GONZO: #23: Ontmaskering van vrouw die eigen stalking verzon (Thijs Zeeman)

Hé luisteraar, ligt je nog te slapen als het om sparen gaat?

Wordt wakker en start met sparen bij Nibc.

Gratis, volledig online, geen minimum inleg en het belangrijkste een goede sparenente.

Bij Nibc ontvang je 1,75 procent rent op je spaargeld.

Maar dat is toch niet alles.

Als je je geld voor een langere tijd vastzet,

kan je sparen enten zelfs oplopen tot wel 3 procent.

Terwijl je naar deze podcast luistert, kun je alvast een gratis Nibc-sparekening openen.

Dit kan eenvoudig via Nibc.nl.

Het kan ook niet anders, omdat je echt recherche onderzoek moet verrichten.

En daar zijn heel veel regels afgeboren.

En de Recherchebureau mag gewoon meer dan een simpele journalist als ik.

Wat mogen zij bijvoorbeeld meer dan een journalist?

Ja, observatie.

Oké, want dat is iets wat je als journalist eigenlijk niet mag.

Nee, want dat is gewoon stok.

Dit is Gonzo, de podcast waarin we praten met journalisten over dat ene verhaal in hun carrière dat ze altijd is bijgebleven.

Het kan zijn omdat het een scoop was, omdat het opzietbarend was,

reiskamp geloud, onthullend, ontroerend of gewoon omdat het een goed verhaal was.

Mijn naam is Merel Westtrick, tegenover me zit Frans Lomans.

Frans journalist die we vandaag hebben uitgenodigd, die heeft dus een werk van gemaakt.

Om mensen te confronteren.

Is dat iets wat jij graag doet?

Nee, al mijn confrontaties in het leven zijn altijd ongewild geweest.

Met hardcore criminelen, met advocaaten, voorrechters, dat soort dingen.

Ik heb nooit zelf de confrontatie gezocht.

Maar goed, dit is een confrontatie waar we met onze gasten over gaan praten die ook heel onthullend is.

Dus ik vreug me er wel op, by the way.

Mooi, mooi, mooi.

Goed zo.

Ik ook.

Want het is geen prutser, hè?

Zullen we dat ook even zingen?

Zeker niet, nee.

Onze gast dit keer is Thijs C, man.

Thijs, goed dat je er bent.

Dank je wel.

We kennen elkaar van AT5, we hebben allebei bij het AT5 nieuws gewerkt,

ooit in vroeg verleden in onze eerste journalistieke stappen zetten.

Jij zette daar je eerste stappen in de misdaten journalistiek.

Ja.

Vervolgens ging je naar de Rebels Ombroepenpoont.

Daarna kwam je bij SBS 6 terecht, waar je onder meer spraak maakte in de documentairs

over Frank Maasmaier en Ivana Smidt maakte.

Je maakte gestolkt, je presenteerde boeven in de bouw,

en sinds 2019 werk je voor RTL en confronteer je onder andere stalkers

met hun eigen gedrag in het programma Zeeman Confronteerd.

Hoe groot is dat probleem eigenlijk, stalking?

Ja, het is een veel groter probleem nog dan mensen zich redizeren.

Het komt ongelooflijk veel voor in Nederland.

Het komt, ja, de ex-partner stalking is het meest voorkomende,

dus de meest voorkomende vorm van stalking.

Maar zeker met de makkelijke anonymiteit op het internet

is stalken een makkelijke vorm geworden om je ex dwars te zitten.

Maar je moet, als je een beetje stalker bent, ook wel wat nazistische trekken hebben.

En misschien dat ik daar wel het meest wel gestolken ben,

dat er gewoon wel heel veel mensen in Nederland rondlopen

die zichzelf op de eerste, tweede en misschien zelfs wat het derde plaats zetten.

Wacht even, tijdens ik hoor je zeggen, verschillende vormen van stalking.

Is stalking niet gewoon stalking?

Nee, nee, de bron van stalking kan heel anders zijn.

Je hebt een ouder verstoting stalking.

Dus dan probeer je door een stalking teancineren iemand uit ouderlijke macht te krijgen.

Je hebt een love-obsession stalking.

Dat is vaak natuurlijk gewoon de ex-partner stalking.

Maar het kan ook zijn dat je in een bepaald gevoelens hebt voor iemand

en dat je op die manier iemand probeert te veroveren.

Kijk, heel veel liedjes, liefdesliedjes, gaan eigenlijk over stalking.

Dus I follow you wherever you are.

Dat is echt verschrikkelijk.

Dat is die tekste die je heel vaak kom.

Maar dat is eigenlijk want, het is allemaal stalking.

Dus het is allemaal van ja, je bent overal waar jij bent, ben ik ook.

Ik laat je nooit meer los.

Dat is verschrikkelijk.

Ja, en je hebt ook, en dat is de moeilijkste vorm van stalking.

Daar kom je eigenlijk nooit vanaf, is de waan stalking.

Dus als je een waan stalker hebt, dan ben je echt in de aap geloceerd.

We hebben een vrouw gehad die 19 jaar lang gestalkt is.

Door iemand die het idee had dat zij getrouwd waren.

En die stond iedere dag voor haar raam.

Een waan stalker moet echt hulp krijgen, die moet eigenlijk een TBS in.

Maar is heel moeilijk van zo'n waan af te krijgen.

Want wat een waan stalker altijd het idee heeft,

dat de hobbel die door justitie of door mij of door de politie gelegd wordt,

is eigenlijk de hobbel die hij moet nemen.

Omdat zij de echte liefde uiteindelijk zullen vinden.

Dus ja, echt zodra een waan stalker is, verhuis, wissel al je nummers,

verwijder je social media.

Want daar kom je nooit meer vanaf.

Dan is het echt run.

Maar hoeveel verschillende vormen van stalking heb je dan zo'n beetje?

Waarom niet gaan we?

Ik denk dat je wel vier of vijf hebben, het zijn vaak combinaties.

Dus kijken een love obsession kan ook vaak in combinatie met waan zijn.

Dus je hebt dit idee dat een actrice, dat je daarmee getrouwd bent.

Dat is, je hebt een obsessie voor haar, maar je hebt ook een waan.

Oké.

Dus dat is, er zijn veel soorten, maar het is vaak een combinatie van dingen.

Toen jou vroegen thuis om hier te komen praten over dat ene verhaal in je carrière,

dat je altijd is bijgebleven, wist je toen meteen welk verhaal dat moest zijn?

Nee, want ja, omdat ik dit, het speelt onlangs.

Dus ik ben er heel erg mee bezig en ben er steeds nog steeds mee bezig en steeds meer mee bezig.

Maar ik zat bijvoorbeeld ook aan de dookie van Ivana Schmitter, denk ik.

Maar vooral ook omdat ik daar totaal niet blij was met mijn confrontatie.

Dus ik dacht, ja, misschien ook wel eens goed.

Iedereen zit hier natuurlijk altijd baasig, maar zijn...

Nou, hoe zou het thuis zo'n nieuwkerk het noemen?

Dat is een piëste resistant te vertellen, maar er zijn ook heel veel veel hier.

En ik wil niet zeggen dat Ivana Schmit de confrontatie een veelje was,

maar daar dacht ik wel toen ik terugkijk van, wat, al wat minder gekund.

Of ik zat er toch wel heel erg bovenop.

Ik dacht, ja, dat is ook wel goed om te vertellen dit vak wat ik beoefen.

Is natuurlijk, het moet anderspot, het moet gebeuren wanneer, ja, we kunnen het niet overdoen.

Het kan maar één keer, ja.

Het kan maar één keer, dus de route die je bewandert, de steeg die je inschiet,

die moet je helemaal uitlopen, ja.

Was je toen gewoon nog niet zo goed?

Ik bedoel, ben je in de loop dat tijden beter geworden?

