GONZO: #13: Een krankzinnig tv-interview (Mariëlle Tweebeeke)
Merel Westrik, Frans Lomans / Corti Media & WPG studio's 4/27/23 - 42m - PDF Transcript
Heel luisteraar, ligt je nog te slapen als het om sparen gaat?
Word wakker en start met sparen bij Nibc.
Gratis, volledig online, geen minimum inleg en het belangrijkste, een goede sparenente.
Bij Nibc ontvang je 1,75% rente op je spaargeld.
Maar hart, dat is toch niet alles.
Als je je geld voor 1 jaar vastzet, ontvang je 2,55% rente.
Terwijl je naar deze podcast luistert, kun je alvast een gratis Nibc-sparekening openen.
Dit kan eenvoudig via Nibc.nl.
Ik weet nog dat ik met mijn eindtreatuur liepen terug.
En dat zei, ja, we zien het wel en anders gesenden we wel wat anders uit.
Want we hadden natuurlijk die hele uitzending.
In principe stond die hele uitzending gepland voor deze drie mannen.
Dus ik liep naar naartoe.
Ik heb die promo ingesproken en na de hand heb ik nog gehoord dat het nog veel verder ging.
Want toen ik die promo stond in te spreken, stond Bas Haan in de lift met Rijnard Oerlemans.
Nee.
Die op weg was.
Naar huis.
Naar huis.
Ja, die zei toen de zokie, ik ga hier niet zitten.
Dit is Gonzo.
De podcast waarin we praten met journalisten over dat ene verhaal in een carrière dat ze altijd is bijgebleven.
Dat kan zijn omdat het een scoop was, omdat het optiembaardend was, risicant of gelauwerd.
Of gewoon omdat het een goed verhaal was.
Mijn naam is Merel Westrik, tegenover mij zit Frans Lomans, oud-hoofdredacteur van Sportweek, Panorama en Nieuwe Review.
Frans, even de kaders.
Iedere keer nodig gewoon één journalist uit hier in de WPG-studio's in Amsterdam.
Het verhaal dat ze kiezen, dat moet gepubliceerd zijn ooit.
Uiteraard hebben we eigenlijk nog meer vereisten.
Nou, het moet een goed verhaal zijn.
Ik denk dat dat wel het belangrijkste is, want kijk, een leven zonder goede verhalen is ongelofelijk saai.
En moet het ook eigenlijk een verhaal zijn wat we ons allemaal nog kunnen herinneren?
Of mag het een beetje weggezakt zijn ook?
Nee, het mag wel een beetje weggezakt zijn, maar er moet wel iets naar boven komen, als we het noemen.
Laten we naar onze gas gaan.
In de studio deze keer Marjela Tweebeker, journalist en presentator van het programma Nieuws Uur.
Marjela, welkom.
Dank je wel.
Je bent in 2001 begonnen bij ATV, de Amsterdamse stadscender.
Daar kennen wij elkaar ook van.
Daarna stapte je over naar RTL Nieuws, een van de hoogtepunten daar, het RTL verkiezingsdebat in Carré in 2010.
Hetzelfde jaar stapte jij over naar Nieuws Uur.
Wat was voor jou eigenlijk de reden dat je journalist wilde worden?
Ik geloof niet eens dat ik journalist wilde worden, ik wilde per se bij ATV werken.
Dat leek me zo geweldig.
Ik keek altijd toen ik studeerde, keek ik naar ATV en dacht ik, die mensen die de straat opgaan
en een soort positieve, brutale vragen stel ik, dat lijkt me echt geweldig.
En zo'n redactie met heel veel mensen en dat je ergens naartoe moet, dat zocht ik.
Maar de meeste studenten die kijken ATV brak in hun bed na midden nacht?
Ja, misschien ik ook wel, maar weet je wat het voordeel van ATV is?
Dat zit in zo'n loop en dat gaat de hele dag door, dus ik had het altijd aanstaan.
Had je journalistieke helden in die tijd?
Nee, want het klinkt een beetje gek, maar het is echt waar.
Ik heb nooit bedacht dat ik journalist wilde worden.
Ik heb ook iets heel anders gedaan.
Ik ben na mijn studie, had ik een eigen bedrijvenwerving en selectiebureau.
En pas na dat ik dat een paar jaar had gedaan en dacht, ik wil toch iets anders.
En ik zocht iets dat ook een beursvloer kunnen zijn.
Want ik dacht, ik wil gewoon ergens naartoe met heel veel dynamiek en met heel veel mensen
en dat je gewoon moet, dat je niet allemaal uit jezelf moet halen, maar dat je moet.
Dat is zo iets dat in mijn hoofd.
En eigenlijk door een gesprek met een vriendin die zei, wat zou je nou als alles mag?
Wat zou je dan doen?
En toen zei ik, dan bij ATV, dus ik zou ook niet dan wil ik journalist worden, dan
wil ik bij ATV werken.
En dat ben ik gaan doen.
En daar kwam het meer op tegen.
Kon je wat in die tijd?
Kond ik wat.
Nou, ik denk wel, ik kan wel een beetje praten en ik kan wel vragen stellen en ik kan iets
presenteren.
Dus ik dacht zelf wel dat er, ja, dat werving en selectiebureau en hethunter, dus ik dacht
ik ben wel gewend om heel veel te praten, vragen te stellen, mensen te beoordelen, situaties
te beoordelen, contact te leggen.
Dus ik dacht zelf eigenlijk, toen ik naar ATV ging, mag ik hier, mag ik hier werken,
dat lijkt me heel leuk.
Maar ik was dertig.
En ik had dus dat bedrijf en zei, kijk me echt aan van, hoezo.
En uiteindelijk werd ik gebeld van, ja, het enige wat we kunnen aanbieden en dat was
eigenlijk ook nog een beetje zo'n twijfelachtig, is een staatsje plek.
