GONZO: #13: Een krankzinnig tv-interview (Mariëlle Tweebeeke)

Merel Westrik, Frans Lomans / Corti Media & WPG studio's Merel Westrik, Frans Lomans / Corti Media & WPG studio's 4/27/23 - 42m - PDF Transcript

Heel luisteraar, ligt je nog te slapen als het om sparen gaat?

Word wakker en start met sparen bij Nibc.

Gratis, volledig online, geen minimum inleg en het belangrijkste, een goede sparenente.

Bij Nibc ontvang je 1,75% rente op je spaargeld.

Maar hart, dat is toch niet alles.

Als je je geld voor 1 jaar vastzet, ontvang je 2,55% rente.

Terwijl je naar deze podcast luistert, kun je alvast een gratis Nibc-sparekening openen.

Dit kan eenvoudig via Nibc.nl.

Ik weet nog dat ik met mijn eindtreatuur liepen terug.

En dat zei, ja, we zien het wel en anders gesenden we wel wat anders uit.

Want we hadden natuurlijk die hele uitzending.

In principe stond die hele uitzending gepland voor deze drie mannen.

Dus ik liep naar naartoe.

Ik heb die promo ingesproken en na de hand heb ik nog gehoord dat het nog veel verder ging.

Want toen ik die promo stond in te spreken, stond Bas Haan in de lift met Rijnard Oerlemans.

Nee.

Die op weg was.

Naar huis.

Naar huis.

Ja, die zei toen de zokie, ik ga hier niet zitten.

Dit is Gonzo.

De podcast waarin we praten met journalisten over dat ene verhaal in een carrière dat ze altijd is bijgebleven.

Dat kan zijn omdat het een scoop was, omdat het optiembaardend was, risicant of gelauwerd.

Of gewoon omdat het een goed verhaal was.

Mijn naam is Merel Westrik, tegenover mij zit Frans Lomans, oud-hoofdredacteur van Sportweek, Panorama en Nieuwe Review.

Frans, even de kaders.

Iedere keer nodig gewoon één journalist uit hier in de WPG-studio's in Amsterdam.

Het verhaal dat ze kiezen, dat moet gepubliceerd zijn ooit.

Uiteraard hebben we eigenlijk nog meer vereisten.

Nou, het moet een goed verhaal zijn.

Ik denk dat dat wel het belangrijkste is, want kijk, een leven zonder goede verhalen is ongelofelijk saai.

En moet het ook eigenlijk een verhaal zijn wat we ons allemaal nog kunnen herinneren?

Of mag het een beetje weggezakt zijn ook?

Nee, het mag wel een beetje weggezakt zijn, maar er moet wel iets naar boven komen, als we het noemen.

Laten we naar onze gas gaan.

In de studio deze keer Marjela Tweebeker, journalist en presentator van het programma Nieuws Uur.

Marjela, welkom.

Dank je wel.

Je bent in 2001 begonnen bij ATV, de Amsterdamse stadscender.

Daar kennen wij elkaar ook van.

Daarna stapte je over naar RTL Nieuws, een van de hoogtepunten daar, het RTL verkiezingsdebat in Carré in 2010.

Hetzelfde jaar stapte jij over naar Nieuws Uur.

Wat was voor jou eigenlijk de reden dat je journalist wilde worden?

Ik geloof niet eens dat ik journalist wilde worden, ik wilde per se bij ATV werken.

Dat leek me zo geweldig.

Ik keek altijd toen ik studeerde, keek ik naar ATV en dacht ik, die mensen die de straat opgaan

en een soort positieve, brutale vragen stel ik, dat lijkt me echt geweldig.

En zo'n redactie met heel veel mensen en dat je ergens naartoe moet, dat zocht ik.

Maar de meeste studenten die kijken ATV brak in hun bed na midden nacht?

Ja, misschien ik ook wel, maar weet je wat het voordeel van ATV is?

Dat zit in zo'n loop en dat gaat de hele dag door, dus ik had het altijd aanstaan.

Had je journalistieke helden in die tijd?

Nee, want het klinkt een beetje gek, maar het is echt waar.

Ik heb nooit bedacht dat ik journalist wilde worden.

Ik heb ook iets heel anders gedaan.

Ik ben na mijn studie, had ik een eigen bedrijvenwerving en selectiebureau.

En pas na dat ik dat een paar jaar had gedaan en dacht, ik wil toch iets anders.

En ik zocht iets dat ook een beursvloer kunnen zijn.

Want ik dacht, ik wil gewoon ergens naartoe met heel veel dynamiek en met heel veel mensen

en dat je gewoon moet, dat je niet allemaal uit jezelf moet halen, maar dat je moet.

Dat is zo iets dat in mijn hoofd.

En eigenlijk door een gesprek met een vriendin die zei, wat zou je nou als alles mag?

Wat zou je dan doen?

En toen zei ik, dan bij ATV, dus ik zou ook niet dan wil ik journalist worden, dan

wil ik bij ATV werken.

En dat ben ik gaan doen.

En daar kwam het meer op tegen.

Kon je wat in die tijd?

Kond ik wat.

Nou, ik denk wel, ik kan wel een beetje praten en ik kan wel vragen stellen en ik kan iets

presenteren.

Dus ik dacht zelf wel dat er, ja, dat werving en selectiebureau en hethunter, dus ik dacht

ik ben wel gewend om heel veel te praten, vragen te stellen, mensen te beoordelen, situaties

te beoordelen, contact te leggen.

Dus ik dacht zelf eigenlijk, toen ik naar ATV ging, mag ik hier, mag ik hier werken,

dat lijkt me heel leuk.

Maar ik was dertig.

En ik had dus dat bedrijf en zei, kijk me echt aan van, hoezo.

En uiteindelijk werd ik gebeld van, ja, het enige wat we kunnen aanbieden en dat was

eigenlijk ook nog een beetje zo'n twijfelachtig, is een staatsje plek.