Ik hoop het wel, ja, want het is in dat sigo ook wel echt een ervaringsvak.

Dat je inderdaad rustiger wordt, dat je wat meer gaat leren armen halen,

dat je, wat, kijk, ik ben vaak in een bus.

Dan word ik, soort van, naar het plaats van de licht toe gereden.

Nou ja, ik ga daar vaak naartoe en dan in die bus denk ik,

er is altijd de hartstikke hoge en dan denk ik altijd van, dit gaat mis.

Ofzo, weet je, dat is natuurlijk, de menselijke geest gaat met je aan de haal,

maar zodra die deur open is, ben ik het kwijt en dan doe ik twee keer aan en ben ik even goed in.

Maar waarom is het een ander verhaal gekoord? Waarom is het dit verhaal geworden?

Nou, ik heb het verhaal uitgekozen van, eigenlijk, ik noem het dan maar gewoon het verhaal van Barry,

want dat is degene die waarvan wij inmiddels meer dan overtuigden en geruid dat die onschuldig is veroordeeld.

Ik ga het verhaal zo om schrijven, maar waarom heb je het gekozen?

Nou, omdat het voor mij, toen ik hier aan begon, had ik gewoon nooit verwacht dat dit verhaal zou worden.

Ik had verwacht dat het een verhaal zou worden over een falende overheid.

Nou, dat is op zich wel geworden, maar dat iemand echt onschuldig is veroordeld.

Ik weet dat het wel is kan gebeuren, maar toen ik aan dit vak begon, had ik eigenlijk nog nooit verwacht,

dat ik ooit een zaak zou hebben waar ik deze uitkomst voor elkaar zou krijgen met alle mensen waar ik nu natuurlijk mee werk.

Dus ik verbaas me er eigenlijk nog iedere dag over dat het gelukt is. Dat is wel wat dat is de reden.

Dat is natuurlijk ook wat leuker van journalistiek, dat je ergens uit gaat komen in een verhaal,

wat je van tevoren niet wist en dat maakt het ook wel weer spannend.

En dat is ongelooflijk spannend.

Ook voor jezelf.

Ja, en dat is ook wat de journalistiek zo mooi maakt.

Namelijk dat je je begint ergens aan en je hebt een idee van dit wordt het.

En dan halverwege het verhaal, denk je, nee, het is een ander verhaal. Het zit anders. Ja, dat is leuk.

Het verhaal waar we het over gaan hebben, dat werd op 7 juni 2022 uitgezonden op RTL5.

In jouw programma Zeeman confronteert Stolkers.

De Gelderse Sanne, die in jullie uitzending kato heet,

meldt zich bij jullie aan met het verhaal dat haar leven al vier jaar op zijn kop wordt gezet,

nadat ze bij een stage in de psychiatrie in aanraking komt met psychiatrisch patiënt Barry.

Je noemde hem net al.

Na een incident op de werkvloer vrees ze continu voor haar leven.

Ze wordt achtervolgd, ze ontvangt racistische berichten, doodsbedreigingen.

En Stolker Barry is al veroordeeld.

Dan 12 maanden, menen ik hem.

Ja, hij is 12 maanden gekregen, waarvan 9 maanden heeft hij in eerste instantie gekregen.

Later heeft hij ook nog eens de drie maanden die hij onvoorwaardelijk had gekregen.

Een voorwaardelijk had gekregen, heeft hij ook nog moeten uitzenden.

Voorstolking van Sanne dus.

Maar tijdens het onderzoek in het programma kwamen jullie erachter dat Sanne eigenlijk haar eigen Stolker is.

En alles heeft verzonnen.

Laten we bij het begin beginnen.

Hoe kwam het verhaal tot je? Zij melden zich aan?

Ja, zij melden zich aan.

Dan hebben we een wekelijks redactievergaling waarbij we deze zaken bespreken.

Komen er veel aanmelding eigenlijk tijdens je?

Ja, heel veel.

Ja, ik denk wel na meer dan 300 per jaar.

Oké, wow.

Dus, nou goed, dan moet het ook nog voor ons haalbaar zijn.

Sommige onderzoek zijn het ingewikkeld.

Wij willen ook graag verschillende soorten Stolking behandelen, want dat vinden we interessant.

En dit was eigenlijk een verhaal wat tot ons kwam van een meisje die hulpverlenen was.

Nou, wij weten dat in de hulpverlening best zoveel mensen lastig gevallen worden, gestalkt worden.

Wij weten ook dat eigenlijk veel van dit soort instanties daar totaal niet mee bezig zijn.

Dus met andere woorden, ja, het gebeurt allemaal maar.

Dus wij hadden eigenlijk het idee toen ik deze zaak zag, er was een veroordeling.

Ik dacht, hoe kan het nou dat hij na die veroordeling gewoon doorgaat?

Is er dan niemand hier mee bezig?

Zo begint in je hoofd gewoon een beetje het verhaal te maken.

Dus je denkt, oké, we gaan interviewen, we gaan dit uitzoeken.

En we gaan iedereen die hier wat steek laat vallen, die gaan we aanpakken.

Ja, dat was eigenlijk het verhaal.

Dus ja, ik weet dat er bij zaten aan tafel zaten tijdens de vergadering.

En het was voor ons eigenlijk een vrij simpel verhaal.

Ja, en dan ga je als eerste, neem ik aan, in gesprek met de persoon die gestalkt wordt.

Namelijk Zanne, of niet?

Ja, dat doet mijn redactie.

Maar er is iemand, wij noemen dat case managers, die krijgt die zaak op zijn bureau.

En dan wat we inderdaad doen, dus dat moet iemand bewijsmateriaal aanleveren.

Nou, dat deed ze keurig, best wel veel bewijsmateriaal.

Waarvan wij dachten, dat ziet er vrij duidelijk uit.

Er is veel SMS-verkeer, wat vanuit hem kwam.

Er is veel verkeer via Facebook, als ik het nog herinner.

Nou, voor heel veel mensen is dat heel heftig, maar na jarenlang in stocking dacht ik,

het is een heftige zaak, maar het is niet het heftigste dat ik ooit gezien heb.

En zij kon praten, he?

Ik bedoel, ze kon goed formuleren.

Hebben jullie neem ik aan ook?

Check dat je niet een stotteraar voor de Kamer hebt of wat dan ook?

Ja, er zijn een aantal stappen die je bij ons moet nemen voordat je in het programma komt.

En nou, de zaak moet kloppen, ja, nou ja, het moet kloppen.

In ieder geval, wij moeten dat idee hebben, dus er moet bewijsmateriaal zijn.

Iemand moet het goed kunnen vertellen en iemand moet, ja, het moet het aankunnen om in ons

programma te zitten, want er komt best wel veel op je af.

Dus er zijn een aantal tests en checks die we doen.

En daar is zij allemaal voor geslaagd.

Ja, en zeggen, daar voelde hij het zannen aan.

Ja.

Wanneer kregen jullie voor het eerst het idee van, dit, dan krijg je een beetje bedenking

bij het, of dit klopt niet?

Tijdens het interview.

Ja, want toen je er naartoe ging voor het eerst op camera interview, ging je gewoon

ervan uit dat zij de waarheid vertelde.

Ja.

En gewoon heen dat zij het, ja, wij noemen het een basisinterview, we gaan een basisinterview

houden waarbij zij helemaal gaat vertellen hoe die zaak zit en ondertussen zijn we

ook al onderzoek aan het doen naar Barry in dit geval.