En nou ben ik ook zo'n sergewees bij ATV, maar dat betekent ook gewoon de kranten
opruimen.
Het weerhalen, dat deed je dan op zo'n soort kartonneboort met een grote tekst erop.
En dan moest je gewoon een willekeurige voorbijganger aanspreken, omdat er voor te lezen voor de
kemper.
Vond ik hartstikke leuk.
Ik ging echt heel erg met best voeren.
Dus mensen keek me echt aan van, maar wil je dat dan ook doen?
Dat hoort er ook bij.
Dus ja, tuurlijk, dus ik zat die teksten te schrijven en dan ging ik met een kamereman
in de auto en zei ik, we gaan nu naar dat deel van de stad en dat vond ik zo geweldig
dat ik in die stad leerde kennen.
Ik hield al heel erg van Amsterdam en ik dacht dat ik Amsterdam goed kende.
Maar ik kwam op allemaal plekken waar ik anders nooit zou zijn geweest en ik heb mensen
ontmoeten die ik anders nooit zou hebben ontmoet.
En toen was ik verkocht.
En kreeg je al snel een microfoon in je handen ook?
Vrij snel.
Ja.
Weet je je eerste vader nog?
Ik weet wel mijn eerste hand in beeld.
Toen mocht ik figureren met een ervaren verslaggever.
En dat was een item in Scheltema, geloof ik.
En daar moest ik wat boeken neerleggen.
En toen zei ik heel trots thuis, moet je kijken, dat denk ik.
Heerlijk.
Bijna ontroerend.
Ja.
Terzake.
Wat een bekening, hè?
Wat een bekening.
Terzake zou Marielle zeggen als ze bij Nieuwsuur zouden.
Ja, exact.
Terzake.
Marielle, toen we je vroegen om hier te komen praten over dat ene verhaal in je carrière
dat je altijd is bijgebleven, wist je toen meteen welk verhaal of welk interview dat
moest zijn?
Ja, ik geloof het wel.
Ik moet zeggen, hij had wel een concurrentie met twee anderen die door mijn hoofd gingen,
maar uiteindelijk dacht ik toch nee, dit moet hem zijn.
Welke concurrentie moest hij verslaan, het verhaal?
Hij moest de president van Ukraine verslaan, Jolensky.
Ja.
Heel bizzend.
Heb je een Sonya Baalete woord voor gekregen?
Die tweede.
Ik dacht, daar is ook wel juist daaromheen iets over te vertellen.
En heel lang geleden, een interview, ik begon dus bij ATV, met Rob Autkerk toen hij moest
aftreden omdat hij naar de tippelzonnen hier in Amsterdam naar de Hoere was gegaan.
Die twee, maar ja, dat was ook weer zo lang geleden.
Dus uiteindelijk dacht ik nee, deze moet het zijn omdat daar ook wel veel over te
vertellen is en ik denk ook dat het maatschappelijk wel een interessante kwestie was.
Want het verhaal, eigenlijk het interview in dit geval waar we het over gaan hebben,
werd op 23 februari 2012 uitgezonden in Nieuwsuur.
Het gaat over een nieuw programma.
Het programma heet 24 uur tussen leven en dood.
Het is geproduceerd door iWorks voor RTL.
En voor de programma zijn verborgen camera's neergehangen op de spoedeisende hulp van
het VU Medicentrum.
En jij hebt die avond in de studio te gast, Elmer Mulder, hij is voorzitter van het VU Medicentrum,
Ja Bonjer, hoofd van de spoedeisende hulp en Rijnat Oerlemans, van Producent iWorks.
Laten we bij het begin beginnen.
Allereerst, hoe kwam dit verhaal, dit interview tot stand?
Wat is het beginpunt?
Het beginpunt was weken daarvoor dat ons een tip bereikt op de redactie waar ik
overigens toen nog niks van wist.
Dit was allemaal een beetje in het geheim.
Het was ons terrorig gekomen dat er wel iets heel bijzonders aan de hand was in het
VU ziekenhuis in Amsterdam.
Wat was er aan de hand?
Wij hoorde dat daar, en je kan het bijna niet geloven, maar dat daar een ruimte was met
28 schermen en dat waren 28 televisieschermen die lieten zien wat verborgen camera's op
de spoedeisende hulp, dus bedenk je spoedeisende hulp daar komen mensen met ambulances binnen.
Met verborgen camera's werd daar gedraaid en daar zaten allemaal mensen van iWorks.
Zaten daar, is het iWorks?
iWorks.
Zaten daar die schermen te kijken om te zien wat interessant was om de kijker te laten
zien.
Want het idee was, het was een samenwerking met het VU ziekenhuis, we gaan laten zien
wat het werk op een spoedeisende hulp inhoudt, wat op zichzelf natuurlijk een prima gedachte
is.
Het was een mailtje dat bij jullie billen kwam van iemand die zei dat deugd niet of het
is niet of...
Ik weet niet of het een mailtje is geweest, in ieder geval hebben wij een tip gekregen,
daar is iets aan de hand, daar moet jullie achteraan, dat zijn wij gaan uitzoeken, dat
is Bas Haan gaan doen en Bas Haan is daar een paar weken mee bezig geweest en heeft
er uiteindelijk een verhaal van gemaakt en de dag voordat ik dit interview heb zit
mijn collega Joost Karhof inmiddels overleden zit aan tafel bij Nieuwsuur met een internist
van het VU ziekenhuis over deze kwestie te praten en ik weet nog zo goed, ik zit thuis
op de bank naar dit programma te kijken en ik wist namelijk niet van deze tip en ik
wist ook niet van dit verhaal, dat was dus op die dag gelukt en we hebben dat gebracht.
Dus de avond van tevoren Pas, hoorde je...