En nou ben ik ook zo'n sergewees bij ATV, maar dat betekent ook gewoon de kranten

opruimen.

Het weerhalen, dat deed je dan op zo'n soort kartonneboort met een grote tekst erop.

En dan moest je gewoon een willekeurige voorbijganger aanspreken, omdat er voor te lezen voor de

kemper.

Vond ik hartstikke leuk.

Ik ging echt heel erg met best voeren.

Dus mensen keek me echt aan van, maar wil je dat dan ook doen?

Dat hoort er ook bij.

Dus ja, tuurlijk, dus ik zat die teksten te schrijven en dan ging ik met een kamereman

in de auto en zei ik, we gaan nu naar dat deel van de stad en dat vond ik zo geweldig

dat ik in die stad leerde kennen.

Ik hield al heel erg van Amsterdam en ik dacht dat ik Amsterdam goed kende.

Maar ik kwam op allemaal plekken waar ik anders nooit zou zijn geweest en ik heb mensen

ontmoeten die ik anders nooit zou hebben ontmoet.

En toen was ik verkocht.

En kreeg je al snel een microfoon in je handen ook?

Vrij snel.

Ja.

Weet je je eerste vader nog?

Ik weet wel mijn eerste hand in beeld.

Toen mocht ik figureren met een ervaren verslaggever.

En dat was een item in Scheltema, geloof ik.

En daar moest ik wat boeken neerleggen.

En toen zei ik heel trots thuis, moet je kijken, dat denk ik.

Heerlijk.

Bijna ontroerend.

Ja.

Terzake.

Wat een bekening, hè?

Wat een bekening.

Terzake zou Marielle zeggen als ze bij Nieuwsuur zouden.

Ja, exact.

Terzake.

Marielle, toen we je vroegen om hier te komen praten over dat ene verhaal in je carrière

dat je altijd is bijgebleven, wist je toen meteen welk verhaal of welk interview dat

moest zijn?

Ja, ik geloof het wel.

Ik moet zeggen, hij had wel een concurrentie met twee anderen die door mijn hoofd gingen,

maar uiteindelijk dacht ik toch nee, dit moet hem zijn.

Welke concurrentie moest hij verslaan, het verhaal?

Hij moest de president van Ukraine verslaan, Jolensky.

Ja.

Heel bizzend.

Heb je een Sonya Baalete woord voor gekregen?

Die tweede.

Ik dacht, daar is ook wel juist daaromheen iets over te vertellen.

En heel lang geleden, een interview, ik begon dus bij ATV, met Rob Autkerk toen hij moest

aftreden omdat hij naar de tippelzonnen hier in Amsterdam naar de Hoere was gegaan.

Die twee, maar ja, dat was ook weer zo lang geleden.

Dus uiteindelijk dacht ik nee, deze moet het zijn omdat daar ook wel veel over te

vertellen is en ik denk ook dat het maatschappelijk wel een interessante kwestie was.

Want het verhaal, eigenlijk het interview in dit geval waar we het over gaan hebben,

werd op 23 februari 2012 uitgezonden in Nieuwsuur.

Het gaat over een nieuw programma.

Het programma heet 24 uur tussen leven en dood.

Het is geproduceerd door iWorks voor RTL.

En voor de programma zijn verborgen camera's neergehangen op de spoedeisende hulp van

het VU Medicentrum.

En jij hebt die avond in de studio te gast, Elmer Mulder, hij is voorzitter van het VU Medicentrum,

Ja Bonjer, hoofd van de spoedeisende hulp en Rijnat Oerlemans, van Producent iWorks.

Laten we bij het begin beginnen.

Allereerst, hoe kwam dit verhaal, dit interview tot stand?

Wat is het beginpunt?

Het beginpunt was weken daarvoor dat ons een tip bereikt op de redactie waar ik

overigens toen nog niks van wist.

Dit was allemaal een beetje in het geheim.

Het was ons terrorig gekomen dat er wel iets heel bijzonders aan de hand was in het

VU ziekenhuis in Amsterdam.

Wat was er aan de hand?

Wij hoorde dat daar, en je kan het bijna niet geloven, maar dat daar een ruimte was met

28 schermen en dat waren 28 televisieschermen die lieten zien wat verborgen camera's op

de spoedeisende hulp, dus bedenk je spoedeisende hulp daar komen mensen met ambulances binnen.

Met verborgen camera's werd daar gedraaid en daar zaten allemaal mensen van iWorks.

Zaten daar, is het iWorks?

iWorks.

Zaten daar die schermen te kijken om te zien wat interessant was om de kijker te laten

zien.

Want het idee was, het was een samenwerking met het VU ziekenhuis, we gaan laten zien

wat het werk op een spoedeisende hulp inhoudt, wat op zichzelf natuurlijk een prima gedachte

is.

Het was een mailtje dat bij jullie billen kwam van iemand die zei dat deugd niet of het

is niet of...

Ik weet niet of het een mailtje is geweest, in ieder geval hebben wij een tip gekregen,

daar is iets aan de hand, daar moet jullie achteraan, dat zijn wij gaan uitzoeken, dat

is Bas Haan gaan doen en Bas Haan is daar een paar weken mee bezig geweest en heeft

er uiteindelijk een verhaal van gemaakt en de dag voordat ik dit interview heb zit

mijn collega Joost Karhof inmiddels overleden zit aan tafel bij Nieuwsuur met een internist

van het VU ziekenhuis over deze kwestie te praten en ik weet nog zo goed, ik zit thuis

op de bank naar dit programma te kijken en ik wist namelijk niet van deze tip en ik

wist ook niet van dit verhaal, dat was dus op die dag gelukt en we hebben dat gebracht.

Dus de avond van tevoren Pas, hoorde je...