Dus we beginnen, ja, zij wordt aan mij voorgesteld, nou, er is een cameraman bij, een geluidsman

bij, redacteur bij, productie bij, iedereen is een beetje, nou, je gaat een mooie shot

uitzoeken en we zitten, nou, ik heb de zaak natuurlijk helemaal doorgenomen, je krijgt

al een deel van het dossier, dus ja, voor mij was het, ik ga dan even hoe te bedenken

van nou, ja, bij dit soort interviews haal je gevoel en emotie en feitelijkheden zijn

in principe niet zo zeer, dat hoeft zij mij niet te vertellen, ik wil meer dat je

goed kan vertellen wat dat jou doet zodat de kijker heel goed begrijpt wat dat met haar

doet, dus dat is wat ik daar kom doen.

En wat gebeurt er tijdens het interview?

Nou, we hebben natuurlijk best wel inmiddels, en ik zeker ook, maar als team heb ik best

zoveel ervaringen, gewoon qua, ja, slachtoffers en ik merkte bij haar dat zij de heftigste

dingen die haar zouden zijn overkomen, lepelden ze op als of ze sprak over, ja, wat ze gister

geeft dat?

Ja.

Dus daar keek ik al naar haar, ik dacht, ik zie helemaal niks bij jou, ik zie helemaal

niks gebeuren, dus als ik jou, als ik jou ga vertellen wat mij is overkomen, wat heel

heftig is, dan zie je gewoon non verbaal gebeurten vaak van alles en iedereen denkt

altijd dat we een traan willen halen, dat hoeft helemaal niet, ik, ik, voor mij,

bij mij spreek ik liever niet, want dan kan ik daarna het rest van het interview niet meer

echt, dan heb ik zo dikke ogen, dus bij mij spreek ik je wil, en ik zag gewoon bij haar

dat ze rare emotie liet zien.

Het was bijna angst aan jaren, toen ik jouw uitzending zag, van hoe iemand dit zo

cool en er zeker eens in vlak kon vertellen, dat je denkt van, fuck, je zegt hier nu iets heel

erisch en je zegt er inderdaad of je de weerbericht aan het voorlezen bent. Maar goed, dat kan ook gewoon

ingewikkelde muik zijn van iemand. Ja, dat kan. Iemand kan helemaal, ja, iemand kan iets

ingenomen hebben om rustig te worden, daar kan iemand er zo afgestomd zijn, dus het is geen

bewijs, maar ik weet, ik heb het interview gestopt. Ik keek naar mijn redacteur, ik zei,

ah ja, het shot klopt niet blauwe blauwe blauwe. Dus het geluid is niet goed, dus we hebben dat

interview even gestopt. Wat niet zo waard. Nee, omdat ik, ik, maar goed, dan ben je ook

maken. Ik dacht, oké, we moeten haar filmen, zodat ik ook haar onikennemma kan maken. Ik moet,

we moeten een ander shot erbij, maar het is even niet anders. Omdat zij soms misschien lachten

tijdens heftige dingen. Nee, omdat ik gewoon dacht, zij kan wel eens, ik kreeg gewoon een gevoel

van, ik dacht, zij kan wel eens anders in ons uitzending komen dan dat wij nu denken.

Oh, oké. Meteen, omdat, ja, ik, wat ik zeg, in dit vak zijn we al wat bijzondere

typen steeggekomen en ik voelde gewoon behaar iets onoprecht. En ik dacht, ik kon het me niet

voorstellen, de andere kant qua feiten en wat er allemaal lag, dacht ik, ja, het kan gewoon helemaal

niet, maar ik zie behaar. Dus toen vroeg ik aan mijn redacteur, en die zag het ook, die zei ook van,

dus het is niet zo zeer dat ik hier een soort sick sense voor heb maken. Die zei, ja, ja,

het klopt, ik weet het niet, ik weet het niet. Dus ik zei, nou, oké, we maken een tweede shot,

zorg dat je heel veel dingen gebruikt zodat ik niet alleen maar tegen een blus zit aan te kijken,

daarna, want ik weet het niet, zij kan zo, maar, nou ja, uiteindelijk heb ik het interview afgemaakt

en gedraaid, maar ja, ik... En dus zo gedraaid dat zij ook onherkenbaar... Gemaakt kon worden, ja,

dat het er gewoon wat mooier uit zou zien als het inderdaad anders zou liggen. Maar ja, dan het

interview was af, zij stond daar nog een beetje, ze stonden nog wat na te praten. Ik heb nog een

buurman van haar ook geïnterviewd en ik keek nog naar die buurman en ik dacht, jij, blijkbaar is

zij toch echt in staat om jou heel erg mee te nemen in dit verhaal? Dus dat was een beetje een

rare roes, want ik wilde eigenlijk meteen terug naar kantoor, ik dacht dat deze shot zit anders,

we moeten volgens mij een heel andere route op, ik heb Miko meteen gebeld. Want je hebt ook haar

ouders gesproken, hè? Ja, haar ouders inderdaad, ja, ja, ja. Maar dat was pas later, hè? Nee,

ook al diezelfde dachterdag. Want die zitten ook in de uitzending en die zijn er ook echt

het dood mee aan dat hun dochter zo gestokt wordt en het leven zo onmogelijk gemaakt wordt. En dat was

natuurlijk voor hun ook de werkelijkheid en de realiteit. Dus ik weet niet, we zaten aan een

picnic tafel en het was daardoor gewoon een rare dag, want ik was er niet van, zeg maar, ik had

geen bewijs, maar ik dacht, er klopt iets niet. Hebben we natuurlijk wel ruggespraak gehouden over

ja, moeten we hiermee doorgaan? Dat is natuurlijk ook zo, want ja, als het zo anders zit, maar ja,

er is een veroordeling. En dat maakt het wel. Maar nog even voor de duidelijkheid, hoe nam je toen

afscheid van Sané? We hebben op zich goed afscheid genomen. Ik was me wel meteen bewust van het feit

dat ik dacht, ja, ik blijf wel gewoon heel, ja, op een vlakkig eigenlijk over wat ik ga doen,

want wat ik ging doen was, we gaan Berry onderzoeken, maar jij wordt ook onderwerp van onderzoek, dat

wist ik toen al. Dus ja, dan zeg je gewoon, we gaan onderzoek doen en zodra ik een resultaat heb,

dan hoor je van mij. Want er lag dus een veroordeling al van Berry, hè. Er lagen

tandloze appjes. Je zei het net al in Facebookberichten waarin zij bedreigd werd. Wat was

je plan van aanpak om haar te gaan onderzoeken? Hoe probeerde je er achter te komen of zij wel

de waarheidssprak? Nou, wat wij doen is haar leren kennen. Dus als je daar namelijk achter wil komen,

dat zij niet de waarheidsspreekt, moet ik, moet ik en iedereen in ons team, moet weten hoe

denk zij. Als zij de stalker is, dus dat is het gesprek, als zij de stalker is, we kijken op die

manier naar deze stalking, wat communiceert zij, waar is zij gevoelig voor, wat is haar modus operantie

en wat is haar manier van stalken. Als ik daar, als we daar achter zijn gekomen, dan kan ik,

en de mensen die waar we uit onderzoek mee doen, kunnen we dingen bij haar planten, zoals dat zei,

zoals dat het heet, zodat zij uiteindelijk de dingen die wij alleen tegen haar vertellen gaat

gebruiken in de stalking. Want dat is dan een feit, als ik bij jou iets zeg en ik zeg

bij Merel iets anders en ik krijg iets terug wat ik alleen tegen haar ben, dan weet ik jij bent het.

Alleen, als ik tegen jou iets zeg, dan denk ik, ja, maar wat moet ik hiermee. Dus je bent lang

bezig om na te gaan, dus ja, het is eigenlijk molke werk, dus je analyseert die hele stalking,

je analyseert alle appjes om haar te leren kennen. Dus dat is fase 1. Phase 2 is dat...