De avond van tevoren hoorde ik het pas, ik zit te kijken en ik zit met zo'n grote verbaasling
te kijken, ik denk dit kan niet waar zijn en ik heb mijn tijdens de uitzending, iets
wat ik normaal niet doe, mijn ik wist wie de eindredacteur was, die ook de eindredacteur
voor mij de volgende dag zou zijn, ette ribbing, helaas ook inmiddels overleden, ik heb het,
ik zeg dit kan niet waar zijn, is dit met verborgen camera's, dit is krankzinnig maar
ook schandalig en dit kan niet en hier moeten we op door.
En hoe was die internist in dat interview, die vond het allemaal heel logisch of normaal?
Nou die ging het verdedigen en in ieder geval was het niet af dat verhaal, ik dacht echt
dit is een zoveel groter schandal dan dat het lijkt hoe we het hier gepresenteerd
zien, ik zei we moeten hier op door, dus eigenlijk is die avond na die uitzending zijn we meteen
van iedereen die er toe doet moeten we hierover gaan vragen.
En de volgende dag zijn we daar de hele dag mee bezig geweest van wie wil, wil de directeur,
wil Reinhard, oerleman's wil, RTL, ik weet nog dat we met het galjaar bezig zijn geweest
geloof ik, tot op het laatste moment was onduidelijk wie er zou komen en uiteindelijk, dat is natuurlijk
ook een beetje het geluk wat zo'n interview heeft, hebben de drie mensen die je wil hebben
toegezegd.
En jij was de hele dag met deze affaire bezig neem ik aan he, je was je aan het voorbereiden
op een interview en je wist niet wie bij jou aan tafel zou zitten, toen nog, maar je wist
op een gegeven moment wel alles over deze hele affaire.
Ja, want ik was zo frontwaardig dat ook een soort boos dat ik dacht dit wordt niet
opwaardig geschat en dit moeten we zo goed neerzetten.
Dus ik ben de hele dag ook met Bas Hansamen heel erg die zaak echt gaan vastpakken en
begrijpen en waar zit nou de kern dus ik weet nog heel goed ook en dat is op zich ook wel
interessant wat werkte misschien ook in dat interview is dat ik met Bas heel goed ben
gaan nadenken waar zit het nou in, want je kan alle je hoort allerlei argumenten die
uiteindelijk besides de point waren en elke keer kwamen erop uit van ja waar het om gaat
is dat die medewerkers van iWork wat gewoon commerciële medewerkers zijn in een ziekenhuis
zitten, noot de benen in witte doktersjassen dus ook nog is doen alsof ze tot de crew
van ziekenhuis behoorden die liepen rond tussen de dokters en wat zij deden is zij
zaten dus op al die schermen te kijken en zij luisterden dus tussen gesprekken tussen
bijvoorbeeld een arts en een patiënt en dan dachten ze dat is interessant weet je wat we
gaan vragen of ze het goed vinden dat we het gaan filmen dan liepen ze naar de patiënt
en dan zeiden ze vindt u het goed dat wij dit opnemen voor een heel integer informatief
programma over het leven in het ziekenhuis en het werk van een bc of van een spoedeisende
hulp op het moment dat er dan toestemming was gingen ze filmen en dan werd er ook naar
afloop gevraagd of ze het goed vonden voordat het uitgezonden wordt en zij hebben gedacht
dat dat afdoende was maar de kern van het probleem was natuurlijk niet wat er opgenomen
werd de kern van het probleem was dat die camera's gewoon iets registreerde weliswaar
niet opname en dat daarmee in het medisch beroepsgeheim werd geschonden dus daar zaten
gewoon hele intieme gesprekken tussen vader en dochter en artsen waar gewoon willekeurige
eindwerkmedewerkers daar hebben zitten luisteren toch heel even terug en maar naar het begin want
dat programma was toen nog niet uitgezonden nee die dag toen jij dat interview nog op de bank
zat te kijken toen was was er nog geen uitzending geweest van 24 uur tussen leven nee dat is
ook heel interessant inderdaad ja want wat gebeurt er dan in die tussentijd dus joost carov heeft
dat interview met die internist jij zit je thuis op de bank boos te maken in je eindrektoren
de appen van we moeten hier verder mee want dit dit dit dit kan dit kan niet je zit je boos te
maken dan is dat de programma nog niet uitgezonden nee en dat is het interessant want ik vind het
namelijk ook fascinerend hoe dit allemaal heeft kunnen gebeuren hoe allerlei soorten organisaties
van ziekenhuis tot baas van een spoedeisende hulp tot een producent met elkaar hebben gedacht
dat het welkom en het interessant te zitten wij uiteindelijk besluiten ze dat zij met ze drie
hier komen wat doen ze de druk is inmiddels natuurlijk zo groot want niet alleen ik ben
er mee bezig heel Nederland was inmiddels het was veert en was journaal het was het was die dag
hoe laat hoe laat werd bekend dat die drie zouden komen nou het is natuurlijk lang geleden maar
ik geloof dat ik het tot tot zes uur niet wist en tien uur is de uitzending heel uit 10 uur was
de uitzending ik geloof dat ik dat ses maar het kan best ook nog later zijn geweest het is
heel lang onduidelijk geweest dus ik was gewoon inhoudelijk voorbereid maar niet met wie ik aan
de handel zou zitten dat je merkte dat het op allerlei op hoog niveau zoveel belangen dat
dat bleef maar doorgaan dus hoe laat precies ben ik niet en het is tot en dat is ook het wel interessant
van dit interview tot op het moment dat ik de promo inspreek dat is een live promo dat is vijf
voor tien wist ik niet of ze aan tafel zouden zitten wat je wist niet of ze aan tafel zouden
zitten hoe bedoel je want inmiddels wist ik op een gegeven moment in de avond dat zij zouden