De avond van tevoren hoorde ik het pas, ik zit te kijken en ik zit met zo'n grote verbaasling

te kijken, ik denk dit kan niet waar zijn en ik heb mijn tijdens de uitzending, iets

wat ik normaal niet doe, mijn ik wist wie de eindredacteur was, die ook de eindredacteur

voor mij de volgende dag zou zijn, ette ribbing, helaas ook inmiddels overleden, ik heb het,

ik zeg dit kan niet waar zijn, is dit met verborgen camera's, dit is krankzinnig maar

ook schandalig en dit kan niet en hier moeten we op door.

En hoe was die internist in dat interview, die vond het allemaal heel logisch of normaal?

Nou die ging het verdedigen en in ieder geval was het niet af dat verhaal, ik dacht echt

dit is een zoveel groter schandal dan dat het lijkt hoe we het hier gepresenteerd

zien, ik zei we moeten hier op door, dus eigenlijk is die avond na die uitzending zijn we meteen

van iedereen die er toe doet moeten we hierover gaan vragen.

En de volgende dag zijn we daar de hele dag mee bezig geweest van wie wil, wil de directeur,

wil Reinhard, oerleman's wil, RTL, ik weet nog dat we met het galjaar bezig zijn geweest

geloof ik, tot op het laatste moment was onduidelijk wie er zou komen en uiteindelijk, dat is natuurlijk

ook een beetje het geluk wat zo'n interview heeft, hebben de drie mensen die je wil hebben

toegezegd.

En jij was de hele dag met deze affaire bezig neem ik aan he, je was je aan het voorbereiden

op een interview en je wist niet wie bij jou aan tafel zou zitten, toen nog, maar je wist

op een gegeven moment wel alles over deze hele affaire.

Ja, want ik was zo frontwaardig dat ook een soort boos dat ik dacht dit wordt niet

opwaardig geschat en dit moeten we zo goed neerzetten.

Dus ik ben de hele dag ook met Bas Hansamen heel erg die zaak echt gaan vastpakken en

begrijpen en waar zit nou de kern dus ik weet nog heel goed ook en dat is op zich ook wel

interessant wat werkte misschien ook in dat interview is dat ik met Bas heel goed ben

gaan nadenken waar zit het nou in, want je kan alle je hoort allerlei argumenten die

uiteindelijk besides de point waren en elke keer kwamen erop uit van ja waar het om gaat

is dat die medewerkers van iWork wat gewoon commerciële medewerkers zijn in een ziekenhuis

zitten, noot de benen in witte doktersjassen dus ook nog is doen alsof ze tot de crew

van ziekenhuis behoorden die liepen rond tussen de dokters en wat zij deden is zij

zaten dus op al die schermen te kijken en zij luisterden dus tussen gesprekken tussen

bijvoorbeeld een arts en een patiënt en dan dachten ze dat is interessant weet je wat we

gaan vragen of ze het goed vinden dat we het gaan filmen dan liepen ze naar de patiënt

en dan zeiden ze vindt u het goed dat wij dit opnemen voor een heel integer informatief

programma over het leven in het ziekenhuis en het werk van een bc of van een spoedeisende

hulp op het moment dat er dan toestemming was gingen ze filmen en dan werd er ook naar

afloop gevraagd of ze het goed vonden voordat het uitgezonden wordt en zij hebben gedacht

dat dat afdoende was maar de kern van het probleem was natuurlijk niet wat er opgenomen

werd de kern van het probleem was dat die camera's gewoon iets registreerde weliswaar

niet opname en dat daarmee in het medisch beroepsgeheim werd geschonden dus daar zaten

gewoon hele intieme gesprekken tussen vader en dochter en artsen waar gewoon willekeurige

eindwerkmedewerkers daar hebben zitten luisteren toch heel even terug en maar naar het begin want

dat programma was toen nog niet uitgezonden nee die dag toen jij dat interview nog op de bank

zat te kijken toen was was er nog geen uitzending geweest van 24 uur tussen leven nee dat is

ook heel interessant inderdaad ja want wat gebeurt er dan in die tussentijd dus joost carov heeft

dat interview met die internist jij zit je thuis op de bank boos te maken in je eindrektoren

de appen van we moeten hier verder mee want dit dit dit dit kan dit kan niet je zit je boos te

maken dan is dat de programma nog niet uitgezonden nee en dat is het interessant want ik vind het

namelijk ook fascinerend hoe dit allemaal heeft kunnen gebeuren hoe allerlei soorten organisaties

van ziekenhuis tot baas van een spoedeisende hulp tot een producent met elkaar hebben gedacht

dat het welkom en het interessant te zitten wij uiteindelijk besluiten ze dat zij met ze drie

hier komen wat doen ze de druk is inmiddels natuurlijk zo groot want niet alleen ik ben

er mee bezig heel Nederland was inmiddels het was veert en was journaal het was het was die dag

hoe laat hoe laat werd bekend dat die drie zouden komen nou het is natuurlijk lang geleden maar

ik geloof dat ik het tot tot zes uur niet wist en tien uur is de uitzending heel uit 10 uur was

de uitzending ik geloof dat ik dat ses maar het kan best ook nog later zijn geweest het is

heel lang onduidelijk geweest dus ik was gewoon inhoudelijk voorbereid maar niet met wie ik aan

de handel zou zitten dat je merkte dat het op allerlei op hoog niveau zoveel belangen dat

dat bleef maar doorgaan dus hoe laat precies ben ik niet en het is tot en dat is ook het wel interessant

van dit interview tot op het moment dat ik de promo inspreek dat is een live promo dat is vijf

voor tien wist ik niet of ze aan tafel zouden zitten wat je wist niet of ze aan tafel zouden

zitten hoe bedoel je want inmiddels wist ik op een gegeven moment in de avond dat zij zouden