Hoe lang duurt fase 1? Ja, dat verschilt. En in dit geval denk ik dat fase 1 toch wel,

ja, dat duurt wel een half jaar, omdat je... Ja, alleen dan gaat fase 2 al wel in werking,

maar je gaat fouten maken, snap je? Dus je gaat dingen bij haar erin stoppen waar ze niet op

reageert. Dan ga je nadenken over, kijk, wat zij gaat, zij in dit geval gasten uit

u continu aan dat ze de hele tijd betregen werd, dat hij vaak in haar omgeving was.

Ja, hij kwam bij haar huis, hij kwam bij haar werk, dus jullie zijn er gaan volgen.

Nou, observaties. Volgen is jullie die ze wat spannend wordt.

Ja, en natuurlijk Barry zelf, want we kwamen er achter het Barry van alles te

koop aanbod via Marktplaats, dus we hebben Barry heel veel gezien, ook om Barry te leren kennen,

want uiteindelijk moet je ook de stalker die ze aangeeft dat het is,

moet je ook weten is hij er toen in staat. En toen hadden jullie nog geen persoonlijk contact met

Barry op dat moment, of wel al. Ja, want alleen dat was, ja, we hebben een team met

redacteurs en we hebben een team met observanten en dat zijn de mensen die in het veld contact

proberen te leggen met onze stalker, maar dat noemen wij social contact. Dus ja, iemand

weet niet dat hij al contact heeft met ons, om op die manier hem te leren kennen. Dus uiteindelijk

konden we op die manier zijn gangen een beetje nagaan en in ieder geval een beetje kijken van wie

is deze man en dat heeft er uiteindelijk toegeleid dat we iets van hem zijn gaan kopen en is,

hij hebben ons in de auto geweest. Een telefoontje. Een telefoontje. En daardoor konden wij kijken,

is dit, wij zagen wel dat dit de type telefoon mogelijk was dat gebruikt zou zijn. Dus die konden

we leegtrekken om te kijken wat staat daarop. Nou, daar kwam niks naar voren en hij was

bleek een open boek te zijn. Dus daarmee zagen we al wel, er begon dat bij ons al grote twijfels te

bestaan of hij de stalker zou kunnen zijn. Wat voor iemand was het? Het is een man die in

de psychratische instelling woont. Dat betekent dat hij z'n problemen heeft. Ja, privacy technisch

kan ik daar niet zoveel zeggen, maar het is iemand die lang heeft gevorsteld om te accepteren

dat hij bepaalde dingen niet kon, maar wel een open man. Dus wel iemand die best wel snel zijn

verhaal begon te vertellen, ook tegen iemand die die helemaal niet kennen. Je merkte gewoon wat in

zijn hoofd zat, wat hij, het heeft, het had enorm veel indruk op hem gemaakt, begon niet

te vertellen al. Dus dat hij, dat hij problemen had gehad met Facebook, dat er mensen waren die hem

genept hadden, zoals hij dat zei. Dus ja, we zagen wel iemand van ja, hij is hier inderdaad

mee bezig, maar wel heel open en eerlijk. En we zagen iets wat wij meteen, wat ons meteen opviel,

is dat hij helemaal niet kon auto rijden. Geen rijbewijs had, nou goed, is het in de hele hand rij

van meer mensen zonder rijbewijs rond, maar wij wisten dat hij ook niet auto kon rijden.

En San had gezegd dat ze hem in de auto had gezien. Ja, zo'n foto, ja, toegevoed.

Ja, foto, ja. Waarbij inderdaad op afstand iemand zat die wat gelijk in zijn vertonen. Dus ja,

dus het beeld dat Barry de Stoker kon zijn, brokkelde bij ons met de dag af, speelde op dit

moment de politie al een rol. Ik bedoel, de recess had het onderzoek gedaan, eigenlijk hadden we het

onderzoek gedaan, wat je moet doen, wat jullie hebben gedaan. En wanneer had je door van dat de

politie geen onderzoek had gedaan, eigenlijk? Dat kwam toen wij het dossier kregen, dus dat

is op een laat moment, werd onze dossier gegeven om te kijken op basis waarvan Barry na precies

bezis schuldig werd. En toen waren wij, dat is wel een stapje verder, maar toen waren wij inmiddels

wel overtuiggeraakt van het feit dat zij gespoeft had. Dus appjes had... Ja, zij had spoofing,

is een manier om, ik kan Frans en Meroen met elkaar laten appen. Ik kan Frans naar jou een appje

laten sturen en jij krijgt gewoon een appje en je ziet Frans en er staan hele rare dingen in en jij

krijgt Frans en dan denk je, Frans, vind je dit normaal om dit naar mij te sturen. Maar Frans

kijkt op z'n telefoon en die heeft dat appje niet verstuurd, maar jij reageert naar Frans en

bij Frans zie ik alleen maar jouw reactie. Dus met andere woorden, dat is eigenlijk de enige manier

om echt achter te komen dat er een derde persoon via internet heeft, jullie met elkaar heeft laten appen.

En moet je dan iemand z'n telefoon hacken ofzo? Nee, het wordt aanbanden gelegd, maar er is

gewoon een applicatie en er is gewoon een via darkwerk kun je via internet eigenlijk best wel

makkelijk elkaar laten appen. Dus geen hogere wiskund, hè? Het is geen hogere wiskund,

ja het is absoluut. Bizar dat het kan. Ja, het is bizar. En heel eng ook. En heel eng. Dus wij

waren er inmiddels van overtuigeraakt dat zij dat gedaan had. En toen keken we naar het politie dossier

en tot onze grote schrik zagen we eigenlijk dat dat bijna de volledige basis was van zijn veroordeling.

De appjes. Eigenlijk alleen de sms's dan, eigenlijk alleen de sms's. Ja ik zeg ook veel appjes hoor,

dus alleen het was er in een periode. Daar was het onderzoek en de veroordeling opgebasseerd.

Eigenlijk alleen opgebasseerd. Dus dat was voor ons heel, ja toen wisten we eigenlijk dat het onderzoek

heel slecht was uitgevoerd. Dus even voor duidelijkheid tijdens de zannen sturen die sms's naar zichzelf.

Ja. Uitnaam van Barry. Ja. Nou zij heeft gewoon een, zij heeft uiteindelijk, ze is in staat geweest

om die sms's, om daar een volledige stalking op te baseren. Dus met andere woorden, ze stuurden

ook sms's van ik sta nu buiten. Dus al hij achtervolg mij, die appjes speelden een centrale rol in

dat hele verhaal van haar van ik word achtervolgd, ik word bedreigd, hij duikt op op plekken. Dus ze liet

eigenlijk alle poppetjes dansen. En was er één moment waarop je dat rond had, waardoor je die dachten,

maar helemaal, ze is het gewoon zelf. Dat was eigenlijk, we hebben eerst, nou, Barry nagenoeg

uitgesloten om in ieder geval, om, hij was in dit geval totaal niet met haar bezig. Maar zij

bleef ons wel, dat wij betrokken waren, zagen wij, hij is totaal niet met haar bezig. Maar zij voeden

ons wel, dat heet het, met heel veel berichten. Dus op een gegeven moment mis, zagen wij wel, dit

beeld klopt niet. En jullie observeerden haar en zagen dat Barry niet bij het ziekenhuis was,

niet bij de huis was. Dus voel focus op Sanne. Wij horen op een gegeven moment zei ze, ik heb

een sollicitatie, waarbij ze al begon, wij begonnen ook een beetje te voeren, want dat is die onderdeel

van het onderzoek, is dat je haar dingen belangrijk laat worden en dat ze denken, nu moet er wel een

actie van de storken komen. Dus wij, zij hadden sollicitatie ergens en wij gaven aan door middel van

aan te geven, nou ik hoop dat het rustig blijft, we hopen, je moet een beetje een dubbel spelspelen,

anders kan dit niet. Maar wij hadden haar in observatie, wij hebben haar de hele dag gezien,

daarnaast in de uitzending zie je het ook, de appjes die zij daarover naar ontsturen van,

wat haar allemaal die dag zou zijn overkomen, maar wij zagen dat dat gewoon niet klopt. Dus

daarmee zie je al, zij ligt tegen ons. Want heel concreet ze zei daar, ik moest met een beveiliger

naar mijn auto lopen, want ik voelde me niet goed, maar jullie zagen allemaal dat dat niet klopt.