komen zij komen reine oerlemans komt binnen met die boonger die hoofd van die spoedeisende hulp wat
vriendjes van elkaar zijn ok zij komen binnen wij hebben altijd de de politie dat iedereen alles
wat wij uitzenden in deze uitzending dat ze dat mogen zien dus wij laten de reportages want
we hadden die dag was ook een verslaggever naar het fusiekenhuis gegaan ik weet niet meer
precies wat het was maar in ieder geval hebben we daar ook weer nieuwe voorbeelden laten zien we hadden
de medisch eticus geloof ik erin in ieder geval we hadden reportages ik ga met reinoord oerlemans
en ik geloof ook die boonger maar ieder geval herinner ik me nog heel goed met reine het oerlemans
naar de edit set laatste allemaal natuurlijk laatste moment werk ik laat zien wat wij zien en hij begint
daar nou ja om zich heen te slaan van wat een prutserige kleuters journalistiek is dit nee dit is
te slecht dit is kleuters journalistiek echt ja dus hij was zo boos dat hij zei ik ik ga er niet
zitten als dit het niveau is en dan maar dit is vlak voor de uitzending vlak voor de uitzending dus
ik weet niet meer precies wat ik heb gezegd ik ze nam het zat namen gewoon prima in elkaar en
er was weinig mis mee dat heb ik gezegd en ik heb gezegd ik moet nu naar de studio ik ga een
promen inspreken ik kijk wel of ik jullie zo zie nou toe de loe en ik ben naar de studio gelopen maar
wacht even wat wat maar wat voel je dan op het moment dat zo iemand naast jou zit zeggen dat
dat is kleuters journalistiek en daar helemaal boos wordt nou het zich meer over hem dan over mij
ik heb daar niet zoveel ik ik ik vond het ja het ja wat vond ik daarvan ik vond het heel
kinderachtig en een heel zwak want uiteindelijk ja ik was ik wist zo goed wat de kwestie was
en dat het niet deugte dat ik daar geen moment door nee maar voor je zijn houding niet intimiderend
ja dat klinkt nu een beetje maar ik ik geloof het niet maar het was natuurlijk wel van ja je
hoe gaat die uitzending ik weet nog dat ik met mijn eindstructuur liepen we terug en dat zijn
ja we zien het wel en anders gesende we wel wat anders uit want we hadden natuurlijk die hele
uitzending in principe stond die hele uitzending gepland voor deze drie mannen dus ik liep naar
naartoe ik heb die promen ingesproken en na de hand heb ik nog gehoord dat het nog veel verder
ging want toen ik die promo stond in te spreken stond Bas Haan in de lift met Rijnard Oerlemans
nee die op weg was naar huis naar huis ja die zei toen het ookie ik ga hier niet zitten ik
weet eerlijk gezegd niet dat zou ik Bas Haan nog dan moeten vragen maar wat hij nou precies heeft
gezegd om zover te krijgen maar ieder geval heeft hij het voor elkaar gekregen dat die dat
ze er zaten en dat wist ik niet ik ben die uitzending heb ik geopend en ik dacht nou
we gaan kijken of het over het gaat gebeuren maar denk je niet maar denk je maar ik kan me toch
wel voorstellen ik zou er echt heel erg van schrikken als iemand naast mij zo woest zou worden
en zou roepen kleutersjournalistiek zou ik echt denken oh daar gaat de uitzending daar gaat hij dit
gaat niet meer goed komen en als het wel goed komt wat krijg ik dan aan tafel een woesten Rijnard Oerlemans
ja maar ik het gekke is ik was zo overtuigd en ik had me gewoon voorbereid en ik was zo
overtuigd dat onze casus gewoon klopte en uiteindelijk hebben we natuurlijk op alle punten
ook gelijk gekregen het kon niet het was het is gewoon juridisch laakbaar het is het kan niet dus
de feiten waren zo overtuigend dat je ook eigenlijk alleen maar gerust stelde ja want je
goed die reportage dat waren reacties geloof ik ook op straat bij de vuur wat mensen vonden
weet je uit het dat doet er niet toe dat en dat hij daar iets van vond ja ik vond het meer
over hem zeggen dan dan dat over de casus zij voor uiteindelijk toch niet raar dat ze daar zaten
je bedoel ze waren wel aan het strijden voor een verloren zaken bedoel ik heb zelden mensen zo hard
ongelijk zien hebben als die mensen dat ik denk van wauw waarom zit je hier ja dat vind ik
het meest fascinerende en dat is echt psychologisch en een hele interessant ook het was voor ons
natuurlijk een cadeau dat ze er al het drie zaten maar het is onbegrijpelijk en het fascinerende is
hoe kan het nou dat drie mensen en kijk dat gij naar het oerlemans ingeloofde alla maar dat de
directeur van het vuursziekenhuis en een baas van een van een spoedeisende hulp niet hebben ingezien
dat dit niet kon en dat ze met volle overtuiging aan tafel want wat gebeurde nog belangrijk om
ook te vertellen het was inderdaad nog niet uitgezonden en wat doen zij en zij waren vol
overtuiging want ren uit oerlemans zij tegen mij we gaan het straks uitzenden en dan zal je
zien dat het een heel integen programma is ik zou maar doet er helemaal niet dat was nou precies de
point dat doet er helemaal niet doen maar ze begrepen het en dat is het fascinerende wat je
ook aan tafel ziet gebeuren pas ik denk over de helft of tegen het eind van het gesprek krijgen
ze door dat ze fout zitten ja want misschien is het wel goed om even naar het begin van de
uitzending te gaan want je vertelt nu hoe het aan de voorkant verliep dus de sfeer was eigenlijk
best gespannen zij zitten op begrijpen met ze drie aan tafel en dan is het laten we even luisteren
