of zijn we ouder dan? Nee, zeker, zeker. Ik denk ook tot slot op dit onderwerp,

als ik naar jullie luister, ik denk dat ik ook luister, als je veel van leren over hoe

tactiek werkt, en toch beklijft bij mij ook dat Mark net zegt, geen enkele soldaat zegt voor die,

ik ben klaar voor een missie. Dus hoe goed je skills in de reels ook zijn, hoe duidelijk de tactiek...

Dat moet het een drijf zijn, want daardoor overleef je, omdat we dat al vaker zeggen,

professional is bezig iedere dag zichzelf als het team beter te maken, en bedacht heeft hij

mee stopt, ben je opgehouden, goed te zijn. Dus de drijf moet ook in je mens en in je club zijn van,

waar kunnen we nog beter, kunnen we het nog een keer over doen, misschien doen we dat nog beter.

En dat redt je leven uit aan. En het leidt wel tot soms enster afwijking hoor, want het is

nog als ik ergens op vakantie rij, dan roep ik mooie schootsvelden hier, en dan kijk de familie

mij waar aan, die zegt godpijf, weer een aanval, of als ik naar een film kijk, een oorlogsfilm,

dan zeg ik binnen vijf minuten hier klopt helemaal niks van, dus de weet ook verhaal,

ga niet met paar oorlogs ons kijken, want die roepgelijk hier klopt helemaal niks van. Dus

het gaat wel heel diep in de genen soms hoor. Kijken we nog even naar volgende week,

dan praten we natuurlijk weer verder, waar gaan jullie op letten, komt het culminatiepunt dicht

erbij misschien? Ja dan gaan we zien, als we oss door de tweede linie heen zijn, dat weten we niet

zeker, maar dan gaat het wel hard, ook eens kijken of die Abrams ook komen, die heren kunnen

zien, alweer het niet direct aan het front zullen zien, dat kan maar niet indenken. En eens kijken

welke speciale operatie nu wordt opgetuigd, er gebeurt wel wat hoor. Gebeurt veel hoor. Ik ben

naar dat laatste ook zeer benieuwd, want je ziet dat er gewoon aan de Oekrinsekant heel goed wordt

nagedacht, ze hebben toch nog altijd een redelijke schaarste aanmiddelen om in de diepte aan te

grijpen en ze kiezen echt een doelen, ze hebben er een plan bij, dus ik ben zeer benieuwd

op de volgende stappers. Goed, we gaan het horen volgende week. Je luisterde naar Veldheren,

mijn naam is Josse Groot, naast mij zitten generaals buiten dienst Peter van Umm en

Mart de Kruif. Wil je hen een vraag stellen? Mail ons dan op veldherenetkortimedia.nl of stuur je

vraag in via X of via Instagram. Bij veldheren extra gaan we nog even door en beantwoorden we meer

luisterstars vragen, bijvoorbeeld die van Edward Koning. Hij vraagt, waarom zien we in geen enkele

video vanaf het front basic bereden tactieken als ontplooien, vuur en beweging of een vuurbasis?

Het lijkt allemaal zo ongecoördineerd. Of is dit gewoon de folk over? Kan men dit gewoon nog niet?

Of heeft het met de mijnevelden te maken? Nou, daar gaan we over doorop praten. BMNews,

wat Mart en Peter daarover te zeggen hebben, luister dan verder via vriend van de show.nl

slash veldheren. Hopelijk zien we je daar. Graag tot volgende week.

Machine-generated transcript that may contain inaccuracies.