En ondertussen, terwijl dat ons beeld steeds versterkte, waren wij daarnaast met eigenlijk

de, het plan bezig om haar te voeden met informatie die zij alleen bezat. Ja, ik weet niet waarom

we het zo noemen, wij noemen dat een banaantje erin gooien. Informatie aan haar geven centraliseren

tot alleen tot haar en dat zij uiteindelijk dat met ons zou delen.

Dus het leedt uit over bijna iedere banaan die jullie legde. Uiteindelijk wel, ja. En wat we

dus deden was, kijk, bijvoorbeeld een, Barry was actief op marktplaats, dat wist zij ook,

waardoor ze dat gaf ze steeds bij ons ook aan. En wij hebben uiteindelijk haar een marktplaats

advertentie laten zien van, hé, is dit Barry, dat stuurden we haar toe, maar er stond een nummer

bij. Maar wij leggen geen focus op het nummer, want als wij tegen haar zouden zeggen, hé,

dit is een ander nummer, ooit een ander nummer, maar dan, ja, dan ligt het er ik bovenop en gaat

ze het niet gebruiken. Dus je legt eigenlijk de focus op de spullen die die verkookt, maar daar,

daaronder zit een verrassingsje, daar zit natuurlijk het nummer. En dat nummer was van ons,

niet van Barry. Wij hadden het gemaakt. Nou ja, dat wordt bij haar neergelegd. Ondertussen hadden we

ook... Wat deed zij daarmee dan? Nou, uiteindelijk heeft zij dat nummer opgeslagen, dat die, als

is Barry's nummer 2, ja, en begon zij uiteindelijk te vertellen dat zij allemaal berichten weer van

Barry krijgt met dat nummer. En tijdens jullie werken daar hier in samen in dit soort zaken

met een particulier recherchebureau, hé? Ja. Hoe, hoe, hoe, hoe werkt dat precies? Nou, het kan ook

niet anders, omdat, ja, je moet echt rechercheonderzoek verrichten en daar zijn heel veel regels

aan verbonden. En een recherchebureau mag gewoon meer dan een simpele journalist als ik. Wat mogen

ze hebben bijvoorbeeld meer dan een journalist? Ja, observatie. Oké, want dat is iets wat je als

journalist eigenlijk niet mag. Nee, want dat is gewoon stalking. Dus, ja, je moet daar, je

moet een, je mag wel met een private detective observeren. Maar ja, als ik, ik mag niet zo

meer dan voor jou huis gaan staan om te kijken wat jij naar de hele, dan moet ik een belang voor

hebben. En hadden jullie al contact met de politie in deze fase? Ja. Wanneer kwam dat? Nou, we, we,

we hebben op een gegeven moment, hebben wij contact gezocht toen wij overtuigd waren van het feit van

zij heeft eigenlijk alle, in alle onze vallen is ze getrapt. En ja, toen halen we natuurlijk een

heel moeilijke boodschap, want dan bel je de politie op en dan ga je aangeven van, ja, wij hebben een

onderzoek gedraaid, wat jullie eerder hebben gedaan, maar wij zijn wel tot een wat andere

conclusie gekomen. En ook daarin geldt ook wel weer een beetje de toon die die muziek maakt. Want

je wil ook dat zij wat gaan doen. En op het moment dat wij daar zo triomfantelijk met ons

dossier gaan wapperen, ja, dan zou ik zelf ook niks meer doen. Als je een grote mond hebt,

wij hebben wel meer te doen dan jij. En jullie, en de boodschap, jullie zijn knoeiers tegen de

politie, is niet de boodschap om verder samen te werken. Nee, dat één en twee, het was,

inmiddels was de politie wel weer betrokken omdat zij aangiftes bleef doen, want het was

een ander korps die het eerste onderzoek deed. Omdat er is iets in heel veel sum gebeurd, er is een

ziekenhuis ontruimd en die ontruiming heeft nogal veel indruk gemaakt. Sanne gaf aan dat

Barry buiten stond met een wapen, terwijl zij daar werkte. En uiteindelijk is er een ontruiming

geweest en hebben ze Barry nooit gevonden. Dus daar was een bepaald team er bezig waar wij contact

mee hadden, dus dat waren op zich niet de mensen die het ook niet goed hadden. Geen goede

conclusie, ze hadden getrokken dus wij hadden daar, daar hebben we wel vaker, daar hebben we daar contact

mee. Alleen het is best wel, kijk een politie onderzoek is altijd onafhankelijk en wij kunnen

alleen maar als, ja, wij spreken het aanbieden en zeggen ja dit is wat wij hebben. Samenwerken,

dat kan ook wettelijk gezien niet. Dus zij, moet ik zeggen, ze waren wel al

meteen geïnteresseerd in het feit wat er aan de hand was en ook het feit dat er dus mogelijk

iemand onschuldig was veroordeeld. En uiteindelijk heeft natuurlijk, maar dat gaat denk ik zo

nog wel, we hebben de confrontatie zelf, maar in die confrontatie is uiteindelijk ook vanuit

de politie de vraag gesteld van zou jij voor willen zorgen dat zij iets gaat bekennen wat

uit de strafzaak van Barry komt. Dus en toen dat inderdaad was gelukt, toen wist iedereen in

één keer Holy Mag, dit zou wel eens inderdaad echt totaal anders kunnen zitten. Ja, laten we

naar de confrontatie gaan, want dat is de kern van het programma uiteindelijk. Is het een moment

in je programma waar je naar uit kijkt om te doen? Zeker, ja, ja, zeker. Het is voor jou de kerst

op de taart van het programma in feite. Ja, ja, het is de presentatie van mijn onderzoek. Het is

eigenlijk de puurste forum van juniorstiek, namelijk, ja, iemand op de man afvragen hoe het zit en

nou, leg het maar uit. Dus dat vind ik heel leuk. En wat ik al leuk aan vind, is dat het echt schakel

is op verschillende borden. Want iemand geeft natuurlijk een response aan jou, reageert anders

dan dat ik had verwacht en daar moet je weer op reageren. Dus je moet als juniorist die een

confrontatie doet ook heel goed blijven kijken naar wat iemand anders jou geeft. En soms, en je stel

aan me geen de vragen, maar of ja, ben je daarin beter geworden? Ik denk dat ik, als ik ergens

beter in ben geworden, dat ik in ieder geval beter mee ga luisteren. Want soms heb je wel eens

na confrontatie dat je denkt, hey, maar iemand, ik heb er helemaal niet op gereageerd en iemand

maakt hier een enorme fout. Die geeft eigenlijk al iets toe, maar ik was zo druk met een bewijs.