naar fragment het is eigenlijk de eerste vraag die hij stelt in nieuwzeur ja meneer oerlemans
uw bedrijf heeft dit programma gemaakt u heeft voor gekozen om dus die 35 camera's daar
op te hangen waarom op die manier waarom niet gewoon zoals we dat gewend zijn met camera's
op de schouder dat je dat ook duidelijk kunt zien dat dat gebeurt dan volgens mij is dat niet
heel relevant ik wil niet discussie niet zo want daarom zit ik hier ook het wordt ontzettend
de beeld geschetst ook naar gisteravond dat wij een soort geheim camera operatie hebben gedaan
big brother en dat iedereen ontzettend verontwaardigd is bij het ziekenhuis als dat zo zou zijn maar
dat is niet zo zijn mensen die het niet door hadden maar dat is niet zo wij hebben er alles voorbeelden
nee ik ga u toch echt onderbreken er zijn er alles aan gedaan om mensen te voren te laten weten
dat er gefilmd zou kunnen worden middels flyers middels posters middels bewegend beeld op de
schermen die aanwezig zijn voordat wij zijn gaan draaien is er altijd iemand van ons
meteen is de sfeer dan al echt heel gespannen ja maar het is natuurlijk heel gespannen je voelt
en en dat is het mooie ook van van dit onderwerp je voelt dat er heel veel belang spelen want de
reputatie van een ziek uit maar wat dacht je dat het commerciële belang van reinerd oerlemans
hoe lang en hoeveel geld daar niet in zit alles op alles is gezet ze hebben natuurlijk de hele dag
met elkaar in vergadering gezeten gezegd we zenden het eerder uit we gaan laten zien dat het
inderdaad is ze geloofden het ze geloofden het en mijn eerste vraag was natuurlijk wel relevant
want dat was namelijk de point dat je als je die camera had gezien ja kan je ook overtwisten of
je dat of je dat wil maken maar dan is het in ieder geval helder en dan dan dan heb je een heel
ander soort programma maar daar zie je precies eigenlijk die eerste vraag laat zien dat ze ook
tijdens dat ze daar aan tafel zitten niet begrijpen waar het vringt waar het waar het niet kan want als
je dat en je ziet dat ze pas aan het eind van de uitzending dat een beetje doorgaan krijgt maar
ze hebben dat niet door gehad dus hebben met elkaar en achteraf blijkt ook het fusiekenhuis heeft
vaker reality programma's gemaakt daar hadden zij een protocol voor zij hebben niet het verschil
gezien in het gemiddelde reality programma wat inderdaad met de grote camera's op de
schouder zichtbaar niet verborgen zij hebben niet het verschil onderkend ze hebben ook hetzelfde
protocol van stal gehaald ze hebben dat onder tekenen gezegd dat kan gewoon door de bocht dus
heb het gewoon niet begrepen en die mensen waren duidelijk alle drie heel dom in dit opzicht
dat dat maakte zo raar dat zij dit niet bedacht hadden hoe kan dat bij intelligente
mensen vragen je dan af ja dat vind ik dat vind ik dus ook een hele interessante vraag ik
denk dat dit een voorbeeld van tunnelvisie is dat je met elkaar los van de buitenwereld
zonder tegenspraak dus echt daadwerkelijk niet dat je het niet wil je ziet het echt niet zij
hebben het echt niet gezien wat anders ga je daar niet zitten waarom zou je het national op
televisie dat laten gebeuren mag ik toch even want uit eigen ervaring weet ik ook een beetje
ook kijk jij hebt om 5 voor 10 toch nog weer heel even terug naar het begin hoe 5 voor 10 lees je
dan die promo in dan weet je dus nog niet of ze komen maar dan zit je wel in de studio maar
dan is er een moment dat pas aan heeft ze dan teruggehaald uit de lift ze gaan toch jouw studio
in en dan zit er vaak een soort commercial break nog voor je programma dus dan zit je al in de
studio met die gasten in dit geval dus geïrriteerde gasten boze gasten dat zijn dat kunnen
slopende seconden zijn want het is soms een minuut 2 minuten die hoe ik wel heel even naar dat
moment hoe ging dat schappig dat ik weet het op eens weer het was een gespanne sfeer dat zeker
maar ik geloof dat reina het oenemans dacht ik ga even die sfeer verbeteren dus hij zegt tegen
mij nu op een keer ik me weer zegt hij is het mariellen of mariella toen zei ik het is mariellen
maar dat doet u niet toe want we zeggen het u en het was in bezoek oké dat weet ik nog dat
is dat is één van de dingen die even aan tafel gebeurde en prikkelde jou dat deze deze
houding van hem wil voor het kleinierend nee nou je maakt hier geen reden uit eerlijk gezicht
nou ja hij heeft natuurlijk geprobeerd om ik denk eerder ik weet dat mijn kleinierend zou het
ook nog kunnen zijn ik denk dat hij probeerde te charmeren dat hij even toenadering zocht hij
zocht even toenadering en hij dacht en al want als je het nou hebt over kleinieren hij heeft
me absoluut onder schat maar hij heeft natuurlijk de hele kwestie onder schat want ik weet nog
dat we in de naar die edit set liepen en dat hij een beetje joviaal tegen mij begon te doen en
met z'n papieren liep van ik liep me natuurlijk met een opzet omdat ik naar op weg was naar de
studio met papier in mijn hand en hij zat een beetje met die boonje het zo tegijnen van
van dat ze mij niet nodig hadden ah joh dat doen wij wel even en een enorme bravoer ik denk
dat dit nog net voor dat hij die filmpjes heeft gezien dat weet ik niet meer precies maar
ieder geval weet ik nog dat het weer ja hij heeft het totaal onder schat hij zei van joh dat
kunnen wij dat kunnen wij wel zonder jou dat een beetje jolig zelfs misschien ja nou een beetje