komen zij komen reine oerlemans komt binnen met die boonger die hoofd van die spoedeisende hulp wat

vriendjes van elkaar zijn ok zij komen binnen wij hebben altijd de de politie dat iedereen alles

wat wij uitzenden in deze uitzending dat ze dat mogen zien dus wij laten de reportages want

we hadden die dag was ook een verslaggever naar het fusiekenhuis gegaan ik weet niet meer

precies wat het was maar in ieder geval hebben we daar ook weer nieuwe voorbeelden laten zien we hadden

de medisch eticus geloof ik erin in ieder geval we hadden reportages ik ga met reinoord oerlemans

en ik geloof ook die boonger maar ieder geval herinner ik me nog heel goed met reine het oerlemans

naar de edit set laatste allemaal natuurlijk laatste moment werk ik laat zien wat wij zien en hij begint

daar nou ja om zich heen te slaan van wat een prutserige kleuters journalistiek is dit nee dit is

te slecht dit is kleuters journalistiek echt ja dus hij was zo boos dat hij zei ik ik ga er niet

zitten als dit het niveau is en dan maar dit is vlak voor de uitzending vlak voor de uitzending dus

ik weet niet meer precies wat ik heb gezegd ik ze nam het zat namen gewoon prima in elkaar en

er was weinig mis mee dat heb ik gezegd en ik heb gezegd ik moet nu naar de studio ik ga een

promen inspreken ik kijk wel of ik jullie zo zie nou toe de loe en ik ben naar de studio gelopen maar

wacht even wat wat maar wat voel je dan op het moment dat zo iemand naast jou zit zeggen dat

dat is kleuters journalistiek en daar helemaal boos wordt nou het zich meer over hem dan over mij

ik heb daar niet zoveel ik ik ik vond het ja het ja wat vond ik daarvan ik vond het heel

kinderachtig en een heel zwak want uiteindelijk ja ik was ik wist zo goed wat de kwestie was

en dat het niet deugte dat ik daar geen moment door nee maar voor je zijn houding niet intimiderend

ja dat klinkt nu een beetje maar ik ik geloof het niet maar het was natuurlijk wel van ja je

hoe gaat die uitzending ik weet nog dat ik met mijn eindstructuur liepen we terug en dat zijn

ja we zien het wel en anders gesende we wel wat anders uit want we hadden natuurlijk die hele

uitzending in principe stond die hele uitzending gepland voor deze drie mannen dus ik liep naar

naartoe ik heb die promen ingesproken en na de hand heb ik nog gehoord dat het nog veel verder

ging want toen ik die promo stond in te spreken stond Bas Haan in de lift met Rijnard Oerlemans

nee die op weg was naar huis naar huis ja die zei toen het ookie ik ga hier niet zitten ik

weet eerlijk gezegd niet dat zou ik Bas Haan nog dan moeten vragen maar wat hij nou precies heeft

gezegd om zover te krijgen maar ieder geval heeft hij het voor elkaar gekregen dat die dat

ze er zaten en dat wist ik niet ik ben die uitzending heb ik geopend en ik dacht nou

we gaan kijken of het over het gaat gebeuren maar denk je niet maar denk je maar ik kan me toch

wel voorstellen ik zou er echt heel erg van schrikken als iemand naast mij zo woest zou worden

en zou roepen kleutersjournalistiek zou ik echt denken oh daar gaat de uitzending daar gaat hij dit

gaat niet meer goed komen en als het wel goed komt wat krijg ik dan aan tafel een woesten Rijnard Oerlemans

ja maar ik het gekke is ik was zo overtuigd en ik had me gewoon voorbereid en ik was zo

overtuigd dat onze casus gewoon klopte en uiteindelijk hebben we natuurlijk op alle punten

ook gelijk gekregen het kon niet het was het is gewoon juridisch laakbaar het is het kan niet dus

de feiten waren zo overtuigend dat je ook eigenlijk alleen maar gerust stelde ja want je

goed die reportage dat waren reacties geloof ik ook op straat bij de vuur wat mensen vonden

weet je uit het dat doet er niet toe dat en dat hij daar iets van vond ja ik vond het meer

over hem zeggen dan dan dat over de casus zij voor uiteindelijk toch niet raar dat ze daar zaten

je bedoel ze waren wel aan het strijden voor een verloren zaken bedoel ik heb zelden mensen zo hard

ongelijk zien hebben als die mensen dat ik denk van wauw waarom zit je hier ja dat vind ik

het meest fascinerende en dat is echt psychologisch en een hele interessant ook het was voor ons

natuurlijk een cadeau dat ze er al het drie zaten maar het is onbegrijpelijk en het fascinerende is

hoe kan het nou dat drie mensen en kijk dat gij naar het oerlemans ingeloofde alla maar dat de

directeur van het vuursziekenhuis en een baas van een van een spoedeisende hulp niet hebben ingezien

dat dit niet kon en dat ze met volle overtuiging aan tafel want wat gebeurde nog belangrijk om

ook te vertellen het was inderdaad nog niet uitgezonden en wat doen zij en zij waren vol

overtuiging want ren uit oerlemans zij tegen mij we gaan het straks uitzenden en dan zal je

zien dat het een heel integen programma is ik zou maar doet er helemaal niet dat was nou precies de

point dat doet er helemaal niet doen maar ze begrepen het en dat is het fascinerende wat je

ook aan tafel ziet gebeuren pas ik denk over de helft of tegen het eind van het gesprek krijgen

ze door dat ze fout zitten ja want misschien is het wel goed om even naar het begin van de

uitzending te gaan want je vertelt nu hoe het aan de voorkant verliep dus de sfeer was eigenlijk

best gespannen zij zitten op begrijpen met ze drie aan tafel en dan is het laten we even luisteren

naar fragment het is eigenlijk de eerste vraag die hij stelt in nieuwzeur ja meneer oerlemans