Met je volgende vraag. Met de volgende vraag of ik was met dit punt bezig. Dus ja, het zit hem altijd

in de rust en zeker in het luisteren. Ik stel voor dat we even gaan luisteren naar de confrontatie met

Zander. Wij weten het, hè. Dat begrijp ik. Nou, waar ga je het niet? Dus ik had je nog een keer vragen,

ben jij degene geweest die deze SMS-jes hebt verstuurd? Ik heb ze verstuurd. Waarom? Waarom heb je die telefoon

gesprekken? Waarom heb je die gemolteerd? Wat is daar reden voor? Omdat het moment dat ik mijn baan

verloren, dat heeft me gewoon echt heel erg geraakt. Wat wilde jij ermee? Ik wilde gewoon een eind aan het

tijdpak van Barry. Je hoefde zo, was jij ook, hè? Ik heb voor verschillende manieren heb ik

bevolg gedaan als Barry, ja. Je hoefde zo, was jij? Ik heb verschillende berichten gestuurd, ja. En ook

over de hoefde zo? Ja. Je weet het, hè. Dit is heftig, hè? Ja, dat klopt. Dat weet ik. Dit is

strafbaar, hè? Dat je gedaan hebt. Zo. Ja, kijk, dit is dus weer even cool als ze in het eerste interview

met jou was, hè? Zodat je denkt van, van Dori, je zegt hier, je geeft toen dat je iets verschrikkelijks

hebt gedaan en je zegt het wederom op een manier van, morgen wordt het mooi weer. Maar Frans,

allereerst, ze geeft het toe. Dat lijkt mij in die confrontatie wel echt een moment waarvan je

denkt, ze zegt het. Ja, dat was het grote doel, natuurlijk, want ik, ik dacht, ja, wat je zegt

voor ons klopt. Ik dacht, ja, daar gaan we weer. Dan, dan, dan, daar komt de muur weer aan die daar heel

onschuldig zit. En, maar ja, de zaak was heel sterk. De bewijsmartheiders heeft al, in alle

onze vallen is ze getrapt. We hebben gezien net eindelijk dat ze de telefoonspekken die zogenaamd

door Berri waren gevoerd, dat ze die gemonteerd had. Ze heeft ons telefoon omgebruikt. Weet je,

de, de zaak was heel duidelijk en helemaal rond. Honderd procent duidelijk. Alleen, dan komt het

psychologische aspect van zo'n dag. Een confrontatie is een beetje een dag. Dus je, je komt smorgens

aan. Ik was toevallig die week ervoor getrouwd. Dus ik zat nog op ter schelling. En ik moest al zo

verkoopsmorgens vroeg de boot op om, om daar naartoe te rijden. En ik weet nog dat ik op de boot

zat en dan begin je dit voort te rijden. En dan denk je, ik moet haar nu meegaan nemen

eerst in het verhaal. Dus ik moet haar weer eerst in die emotie brengen. Hoe heftig het is. Dus dat

vertelt, dat vertelt ze eerst. En daarna begin je langzaam aan de zaak, zeg maar, om te draaien.

Begin je eigenlijk om het onheerbiedig te zeggen, de duimsgroep een beetje aan te draaien. Had zij

jou vanaf het begin door, in die confrontatie? Of had ze in het begin ook de idee van, dit wordt

een goed verhaal voor mij? Ja, want ze kwam smorgens aan. Ik wilde haar niet zien omdat het leek

mij verstandigd dat ze mij pas zou zien op het moment dat de confrontatie begon. Dat heeft ook

mee te maken dat je iemand daarin toch een beetje onzeker wil maken. Omdat ik gewoon wist

dat ik wel veel punten nodig had om het eindelijk een doelpunten kunnen maken. Maar ik

hoorde wel al dat ze, zoals voor ons, dat van ons allemaal een cadeau meegenomen. Omdat de zaak

was afgerond. Ik vind ik dan heel pijnlijk. Ja, dat vond ik ook. En ook wel dat je... Dat kreeg je

voor dat je aan het... Nee, nee. Dat kreeg je pas later. Kreeg je wel pas later. Maar het was

wel al... Nou, ergens, dat klinkt dan even heel hard, maar ergens was ik er wel, want ik blij mee,

omdat ik gewoon dacht, oké, ze weet echt niet wat ze vandaag te horen krijgen. Dat betekent

dat ze de planco ingaat, dat betekent dat ze verrassigd worden en we moeten naar die bekentenis

toe. De zaak is sterk genoeg, maar ik wist gewoon, de politie gaat pas wat doen voor Barry. Als wij,

als ik, die bekentenis eruit trek, dus, oké, ik dacht... Ja, Barry, die dus ten onrecht heeft

vastgezet en ten onrecht ook nog steeds een schadevergoeding betaalde aan haar. Precies,

want dat betekent, dat is eigenlijk de motor achter ons onderzoek. Want als dit allemaal niet

gebeurd was, dan was het, had het best gekund dat we tegen Sanne, op een andere manier, ja,

weet je, hadden gezegd van, we hebben je door, want het is ethisch gezien, ook wel een discussie.

Er staat iemand die overduidelijk ook een groot probleem heeft. Ja, want laten we het daar

over hebben, want dat vond ik namelijk ook wel een beetje. Ik dacht, ja, deze Sanne,

iemand versint dit niet voor Sanne. Lo, daar zit iets achter, daar zit... Problematiek.

Leed achter, problematiek achter, benenachtig komen, wat daar, wat daar achter zat. Waarom

voorzond zijn dit hele verhaal over Barry die haar stalkte en haar leven onmogelijk maakte?

Nee, want uiteindelijk zijn de gesprekken die ze met psychologen daarna gevoerd heeft zijn,

ja, dit, dat, daar zijn wij allemaal niet bij. Ze heeft wel natuurlijk iets verteld over haar

adoptieverleden, dat ze, nou ja, geadopteerd was dat ze daar best wel veel moeite mee had.

En dit was overduidelijk een manier van extreme aandachtvragen, ziekelijke manier van aandachtvragen.

Wij hebben, Erik Blauw is bij ons programma betrokken dat er iemand gespecialiseerd is in

de psychologische kant van stalking, dus ik heb hem ook gevraagd, ja, maar gaat een

confrontatie helpen. Hij heeft heel daadelijk aangegeven van ja, de muur moet komen, de muur

waar ze tegenaan gaat potsen. En kan zij die confrontatie aan? Dat heb je, dan neem ik aan,

ook van tevoren gecheckt bij hem dan. Nou, daar waren we wel van overtuigd, want iemand die zo

spijker, harde, gevoelloos, iemand, kijk, je moet niet vergeten, ze heeft er eerst voor gezogen

dat hij negen maanden de cel inging. Toen hij vrij kwam, was het voor haar niet genoeg en toen

heeft ze weer aangifte tegen hem gedaan wat er toe heeft geleid, dat hij ook zijn laatste drie

maanden nog even kon zitten, dat maakte twaalf en daarna was het nog niet genoeg en toen ging ze bij

ons aankloppen om te zorgen dat die TBS zou krijgen. Terwijl ze hem kende van één, misschien een

ontmoeting van een minuut tijdens een stage in die kliniek. Precies, dus zij heeft hem uitgekozen

om dit spel te spelen. Nou, dat is de kern van waarom wij zijn blijven rennen omdat je, omdat

dit zo heftig was, dat het een beetje, de weeschouw ging echt richting Betty.

Zoveel onrecht richting Betty, ja.

Want ze heeft hem tamelijk weerloos slachtoffer genomen en dat, dat maar, dat heb ik ook nog even

in Pieterbaancentrum ter observatie gezeten. Precies, ook dan nog waarbij hij, later ook aangevij, ik

zat daar, ik was doods bang om daar te zitten, ze heeft echt een leven kapot gemaakt. Dus dat maakte

ook dat het belangrijkste was. Experts hebben gewoon aangegeven, ja, jullie moeten de muur zijn,

want ja, het programma, het feit dat je op televisie komt, het feit dat je op deze manier wordt

onmasket, is iets anders dan in de verhoorkamer. Dus de muur waar je tegenaan moet lopen om te

stoppen met je gedrag. Ja, dat is ook wat experts die zich met dit soort problematiek van HB

bezig houden, weten ook van, ze zijn uiteindelijk even, we zeggen dat algemeen gezien, ze zijn

uiteindelijk op zoek naar een manier om hiermee te stoppen. Hadden politie hier ook achter kunnen

komen thuis? Of was hier een programma voor nodig? Nee, dat was echt een programma voor nodig,

want dat is uiteindelijk, vind ik, het meest pijnlijke nog in deze zaak, is dat, kijk,