een beetje een beetje corporaal een beetje ja vriendjes met elkaar die denken aan dit gaan
we wel even aan ons hand zetten dit meisje tekelen we wel even dit meisje tekelen
even dat dat is denk ik wel ja ja en voel jij dat op zo moment dan ook nee wat voel jij wat
voel jij überhaupt dan voor zo'n spannend interview ik zou ja het was wel heel spannend maar ik ben
dan ik was heel ik was heel gefocust ik dacht gewoon ik ga jullie gewoon vertellen waar het vriend
want eigenlijk dat is wel grappig ik heb ooit in een interview gala gedaan en toen zat ik met
Chris Keine en die zei ja het is wel grappig als je het interview nog eens terugkijkt dan stel je
helemaal niet zoveel vragen waarvan je normaal zou zeggen je moet al een goed interview stel je
toch vragen en vooral open maar ik ben heel hard aan het werk om deze mannen uit te leggen wat
er niet klopt ja en ze snappen het niet er is ook een heel mooi fragment in het programma
daar ook nog even naar luisteren waarin jij op een soort feitelijk onjuist heeft proberen
te betrappen laten we even luisteren ja maar dat zijn dus niet artsen ja nee maar meekijk
op het moment dat ik binnenkom op de spoedeisen in de hulp ja maar we moeten goed realiseren het
behoepsgeheim is niet uniek voor artsen dat geld voor alle gezondheidszorg medewerkers dus als je
als maly medewerker bij ons in dienst komt dan moet je ook een contract tekenen dat je daar
maar die mensen hebben dat zijn artsen die hebben een een een beroep uit de oefening dit gaat om een
entertainment programma het is een andere discussie dan maken we er voor jullie een informatie
dit programma het gaat er natuurlijk omdat er niet artsen dat is natuurlijk de essentie niet
artsen eindwerk medewerkers hebben we er zwaar verklaring getekend maar kijk er mee op
moment dat ik bij de spoedeisen in de hulp binnenkomt in het vu mc werken zeven duizend
mensen waarvan 400 medie specialisten er zijn zoveel mensen niet artsen en die zijn van een
minuutbelang voor de gezondheidszorg al die andere mensen al die niet die hebben een functie ja je
ziet echt gedurende het interview dat de irritatie zich opbouwt en wat is dan op gegeven met het
kantop punt maar jou in het interview ja ik denk dat het minstens de helft maar misschien al zelfs
tegen het einde aan is wat het duurt echt verrassend lang voordat ze door hebben dat het echt niet
kan wat ze doen dan komt er een moment dat ik echt het ziekenhuis aanspreek dat ik zeg ja maar
is toch ook een verschil in verantwoordelijkheid kijk dat een producent dat is een commercielbedrijf
dingen bedenkt die die voor hun goed uitpakken dat snap ik nog maar dat een ziekenhuis met een
maatschappelijke verantwoordelijkheid dat doet dat kan echt niet en dan denkt reina het oelemans
wacht even want die ziekenhuis directeur was niet de beste spreker ik ga dit eventjes ik
los dit wel even voor hem op dan gaat hij antwoorden en dan zeg ik nee maar wacht even jij bent
producent ik wil het niet van jou weten ik wil het van de ziekenhuis directeur en dat is
het moment wat dat dat beeld van hoe hij toen keek is wat mij betreft denk ik het moment geweest
dat hij zich realiseerde het deugd niet laten we even luisteren hoe dat ging schaap niet over het
filmen het gaat over het luisteren en het meekijken als ik binnenkom en ik zeg uiteindelijk als ik
door uw medewerker wordt benaderd of ik toestemming geef om te filmen ik zeg nee heeft u medewerker
wel al mijn situatie gezien en beoordeeld maar laten we dus is het medisch beroepsgeheim op dat
moment geschonden en dat zeg ik niet dat zeggen de deskundigen want dat vind ik wonderlijk
u bent directeur van een van een gerenomeerd ziekenhuis en eigenlijk of u moet me corrigeren
schuift u de mening en het oordeel van toch gewoon deskundigen op zij u zegt u blijft het maar
hebben over het filmen het gehaald om het gehoort project mag ik er even op reageer ik vraag dan
je melder in de opzet hebben wat het mooie is ook thuis het interview je zit er bovenop je
onderbreken je corrigeert op feitelijk onjuist en volgens mij de zin die jij telkens herhaalt
zeg je hij zegt ook heel vaak het gaat niet om de uitzending het gaat om het proces naar de
uitzending toe mensen zijn zonder dat ze het wisten bekeken en beluisterd was dat die zin dat
was die zin die ik met met bas helemaal heb uitgeschreven omdat ze er zelf ook zo lang
in bleven van nemen we vragen mensen vooraf en achteraf maar dat is helemaal los van het hele
proces waar al die mensen naar die 28 schermen zaten te kijken en al die gesprekken de ker natuurlijk
het medisch beroepsschrijm werd daar gewoon keer op keer geschonden er zaten gewoon mensen van een
commerciel bedrijf mee te luisteren met de medische situatie van een patiënt soms in nood maar
de spoedeisen hulp ik wou het zeggen want wat daar binnen komt ja het is het is daarom het is echt
krankzinnig het is echt krankzinnig ik heb je één keer tijdens dat interview op je papieren
zien kijken je één keer las je wat voor je over ik weet niet precies valutaal maar verder ging
het allemaal uit je hoofd blieft je zat zo aanzinnig goed in deze hele kwestie dat heb je nog
aanwijzingen gehad tijdens die uitzending er stond namelijk niks op papier dat is het gekke ik heb
met bas heel erg wel ze aan heel erg nagedacht over de zinsneden van hoe je nou kort uitlegt wat