uw bedrijf heeft dit programma gemaakt u heeft voor gekozen om dus die 35 camera's daar

op te hangen waarom op die manier waarom niet gewoon zoals we dat gewend zijn met camera's

op de schouder dat je dat ook duidelijk kunt zien dat dat gebeurt dan volgens mij is dat niet

heel relevant ik wil niet discussie niet zo want daarom zit ik hier ook het wordt ontzettend

de beeld geschetst ook naar gisteravond dat wij een soort geheim camera operatie hebben gedaan

big brother en dat iedereen ontzettend verontwaardigd is bij het ziekenhuis als dat zo zou zijn maar

dat is niet zo zijn mensen die het niet door hadden maar dat is niet zo wij hebben er alles voorbeelden

nee ik ga u toch echt onderbreken er zijn er alles aan gedaan om mensen te voren te laten weten

dat er gefilmd zou kunnen worden middels flyers middels posters middels bewegend beeld op de

schermen die aanwezig zijn voordat wij zijn gaan draaien is er altijd iemand van ons

meteen is de sfeer dan al echt heel gespannen ja maar het is natuurlijk heel gespannen je voelt

en en dat is het mooie ook van van dit onderwerp je voelt dat er heel veel belang spelen want de

reputatie van een ziek uit maar wat dacht je dat het commerciële belang van reinerd oerlemans

hoe lang en hoeveel geld daar niet in zit alles op alles is gezet ze hebben natuurlijk de hele dag

met elkaar in vergadering gezeten gezegd we zenden het eerder uit we gaan laten zien dat het

inderdaad is ze geloofden het ze geloofden het en mijn eerste vraag was natuurlijk wel relevant

want dat was namelijk de point dat je als je die camera had gezien ja kan je ook overtwisten of

je dat of je dat wil maken maar dan is het in ieder geval helder en dan dan dan heb je een heel

ander soort programma maar daar zie je precies eigenlijk die eerste vraag laat zien dat ze ook

tijdens dat ze daar aan tafel zitten niet begrijpen waar het vringt waar het waar het niet kan want als

je dat en je ziet dat ze pas aan het eind van de uitzending dat een beetje doorgaan krijgt maar

ze hebben dat niet door gehad dus hebben met elkaar en achteraf blijkt ook het fusiekenhuis heeft

vaker reality programma's gemaakt daar hadden zij een protocol voor zij hebben niet het verschil

gezien in het gemiddelde reality programma wat inderdaad met de grote camera's op de

schouder zichtbaar niet verborgen zij hebben niet het verschil onderkend ze hebben ook hetzelfde

protocol van stal gehaald ze hebben dat onder tekenen gezegd dat kan gewoon door de bocht dus

heb het gewoon niet begrepen en die mensen waren duidelijk alle drie heel dom in dit opzicht

dat dat maakte zo raar dat zij dit niet bedacht hadden hoe kan dat bij intelligente

mensen vragen je dan af ja dat vind ik dat vind ik dus ook een hele interessante vraag ik

denk dat dit een voorbeeld van tunnelvisie is dat je met elkaar los van de buitenwereld

zonder tegenspraak dus echt daadwerkelijk niet dat je het niet wil je ziet het echt niet zij

hebben het echt niet gezien wat anders ga je daar niet zitten waarom zou je het national op

televisie dat laten gebeuren mag ik toch even want uit eigen ervaring weet ik ook een beetje

ook kijk jij hebt om 5 voor 10 toch nog weer heel even terug naar het begin hoe 5 voor 10 lees je

dan die promo in dan weet je dus nog niet of ze komen maar dan zit je wel in de studio maar

dan is er een moment dat pas aan heeft ze dan teruggehaald uit de lift ze gaan toch jouw studio

in en dan zit er vaak een soort commercial break nog voor je programma dus dan zit je al in de

studio met die gasten in dit geval dus geïrriteerde gasten boze gasten dat zijn dat kunnen

slopende seconden zijn want het is soms een minuut 2 minuten die hoe ik wel heel even naar dat

moment hoe ging dat schappig dat ik weet het op eens weer het was een gespanne sfeer dat zeker

maar ik geloof dat reina het oenemans dacht ik ga even die sfeer verbeteren dus hij zegt tegen

mij nu op een keer ik me weer zegt hij is het mariellen of mariella toen zei ik het is mariellen

maar dat doet u niet toe want we zeggen het u en het was in bezoek oké dat weet ik nog dat

is dat is één van de dingen die even aan tafel gebeurde en prikkelde jou dat deze deze

houding van hem wil voor het kleinierend nee nou je maakt hier geen reden uit eerlijk gezicht

nou ja hij heeft natuurlijk geprobeerd om ik denk eerder ik weet dat mijn kleinierend zou het

ook nog kunnen zijn ik denk dat hij probeerde te charmeren dat hij even toenadering zocht hij

zocht even toenadering en hij dacht en al want als je het nou hebt over kleinieren hij heeft

me absoluut onder schat maar hij heeft natuurlijk de hele kwestie onder schat want ik weet nog

dat we in de naar die edit set liepen en dat hij een beetje joviaal tegen mij begon te doen en

met z'n papieren liep van ik liep me natuurlijk met een opzet omdat ik naar op weg was naar de

studio met papier in mijn hand en hij zat een beetje met die boonje het zo tegijnen van

van dat ze mij niet nodig hadden ah joh dat doen wij wel even en een enorme bravoer ik denk

dat dit nog net voor dat hij die filmpjes heeft gezien dat weet ik niet meer precies maar

ieder geval weet ik nog dat het weer ja hij heeft het totaal onder schat hij zei van joh dat

kunnen wij dat kunnen wij wel zonder jou dat een beetje jolig zelfs misschien ja nou een beetje

een beetje een beetje corporaal een beetje ja vriendjes met elkaar die denken aan dit gaan

we wel even aan ons hand zetten dit meisje tekelen we wel even dit meisje tekelen

even dat dat is denk ik wel ja ja en voel jij dat op zo moment dan ook nee wat voel jij wat

voel jij überhaupt dan voor zo'n spannend interview ik zou ja het was wel heel spannend maar ik ben

dan ik was heel ik was heel gefocust ik dacht gewoon ik ga jullie gewoon vertellen waar het vriend

want eigenlijk dat is wel grappig ik heb ooit in een interview gala gedaan en toen zat ik met