wij waren ontzettend trots dat het ons is gelukt, want ja, wij hebben iemand onmaskeerd die er

voor gezorgd heeft, dat iemand is veroordeld, die een resercie-team op de kast heeft laten

dansen, het Openbaar Ministerie en uiteindelijk drie rechters tot aan hoge beroep aan toe. Dus dat

is nogal wat, alleen dan kijk ik uiteindelijk na het dossier, dan denk ik, hoe is dit in godsnaam

mogelijk? Want Barry heeft geen rijbewijs, maar blijkbaar wordt hem wel toegedicht dat hij ergens

naartoe rijdt. Echt van Arnhem naar Hilversum, dus dat is nogal een stuk. Ze hebben de telefoon

gegeven, de historische telefoon gegeven, van Barry wel opgevraagd waarbij ze hadden kunnen zien

dat hij die SMS's niet heeft verstuurd, maar die zijn nooit in het dossier beland. En daarnaast heeft

hij voor een aantal dingen die hij, die hem werden toegedicht, zoals inderdaad Hilversum of

nog wat andere dingen, had hij gewoon in die kliniek, dat is wel een open kliniek, dus hij kan

er in en eruit, maar zijn aanwezigheid wordt genoteerd. Dus ze hadden maar één welletje

hoeven plegen en dan hadden ze kunnen weten van, hey, tijdens Hilversum was Barry gewoon in zijn

instelling. Ja, ik vind dat, ja, ik bedoel, ik ben trots op wat we gedaan hebben, maar volgens mij

hadden drie simpele telefoonjes deze zaak ook opgelost. In de uitzendingen maak je ook best

druk over de gevolgen voor Sanner, ja, van hoe kwetsbaar is, ik weet niet, ik neem aan dat jullie

ook worst case scenario's hebben doorgenomen, van stort ze zich onmiddellijk ter aarde, loopt ze

weg, doet ze verschrikkelijke dingen. Daar hebben ze het van tevoren over gehad, toch? Ja, daar hebben

jullie het over gehad. Vind je dat ook je taak van het programma, voel je dat wezenlijk in dit?

Ja, ik vind het wel wel. Kijk, uiteindelijk is het podium van zo'n programma best wel heel groot,

in ieder geval veel groter dan dat mensen zich ooit kunnen voorstellen. Maar ze had zich wel zelf

aangemeld? Helemaal duidelijk. Maar het ontslaat je natuurlijk nooit van dat je toch ook naar het

welzijn kijkt van de mensen die je daarin aanpakt. En in dit geval van Sanner vind ik ook dat zij

hulp nodig heeft. Dus ja, en ik kan er zelf ook niet mee leven dat op het moment dat ik iets

gedaan heb wat groter gevolgen heeft. Ik blijf ook gewoon mens. Dus ik vind ook gewoon heel belangrijk

dat wij zelf dat mee blijven nemen. Want ja, ik heb ook een hart. Dus ik voel ook wel met haar

mee en ik voel ook wel met die ouders mee en ik kan ergens ook wel begrijpen waar het helemaal

is misgegaan. En haar ouders zijn boos op ons. Nog steeds. Ja, we krijgen niet hele vriendelijke

berichten. Maar waar zit die boosheid in? Ik weet het niet zo goed. Want ik denk dat de boosheid

zit hem in het feit dat zij vinden dat wij over de rug van haar dochter proberen te scoren. Denk ik.

Dus dan krijg je het eeuwige verwijt. Jullie zijn commissiale televisie. Er zitten twee reclame

blokken in. Zijn jullie nou blij met het geld dat jullie verdienen aan het leed van mijn dochter?

Het is niet eerlijk. Maar ja, het zou je dochter maar zijn. Dat is toch ook elke keer. En het is

ook best wel lastig, denk ik, om daarmee te leven dat het is gebeurd. En het is ook wel

een logische stap om te zeggen van ja, jullie zijn, jullie hebben ons leven kapotgemaakt. Ja, ik hoop in

de kern dat het verandert. We hebben echt veel hulp aangeboden en dat zullen we altijd blijven doen.

Alleen we are just the messenger. Ja. En Thijs, denk je er zelf eens over? Nou, want ik vind het wel

grappig. Jullie werken met de particuliere shares. In hoeverre ben je eigenlijk ook een researcher?

Of waar maakt het het journalistiek? Waar zit... Ja, waar maakt het... Ja, het is natuurlijk wel

een interessant vraag. Waar maakt het journalistiek? Ik denk dat we... Uiteindelijk is het dat je

zorgt dat ieder journalistiek product is gebaseerd op feiten. Dus wat je beweert klopt. Ik vind

dat jij een stalker bent, hierin, hierin, hierom. En uiteindelijk maakt dat het journalistiek.

En natuurlijk heeft het veel raakvlakken met de politieonderzoek. Alleen wij zijn altijd... Wij

hebben misschien de tijd, maar jullie hebben echt veel meermiddelen, geloof me, want wij moeten toch

ondanks dat wij dat best wel ervaren zijn en gerust veel kunnen. Maar het is echt... Ik denk

dat een politieagent bij ons heel erg helpt van wat hij aantreft. Mijn jongens, kunnen jullie niet dit?

Nee. Dus met andere woorden. Maar ja, het blijft gewoon een journalistiek product omdat we gewoon

alles wat we zeggen kunnen bestaven met drie onafhankelijke bronnen. Ja, wat was de impact

van de uitzending? Ja, ongekend eigenlijk voor ons. In eerste instantie krijg je natuurlijk die hele

golf van frontwaardigingen richting Kato, in dat geval nog, die wij Kato noemen dat richting Sanne,

wat ik dan zeg zoals het is. Waar we ook heel veel moeite mee hadden en waar we veel

sturing in nodig hadden, namelijk, ja, in Nederland is het tegenwoordig een soort sport om mensen

enorm lastig te vallen na aanleiding van een uitzending. Dus iedereen vindt er wat van. Dus ik vind

dat verschrikkelijk, want wij hebben, dan doe je zo je best om het wel zo, ja, wel, hoe zeggen we

dat, dat het in een goede evenwicht is en daar krijg je het door. Dus dan gaan allemaal mensen

een soort van privéonderzoek doen en worden al hpv gegeven, zo ongeveer geopen baan. Dus daar

zijn we dan heel druk mee om dat allemaal weer af te krijgen. Ja, en dan krijgen natuurlijk veel

mensen die zeggen, nou ja, wat er allemaal moet gebeuren dat de politie echt onderzoek moet

gaan doen. Wij wisten dat dat eraans gaat komen en dat zij na de confrontatie, op de dag

van de confrontatie, hij was net klaar, hij heeft heel veel zin bekend, want je hoort in het geluid

ook, geluidsmoment ook dat ik het wel drie keer aan haar verhaal, want ik, dat dat echt belangrijk was.

Toen is de regisseur bij haar geweest, heeft haar een brief overhandigd en heeft gezegd van,

ja, je bent vanaf nu onderwerp van onderzoek. Het heeft uiteindelijk een jaar geduurd,

totdat we bericht krijgen van het Openbaar Ministerie dat ze de volledige stalking heeft

geansoneerd, in ieder geval dat dat het idee is van het Openbaar Ministerie. Ik moet eerlijk zeggen

dat wij daar ook best nog wel, ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat het van A tot Z zou zijn,

ik had verwacht van Z tot Z of zo. Dat ze wel, dat er wel iets was gebeurd, dat Bering misschien wel

iets had gedaan. Maar ze had alles verzonnen dus. En ze is opgepakt ook of niet? Ja,

ze is opgepakt, ze is uitgenodigd, verhoor ze eens meer dan een keer verhoord. De politie heeft

aangegeven, Naja heeft al het bewijs tegen het lichaam en zeggen nu een zeer sterke zaak te hebben

tegen haar. Dus dat ze inderdaad, nou ja, ze moet voorkomen. Kreeg je ook veel kritiek

op de uitzending? Of was dit echt hip, hip, hip, hurra, wat hebben jullie dit meer dan correct gedaan?