het verschil is met iets filmen maar ik daar stond volgens mij niet veel op papier omdat ik dus
eigenlijk niet wist wie ik aan tafel zou hebben ik denk dat het toch uiteindelijk ik zou dat moeten
nagen maar dat het nog veel later was dat ik het wist ik wist heel weinig ik er stond heel weinig
op papier en we zijn een beetje zo'n soort zeker door die situatie dat ze in de in de lift stonden
en zo ik weet nog dat met eindrector zo'n soort op hoop van zeggen we zien het wel zo zijn we
erin gegaan en mijn eindrector een zeer bevlogen man ook en en maar ik geloof ik herinner me niet veel
op mijn oor dit is gewoon een soort gebeurd het grappig is wel dat ik is één ding wat ik me ook
nog heel goed herinner ik heb het gedaan ik hoor ook niet meteen iets van mijn eindrector het is
klaar ik weet ook niet of ik ik ik kon niet beoorden helemaal ik dacht nou ja dit hebben we
gedaan je denkt dan niet goed slecht nee ik geloof dat ik het niet wist ik dat ik het herinner
niet klaar en ik weet er gebeurde twee dingen ik geloof dat henrie schut toen zat er nog sport
in een nieuwsuur die kwam binnen en die zei ga jij je gala juurk maar uit kiezen
en ze dachten oh en vervolgens komt het ribink nou jij kent het misschien net het is een heel
heel bijzonder mens en die had dus eigenlijk niks gezegd en die komt naar me toe en die zegt ik
wil jou zoenen ik wil met je trouwen met zijn armen vooruit helemaal het was niet iets wat die
iedere dag zei dat zij niet dat was zo niet hij was helemaal en toen kwam ik in de regie en toen
dus uit de studio en toen ik weet niet meer wie dat zei en die zei twitter is totaal ontploft
dus ik dacht oh mijn god wat is er gebeurd ik had geen idee ik had geen idee ik was gewoon
gefocust ik had iets gewoon heel inhoudelijk ook gedreven ze moeten begrijpen dat het niet kan
en dat was het eigenlijk maar ik weet heel goed dat die henrie schut met die gala juurkte die zei
want dit is een woordwinning intervieuw zacht ik oh oké en hoe nam je afscheid van die van die
drie mannen ik geloof dat ik ja het is heel ik geloof dat ik geen afscheid van ze heb genomen ik
denk dat zij ik denk dat ze weg waren toen ik uit de studio kwam want dan komt er altijd nog dat
was natuurlijk in de tijd dat er nog sport dan daarna kwam ik denk dat dat was dat herrie binnenkwam
maar dat ik daar gewoon nog zat ja dan ben je nog in de studie dus volgens mij zijn zij gewoon weg
gegaan ja ik heb ze niet meer gesproken was je moe nadat interview nee nee nee nee
nee zo niet maar ik dat herinner ik me niet volgens mij ben je gewoon helemaal geladen weet je
wel en nog dat je eerder dat je stuiterd dan dat je en omdat er zoveel reacties dan kom je weer
een hele nieuwe emotie want ik had ik had geen idee dus opeens krijg dan alleen maar van oh dit
was geweldig oh oké dus dan zit je daar weer in ik kreeg helemaal niet dat ik nee en wat gebeurde
vervolgens wat want de uitzending zit erop de break bijna naar iedereen gaat slapen vergeven met
brek de nieuwe dag wat was de impact ja gigantisch dat was echt gigantisch ja qua ik weet niet
ja volgens mij is er heel veel wel over geschreven en en gedaan maar voor mij was het wel ja ik kreeg
ik weet ook nog dat ik van allerlei mensen die je waar je niet ja waar je niet dagelijks contact
of waar je nooit rechtstreeks mee contact mee heb ik weet bijvoorbeeld van die gekke dingen die nu
boven komen want ik heb dit maar ik weet dat pal witte man die ik helemaal niet kende mijn mailtje
stuurde van nou dit was dit was echt nou ik weet niet hoe die het om schreef maar weet je wat
die had dan mijn mail adres gezocht omdat dat ik dacht wat is dit allemaal en allemaal mensen die zo
ik heb zoveel reacties gekregen en het bijzonder is ook dat tot nou ja eigenlijk tot op de dag
van vandaag en zeker in de medische wereld merk ik altijd dat dat dat gewoon heel veel heel veel
impact heeft gehad ik weet zelfs van door het van zijn dochter studeerde medicijnen dat het zelfs
in de in de studie boeken terecht is gekomen als casus bij de vu van hoe je het niet moet aanpouden
ja en het is volgens mij ook niet goed afgelapen met el mar muller het eindelijk
nee nee er zijn allemaal in onderzoeken geweest en het is natuurlijk allemaal zwarte wit precies
opgeschreven zoals wij testen als zij dat niet niet klopten maar het grappig is dat Rijnard
Oerlemans heeft nog bedoel ik zie in die uitzending iets gebeuren maar het heeft tot dit jaar geduurd
tenminste ik heb het niet eerder gehoord dit jaar heeft hij een interview aan even blij heet
hij ja even blij en Frank er even blij gegeven en die laten we een stukje van dit interview zien
en dan zegt hij na een paar seconden of paar minuten nu genicht is niet ik kan het ik kan het niet
zien zei die maar ze had wel gelijk ja en wat ja ja maar wel een trauma voor hem ja nou dat was
heel duidelijk het is een trauma voor hem en en tien jaar te laat en tien jaar te laat ja ja en door
al die reacties zei die dagen daarna en zelfs die jaren toen begon je naast je schoenen te lopen
het was gewoon werk het was niet van wow ik ben geweldig nee ben je gek zeg nee het is ook het
gelukt dat ik net die die dat die drie mannen soms zijn dat ze er gingen zitten het was Bas
Haan die het verhaal naar boven heeft gekregen ja weet je dat soms soms valt alles in elkaar en dat