Chris Keine en die zei ja het is wel grappig als je het interview nog eens terugkijkt dan stel je

helemaal niet zoveel vragen waarvan je normaal zou zeggen je moet al een goed interview stel je

toch vragen en vooral open maar ik ben heel hard aan het werk om deze mannen uit te leggen wat

er niet klopt ja en ze snappen het niet er is ook een heel mooi fragment in het programma

daar ook nog even naar luisteren waarin jij op een soort feitelijk onjuist heeft proberen

te betrappen laten we even luisteren ja maar dat zijn dus niet artsen ja nee maar meekijk

op het moment dat ik binnenkom op de spoedeisen in de hulp ja maar we moeten goed realiseren het

behoepsgeheim is niet uniek voor artsen dat geld voor alle gezondheidszorg medewerkers dus als je

als maly medewerker bij ons in dienst komt dan moet je ook een contract tekenen dat je daar

maar die mensen hebben dat zijn artsen die hebben een een een beroep uit de oefening dit gaat om een

entertainment programma het is een andere discussie dan maken we er voor jullie een informatie

dit programma het gaat er natuurlijk omdat er niet artsen dat is natuurlijk de essentie niet

artsen eindwerk medewerkers hebben we er zwaar verklaring getekend maar kijk er mee op

moment dat ik bij de spoedeisen in de hulp binnenkomt in het vu mc werken zeven duizend

mensen waarvan 400 medie specialisten er zijn zoveel mensen niet artsen en die zijn van een

minuutbelang voor de gezondheidszorg al die andere mensen al die niet die hebben een functie ja je

ziet echt gedurende het interview dat de irritatie zich opbouwt en wat is dan op gegeven met het

kantop punt maar jou in het interview ja ik denk dat het minstens de helft maar misschien al zelfs

tegen het einde aan is wat het duurt echt verrassend lang voordat ze door hebben dat het echt niet

kan wat ze doen dan komt er een moment dat ik echt het ziekenhuis aanspreek dat ik zeg ja maar

is toch ook een verschil in verantwoordelijkheid kijk dat een producent dat is een commercielbedrijf

dingen bedenkt die die voor hun goed uitpakken dat snap ik nog maar dat een ziekenhuis met een

maatschappelijke verantwoordelijkheid dat doet dat kan echt niet en dan denkt reina het oelemans

wacht even want die ziekenhuis directeur was niet de beste spreker ik ga dit eventjes ik

los dit wel even voor hem op dan gaat hij antwoorden en dan zeg ik nee maar wacht even jij bent

producent ik wil het niet van jou weten ik wil het van de ziekenhuis directeur en dat is

het moment wat dat dat beeld van hoe hij toen keek is wat mij betreft denk ik het moment geweest

dat hij zich realiseerde het deugd niet laten we even luisteren hoe dat ging schaap niet over het

filmen het gaat over het luisteren en het meekijken als ik binnenkom en ik zeg uiteindelijk als ik

door uw medewerker wordt benaderd of ik toestemming geef om te filmen ik zeg nee heeft u medewerker

wel al mijn situatie gezien en beoordeeld maar laten we dus is het medisch beroepsgeheim op dat

moment geschonden en dat zeg ik niet dat zeggen de deskundigen want dat vind ik wonderlijk

u bent directeur van een van een gerenomeerd ziekenhuis en eigenlijk of u moet me corrigeren

schuift u de mening en het oordeel van toch gewoon deskundigen op zij u zegt u blijft het maar

hebben over het filmen het gehaald om het gehoort project mag ik er even op reageer ik vraag dan

je melder in de opzet hebben wat het mooie is ook thuis het interview je zit er bovenop je

onderbreken je corrigeert op feitelijk onjuist en volgens mij de zin die jij telkens herhaalt

zeg je hij zegt ook heel vaak het gaat niet om de uitzending het gaat om het proces naar de

uitzending toe mensen zijn zonder dat ze het wisten bekeken en beluisterd was dat die zin dat

was die zin die ik met met bas helemaal heb uitgeschreven omdat ze er zelf ook zo lang

in bleven van nemen we vragen mensen vooraf en achteraf maar dat is helemaal los van het hele

proces waar al die mensen naar die 28 schermen zaten te kijken en al die gesprekken de ker natuurlijk

het medisch beroepsschrijm werd daar gewoon keer op keer geschonden er zaten gewoon mensen van een

commerciel bedrijf mee te luisteren met de medische situatie van een patiënt soms in nood maar

de spoedeisen hulp ik wou het zeggen want wat daar binnen komt ja het is het is daarom het is echt

krankzinnig het is echt krankzinnig ik heb je één keer tijdens dat interview op je papieren

zien kijken je één keer las je wat voor je over ik weet niet precies valutaal maar verder ging

het allemaal uit je hoofd blieft je zat zo aanzinnig goed in deze hele kwestie dat heb je nog

aanwijzingen gehad tijdens die uitzending er stond namelijk niks op papier dat is het gekke ik heb

met bas heel erg wel ze aan heel erg nagedacht over de zinsneden van hoe je nou kort uitlegt wat

het verschil is met iets filmen maar ik daar stond volgens mij niet veel op papier omdat ik dus

eigenlijk niet wist wie ik aan tafel zou hebben ik denk dat het toch uiteindelijk ik zou dat moeten