Wel veel lof, dat was wel, dus dat was heel wel fijn. Ik denk voornaamste kritiek was om die

vreselijke stereocenners die we ongeveer ook na dit seizoen gekild hebben. Want inderdaad,

dat was een programma in ontwikkeling, zo gaan we zeggen. Dit is meer van de toneelstukjes

tussendoor, dat moet ik zeggen, dat dat is een punt dan. Dus dat is wat we meest

terugkrijgen, dat mensen niet geloven. Dus dat ze denken, dit is in scène gezet, dit bestaat niet.

Oh ja, ondanks alle bewijzen die jullie overigen in het programma? Ja, dat denk ik, dit klopt niet,

het is van A tot Z. Zowel Barry zou een acteur hebben kunnen zijn als zanner.

In juni van dit jaar heb je nog een uitzending gemaakt waarbij je Barry ook aan het woord laat.

Wat blijft jou het meest bij van wat hij je vertelde? Wat mij meest bij blijft is wat

je vertelde over zijn ouders, dus dat zijn vader was net overleden, hij had gelukkig nog meegemaakt,

dat hij onschuldig was, want die mensen waren wel de laatste die hem geloven had, maar ik kom

ook wel, ik heb die mensen gebeld nadat ik een stap terug naar de confrontatie zouden

met Barry gegaan om hem te vertellen dat wij ontlastend bewijzen hadden in zijn zaak.

Het was het eerste wat hij zei, ja, wil je mijn ouders bellen, toen heb ik die mensen gesproken.

Die waren ziel gelukkig, maar die zeiden, ik merk ook wel een soort van bevestiging van waar ze

langzamerhand misschien ook wel een beetje aan begonnen te twijfelen, dus dat was fijn. Dus ik

vond het in het interview met Barry, vertelde hij daar inderdaad over en wat ik gewoon echt en

dat zegt heel veel over hem als persoon, is dat hij haar niks kwaarlijk neemt. Nou omdat hij

blijkbaar, hij is zelf ook iemand die hulp nodig heeft en dat is hoe hij daarna kijkt. Zij heeft

hulp nodig, ja ik vond dat heel inderdaad. Alle mensen die hebben hulp nodig was een beetje de

boodschap, je hebt volgens mij ook de einde van de uitzendingen, ik neem er niks kwaarlijk,

zij heeft ook een probleem zoals ik ook probleem heb. Was dat ook echt of heb je dat er een

beetje uit moet trekken? Nee, nee, nee. Nee, nee, nee. Nee, nee, nee, nee. Ik vond het zo.

Ik was een acteur. Nee, maar ik vond het zo ongelofelijk correct en warm en goed hartig terwijl ik

denk van als mij zo iets was overkomen had ik misschien wel gezegd, hey Sanne moet dood worden

en dit was opeens van bijna een goddelijke interventie van ik hoop dat het goed komt met

er en ik neem er niks kwaarlijk. Ja, maar hij begint niet voor de EO, dus het was niet nodig

om mijn omlevering zo te eindigen. Nee, het kwam echt uit hemzelf en dat vond ik ook wel het

mooiste wat inderdaad weet je dat je dat je het uit hem zou trekken zou niet gemeen zijn en nu

merk je gewoon ja het is gewoon ontzettend een lieve man ja dat dat was een beetje het beeld van

ons allemaal, het interview was ook af en Barry liep zo, uiteindelijk, want hij wilde sigaretje

roken, die wilde voor roken, dus toen liep hij weg en toen kijken die kamer en mannen met

ons ook aan, maar we keken elkaar aan en toen zat iedereen wel zo. Jezus, wat een lieve man eigenlijk.

Ik vond het wel heel mooi, maakt het wel af voor ons. Hoe vaak denk je nog terug aan dit verhaal?

Je bent natuurlijk nog veel meer bezig in de laatste tijd natuurlijk. Ja, nog best wel vaak,

ook gewoon het stimulert ook wel om toch te blijven kijken en ja zelfs als het niet,

als je echt denkt ja het is niet mogelijk, het kan niet, want dit en dit en dit is lichter aan

mijn wijs, het kan niet anders. Kijk, de andere kant is wel. U zelf het meest onwaarschijnlijke

kan mogelijk zijn. Zou kunnen, dus je moet altijd je ogen openhouden, de andere kant dat is weer

het gevaar en dat is ook weer reacties op de uitzending, dat iedereen denkt dat onze staat ongeveer

failliet is en dat een groot complot is en dat dit het soort bewijs was van het feit dat het allemaal

niet deugt. Nou, het deugt echt. We hebben een heel goed resisteem waar geloofende gevangenissen

zitten, hoewel ze zelf allemaal ontkennen en vol met mensen die schuldig zijn. Maar ja, ik denk

dat de meerderheid wel schuldig is. Ik denk het wel. Nee, het is met andere woorden. Ja,

het zijn uitzonderingen, maar ja, ze zijn wel. En het zal niet de enige uitzondering zijn.

Nee, dus we moeten wel, als journalistiek of als het Suna, je wel inderdaad goed blijft kijken en dit

is ook onze taak, even onze taak. Is er ergens nog een los eindje aan dit verhaal of iemand die je

toch nog zou willen spreken of? Nee, ik denk dat het verhaal verteld is. Ik denk dat ik het toch

weer een beetje voor Sanne opnemen. Ik denk dat het belangrijk is dat zij gaat helen, dat ze echt

gaat nadenken over wat hier gebeurt. Er gaat nog heel veel op haar pad komen en daar komt nog een

rechtszaak aan. Ja, want zij wordt vervolgd waarschijnlijk. Weer ze de doel van galse aangiften en

het misbruiken van de identiteit van Barry. Precies, dus ze gaat echt nog heel veel voor haar

kiezen krijgen. En daarna wordt het gewoon belangrijk dat het ook weer rustig om haar heen wordt, zodat

ze hulp kan krijgen die ze nodig heeft. En ik hoop, kijk, voor Barry is er ook nog best wel een

grote, ja, er komt een herziening aan. En ik zijn nog tegen zijn advocaat, oh ja, misschien kunnen we

nog wel meenemen voor deze uitzending. Het gaat wel een jaar duren. Ik dacht, een jaar, oké. Dus ook

daarin, daar zit nog wel wat aan te komen en daarna moet het ook weer. Wij moeten ook gewoon weer

door. De caravan gaat weer naar de andere kant van het land om andere mensen te helpen. En vooral

ook niet te veel mensen blijven invrijven, in dit geval Sanna, wat ze allemaal fout doet. Want

uiteindelijk, ja, we maken allemaal fouten. Hoe groot zou ik zijn? En we hebben allemaal...

Een beetje EO, toch nog. Ja, toch nog altijd, ja. Dit was Gonzo. Thijs, dank voor je komst en WPG

serieus. En dit is alweer de laatste aflevering van dit Gonzo seizoen. Frans en ik hebben enorm

genoten van alle onthullende riskanten, ontroerende en opzienbarene verhalen die hier voorbij zijn

gekomen en van alle journalisten die ze kwamen vertellen. We willen jou als luisteraar heel erg

bedanken voor het maar samen luisteren. Fantastisch. Mocht je nou tips hebben of denken, ja, dat kan

allemaal veel beter. Of kan Frans niet een beetje meer dit of kan WPG niet een beetje minder dat,

mail het ons vooral naar ergonzoetcourtimedia.nl. Na de zomer, dan zijn we met veel plezier weer

terug. Fijne zomer en tot snel. Tot dan.

Machine-generated transcript that may contain inaccuracies.