was zo moment en dat maakt iets waarom we er nu nog over hebben soms soms klopt alles en dat is
niet omdat ik nou zo dat is gewoon dingen te vallen bij elkaar en vaak zijn de beste interviews
ook de dingen waarvan je denkt het is ook krankzinnig dat ze het ooit bedacht hebben dus ik bedoel met
dank aan met dank aan de stomme beslissingen van van het fusieke huis laten we wel zijn maar wat
ik er mooi aan vind en dat dat vind ik wel ik ik vond het zelf dus echt niet kunnen en ik
vind het dan heel fijn dat dat het was echt iets wat breed leeft ik ik merkte gewoon op straat ik
werd door heel veel mensen die een soort dat ik hun frontwaarde ging heb verwoord ik het voelde
een beetje soms kan ik dat ook voelen als een soort verantwoordelijkheid van ik mag daar zitten
en ik mag dan namens Nederland dat doen en dat heb ik wel heel erg gevoeld dus daar was ik wel
trots op van ik heb gewoon iets iets iets gedaan wat ook niet kon dat is veranderd en ik heb de
woede en de frontwaarde ging ik weet dat ik de sonja barant te worden me kregen dat sonja
zei ik zat op de bank en ik zat op het puntje van mijn stoel en elke keer was als een soort
boekwetjes yes yes yes ja dat mooi ja heel mooi en dat is toch ook leuk broek hoe je het ook
bent verkeerd journalist schrijven veel verhalen doen veel interviews maar het moment dat je daar dan
een award voor krijgt of dat je er zo veel goede reacties op krijgt dat ze ook wel eens lekker
nee natuurlijk helemaal dat ja jij vroeg ik naast mijn schoenen ging lopen maar dat je een
award krijgt het is heerlijk en dat heeft natuurlijk toch ook kijk ik was nog helemaal niet zo lang
bij nieuwsuur ik was in september 2010 begonnen en dit was februari 2012 dus anderhalf jaar later
ja had ik opeens die sonja barant award en toen ik hem dit jaar kreeg vertelde ik het nog in een
interview met de fara gids ja het is nu een beetje besmette naam misschien maar toen kwam ik bij
de wereldrijd door en toen zijn matijs toen ik in de make-up zat toen zei hij nou gefeliciteerd en
nu behoor je tot officieel tot tot de club van goede interviewers en zo werkt het natuurlijk toch
een beetje je hebt toch van buitenaf een soort stempel van oké die kan wat nou en dat is fijn
natuurlijk dat daar heb je ook profijt van en maakte jouw leven als journalist slash interviewer
makkelijk ja of je of kwam ik gasten juist liefst niet daardoor ze per se in avond komen dat
jij er niet zat ja dat is altijd een beetje gek aan zo'n op een gegeven moment dat vind ik wel
en dat dat is ook niet alleen door dit interview maar dat komt ook door politieke interviews
op een gegeven moment gaan mensen ook wel een soort beeld van je dat wordt dan een beetje
gecultieveerd en dat dat merk ik wel dat dat ik soms denk ja alsof ik iedereen altijd over die
tafel trekt dat is natuurlijk echt onzin dus het kan soms zelf zo'n klein beetje in je nadeel
werken dat mensen een beetje van je schrikken of denken oh maar goed dat wordt nu veel gezegd ook
bij politieke interviews dat politie dan een interviewer kiezen maar iets makkelijker
misschien wegkomen of juist ik denk dat bijvoorbeeld Rutte die koos om bij ons aan tafel te zitten na het
1 april de bakl voor hem over de nieuwe bestuurscultuur ik denk dat ze tegenovergestelde ook gebeurd
dat hij juist bij mij ging zitten of bij ons en toevallig zat ik er om te laten zien ik durf wel
ik ga niet voor het makkelijker verhaal en ik ga bij vrienden zitten neek ik kies dus het wordt
naar twee kanten toe gebruikt maar jij zou iemand altijd adviseren om bij jou te komen zitten zeker
altijd een goed idee ben jij een van de heren ooit nog wel steigen kan in het wild na afloop nee
hoewel ik laatste over de gracht fietsen en toen in een vlits dacht ik hey dat was die boeien
je volgens mij woont die vlak om de hoek maar je bent nooit meer op de spoedeis en hulp
moest chirurgie nodig hadden het vmc nee gelukkig niet zou je eigenlijk naar een ander ziekenhuis gaan
dan nou ik vind het niet voor z'n pleit inderdaad ik ga naar het amc ja maar jouw twee weken top
dat je er wil zijn dank je wel was een goed verhaal ik vond een goed verhaal en het leven wordt
verdond zij zonder goede verhalen zeg je altijd zo is het maar net zo is het dank jullie wel dit
was gonsal mijn naam is Merel Westrik tegenover me zit frans lomans en deze podcast luister je
op appel podcast onder andere of op spotify vergeet je vooran niet te abonneren en moet je naar vragen
hebben dan kan je meelen naar gonsal etcourtimedia.nl tot de volgende keer
Machine-generated transcript that may contain inaccuracies.
Mariëlle Tweebeeke vertelt over haar interview met tv-producent Reinout Oerlemans van Eyeworks en het bestuur van het VU Medisch Centrum in Amsterdam. Het drietal kwam in 2012 uitleggen waarom patiënten ongevraagd werden gefilmd op de spoedeisende hulp met een verborgen camera, voor het RTL-programma ‘24 uur tussen leven en dood’. Mariëlle was verbaasd en verontwaardigd en liet de mannen alle hoeken van de Nieuwsuur-studio zien. Voor het interview, één minuut voor tien, kreeg Mariëlle nog via haar oortje van haar eindredacteur te horen: ‘Ik weet niet of ze komen, ze staan weer in de lift.’
De uitzending van Nieuwsuur kijk je hier terug: https://nos.nl/nieuwsuur/video/344632-tussen-leven-en-dood-gaat-door
Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.