nagen maar dat het nog veel later was dat ik het wist ik wist heel weinig ik er stond heel weinig

op papier en we zijn een beetje zo'n soort zeker door die situatie dat ze in de in de lift stonden

en zo ik weet nog dat met eindrector zo'n soort op hoop van zeggen we zien het wel zo zijn we

erin gegaan en mijn eindrector een zeer bevlogen man ook en en maar ik geloof ik herinner me niet veel

op mijn oor dit is gewoon een soort gebeurd het grappig is wel dat ik is één ding wat ik me ook

nog heel goed herinner ik heb het gedaan ik hoor ook niet meteen iets van mijn eindrector het is

klaar ik weet ook niet of ik ik ik kon niet beoorden helemaal ik dacht nou ja dit hebben we

gedaan je denkt dan niet goed slecht nee ik geloof dat ik het niet wist ik dat ik het herinner

niet klaar en ik weet er gebeurde twee dingen ik geloof dat henrie schut toen zat er nog sport

in een nieuwsuur die kwam binnen en die zei ga jij je gala juurk maar uit kiezen

en ze dachten oh en vervolgens komt het ribink nou jij kent het misschien net het is een heel

heel bijzonder mens en die had dus eigenlijk niks gezegd en die komt naar me toe en die zegt ik

wil jou zoenen ik wil met je trouwen met zijn armen vooruit helemaal het was niet iets wat die

iedere dag zei dat zij niet dat was zo niet hij was helemaal en toen kwam ik in de regie en toen

dus uit de studio en toen ik weet niet meer wie dat zei en die zei twitter is totaal ontploft

dus ik dacht oh mijn god wat is er gebeurd ik had geen idee ik had geen idee ik was gewoon

gefocust ik had iets gewoon heel inhoudelijk ook gedreven ze moeten begrijpen dat het niet kan

en dat was het eigenlijk maar ik weet heel goed dat die henrie schut met die gala juurkte die zei

want dit is een woordwinning intervieuw zacht ik oh oké en hoe nam je afscheid van die van die

drie mannen ik geloof dat ik ja het is heel ik geloof dat ik geen afscheid van ze heb genomen ik

denk dat zij ik denk dat ze weg waren toen ik uit de studio kwam want dan komt er altijd nog dat

was natuurlijk in de tijd dat er nog sport dan daarna kwam ik denk dat dat was dat herrie binnenkwam

maar dat ik daar gewoon nog zat ja dan ben je nog in de studie dus volgens mij zijn zij gewoon weg

gegaan ja ik heb ze niet meer gesproken was je moe nadat interview nee nee nee nee

nee zo niet maar ik dat herinner ik me niet volgens mij ben je gewoon helemaal geladen weet je

wel en nog dat je eerder dat je stuiterd dan dat je en omdat er zoveel reacties dan kom je weer

een hele nieuwe emotie want ik had ik had geen idee dus opeens krijg dan alleen maar van oh dit

was geweldig oh oké dus dan zit je daar weer in ik kreeg helemaal niet dat ik nee en wat gebeurde

vervolgens wat want de uitzending zit erop de break bijna naar iedereen gaat slapen vergeven met

brek de nieuwe dag wat was de impact ja gigantisch dat was echt gigantisch ja qua ik weet niet

ja volgens mij is er heel veel wel over geschreven en en gedaan maar voor mij was het wel ja ik kreeg

ik weet ook nog dat ik van allerlei mensen die je waar je niet ja waar je niet dagelijks contact

of waar je nooit rechtstreeks mee contact mee heb ik weet bijvoorbeeld van die gekke dingen die nu

boven komen want ik heb dit maar ik weet dat pal witte man die ik helemaal niet kende mijn mailtje

stuurde van nou dit was dit was echt nou ik weet niet hoe die het om schreef maar weet je wat

die had dan mijn mail adres gezocht omdat dat ik dacht wat is dit allemaal en allemaal mensen die zo

ik heb zoveel reacties gekregen en het bijzonder is ook dat tot nou ja eigenlijk tot op de dag

van vandaag en zeker in de medische wereld merk ik altijd dat dat dat gewoon heel veel heel veel

impact heeft gehad ik weet zelfs van door het van zijn dochter studeerde medicijnen dat het zelfs

in de in de studie boeken terecht is gekomen als casus bij de vu van hoe je het niet moet aanpouden

ja en het is volgens mij ook niet goed afgelapen met el mar muller het eindelijk

nee nee er zijn allemaal in onderzoeken geweest en het is natuurlijk allemaal zwarte wit precies

opgeschreven zoals wij testen als zij dat niet niet klopten maar het grappig is dat Rijnard

Oerlemans heeft nog bedoel ik zie in die uitzending iets gebeuren maar het heeft tot dit jaar geduurd

tenminste ik heb het niet eerder gehoord dit jaar heeft hij een interview aan even blij heet

hij ja even blij en Frank er even blij gegeven en die laten we een stukje van dit interview zien

en dan zegt hij na een paar seconden of paar minuten nu genicht is niet ik kan het ik kan het niet

zien zei die maar ze had wel gelijk ja en wat ja ja maar wel een trauma voor hem ja nou dat was

heel duidelijk het is een trauma voor hem en en tien jaar te laat en tien jaar te laat ja ja en door

al die reacties zei die dagen daarna en zelfs die jaren toen begon je naast je schoenen te lopen

het was gewoon werk het was niet van wow ik ben geweldig nee ben je gek zeg nee het is ook het

gelukt dat ik net die die dat die drie mannen soms zijn dat ze er gingen zitten het was Bas

Haan die het verhaal naar boven heeft gekregen ja weet je dat soms soms valt alles in elkaar en dat

was zo moment en dat maakt iets waarom we er nu nog over hebben soms soms klopt alles en dat is

niet omdat ik nou zo dat is gewoon dingen te vallen bij elkaar en vaak zijn de beste interviews

ook de dingen waarvan je denkt het is ook krankzinnig dat ze het ooit bedacht hebben dus ik bedoel met

dank aan met dank aan de stomme beslissingen van van het fusieke huis laten we wel zijn maar wat

ik er mooi aan vind en dat dat vind ik wel ik ik vond het zelf dus echt niet kunnen en ik

vind het dan heel fijn dat dat het was echt iets wat breed leeft ik ik merkte gewoon op straat ik

werd door heel veel mensen die een soort dat ik hun frontwaarde ging heb verwoord ik het voelde

een beetje soms kan ik dat ook voelen als een soort verantwoordelijkheid van ik mag daar zitten

en ik mag dan namens Nederland dat doen en dat heb ik wel heel erg gevoeld dus daar was ik wel

trots op van ik heb gewoon iets iets iets gedaan wat ook niet kon dat is veranderd en ik heb de

woede en de frontwaarde ging ik weet dat ik de sonja barant te worden me kregen dat sonja

zei ik zat op de bank en ik zat op het puntje van mijn stoel en elke keer was als een soort

boekwetjes yes yes yes ja dat mooi ja heel mooi en dat is toch ook leuk broek hoe je het ook

bent verkeerd journalist schrijven veel verhalen doen veel interviews maar het moment dat je daar dan

een award voor krijgt of dat je er zo veel goede reacties op krijgt dat ze ook wel eens lekker

nee natuurlijk helemaal dat ja jij vroeg ik naast mijn schoenen ging lopen maar dat je een

award krijgt het is heerlijk en dat heeft natuurlijk toch ook kijk ik was nog helemaal niet zo lang

bij nieuwsuur ik was in september 2010 begonnen en dit was februari 2012 dus anderhalf jaar later

ja had ik opeens die sonja barant award en toen ik hem dit jaar kreeg vertelde ik het nog in een

interview met de fara gids ja het is nu een beetje besmette naam misschien maar toen kwam ik bij

de wereldrijd door en toen zijn matijs toen ik in de make-up zat toen zei hij nou gefeliciteerd en

nu behoor je tot officieel tot tot de club van goede interviewers en zo werkt het natuurlijk toch

een beetje je hebt toch van buitenaf een soort stempel van oké die kan wat nou en dat is fijn

natuurlijk dat daar heb je ook profijt van en maakte jouw leven als journalist slash interviewer

makkelijk ja of je of kwam ik gasten juist liefst niet daardoor ze per se in avond komen dat

jij er niet zat ja dat is altijd een beetje gek aan zo'n op een gegeven moment dat vind ik wel

en dat dat is ook niet alleen door dit interview maar dat komt ook door politieke interviews

op een gegeven moment gaan mensen ook wel een soort beeld van je dat wordt dan een beetje

gecultieveerd en dat dat merk ik wel dat dat ik soms denk ja alsof ik iedereen altijd over die

tafel trekt dat is natuurlijk echt onzin dus het kan soms zelf zo'n klein beetje in je nadeel

werken dat mensen een beetje van je schrikken of denken oh maar goed dat wordt nu veel gezegd ook

bij politieke interviews dat politie dan een interviewer kiezen maar iets makkelijker

misschien wegkomen of juist ik denk dat bijvoorbeeld Rutte die koos om bij ons aan tafel te zitten na het

1 april de bakl voor hem over de nieuwe bestuurscultuur ik denk dat ze tegenovergestelde ook gebeurd

dat hij juist bij mij ging zitten of bij ons en toevallig zat ik er om te laten zien ik durf wel

ik ga niet voor het makkelijker verhaal en ik ga bij vrienden zitten neek ik kies dus het wordt

naar twee kanten toe gebruikt maar jij zou iemand altijd adviseren om bij jou te komen zitten zeker

altijd een goed idee ben jij een van de heren ooit nog wel steigen kan in het wild na afloop nee

hoewel ik laatste over de gracht fietsen en toen in een vlits dacht ik hey dat was die boeien

je volgens mij woont die vlak om de hoek maar je bent nooit meer op de spoedeis en hulp

moest chirurgie nodig hadden het vmc nee gelukkig niet zou je eigenlijk naar een ander ziekenhuis gaan

dan nou ik vind het niet voor z'n pleit inderdaad ik ga naar het amc ja maar jouw twee weken top

dat je er wil zijn dank je wel was een goed verhaal ik vond een goed verhaal en het leven wordt

verdond zij zonder goede verhalen zeg je altijd zo is het maar net zo is het dank jullie wel dit

was gonsal mijn naam is Merel Westrik tegenover me zit frans lomans en deze podcast luister je

op appel podcast onder andere of op spotify vergeet je vooran niet te abonneren en moet je naar vragen

hebben dan kan je meelen naar gonsal etcourtimedia.nl tot de volgende keer

Machine-generated transcript that may contain inaccuracies.

Mariëlle Tweebeeke vertelt over haar interview met tv-producent Reinout Oerlemans van Eyeworks en het bestuur van het VU Medisch Centrum in Amsterdam. Het drietal kwam in 2012 uitleggen waarom patiënten ongevraagd werden gefilmd op de spoedeisende hulp met een verborgen camera, voor het RTL-programma ‘24 uur tussen leven en dood’. Mariëlle was verbaasd en verontwaardigd en liet de mannen alle hoeken van de Nieuwsuur-studio zien. Voor het interview, één minuut voor tien, kreeg Mariëlle nog via haar oortje van haar eindredacteur te horen: ‘Ik weet niet of ze komen, ze staan weer in de lift.’ 

De uitzending van Nieuwsuur kijk je hier terug: https://nos.nl/nieuwsuur/video/344632-tussen-leven-en-dood-gaat-door







Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.